ΔΗ.Κ.νΕ.Μ. Β'. ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΩΝ-ΜΕΛΕΤΩΝ ΒΟΛΟΥ ΤΟ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΙΗΜΕΡΟΥ 30.9 - 1.10.83 ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: Α. Μ. ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ %] UNIVERSITY STUDIO PRESS . ,. …. . . - ...... «.. ..ι-ω..µω-ι...….…;… ι ……… -- ΤΟ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ o ΡΟΛΟΣ TOY BOAOY ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β. ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΩΝ-ΜΕΛΕΤΩΝ ΒΟΛΟΥ ΤΟ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΙΗΜΕΡΟΥ 30.9 - 1.10.83 ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Α. Μ. ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ [Ξ] UNIVERSITY STUDIO PRESS ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β. Δημοτικό Κέντρο Ερευνών-Μελετών Βόλου Εκδ. Επιμέλεια: Α. Μ. Κωτσιόπουλος Το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο και o Ρόλος του Βόλου University Studio Press Θεσσαλονίκη, 1984 ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β. Volos Municipal Research Centre Editor: A. M. Kotsiopoulos The University of Thessaly and the Role of V0105 University Studio Press Thessaloniki, 1984 Copyright © 1984, ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β., UNIVERSITY STUDIO PRESS UNIVERSITY STUDIO PRESS A.E. Κων. Μελενίκου 13/15, τηλ. 209 637 - 209837 54635 - Θεσσαλονίκη ΔΙΗΜΕΡΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΒΟΛΟΥ 30.9-1.10.1983 ΟΡΓΑΝΩΣΗ: ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β. σε συνεργασία με το Τ.Ε.Ε. Μαγνησίας και συμµετοχή των επιστηµονικών φορέων του Βόλου ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: Πρόεδρος: Ο Δήµαρχος Βόλου Μιχάλης Κουντοι΄)ρης Μέλη: Αλέξης Καραγεωργίου, Μεταλλειολόγος-Κοινωνιολόγος, Μέλος Δ.Σ./ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β. Αναστ. Κωτσιόπουλος, Αρχιτέκτων, Επικ. Καθηγητής Α.Π.Θ. Ηλίας Ξηρακιάς, Πολ. Μηχανικός, Πρόεδρος Τ.Ε.Ε. Μαγνησίας Άρης Τσαλαπατας, Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος, Μέλος Δ.Σ./ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΝ In ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Παρασκευή 30.9.83, 6 µ.µ. Πρόεδρος: Καθηγητής ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ Γενικό θέμα: Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΕΝΑΡΞΗ, ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ, ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΒΟΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΟΚΟΣ, Γενικός Γραµµατέας Υπουργείου Παιδείας, Καθη- γητής Α.Π.Θ. ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΝΙΚΟΣ ΣΒΟΡΩΝΟΣ, Καθηγητής της Ecole Pratique des Hautes Etudes και του Πανεπιστηµίου Κρήτης ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΕΙΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΑΤΟΥΡΟΣ, Πρύτανης Αριστ. Πανεπιστηµίου Θεσσαλονί- κης ΔΙΑΧΥΣΗ, ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Σαββατο 1.10.83, 9 π.μ. Πρόεδρος: Καθηγητής ΠΑΝΟΣ ΤΖΩΝ0Σ Γενικό θέµα: ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΟΤΗΤΑ ΑΝΑΣΤΑΣ. ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ, Επίκουρος Καθηγητής Α.Π.Θ. ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΜΙΧΟΣ, Λέκτορας Α.Π.Θ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ O XAPAKTHPAZ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΦΡΑΓΚΟΣ, Καθηγητής Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΣΑΛΑΠΑΣ, Σύµβουλος Υπουργείου Γεωργίας ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΞΕΙ- ΔΙΚΕΥΣΗ ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΓΑΡΗΣ, Καθηγητής Α.π.Θ. ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΑΡΗΣ ΤΣΑΛΑΠΑΤΑΣ, Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος, Μέλος Δ.Σ./ ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β. Η ΣΧΕΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΥΡΙΝΟΣ, Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος, Γ.Γ. Διοικ. Επιτρ. Τ.Ε.Ε. Μαγνησίας ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, Μεταλλειολόγος-Κοινωνιολόγος, Μελος Δ.Σ./ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β. Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ 3η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Σάββατο 1.10.83, 6 µ.µ. Πρόεδρος: Καθηγητής ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΑΤΟΥΡΟΣ Γενικό Θέμα: ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΟΣ ΙΣΤΟΣ - ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΘΥΜΙΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ, Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ: ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΑΣΗ ΑΝΑΣΤ. ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ, Αρχιτέκτων-Επικ. Καθηγητής Α.Π.Θ., ΔΗΜΗΤΡΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Αρχιτέκτων, ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΤΑΖΙΔΗΣ, Αρ- χιτεκτων ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ O ΙΣΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΑΝΤΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ Στη συνάντηση που έγινε στο Δημαρχείο Βόλου στις 30 Σεπτεμβρίου και 1 Οκτωβρίου 1983, με θέμα «το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο και ο ρόλος του Βόλου», αναπτύχθηκε ένας πλούσιος προβληματισμός και διατυπώθη- καν αξιόλογες απόψεις σχετικά με τον κοινωνικό ρόλο του πανεπιστημίου, τη λειτουργικότητά του, την οργάνωση και ανάπτυξή του, καθώς και με την ένταξή του στον αστικό ιστό. 0 προβληματισμός αυτός περιέχεται αναλυτικά στον τόμο αυτό, συμπυ- κνώνεται όμως στα δέκα σημεία που παρουσιάζονται πιο κάτω. Τα σημεία αυτά συνιστούν τα πορίσματα του διήμερου αυτού, όπως τα διατύπωσε ο Πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης" Δημήτρης Φα- τούρος, ως πρόεδρος της τελευταίας συνεδρίσης, κατά την οποία έγινε και γενική συζήτηση. Τα σημεία αυτό είναι τα παρακάτω." 1. Το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο γίνεται πραγματικότητα. Πρέπει να εξαρ- θει΄ η προεργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης προς την κατεύθυνση αυ- τή, η οποία παρέχει και την εγγύηση για την πετυχημένη και πρωτοπο- ριακή υλοποίηση του Πανεπιστημίου. 2. Η υπερβολική κατάτμηση του Πανεπιστημίου σε χώρους εγκατάστασής του είναι αρνητικό στοιχείο. Το Πανεπιστήμιο πρέπει να έχει συνεκτι- κότητα στο χώρο. 3. Πρέπει να επιδιωχθεί μια προοπτική επιστημονικής ολοκλήρωσης ώ- στε va καλύπτονται όσο το δυνατό περισσότερες πλευρές του επιστη- του. 4. Το Πανεπιστήμιο θα πρέπει va εξετάσει σοβαρά την πιθανότητα να ava- συνταχθούν βασικές επιστημονικές κατευθύνσεις των Σχολών σε σύγ- χρονες βάσεις. 5. Θα πρέπει να εξετασθεί σοβαρά το ενδεχόμενο λειτουργίας, από την πρώτη στιγμή, και μεταπτυχιακών Τμημάτων παράλληλα με τα προπτυ- χιακά, ιδιαίτερα στην περίπτωση της παιδιαγωγικής επιµόρφωσης και της διαχείρισης του χώρου. 10. Η προοπτική για την ίδρυση, από τη πρώτη στιγμή, μιας κύριας Σχολής Μηχανικών Βιομηχανίας θα πρέπει να εξετασθεί σοβαρά, επειδή όλα τα δεδομένα είναι ιδιαίτερα πειστικά προς την κατεύθυνση αυτή. Το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο δεν θα πρέπει να ακολουθήσει τη λογική ενός ιδρυμάτικού και απομονωμένου campus. Είναι σαφές ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες μιας ιδιαίτερα χρήσιμης κοινωνικά και συμφέρου- σας οικονομικά ένταξης του Πανεπιστημίου στον αστικό ιστό. Είναι ιδιαίτερο κρίσιμο να αποφευχθεί μια νεκρή αρνητική περίοδος στην αρχή της λειτουργίας του Πανεπιστημίου. Θα πρέπει όλες οι δυνά- μεις να δραστηριοποιηθούν προς την κατεύθυνση αυτή. Η εγρήγορση και προετοιμασία για τη συγκρότηση του Πανεπιστημίου θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε, από τις πρώτες ακόμα φάσεις λειτουρ- γίας του, οι φοιτητές va βρουν ένα οργανισμό υψηλής ποιότητας. Θα πρέπει, επιπρόσθετα, να εξετασθεί σοβαρά το ενδεχόµενο να βελ- τιωθούν οι οργανωτικές συνθήκες που διέπουν την ίδια τη συγκρότηση των οργάνων του Πανεπιστημίου και τη διεκπεραίωση των μελετών για την εγκατάσταση και εξέλιξή του. Βόλος, Νοέμβρης 1983 H Οργανωτική Επιτροπή 1η Συνεδρίαση Παρασκευή 30.9.83, 6 μμ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ Καθηγητής n. ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ ΓΕΝΙΚΟ ΘΕΜΑ Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΒΟΛΟΥ ΜΙΧ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ Κύριε Υφυπουργέ, Κύριοι Σύνεδροι, Εκ μέρους της Διοίκησης του Δημοτικού Κέντρου Ερευνών και Μελε- τών Βόλου σας καλωσορίζω στην πόλη μας και στο Δηµαρχείο μας και σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε στην πρόσκλησή µας για να πάρετε μέρος στο διήμερο συμπόσιο µε θέμα «το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο και o ρόλος του Βόλου». Στόχος της πρωτοβουλίας µας αυτής είναι να συµβάλουμε, όσο αυτό είναι δυνατό, στη γενικότερη προβληματική για τη σωστή οργάνωση και λειτουργία και, φυσικά, για την ολοκλήρωση του νέου Πανεπιστηµίου που η Κυβέρνηση αποφάσισε να ιδρύσει στην Θεσσαλία. Θα ήθελα εδώ να υ- πενθυμίσω ότι το νεοσύστατο Ερευνητικό μας Κέντρο είχε ως πρώτη μέρι- µνα του, πριν ακόµα εξαγελθεί η ίδρυση του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου, την συγκέντρωση στοιχείων και την συγκρότηση μιας τεκμη ριωμένης πρότασης για την ανάγκη αλλά και τα κύρια χαρακτηριστικά το νέου Πα- νεπιστημίου. Για τον σκοπό αυτό συνεργάστηκε µε τον κ. Α.Μ. Κωτσιό- πουλο και τους συνεργάτες του, την κ. Δ. Νικολάου και τον κ. Χ. Παντα- ζ΄ιδη, για την εκπόνηση της σχετικής μελέτης, η οποία και στάλθηλε στους αρμόδιους φορείς καθώς και στα μέλη του Ε.Σ.Α.Π. Ακόμη, θα πρέπει να πούμε ότι η έντονη διερευνητική δραστηριότητα στην πόλη μας γύρω από το Πανεπιστήµιο του Θεσσαλικού χώρου είχε αρχίσει πολύ πριν από τη σύ- σταση του Δημοτικού Ερευνητικού Κέντρου. Σημαντικός σταθμός σ*αυτόν τον επιστημονικό προβληματισµό υπήρξε ένα διεθνές επιστημονι- 12 κό συμπόσιο που έγινε τον Ιούνιο του 1980 στο Βόλο από το Τεχνικό Επι- µελητήριο σε συνεργασία με το Δήμο Βόλου και το Πανεπιστήμιο Θεσσα- λονίκης (και ειδικότερα µε την έδρα της Ειδικής Κτιριολογίας) με θέµα «ο ρόλος του πανεπιστηµίου στο µετασχηµατισµό των περιφερειακών πόλε- ων». Οι επιστημονικές ανακοινώσεις που έγιναν σ'εκείνο το πολύ αξιόλο- γο συµπόσιο και τα πορίσματα στα οποία κατέληξε αποτελούν πολύτιμο υλικό και συμβολή στη διερεύνηση των προβληµάτων του νέου Θεσσαλι- κού Πανεπιστηµίου. Αναφέρθηκα πολύ επιγραμματικά στην προηγούμενη διερευνητική δραστηριότητα της πόλης μας γύρω από την ανάγκη και το ρόλο του νέου Πανεπιστηµίου, για να διευκρινίσω ότι και η σηµερινή πρωτοβουλία μας είναι συνέχεια µιας ερευνητικής, θα έλεγα, παράδοσης που έχει δηµιουρ- γηθεί στην πόλη μας εδώ και πολλά χρόνια πάνω στο θέμα αυτό και, κατά συνέπεια, δεν αποτελεί μια πρωτοβουλία τυχαία που Θα µπορούσε να έχει κάποιαν άλλη φανερή η κρυφή σκοπιμότητα. Παράλληλα με την πιο πάνω καθαρά επιστημονική δραστηριότητα που αναπτύχθηκε στην πόλη μας για το θέµα του Πανεπιστημίου θα ήθελα πολύ σύντοµα να αναφερθώ, για να έχετε µιαν αµυδρή εικόνα, στις κινητο- ποιήσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης για την ίδρυση του Θεσσαλικού Πα- νεπιστημίου. Μέχρι το τέλος περίπου του 1980 οι κινητοποιήσεις υπήρξαν ευκαιριακές και κατά πόλεις, χωρίς ποτέ να καταστεί δυνατό, λόγω τοπι- κιστικών µικροφιλοδοξιών, να συνενωθούν οι προσπάθειες των θεσσαλι- κών πόλεων σ'ένα κοινό διεκδικητικό στόχο. Από το Δεκέμβριο όμως του 1980, με πρωτοβουλία και κατόπιν πολλών συνεννοήσεων των δηµάρχων των τεσσάρων θεσσαλικών πρωτεύουσών, καταλήξαµε να συνενώσουµε τις προσπάθειές μας και να πραγµατοποιήσουµε, τον Απρίλιο του 1981, μια ευρεία σύσκεψη δημάρχων και κοινοτάρχών της Θεσσαλίας στο Βελε- στίνο, όπου και καθορίσαµε ένα κοινό πλαίσιο διαβημάτων και κινητοποι- ήσεων για τη δηµιουργία του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου. Πιστεύω ότι τα κοινά διαβήµατα µας, και προς την προηγούµενη Κυ- βέρνηση και προς την σημερινή Κυβέρνηση της Αλλαγής, και η έκτοτε κοινή στάση της τοπικής αυτοδιοίκησης των θεσσαλικών πόλεων διευκό- λυναν τουλάχιστον, αν δεν συνέβαλαν στην επιτάχυνση της ίδρυσης του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου και οπωσδήποτε απέτρεψαν τις αρνητικές συνέπειες που θα είχαν τυχόν «χωριστικές» κινητοποιήσεις. Είναι βαθειά πεποίθησή μου ότι αυτό το ενωτικό και πολύ υπεύθυνο πνεύμα που επεκράτησε στους εκρόσωπους της τοπικής αυτοδιοίκησης θα συμβάλει θετικά - όπως άλλωστε συνέβαλε και µέχρι σήμερα - τόσο την ομαλοποίηση των τυχόν αντιθέσεων κατά την διαδικασία ίδρυσης και λει- τουργίας του νέου Πανεπιστημίου όσο και στην ουσιαστική στήριξή του για μια γρήγορη, σωστή και ολοκληρωµένη λειτουργία του. 'Όλη αυτή η πλούσια προεργασία, τόσο στο αυστηρά επιστηµονικό πεδίο όσο και στο καθαρό πολιτικό-διεκδικητικό, δείχνει ότι η ιδέα ενός πανεπιστημίου στο θεσσαλικό χώρο δεν µας άγγιξε απλώς και µόνο ως έ- να - αναµφισβήτητα δίκαιο και υπερώριµο - αίτημα που έπρεπε να ικα- νοποιήσει κάποια Κυβέρνηση για την τόνωση ενδεχοµένως της οικονοµίας της περιοχής, αλλά ζυµώθηκε µέσα στη σκέψη µας περισσότερο και πέρα- σε στη συνείδηση των κατοίκων του τόπου µας ως ένα µεγάλο όραµα που η πραγματοποίησή του θα έδινε σοβαρές κοινωνικές και πολιτιστικές δια- στάσεις στην ανάπτυξη και τον µετασχηµατισµό των πόλεών μας. Κατά συνέπεια, µπορούµε να πούµε ότι η κοινή γνώµη της περιοχής µας Θα είναι πάρα πολύ ευαισθητοποιημένη για την θετική αντιµετώπιση πολλών προ- βλημάτων που θα προκύψουν στην πορεία του νέου Πανεπιστηµίου. Θεωρώ ακόµη ευτύχηµα ότι η Θεσσαλία αποκτά τελικά το Πανεπι- στήμιό της κάτω από µια σοσιαλιστική διακυβέρνηση, που οι νέες αντιλή- ψεις της για τα πανεπιστή μια, το νέο θεσµικό πλαίσιο για τη δηµοκρατική λειτουργία τους καθώς και η επίσηµη ενθάρρυνση για ένα αυξημένο ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης και των άλλων φορέων στην ανάπτυξη κυρίως των νέων πανεπιστηµίων θα συµβάλουν αποφασιστικά στο σωστό στήσι- μο ενός σύγχρονου και δηµοκρατικού Πανεπιστηµίου. Αυτό βέβαια δεν σηµαίνει ότι συγχωρείται η τόσο πολύ καθυστερηµέ- νη ιστορικά ίδρυση του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου. Γιατί θα πρέπει να πούµε ότι από την άποψη της χωροκατανοµής των πανεπιστηµίων στο σύ- νολο του ελλαδικού χώρου, η Θεσσαλία σαφώς αδικήθηκε. Η χωροταξική της θέση στο μέσο περίπου του βασικού άξονα ανάμεσα στα δύο µεγαλύ- τερα αστικά συγκροτήµατα της χώρας μας, την Αθήνα και τη Θεσσαλονί- κη, µ*ένα πολύ φορτισµένο συγκοινωνιακό κανάλι, με µια συγκέντρωση πληθυσµού αρκετά σημαντική, σε συνδυασµό µε το µέγεθος και την ευρω- στία των θεσσαλικών πόλεων και τις µικρές μεταξύ τους αποστάσεις, ευ- νοούσαν την ίδρυση του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου πολύ πριν από άλλα πανεπιστήµια που σαφώς έγιναν με κριτήρια πολιτικά ή εθνικά. Ας ελπίσουµε όµως ότι o «ετεροχρονισµός» αυτός που παρεµβλήθηκε στη δηµιουργία του δικού µας Πανεπιστηµίου θα είναι ένας θετικός παρά- γοντας για τη σωστή ανάπτυξή του, µια και πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η αρνητική πείρα από την λειτουργία των άλλων περιφερειακών πανεπι- στημίων δεν θα επαναληφθεί στην περίπτωση του Θεσσαλικού Πανεπιστη- μίου. «Τα πανεπιστήμια αυτά» όπως αναφέρει σε µια επιστηµονική ανα- κοίνωσή του ο Πρόεδρος του Πολυτεχνείου Κρήτης καθηγητής κ. Αργυρό- πουλος «ελάχιστα έχουν σχέση με τον θεσµοθετημένο προορισμό τους, το- ποθετήθηκαν με τρόπο αυθαίρετο, χωρίς προπαρασκευή η ένταξη µέσα σε 14 κάποια σχεδιαστική με εθνική η τοπική εµβέλεια, αδιάφορα αν υπήρχε ή όχι καλύτερη εκλογή. Σε πολύ λίγες περιπτώσεις και σε περιορισµένο βαθµό δηµιουργήθηκε κάποιος διάλογος µε τον τριγύρω αστικό χώρο». Η παραπάνω περικοπή είναι αρκετά εύγλωττη και δεν χρειάζεται κα- νένα πρόσθετο σχολιασµό. Δηµιουργεί όµως µια πρόσθετη ευθύνη σε ό- λους, όσους έχουν ή θα έχουν σχέση µε τον σχεδιασµό και την ανάπτυξη του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου, να µελετήσουν και να λάβουν υπόψη τους τη θετική ή αρνητική εµπειρία των άλλων περιφερειακών πανεπιστη- µίων. Ιδιαίτερα Θα ήθελα να επισημάνω, κυρίως προς την κυβερνητική πλευρά, τον σοβαρό αποκεντρωτικό ρόλο που µέλλεται να παίξει το Θεσ- σαλικό Πανεπιστήμιο. Πιστεύουµε ότι το Πανεπιστήµιο αυτό έχει όλες τις προύποθέσεις για να εξελιχθεί - όπως άλλωστε δηλώθηκε στη Βουλή και από αρµόδιο Κυβερνητικό παράγοντα - στο τρίτο πανεπιστήµιο της χώ- ρας µετά τα Πανεπιστήµια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Η θέση του νέου Πανεπιστημίου στο κέντρο σχεδόν του αστικού και συγκοινωνιακού άξονα µεταξύ των δύο µεγάλων αστικών συγκροτηµάτων, παράλληλα με την οικονοµική δραστηριότητα της περιοχής που καλύπτει όλους τους το- μείς παραγωγής, τις δυνατότητες αναψυχής που παρέχουν οι ακτές του Παγασητικού, οι οικισµοί του Πηλίου, των Σποράδων και των άλλων του- ριστικών χώρων της Θεσσαλίας, την πλούσια πολιτιστική παράδοση και την υποδοµή που ήδη δηµιουργείται και, τέλος, τις προοπτικές µιας γρή- γορης σύνδεσης του Βόλου µέσω της γραµμής Πρίντεζι-Ηγουμενίτσας με την "Ήπειρο αλλά και την Δ. Ευρώπη, σε σχέση µε τον διαµετακοµιστικό ρόλο του λιµανιού του Βόλου, προδιαγράφουν µια πολύ γρήγορη ανάπτυξή του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου γιατί δεν θα καλύψει µόνο τις εκπαιδευτι- κές ανάγκες του θεσσαλικού πληθυσµού ή και του πληθυσµού της Κεντρι- κής Ελλάδος, όπως µερικώς µόνο συµβαίνει µε τα άλλα περιφερειακά πα- νεπιστήµια, αλλά, λόγω των παραπάνω πλεονεκτηµάτων της περιοχής και µε τον προσδοκώµενο κοινωνικό και παραγωγικό ρόλο του, θα συµ- βάλει σηµαντικά στην αποκεντρωτική διαδικασία που επιδιώκει η σηµερι- νή Κυβέρνηση. Αρκεί, βέβαια, να τηρηθεί μια συνεπής γραµµή ενίσχυσης και γρήγορης ολοκλήρωσης του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου µε όλο το πλέγµα των Σχολών ή παραρτηµάτων που πρέπει να γίνουν σ'ένα πανεπι- στήμιο µε µεγάλες προοπτικές. Πριν τελειώσω τη σύντοµη οµιλία µου, θα ήθελα για λίγο να αναφερθώ - και να διευκρινίσω - γιατί στο διή µερο των συζητήσεων για το Θεσσα- λικό Πανεπιστήµιο τονίζουµε ιδιαίτερα τον ρόλο του Βόλου. Δεν το κά- νουµε φυσικά από τοπικιστικούς λόγους, ούτε γιατί θέλουµε να προβάλου- µε τα ιδιαίτερα πλεονεκτήµατα που µπορεί να έχει η πόλη µας σε σχέση µε |5 τις άλλες θεσσαλικές πόλεις, αλλά γιατί πιστεύουµε ότι ο σηµερινός ρόλος και ο προσανατολισµός ενός πανεπιστηµίου δεν µπορεί να είναι άσχετος µε την χωροθέτηση του και ιδιαίτερα µε τη σχέση του µε την πόλη. Δεν µπορούµε σήµερα να δεχθούµε εύκολα τη λογική της δημιουργίας ενός αυτόνομου campus µακρυά από τον οικιστικό ιστό της πόλης και τις τυχόν στεγαστικές δυνατότητες που µπορεί να παρέχει η πόλη σε κτιρια- κές εγκαταστάσεις, γιατί κάτι τέτοιο αφενός µεν θα αποδυνάµωνε τον κοι- νωνικό ρόλο του πανεπιστημίου και αφετέρου Θα αύξανε σημαντικά τις δαπάνες της εγκατάστασης. "Οπως, επίσης, δεν µπορούµε εύκολα να δε- χθούμε ένα μονοδιάστατο ρόλο ενός σύγχρονου πανεπιστηµίου που θα ε- ξαντλείται μόνο στην παραγωγή «τεχνικά εκµεταλλεύσιμης γνώσης» και κατεπέκταση στην αναπαραγωγή του εαυτού του, χωρίς παράλληλα να α- ναπτύσσει έναν πολυσύνθετο κοινωνικό και πολιτιστικό ρόλο, που δεν μπορεί παρά να ενεργήσει ως καταλύτης στην ανάπτυξη και στον µετα- σχηµατισµό µιας αστικής περιοχής. Εάν έτσι θελήσουμε να δούµε τον ρόλο ενός πανεπιστηµίου, δεν μπο- ρεί τότε αυτό να προγραµματισθεί ανεξάρτητα από τις πόλεις και, κατά συνέπεια, ούτε να αγνοηθεί η παραγωγική και πολιτιστική φυσιογνωµία μίας περιοχής στα πλαίσια της οποίας θα αναπτυχθεί ο πολύπλευρος κοι- νωνικός ρόλος ενός πανεπιστημίου. Ξεκινώντας από µια τέοια λογική, πιστεύουµε ότι συµβάλλουµε θετι- κά στην προβληµατική του νέου Πανεπιστημίου, παρουσιάζοντας τα ιδιαί- τερα χαρακτηριστικά και την παραγωγική φυσιογνωµία της περιοχής µας καθώς και τον ρόλο που µπορεί να παίξει ο Βόλος - παράλληλα βέβαια με τις άλλες Θεσσαλικές πόλεις - στην σωστή ανάπτυξή του. Με τις σκέψεις αυτές σας καλωσορίζω και πάλι στο Δηµαρχείο µας και εύχοµαι οι εργασίες του διήμερου αυτού συµποσίου να είναι γόνιµες και Θετικές για την εξέλιξη του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου. Σας ευχαριστώ Πρόεδρος: Σας διαβάζω χαιρετισµό του Υφυπουργού Εθνικής "Αμυ- νας κ. Παυσανία Ζακολίκου: Αγαπητοί φίλοι, Με λύπη μου πληροφορήθηκα, ότι οι ηµερομηνίες του διήµερου που διοργανώνετε συμπίπτουν µε το προγραµµατισµένο µου ταξίδι στη Γιουγ- κοσλαβία. ΄Ετσι, δεν θα μπορέσω να παραβρεθώ στις συζητήσεις που διοργανώνετε, παρόλο το προσωπικό ενδιαφέρον που έχω και ως βουλευ- τής της περιοχής αλλά και ως µέλος της Κυβέρνησης. Πάντως, θα ήθελα να συγχαρώ το Δηµοτικό Κέντρο Ερευνών και Μελετών Βόλου για την πρωτοβουλία του. 16 H αξιοποίηση µιας περιφερειακής πανεπιστηµιακής µονάδας πρού- ποθέτει την ολοκληρωμένη ένταξή της στον οικονοµικό και κοινωνικό ι- στό καθώς και την αναπτυξιακή της επίδραση. Προύποθέτει, παράλληλα, τον επαναπροσδιορισµό όλων των τοπικών αρχών και φορέων µε βάση τό- σο τις µακροπρόθεσµες προοπτικές αναβάθµισης και ανάπτυξης όσο και τις βραχυπρόθεσµες μεταβατικές θετικές και αρνητικές επιδράσεις. Η πρωτοβουλία του ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β. δεν περιέχει μόνο την προσπάθεια απάντησης στα παραπάνω ζητήµατα" είναι πάνω απ'όλα ένα σαφέστατο δείγμα υλοποίησης της πολιτικής για την αποκέντρωση και την περιφε- ρειακή ανάπτυξη, στο βαθµό που µια κεντρική πολιτική απόφαση γίνεται αντικείµενο προβληµατισμού και ενεργών παρεµβάσεων των τοπικών φο- ρέων. Η πλήρης κινητοποίηση των τοπικών µαζικών και επιστηµονικών φορέων είναι η βασική εγγύηση για την αναβάθµιση, µέσω του Πανεπιστη- µίου, της ζωής του Βόλου και της Θεσσαλίας. Με την σιγουριά ότι το διή- μερο αυτό δεν είναι παρά η αρχή µιας πορείας προβληµατισµού και συµ- µετοχής, ελπίζω σύντοµα να µου δοθεί η ευκαιρία να συμµετάσχω στην ε- πόµενη σχετική συνάντηση. Με φιλικούς χαιρετισμούς Παυσανίας Ζακολίκος Πρόεδρος: Το πρόγραµµα προβλέπει τρεις εισηγήσεις και αφήνει α- νοιχτό το θέμα της συζήτησης που µπορεί να επακολούθήσει. Θα πρότει- να, για να έχουµε ένα εργαλείο µε το οποίο θα µπορούσαμε να ελέγξουµε τον χρόνο µας, η συζήτηση αυτή να είναι γενική, στο τέλος των τριών ειση- γήσεων, έτσι ώστε να υπάρξει µια σφαιρική τοποθέτηση απέναντι στο σύ- νολο όσων έχουν να ειπωθούν από τους τρεις εισηγητές. Θα παρακαλέσω, τώρα, τον κ. Δ. Ρόκο, Γενικό Γραμµατέα του Υ- πουργείου Παιδείας, να πάρει το λόγο. Δ. Ρόκος (Γενικός Γραµµατέας Υπουργείου Παιδείας): Χαίροµαι πά- ρα πολύ που είµαι μαζί σας σήµερα, για να µοιραστούµε µερικές σκέψεις. Προτίµησα να µη µιλήσω ως εκπρόσωπος της πολιτικής ηγεσίας του Υ- πουργείου Παιδείας αλλά προτιµώ, αφού σας µεταφέρω έναν χαιρετισµό από τους συναδέλφους του Υπουργείου Παιδείας, να απευθυνθώ σε σας ως πανεπιστηµιακός δάσκαλος που βρίσκεται στην ώρα της Θεµελίωσης µιας καινούργιας συµμετοχικής προσπάθειας, µε την ουσιαστική συµβολή ό- λων των φορέων. Κι αυτό είναι το πιο γοητευτικό πράγµα σ'αυτόν τον κό- σµο και θα ήθελα να µοιραστώ αυτή την εμπειρία μαζί σας και ακόµα να αποπειραθώ να δώσω ένα εργαλείο για τη δουλειά που θα έχουµε µπροστά μας, Κυβέρνηση και λαός, που ενωµένοι πάµε να στήσουµε ένα καινούργιο 17 Πανεπιστήµιο, Θεµέλιο για την περιφερειακή ανάπτυξη στις νέες θεσµικές συνθήκες που έχει θεμελιώσει στον τόπο μας ο ριζοσπαστικός νόμος για την δομή και λειτουργία των ΑΕΙ. "Ετσι λοιπόν πιστεύω, αφού ευχαριστήσω τον Δήµαρχο για τον καλω- σορισμό του, ότι ο ετεροχρονισμός αυτός ίσως είναι θετικός, ενώ κάποιοι άλλοι ετεροχρονισµοί για τους εργαζόµενους δεν είναι και πάρα πολύ θετι- κοί. Πρέπει να λέµε την αλήθεια και είναι σηµαντικό το ότι υπάρχει πραγ- µατικά ένα πλαίσιο θετικό για να φτιαχθεί το κλίµα, για να ανθίσει ένα συµµετοχικό πανεπιστήµιο. Τι εννοώ συμμετοχικό πανεπιστήμιο; Θα αποπειραθώ, όσο μπορώ, διαλεκτικό να συνδέσω την έννοια της ανάπτυξης όμως εµείς την βλέπου- με ως τάση, ως διαδικασία όπου ο λαός με διαδικασίες συμµετοχής, κοι- νωνικοποίησης, αποκέντρωσης και αυτοδιαχείρισης έχει στα χέρια του ό- λες τις αποφάσεις, την τιμή αλλά και την ευθύνη να τις υλοποιήσει. Αυτή η ιστορία, λοιπόν, δείχνει μιαν άλλης ποιότητας συµβολή και θα ήθελα να πω ότι - o Δήμαρχος είπε νωρίτερα ότι κάνατε άπειρες κινητο- ποιήσεις, καλά κάνατε - οι κινητοποιήσεις διεκδίκησης στο παρελθόν πρέπει να µετασχηματισΘούν σε κινητοποιήσεις δηµιουργίας στις σημερι- νές συνθήκες γιατί, αν και δεν θέλω να κάνω εύκολη κριτική στις προη- γούμενες κυβερνήσεις, όταν μια κυβέρνηση δεν έχει ένα πρόγραµμα η δεν έχει τη θεμελιώδη πολιτική βούληση και επιλογή για μια εθνική, ανεξάρτη- τη, σύμμετρη και αυτοδύναμη κοινωνική, οικονοµική, πολιτιστική και τε- χνολογική ανάπτυξη του τόπου, είναι αυτονόητο ότι καθορίζει τις αποφά- σεις της σε σχέση µε την πίεση, την ένταση και τον ρυθμό της πίεσης οργα- νωμένων κοινωνικών οµάδων που μπορεί περισσότερο ή λιγότερο να είναι σε Θέση να εκβιάζουν καταστάσεις. Υπάρχει πρόβληµα όταν ορισμένες συντεχνίες εργαζομένων μπορούν να επιβάλλουν τη Θέση τους σε μια κυβέρνηση εκβιάζοντάς την, επειδή μπορούν να παραλύσουν κάποιες βασικές διαδικασίες κοινωνικού χαρα- κτήρα, για να πάρουν µεγαλύτερη μερίδα από το κοινωνικό προϊόν. Σήμε- ρα έχουµε μια κυβέρνηση που θέλει να κάνει ένα τέτοιο είδος πανεπιστη- µίου, που να προσφέρει ίδιες ευκαιρίες μόρφωσης, δουλειάς και πολιτι- σµού σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, γεγονός που θα αποδείκνυε την αξιοπι- στία της επιλογής για μια σύμμετρη, αποκεντρωμένη ανάπτυξη. Μια τέ- τοια Κυβέρνηση είναι αυτονόητο ότι δεν αναμένει ένα διεκδικητικό κίνημα για να τοποθετήσει, ενδεχοµένως στα χαρτιά, κάπου ίσως στην κορυφή του Ολύµπου ή κάπου αλλού, ένα πανεπιστήμιο, το οποίο δεν Θα δεθεί πο- τέ µε τον κοινωνικό ιστό και δεν θα αποτελέσει ποτέ πόλο ανάπτυξης. Θα ήθελα να σχολιάσω κάποια θέµατα που είναι θεμελιακά για την α- νάπτυξη του Πανεπιστημίου. Θα είδατε, τώρα πρόσφατα, τα εκδοθέντα αποτελέσματα των εισαγω- γικών εξετάσεων για τα πανεπιστήμια. Αυτοί που έχουν περισσότερες μο- νάδες πηγαίνουν στην Αθήνα, κάποιοι άλλοι πηγαίνουν στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, Κρήτη, Γιάννενα και μετά θα πάνε στη Θεσσαλία, στο Ιόνιο και στο Αιγαίο. Το Πανεπιστήμιο µας θα πρέπει να αγαπηΘεί από το λαό της Θεσσα- λίας και από τα παιδιά της Θεσσαλίας. Είναι αδιανόητο το ότι παιδιά από την Πάτρα δεν δηλώνουν πρώτο το Πανεπιστήμιο της Πάτρας και δηλώ- νουν το αντίστοιχο της Αθήνας ή Θεσσαλονίκης. Αυτό παρατηρείται λιγό- τερο έντονα στα φετεινά αποτελέσματα. Μπορούμε να πούµε ότι πραγµα- τικά αρχίζει να διαφαίνεται µία τάση ανάπτυξης των περιφερειακών πανε- πιστημίων, στον τοµέα της κοινωνικής τους καταξίωσης. Φέτος καταφέ- ραμε να καταρρίψουμε τον μύθο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Λυπάμαι που το λέω αυτό. Ο καθένας ζούσε με το όνειρο να μπει στο Ε,Μ.Π., ζώντας 30 χρόνια πίσω, όταν πραγματικά ένας μηχανικός έπαιρ- νε το μεγαλύτερο κομµάτι του κοινωνικού προϊόντος. Σή μερα έχουµε 7.500 άνεργους ή υποαπασχολούμενους αρχιτέκτονες. Προς τι λοιπόν ν,αποκτήσει ένα άχρηστο χαρτί και να το περιφέρει' δεν αποτελεί ούτε κοινωνική ούτε επαγγελµατική καταξίωση πια. Σας θυµίζω ότι από πέρισυ δουλεύουν 224 µεταλυκειακά προπαρασκευα- στικά κέντρα σ'όλη τη χώρα, έτσι που ο κάθε νέος να μένει στον τόπο του, να βελτιώνει το ένα μάθημα όπου αστόχησε ή τα δύο ή τα τρία, να διαλέγει με τις ομάδες της κάθε δέσμης εκείνη την περιοχή που τον ενδιαφέρει και όχι, αυτό που συνέβαινε στο παρελθόν, να δηλώνει 150 επιλογές, να θέλει να γίνει κτηνίατρος και να γίνεται θεολόγος. Αυτό το πράγμα το θεμελιώ- νουμε σε πραγματικά επιστηµονικά θεµελιωμένη έρευνα. Τα παιδιά που πέτυχαν στην σχολή της πρώτης προτίµησης - δεν έ- χουν γίνει ποτέ τέτοιες έρευνες στο παρελθόν - ήταν 9.500. Τα παιδιά που μπήκαν στη σχολή της δεύτερης προτίµησης πέφτουν δραματικά στις 3.000 και µέχρι τις 9 πρώτες προτιµήσεις περίπου έχουν εξαντληθεί όλοι οι εισακτέοι. Πράγµα που σηµαίνει ότι αυτό που έλεγαν οι προηγούμενες Κυ- βερνήσεις - ότι «εμείς δίναμε 150 επιλογές και εσείς τις περιορίσατε» - αναφερόταν σε πλασματικές επιλογές που οδηγούσαν σε κάποια προβολή στο τυχαίο" ότι, δηλαδή, κάποιος θα έπαιρνε κάποιες σπουδές που θα τις κουβαλούσε μετά ενθύµιο σ'όλη του τη ζωή, ανεξάρτητα αν αυτό το πτυχίο τον άφηνε παγερά αδιάφορο. "Ολη αυτή η διαδικασία έχει να κάνει με μια ριζοσπαστική αλλαγή σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Θεσπίζεται, με το νέο νόμο περί διο- ρισµών, η εντοπιότητα, ώστε ο πτυχιούχος να παραμένει και να εργάζεται στον τόπο του. Με το νέο πλέγµα Θεσμών αναγορεύεται η περιφέρεια σ'ένα 19 ζωντανό κέντρο αυτοδύναμης ανάπτυξης, που, σ*αυτή, το πανεπιστήμιο αντικειµενικά και υποκειμενικά, προορίζεται ή έχει - ή που πρέπει όλοι µαζί να προσπαθήσουµε να έχει - τον ουσιαστικό ρόλο που η πραγματι- κότητα του επιβάλλει. Το Πανεπιστήμιο που θα γίνει στη Θεσσαλία δεν θα είναι το Πανεπι- στήμιο του Βόλου. Είχε την καλωσύνη ο Δήμαρχος και το τόνισε πρωτύτε- ρα και όλοι οι Νομάρχες και οι πολίτες είπαν αυτό το όμορφο. «Να γίνει το Πανεπιστήµιο Θεσσαλικό» και δεν πρόβαλαν τοπικιστικές πρωτοβουλίες. Και είναι τέτοια η Θεσσαλία που οπουδήποτε και αν εγκατασταθεί το Πανεπιστήμιο θα είναι το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας. Ποιος µπορεί να το κατοχυρώσει αυτό; Μόνον η ενωτική, χωρίς αποκλεισμούς, δράση ό- λων των κοινωνικών φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των συνδικά- των των εργαζομένων. Αυτό το πράγμα πρέπει να ενώνει και να μην απο- κλείει τους ανθρώπους, τους φορείς που θέλουν να βοηθήσουν. Το λέω αυ- τό για να μην πολωθούν ορισμένοι παράγοντες της Λάρισας βλέποντας τον τίτλο «ο ρόλος του Βόλου στο Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο». Ο ρόλος του Βόλου θα πρέπει να είναι ενωτικός, ο ρόλος του Βόλου Θα πρέπει να είναι θεμελιακός, για ένα κλίμα που Θα στηρίξει πραγματικά ένα καινούργιο δυναμικό πανεπιστήµιο που είναι το πρώτο που γίνεται στις συνθήκες του καινούργιου θεσµικού πλαίσιου αλλά και το καινούργιο θε- σμικό πλαίσιο δουλεύει στην κατεύθυνση αυτού του τύπου συλλογικής δια- δικασίας ανάπτυξης. Γιατί, για πρώτη φορά μετά από 150 χρόνια που λει- τουργούν ελληνικά πανεπιστήµια με βαυαρικά πρότυπα, δίνονται τα πανε- πιστήμια στα χέρια των φορέων τους να τα αυτοδιαχειριστούν, με τα λάθη και την ωριμότητα τους, με το πάθος, αλλά και με τα μίση τους. Από τον Ιούλη του ‘82, οι φοιτητές µας έχουν καθοριστική συµµετοχή στην εκλογή των οργάνων, δηλαδή συμµετέχουν σε αριθμό ίσο με το 100% του αριθµού των πανεπιστηµιακών δασκάλων. "Ηταν μία επιλογή ή του ύ- ψους ή του βάθους. Διότι, δεν μπορείς να κάνεις δημοκρατία και σοσιαλι- σµό µε τον πολίτη ή τον φοιτητή ή τον εργαζόμενο στη γωνία. Θα τον βά- λεις μέσα στις διεργασίες, θα του αναγνωρίσεις των ωριµότητα και θα τον καλέσεις να πάρει τις ευθύνες του. Μετά από ένα χρόνο εφαρµογής του νέου θεσμικού πλαισίου υπάρ- χουν δύο ενωτικές αποφάσεις της Φοιτητικής "Ενωσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Εθνικής Φοιτητικής "Ενωσης Ελ- λάδας, ότι οι φοιτητές µπαίνουν μπροστάρηδες, για να αναβαθμιστούν οι σπουδές τους. Οι φοιτητές αυτοί, που είχαν οδηγηθεί από το αυταρχικό θε- σμικό πλαίσιο της έδρας στο να ζητάνε αλλεπάλληλες διευκολύνσεις, τώ- ρα που μπαίνουν μέσα και αποφασίζουν για τα προγράµµατα και τα περιε- χόµενα σπουδών, αναλαµβάνουν την ευθύνη να πουν ότι γυρίζουν στα μα- 20 θήματα. Η μόνη επιλογή, για να γεμίζουν τα πανεπιστήμια με φοιτητές, ήταν το να τους εµπιστευτούμε. Δεν έγινε ακόµα αυτό, γιατί δεν μας αρέσει να βάζουμε τα οράµατά μας στη θέση της πραγματικότητας, «το νερό όµως μπήκε στο σωστό αυλάκι» και συνεπώς θα έχουμε θετικές εξελίξεις. Στο καινούργιο θεσµικό πλαίσιο του πανεπιστημίου, οι νέοι πανεπι- στημιακοί δάσκαλοι, απόκτησαν φωνή, όπως και οι φοιτητές, και µπο- ρούν να κάνουν καλή ή κακή χρήση αυτής της φωνής. Εµπιστευτήκαµε αυτούς οι οποίοι πολέµησαν για να μπουν τα προβλήματα της δημοκρα- τίας μέσα στο πανεπιστήμιο. Αυτοί τώρα πρέπει να προχωρήσουν στο να χτίσουν και τα άλλα πανεπιστήμια, αλλά και το Πανεπιστήµιο της Θεσσα- λίας, αγκαλιασμένοι με τους φοιτητές, αγκαλιασμένοι µε τους παλαιότε- ρους δασκάλους, σε μια κατεύθυνση που θα κάνει το πανεπιστήμιο κύττα- ρο κοινωνικής προόδου και τεχνικής ανάπτυξης της επιστήμης και της έ- ρευνας. Τα ντοκουµέντα δείχνουν ότι το Πανεπιστήµιο της Θεσσαλίας, θα εί- ναι ένα σημαντικό πανεπιστήμιο. Και θα είναι σημαντικό πανεπιστήμιο, ε- πειδή θα το απαιτήσει η κοινή γνώμη της Θεσσαλίας" φέτος μπηκαν 2559 Θεσσαλοί σε πανεπιστήμια της χώρας. Κάποιοι ακόµα θα πάρουν τον δρό- µο της φοιτητικής προσφυγιάς, µη κάνοντας χρήση των ευκαιριών που τους δώσαμε µε τα µεταλυκειακά προπαρασκευαστικά κέντρα σε κάθε γωνία της Ελλάδας, γιατί ακόμα λειτουργεί η παλιά νοοτροπία και, όπως ξέρετε, µπορεί ν'αλλάξουν πολλά πράγµατα, μπορεί να γίνει ο επιθυμητός για τον καθένα σοσιαλισμός, αλλά η νοοτροπία είναι πάρα πολύ δύσκολο ν,αλλάξει. Ισως είναι η σοβαρότερη αλλαγή για την οποία πρέπει όλοι να βοηθήσουµε. Για λόγους αντικειµενικούς, το Πανεπιστήµιο της Θεσσα- λίας θα είναι ένα σωστό πανεπιστήμιο. "Ισως δεν Θα έχει µόνο τα Τμήμα- τα, τα οποία εισηγήθηκε το Εθνικό Συμβούλιο Ανώτατης Παιδείας στην Κυβέρνηση. Από χθες το πρωί, µε πενθήµερη προθεσμία το Συμβούλιο Επι- κρατείας εξετάζει το Προεδρικό Διάταγμα για την ίδρυση του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου και των Πανεπιστημίων του Ιονίου και του Αιγαίου. Αυτό σημαίνει ότι πολύ γρήγορα, ίσως σε 20-30 ηµέρες, θα είναι δημοσιευμένο το Προεδρικό Διάταγµα και θα έχουν δρομολογηθεί οι διαδικασίες διορι- σμού της Διοικούσας Επιτροπής και της συγκρότησης των εκλεκτορικών σωµάτων. Πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι αυτό το Πανεπιστήμιο, Θα έχει πρώτα τους δασκάλους του και μετά θα ξεκινήσει να δουλεύει και όχι ό- πως το Πανεπιστήµιο της Κρήτης ή άλλα πανεπιστήμια, όπως ξεκίνησαν στην αρχή. Οι φορείς θα πρέπει να βοηθήσουν και να εισηγηθούν στο ΕΣΑΠ όχι τα οράματά τους αλλά τεκµηριωμένες απόψεις, για το ποια Τμήματα νο- 21 µίζουν ότι πρέπει να υπάρξουν στο Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο, για ν'αναζωογονηθεί ο κοινωνικός ιστός, για να τονωθεί η ανάπτυξη της περι- φέρειας. Αν δεν αρχίσετε από τώρα όλοι σας να λέτε ότι τα παιδιά της Θεσσαλίας θα πάνε στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, τότε θα δείτε ότι θ'αναπαραχθεί είτε η περιθωριακή λειτουργία των πρώτων χρόνων του Πανεπιστηµίου των Ιωαννίνων, είτε η ακόμα πιο περιθωριακή λειτουργία του Πανεπιστηµίου της Θράκης. "Αρα, δηλαδή, µην περιμένετε πότε η Κυ- βέρνηση θα κάνει θεσμό. Επιτρέψτε µου να πω ότι η δουλειά στους θε- σµούς είναι λιγότερη από την δουλειά που γίνεται στην βάση, από την δου- λειά που γίνεται στο κίνημα, στο λαϊκό κίνηµα, στο εργατικό κίνηµα, στο φοιτητικό κίνηµα, στο κίνημα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Θα πρέπει - αυτή είναι η γνώµη μου - να βρείτε την ευκαιρία να πεί- σετε τα παιδιά του Γυμνασίου, του Λυκείου και του Δηµοτικού, ότι εδώ το Πανεπιστήμιο αυτό το χτίσαμε μόνοι µας. Εδώ θα πρέπει να σας πως για το ίδρυµα στήριξης του Πανεπιστήµιου της Θεσσαλίας, που o ίδιος ο λαός ενωτικά και πρωτοβουλιακά, το ετοίµασε. Ενώ ξεκίνησε πρώτα του Αι- γαίου, το ίδρυµα του Αιγαίου ακόμα δεν έχει δηµοσιευτεί στην Εφηµερίδα της Κυβερνήσεως και τα πρώτα που έγιναν ήταν της Θεσσαλίας και του Ιονίου. Είναι αυτονόητο ότι το κράτος θα κάνει ότι µπορεί για τη γοργή ανά- πτυξη του Πανεπιστηµίου. Είναι αυτονόητο, από την άλλη πλευρά, ότι μπορεί να γίνει μία πανεθνική προσπάθεια εδώ και στους συμπατριώτες μας της διασποράς, ώστε να μπορέσουν πραγµατικά να συνεισφέρουν στην γρήγορη ανάπτυξη του Πανεπιστημίου. Στο Πανεπιστήµιο του Αιγαίου έγινε η πρώτη κοινωνικοποίηση μονα- στηριακής περιουσίας, όταν οι Νοµάρχες κατάφεραν να πάρουν από τους Μητροπολίτες την περιουσία. Θα µπορούσαμε ίσως να είµαστε αποτελε- σματικοί σήμερα" να πει ο Μητροπολίτης ότι διαθέτει 3.000 στρέμµατα, ό- πως έκαναν άλλοι Μητροπολίτες ήδη στο Αιγαίο. Το ίδιο πράγµα µπορείτε να κάνετε µε τα κληροδοτήµατα. Θα μπορέ- σετε έτσι να ενεργοποιήσετε κάποια νεκρά κληροδοτήματα προς την κα- τεύθυνση της στήριξης του Πανεπιστηµίου της Θεσσαλίας. Ακόμη η άχρη- στη γη µπορεί να γίνει περιουσία του Πανεπιστημίου. Θέλω εδώ να ση- μειώσω, γιατί ορισµένοι υποστήριξαν ότι το ίδρυμα στήριξης ενδεχοµένως να έχει περισσότερες εξουσίες απ'ό,τι θα έχει το Πανεπιστήµιο, ότι με τρο- πολογία που µπήκε µέσα στο Προεδρικό Διάταγμα για το Κοινωφελές "Ι- δρυμα, από τη στιγμή που δημοσιεύεται το Προεδρικό Διάταγμα ίδρυσης του Πανεπιστηµίου, όλη η περιουσία, οποτεδήποτε και αν αποκτηθεί, του ιδρύματος στήριξης, περνάει στο Πανεπιστήµιο και διαχειρίζεται, µε βάση τη συνταγµατική επιταγή της ουσιαστικής αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ, από 22 την Διοικούσα Επιτροπή του Πανεπιστηµίου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει από τώρα να στηθούν οι μηχανισµοί λαϊκής κινητοποίησης, αλλά και κινητοποίησης των ανθρώπων της διασποράς, ούτως ώστε να μπορεί πολύ γρήγορα να µεγαλώσει το Πανεπιστήμιο σας. Η πολιτεία θα κάνει το χρέος της. Η στήριξη αυτή δεν πρόκειται «να τσον- τάρει» και να καλύψει ευθύνες της πολιτείας. Η πολιτεία είχε την πολιτική επιλογή να κάνει το Πανεπιστήμιο. Θα το κάνει και θα το χρηματοδοτήσει όσο χρειάζεται, αλλά ήθελα να σας πω ότι, αν υπάρχουν πόροι από το ί- δρυμα στήριξης που μπορούν να στηρίξουν την παραπάνω έρευνα για αυτό το Πανεπιστήµιο, μάλλον προς το καλό του είναι παρά προς το κακό του. "Οσο μπορείτε περισσότερο κινητοποιηθείτε για να χτίσετε γρήγορα το Πανεπιστήμιο σας, που θα δουλεύει στην κατεύθυνση της ανάπτυξης, που θα έχει τον λαό πρωταγωνιστή, µέτοχο και όχι θεατή. Σ* αυτή την κα- τεύθυνση, αγαπητοί συνάδελφοι, θα ήθελα να πως ότι είμαι έτοιµος, στο τέλος της συζήτησης, ν'απαντήσω και σε γενικότερα ζητήµατα, που ενδε- χοµένως προκάλεσαν, με τον τρόπο που τα έβαλα, τα θέματα. Θα είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση ν'απαντήσω και σε σκληρή κριτική, αν χρειάζε- ται, για κάποιες κινήσεις της Κυβέρνησης σ'αυτόν τον τοµέα, αλλά και, α- πό την άλλη μεριά, να βοηθήσω στον διάλογο για το πως το Πανεπιστήμιο αυτό θα γίνει πραγματικά εργαλείο ανάπτυξης της Θεσσαλίας. Ευχαριστώ Πρόεδρος: Τον λόγο έχει ο κ. Σβορώνος. Ν. Σβορώνος: (Καθηγητής της Ecole Pratique des Hautes Etudes και του Πανεπιστημίου Κρήτης). Κύριε Γενικέ, κύριοι Νοµάρχες, κύριε Δή- µαρχε, κύριοι συνάδελφοι, αγαπητοί κυρίες και κύριοι, Θελω πρώτα-πρώτα να ευχαριστήσω πραγµατικά τον κ. Δήμαρχο και την Επιτροπή η οποία πήρε την πρωτοβουλία να µε καλέσει και να σας πω την ευχαρίστηση την οποία αισθάνοµαι πραγματικά, να βρεθώ στην περιο- χή αυτή, στην οποία έρχομαι άλλωστε και για πρώτη φορά. "Υστερα από τα συγκεκριµένα, πρακτικά και εξαιρετικά ενδιαφέρον- τα πράγματα τα οποία σας ανέφερε ο κ. Γενικός, έρχεται η σειρά ενός πα- νεπιστημιακού, να δει από κάπως πιο µακρυά το ρόλο ενός πανεπιστημίου γενικότερα με τον κοινωνικό του περίγυρο. Από το απέραντο αυτό πρό- βληµα, διάλεξα µία όψη, γιατί αυτή νοµίζω ότι ενδιαφέρει περισσότερο τον τόπο μας: τον ρόλο που έπαιξε το πανεπιστήμιο και πως μπορεί να εξακο- λουθεί να τον παίζει στις κοινωνικές, όπως τις ονόμασα, εξισορροπήσεις. Ελπίζω, µε τις µερικές σκέψεις που Θα ακολουθήσουν, θα γίνω σαφέστε- ρος. 23 Η άµεση σχέση της οργάνωσης της παιδείας, από την κατώτατη ως την ανώτατη, µε την κοινωνική πραγματικότητα γενικά, με την πολιτική της έκφραση ειδικότερα, έγινε πλέον, ύστερα από τις πολλαπλές αναλύ- σεις της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης, τόσο φανερή, που δεν χρειάζε- ται νοµίζω να σταματήσουμε για πολύ σ'αυτό το πρόβλημα. "Ετσι η παρα- πάνω αυτή πρόταση μπορεί να θεωρηθεί, τουλάχιστον για τις σκέψεις που θα ακολουθήσουν και που θα προσπαθήσω να τις διατυπώσω όσο το δυνα- τόν συντοµότερα, να αποτελεί ένα καλό σηµείο εκκίνησης. "Ομως η γενική αυτή διαπίστωση, που υπερβαίνει τον τόπο και τον χρόνο, χρειάζεται ίσως κάποια διασάφηση και κυρίως συγκεκριμενοποίη- ση. Κυρίως, ακόµη, χρειάζεται κάποια πιο προσεκτική εξέταση της ισχύ- ος μερικών γενικών συμπερασμάτων για τον ρόλο της παιδείας στην ελλη- νική κοινωνική πραγµατικότητα, και τις τυχόν ιδιαιτερότητες που παρου- σιάζονται στον τόπο µας. Πριν διατυπωθούν οι συγκεκριμένες αυτές παρατηρήσεις, θα πρέπει νοµίζω να ειπωθούν μερικές σκέψεις για τους ιδιαίτερους στόχους που επι- διώκει κάθε βαθμός παιδείας σε κάθε εκπαιδευτικό σύστηµα. Μπορεί, δη- λαδή, να γίνει μία κάποια διάκριση, όσον αφορά τους στόχους, ανάµεσα στην δηµοτική και μεσαία εκπαίδευση και στην ανώτερη και ανώτατη εκ- παίδευση, οποιοδήποτε και αν είναι το εκπαιδευτικό σύστηµα μιας χώρας. Αφήνοντας κατά µέρος τις παλιότερες αντιλήψεις για την αγωγή, ας ξεκινήσουμε από τις παιδαγωγικές απόψεις που είναι γνωστές µε τον όρο «Νέα Αγωγή», «Νέο Σχολείο». Από τους πολλούς και ποικίλους ορισμούς που έχουν δοθεί για το σκοπό της αγωγής, ξεχωρίζει, για την συντοµία του και την σαφήνεια του, o περίφημος ορισμός του Durkheim που βρίσκεται στην βάση σχεδόν όλων των παραλλαγών που οι οπαδοί του νέου σχολείου και της νέας αγωγής προτείνουν σε διάφορες αναλύσεις: «Αγωγή είναι η ενέργεια που ασκείται από τις γενιές των ενηλίκων ε- πάνω στις γενιές που δεν είναι ακόμη ώριμες για την κοινωνική ζωή. 'Εχει ως αντικείµενο να παρακινήσει και να αναπτύξει στο παιδί ένα ορισµένο αριθµό φυσικών, διανοητικών και ηθικών… καταστάσεων που απαιτεί απ'αυτό η πολιτική κοινωνία στο σύνολό της και το ηθι- κό περιβάλλον, για το οποίο κυρίως προορίζεται το παιδί». Εκκόλαψη λοιπόν της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου, για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κοινότητας, της πολιτικής κοινωνίας στο σύνολό της, είναι το ιδανικό της νέας αγωγής. Η πρώτη παρατήρηση που μπορεί να γίνει εδώ είναι η εξής: ότι ο σκο- πός αυτός μπορεί να προταθεί ως ιδανικό για την δημοτική και μέση εκ- παίδευση, για τους τύπους των σχολείων που ρίχνουν το βάρος στην λεγό- 24 μενη εγκύκλια παιδεία, είναι όμως ελλειπέστατος για τους σκοπούς της α- νώτατης παιδείας και για τους στόχους γενικά των ανωτάτων εκπαιδευτι- κών ιδρυµάτων, καθώς επίσης και για μία σειρά άλλων σχολείων, είτε µέ- σων, είτε ανωτέρων, είτε ανωτάτων, που ρίχνουν το βάρος στην επαγγελ- µατική εξειδίκευση. Στην περίπτωση της ανώτερης και ανώτατης παιδείας, είτε πρόκειται για πανεπιστημιακές σχολές, είτε για επαγγελµατικές σχολές, δίπλα στην προβολή ενός τέτοιου ιδανικού της τελείωσης της προσωπικότητας του νέ- ου ανθρώπου, τίθεται επίσης και παίρνει την πρώτη θέση η παραγωγή δη- μιουργικών, ειδικευµένων επιστημών, η δημιουργία νέων θεωρητικών και πρακτικών γνώσεων, αναγκαίων για την ανάπτυξη της κοινότητας στο σύνολό της. Είναι εύκολο να δούμε σ'αυτές τις διατυπώσεις την προβολή ιδανικών του αστικού φιλελευθερισµού. Και το ιδανικό αυτό, που δίνει το βάρος στην κοινωνική ολότητα, προύποθέτει μία ενιαία αδιαφοροποίητη κοινω- νία, μία ενιαία κοινότητα, χωρίς ομάδες ή τάξεις pa διαφορετικά συμφέ- ροντα και διαφορετικές στοχεύσεις. Έπειτα, το ιδανικό αυτό σχήμα προτείνει, στο βάθος, μία ανοιχτή δη- μοκρατική ερμηνεία µε απόλυτη ανεξαρτησία απέναντι σε κάθε κοινωνικό και πολιτικό εξαναγκασµό. Μία παιδεία που θα μπορούσε, σε περίπτωση έντονων κοινωνικών αντιθέσεων και των συνακόλουθων ιδεολογιών, να ε- ξασκήσει κάποιο διαιτητικό και γενικότερα ρυθμιστικό ρόλο. "Οσοι προ- βάλλουν ένα τέτοιο ιδανικό θεωρούν ότι η εκπαιδευτική λειτουργία θα µπορούσε να είναι ενοποιητική κοινωνικά και πολιτιστικά. Τίθεται τώρα το ερώτημα κατά πόσο το ωραίο αυτό όνειρο συµβιβά- στηκε στην πράξη pa την ιστορική πραγµατικότητα των πολιτισµένων χω- ρών και ποιες μορφές έχει πάρει η λειτουργία της εκπαίδευσης γενικά, κα- τώτερης, μέσης, ανώτερης, ανώτατης, στην χώρα μας. Αυτό είναι το καυτό ερώτημα που τέθηκε από καιρό και που αποτελεί το βασικό αντικείμενο πολυάριθµων µελετητών της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης. Είναι γνωστό ότι η κριτική για την εφαρµογή στην πράξη τέτοιων αν- τιλήψεων που ανέφερα έχει γίνει από παλαιά. Το κύριο ερώτηµα και η κύ- ρια αµφιβολία έχει διατυπωθεί πάνω-κάτω ως εξής: «Το έργο της αγωγής είναι αναγκαστικά η εκκόλαψη της προσωπι- κότητας ή μήπως αρχικά η διάπλαση των ατόμων pa βάση ένα πρό- τυπο σύμφωνα με τις προηγούµενες γενιές και πιθανόν η συντήρηση συλλογικών αξιών;» Μία σειρά μελετών των κοινωνικών ψυχολόγων και των κοινωνιολό- γων της παιδείας ενισχύουν τον αναπαραγωγικό χαρακτήρα της παιδείας. 25 'Ολα αυτά τείνουν να δείξουν ότι η λειτουργία του σχολείου στην πραγμα- τικότητα δεν είναι ενοποιητική κοινωνικά και πολιτιστικά. Αντίθετα, είναι διαιρετική στην ιστορική πράξη. "Η, για να επαναλάβω εδώ τις ακραίες βεβαιώσεις μιας ολόκληρης σχολής, ιδιαίτερα της Γαλλικής σχολής, ό- πως πολύ ωραία συνοψίζει σε μία πολύ ωραία μελέτη του ο κ. Νούτσος, δι- δάσκων στα Γιάννενα, το συμπέρασµα είναι το εξής: «Το σχολικό σύστημα, από την ίδια την δοµή και την λειτουργία του, συµβάλλει στην αναπαραγωγή της κοινωνικής διαίρεσης, της ο- ποίας το ίδιο είναι αποτέλεσμα και παίζει έτσι αντικειμενικά τόν ρό- λο της κοινωνικής συντήρησης. Το σχολείο χαρακτηρίζεται ως ο κυρίαρχος ιδεολογικός μηχανι- σµός του κράτους, μια και χάρη σ'αυτόν η εγχάραξη της κυρίαρχης ιδεολογίας στις σύγχρονες βιομηχανικές κοινωνίες γίνεται με τρόπο αθόρυβο και συγκαλυμμένο. M’ αυτόν τον τρόπο, οι σχολικοί μηχανισµοί αναπαράγουν και συμπληρώνουν την κυρίαρχη ιδεολογία. Το σχολείο αναπαράγει και τις σχέσεις παραγωγής του αντίστοιχου κοινωνικού σχηματισμού και συμβάλλει τελικά στην αναπαραγωγή του κοινωνικού καταµερι- σµού της εργασίας στον κοινωνικό σχηματισμό». Δεν έχω διάθεση ούτε να συζητήσω, ούτε να αμφισβητήσω κυρίως, την αλήθεια στη γενικότητα αυτών των συµπερασμάτων. Θα ήθελα όμως να θέσω pa την σειρά μου ορισμένα ερωτήματα. Χαίροµαι ιδιαίτερα που ε- δώ υπάρχουν, εκτός από τους πολλούς συναδέλφους και πανεπιστημια- κούς δασκάλους, και εκπρόσωποι της παιδαγωγικής επιστήμης. Αν o ρόλος της παιδείας είναι η απλή αναπαραγωγή της ιδεολογίας και του κοινωνικού καταµερισµού της εργασίας, δηλαδή η απλή αναπα- ραγωγή ενός κλειστού και ακίνητου συστήματος, αυτό θα σήμαινε ότι η παιδεία από την κατώτατη ώς την ανώτατη, δεν παίζει κανένα ρόλο στην μεταβολή του συστήματος αυτού, κανένα ρόλο στην ανάπτυξη νέων ιδεο- λογιών. Το µοντέλο αυτό, το οποίο βγαίνει λογικά ως συνέπεια όλης της προη- γούµενης λογικής, δεν μου φαίνεται pa τη σειρά του να εναρμονίζεται µε την πράξη. Η έκφραση νέων ιδεολογιών προοδευτικών, ή ακόµη και επαναστατι- κών, δεν έλλειψε και από τα πανεπιστήμια, έστω και αν διώκεται από τα πανεπιστήµια. Πολλές φορές µάλιστα η δίωξη ενός τέτοιου φορέα από τα πανεπιστήμια τονίζει και διεγείρει πολύ περισσότερο τη νέα αυτή ιδεολο- γία. Έπειτα, νοµίζω ότι είναι δύσκολο να υποστηριχθεί ότι η διαµόρφωση και η διατύπωση νέων ιδεολογιών δεν έχει καμμία σχέση µε την επιστηµο- 26 νική γνώση η οποία παρέχεται στα πανεπιστήμια. Χρειάζεται λοιπόν, κατά τη γνώµη μου, η εξέταση των συγκεκριµέ- νων διαλεκτικών σχέσεων ανάµεσα στις λειτουργίες των πανεπιστηµίων και στην ανάπτυξη καινούργιων ιδεών, καινούργιων ιδανικών. Τίθεται εδώ το σηµαντικό θέμα της επαναστατικής υφής της ίδιας της επιστήµης" της επιστήµης που, pa τον εκλογικευτικό της χαρακτήρα, µπο- ρεί να επιδράσει στην αλλαγή των κοινωνικών δομών, περιορίζοντας κάθε ιδεολογία, δηλαδή κάθε ένα σύνολο αληθειών που έχουν άμεση σχέση με την πραγµατικότητα και επίσης ένα σύνολο ιδεολογημάτων. Και, για να έρθουμε τώρα στην ελληνική περίπτωση και ειδικά στα ελληνικά πανεπι- στήμια, θα µπορούσαµε να διαπιστώσουμε σύντομα τα παρακάτω. Η παιδεία, ίσως από την κατώτατη αλλά κυρίως ιδιαίτερα η πανεπι- στημιακή παιδεία, είχε από την αρχή της ίδρυσης των ελληνικών πανεπι- στηµίων, στις αρχές του 19ου αιώνα, διπλό και µάλιστα αντιφατικό χαρα- κτήρα. Πρώτο χαρακτηριστικό της ήταν η καλλιέργεια ιδεολογημάτων. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να απαριθμήσω τα διάφορα ιδεολογήματα που αρχίζουν άμεσα µετά την απελευθέρωση και ίδρυση του Ελληνικού Κρά- τους και φτάνουν ώς τον 200 αιώνα. Το κυριότερο είναι ότι, αν τα προσέ- ξουμε, παρ'όλη τη φαινομενική τους εξέλιξη, έχουν κάτι το βασικό: είναι η προετοιµασία για τη γνώση του εθνικού µας πολιτισμού που καταλήγει πολλές φορές στη γνωστή μας έκφραση του ελληνοχριστιανικού πολιτι- σμού. Δεύτερο χαρακτηριστικό της πανεπιστημιακής παιδείας ήταν η a- παγγελµατική προπαρασκευή, όπως την απαιτούσαν κάθε φορά οι δοµές της ελληνικής κοινωνίας και οικονοµίας. Το τελευταίο αυτό χαρακτηριστικό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα. Α- πό την μια μεριά έχουμε αθρόα προσέλευση των Ελλήνων στις πανεπιστη- µιακές σχολές. Παρατηρούμε, σύµφωνα pa πολλές μελέτες οι οποίες συµ- φωνούν, το ρεκόρ, από την άποψη αυτή, σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώ- πη. Συγχρόνως, όμως, είχαµε ώς τα τελευταία χρόνια ένα είδος υποεκπαί- δευσης. Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν νοµίζω ότι τα ελληνικά πα- νεπιστήμια καλλιέργησαν την πραγµατική επιστήμη και ότι έχουν να δεί- ξουν µεγάλες επιστημονικές μορφές οι οποίες συνέβαλαν στην ανάπτυξη μιας πρωτότυπης επιστηµονικής γνώσης. ΄Ετσι, ως προς τα κύρια χαρα- κτηριστικά των ανθρώπων που πηγαίνουν στα πανεπιστήµια, συµφωνώ με τις απόψεις του Γενικού Γραμµατέα, του κ. Ρόκου, ο οποίος επεσήμανε, pa τον τρόπο του, τον κίνδυνο και έδειξε ορισµένους τρόπους προς αποφυ- γή του. Το µεγαλύτερο μέρος των φοιτητών - που προέρχονται από όλα τα στρώµατα του Ελληνισµού pa µεγάλο ποσοστό φοιτητών που προέρχονται από τις λαϊκές τάξεις - πήγαιναν στα πανεπιστήμια για να πάρουν το πε- 27 ρίφημο χαρτί, δηλαδή να προετοιμαστούν επαγγελματικά, για να βγουν α- μέσως στην παραγωγή. Και επειδή, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, παρουσιάζεται ήδη από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους το χαρακτηριστικό ότι ο µεγα- λύτερος εργοδότης είναι το Κράτος, οι φοιτητές πήγαιναν στα πανεπιστή- µια για να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. "Ετσι, τελειώνοντας το δημοτικό ή το σχολαρχείο ή το γυμνάσιο ή το πανεπιστήμιο, το όνειρο ενός µεγάλου ποσοστού των Ελλήνων ήταν να γίνουν δηµόσιοι υπάλληλοι. Βασική αιτία αυτού του πράγματος είναι βέβαια η αστάθεια και η ανι- σορροπία στις δοµές της ελληνικής οικονοµίας και κοινωνίας" μία κατά- σταση που λίγο έχει αλλάξει από τον Μεσαίωνα. Μπορώ αυτή τη στιγµή ως βυζαντινολόγος να διαπιστώσω και να βε- βαιώσω ότι τρεις ήταν οι μορφές στο μεσαιωνικό Βυζάντιο και τρεις εξα- κολουθούν ώς πρόσφατα να είναι οι µορφές της κοινωνικότητας και της κοινωνικής ανόδου: τα γράµµατα, µε σκοπό να οδηγήσουν τον πτυχιούχο σε μία υπαλληλική θέση ή στο να τον κάνουν δικηγόρο ή στο να τον κά- νουν γιατρό, o στρατός και, στο Βυζάντιο, ο Κλήρος. Δεν ξέρω αν εξακο- λουθεί ακόμη και σήµερα ο Κλήρος να είναι επάγγελµα και απόδειξη της κοινωνικότητας. Το κύριο έργο του πανεπιστηµίου μας, παρά τις λαμπρές και φωτεινές εξαιρέσεις, δεν ήταν η παραγωγή επιστηµόνων, αλλά η πα- ραγωγή επαγγελματιών της επιστήµης. Εδώ χρειάζεται μία παρατήρηση. M’uuro ακριβώς το ρόλο το ελληνι- κό πανεπιστήµιο, µ*αυτό ακριβώς το λειτούργηµα, μ,αυτή την ενεργητικό- τητα, έπαιξε βασικό ρόλο στην ελληνική διαστρωμάτωση. Εδώ ίσως μπο- ρούσαμε να δούµε τον ρόλο του ελληνικού πανεπιστημίου προς μία τάση ενοποίησης της ελληνικής κοινωνίας. ΄Ετσι, επιγραµματικά μπορούµε να πούµε ότι ο ρόλος του ελληνικού πανεπιστημίου, όπως τον περιέγραψα κάπως σχηματικά, ήταν να βοηθή- σει ορισμένο πληθυσμό της αγροτιάς να μεταβληθεί σε μικροαστούς και να κατακλύσει τις πόλεις καθώς και ένα µέρος των μικροαστών να γίνουν µεσαίοι αστοί, να µπουν στην υπηρεσία και να συμβάλουν στον «εκµον- τερνισµό» της Ελλάδας και ιδιαίτερα στον εξαστισμό της. Αυτό το ρόλο έπαιξε το πανεπιστήµιο, κατά την γνώµη µου, στην Ελ- λάδα ολόκληρο τον 19ο αιώνα ή σε ένα µεγάλο µέρος του. Τώρα που έχου- µε µπροστά μας μία νέα πολιτική βούληση και ένα νέο πανεπιστηµιακό γεγονός, δηλαδή την ίδρυση νέων πανεπιστημίων, τίθεται το εξής ερώτη- μα: το παλιό αυτό µοντέλο µπορεί και, κυρίως, πρέπει να εξακολουθήσει να λειτουργεί; αποτελεί πράγµατι µία στέρεα βάση για µια δηµοκρατική α- ξιολογική παιδεία, µιαν απαίτηση των καινούργιων καιρών; Δεν έχω να σας δώσω απαντήσεις ούτε να προτείνω συνταγές. Ελπίζω να είναι αυτό το ερώτηµα ένα από τα κύρια στη συζήτηση που Θα επακο- 28 λουΘήσει. Τούτο μόνο µπορώ να πω: ότι στην σημερινή προσπάθεια του Κρά- τους, που αποφάσισε την επέκταση της πανεπιστημιακής παιδείας, το Κράτος οφείλει να συνδυάσει δύο στοιχεία: τη δημιουργία πανεπιστηµια- κών κέντρων όπου να καλλιεργείται η επιστήµη - δηλαδή η βασική έρευ- να - και συγχρόνως να προσανατολίζει τα προγράµματα και τις ειδικεύ- σεις των νέων πανεπιστημίων ανάλογα µε τις πραγµατικές ανάγκες του τόπου και των περιοχών όπου θα χτιστούν και θα λειτουργήσουν τα νέα πανεπιστήµια. Να εξασφαλίσει, επίσης, την όσο το δυνατό μεγαλύτερη συµµετοχή στην ανώτατη παιδεία των λαϊκών τάξεων µε αξιολογικά κρι- τήρια εξασφαλίζοντας, όσο είναι δυνατόν, κάποια ισότητα στο ξεκίνηµα, να θέλει να βάλει σε νέες βάσεις την εξισορροπητική κοινωνική λειτουργία των πανεπιστηµίων, µια λειτουργία που μπορεί να γίνει αποτελεσµατικό µέσο δυναµικής κοινωνικής εξέλιξης για να σπάσει αυτό το φράγµα µιας µπλοκαρισµένης κοινωνίας. Ευχαριστώ πολύ Πρόεδρος: Τον λόγο έχει ο κ. Φατούρος. Δ. Φατούρος: (Πρύτανης Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονί- κης): Δεν είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στην πόλη αυτή να συζητήσω το πάθος της πόλης αυτής να αποκτήσει πανεπιστήμιο, που εκδηλώνεται pa διάφορετικούς τρόπους pa συνέδρια διαφορετικών τίτλων κ.ά. Ευχαριστώ πολύ τον κ. Δήµαρχο που µου δίνει την ευκαιρία να επα- ναλάβω αυτά που προσπάθησα να συζητήσω πριν από τρία χρόνια. Βέ- βαια, δεν µπορώ να τα επαναλάβω, γιατί η συζήτηση γίνεται κάτω από τε- λείως διαφορετικές συνθήκες. Και η πολιτική βούληση είναι διαµετρικά αντίθετη και η πραγματοποιηµένη πραγµατικότητα είναι τελείως διαφορε- τική, pa ένα τελείως καινούργιο, διαφορετικό νόµο για τα πανεπιστήµια, και γι,αυτούς που συμφωνούν µε αυτόν και γι'αυτούς που διαφωνούν, και με την κυβερνητική απόφαση το Πανεπιστήµιο του θεσσαλικού κάμπου και της θεσσαλικής παραλίας να γίνει πραγματικότητα. ΄Ετσι, και αν επαναλάβω τις ίδιες λέξεις που έλεγα το ’80, δεν απη- χούν, δεν ακούγονται, δεν είναι οι ίδιες με τώρα. Θα µπορούσα να µην προσθέσω τίποτε απ*όσα ο κ. Ρόκος και ο κ. Σβορώνος μόλις πριν συζητήσανε. Υπάρχει ένα ενδιαφέρον στοιχείο, κά- που συναντιέται µία αισιοδοξία και ένας ενθουσιασμός του κ. Σβορώνου, καθώς τελείωνε, µε τον κ. Ρόκο. Θέλω από την αρχή-αρχή να κάνω φανε- ρό κάτι µε το οποίο θα μπορούσα να τελειώσω ή που θα ήταν αρκετό να προσθέσω σε όλα έλεγα πριν από τρία χρόνια: είναι πάρα πολύ σοβαρή αυ- 29 τη η υπόθεση ενός καινούργιου πανεπιστημίου. Νοµίζω ότι από τη συνήθεια να γίνονται πανεπιστηµια σχεδόν σε α- γροτικές πόλεις, από τη συζήτηση να ζητιώνται πανεπιστήµια σε καθηµε- ρινές στήλες επιστολογραφίας, κάπου χάνεται η δραματικότητα του γεγο- νότος. Κυρίες και κύριοι Είναι πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση. Δεν είναι δυνατόν να συλλάβει κα- νένας, µε την πρώτη εκφορά µιας φράσης που λέει ότι ιδρύθηκε, ιδρύεται ή θα ιδρυθεί το πανεπιστήµιο, να καταλάβει πόσο είναι δραµατική παρέμβα- ση στην ζωή ενός τόπου, ακόµη και αν είναι µέσα στα πράγµατα. Μέσα στην ζωή του μικρότερου τόπου που είναι μία περιφέρεια και του μεγαλύτε- ρου τόπου ολόκληρου, είναι πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση. Και είµαι σχεδόν βέβαιος ότι µεγάλα ποσοστά δεν καταλαβαίνουν αυτή τη δραµατικότητα που έχει το στήσιμο ενός καινούργιου πανεπιστημίου. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να λιγοστέψει τον ενθουσιασμό. Αντίθε- τα, θα πρέπει να οδηγήσει σε ένα ενθουσιασμό που σκέπτεται και επιτίθε- ται και αποφασίζει. Και όχι μόνο που επιτίθεται και αποφασίζει. Κάπου σ'αυτή την κατεύθυνση βρίσκονται δύο παρατηρήσεις. Είπε πριν ο κ. Ρόκος, ότι από τώρα πρέπει να αρχίσει μια κινητοποίηση στη Θεσσαλία για το Πανεπιστήµιο που έχει αποφασιστεί. Αυτό είναι κιόλας ένας κοινωνικός ρόλος του Πανεπιστηµίου, προτού ακόµη αρχίσει να εί- ναι πανεπιστήµιο. Το Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο αυτή τη στιγµή λειτουργεί σε διάφορες κατευθύνσεις, µε διάφορους τρόπους, µε διάφορες εντάσεις έχει ένα κοι- νωνικό ρόλο αυτό το φάντασμα που θα γίνει µια εφημερίδα της κυβέρνη- σης. Πάλι θέλω να τονίσω την δυσκολία του. Φαίνεται ότι, από το 1980 µέ- χρι σήμερα, το μόνο που κατάλαβα είναι ότι τα πράγµατα είναι πολύ δύ- σκολα. Είναι πολύπλοκα. Αλλά δεν σημαίνει ότι μ'αυτό τον τρόπο λιγο- στεύει ένα ενθουσιασμό. "Οσο καταλαβαίνει κανείς την δυσκολία ενός ζη- τήματος, όσο την προχωράει προς επίλυση, τόσο πιο πολύ είναι αποτελε- σματική µία δουλειά και τόσο πιο πολύ παίζει ένα κοινωνικό ρόλο. Κυρίες και κύριοι, Το να συζητήσει κανείς τον κοινωνικό ρόλο του πανεπιστηµίου, µοιά- ζει πάρα πολύ εύκολο. Από δω και αρκετές δεκάδες χρόνια είναι ένα μόνι- μο σύνθηµα το αίτηµα για τον κοινωνικό ρόλο, για τη σύνδεση με την πα- ραγωγή κ.α. Μπορούμε εύκολα να ετοιµάζουμε τρεις εκφράσεις pa τις 0- ποίες ορίζεται o κοινωνικός ρόλος του πανεπιστήµιου. Και τούτο το τόσο συζητημένο ζήτηµα που λέγεται και ξαναλέγεται και θεωρείται ότι λύνεται, πολύ συχνά σε μισή ή σε μία σελίδα, είναι μια 30 πάρα πολύ πολυσύνθετη, πολύπλοκη, πολυεπίπεδη, πολυσήμαντη υπόθε- ση, όποια λέξη θέλει κανένας και προτιµάει. Αλλά ας κρατήσει την πολύ- πλοκότητα του ζητήματος. Ο κοινωνικός ρόλος του πανεπιστηµίου είναι να συνδεθεί με την πα- ραγωγή. Ναι, αλλά τι σημαίνει αυτό και πως γίνεται και ποια είναι η παρα- γωγή; Δεν είναι παραγωγή το πολιτισμικό αγαθό; Δεν είναι παραγωγή η καθημερινή ποιότητα ζωής στο δρόµο; Με τον τίτλο που έδωσα προσπάθησα να µην επάναλάβω τη λέξη που χρησιμοποιούµε με βιασύνη και ασάφεια. ΄Ετσι είπα, διάχυση, αποµόνω- ση. Το πανεπιστήμιο, κάποια πανεπιστημιακή δραστηριότητα, µπορεί να βρίσκεται σε μια διάχυση pa την καθημερινή ζωή' το πανεπιστήμιο διαχέε- ται µέσα στην ζωή της κοινότητας, την πόλης, της περιφέρειας, αλλά και η ζωή της κοινότητας, της πόλης, της περιφέρειας διαχέεται μέσα στο πα- νεπιστήμιο. Αλλά, μπορεί να είναι και αποµονωμένο το ένα από το άλλο Αυτό όµως δεν σημαίνει ότι κάποιες τεχνοκρατικές και τεχνολογικές λύσεις µπορεί να µην τις κάνει το απομονωμένο πανεπιστήμιο. "Ισως vu pnv είναι πανεπιστήµιο. Μπορεί να είναι ερευνητικό κέντρο, αλλά δεν θα είναι πανεπιστήμιο. Και στο Los Alamos είχαν υψηλή τεχνολογική ποιότη- τα, αλλά καμµία διάχυση µε την κοινότητα, pa την ζωή της περιφέρειας και της πόλης. Η παραγωγή ήταν µια ατοµική βόμβα. Το πρώτο ερώτηµα θα ήταν, ποιο πανεπιστήµιο; Μία σχολή, δύο σχο- λές; Κλασσική ερώτηση που προσπαθεί να απαντήσει και vu πεί ότι µόνο κάποια ομάδα από πανεπιστηµιακές κατευθύνσεις, σπουδές, συγκροτούν ένα πανεπιστηµιακό σύνολο, μια πανεπιστηµιακή πραγματικότητα. Εάν προστεθεί ότι και µέσα στην ίδια επιστηµονική κατεύθυνση υπάρ- χουν ένα σωρό διαφορετικές απόψεις με τις οποίες συζητείται, προσεγγίζε- ται, πραγµατοποιείται µετά µία εφαρμογή, φαίνεται αµέσως-αµέσως ότι είναι αρκετά πολυσύνθετο σύστημα αυτό που λέµε «πανεπιστήµιο». Δεν είναι, όπως ξέρουμε, η ίδρυση ενός τμήματος τάδε, με ένα κτίριο σε μία συγκεκριμένη θέση. Δεν θα συζητήσω τη σχέση της πόλης pa to πανεπιστήμιο, δεν θα επα- ναλάβω πράγµατα που είχα πει παλιότερα και που τα περισσότερα συζη- τιώνται καθημερινά. Αλλά, δεν είναι απαραίτητο, και θέλω να το κάνω φανερό, η σχέση του πανεπιστημίου με την πόλη να είναι θετική. Μπορεί να είναι αρνητική, μπορεί να είναι ένα αρνητικό παράδειγµα για την πόλη το πανεπιστήμιο. Και δεν θα έδινα εύκολα στην κοινότητα των πολιτών την ευθύνη για το ότι το πανεπιστήµιο αποµονώθηκε λίγο ή πολύ. Το ίδιο το πανεπιστήµιο, από την ίδια την λειτουργία του, είναι αυτό που θα έχει αυτή την συνεχή αλληλεπίδραση και δεν θα είναι ένα αρνητικό στοιχείο, ί- σως και λίγο επίφοβο, λίγο ιδιαίτερο µέσα σε µία κοινότητα, περιφέρεια ή 31 πόλη. Τα προβλήματα όμως είναι δύσκολα και γι'αυτό από την αρχή τόνισα την δραµατικότητα του γεγονότος και την δυσκολία του εγχειρήµατος. Α- πό την µία μεριά η συγκρότηση του πανεπιστήµιου, από την άλλη μία ολό- κληρη σειρά από παράγοντες. Είναι ένα παλιό πανεπιστήμιο µέσα σ'ένα τόπο; Είναι ένα καινούργιο πανεπιστήµιο; Αυτός ο τόπος τι προηγούμενη ιστορία έχει; Τι συνθήκες έχει; Είναι άλλο ένα ακόµη πολυσύνθετο σύστη- μα που εξαρτάται από το αν είναι καινούργιο ή παλιό, από το αν έχει δη- μιουργήσει κάποια σχέση με τον τόπο, από το αν η ομάδα των επιστηµών που καλλιεργούνται στο πανεπιστήμιο είναι αυτής ή άλλης κατεύθυνσης κλπ. Δεν μπορούµε µε τα ίδια κριτήρια να συζητήσουµε για ένα πανεπιστή- μιο που ιδρύεται μέσα στην Αθήνα, στην Οξφόρδη, στο Τύπιγκεν και για έ- να πανεπιστήμιο που ιδρύεται στο Βόλο, στη Λάρισα, στην Καρδίτσα. Θα επισημάνω µόνο µερικές από τις κατευθύνσεις που βοηθάνε για συζήτηση σ'αυτή τη σχέση και το ρόλο του πανεπιστημίου. Είναι τα τυπι- κά οικονοµικά μεγέθη, είναι ένας νέος πληθυσµός που µένει στην πόλη, εί- ναι τα σπίτια που νοικιάζονται, είναι η γη που χρησιμοποιείται, είναι τα µε- σα συγκοινωνιας, µια ολόκληρη σειρά από τέτοια χαρακτηριστικά. Αλλά, δεν είναι µόνο αυτά και δεν μπορούν να µετρηθούν µόνο ως α- πόλυτα μεγέθη. Κάθε ένα απ'αυτά είναι συγχρόνως µια κατάσταση ζωής δηλαδή μια πολιτισμική διάσταση, µια πολιτισμική δραστηριότητα. Το εί- δος της κατοικίας, το είδος του ντυσίµατος, το είδος της επικοινωνίας, ο τρόπος της ζωής, ο τρόπος της χρήσης της γης, όλα αυτά είναι συγχρόνως στοιχεία που δεν είναι απομονωμένα από τα οικονομικά µεγέθη και είναι μια πρώτη κατηγορία ζητηµάτων. Μια δεύτερη κατηγορία: δεν µπορεί ένα πανεπιστήμιο να αποκτήσει µια θετική λειτουργία, δηλαδή µια κοινωνική λειτουργία μέσα σε μια αν- θρώπινη κοινότητα, εάν δεν έχει πολλαπλότητα και πυκνότητα παρεβάσε- ων. 'Αν δεν έχει δραστηριότητες πολλαπλές και πυκνές. Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί πάντοτε γραμμικά, να ξεκινήσει ένα πανεπιστήµιο pa κάποιες λίγες, πολύ λίγες δραστηριότητες, να περιμένει κάποιο διάστηµα, να αναπτυχθούν διάφορες δεύτερες δραστηριότητες, μετά απ'αυτές τις δραστηριότητες να τις συμπληρώσει µε άλλες κλπ. Δεν είναι γραμική η εξέλιξη των πολιτισμικών φαινοµένων. ΄Ετσι και στο πανεπιστήμιο, γιατί είναι ένα πολιτισµικό φαινόµενο από τα πιο δύ- σκολα, αυτό το δραματικό γεγονός του καινούργιου πανεπιστήµιου. Θα πρέπει pa μια πολλαπλότητα, να αρχίσει αυτή η πολλαπλότητα και η πυ- κνότητα των παρεµβάσεων στον κοινωνικό χώρο. Αυτό σημαίνει, ότι πιθανόν να είναι αρνητικό να αρχίσει pa ένα πολύ 32 μικρό τμήμα pa 5 ανθρώπους. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αρχίσει με 20 τμήματα και µε 1000 ανθρώπους. Αυτό µπορεί να σημαίνει ότι είναι αρ- νητικό να αρχίσει μόνο με μία επιστημονική κατεύθυνση η οποία συζητεί, παρεµβαίνει στην πόλη, μόνο στην απόλυτη τιµή που είναι η δική της επι- στηµονική περιοχή. Θα πρέπει να παρέμβει και σε παράλληλες περιοχές a- πιστηµονικές, θα πρέπει να παρέµβει, όχι µόνο εκεί που ένα παραγωγικό µέγεθος έχει ανάγκη την βοήθειά του, αλλά και στα παράπλευρα. Θα πρέ- πει να αναπτύξει και την πολιτισμική πλευρά και του πιο οικονομικού µε- γέθους. Θα πρέπει να γίνει ένα παράδειγμα της πολυπλοκότητας, της ποιότητας της ζωής. Και αυτά είναι µοντέλα, είναι κατευθύνσεις, που είναι πολύ γενικές. Γιατί είναι τελείως διαφορετικοί οι µηχανισµοί γι'αυτή την παρέµβαση σε µιαν αγροτική περιοχή, απ'ό,τι είναι σε µιαν αστική περιο- χή- Θα έλεγα ότι είναι διαφορετική στο Βόλο, στην παραλία της Θεσσα- λίας, απ' ό,τι στον κάμπο της Θεσσαλίας. Από ό,τι εκεί που η μία πόλη α- πέχει δύο ώρες από' μία άλλη, από κει που απέχει μισή ώρα. Από κει που οι βροχές είναι πιο πολλές, από κει που οι βροχές είναι λιγότερες. Θα ήθελα να αναφερθώ σε ακόμη μία κατηγορία ζητημάτων. Θα πρέπει το πανεπιστήµιο να προσφέρει όχι µόνο τον ενθουσιασμό του και την πρωτοτυπία, την ανανέωση της επιστηµονικής σκέψης. Θα πρέπει να προσφέρει και την αποτελεσματικότητα. Ο ενθουσιασμός µόνος του και η πρωτοτυπία µόνη της δεν αρκούν σαν μοχλοί, σαν πολυσύνθετα συστήµατα, για να κινητοποιήσουν ένα κοινωνικό χώρο. Το µυστικό είναι να είναι αποτελεσµατικότερο. Μπορεί κάποιες περιθωριακές κινήσεις να πετύχουν µε τον ενθουσιασµό και την πρωτοτυπία. Αλλά η μη αποτελε- σματικότητα μπορεί να είναι θανατηφόρα για τη θετική αλληλεπίδραση του πανεπιστημίου pa την πόλη. Σ'αυτή την κατεύθυνση θα επαναλάβω µε άλλες λέξεις ό,τι έλεγα και προηγουμένως" ότι το πιο τυπικό οικογενειακό µέγεθος έχει πολιτισµική διάσταση. Η πολιτισμική παρέµβαση του πανεπιστηµίου, στο χώρο οποιωνδή- ποτε επιστημών, δεν έχει ανάγκη να γίνει με την ζωγραφική, µε την γλυπτι- κή, με την διάλεξη για μουσική, ή µε οτιδήποτε άλλο σχετικό. Εκεί που θα πείσει και εκεί που θα έχει μία ουσιαστική παρέμβαση θα είναι ο πολιτι- σµός που Θα βγαίνει μέσα από την ίδια την επιστήµη. Μέσα από τον τρόπο που η επιστήµη παράγεται, από τις ανθρώπινες σχέσεις των μελών της Κοινότητας του πανεπιστηµίου, από την χρήση της επιστήµης, από την a- πιστήµη στην καθημερινή ζωή. Στην ίδια κατεύθυνση, η ποιότητα των σπουδών δεν μπορεί να είναι ποιότητα σπουδών που δηλώνεται από κάποιες καλές εκδόσεις, από κά- 33 ποιες καλές εργασίες φοιτητών ή δασκάλων, αλλά δηλώνεται και από τις συνθήκες ζωής που προσφέρει η ευρύτερη Κοινότητα στην πανεπιστηµια- κή Κοινότητα. Κρήσιμο στοιχείο λοιπόν είναι να προσφέρει το πανεπιστήµιο στην ευ- ρύτερη Κοινότητα αξιοπιστία. Δεν είναι ο ρόλος της Κοινότητας αυτός που έχει την προτεραιότητα σ'αυτή τη σχέση αξιοπιστίας. Είναι το πανεπι- στήμιο το ίδιο που θα πρέπει να κερδίσει αυτή την εικόνα της αξιοπιστίας. Αυτές είναι τρεις κατευθύνσεις, που θάθελα να επισημάνω στην σχέση του πανεπιστηµίου µε την ευρύτερη Κοινότητα. Και θέλω να κλείσω με την φράση σχεδόν που ξεκίνησαν αυτές οι σύντοµες διαπιστώσεις. Είναι ένα δραματικό γεγονός το ξεκίνημα και η δημιουργία ενός πανεπιστηµίου σε ένα τόπο. Ακόμη πιο πολύ για ένα καινούργιο πανεπιστήµιο. Υπάρχει μία δυσκολία και µία ευκολία. Αυτό, µάλιστα, το πάθος και η αναμονή του πανεπιστημίου είναι µία ευκολία και µία δυσκολία. Γιατί θα προξενήσει επιταχύνσεις και απλοποιήσεις, θα ζητάει πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν αµέσως. Αλλά, από την άλλη µεριά, η απουσία του πάθους θα απονεκρώσει το πανεπιστήµιο. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά μπορούν να βρεθούν. Αυτά τα χαρακτηριστικά, που δίνουν την ποιότητα στα οικονομικά και τα άλλα µεγέθη, είναι απόλυτη ανάγκη να αναζητήσει, pa µια αναλυτική ψυχραιµία και pa ένα ερωτικό ενθουσιασµό, η πόλη του Βόλου και η Θεσσαλία ολό- κληρη- … Ευχαριστω Πρόεδρος: Θα παρακαλούσα, κάποιος να πάρει την πρωτοβουλία να θέσει ένα θέµα και να διατυπώσει το αίτημά του. Τον λόγο έχει ο κ. Θανάσης Σύλλας, Διευθυντής Ν. Μαγνησίας. Σύλλας: Οι Κινέζοι έχουν µια παροιμία σοφή. Λένε, «αν θέλεις να εξα- σφαλίσεις βίους βραχυχρόνιους, φύτεψε ρύζι, uv θέλεις να εξασφαλίσεις βίους κάπως µακροχρόνιους, φύτεψε δέντρο, αν θέλεις να σώσεις λαόν και "Εθνος, μόρφωσε ανθρώπους». Αυτή την αλήθεια την αναγνωρίζετε κύριοι; Πολλοί άνθρωποι δικοί pug, οι περισσότεροι απλοί άνθρωποι του λαού, την έκαναν πραγµατικότητα. Είμαι υποχρεωµένος να αναφέρω ένα φωτεινό παράδειγµα ενός ράσο- φόρου, o οποίος έλεγε «σπάστε τις πόρτες των εκκλησιών και φτιάξτε σχολεία». Αυτή είναι η γενική, η ιδεολογική θεώρηση πάνω στο θέμα της ε- πιλογής, της ζήτησης για πανεπιστήμιο στο Νοµό Μαγνησίας, στη Θεσ- σαλία γενικότερα. Μ'άλλα λόγια νοµίζω, ότι η καλύτερη, η σωστότερη, η παραγωγικότε- ρη επένδυση είναι το θέµα της παίδευσης και της εκπαίδευσης των ανθρώ- 34 πων. Αλλά, αυτό όµως όπως το είπα είναι θεωρητικό. Γι'αυτό θα θελήσω να κάνω µία γενικότερη αναγωγή στο οικονομικό, στο φυσικό, στο κοινω- νικό, στο πολιτισµό και στο οικονομικό γίγνεσθαι. Υπάρχει µια νομοτέλεια, η οποία λειτουργεί ως κριτήριο το οποίο δεν επιδέχεται σχόλια. Τα σχόλια αυτά τα γράφουν οι άνθρωποι και πολύ πε- ρισσότερο, όπως είπε ο κ. Σβορώνος, «διαφορετικά προσπαθούν να παρα- κάµπτουν καταστάσεις για να διαιωνίζουν τις εκάστοτε κατεστηµένες κα- ταστάσεις». Η νοµοτέλεια αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι απροσδιόριστη. Κατά κάποιο τρόπο, μπορεί να καθοριστεί από την ανθρώπινη βούληση για την εξυπηρέτηση της πρακτικής. Οπωσδήποτε, με εξέπληξε η σαφήνεια στην τοποθέτηση την οποία έ- κανε o κ. Ρόκος και, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι αυτή η οποία ακριβώς τείνει να εξυπηρετήσει το πανεπιστήμιο. Η ίδρυση του Πανεπιστήμιου στο Βόλο, κατά την προσωπική μου γνώµη, συνδυάζει και συνδέει τον παράγοντα εκείνο για τον οποίο όλα πρέπει να δημιουργούνται, από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο, και να συν- δυάζει όλα αυτά μαζί pa τις συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή. Συν- δυάζει το κοινωνικό στοιχείο της λαϊκής συµµετοχής που είναι βασικό, αλλά και το στοιχείο της υπάρχουσας οικονομικής παραγωγής, η οποία θα εξασφαλίσει την αναγκαία παραγωγικότητα. Το λέω αυτό διότι παίρνω υπόψη μου μια προσπάθεια που είχε γίνει πριν από λίγα χρόνια στην Αγγλία. Είχαν προσπαθήσει να κάνουν τον σχε- διασμό της ανώτατης παιδείας µε βάση το κοινωνικό κριτήριο. Δηλαδή, να αναπτύξουν ισόµετρα όλες τις περιοχές της Αγγλίας. Και ειδαν αυτό το πράγµα στην κοινωνική του βάση, αρχίζοντας τις μεθόδους αυτές από την αρχή. Το θέμα βεβαίως θα είχε το σπέρμα της ανθρωπιάς και της καθολι- κότητας στην προσπάθεια. Ήταν όµως σίγουρα αντιοικονοµικό. Γι'αυτό και τροποποίησαν τελικά τον σχεδιασμό της Ανώτατης Παι- δείας και τον προσδιόρισαν με βάση την παραγωγικότητα της κάθε περιο- mg. Γι'αυτό ακριβώς λέω ότι πραγµατικά με εντυπωσίασε η σωστή και, κατά την γνώμη µου, προσωπική τοποθέτηση που έκανε ο κ. Ρόκος όπως και η απόφαση της Κυβέρνησης να ιδρύσει το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο. Εδώ ακριβώς γίνεται ο συνδυασμός αυτός, του κοινωνικού στοιχείου και του στοιχείου της παραγωγικότητας. Κατά συνέπεια, δεν θα συµφωνήσω κατά κάποιο με τον αξιοσέβαστο Πρύτανη, τον κ. Φατούρο, για τους φόβους τους οποίους έχει. Τροφή πνευ- ματική στον κόσμο και στον λαό pa συµμετοχή από το λαό. Κανένας φό- βος δεν υπάρχει. 35 Πιστεύω ότι το Πανεπιστήμιο το Θεσσαλικό, κάτω από τις προύποθέ- σεις και κάτω από τις συνθήκες στις οποίες δηµιουργείται και pa την σχε- ' διασμένη απόφαση της Κυβέρνησης, νομίζω ότι θα τελεσφορήσει, διότι και οι συνθήκες υπάρχουν και η διάθεση. Πιστεύω ότι 100% θα πάμε περί- φηµα, όχι απλώς καλά. Ευχαριστώ πολύ Πρόεδρος: Τον λόγο έχει ο καθηγητής κ. Τζώνος. Τζώνος: Πιστεύω, ότι είναι πάρα πολύ επιτυχής η σειρά των εισηγήσε- ων που ακούσαµε σήμερα. Μας έδειξαν κατά βάθος δύο πλευρές του ζητή- µατος. Ξέρουμε φυσικά όλοι µας, και το είπε ο κ. Σβορώνος σήμερα, αυτόν τον ιδιάζοντα χαρακτήρα του πανεπιστηµίου, όπου δεν παράγεται γνώση. Είναι ένα φαινόμενο που προέκυψε από τον χαρακτήρα της οικονοµίας. Αν Θέλουµε να απαλείψουµε αυτό το αρνητικό στοιχείο, θα πρέπει να αλ- λάξουμε την οικονομία και την κοινωνική συγκρότηση. Το ερώτημα είναι τι πρέπει να κάνουμε παράλληλα μ'αυτή τη µεγάλη προσπάθεια αλλαγής της νομοτέλειας. Και σ'αυτό Θέλω να πω δυο λόγια. Το μίνιμουμ, κατά τη δική μου αντίληψη, που μπορεί να γίνει για το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο είναι να γίνει ένας τόπος παραγωγής και όχι μό- νο γνώσης, ώστε να δηµιουργείται η αυτοσυνείδηση των ανθρώπων, που βρίσκονται μέσα στο πανεπιστήμιο, ότι φτιάχνουν κάτι. Και να έχουµε συ- νείδηση και πολιτική επίγνωση ότι αυτό που μπορεί να κάνει το πανεπι- στήµιο είναι να μεταχειρίζεται την γνώση που έχει για να συµμετέχει με κάποιο τρόπο στην παραγωγή. Θα έλεγα λοιπόν ότι ένας ενδιάµεσος τρόπος είναι να φέρουµε την πρακτική, την εφαρµογή, την παραγωγή όσο μπορούμε μέσα στο πανεπι- στήµιο, παράλληλα με την ίδρυσή του. Υπάρχουν νοµίζω δύο µεγάλα εµπόδια. Το ένα είναι εσωτερικό. Είναι το εμπόδιο των ίδιων των πανεπιστημιακών που από αδράνεια θεωρούν ότι το πανεπιστήµιο είναι ένας χώρος διδασκαλίας, έρευνας αλλά οπωσδήπο- τε όχι παραγωγής. Είναι λοιπόν µια εσωτερική ανεπάρκεια που πρέπει να προληφθεί. Το δεύτερο είναι ότι οι εξωπανεπιστημιακοί επαγγελµατίες δεν έχουν συνηθίσει να βλέπουν τον πανεπιστηµιακό ως άνθρωπο ο οποίος ίσως μέ- σα στο πανεπιστήµιο παράγει. Ενδέχεται απ'αυτό να δηµιουργηθούν αντι- θέσεις στον συνδικαλιστικό τοµέα. 36 Προεδρος: Ο κ. Παπαγιάννης έχει τον λόγο. Παπαγιάννης: "Ηθελα να κάνω ένα ερώτηµα στον κ. Ρόκο. Σε πολ- λές χώρες η ανώτατη παιδεία έχει στενή σχέση πολλές φορές με την από- κεντρωμένη διοίκηση, την τοπική αυτοδιοίκηση, στους διάφορους βαθ- µούς. Στη χώρα μας αυτό δεν συμβαίνει σημερα. Αλλά µέσα στις προοπτι- κές που δίνονται από την Κυβέρνηση για αποκέντρωση και για δέσιµο των πανεπιστημίων με τις περιφέρειες, μήπως υπάρχουν κάποιεςσκέψεις για την µελλοντική σχέση που Θα υπάρξει μεταξύ της τοπικής αυτοδιοίκησης των περιφερειών και της ανώτατης παιδείας; Ρόκος: "Οπως είπε προηγουμένως ο συνάδελφος Σβορώνος, ο και- νούργιος Νόμος για τα πανεπιστήμια ανοίγει πόρτες και παράθυρα ολό- πλευρα στην σύνδεση του πανεπιστημίου με την κοινότητα, µε την παρα- γωγή- Υπάρχει ένα Προεδρικό Διάταγμα από τον Νόµο και θα το πω για να εκφράσω και κάποιο παράπονο σε πολλούς φίλους που είναι σ'αυτή την αίθουσα. Το διάταγμα αυτό λέει ότι ειναι δυνατό να ιδρυθεί Νομικό Πρό- σωπο Δηµοσίου η Ιδιωτικού Δικαίου για την ανάπτυξη και αξιοποίηση της περιουσίας του πανεπιστημίου. Και αυτό βέβαια σημαίνει ότι μπορεί να παράγει πράγματα που να συνδέονται άμεσα και καταλυτικά pa την ανά- πτυξη της περιφέρειας. Παρακάλεσα εκλεκτούς συντρόφους, συναγωνιστές και φιλους να το κάνουν αυτό. Κάποια στιγμή στους 24 µήνες που κατάφερα να πάρω μια άδεια και εγώ, ένα απόγευμα, πήγα και το έκανα. Παρακαλώ θερμά να µπουν μπροστά οι διαδικασίες να το διορθώσουν και να βάλουν τα θεµέλια σε µια πρόταση συζήτησης για ένα νομικό πρόσωπο που θα δένει το πανε- πιστήµιο pa την κοινότητα, µέσα στην λογική του, µέσα στους σκοπούς του. Πρώτος απ'όλους, τουλάχιστον στο σχέδιο που εγώ προτείνω, είναι η σύνδεση pa την τοπική αυτοδιοίκηση και µε την περιφέρεια. Αυτό περνάει σαν φιλοσοφία και σαν ιδεολογία από τον Νόµο. Δεν μπορεί κανενας πανεπιστημιακός δάσκαλος ν'ασκησει ελεύθερο επάγγελ- µα, αυτό είναι καθιερωμένο από τον Νόµο, αλλά επιτρέπεται η δουλειά ε- νός πανεπιστηµιακού δάσκαλου µόνο για το Δηµόσιο, για την τοπική αυ- τοδιοίκηση, τους αγροτοβιοµηχανικούς συνεταιρισµούς και τα συνδικά- τα. Δένεται πραγματικά ο πανεπιστημιακός δάσκαλος pa μια άλλη ποιό- τητα, όχι µόνο αξιοποίησης των επιστημονικών εργαλείων και των μέσων του πανεπιστηµίου, αλλά και αξιοποίησης της γνώσης για την βελτίωση της ποιότητας ζωής στην κοινότητα. Αυτό όµως δεν γίνεται με θεσµό και αυτό ηθελα να πω προηγουμένως στον εκλεκτό συνάδελφο κ. Σύλλα. ο o- 37 ποίος ήταν πολύ αισιόδοξος. Η μικρή μου πείρα στην Διοίκηση μου λέει ότι ο θεσµός είναι η καλή αρχή αλλά, αν δεν ακολουθηθεί από πολύ υπεύθυνη και ώριμη δουλειά του πολίτη, είναι μια τρύπα στο νερό. Γι'αυτό λοιπόν, ολοκληρώνοντας, κάνω και μία έκκληση. Η υπόλοι- πη συζήτηση να πάρει τη μορφή ίσως εκείνη, που θα οδηγήσει στο να ξέ- ρουµε ότι συνεισφέραµε όλοι από εδώ μέσα και, αύριο πρωί, στο συνδικά- το µαςή στον τόπο δουλειάς ή στην δηµόσια υπηρεσία, στο να γίνει γρηγο- ρότερα πραγματικότητα το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας. Αυτό απαιτεί μια ριζικά διαφορετική θεώρηση του διαλόγου που Θ'ακολουΘήσουμε. Πρόεδρος: Ο κ. Παπαγιάννης πήρε απάντηση στο ερώτηµά του; Παπαγιάννης: Βεβαίως. Κόκκινος (Πρόεδρος Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Μαγνη- σίας): Θα ήθελα να θέσουμε µερικά προβλήµατα πιο πρακτικά γύρω από όσα αναφέρθηκαν. Πρώτα-πρώτα, σ'αυτά που είχε αναφέρει ο κ. Ρόκος, θα ήθελα να πω ότι χρειάζεται ενεργοποίηση κυρίως των ειδικοτήτων της περιοχής pug, ώστε να μην καταλήξει το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο να εί- ναι αυτό που θα µαζεύει ότι περισσεύει από τα άλλα πανεπιστήµια της Ελ- λάδας. Θα πρέπει αυτό το Πανεπιστήμιο να ανταποκρίνεται πραγματικά στις ανάγκες και στις απαιτήσεις του θεσσαλικού χώρου και λαού, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει ο φορέας που θα μορφώσει πραγματικά την νεολαία της Θεσσαλίας, όπως εκείνη θέλει. Σ'αυτό που είχε πει 0 K. Σβορώνος, για το άνοιγμα του πανεπιστηµίου στον τόπο και συγκεκριµένα στην Θεσσαλία, θα ήθελα να πω ότι σκεπτό- µαστε κάτι σαν τοπικές εξετάσεις. Προκειµένου να έχουμε πανελλαδικές εξετάσεις να έχουµε τοπικές. Αυτό είναι δυνατό από την στιγµή που, απ' ό,τι φαίνεται, κάθε περιφέρεια της Ελλάδας αποκτά το δικό της πανεπι- στήμιο. "Ετσι το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο θα εξυπηρετεί κυρίως τους Θεσσαλούς και µετά την υπόλοιπη χώρα. Αυτό πάντως προύποθέτει ότι το Πανεπιστήμιο θα είναι πλήρες, τουλάχιστον όσον αφορά στις ανάγκες της περιοχής. Τέλος, εκείνο που αναφέρθηκε από τους εισηγητές, κυρίως από τον κ. Ρόκο και κ. Σβορώνο, ότι το πανεπιστήμιο πρέπει να συμµετέχει στην πα- ραγωγή, Θα πρέπει και εμείς να το πετύχουμε από την πλευρά pug. Αυτό σηµαίνει ότι είναι απαραίτητη η μετεκπαίδευση των καθηγητών της Μέσης Παιδείας πάνω στην επιστή μη τους. Κι αυτό γιατί φαίνεται ότι είμαστε α- 38 ποκομμένοι από την επιστήµη pug, από την στιγμή που Θα πάρουμε το πα- νεπιστημιακό πτυχίο. Υπάρχουν βέβαια οι ΣΕΛΜΕ, οι οποίες όμως δεν ι- κανοποιούν πλήρως γιατί δέχονται κάθε χρόνο πολύ λίγους καθηγητές για μετεκπαίδευση. Επίσης εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι συμµετοχή του πανεπιστηµίου στην παραγωγή θα ήταν και η συμβολή των πανεπιστηµιακών στην γενι- κότερη εκπαίδευση πάνω σε διάφορα Θέματα που αφορούν σε γονείς και μαθητές. Ευχαριστώ Ρόκος: Ευχαριστώ τον συνάδελφο Κόκκινο που έδωσε τρεις πρα- κτικές λύσεις οι οποίες προχωρούν τον διάλογο. Σχετικά pa την κινητο- ποίηση των µαθητών που είπε, θα πρέπει να έχουµε στο μυαλό pug ότι δεν φθάνει ν'αγαπήσουν το Πανεπιστήµιο της Θεσσαλίας" πρέπει να δούνε την ευρύτερη διάσταση, ότι έχει παγιωθεί η νοοτροπία ότι το πρώτο πανεπι- στήμιο είναι στην Αθήνα και το δεύτερο στην Θεσσαλονίκη. Για να αποδώσει αυτό το πράγµα, πρέπει από σήμερα, από αύριο το πρωί, να ξεκινήσει από σας, τους δασκάλους και τους καθηγητές, δημο- κρατική πλύση εγκεφάλου. Δεν µε ενοχλεί καθόλου o όρος «πλύση εγκε- φάλου» όταν η «πλύση αυτή» είναι δημοκρατική. Δεν είναι δυνατόν να δε- χόµαστε να γίνονται πλύσεις εγκεφάλου αντιδημοκρατικές ή φασιστικές και να μην μπορούμε να πούμε «επί τέλους αγάπησε τον τόπο σου, µείνε σ'αυτόν, πάρε την κατάσταση στα χέρια σου και αυτό θα γίνει µόνον όταν αγαπήσεις τον τόπο σου και το πανεπιστήµιό σου». Αυτό είναι μία ιστορία πολύ δύσκολη και χρειάζεται vu γίνουν σεμινά- ρια, συνέδρια, κλπ. και κάθε µέρα στο σχολείο να το πάρει η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ, να το πάρουν οι φίλοι εδώ οι πανέπιστημιάκοί και να το κάνουν Ku- θημερινή δουλειά. Το ίδιο και οι εργάτες, η τοπική αυτοδιοίκηση και οι πα- πάδες που είναι πολύ χρήσιμοι, στον βαθµό που Θα Θελήσουν να βοηθή- σουν. Το δεύτερο σημείο για τις τοπικές εξετάσεις είναι πραγµατικά μια πο- λύ ενδιαφέρουσα άποψη. Θέλω να πω ότι το συζητήσαµε, το µελετήσαµε, δεν ξέρουµε αν είναι απόλυτα συνταγµατικό το να εµποδίσεις κάποιον . Γιαννιώτη να πάει στην Θεσσαλία ή κάποιον Θεσσαλό να πάει στην Πά- τρα. Το ψάχνουμε πάντως, είναι μία θετική λύση. Στην Αλβανία που υπάρ- χει, είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον και στην Γαλλία έγινε πριν από 3 χρόνια, αλλά δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα. Σ'αυτό ίσως ο κ. Σβορώνος θα µπορούσε να μας δώσει μερικά στοιχεία, γιατί η πείρα είναι θεµέλιο για την παραπέρα δουλειά. Για την μετεκπαίδευση των καθηγητών έχω να πω κάτι το πολύ ενδια- 39 φέρον και ισως απ'αυτό βγάλετε και είδηση. Το Εθνικό Συμβούλιο Ανώτα- της Παιδείας, που έχω την τιμή να είμαι Πρόεδρος του, ξέρετε ότι αποτε- λεί ένα συµμετοχικό όργανο όλου του λαού και όλων των κομµάτων που αναγνωρίζονται στην Βουλή. Συμμετέχουν ισότιµα ένας του ΠΑΣΟΚ, ένας της Νέας Δηµοκρατίας, ένας του ΚΚΕ. Στο Ε.Σ.Α.Π. έχουν αναλάβει τα μέλη του, οι Πρυτάνεις, να φέρουν σχέδιο σεµιναρίων µετεκπαίδευσης που θα γίνονται σε τοπικό επίπεδο. Πέρα από το τι θέλουµε και από ό,τι κά- νουµε ή θα κάνουμε πολύ γρήγορα, το ίδιο το πανεπιστήµιο έχει χρέος να κάνει συνεχή σεµινάρια μετεκπαίδευσης και επιµόρφωσης όλων των επι- στηµόνων αλλά και των εργαζοµένων της περιοχής. Το πανεπιστήµιο δεν είναι μόνο ένας χώρος δεµένος µονοσήµαντα pa τους επιστήμονες. "Οπως είπαµε όλοι, το πανεπιστήμιο µπορεί να είναι καταλύτης κοινωνικών αλλαγών. Μπορούσε να αναπαράγει δυνάµεις και ιδεολογιες, ως τότε που η άρχουσα τάξη είχε άλλη ιδεολογία. Σή µερα, Κυ- βέρνηση είναι η Κυβέρνηση των εργαζοµένων. Ο Νόμος-πλαίσιο για τα ΑΕΙ λέει με σαφήνει στο πρώτο του άρθρο ότι δεν έχουµε άρχουσα'ιδεολο- γία εμείς για να επιβάλουμε. Το πανεπιστήμιο είναι ανοιχτό, μόνο όταν εί- ναι πλουραλιστικό και τέτοιο πανεπιστή μιο εμείς θέλουμε και αυτό το πα- νεπιστήμιο χτίζουμε. "Αρα λοιπόν το πανεπιστήµιο Θα είναι ανοιχτό στους εργάτες, στους δημόσιους υπάλληλους. Είναι ανοιχτό παράθυρο στην κοινωνία, όχι θεω- ρητικά και ευχολογικά. Αυτό όμως δεν είναι υπόθεση κανενός καλού Κρά- τους, κανενός χαρισµατικού Πρωθυπουργού όπως είναι ο Παπανδρέου, καμιάς καλής Κυβέρνησης. Είναι υπόθεση των κινημάτων. Γι'αυτό λοιπόν, θα το πω για μια ακόμα φορά. Χωρίς λαϊκό κίνημα που να δουλεύει, όχι να εύχεται και να δημαγωγεί, αλλαγή δεν γίνεται. Πρόεδρος: Θα ήθελα να παρακαλέσω τον κ. Σβορώνο να μου επιτρέ- ψει, για να κλείσουμε ένα θέµα που έμεινε λίγο ανοιχτό, αν μπορεί να μας πει κάτι από την εµπειρία της Γαλλίας για την εφαρµογή της τοπικής αξιο- λόγησης. Σβορώνος: Δυστυχώς δεν ξέρω ακριβώς την εξέλιξη αυτή στη Γαλ- λία. Εκείνο όμως που ξέρω είναι ότι επιχείρησαν, πριν από πέντε χρόνια περίπου, την υποχρεωτική φοίτηση στα πανεπιστήμια κατά περιοχές. Αυ- τό όµως δεν επετεύχθη για πολλούς και διαφόρους λόγους. Εκείνο όμως που θα πρέπει να γίνει και εδώ είναι να θεωρηθούν όλα τα πανεπιστήµια ισοδύναµα. "Οταν όλα τα πανεπιστήμια γίνουν ισοδύναµα, τότε πια αυτό είναι πρόβληµα - και εδώ θα συµφωνήσω με τον κ. Ρόκο - των φορέων. 40 Πρόεδρος: Ο κ. Ρόκος έχει τον λόγο. Ρόκος: Το Υπουργείο Παιδείας της Γαλλίας, που έκανε την μεταρ- ρύθµιση, προσπάθησε, μέσα σε μία γενικότερη επιλογή της ΕΟΚ, να στα- µατήσει την πορεία προς τα πανεπιστήµια και να τονωθεί βίαια η τάση προς την εφαρµογή. Αυτό δεν είναι αναγκαστικά κακό. Αν το κάθε παιδί επιλέγει να πάει στην εφαρμογή pa την δική του βούληση, επειδή οι δεξιό- τητές του είναι τέτοιες, καλό είναι να πάει, μόνο που δεν μπορεί να το στεί- λει κάποιος µε το ζόρι. Θα διάφωνήσω λίγο pa τον κ. Σβορώνο. Τα πανεπιστήμια όχι μόνον είναι ισότιμα αλλά τα πανεπιστήμια της περιφέρειας, δηλώνω, είναι καλύ- τερα από τα πανεπιστήμια του Κέντρου. Λέω συγκεκριμένο παράδειγµα, που το ξέρει καλύτερα από µένα ο κ. Σβορώνος. Προκύπτει θέση για κα- θηγητή στο Πάνεπιστήμιο της Κρήτης. 30 υποψήφιοι από τους οποίους οι 28 καθηγητές τακτικοί σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. 142 κενές θέσεις στην Θράκη, 14 µόνο υποψηφιότητες. Καταλαβαίνετε; Φατούρος: Το πανεπιστήµιο πρέπει να είναι πλήρες, να γίνονται ε- δώ οι εξετάσεις. Πίσω από αυτήν την αγωνιώδη προσπάθεια να δυναµώσει το πανεπιστήµιο για να έχει ποιότητα, τα επιχειρήματα έρχονται και ξα- νάρχονται σε ένα κλειστό κύκλο επιδιώξεων. Είναι από τα δυσκολότερα προβλήµατα που έχει να αντιμετωπίσει η ανώτατη εκπαίδευση. Εγώ όμως δεν συζητώ αν είναι έτσι, αν δεν ξέρω τι είναι το Γυµνάσιο, αν δεν ξέρω τι είναι το Λύκειο, αν δεν ξέρω τι κουλτούρα έχουµε στις άλλες περιοχές. Ε- πίσης δεν μπορώ να εισηγηθώ για πολλές ή λίγες σχολές, αν δεν το συσχε- τίσω µε την πόλη. Διότι όσο και αν είναι πολύ καλό ένα πανεπιστήµιο κά- που σε μία από τις άλλες πόλεις της Ελλάδας, η Αθήνα π.χ. συγκεντρώνει, επειδή έχει 100% πανεπιστήμιο, µία άλλη ιστορική φόρτιση στο πανεπι- στήμιο το ίδιο. Επί πλέον υπάρχουν αντικειμενικά χαρακτηριστικά. "Οταν στην Αθήνα υπάρχουν 3.000.000 κάτοικοι δυστυχώς µαζεµένοι εκεί και ό- ταν εκεί παίρνονται όλες οι αποφάσεις του τόπου, δεν µπορεί το Πανεπι- στήµιο της Αθήνας να έχει τα ίδια ποιοτικά και ποσοτικά γνωρίσµατα μ'ενα πανεπιστήμιο που έχει ανάγκη να στέλνει τέλεξ για να συνεννοείται pa το Κέντρο ή έχει ανάγκη το προσωπικό του να µετακινείται συνεχώς pa αυτοκίνητο ή με οτιδήποτε άλλο. Φράγκος: Οι τρεις οµιλητές σήμερα ξεπέρασαν αυτό που οι ίδιοι εί- ναι στην ουσία. Δηλαδή o πρώτος, που είναι πολιτικός και διοικητικός, o- πωσδήποτε, pa τα ανοίγµατα που έκανε, pug παρουσίασε µιαν αντιπραγ- ματικότητα που δεν ξέρω όμως αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. 41 O ιστορικός κ. Σβορώνος μπήκε και δούλεψε θαυµάσια μέσα στα χωρά- φια της παιδαγωγικής και ο κ. Φατούρος μίλησε για τη δραµατικότητα ων καταστάσεων. Αυτά τα στοιχεία, νομίζω ότι συνέθεσαν µια πολύ καλή πραγματικό- ητα για να δούµε τον ρόλο του πανεπιστηµίου στην σημερινή κοινωνία. Ε- ειδη όµως πρόκειται για ένα περιφερειακό πανεπιστήµιο και επειδή συμ- αίνει να δουλεύω 18 χρόνια σε ένα περιφερειακό πανεπιστήμιο στα Γιάν- ενα, θα ήθελα να κάνω τις εξής σκέψεις: "Ολοι μιλάµε για αποκέντρωση αλλά, χωρίς καλά-καλά να το κατά- "βει, και ο κ. Ρόκος µίλησε για περιφερειακό περιπτωσιακό Πανεπιστή- ιο στα Γιάννενα και αυτό το πράγμα είναι μία πραγματικότητα. "Οταν μι- ούµε δεοντολογικά, λέµε για την αποκέντρωση, για την περιφέρεια, κλπ. Όταν όμως μπαίνουμε σε κάποια ουσία, σε κάποια εκκίνηση, κάνουμε ύγχυση ανάµεσα στο περιφερειακό και στο περιθωριακό. Η μοίρα των περιφερειακών πανεπιστημίων είναι πραγµατικά πάρα ολύ δύσκολη και είναι δύσκολη διότι είναι ενδημικός ο συγκεντρωτισμός ου υπάρχει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστηµα. Εύκολα θα ειπωθεί αλ- ά δύσκολα θα έρθει ο καθηγητής από τα Γιάννενα. Πραγματικά είναι δύ- κολο να πάω στην Αθήνα γιατί πρέπει να περάσω από το Ρίο-Αντίριο, δύ- κολο να πάω στην Θεσσαλονίκη γιατί πρέπει να περάσω από την Κατάρα αι πραγματικά θα µ'αφήσουν να ζω εκεί στο Πανεπιστήµιο μόνος pa τα αρτιά μου, να ζω µε μια πραγματικότητα διαφορετική από αυτή που θα ή- ελα. Η διάσταση λοιπόν της δραματικότητας των περιφερειακών πανεπι- τημίων, που ανέφερε 0 K. Φατούρος, αναμφισβήτητα υπάρχει. Η αισιοδο- ία βέβαια είναι ωραίο πράγµα, είναι θαυµάσιο να το έχουµε, αλλά δεν ση- αίνει η αισιοδοξία ότι θα ξεφύγουμε από µία πραγµατικότητα που υπάρ- ει. Γίνεται τώρα εδώ συζήτηση για την εντοπιότητα. "Ερχομαι σ'αυτό το λευταίο. Ειπώθηκε ότι καλό θα είναι τα παιδιά της Ηπείρου να πηγαί- ουν στα Γιάννενα, στην Θεσσαλίας στη Θεσσαλία, της Αθήνας στην Αθή- κλπ. Σκεφθείτε αν αυτό το πράγµα παραβληθεί pa κάτι που ειπώθηκε από α Υπουργό της προύπάρχουσας κατάστασης, που είπε ότι δεν θα ιδρύ- ουµε Λύκεια παρά σε ορισμένες µόνο πόλεις. Μα αυτό ίσως εµείς θέλου- a. Na κρατήσουμε το παιδί του νησιού στο νησί, το παιδί του χωριού στο ριό του και το παιδί της πόλης στην πόλη. Δηλαδή το πανεπιστήµιο θα συνεργήσει σε μιαν εντοπιότητα, σε µιαν υναμία να κινηθεί ένας πληθυσμός από µια περιοχή σε µιαν άλλη, τελι- " δηλαδή αυτοί που αυτή τη στιγμή έχουν το προνόµιο να είναι στην Αθή- 42 να, να µείνουν στην Αθήνα και αυτοί που έχουν το προνόμιο να µένουν στο ΄Αγαντα της Ηπείρου, να παραμείνουν εκεί. Νοµίζω λοιπόν ότι µια τέτοια μορφή εντοπιότητας είναι αντίθετη µε µια κινητικότητα που πρέπει να υπάρχει, με μια κινητικότητα του πληθυ- σμού που είναι φυσική και πρέπει να υπάρχει. Βέβαια το θέμα είναι να δη- μιουργηθούν τέτοια κίνητρα, ώστε να μην συγκεντρώνονται οι άνθρωποι στην Αθήνα, αλλά από την στιγμή που υπάρχει µία πραγµατικότητα, δεν μπορεί κανένας να εµποδίσει, και δεν πρέπει ίσως vu εµποδίσει, την κινη- τικότητα. Το θέµα νοµίζω δεν είναι το να μείνουν οι Θεσσαλοί στην Θεσσαλία, οι Ηπειρώτες στην ΄Ηπειρο, οι Αθηναίοι στην Αθήνα. Το θέμα είναι να δη- µιουργηθούν σωστές μονάδες σε όλες τις περιοχές και συγχρόνως ευκαι- ρίες απασχόλησης και δουλειάς σε εκείνη την περιοχή. Το πανεπιστήμιο λένε ότι παράγει έρευνα. Παράγουµε έρευνα στα Γιάννενα. Για να παραχθεί όμως αυτή η έρευνα χρειάζεται ιδρώτας. Στην Αθήνα, όμως, γίνεται με πολύ διαφορετικούς όρους. Αν διατηρηθούν αυ- τές οι δαπάνες στην Αθήνα, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στη Θεσσαλο- νίκη και εάν δεν βρεθούν εξισορροπιστικοί οικονοµικοί παράγοντες μέσα στα πανεπιστήμια. τότε αυτές οι καταστάσεις Θα υπάρχουν. "Οταν ιδρώνουµε εμείς για να μπορέσουµε να πάρουμε 10 ή 30 χιλιά- δες για να κάνουµε µια έρευνα, ή vu πάρουµε έναν άνθρωπο στα Γιάννενα, και όταν αλλού θα μας δώσουν τεράστια ποσά, τότε υπάρχει μια ανισότη- τα. Βέβαια αυτές οι δυσκολίες αναμφισβήτητα μπορούν να ξεπερασθούν πολλές φορές, αλλά όχι πάντοτε. Νοµίζω ότι για να μπορέσει, από τις εμπειρίες που έχω αποκτήσει στα Γιάννενα, να λειτουργήσει ένα περιφερειακό πανέπιστήµιο, θα πρέπει να ε- νισχύεται στην αρχή του με πολλαπλά ποσά σε σχέση pa τα ποσά τα οποία δίνονται στα άλλα πανεπιστήμια. Γιατί χωρίς αυτή την οικονομική βάση, ο τρόπος των κληροδότημάτων. που ανέφερε 0 K. Ρόκος, νοµίζω ότι δεν α- ποδίδει. Στα Γιάννενα έχουμε ένα κληροδότηµα, γύρω στα 3.000 στρέμμα- τα, έξω από την πόλη και το Πανεπιστήμιο το πέταξαν έξω από την πόλη και δεν µπορεί να λειτουργήσει µέσα στην πόλη και απομονώθηκε θαυμά- σια. Πολλές φορές, λοιπόν, τέτοια κληροδοτήµατα λειτουργούν για να αν- τιστρέψουν αυτό που πρέπει να κάνει το πανεπιστήμιο. Γι'αυτό λοιπόν νο- µίζω ότι µπορούν να βρεθούν ρυθμιστικοί παράγοντες, οι οποίοι να δυνα- μώνουν την ύπαρξη και ίδρυση του πανεπιστημίου, αμέσως από την αρχή του. "Οπως έχουµε αντισταθµιστική εκπαίδευση, θα πρέπει να έχουµε αν- τισταΘµιστική οικονομία. ΑντισταΘµιστική οικονομία Θα πει, το Πανεπι- στήµιο των Ιωαννίνων ή το Πανεπιστήμιο του Βόλου που θα ιδρυθεί, να βρεθεί τρόπος να ενισχυθεί, είτε το Θέλουμε είτε όχι. Εφ'όσον όλα τα ποσά 43 βγαίνουν από το Κράτος, πρέπει να ενισχυθεί από το Κράτος. Αυτά ήθελα να πω. Ρόκος: Θα διαφωνήσουμε λίγο, αλλά ένας διάλογος δημοκρατικός έχει όχι μόνον το δικαίωμα της διαφωνίας αλλά έχει και την µεγάλη χα- ρά, αν αυτά που θα πω εγώ τώρα Θα είναι πειστικά και αξιόπιστα, ο κ. συ- νάδελφος, που τόσο σκληρός ήταν, να πει ότι σε κάποιο σημείο είχε λά- Θος. Ο κ. Φράγκος έκανε ένα λάθος. Προσπάθησε να ερµηνεύσει την ση- µερινή πραγµατικότητα με δεοντολογικά εργαλεία του παρελθόντος. Είπε τι έκανε ένας Υπουργός της προηγούµενης κατάστασης. Μα, ο Υπουργός της προηγούμενης κατάστασης ανήκε σε µία πολιτική δύναμη που δεν πά- λευε για εθνικά ανεξάρτητη, αυτοδύναμη και σύμµετρη οικονομική, κοι- νωνική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου. Και φυσιολογικά ήθελε να έ- χει στην Κω βαρκάρη τον Κώο, εµείς όµως έχουμε µια άλλη αντίληψη και θα πω πώς με ντοκουµέντα κριτικάρουµε τους πρώτους 24 μήνες. Η γνώµη μας είναι ότι κάθε µία περιφέρεια πρέπει να έχει για τον κάθε πολίτη, για τον κάθε εργαζόµενο, ίδιας ποιότητας πλούσια συνολικά ζωή και πολιτιστική παραγωγή. Αυτό µήπως, pa κάποιο τρόπο, ξεκινήσαμε να το κάνουμε; Αυτό βέβαια δεν μπορεί να γίνει αµέσως. Θα σας πω ένα παράδειγμα, ξεκινώντας από το απλό: το Υπουργειο Παιδείας, µεταβίβασε 114 αρμο- διότητες από το Κέντρο στην περιφέρεια. Κι αυτό συνέβη σε όλα µαζί τα Υ- πουργεία. Είναι εδώ ο Υφυπουργός κ. Πιτσιώρης. Μπορεί να πει τι έγινε στο δικό του τον τοµέα, κι αν δεν πρόλαβε να ενημερωθεί, μπορεί να πει για τον προηγούμενο τοµέα της ευθύνης του, για το Υπουργείο Βιομηχα- νίας. Γίνεται μία κοσμογονία στη μεταφορά των κονδυλίων. 'Οταν μιλάω για κοσμογονία, εννοώ κοσμογονία. Δηλαδή, πράγµατα που δεν κάναμε μέχρι πρό τινος. Δεν έχουµε όµως μια καλή διοίκηση για να φανούν. Η διοίκησή μας είναι τόσο πολύ άρρωστη, που πολύ δύσκολα µπορεί να από- δεχθεί και να αποδώσει όσα της δίνουµε σε περιφερειακό επίπεδο. Εδώ έχουμε νοµάρχες και μπορούν πραγµατικά να μας πουν ότι από εδώ και πέρα όλες οι προσλήψεις θα γίνονται σε νοµαρχιακό επίπεδο. "Ο- λες οι θέσεις θα ιδρύονται σε περιφερειακό επίπεδο. Ένα πολύ ση μαντικό θέµα, στο οποίο δυστυχώς έκανε λάθος ο κ. Φράγκος εδώ. Είπε να ενισχυ- θούν τα περιφερειακά πανεπιστήµια. Από τις 18 Οκτώβρη του 1981, και μπορώ να το βεβαιώσω κατηγορηματικά, δραµατικά ενισχύσαμε τα περι- φερειακά πανεπιστήμια, τόσο πολύ που για το κτιριακό του Πανεπιστη- µιου Αθηνών γράψαµε πιστώσεις 10.000 δρχ., ενώ τελειώσαμε κτίρια, και 44 µπορεί να το πει ο κ. Σβορώνος, στην Κρήτη, στη Θράκη και στα Γιάννε- να. Στα Γιάννενα, ειδικότερα, υπήρξαν όλα τα κονδύλια, δεν µπόρεσαν όμως να προχωρήσουν στη μελέτη. Για το ότι δεν προχώρησε η µελέτη. ώ- στε να απορροφηθούν τα κονδύλια και να τρέξει το έργο, δεν μπορεί να ευ- θύνεται η Κυβέρνηση. Και πρέπει να είμαστε τίμιοι και ξέρω ότι ο κ. Φράγ- κος ήθελε να κάνει καλόπιστη κριτική. Θέλω να πω και κάτι άλλο. Το Φιλοσοφικό Τμήμα. στο οποίο τόσο θετικά συµβάλλει ο κ. Φράγκος, έχει 76 μέλη διδάκτορες. Το Τµήµα που δουλεύω εγώ, στο κεντρικότερο Πανεπιστήµιο της Θεσσαλονίκης, έχει 14 και το Τμήμα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών της Πάτρας έχει 3. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι σωστά μερικά πράγματα. Είναι πραγματικά 76 τα µέλη του διδακτικού προσωπικού. Εάν λογαριάσουµε τους μισθούς που παίρνουν 76 μέλη µε τους µι- σθούς που παίρνουν τα 3 μέλη, φαίνεται ότι δραματικά ενισχύεται το Φιλο- σοφικό Τµήµα των Ιωαννίνων σε σχέση pa τα αλλά Φιλοσοφικά Τμήµατα. Εγώ τα λέω όχι για να αντιδικήσω. και ούτε πραγµατικά ήθελα να δη- µιουργήσω ένα πρόβληµα στον κ. Φράγκο. Θέλω να πω το εξής. Η πολιτι- κή την οποία εφαρμόζουµε τώρα είναι πολιτική αποκέντρωσης και ίδιας ποιότητας ευκαιριών σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, χωρίς να σημαίνει ότι θέλουμε κάποιος από τα ΄Αγαντα να μείνει στα ΄Αγαντα. Να επιβάλουµε δεν μπορούμε. Να ενισχύσουμε, αυτό υποχρεούµαστε να το κάνουμε. Να σας πω και για ποιον άλλο λόγο; Γιατί οργιάζουν οι αιτήσεις προς το Υ- πουργείο, του τύπου «σας παρακαλώ µεταφέρετε το παιδί µου το καύµένο που είναι ανάπηρο κλπ., δεν έχω κανένα, από τα Γιάννενα στην Πάτρα, α- πό την Πάτρα στην Αθήνα». Αλλά υπάρχει μία τέτοια ιστορία που δεν βοη- θάει ποτέ μία περιοχή ν'αναπτύξει σωστά τον Κοινωνικό και παραγωγικό της ιστό. Πού ήθελα να καταλήξω pa όλα αυτά. ΄Εχει δίκιο ο κ. Φράγκος. ’1- σως μίλησε µε µία αδράνεια από το παρελθόν, γιατί πραγματικά και η δι- κή μας πολιτική δεν κατάφερε να δείξει αποτελέσματα τόσο πολύ φαντα- στικά στα δύο αυτά χρόνια. Αλλά. όπως σας είπα από την αρχή, μπήκε το νερό στο αυλάκι και κυλάει προς τη θετική κατεύθυνση. Από την άλλη μεριά, γνωρίζω ότι ο μαξιμαλισµός των απαιτήσεων δεν βοηθάει ουσιαστικά και είµαι σίγουρος ότι ο K. συνάδελφος δεν είναι μαξιμαλιοτής, είναι συναγωνιστής. Πρόεδρος: Θέλει να µας το πει και o ίδιος αυτό. Φράγκος: Ευχαριστώ τον κ. Ρόκο για την κατάληξη, γιατί η κατά- 45 ληξη δείχνει ότι στο βάθος θα πρέπει να κατάλαβε αυτό που ήθελα να πω. Δεν έκανα κριτική, ούτε και επεδίωξα να κάνω κριτική και μάλιστα pa ύγκριση ανάµεσα στην παλαιά κατάσταση και στη νέα. Κάτι τέτοιο θα ήταν τροµερό να το πει κανένας και ιδιαίτερα εγώ. Ε- κείνο όµως, που ήθελα να μεταφέρω εδώ στο Συνέδριο, ήταν μια εµπειρία ενός καθηγητή περιφερειακού πανεπιστηµίου, η οποία εµπειρία μπορεί να βοηθήσει ένα άλλο περιφερειακό πανεπιστήµιο που τώρα δηµιουργείται. Οι διαθέσεις, όταν πρωτοέγινε από τον Γ. Παπανδρέου το Πανεπιστή- μιο Ιωαννίνων, ήταν ότι όλα Θα δοθούν για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και θα μπορούμε να κάνουµε ένα καινούργιο Πανεπιστήμιο. Περιπέσαµε όμως σε απέραντες δυσκολίες, στην αποµόνωση και όχι ίσως με την έν- νοια που λέει ο Φατούρος αλλά pa άλλη έννοια. Εάν δεν ληφθούν ορισµένα καίρια μέτρα, δεν θα μπορέσει να λειτουρ- γήσει και αυτό το Πανεπιστήµιο και θα είναι ένα άλλο ίσως περιθωριακό ή περιφερειακό πανεπιστήµιο. Ωραίο είναι το σχήμα να πούµε ότι αυτά ειπώ- θηκαν από την προηγούµενη Κυβέρνηση, τώρα γίνεται μια κοσμογονία. Γί- νεται αναµφισβήτητα, αλλά υπάρχει και µία πραγματικότητα που λέει ότι ευνοούνται τα κεντρικά πανεπιστήμια, έυνοούνται ορισµένες κεντρικές µονάδες. Αυτό είναι αναµφισβήτητο και, όπως είπα προηγουμένως, αυτό γίνεται όταν δεν αλλάζει η νοοτροπία και δυστυχώς η νοοτροπία είναι τέ- τοια που δεν αλλάζει. Αλλά πάντως, επειδή συμβαίνει αυτό το πράγμα, νομίζω ότι θα πρέπει να επισημανθεί και αυτό για το καινούργιο Πανεπιστήµιο και να µην γίνει μία µονάδα που να ζει με τον ίδιο τρόπο που ζουν οι άλλες περιφερειακές μονάδες. Για το ότι έχουµε στο Φιλοσοφικό Τμήμα 76 διδάκτορες" τους βάλαµε εμείς, τους πήραµε από τα χωριά που ήταν εκεί. Ο Νούτσος, που αναφέρ- θηκε 0 K. Σβορώνος, ήταν µαθητής µου και τον κάναμε διδάκτορα, όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι µας βγάλαµε διδάκτορες. Αλλά ξέρουµε όλοι µας pa τι µόχθο και τι ιδρώτα βγάλαµε αυτούς τους ανθρώπους. Εάν τώρα αυτοί οι άνθρωποι είναι παραπάνω από τους 14 αυτού του Τµήματος, δεν σηµαίνει ότι οι οικονομικοί όροι ήταν καλύτεροι για το Πα- νεπιστήµιο Ιωαννίνων. Υπήρξε ίσως διάθεση μεγαλύτερη, αλλά µόνον με την διάθεση δεν γίνονται έργα. Αυτό ήθελα να πω. Παπαδήµας: Μέχρι τώρα, όλοι οι οµιλητές, 0 K. Ρόκος και οι πανε- πιστημιακοί δάσκαλοι μίλησαν για το ότι διαφαίνεται μια ανησυχία αν θα υποβαθμισθεί ή όχι το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο. Νοµίζω ότι είναι τελείως διαφορετικό το πρόβλημα στην περιοχή pug. Βρισκόµαστε στον άξονα της χώρας και δεν είμαστε ακριτική περιοχή. Βεβαίως υπάρχει πρόβληµα 46 στα Γιάννενα, στην Κομοτηνή, στην Κρήτη. Εδώ δεν υπάρχει κανένα τέ- τοιο. Επίσης πιστεύω απόλυτα ότι, για να μην υποβαθµιστεί το Πανεπιστή- μιό μας, Θα πρέπει από την πρώτη ώρα η πολιτεία να εξασφαλίσει την σω- στή επιστημονική επάνδρωση του Πανεπιστημίου και τον σωστό εξοπλι- σμό. Γιατί αλλοίμονο αν ανοίξουμε το Πανεπιστήμιο και εκ των υστέρων θέλουµε προσωπικό ή εξοπλισµό. Ασφαλώς τότε το πρόβλημα θα δη- μιουργηθεί και δεν θα είναι πρόβλημα γεωγραφικής θέσης ή περιφερειακό- τητας. Ευχαριστώ Σύνεδρος: Είναι γεγονός ότι ο Θεσσαλικός κόσμος πανηγύρισε για την απόφαση, σύµφωνα µε την οποία, το επόµενο ακαδημαϊκό έτος ‘84- ‘85 Θα λειτουργήσουν Παιδαγωγικά Τµήματα για δασκάλους και νηπιαγω- γούς, ενταγµένα τόσο στα υπάρχοντα πανεπιστήμια της χώρας όσο και στο νέο Πανεπιστήµιο της Θεσσαλίας. Λέχθηκε από τον κ. Ρόκο ότι το διάταγµα για το Θεσσαλικό Πανεπι- στήµιο Θα δηµοσιευθεί σε σύντομο χρονικό διάστηµα, το αργότερο µέσα σε δύο μήνες. Για vu γίνει βέβαια ένα πανεπιστήµιο χρειάζεται, όπως λέ- χθηκε, η υλικοτεχνική υποδομή κλπ. Πρώτο από όλα όμως, όπως τονί- σθηκε, είναι η εξασφάλιση των πανεπιστηµιακών δασκάλων. Αλήθεια, θα ήθελα να ρωτήσω τον K. Ρόκο, τι έκανε η τι κάνει το Υ- πουργείο Παιδείας, τι µέτρα συγκεκριμένα παίρνει η σκέφτεται να πάρει, ώστε vu µετακληθούν οι "Ελληνες της διασποράς και να βοηθήσουν την χώρα τους, επανδρώνονται τα πανεπιστήμια μας. Τέλος, απ'ότι γνωρίζω, είναι νομοθετημένο ότι για να διδάξει ένας δά- σκαλος στα Παιδαγωγικά Τµήματα, πρέπει να έχει δίπλωμα διδακτορικό ή µάστερ. Τούτο, όμως, λίγοι το έχουν, γιατί βέβαια δεν υπάρχει δυνατότη- τα στην Ελλάδα να γίνουν μεταπτυχιακές σπουδές και να αποκτηθεί το μεταπτυχιακό δίπλωµα. Πως λοιπόν να εξασφαλισθούν αυτοί οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που Θα επανδρώσουν τα πανεπιστήμια; Σας παρακαλούµε K. Γενικέ Γραμ- ματέα να μας διαφωτίσετε για να διαφωτίσουμε και εμείς αυτούς. Ευχαριστώ Φράγκος: Μια συµπληρωματική ερώτηση σ'αυτό. Θα λειτουργήσει από φέτος στην Θεσσαλονίκη το τµήμα Αθλητισμού και Φυσικής Αγωγής. Γιατί δεν προκηρύχθηκαν θέσεις στις δύο ανώτατες βαθµίδες και προκη- ρύχθηκαν μόνο θέσεις επίκουρου καθηγητή ή λέκτορα. Γιατί ένα καινούρ- 47 ο τµήμα που δημιουργείται από την αρχή του υποβαθµίζεται. Δεν θα έχει α καθηγητή πρώτης βαθμίδας για να βγάλει πρόεδρο, να τον στείλει την σύγκλητο; Θέλω να πω µ'αυτό ότι πολλές φορές οι οικονοµικοί λόγοι, δηλαδή να άνουμε οικονομία για κάτι που δημιουργείται τώρα διότι πρέπει να βολέ- ουμε και άλλες προηγούμενες ανάγκες, είναι δυνατόν να οδηγήσει στην ποβάθµιση. Δηλαδή, ο οικονομικός παράγοντας είναι πολύ ζωτικός, ό- αν οδηγεί σε υποβάθµιση, χωρίς πολλές φορές vu υπάρχει και η θέληση υποβάθμιση. Ρόκος: Ούτε θέληση υπάρχει για υποβάθµιση, αλλά ο K. Φράγκος α πάρει πίσω αυτό που είπε τώρα, γιατί θα του απαντήσω. Το άσχημο εί- (ll ότι γεννηθήκαμε στο φοιτητικό κίνημα, συνδεθήκαµε μαζί του, μπο- ύμε να κάνουμε ξιφομαχία άνετη. Λοιπόν, στην φυσική αγωγή και στον θλητισµό, δυστυχώς σ'όλο τον κόσµο, δεν υπάρχουν επιστήμονες pa τυ- κά προσόντα για τις πρώτες βαθμίδες. Ξέρετε ότι πρέπει να υπάρχει το δακτορικό ως κριτήριο για μια πανεπιστηµιακή σταδιοδρομία. Αυτό εί- ιμια επιλογή στην οποία κανένας φορέας στην Ελλάδα δεν αντέδρασε. Δυστυχώς όμως, λόγω κακών συγκυριών, στην φυσική αγωγή και τον αθλητισμό, δεν κυκλοφορούν, παρά µόνο 3 ή 4 διδάκτορες. Θα σας ω κάτι που θα σας κάνει εντύπωση, για να δείτε ίσως και ένα διαφορετι- " ήθος στην σηµερινή Κυβέρνηση: μερικά από τα διδακτορικά τυχαίνει 'ανήκουν σε μέλη του κόμματος που κυβερνάει. Αυτό λοιπόν συνέβη ακριβώς επειδή δεν υπήρχαν τα εχέγγυα εκείνα υ απαιτεί ο Νόµος-πλαίσιο. Ο Νόµος-πλαίσιο, ο Νόμος για την λει- υργία των ΑΕΙ, απαιτεί δημοσιεύσεις, αναγνωρισµένο έργο, διδακτορικά λπ. Δεν υπάρχουν αυτά δυστυχώς στην φυσική αγωγή. Κάναµε την προ- άθεια να προκηρύξουμε θέσεις λεκτόρων για την προπονησιολογία - ' αι αδόκιµος αυτός ο όρος. Δεν μπορείς βέβαια να πεις σε κάποιον, που μάθει στα παιδιά µπάσκετ ή βόλεύ, να έχει διδακτορικό. Είπαμε λοιπόν να προκηρύξουμε θέσεις λεκτόρων, να μην κάνουμε ει- κό εκπαιδευτικό προσωπικό, αλλά να κρίνουμε ότι κάποιος μπορεί να υ- οκαταστήσει το διδακτορικό που δεν έχει, pa κάποιο αναγνωρισμένο άλ- έργο. Ε, λοιπόν, δεν υπάρχει τέτοιο. Δηλαδή 0 Le Corbusier, λόγου χά- , δεν είχε κανένα διδακτορικό, έφτανε όµως το επιστηµονικό και το a- γγελµατικό του βάρος για να αντικαταστήσει τα διδακτορικά. Αναρωτιέμαι" δεν θα ήταν φοβερή υποβάθµιση κάποιον, ο οποίος προ- "νησε επί 7 μήνες την οµάδα µπάσκετ Κάτω Σοδενών, να τον κάνουμε κτορα; Αυτός είναι ο λόγος" δεν είναι οικονοµικός ο λόγος. Και σας το ΄ω τώρα ότι κάναµε µία προσπάθεια να ελκύσουµε τους "Ελληνες της 48 διασποράς προσπαθούμε να φέρουµε συναγωνιστές μας από την Σοβιετι- κή "Ενωση, από την Ουγγαρία, που έχουν κάνει τέτοιες σπουδές. Κάναμε δημοσιεύσεις, τις στείλαμε στους Πρεσβευτές, γιατί εκεί έχουν ανεπτυγμέ- νο τον αθλητισµό. Προσπαθήσαµε στον Καναδά, βρήκαµε ένα ΄Ελληνα, προσπαθούµε να τον φέρουμε. Δεν σηµαίνει υποβάθµιση το ότι προκηρύ- ξαμε θέσεις επίκουρου καθηγητή. Αφού ξέρουμε ότι δεν υπάρχει ούτε διδακτορικό, να βάλουμε θέση Ku- θηγητή; Δεν Θα ήταν λογικό. O Νόµος για την δοµή και λειτουργία των ΑΕΙ έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Nu σπάσει την αναπαραγωγή του διδακτικού προσωπικού από αυτούς που έπαιρναν προίκα την έδρα και, pa ανοιχτές διαδικασίες, και, µε υπεύθυνη συμµετοχή όλων των φορέων, να φτιάχνει καθηγητές. Θα διαβάσατε στις εφημερίδες που κυκλοφορούν προκήρυξη 50 θέσε- ων στην Κρήτη. Το γράψαµε σε όλες τις εφηµερίδες. Το στείλαμε σε όλες τις πρεσβείες. Τι άλλο να κάνουμε; Ανοιχτές διαδικασίες είναι, ο κάθε "Ελληνας µπορεί να αποφασίσει να έρθει στον τόπο του πίσω. Να τον φέ- ρουμε με το ζόρι δεν γίνεται. Την δηµοσιότητα την εξασφαλίσαμε, και όχι µόνο την δηµοσιότητα. Βάλαµε όλους τους πρέσβεις µας να ψάξουν να βρουν άξιους "Ελληνες να τους φέρουν πίσω. Παραπάνω πράγµατα δεν μπορούμε να κάνουμε. Σβορώνος: Θέλω να προσθέσω το εξής. Ο καθένας από pug, που είμαστε στο ένα ή στο άλλο πανεπιστήμιο, προσπαθούμε pa προσωπική αλληλογραφία να προσελκύσουµε εδώ ανθρώπους που νοµίζουµε ότι αξί- ζουν τον κόπο να έρθουν στην Ελλάδα και που είναι τακτικοί καθηγητές στα αγγλικά, αμερικάνικα και γαλλικά πανεπιστήμια. Ρόκος: Δεν πρέπει να αντιδικούμε, γιατί δεν υπάρχει λόγος αντιδι- κίας. Επί δύο χρόνια σχεδιάζαµε τα Τμήµατα Φυσικής Αγωγής, δεν καθό- µαστε να πέσει η πίττα να την φάµε, ψάχναμε σ' όλο τον κόσµο να βρούμε επιστήμονες. Αν λοιπόν δεν κάνουµε µία αντιστοιχία pa το υπαρκτό δυνα- μικό, τότε δεν είμαστε σοβαροί άνθρωποι. Και το κάναμε αυτό και δεν υ- πάρχει προσωπικό. Λοιπόν, πρέπει ν' απαντήσω για τα Παιδαγωγικά Τµήµατα. Ναι, συ- νάδελφοι, είναι πολύ πιθανόν να µην βρεθούν. Χθες µιλώντας pa τον Γρη- γόρη τον Σηφάκη, τον εκλεκτό καθηγητή της Φιλοσοφικής, μου είπε ότι υ- πάρχουν μόνο 2 ή 3 διδάκτορες στα νεοελληνικά που δεν είναι μέσα στο πανεπιστήµιο. Να υποβαθμίζουµε τα πτυχία για να βάζουµε καθηγητές, δεν το κάνουµε ποτέ αυτό. Παίρνουµε την πολιτική ευθύνη. Θα βάλουµε, όπως λέει ο Νόμος, ανθρώπους, µέλη του διδακτικού προσωπικού που έ- 49 χουν διδακτορικό, όχι µεταπτι χιακό ή οτιδήποτε, αλλά διδακτορικό. "Ενα στοιχείο ακόμα. "Ολοι μπορούν να βοηθήσουν για vu έρθουν οι 'Ελληνες πίσω. Και ήθελα να πω ένα καλό λόγο για µερικούς δασκάλους που είναι εδώ µέσα και που μου άνοιξαν και μένα τον δρόμο να μπω στο πανεπιστήμιο, διότι, όντας συνδικαλιστής της αριστεράς, για να βρω πα- νεπιστήμιο, έπρεπε ή να προσκυνήσω ή να κάνω οτιδήποτε. Και µερικοί που είναι εδώ µέσα pa βοήθησαν να μην προσκυνήσω και να μπω έτσι ό- πως είµαι. Λοιπόν, θέλω να πω ότι αυτό που καταφέραµε με τον Νόμο για το πα- νεπιστήµιο είναι το ν' ανοίξουµε τις πόρτες σε όλους τους άξιους. Θέλω να πω ότι αυτό που τώρα καταφέραμε είναι ν' ανοίγουµε διάπλατα τις πόρτες στον καλύτερο, στον δηµοκρατικότερο, στον αριστερότερο, στον οποιον- δήποτε και να µην του φράζει κανένας την πόρτα. Εάν αυτό δεν είναι τίποτα, τι να κάνουµε; Κότσιρας (Δηµοτικός Σύµβουλος Βόλου): Σχετικά με την έκκληση του K. Ρόκου ιδιαίτερα, να κινητοποιηθεί ολόκληρος o λαός, οι φορείς του, για να αγκαλιάσουν το νέο Πανεπιστήµιο. θα ήθελα ν' αναφερθώ στην συµβολή, ιδιαίτερα σηµαντική που πρέπει να κάνει η τοπική αυτοδιοίκη- ση. Εγώ θ' αναφέρω μόνο δύο σημεία. Το πρώτο: από την φύση τους οι Οργανισµοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) επιφορτίζονται τώρα pa πρω- τοφανέρωτα καθήκοντα, για την ποιότητα της ζωής των μελλοντικών φοι- τητών. Ποιότητα ζωής που θα έχει άµεση επίπτωση και στην ποιότητα των σπουδών τους. Θα πρέπει οι εκπρόσωποι των ΟΤΑ να αποδεσμεύσουν την φαντασία τους και την τόλµη τους για να ανταποκριθούν στα νέα αυτά καθήκοντα. Το αναφέρω και το τονίζω ιδιαίτερα ως παράδειγµα, διότι δεν εξαντλεί αυ- το όλο το φάσμα της δραστηριότητας που είναι δυνατό ν' αναπτύξει ένας ΟΤΑ σε σχέση µε το νέο Πανεπιστήµιο. Και θα ήθελα να αναφέρω το ζήτη- μα της στέγασης των φοιτητών. Δεν θα πρέπει ν' αφεθούν οι νέοι φοιτητές στις τυχόν διαθέσεις κάποιων ιδιοκτητών ακινήτων. Το πως θα γίνει αυτό συγκεκριμένα, θα πρέπει να απασχολήσει από τώρα την τοπική αυτοδιοίκηση. Γενικότερα, θα πρέπει µε συγκεκριμένες ενέργειες, µε συγκεκριμένη βοήθεια να κάνουµε τον µελλοντικό φοιτητή πραγµατικό φίλο της πόλης που να σέβεται την πόλη, να την βοηθεί με τον τρόπο του, να βοηθεί την σωστή ανάπτυξή της, ιδιαίτερα στον πολιτιστικό τομέα, και όχι να είναι απλώς ένας περαστικός, ένας αδιάφορος ή ακόµη και μερικές φορές, που θα είναι και το χειρότερο, να είναι και βλαπτικός για την πόλη. Αυτό είναι το ένα σημείο. 50 Το δεύτερο σημείο: οι ΟΤΑ, πάλι από τη φύση τους, είναι ένας χώρος ζύμωσης, ένα χωνευτήρι για την σύνθεση ιδεών γύρω από τον τρόπο και την λειτουργία του πανεπιστημίου. Μαζί με άλλες δραστηριότητες που έ- χει κάνει o συγκεκριμένος Δήμος, είναι εκείνος ο χώρος όπου πάρα πολύ εύκολα μπορεί να έρθει και ο συνδικαλιστής, το τεχνικός, ο συνεταιρι- στής, να έρθει, µε δυο λόγια, ο καθένας. Θα πρέπει και o συγκεκριµένος Δήµος, που φιλοξενεί αυτή την συζή- τηση, να συνέχίσέι με ολοένα αυξανόµενους ρυθμούς αυτές τις προσπά- θειές του και αυτό τον ρόλο του. Ευχαριστώ πολύ Πρόεδρος: Υπάρχει κανείς άλλος που θέλει να παρέμβει; Κορώνης: "Οσα είπαµε για την πολυµορφία και για την δραματικό- τητα του νέου Πανεπιστηµίου, νομίζω ότι έχουν ένα κρίσιμο σημείο σχετι- κά µε την κατηγορία των ιπτάμενων καθηγητών πανεπιστηµίων. Αυτή η κατηγορία πως είναι δυνατόν να πάψει να υπάρχει; Πρόεδρος: Από τον νέο Νόμο. Ρόκος: Αυτό είναι υπόθεση των ίδιων των φορέων της πανεπιστη- µιακής κοινότητας. Είναι φανερό ότι κάποτε στα πανεπιστήμια η "Εδρα ή- ταν κάτι επίζηλο που κάποιος έδινε ακόµη και την προσωπική του αξιο- πρέπεια για να το πάρει. ΄Ετσι, έπαιρνε µια έδρα στην Θράκη, προκειμέ- νου να την καταναλώσει επαγγελματικά στην Αθήνα ως δικηγόρος. Αυτό τώρα πια δεν υπάρχει. Δεν είναι επίζηλο το να είναι κάποιος πα- νεπιστημιακός δάσκαλος. Τα λεφτά που παίρνω ως πανεπιστηµιακός δά- σκαλος είναι τέσσερεις φορές λιγότερα από αύτά που έπαιρνα μέσα στην παραγωγή και, βεβαίως, πολλοί άλλοι καλύτεροι από µένα έπαιρναν πολύ περισσότερα. Λέω λοιπόν ότι ο Νόμος δίνει την λύση. Ο Πρύτανης έχει την εξουσία. Τώρα πια είναι οι ίδιες οι δυνάμεις οι Πανεπιστημιακές που θα ξεπεράσουν τους υφισταμένους. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Μπορεί να του βάλει πρόστι- μα 0 K. Φατούρος του ιπτάµενου 1000 δρχ. την ηµέρα, έτσι θα του πάρει το μισό µισθό. Πιστεύω, ότι δεν θα το κάνει, γιατί θα τον λυπηθεί. Αλλά, ο Νόµος για τα ΑΕΙ έχει μία πολύ έξυπνη ιδέα. Βάζει μια ρήτρα, ότι κάποιος μπορεί αν θέλει να «την κοπανήσει», να πάρει και 10 χρόνια πλασματικά για συνταξιοδότηση και να φύγει. Ας πληρώνουµε λίγο περισσότερο για να γλυτώσουμε από µερικούς. 51 Σέγκλιας (Π ρόεδρος της "Ενωσης Λειτουργών Τεχνικής Επαγγελματι- κής Εκπαίδευσης): Θα ήθελα να σας πω ορισµένα πράγµατα που αφορούν στην ακαδημαϊκή οργάνωση του Πανεπιστηµίου. "Οσον αφορά στην σω- στή καθοδήγηση των φοιτητών στο Πανεπιστήµιο, άποψή μας είναι ότι πρέπει να υπάρχει μία καθετοποίηση, κατά κάποιο τρόπο, στην παραγωγή των επιστημονικών στελεχών. Και τι θέλω να πω p’ αυτό: υπάρχουν σήμερα τα τεχνικά και τα επαγ- γελματικά Λύκεια, από τα οποία μπορεί ο κάθε µαθητής να έχει µία πρώτη επαφή με το αντικείµενο µε το οποίο επιθυμεί να ασχοληθεί µεθαύριο. Θα αναφέρω ένα συγκεκριµένο παράδειγμα. Με την ψήφιση του Νόµου για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, Θα χρειαστούν αρκετά άτομα τα οποία θα εργα- στούν στις θέσεις του βοηθητικού προσωπικού και φοβούμαι πολύ ότι τέ- τοια άτοµα δεν θα υπάρχουν. Δηλαδή, πιο συγκεκριµένα, Θέλουν νοσοκό- µους. "Οπως συμβαίνει στο εξωτερικό, υπάρχουν Σχολές ανωτάτου επιπέ- δου, οι οποίες ασχολούνται ακριβώς με την παραγωγή αυτών των στελε- χών. Θα μπορούσε λοιπόν απ' αυτή τη στιγµή, σ' αυτό το Πανεπιστήμιο, να τεθούν οι βάσεις για µία διαφορετική ακαδηµαϊκή ολοκλήρωση ώστε να έ- χουµε µια παραγωγή επιστημόνων που θα είναι χρήσιμοι, να έχουµε µια κοινωνική προσφορά απ' αυτούς που θα βγουν, να έχουµε μια καταξίωση στην συνείδηση των κατοίκων της περιοχής και, τέλος, να ξεφύγουμε από την παραγωγή πτυχιούχων χωρίς προοπτικές απασχόλησης. Είναι γνωστά τα παραδείγµατα οικονομολόγων, µηχανικών κλπ., οι οποίοι ζητούν σήµερα να βρουν μιαν απασχόληση, μιαν οποιαδήποτε απα- σχόληση. Θα ήθελα να παρακαλέσω τον κ. Ρόκο να γίνει µια µετατόπιση του κέντρου βάρους προς τις εφηρμοσµένες επιστήµες και τέχνες, ούτως ώστε να υπάρχουν κίνητρα. Είπε ο κ. Ρόκος ότι δεν θα βάλουµε τους υποψή- φιους φοιτητές µε το ζόρι σ' αυτή ή σ' εκείνη την κατεύθυνση. Θα πρέπει να υπάρχουν ορισµένα κίνητρα σε πρώτη φάση και, εφ' όσον καταξιωθούν τα Τεχνικά και Επαγγελµατικά Λύκεια, κατόπιν να αφαιρέσουμε τα κίνη- τρα αυτά. Αυτό το λέω, γιατί έχουμε ορισμένα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία έ- χουµε µία µείωση του µαθητικού δυναμικού στην τεχνικοεπαγγελµατική "η, ων υιΙ|ν '.=,,ινιπυι.".υ.γγ πηγαίνει στα πανεπιστήµια, εδώ δεν καταφέρνουμε vu το ξεπεράσουμε αυ- τό. Θα πρέπει σ' αυτό το καινούργιο Πανεπιστήµιο να επιχειρήσουµε ένα 52 συνδυασμό, δηλαδή ένα πάντρεµα μόνωσης και απασχόλησης, για να μπορέσει το Πανεπιστήμιο να προσφέρει στο σύνολο. Ευχαριστώ Πρόεδρος: Τον λόγο έχει ο κ. Ρόκος. Ρόκος: Ο συνάδελφος έβαλε ένα πολύ ωραίο θέμα. Εάν πραγµατι- κά pa το να αποκτήσουμε το Πανεπιστήµιο της Θεσσαλίας, στρέψουµε ό- λα μας τα παιδιά στο Πανεπιστήµιο της Θεσσαλίας, αδιάφορο αν Θέλουν να σπουδάσουν παιδαγωγική επιστήμη η ηθική αγωγή, θα κάνουµε ένα έγκλημα. Και ευχαριστώ τον συνάδελφο που έβαλε το θέμα που έπρεπε a- γώ να το είχα βάλει. Θα πρέπει να υπάρχει σύμμετρη ανάπτυξη και των Τε- χνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, αλλά και της εκπαίδευσης της μέ- σης βαθμίδας στην κατεύθυνση μιας ελληνικής επαγγελματικής παιδείας. Και αυτό θα γίνει αργά αλλά σταθερά. Θα γίνει με δυσκολίες και µε κληρονομημένες καταστάσεις, όχι ευχάριστες. Από την συζήτηση που έγι- νε στο Υπουργείο, διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά. παρ' όλο που ενισχύονται ιδιαίτερα στα Τεχνικά Επαγγελµατικά Λύκεια, δεν ενδιαφέρονται να πάνε προς αυτή την κατεύθυνση. Ο κ. Σβορώνος το ειπε πολύ όμορφα, ότι για πολύ καιρό το κοινωνικό ασανσέρ ήταν το χαρτί, στον µείζοντα εργοδότη, δηλαδή, το δηµόσιο. Για να αλλάξει αυτή η νοοτροπία πρέπει όλοι να πούµε ότι εµείς ανα- γνωρίζουµε την κοινωνική αξία της εργασίας. Θεωρούμε ισότιμη την δου- λειά του μυαλού και του χεριού. Θα το δείτε πανηγυρικά, νοµοθετικά δια- τυπωμένο στον καινούργιο Νόμο για την δοµή και την λειτουργία της πρω- τοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Θα περνάει στα παιδιά το ότι πρέπει να αναπτύξουν τις δηµιουργικές ικανότητες, να αναπτύξουν αν θέ- λουν, την γνώση τους αλλά και την τεχνική δεξιότητα που έχουν στα χέρια τους. Για την πολιτεία, για την κοινωνία. είναι το ίδιο καταξιωµένες και οι δύο δουλειές. Σ' αυτό κάνει πολύ δουλειά το εργατικό κίνηµα και οι φορείς του. Δεν γίνεται αλλοιώς, όσο και αν είναι καλή η Κυβέρνηση και οι καλοί αρχηγοί που ασχολούνται µ' αυτά τα πράγματα. Εδώ θέλω να κάνω μία αναφορά που είναι πολύ σηµαντική: από τώρα μπαίνουν καθήκοντα για όλους, και για την τοπική αυτοδιοίκηση, σχετικά µε τα σπίτια για τους φοιτητές. Δεν ξέρω πόσοι από σαν είσαστε ιδιοκτή- τες, αλλά το τι σπέκουλα θα αναγκαστείτε να κάνετε επάνω στα ενοίκια, ας είστε και αριστεροί και σοσιαλιστές και δημοκράτες κλπ., ούτε µπο- ρείτε να το φανταστείτε. Σας κάνω έκκληση από τώρα. Βεβαίως αυτό μπορεί να παταχθεί μόνο αν πάρει πρωτοβουλία η τοπική αυτοδιοίκηση, αν ζητήσετε τις πρώτες δηµοσυνεταιριστικές επιχειρήσεις, εάν δείτε το ζή- 53 τημα μαζί pa το Τεχνικό Επιµελητήριο και pa όλους τους τεχνικούς και αν φτιάξετε σπίτια για τους φοιτητές και για τους δασκάλους" και δεν εννοώ βέβαια αυτές τις χαοτικές εστίες όπου ισοπεδώνεται η προσωπικότητα, τα όνειρα και οτιδήποτε. Πρόεδρος: Αγαπητοί φίλοι, νομίζω, ότι η σηµερινή συνάντηση έφτασε στο τέλος. Ειπώθηκαν διάφορα πράγματα, έγινε µία σχολαστική ανακε- φαλαίωση. Αν µου επιτρέπετε, θα ανακεφαλαιώοω µε τον λακωνικότερο τρόπο. Νοµίζω ότι προέκυψε ένα μήνυµα αισιοδοξίας. Νομίζω ότι απ' όλους τους εισηγητές και από αυτούς που είχαν κάποια παρέµβαση, υπήρχε πάν- τοτε η ιδέα ότι ξεκινά µια νέα δυνατότητα. Τα στοιχεία αυτής της νέας δυ- νατότητας θα τα συζητήσουµε αύριο. 2η Συνεδρίαση Σάββατο 1.10.83, 9 π.μ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ Καθηγητής Π. ΤΖΩΝ ΟΣ ΓΕΝΙΚΟ ΘΕΜΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΟΤΗΤΑ Πρόεδρος: Υπάρχουν δύο οµάδες εισηγήσεων με το γενικό θέμα «α- καδηµα'ίκή οργάνωση και τοπικότητα». Παρακαλώ τον κ. Κωτσιόπουλο να πάρει τον λόγο. Α. Κωτσιόπουλος (Επικ. Καθηγητής Α.Π.Θ.): Αυτά που έχω σκοπό να πω ως μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Διήμερου θα τα πω κά- νοντας μια εισαγωγή σχετικά με τις επόµενες εισηγήσεις. Θα µιλήσω, ακόμη, ως µέλος της ομάδας εργασίας του ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β. που έχει κά- νει τις συγκεκριμένες προτάσεις για την ακαδηµαϊκή οργάνωση του Θεσ- σαλικού Πανεπιστηµίου. Κατά συνέπεια, ελπίζω ότι μετά την εισήγηση αυ- τή Θα έχουμε κάποια πρόταση, χονδρική έστω, αλλά πάντως μια πρότα- ση, για την ακαδημαϊκή συγκρότηση του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου" πρόταση που φυσικά στηρίζεται στα δεδοµένα που βρίσκονται στην έκθε- σή µας. Θα ξεκινήσω από µερικές γενικές παρατηρήσεις που έχουν σκοπό να συνδέσουν την σηµερινή εισαγωγική εισήγηση με την χθεσινή συζήτηση για τον κοινωνικό ρόλο του πανεπιστηµίου. Νοµίζω ότι, τη χθεσινή µέρα, το ζήτημα τοποθετήθηκε με ενδιαφέρον- τα τρόπο, τονίζοντας την αντίΘεση ανάµεσα στις δύο λειτουργίες του πανεπιστηµίου δηλαδή, απ' την μια μεριά, την λειτουργία του ως μηχανι- σµού του Κράτους, και, βέβαια, ταυτόχρονα και την αναίρεση αυτής της λειτουργίας μέσα από τον επαναστατικό χαρακτήρα της ίδιας της επιστή- una- Νοµίζω ότι αυτή η διατύπωση τοποθετεί το ζήτημα στην γενική του μορφή. Ωστόσο, για να μπορέσει κανείς να προχωρήσει, Θα πρέπει να δει 56 pa ποιο τρόπο ο ρόλος αυτός του πανεπιστημίου εκφράζεται σε συγκεκρι- μένες προτάσεις ακαδημαϊκής συγκρότησης και απεικόνισης του πανεπι- στημίου στο χώρο. Για να το κάνει αυτό κανείς, θάπρέπε να δει ίσως λίγο αναλυτικότερα τον ρόλο αυτό του πανεπιστημίου. Νομίζω ότι µπορεί κανείς να διακρίνει δύο κατηγορίες τέτοιων ρόλων ή, καλύτερα, ένα ενιαίο ρόλο που μπορεί να εξεταστεί από δύο πλευρές. Η πρώτη πλευρά είναι η οργανική ένταξη στην περιοχή. Αυτό σημαί- νει ότι το πανεπιστήμιο εντάσσεται οργανικά στην περιοχή του προσφέ- ροντας, φυσικά, κατάλληλο περιβάλλον για την κοινωνική ένταξη του προσωπικού του και, ταυτόχρονα, µετασχηματίζοντας την πολιτική και πολιτισμική ταυτότητα του κοινωνικού περιβάλλοντος όπου εντάσσεται. Παράλληλα, προφανώς, το πανεπιστήµιο δέχεται τις επιρροές και την πληροφορία απ' αυτό το περιβάλλον και διαµορφώνει αντίστοιχα τον χα- ρακτήρα και το περιεχόμενο των δραστηριοτήτων του. Η δεύτερη πλευρά περιγράφει το ίδιο πράγμα αλλά από άλλη ίσως Ο- πτική γωνία: το πανεπιστήμιο λειτουργεί ως αποδέκτης αλλά και τροφο- δότης της τοπικής παραγωγικής δραστηριότητας και προσανατολίζεται ακαδηµαϊκά τόσο στην τοπική δραστηριότητα όσο και στην ειδική ζήτη- ση για ανώτατη παιδεία στην ζώνη της επιρροής του. Αυτό, βέβαια, μπορεί κανείς να το διατυπώσει περισσότερο επιχειρησιακά, τονίζοντας και τον αποκεντρωτικό ρόλο του πανεπιστημίου στο συνολικό σχηµατισµό ενός τόπου, όπως η Ελλάδα. Ο λόγος για τον οποίο οµαδοποιούνται έτσι αυτές Οι δύο Θεωρήσεις του ρόλου του πανεπιστημίου είναι ότι η πρώτη έχει περισσότεση σχέση με τον καθορισμό της θέσης — της έδρας µε την ευρύτερη έννοια - όπου εν- τάσσεται ένα πανεπιστήμιο. Η δεύτερη, αντίστοιχα, έχει περισσότερη σχέση με την ακαδηµαϊκή συγκρότηση του πανεπιστημίου: ποιές σχολές, δηλαδή, θα περιέχει και πως Θα εξελιχθεί. Για το πρώτο ζήτημα νομίζω ότι, ως προς το Θεσσαλικό Πανεπιστή- μιο, δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να γίνει καμμία συζήτηση. "Ηδη, με την πρόσφατη εξαγγελία των νέων πανεπιστημίων νομίζω ότι, ανεξάρτητα pa την ιστορία των πανεπιστημιακών πραγμάτων στη χώρα µας, φτάνουμε πια σε ένα μοντέλο: κάθε ευρύτερη γεωγραφική ενότητα έχει ένα πανεπι- στημιακό κέντρο. Θα µιλήσω λοιπόν για το δεύτερο, δηλαδή για τη σχέση του ρόλου του πανεπιστημίου με την ακαδημαϊκή του συγκρότηση και θα προσπαθήσω να τονίσω τον αποκεντρωτικό χαρακτήρα αυτού του ρόλου. Νοµίζω ότι μπορεί να δει κανείς από δύο πλευρές τη σχέση αυτή του 57 πανεπιστήµιου pa την ταυτότητα της περιοχής όπου εντάσσεται. Η μία πλευρά σχετίζεται pa την εφαρμοσμένη έρευνα και η άλλη pa την έλξη που ασκεί κάθε ίδρυμα στη σύνθεση του εκπαιδευόμενου φοιτητικού δυναμι- κού. Είναι γνωστή η φύση της όποιας πανεπιστηµιακής έρευνας γίνεται στην Ελλάδα, η µεταφορά της τεχνολογίας από το εξωτερικό, η εξάρτηση της έρευνας από το πρόσωπο και τις εκπαιδευτικές καταβολές του διδά- σκοντα, η χαμηλή χρηματοδότηση κλπ. Ωστόσο, νομίζω ότι πρέπει να πε- ριμένει κανένας ότι η ορθολογική συσχέτιση του περιεχομένου του πανεπι- στημίου pa τις παραγωγικές ιδιαιτερότητες της περιοχής του θα βοηθούσε προς την κατεύθυνση αυτή. Πολύ περισσότερο µάλιστα θα βοηθούσε, αν συνδυαζόταν και με μιαν αποκατάσταση της έλξης του πανεπιστήμιου στο φοιτητικό δυναµικό της περιοχής. Νομίζω ότι µπορεί κανείς να δει περισ- σότερο αυτό το δεύτερο σηµείο, δηλαδή πως το πανεπιστήµιο μπορεί να α- ποκαταστήσει την έλξη του φοιτητικού δυναµικού της περιοχής του. Σήµερα, σε γενικές γραµμές, οι πανεπιστημιακές σπουδές στην Ελλά- δα δεν είναι διαβαθµισμένες σε κύκλους σπουδών και είναι σχετισμένες τόσο pa ένα είδος κοινωνικής αποκατάστασης όσο και pa την προοπτική της άσκησης ενός επαγγέλµατος. Αυτό, νομίζω, το καθεστώς έχει δηµιουργήσει µια κατάσταση σύµφω- να με την οποία είναι δύσκολο κανείς να συσχετίσει το χαρακτήρα, το πε- ριεχόμενο ενός πανεπιστήμιου, την ακαδημαϊκή του συγκρότηση και το εί- δος διδασκαλίας που κάνει, με την περιοχή που εντάσσεται και την παρα- γωγική της δράστη ριότητα. Δηλαδή, αυτό που συµβαίνει είναι ότι τα πανε- πιστήμια των µητροπόλεων λειτουργούν ουσιαστικά ως κέντρα υποδοχής των «ισχυρότερων» υποψηφίων, ενώ τα άλλα πανεπιστήµια λειτουργούν ως κέντρα υποδοχής των «ασΘενέστερων» υποψηφίων. Αυτό ειπώθηκε και χθες με αρκετή σαφήνεια και νοµίζω ότι δείχνει πόσο δύσκολες είναι οι σχετικές αποφάσεις" να συσχετισθούν, δηλαδή, οι ιδιαιτερότητες και οι τάσεις μιας περιοχής προς ανώτατη παιδεία με το περιεχόµενο ενός πανε- πιστημίου. Στη μελέτη που είχαµε κάνει ως ομάδα εργασίας του ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β. εί- χαµε προσπαθήσει να δούμε το θέμα σε μία ευρύτερη προοπτική, πιστεύ- οντας ότι η διέξοδος από το αδιέξοδο αυτό δεν µπορεί παρά να είναι μα- κροπρόθεσμη. Και µπορεί να είναι µακροπρόθεσµη επειδή έχει ουσιαστική σχέση pa την κοινωνική εξήγηση και τη συνολική άρθρωση της ανώτατης εκπαίδευσης. Θάλεγα, για να το κάνω πιο σαφές, ότι έχει σχέση pa την Ορ- γάνωση των σπουδών σε κύκλους, με τον χαρακτήρα του κάθε κύκλου, µε τον χαρακτήρα της γενικής πανεπιστηµιακής παιδείας και pa τον χαρα- κτήρα, ταυτόχρονα, της επαγγελματικής πανεπιστημιακής παιδείας. 58 Νομίζω, λοιπόν, ότι έχουµε από την μία πλευρά µια μακροχρόνια προοπτική η οποία έχει σχέση µε την άρθρωση των σπουδών και από την άλλη πλευρά μιαν επιστροφή στην τοπικότητα των πάνεπιστημίων, ως προυπόθεση για vu µπορέσει να λειτουργήσει οποιαδήποτε συσχέτιση με την τοπική ταυτότητα των πανεπιστημίων. Αυτό που πιστεύω είναι ότι, σ' αυτή τη φάση, αυτό που µπορεί να κα- τοχυρωθεί τώρα είναι το δεύτερο. Δηλαδή, να δώσουμε στα καινούργια πανεπιστήμια ένα τέτοιο ακαδημαϊκό περιεχόμενο που να σχετίζεται κα- ταρχήν με την παραγωγική΄δραστηριότητα, χωρίς αυτό να σημαίνει, βέ- βαια, ότι έχουμε και τη βεβαιότητα ότι αυτή η σκέψη θα γίνει πραγματικό- τητα. Το να το θέσουμε ως προοπτική, όμως, νομίζω ότι είναι απαραίτητο. Από την άλλη μεριά, νομίζω ότι είναι αυτονόητο ότι πρέπει να δούµε στα σοβαρά και την αναδιάρθρωση της συνολικής δοµής της πανεπιστη- µιακής εκπαίδευσης. Ο γενικός χαρακτήρας της πρότασης που είχαμε στο μυαλό µας είναι ότι, µακροπρόθεσμα, το πανεπιστήμιο θα πρέπει να ανοίξει σε όσο το δυ- νατό περισσότερους υποψήφιους φοιτητές. Θα πρέπει αυτό το άνοιγμα α- κόμη να συνδεθεί pa piu σαφή διαβάθµιση των σπουδών σε κύκλους: δη- λαδή, πτυχιακός, επαγγελματικός και μεταπτυχιακός κύκλος σπουδών. Αυτή η άρθρωση έχει τα εξής πλειονεκτήματα: l) Επιτρέπει σε περισσότερους τοπικούς φοιτητές να ακολουθήσουν τουλάχιστον τον πρώτο κύκλο σπουδών, κάνοντας ευκολότερη την είσο- δο στο πάνεπιστήμιο. 2) Δίνει γενικότερη διέξοδο στην τάση για ανώτατη παιδεία, μειώνον- τας σοβαρά τις διαρροές προς το εξωτερικό. 3) Επιτρέπει την αποσύνδεση των πανεπιστημιακών σχολών από το 8- πάγγελμα, για όσους επιθυμούν μία βασική παιδεία αλλά δεν έχουν δυνα- τότητα για συνέχιση προς επαγγελματικές σπουδές. Παράλληλα, επιτρέ- πει σε όσους συνεχίζουν, να ΟριστικΟπΟιήσΟυν τον επαγγελµατικό προσα- νατολισμό του δεύτερου κύκλου, γνωρίζοντας κάλύτερα το περιεχόμενό του κατά τη διάρκειά του πρώτου. Αυτό γίνεται μέσα από ένα σύστημα a- πιλογών μαθημάτων, τέτοιων ώστε να τους δώσει την ευκαιρία, στη διάρ- κεια του πρώτου κύκλου, να προσανατολιστΟύν με περισσότερη σαφήνεια προς επαγγελματικές σπουδές του δεύτερου κύκλου. Είναι φανερό, νοµίζουµε, ότι το άνοιγµα του πρώτου κύκλου δεν ση- μαίνει Ουσιαστική οικονομική επιβάρυνση των πανεπιστημίων. Τόσο γιατί το σύστημα επιλογής μεταξύ των κύκλων µπορεί να είναι περιοριστικό, ό- σο και γιατί οι γενικές σπουδές του πρώτου κύκλου είναι λιγότερο δαπανη- ρές απ' ό,τι οι σπουδές των άλλων κύκλων. Εξάλλου, μια τέτοια άρθρωση δεν προσκρούει σοβαρά στη συνολική λογική του νέου θεσμικού πλαίσιου 59 για τα πανεπιστήµια, εκτός uv o πρώτος κύκλος κλείνει με κάποιο είδος διπλώματος. Αυτή η συνολική λογική νομίζω ότι μπορεί να έχει επιπτώσεις στην α- καδημαϊκή συγκρότηση ενός νέου πανεπιστήμιου, δηλαδή στην άρθρωση των σχολών και τµημάτων του. Και αν δεν έχει άµεσες επιπτώσεις, τουλά- χιστον δίνει µία προοπτική μέσα από την οποία μπορεί να δει κανείς πως θα οργανωθούν τα τμήματα και οι σχολές. Το επόμενο ερώτημά, πέρα δηλαδή από το πρώτο ερώτημα του πως αρθρώνοντάι οι σπουδές, είναι φυσικά το ποιες θα είναι οι επιστημονικές περιοχές που θα κάλύψουν ένα νέο πανεπιστήµιο και, συγκεκριµένα, το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο. Συνδέοντας τις απάντήσεις σ' αυτά τα δύο ε- ρωτήματα μπορεί κάνείς να έχει μία κάπως συγκροτημένη εικόνα για τη συνολική ακαδηµαϊκή οργάνωση του νέου Πανεπιστημίου. To vu µπορέσει κανείς να δώσει μιαν απάντηση σ' αυτό το ερώτημα, δηλαδή το ποιες Θα είναι οι επιστηµονικές περιοχές ενός νέου πανεπιστη- μίου, κρίνοντας το από την άποψη της τοπικότητάς, τη σχέση του δηλαδή με τις τοπικές ιδιαιτερότητες, είναι πολύ δύσκολο. Και είναι δύσκολο, για- τί είναι αδιευκρίνιστες πολλές πλευρές του τοπικού χάρακτήρα μιας συγ- κεκριμένης επιστημονικής δραστηριότητάς µέσα στο πανεπιστήµιο. Θα μπορούσε κανείς να κάνει ίσως κάποιες πρόχειρες διάγραµµατι- κές κατατάξεις, για την τοπικότητα της επιστήμης και δεν έχω καμµία αμφιβολία ότι οποιοδήποτε τέτοιου είδους διάγραμμα θα διακρίνεται από ερασιτεχνισμό. Ωστόσο νομίζω ότι µπορεί να διάγράψει σε πολύ γενικές γραμµές την ευαισθησία μιας συγκεκριµένης επιστημονικής περιοχής απέ- ναντι στις τοπικές ιδιαιτερότητες. Επιστημονικές περιοχές που φαίνονται να είναι περισσότερο ευαίσθη- τες σε ειδικές τοπικές συνθήκες νοµίζω ότι είναι οι παρακάτω: οι εφαρµο- γές της ιστορίας, επειδή απάιτούν επιτόπιο πεδίο πληροφορίας και εφάρ- µοσμένης έρευνας και προσφέρουν και τοπική άπασχόληση των αποφοί- των στο συγκεκριµένο πεδίο. To ίδιο συµβαίνει με ορισμένες από τις εφαρ- μοσµένες κοινωνικές επιστήμες, pa τις εφαρμοσμένες οικονοµικές- διοικητικές επιστήμες για αντίστοιχους λόγους, επειδή απαιτούν επαρκή όγκο υπηρεσιών ιδιωτικού ή δημόσιου τοµέα τόσο για την πλη ροφορίά όσο και για την εφαρμοσμένη έρευνά τους και το ίδιο με τις βασικές φυσικές- χηµικές επιστήµες, για άλλο λόγο βέβαια, επειδή απαιτούν ειδικά κέντρα υψηλής τεχνολογίας για την άσκηση της έρευνάς τους. Αντίθετα, οι εφαρ- µοσμένες περιοχές αυτών των τελευταίων συνδέονται, ως προς το πεδίο της επάγγελματικής απασχόλησης, τόσο pa τον τομέα της βιομηχανικής παραγωγής όσο και pa τον τομέα των υπηρεσιών. ΄Ετσι είναι ευαίσθητες σε διάφορετικού χαρακτήρα τοπικότητα απ' ό,τι η βάσική τους έρευνά. Α- 60 κόμη, οι ιατρικές επιστήμες απάιτούν επάρκή πληθυσµιακή συγκέντρω- ση, τόσο ως προς το πεδίο πληροφορίας, όσο και ως προς την εφαρμοσµέ- νη έρευνα και την απασχόληση των αποφοίτων. Το ίδιο συμβαίνει pa τις a- πιστήμες του περιβάλλοντος, στο βαθµό που αντλούν την πληροφορία τους και εφαρμόζουν την έρευνά τους σε ειδικές περιπτώσεις, όπως οι πα- ράδοσιάκΟί Οικισμοί στην περίπτωση της αρχιτεκτονικής και της πολεο- δομίας ή το περιβάλλον με ειδικά Οικολογικά προβλήματα, στην περίπτω- ση της οικολογίας. Αντίστοιχες ανάγκες υπάρχουν για το σύνολο των ε- φαρμοσμένων γεωτεχνικών επιστημών που έχει προφανή και σαφή σχέση, ως πεδίο άμεσης πληροφορίας, εφαρμοσμένης έρευνας και επαγγελματι- κής απασχόλησης των αποφοίτων, με την πρωτογενή πάράγωγή και, τέ- λος, για το σύνολο των εφαρμοσμένων επιστηµών που ασχολούνται με την βιοµηχανική παραγωγή. Αυτές έχουν επίσης έντονη σχέση µε την τοπική βιοµηχανία, τόσο ως πεδίο πληροφορίας όσο και ως πεδίο εφαρµοσµένης έρευνας και επαγγελματικής απασχόλησης των αποφοίτων. Η Θεσσαλία ως ευρύτερος χώρος παρουσιάζει ορισμένες ιδιομορφίες που θα μπορούσαν να ορίσουν κάποιες κατ' αρχήν σχέσεις με επιστημονι- κές περιοχές ενός πανεπιστημιακού συγκροτήματος. Οι ιδιομορφίες και Οι σχέσεις αυτές, αντίστοιχα, θα μπορούσαν να προσδιοριστούν με δύο λό- για. ως εξής: Έντονες και χαρακτηριστικές νομίζω ότι εμφανίζονται Οι σχέσεις που αφορούν στις εφαρμοσμένες γεωτεχνικές επιστήμες για το σύνολο της Θεσσαλίας, τόσο εξαιτίας του όγκου της γεωργικής της παραγωγής όσο και του πλούτου της χλωρίδας στην περιοχή της Μαγνησίας και, φυσικά, της ύπαρξης της Θάλασσας. Παράλληλα, η άλλη επιστημονική περιοχή όπου εμφανίζεται μία έν- τονη και χαρακτηριστική σχέση με την τοπική ταυτότητά είναι οι επιστή- pag της βιομηχανικής παραγωγής, ιδιαίτερα για την περιοχή της Μαγνη- σίας. Νομίζω ότι στις επόμενες εισηγήσεις τα θέματα αυτά θα αναπτυχθούν σαφέστερα, ωστόσο συνοπτικά θα δούμε μερικές ζητήματα για την βιομη- χανία. Αν εξετάσουμε το επενδεδυµένΟ κεφάλαιο για τις 100 πρώτες ελληνι- κές βιομηχανίες, βλέπουμε ότι είναι σαφής η διαφορά ανάµεσα στην πε- ριοχή της Μαγνησίας και στις υπόλοιπες ελληνικές περιοχές. Η διάφορα φαίνεται εντονότερα σ' αυτό που θα µπορούσε να ονομαστεί βαρειά βιομη- χανία, όπου ο Βόλος συγκρίνεται pa την Θεσσαλονίκη. Και μάλιστα, αν οι- φαιρέσει κανείς τα διυλιστήρια που αλλοιώνουν αυτές τις κατανομές, ξε- περνάει και την Θεσσαλονίκη. Ακόµη αν συνδεθούν αυτοί οι αριθμοί pa τον πληθυσμό, τότε φαίνεται ότι η Μαγνησία έχει τον υψηλότερο στην Ελ- 61 λάδα λόγο επενδεδυμένου βιοµηχανικού κεφαλαίου προς πληθυσμό. Λιγότερο, αλλά επίσης χαρακτηριστικά, έντονες εµφανίζονται οι σχέ- σεις εκείνες pa τις τοπικές ιδιαιτερότητες που αφορούν σε επιστημονικούς κλάδους που απαιτούν συγκέντρωση πληθυσμού και υπηρεσιών. Τέτοιες, νοµίζω, ότι είναι η ιατρική και οι εφαρμοσµένες οικονομικές και διοικητι- κές επιστήμες. Τέλος, ιδιόμορφες αλλά χαρακτηριστικά έντονες νομίζω είναι οι σχέ- σεις not) αφορούν σε επιστημονικούς κλάδους που αντλούν την πληροφο- ρία τους από ειδικά χαρακτηριστικά της περιοχής. Στην περίπτωση της Θεσσαλίας νομίζω ότι τέτοιοι κλάδοι είναι η προϊστορική αρχαιολογία, o- ρισμένοι κλάδοι εφαρμοσµένων κοινωνικών επιστημών, όπως η λαογρα- φία, και ιδίως εφαρμοσμένων επιστηµών του περιβάλλοντος, όπως η αρχι- τεκτονική και η πολεοδοµία. Ειδικά για τις τελευταίες, θα πρέπει να επι- σημανθεί το πεδίο έρευνας των πάράδοσιακώ…ν οικισµών και κτισμάτων της περιοχής του Πηλίουξκα΄ι το πεδίο έρευνας τηςΤοιΞστικής ανάπτυξης και των πρόβλή'ιϊάΐ& που ήΈν-ά-π…τυξη αυτή συνεπάγεται για τις γρήγορα αναπτυσσόμενες πόλεις της Θεσσαλίας. Αυτή η ανάλυση δεν ση μαίνει βέβαια ότι ένα πανεπιστήµιο δεν πρέπει να έχει και σχολές που η σχέση τους pa την τοπική παραγωγική ταυτότητα είναι χαλαρότερη. Νομίζω ότι είναι αυτονόητο, πέρα από τις σχέσεις αυ- τές, να δει κάνείς και την ολοκλήρωση του πάνεπιστήµιου και την συνολι- κή του συγκρότηση. Αναφέρομαι φυσικά στους παιδαγωγικούς κλάδους, που ως βασικό κομµάτι των ανθρωπιστικών επιστημών συγκροτούν μια συνολική εικόνα ενός πανεπιστηµίου που δεν είναι μονόπλευρο και μονο- διάστατο. Θα κλείσω όσο µπορώ πιο σύντομα δίνοντας αυτές τις παρατηρήσεις σε κάπως περισσότερο διαγραµμάτική μορφή. Νοµίζω ότι, κάποια στιγµή σ' αυτό το χώρο, πρέπει να φθάσει η ώρα που θα µιλήσουμε πιο συγκεκρι- μένα, πέρα από γενικές τοποθετήσεις, γιά το «ποια είναι η µορφή αυτού του Πανεπιστηµίου» και νομίζω ότι πρέπει να δούµε και µε σαφήνεια το ποια θα είναι και η μορφή αυτού του Πανεπιστηµίου στο χώρο, είτε αυτός ο χώρος λέγεται Θεσσαλία ως ευρύτερο πλαίσιο είτε λέγεται συγκεκριμέ- νη πόλη της Θεσσαλίας. Για το Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο προσδιορίστηκε από τις κυβερνητι- κές εξαγγελίες ότι, σε πρώτη φάση, θα περιέχει τα εξής τμήματά: - Τμήμα Επιστημών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισµού. - Παιδαγωγικό Τµήµα Δηµοτικής Εκπαίδευσης. - Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών. - Τμήμα Αγροτικής Τεχνολογίας και Ανάπτυξης. - Τµήµα Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης. 62 Αυτή ήταν η πρώτη εξαγγελία. Στην συνέχεια, νοµίζω, απ' όσες πλη- ροφορίες έχουμε, ότι διαφαίνεται η προοπτική για Ιατρικό Τμήμα και κυ- ρίως για Τμήµα Μηχανικών Βιοµηχανίας. Νοµίζω ότι, για να μπορέσει κανείς να δει με ποιο τρόπο αυτές οι πα- ρατηρήσεις αρθρώνουν μια συνολική εικόνα για το σύνολο του Πανεπιστη- μίου σε µια προοπτική μέχρι το 2.000, πρέπει να ξεκαθαρίσουν Ορισμένες βασικές παραδοχές. "Ηδη, νομίζω ότι στην εισήγηση µέχρι τώρα είπα μερικές απ' αυτές τις παραδοχές, σε σχέση με την τοπικότητα, την εσωτερική οργάνωση των σπουδών και την προοπτική αυτής της οργάνωσης, ξεκινώντας από το θε- σμικό πλάίσιΟ που ισχύει τώρα. Ωστόσο, πιστεύω ότι πρέπει να τα ξεκαθα- ρίσουμε αυτό λίγο περισσότερο. Νομίζω, λοιπόν, ότι 01 παραδοχές όπου θάπρεπε να στηριχθεί η συγ- κρότηση του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου είναι οι παρακάτω: 1η) Στο Θεσσαλικό Πάνεπιστήμιο εγκαθίσταται κατ' αρχήν ένα mi- nimum τμημάτων που έχουν προοπτική σύνδεσης με την τοπική παραγωγι- κή ταυτότητά΄ δηλαδή, τµηµάτων που καλύπτουν εφαρµοσµένη έρευνα τοπικού ενδιαφέροντος, είτε αυτό το ενδιαφέρον προέρχεται από το ιδιωτι- κό ή δημόσιο κεφάλαιο, είτε από την τοπική αυτοδιοίκηση και από τους άλλους τοπικούς φορείς. Πάράλληλα, τα τμήµατα αυτά εκπαιδεύουν τους φοιτητές τους στον μη αυστηρά πανεπιστημιακό χώρο της περιοχής τους, χρησιμοποιώντας π.χ. την τοπική πρωτογενή παραγωγική δράστηριότη- τα, την βιοµηχανία, τις υπηρεσίες κλπ. 2η) Στο πανεπιστημιακό συγκρότηµα υπάρχει η προοπτική της επι- στηµονικής Ολοκλήρωσης. Αυτό σηµαίνει ότι αποφεύγεται η δηµιουργία μεμονωμένων, μονοδιάστατων σχολών και ότι υπάρχει προοπτική τα τμή- ματα φυσικών επιστημών και τεχνολογίας, να πλαισιωθούν από τµήµατα επιστημών του ανθρώπου και αντίστροφα. Θα ήταν ίσως λάθος να ξεκινή- σει κανείς είτε ένα µονοδιάστατΟ πανεπιστήμιο είτε ένα πανεπιστήµιο πο- λυδιασπασμένΟ σε πολλούς χώρους. Αυτό είναι καίριο πρόβλημα στις πρώτες κρίσιμες νηπιάκές φάσεις του Πανεπιστημίου. Μετά τα πράγματα γίνονται ευκολότερα. Νομίζω, ότι αυτή η επιστηµονική ολοκλήρωση έχει επιπτώσεις στην ανάπτυξη της πολιτικής και πολιτιστικής συνείδησης τόσο των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, όσο και στον κοινωνικό χώρο που περιβάλ- λει το πανεπιστήμιο. Αυτές είναι οι δύο βασικές παραδοχές. Από κει και πέρα θα μπορούσε κανείς vu τις εξετάσει πιο συγκεκριμένα και να δει τι θα σήμαιναν σ' αυτή καθαυτή τη συγκρότηση των τμημάτων και των σχολών του Θεσσαλικού Πανεπιστήμιου. Δεν Θα µιλήσω γενικά γι' αυτά τα πράγματα. Θα προσπα- 63 θήσω να τα δω ως υπόθεση εργασίας. Το απόγευµα, στην συνέχεια των a1- σηγήσεων για το πανεπιστήμιο και την πόλη, θα δούµε πώς θα μπορούσε μια τέτοια υπόθεση εργασίας vu εφαρµοστεί στην συγκεκριµένη περίπτω- ση της σχέσης του Πανεπιστηµίου µε την πόλη του Βόλου. Η υπόθεση εργασίας που μόλις περιέγραψα φαίνεται αναλυτικότερα στο παρακάτω διάγράμμα: 1990 , 1996 | 2000—) . …… ή… … ΧΧ … πιο… Μισισιπή… TN. &; * … :m l MEN n ΑΡΑ m: In '8Ι΄ϊ ? ΖΧ… κοιΝ…ι… & Π…Π|ΣΝΙΜΝ ΕΜΣΤ. & [Γ "ΜΜΕ "Η"… ΣΧΟΛΗ ΥΓΕΙΑΣ | -Ξ…ζ> οποία… ΜΑΤΙ… … Σχ. I Υπόθεση εργασίας για την εξέλιξη των σχολών και τμημάτων του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου. Αυτά είχα να πω γι' αυτή την υπόθεση εργασίας, σχετικά µε την εξέλι- ξη του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου. Βέβαια, είναι προφανές ότι μέσα σ' αυτή την αίθουσα αλλά και σ' όλο το Θεσσαλικό χώρο υπάρχει ένα ανοι- κτό ερώτηµα: «που ακριβώς θα γίνει το Πανεπιστήμιο». "Ηδη ο Βόλος έχει οριστεί ως έδρα του Πανεπιστημίου. Νοµίζω, όμως, ότι θα ήταν λάθος αυτή τη στιγμή να προσπαθήσει κανείς να απαντήσει αυτό το ερώτημα με τρόπο που θα δημιουργούσε εσωτερικές αντιθέσεις στο θεσσαλικό χώρο. Πρέπει, αντίθετα, να τονιστεί ότι το Θεσσαλικό Πά- 64 νεπιστήμιΟ πρέπει να έχει µια συγκρότηση συνολική, μιαν ολοκλήρωση, δεν πρέπει να είναι μονοδιάστατο και ότι πρέπει να αποφευχθεί η διάσπα- σή του, τουλάχιστο στην αρχή. γιατί αυτό θα Οδηγήσει σε δυσκολίες στις πρώτες κρίσιμες φάσεις του. Τέλος, p1u κρίσιμη παρατήρηση είναι ότι η…έννοια «θεσσαλικός χώ- ρος» είνάι, στην πράξη, ευρύτερη από τη Θεσσαλία. Περιλαμβάνει και τη Λαµία, στην προοπτική της αποδέσμευσης της Λαμίας από την Αθήνα. Παρόλη τη διοικητική ένταξη σε διάφορετικό διαμέρισμα, η πόλη αυτή πρέπει να πάίξει ένα σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του θεσσαλικού πα- νεπιστημιακού συγκροτήµατος. Μια τέτοια προοπτική είναι σύµφωνη και µε την προοπτική της ανάπτυξης του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου σε ένα από τα σημαντικότερα πανεπιστήμια της χώρας. Αυτά είχα να πω σ' αυτή την εισήγηση. Προσπάθησα να της δώσω ει- σαγωγικό χαρακτήρα, τονίζοντας περισσότερο την επιφάνεια των επιχει- ρημάτων και μή προχωρώντας σε βάθος. Νομίζω ότι, στην συνέχεια των πάρουσιάσεων, θα δούµε τα επιχειρήµατα αυτά σαφέστερα και σε βάθος. Ευχαριστώ Πρόεδρος: Τον λόγο έχει 0 K. Παπαμίχος. Ν. Παπαμίχος (Λέκτορας Α.Π.Θ.): Η παρέμβασή μου στη συζήτηση για την οργάνωση του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου εξετάζει το χαρακτήρα ενός τμήματος προγραμματισµού του αστικού και περιφερειακού χώρου, σε σχέση µε τις ανάγκες ανώτατης εκπαίδευσης που δηµιουργεί το πρό- βλημα της διαχείρισης του χώρου στην Ελλάδα σήμερα. Θέλω να αποφύγω τη χρήση των όρων «χωροταξία-περιφερειακή ανά- πτυξη» επειδή είναι όροι που πάραπέμπουν σε συγκεκριµένες ειδικότητες και επαγγελµατικά συµφέροντα αλλά και επειδή Οι σχολές αυτού του εί- δους έχουν συνήθως µεταπτυχιακό χαρακτήρα. Θεωρώ πιο γόνιμο να δού- με τις ανάγκες που pug οδηγούν στην ίδρυση μιας σχολής pa αντικείμενο τα προβλήµατα χειρισμού του αστικού και περιφερειακού χώρου, όπως αυτά εμφανίζονται στη χώρα μας σήμερα και κατόπιν να την ονοµατίσΟυ- με, αποφεύγοντας, κατά το δυνατό, την εμπλοκή μας σε αντιθέσεις επαγ- γελµατικών συμφερόντων και εκπαιδευτικών αποκλειστικοτήτων. Είναι γνωστά ότι τα προβλήματα του αστικού χώρου στην Ελλάδα και τα προβλήματα της περιφέρειας βρίσκονται σε σημείο όξυνσης. Ο κα- θένας έχει τις καθημερινές του εµπειρίες και οι εφημερίδες δίνουν πολύ συ- χνά τις πιο χαρακτηριστικές τους εκφράσεις: πόλεις κορεσµένες, απόδιοργανωμένες' περιβάλλον μολυσμένο και λεηλατημένο' έντονες δια- περιφερειακές ανισότητες" κάτασπατάληση φυσικών πόρων" ανθρώπινες 65 κοινότητες υπό διάλυση. Βεβαίως όλα αυτά δεν έχουν σχέση παρά pa τη φαινομενολογία του προβλήµατος. Είναι τα άποτελέσμάτα μιας ορισµένης ανάπτυξης αποτυ- πωμένά στο χώρο, με δραματικό μάλιστα τρόπο. Δεν είναι όμως της ώρας να συζητήσουμε τις αιτίες και τους μηχανισµούς παραγωγής αυτών των φαινομένων. Ας αρκεστΟύμε στην επισήµανση του γεγονότος και στην u- ναφορά ότι πρόκειται για µια διαδικασία πολύπλοκη και αντιφάτική: Γρήγορη ανάπτυξη περιοχών που συμβαδίζει pa την καθυστέρηση άλ- λων. Μεγάλες συσσωρεύσεις πληθυσµού και παραγωγικών δραστηριοτή- των που συνυπάρχουν pa a1K0vag ερήµωσης και εγκατάλειψης. Επιτακτι- κές ανάγκες νέων επενδύσεων που συγκρούονται με την υποχρέωση διά- φύλαξης της οικολογικής ισορροπίας του χώρου. Βίαιος µετασχηματι- σμός κοινοτήτων, άντιλήψεων, χώρου και ταυτόχρονα επιθυμία διατήρη- σης της πολιτισµικής µας ταυτότητας. Η κατάσταση του περιβάλλοντος είναι από τα προβλήµατα που, ενώ δημιουργούνται από µια ορισμένη διαδικασία ανάπτυξης, η οποία βεβαίως εξυπηρετεί κάθε φορά τα συµφέροντα εκείνων που παίρνουν τις αποφά- σεις, έχουν τις αρνητικές τους επιπτώσεις σ' όλα τα κοινωνικά στρώµατα, αδιάφορα από την ταξική ένταξη του καθενός. Ακόμη και τα ανώτερα ει- σοδηματικά στρώματα, pa όσες διεξόδους φυγής και αν διαθέτουν, δεν παύουν να θίγονται από το υποβαθμισμένο ή μολυσμένο περιβάλλον, μέσα στο οποίο είναι υποχρεωμένα να ζουν και να ασκούν τον κυριαρχικό τους ρόλο. Εξάλλου, η σημερινή κατάσταση του περιβάλλοντος και η επιταχυ- νόμενη επιβάρυνση του λειτουργεί αρνητικά στην ίδια την διαδικασία πα- ραγωγής, καθώς διαµορφώνει ένα πλαίσιο εξωτερικών ανοικονοµιών και αντικινήτρων. Τα λέω αυτά και για να υπογραμµίσω ότι δεν είναι περίεργο το ότι η συνειδητοποίηση των προβλημάτων και η προσπάθεια επίλυσης τους δια- τρέχει όλους τους κοινωνικούς χώρους και όλες τις πολιτικές δυνάµεις. Οι αλλεπάλληλες προσπάθειες αντιμετώπισης αυτών των προβλημάτων, που πυκνώνουν τα τελευταία χρόνια και γίνονται πιο συστηµατικές, δείχνουν ακριβώς και το κρίσιμο σηµείο στο οποίο η κατάσταση του περιβάλλον- τος έχει φθάσει και το ότι η ελληνική κοινωνία συνολικά προσπαθεί να το αντιµετωπίσει. Φθάσαμε ίσως σε κάποιο σημείο µετάβασης από ένα μον- τέλο ανάπτυξης το οποίο αδιαφορούσε για την ποιότητα του περιβάλλον- τος και τη χρήση του χώρου, σε μια ανάπτυξη ελεγχόµενη, κάθοδηγούμε- νη προς ορισμένους ευρύτερους στόχους, χωρίς να παραγνωρίζεται τε- λείως το περιβαλλοντικό κόστος. "Ετσι, η αλόγιστη σπατάλη των φυσικών πόρων, η περιφρόνηση κάθε αξίας του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος, η πλήρης αδιαφορία για 66 τον τόπο εγκατάστασης των παραγωγικών δραστηριοτήτων ως προς ένα συνολικό πρόγραμμα ανάπτυξης του ελληνικού χώρου, δίνουν τη θέση τους σε μια διαδικασία εξορθολογικοποιημένη, όχι βέβάίως ακόµη πλή- ρως, ωστόσο όµως pa έντονα στοιχεία προγραμματισμού, τουλάχιστο στο επίπεδο των εξαγγελιών και των προθέσεων. Οι διαφορετικές προτάσεις δεν βρίσκονται σήμερα στο εάν είναι ή όχι αναγκαίος 0 προγραμµατισµός της ανάπτυξης, αλλά στο τι είδους προγράµµάτισμός Θα υπάρξει, σε όφε- λος τίνος θα… γίνεται, ποιος και πως θα καθορίσει τις προτεραιότητες, σε ποιούς τελικά Θα κατανεμηθεί το κόστος εκσυγχρονισµού και ανάπτυξης των παραγωγικών και κοινωνικών δομών. Αυτό όμως που ενδιαφέρει σήμερα στη συζήτηση που εδώ γίνεται, δεν είναι Ο χαρακτήρας του προγραμµατισμού, οι στόχοι και τα µέσα του. Αλ- λά η διευρυνόμενη σύμπτωση στο ότι τα προβλήµατα του περιβάλλοντος πρέπει να αντιμετωπισθούν από κάθε πρόγραµμα ανάπτυξης. Και αυτή η σύμπτωση αντιλήψεων είναι μια ευνοϊκή προύπόΘεση που εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα των προτάσεων οργάνωσης νέων εκπαιδευτικών κατευθύν- σεων που θα ανταποκρίνονται στις νέες κοινωνικές απαιτήσεις προγράμ- μάτισμού και ελέγχου της ανάπτυξης του χώρου. Δεν χρειάζεται ίσως να σημειώσω ότι ο προγραµµατισµένος χειρι- σµός των προβληµάτων του χώρου είναι μια διαδικασία ευρύτατη που ξε- περνά το επίπεδο της αρχιτεκτονικής και πολεοδομικής επέμβασης: κα- λύπτει τόσο τον αστικό όσο και τον περιφερειακό χώρο και περιλαμβάνει ένα σύνολο πολιτικών, οικονομικών, διοικητικών και πολιτισµικών ενερ- γειών που τελικά δίνουν µορφή στο χώρο καθώς διαµορφώνουν το οικονο- μικό, θεσµικό και πολιτιστικό του προφίλ. Και, ακόµη, ότι είναι µια διαδι- κασία σύνθετη, γιατί προύποθέτει τη γνώση και την κατανόηση των μηχα- νισµών παραγωγής του χώρου καθώς και την ικανότητά αποτελεσµατικού χειρισµού των τεχνικών και των μέσων επέμβασης. Νομίζω λοιπόν ότι είναι ευτυχής συγκυρία - ίσως και η αιτία της συ- ζήτησης - το γεγονός ότι ο προβληµατισμός για τη δημιουργία µιας ακα- δημαϊκής μονάδας προσανατολισμένης στα προβλήματα διαχείρισης του χώρου συμπίπτει με την επιτακτική ανάγκη ελέγχου της κρίσης του περι- βάλλοντος και την επίσης επιτακτική ανάγκη επέµβασης και χειραγώγη- σης της διάδικασία παραγωγής του χώρου. Και ακόµη είναι εξίσου θετικό το ότι Οι ειδικότητες που Θα παραχθούν ανταποκρίνονται σε μία επαγγελματική ζήτηση που, αν και µόλις τώρα αρχίζει να διάμορφώνεται, φαίνεται ότι μπορεί να δημιουργήσει διεξόδους σε ένα τοµέα της κορεσμένης αγοράς εργασίας πτυχιούχων. Τα δύο στοιχεία που ανάφερα πιο πάνω, δηλαδή η αντιστοιχία της νέ- ας ακαδημα'ίκής μονάδας στις απάιτήσεις ανάπτυξης της χώρας και η θε- 67 τική απάντηση στο πρόβλημα της απασχόλησης, δίνουν υπερ-τοπικό χα- ρακτήρα σε ένα τουλάχιστο κλάδο του νέου πανεπιστημίου, τη σκοπιµό- τητα και το χαρακτήρα του οποίου συζητάμε. Και αυτό είναι, κατά τη γνώ- μη μου, σοβαρό, γιατί το νέο πανεπιστήμιο, χωρίς να χάνει την τοπικότη- τα και την ιδιαιτερότητά του, πρέπει να εξασφάλίζει µιαν ευρύτερη πανελ- λαδική λειτουργία, έτσι ώστε αν και περιφερειακό, να άποφεύγει την περι- θωριοποίηση, εντασσόμενο οργανικά στο συνολικό σύστημα της ανώτα- της εκπαίδευσης. Η προτεινόμενη ακαδημαϊκή μονάδα (σχολή ή τμήµα), είναι ακόμη α- διαμόρφωτη ως προς το ακριβές της περιεχόµενο. Συζητούμε τώρα γύρω από μιαν αρχική ιδέα, γύρω από μερικές πρώτες σκέψεις της σκοπιµότη- τας ίδρυσής της και του επιστημονικού πεδίου που θα πρέπει να καλύπτει. Η συζήτηση αυτή είναι απαραίτητο να επεκταθεί και να συμπεριλάβει και τις απόψεις οργανωμένων επαγγελματικών χώρων και ακαδημαϊκών μο- νάδων, έτσι ώστε οι ενδεχόµενες αντιδράσεις να εμπλουτίσουν τον προ- βληµατισμό και να µη δράσουν αρνητικά. Ας μη ξεχνούμε ότι σήμερα τα προβλήµατα απασχόλησης επιστημόνων είναι οξυµένα και κάθε πρόθεση οριοθέτησης νέων τομέων επαγγελματικής εξειδίκευσης εμφανίζεται σαν να περιορίζει ακόμη περισσότερο τις ήδη ελάχιστες ευκαιρίες απασχόλη- σης. Πρέπει όμως να βρεθεί τρόπος όχι να παρακαμφθούν απλώς οι αρνη- τικές θέσεις, θεµιτές ως ένα σηµείο αφού η διαδικασία συµμετοχής είναι µια διαδικασία θετικού διαλόγου αλλά και αντιθέσεων και συγκρούσεων ί- σως, αλλά να οδηγηθούµε σε προτάσεις που θα δίνουν διέξοδο στα υπαρ- κτά προβλήματα. Προχωρώντας λοιπόν pa μεγάλη επιφύλαξη, ας αρχίσουµε Ορίζοντας αρνητικά το αντικείμενό pug. Και πρώτα πρέπει να αποκλείσουµε την ιδέα ίδρυσης μιας νέας αρχι- τεκτονικής σχολής. O επαγγελματικός χώρος των αρχιτεκτόνων είναι υπερ-κορεσμένος και, όσο το πανεπιστήμιο λειτουργεί ως µηχανισμός κα- τανομής πτυχιούχων σε διάφορα επαγγέλµατα, η αρχιτεκτονική παιδεία δεν µπορεί να αποσυνδεθεί από την απαίτηση επαγγελματικής απορρόφη- σης των αποφοίτων. Για αντίστοιχους λόγους δεν µπορούµε να προτείνουμε μια σχολή πο- λεοδομίας, έστω και αν δεν λειτουργεί σήμερα στην Ελλάδα μια αντίστοι- χη σχολή. Γιατί, εκτός του ότι θέματα πολεοδομίας είναι σήµερα οργανι- κά στοιχεία της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης και υπάρχει ικανός αριθμός αρχιτεκτόνων pa μεταπτυχιακές σπουδές στην πολεοδομία, ο χώρος της πολεοδομικής πρακτικής, αρκετά περιορισµένος, κάλύπτεται και από τους αρχιτέκτονες, επαγγελµατικά τουλάχιστο. Η επιστημονική περιοχή που συζητούμε δεν µπορεί επίσης να είναι μια 68 σχολή χωροταξίας-περιφερειακής ανάπτυξης. Μια τέτοια σχολή απαιτεί ένα υπόβαθρο βάσικών σπουδών οικονομίας και γεωγραφίας και εποµέ- νως δεν μπορεί παρά vu είναι μεταπτυχιακού επιπέδου. Επί πλέον, Οι σπουδές χωροταξίας - περιφερειακής ανάπτυξης θα είναι προσανατολι- σµένες σε αναλυτική και προγράμµατική κατεύθυνση και όχι στα άμεσα προβλήματα ανάπτυξης και οργάνωσης του χώρου. Τι μπορεί λοιπόν να είναι; Ενδεχομένως θα είναι μία σχολή, που το πε- ριεχόμενό της Θα συγκροτείται από µια σηµαντική πληροφόρηση σε θέμα- τα θεσμών και δικαίου, διεύθυνσης και διοίκησης, μάκρο και μίκρο-Οι- κονοµικής, οικονοµικής του χώρου, γεωγραφίας, χωροταξίας και περιφε- ρειακών προβλημάτων, κοινωνιολογίας και τεχνικών κοινωνικής έρευ- νας, προγραμµατισμού και σχεδιασµού. Δεν είναι απλό, και χρειάζεται πολύ συζήτηση, το να προχωρήσει Ku- νείς σε ακριβέστερΟ προσδιορισµό του χαρακτήρα και του περιεχομένου µιας ακαδημαϊκής μονάδας pa αντικείμενο τη διαχείριση του χώρου, εν- τάγμένης στο Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο. Νομίζω ότι είναι αρκετό για την ώρα να επισημάνουμε και να ελέγξουµε τις κοινωνικές, επαγγελματικές και ακαδημαϊκές προύποθέσεις που κάνουν μια τέτοια πανεπιστημιακή ει- δίκευση να είναι χρήσιμη και εφικτή: l) Διαφάίνεται μία ανάγκη στελεχών για τα προγράµµατα επέµβασης στο χώρο, προγράµματα που βρίσκονται σε εξέλιξη και που θα ενταθούν γιατί τα προβλήματα του χώρου και του περιβάλλοντος ΟξύνΟνται. Υπάρ- χουν σήμερα τα προγράμματα πολεοδομικής ανασυγκρότησης, εμφανίζε- ται μια τάση για χωροταξικό προγράμµατισμό, επιδιώκεται η ενεργοποίη- ση των οργανισµών τοπικής αυτοδιοίκησης στη διαχείρηση" του χώρου. Με το νέο θεσμικό πλαίσιο πολεοδομικής επέμβασης, η τοπική αυτοδιοί- κηση εμπλέκεται ουσιαστικά σ' αυτή τη διαδικασία. ΄Ετσι, παράλληλα µε τους κεντρικούς φορείς προγραμματισμού, νέες ευκαιρίες απασχόλησης θα δημιουργήσουν Οι τοπικοί φορείς προγραμματισμού και επέμβασης στο χώρο, δίνοντας όχι µόνο διέξοδο στην ανεργία αλλά προσφέροντας παρα- γωγική απασχόληση σε.επιστήμονες που μπορούν να κατανοήσουν τα εμ- φανιζόµενα προβλήματα Ku1 vu χειρισθουν τα αντίστοιχα προγράμματα ε- πέµβασης. 2) Μια σχολή που θα παράγει τα πιο πάνω στελέχη, καλύπτει ένα κενό στις υπάρχουσες ειδικότητες. Αυτό Οδηγεί σε μια καλύτερη προσαρμογή της πανεπιστημιακής παραγωγής, συνολικά, στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας και κάνει πιο αποτελεσματικό το σύστημα της ανώτατης εκπαί- δευσης. Για ένα μεταβατικό διάστημα, εύκολα θα µπορούσε να δει κανείς αποφοίτους κορεσμένων κλάδων, σχετικών πάντως pa 10 αντικείµενο των σπουδών της σχολής στην οποία αναφερόµαστε, αρχιτέκτονες π.χ. ή Οι- 69 κονομολόγους, να συμπληρώνουν τις σπουδές τους στη σχολή αυτή, ώστε να είναι σε θέση να καλύψουν τις νέες απαιτήσεις του τομέα διαχείρισης του χώρου. 3) Τέλος, p1u σχολή διάχείρισης του χώρου, συμβάλλει στην ολοκλή- ρωση ενός βασικού κορµού σχολών παραγωγικής κατεύθυνσης που από- τελούν έναν από τους πυρήνες του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου. Και αυτό είναι πολύ θετικό για ένα πανεπιστήμιο που πρωτοϊδρύεται, γιατί δεν ξεκι- νά αποσπασματικά αλλά pa ολοκληρωμένες επιστηµονικές περιοχές. Θα έχει έτσι τις προύποθέσεις για ευρύτερη πληροφόρηση, πληρέστερη έρευ- να, αποτελεσματικότερη αξιοποίηση της υποδοµής κλπ. Και ακόμη, από αυτό τον πυρήνα της παραγωγικής σχολής μπορούν να προκύψουν νέες κατευθύνσεις και νέες ειδικότητες, ενισχύοντας τον υπερ-τοπικό χαρα- κτήρα του πανεπιστημίου και εδραιώνοντας τη θέση του ανάμεσα στα άλ- λα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Αν αυτές οι υποθέσεις απαντούνται καταφατικά, και νομίζω ότι αυτό συµβαίνει, τότε η σκοπιµότητα ίδρυσης μιας σχολής, ας την πούμε «δια- χείρισης του χώρου», ενταγµένης στο Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο, είναι πρόδηλη. Βεβαίως, από εδώ και πέρα χρειάζεται εξαντλητική αναλυτική μελέτη για να προσδιορισθεί pa quiBa1u o χαρακτήρας και το περιεχόµε- νο αυτής της σχολής. Σας ευχαριστώ Πρόεδρος: Παρακαλώ τον K. Φράγκο να πάρει τον λόγο. Χ. Φράγκος (Καθηγητής Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων): Προηγήθηκαν οι δύο συνάδελφοι, που Οπωσδήποτε µίλησαν με p1u διαφορετική γλώσσα απ' ό,τι θα μιλήσω εγώ και, όπως θα δείτε, η διαφορά θα είναι φανερή χω- ρίς όµως στο βάθος να υπάρχει διαφωνία σε όσα εξέθεσαν προηγουμένως. Αυτό µου δίνει την δυνατότητα να σκεφθώ ότι, σε μια πρώτη διαπί- στωση, ο πρώτος πυρήνας που θ' αρχίσει στον Βόλο, θα πρέπει οπωσδήπο- τε να περιέχει και μια άλλη διάσταση, εκτός από εκείνη την διάσταση που διαφάνηκε pa 10v τρόπο που εκτίθενται τα προβλήµατα" ότι αντιπροσω- πεύει κάτι άλλο, αυτό που λέµε τεχνολογική, όχι τεχνοκρατική διάσταση. Μετά από αυτή την παρατήρηση που δημιουργήθηκε μετά από όσα α- κούστηκαν σήμερα, θα σας παρουσιάσω τις σκέψεις που έκανα για την λειτουργία των παιδαγωγικών τμηµάτων και την επιμόρφωση των εκπαι- δευτικών και οπωσδήποτε, όταν λέω «λειτουργία», εννοώ περισσότερο 70 «λειτουργικότητα» µέσα στον γενικότερο πανεπιστηµιακό χώρο. Η μυθολογία αναφέρει ότι το πρώτο, ανώτατου επίπεδου, σχολείο για ήρωες ιδρύθηκε εδώ στην περιοχή του Βόλου, πάνω στο Πήλιο, από το σο- φό δάσκαλο και γιατρό Κένταυρο Χείρωνα, που κοντά του μαθήτευσαν ο Ηρακλής, 0 Ιάσονας, ο Αχιλλέας, Ο Ασκληπιός και άλλοι μυθικοί ήρωες ή ημίθεοι. Από την ιστορία επίσης ξέρουμε ότι, στις Μηλιές, στη Ζαγορά και σ' αλλά πηλιορίτικα ή θεσσαλικά χωριά, υπήρχαν φημισμένα σχολεία στην περίοδο κυρίως της διαμόρφωσης του νεοελληνικού κοινωνικού χώρου. Για την παιδαγωγική, εξάλλου, επιστή μη ο Βόλος παρουσιάζει εξαιρε- τικό ενδιαφέρον, γιατί, pa την πρωτοβουλία του Δηµοτικού ΣύμβουλΟυ Σαράτση, λειτούργησε με τον Αλέξανδρο Δελμούζο το 1908-1911 το Ανώ- τερο Παρθεναγωγείο, στο ΟπΟίο πρωτοδιδάχθηκαν η δηµοτική γλώσσα, τα αρχαία ελληνικά από µετάφραση και έγιναν όλες οι λεγόμενες καινοτο- μίες της μεταρρύθμισης του 1976. Πρόκειται για την πρώτη συµμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης στην ανανέωση της παιδείας. Με βάση λοιπόν τους μύθους, τις παραδόσεις και τις ιστορικές μνή- pag, εύκολα κανένας θα έμπαινε στον βερμπαλιστικό πειρασμό να υπο- στηρίξει αµέσως ότι σ' αυτό τον τόπο, τον γεµάτο µύθους, Θρύλους και πα- ραδόσεις, πρέπει να ιδρυθεί πανεπιστήµιο που να περιλαμβάνει παιδαγωγι- κά τµήματα. Πρέπει όµως να πούμε ότι τα πανεπιστήμια και τα τµήµατα δεν ιδρύονται όπου υπάρχουν µνήμες μόνο διδασκαλίας αλλά εκεί όπου συντρέχουν στο παρόν λόγοι οικονομικοί, κοινωνικοί και πολιτιστικοί, που εξυπηρετούν τον λαό. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν χτίζονται μόνο pa 11g αναµνήσεις. Ωστόσο, οι µύθοι, οι θρύλοι και η ιστορία συντελούν, ό- χι βέβαια να προσδιορίσουν, αλλά να προσδώσουν στα νέα εκπαιδευτικά ιδρύματα κάποιο έντονο συναισθηµατικό χρωµατισμό, πολιτιστικού ρυθ- μό και, τελικά, ιδεολογικό θωρακισμό, ανάλογα με τις πολιτικοκοινωνι- κές συνθήκες, οι οποίες και το εξοπλίζουν. Για την ίδρυση του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου και ιδιαίτερα την έν- ταξη παιδαγωγικών τµηµάτων, νοµίζω ότι συνυπάρχουν όλοι οι λόγοι που ανάφερα προηγουµένως. ΄Ετσι πιστεύω ότι τα νέα παιδαγωγικά τμήματα σε τούτον τον τόπο θα δουλέψουν pa παρΟντικΟύς ρυθμούς, θα διατηρή- σουν τις πάντοτε πρωτοπορειακές μνήμες του τόπου θα προωθήσουν τους µετασχηµατιστικούς τρόπους παραγωγής νέας γνώσης και νέων ποιοτι- κών μορφών ζωής. Σ' αυτό το σηµείο θα συμφωνούσα pa τον κ. Σβορώνο, που χθες έκανε την νύξη ότι το πανεπιστήμιο δεν αναπαράγει µόνο, αλλά προωθεί και την κοινωνική ζωή προς τα µπρος, προς τους νέους μετασχη- µατισµούς. Τουλάχιστον στην παιδαγωγική επιστήμη, αυτό έχει γίνει δε- κτό, ότι δηλαδή η εκπαίδευση έχει όχι µόνον αναπαραγωγικό αλλά και έν- 71 τονα μετάσχηματιστικό χαρακτήρα. Γι' αυτό τον χαρακτήρα μπορούμε να μιλήσουμε στη συζήτηση αργότερα. Τα παιδαγωγικά τµήματα δασκάλων και νηπιαγωγών που θα ιδρυ- θούν και στο Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο, είναι μια τεράστια για τον τόπο μας καινοτομία και γι' αυτό δεν υπάρχει σχεδόν καμία πάράδοση δου- λειάς, όπως υπάρχει στα άλλα τμήματα. Είναι πραγματικά µια καινοτο- μία - και λυπάμαι που δεν είναι και ο κ. Ρόκος που φοβόταν χθες μη τυ- χόν και δεν αναγνωρίσουµε μερικά πράγματα που αναµφισβήτητα έχουν γίνει και κανένας δεν μπορεί να τα παραγνωρίσει και θα ήταν ανέντιμος άνθρωπος αν δεν τα αναγνώριζε αυτά τα πράγματα - να το ακούσει αυτό. Δεν έχουν λοιπόν μια παράδοση δουλειάς, όπως τα άλλα τµήματα που ξεπήδησαν από αντίστοιχες πανεπιστηµιακές σχολές. Αυτό το στοι- χείο αποτελεί, νοµίζω, αντίθετα απ' ότι θα πίστευε κάνένάς, εξυπηρετικά θετικό γεγονός για τη δημιουργία νέου τύπου πανεπιστημιακής γνώσης, νέου τύπου έρευνας και μάθησης, παρόλο που προκύπτουν άλλα προβλή- µατα για επίλυση. Οι παλιές πανεπιστηµιακές σχολές στον τόπο μας ήταν φορτωμένες και φορτισμένες με ποικίλες αλληλοεξαρτήσεις, ήταν δυσκίνητες και, προπαντός, δεν διέθεταν ορθή παράδοση στη διδασκαλία, στην ποιότητα σπουδών, στην έρευνα και στις εξετάσεις. Αυτό ήταν το ποιοτικά διάφορο που υπήρχε και πάµε µέσω των τμημάτων να το κάνουµε να λειτουργήσει τώρα. Αλλά το να το κάνουµε δεν σηµαίνει ότι έγινε κιόλας. Οι παλιές πα- νεπιστημιακές σχολές στον τόπο µας ήταν φορτωµένες και φορτισμένες µε ποικίλλες αλληλοεξαρτήσεις, όπως σας είπα, και ιδιαίτερα βέβαια σπουδαίο ρόλο και βασικό έπαιζαν οι εξετάσεις. Η διαδικασία αυτή, οι ε- ξετάσεις, είχαν γίνει το κύριο συστατικό της πάνεπιστηµιακής γνώσης, η οποία ήταν εισαγόμενη από το εξωτερικό υπό όρους, προϊόν και όχι παρα- γόμενο αγαθό από επιτόπιες διαδικασίες και για εντόπιες χρήσεις. "Ολη αυτή η κατάσταση προκαλούσε ένα είδος ενδημικής νοσηρότη- τας. Εκείνο όμως που κυρίως έλειπε από 10 πανεπιστημιακό γνωστικό σύ- στημά μας ήταν Οι µεθοδευμένες αξιολογικές εκτιμήσεις του παραγόμενου έργου και όλων των διάδικασιών μάθησης και διδασκαλίας, καθώς και Ο δεοντολογικός καθορισµός της επιστηµονικής και διδακτικής πορείας. "Ετσι, δεν ήταν δυνατόν, στα πανεπιστήμια µας, να χαραχθεί πορεία παιδαγωγικής κατεύθυνσης και ανατροφοδοτική, διορθωτική ή εναλλα- κτική χάραξη αυτής της πορείας καθώς και ποιοτικός έλεγχος των παρα- γόμενων αποτελεσμάτων. "Ελειπε, δηλαδή, από τους πάνεπιστημιακούς χώρους η συστηματοποιημένη παιδαγωγική διάσταση για την αξιολογική ε- κτίμηση και τον κοινωνικό προσανατολισμό εκπαιδευτικών αγαθών, σε ό- λες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Είχαμε εκπαιδευτικά ιδρύματα χωρίς 72 εκπαιδευτικές-παιδαγωγικές συνειδητοποιήσεις. Και αυτό συνέβαινε, γιατί Οι παιδαγωγικές κατευθύνσεις ήταν και εί- ναι ακόμά ανύπαρκτες σε ζωτικές περιοχές της επιστηµονικής κατάρτι- σης, όπως π.χ. στην τεχνική και τεχνολογική παιδεία, στην πολυτεχνική μάθηση, στις φυσικομαθηματικές περιοχές και αλλού, ή ήταν ισχνές και σφηνωµένες ανάµεσα στο βάρος μιας τυρρανικά εξιδανικευμένης έκτρω- ματικής ή λατινίζουσας αρχαιότητας και ενός τεχνοκρατικά διάσκευα- σμένΟυ επιστηµονισμΟύ, γερµανικής ιδεαλιστικής προέλευσης ή πραγμα- τιστικής αμερικανικής κατασκευής. Το πιο βάρυ όμως ήταν και είναι νομίζω ακόμα, ότι δεν έχει γίνει κά- τανοητός στα Α.Ε.Ι. της χώρας μας ο ρόλος της παιδαγωγικής εκτίµησης, μιας πρωταρχικής δηλαδή διαδικασίας μέσα από την οποία συντελείται η κοινωνική αποτίμηση για μετασχηματισµούς ανθρώπων από ανθρώπους και όχι από τεχνοκρατικά ή ορθολογιστικά κατασκευάσματα. Αυτό συμ- βαίνει γιατί οι περισσότεροι πανεπιστηµιακοί δάσκαλοι ούτε καν υποπτεύ- ονται 011 υπάρχει από την μια µεριά ένα επίπεδο γνώσης αφαιρετικής υφής και, παράλληλα, ένα άλλο επίπεδο γνώσης παιδαγωγικής υφής με το οποίο πραγματώνεται η μάθηση. Χωρίς την ύπαρξη αυτου του δεύτερου επιπέδου, δεν έχουμε δηµιουρ- γικό μετασχηµατισμό στη µάθηση, αλλά ξερή ανάκληση, αναπάραγωγή. Γι' αυτό λένε ότι το πανεπιστήμιο αναπαράγει. 'Οταν έχουμε αυτή την πρώτη εκτίμηση, τότε έχουμε αναπαραγωγή. Δεν έχουμε δημιουργικό με- τασχηματισμό στη µάθηση, αλλά ξερή ανάκληση, αναπαραγωγή και συσ- σωρευτικές γνώσεις «ατάκτως ερριμένας»' να ΘυμηΘώ και εγώ την αρ- χαιότητα, δεν την απαρνούμαι, αλλά, έτσι όπως δουλεύει, νοµίζω ότι μάλ- λον κακό κάνει στον τόπο και πρέπει αλλοιώς να δουλέψει η αρχαιότητα σ' εμάς τουλάχιστον τους "Ελληνες. Το παρήγορο όµως είναι ότι Οι σπουδαστές, οι φοιτητές και Ο διδα- σκαλικός κόσμος, 1u τελευταία κυρίως χρόνια, συνειδητοποίησαν, παρό- λες τις σκόρπιες ξεχειλίζουσες αµφισβητήσεις και υπεραπλουστεύσεις που παροπλίζΟυν τον επιστηµονικό δυναμισμό, ότι Οι απλές διοικητικές μετα- μορφώσεις, όταν δεν συνοδεύονται pa ποιοτικές αλλαγές, αλλαγές στην μάθηση, στη διδασκαλία, στη διαπροσωπική επικοινωνία και στην έρευ- να, καταλήγουν σε παραπλανητικές κατασκευές. Η τάση αυτή για αλλαγή ποιότητας στη μάθηση εκδηλώθηκε μέσα α- πό συγκεκριμένους στόχους για βαθειά επανεκτίμηση, εκδημοκρατικΟ- ποίηση της πολυδύναµης, πολυµερούς και καθόλου μονοδιάστατης γνώ- σης. Η τάση αυτή, μ' όλο που εκφράστηκε με διαισθητικούς και όχι από- λυτα συνειδητούς τρόπους, αποτελεί μια σημερινή πραγµατικότητα, γιατί τα αιτήµατα των φοιτητών, όπως εκφράστηκαν μέσα από την Ε.Φ.Ε.Ε. 73 και στον Πανεπιστηµιακό "Οµιλο, είχαν περιλάβει όχι p0vo την ποιότητα της γνώσης αλλά και την δημιουργία παιδαγωγικών τµηµάτων για δασκά- λους και νηπιαγωγούς, πράγµα που φαίνεται, όταν το δούµε επιφανειακά, να είναι µια απλή διεκδίκηση ενός κλάδου, των δασκάλων και νηπιαγω- γών, ενώ στην πραγµατικότητα τίθενται νέοι άξονες pa παιδαγωγικές δια- στάσεις στον Νόµο-πλαίσιο των Α.Ε.Ι. Αυτή την διάσταση, δεν την έχου- με συνειδητοποιήσει ακόμη, γι' αυτό και το τονίζω κάπως περισσότερο. Η ένταξη της ίδρυσης νέων παιδαγωγικών τµημάτων στα Α.Ε.Ι., µε το άρθρο 46 του Νόμου 1268/82, δεν είναι επένθετη τροποποιητική τακτο- ποίηση ενός συνδικαλιστικού αιτήματος, αλλά µια πρώτη αναγνώριση, μέσα στο καταστατικό χάρτη για τα Α.Ε.Ι., της ανατροπής των φραγμά- των που χώριζαν ως τώρα εκπαιδευτικούς της προσχολικής, δημοτικής και µέσης παιδείας και αναγνώριση της παιδαγωγικής επιστηµονικής κα- τάρτισης των δασκάλων και νηπιαγωγών που απευθύνονται σε όλα τα Ελ- ληνόπουλα. Είναι Ο µόνος εκπαιδευτικός κλάδος που απευθύνεται στο σύ- νολο των παιδιών της Ελλάδας. Στην μέση παιδεία δεν θα πάνε όλοι, 10 i- 510 010 λύκειο, στο πανεπιστήµιο δεν θα πάνε όλοι. Από το δηµοτικό, θα περάσουν οπωσδήποτε όλοι. Είναι λοιπόν μια πρώτη μορφή λαϊκής κα- τάρτισης. Αλλά και από την άλλη μεριά, είναι και ένα άνοιγμα του πάνεπι- στημίου, όσο και αν δεν έχει κατανοηθεί ακόμα και από υπεύθυνους παρά- γοντες, προς παιδαγωγικές αλλαγές στους τρόπους προσφοράς, παραγω- γής και αφοµοίωσης της γνώσης, της έρευνας και της δηµιουργικής µάθη- σης, που αποδιώχνει τον σχολαστικισµό, τον κλασικό ιμπεριαλισμό πρέ- πει να αναγνωρίσΟυμε ότι υπάρχει ένας κλασικός ιµπεριαλισμός στην παι- δεία μας, ένας τρομερά μεγάλος φιλολογισμός, ένας αυταρχισµός, µια ξε- ρή αποµνημόνευση, µια λατρεία των τύπων και του «άτάφου νεκρού», ό- πως έλεγε o Γληνός, και µια φρονιµατιστική αναπαραγωγή συντηρητικού ή και προοδευτικού τύπου. Στην ουσία, 0 παιδαγωγικός προγραµματισµός και µετασχηματισμός της γνώσης αποτελεί μια µορφή αναγκαίας προβάθμίδας και πρωτοβαΘμί- δας για τη κοινωνικοποίηση της γνώσης. Η κοινωνικοποίηση της γνώσης δεν γίνεται με το να χρησιμοποιήσουμε όρους κοινωνιολογικούς ή οικονο- μικοτεχνικούς, αλλά όταν κάνουμε την γνώση, µέσω των παιδαγωγικών μετασχηματιστικών μηχανισμών και συστημάτων, αφομοιώσιµη σε πλά- τειά στρώματα και όταν αποφύγουµε τη γραμματοδασκαλική φιλολογική μορφή pa την οποία παρουσιάζεται σήµερα πολύ συχνά στα πανεπιστήμια. Η ύπαρξη λοιπόν των παιδαγωγικών τµηµάτων σ' όλα τα Α.Ε.Ι. δια- µορφώνει όχι μόνο δυνατότητες προετοιµασίας δασκάλων και νηπιαγω- γών pa πανεπιστημιακή κατάρτιση, αλλά και τρόπους εκδημοκρατισμού της μάθησης, καθώς παρεµβάλλει δημιουργικές και κοινωνικά παραγωγι- 74 κές διαστάσεις στο διεπιστηµονικό πνεύμα από το οποίο είναι διαποτισμέ- νη η πραγματική και όχι φιλολογική παιδαγωγική επιστήμη. Η πράγματι- κή παιδαγωγική επιστήμη είναι διεπιστημονική και όχι μόνον φιλολόγου- σα. Η παιδαγωγική, εξάλλου, διάσταση 100 νέου Νόµου-πλαισίου δεν φαίνεται μόνο από την ίδρυση των παιδαγωγικών τμημάτων, αλλά και α- πό πολλές αλλες διατάξεις, όπως και από το συνυπολογισμό του χρόνου και του ποιού διδασκαλίας κατά την εκλογή ή προαγωγή µελών του Δ.Ε.Π. Για όλους αυτούς τους λόγους νομίζω ότι δεν πρέπει να παραποιή- θεί με άμεσες ή έμμεσες κάταστρατηγήσεις η λειτουργία αυτών των Τμηµάτων με τη διόγκωση π.χ. του κλασσικού φιλολογισµΟύ που εκδη- λώνεται στις μέρες μας ως ιμπεριαλιστικός απορροφητήρας ή καταπάτη- τικός οδοστρωτήρας χάρις στα στηρίγματα που διάθέτει στο καθηγητικό κυρίως κατεστημένο, συντηρητικό ή προοδευτικό, ή pa την υποβάθµιση των παιδαγωγικών τμημάτων γιατί δεν θα διαθέτουν παρά μόνο λέκτΟρες και επίκουρους, οπότε έχουμε µια απλή µετατοπΟίηση των παιδαγωγικών ακαδημιών. Αυτή η μεταποίηση των πάιδαγωγικών ακαδημιών πρέπει ν' αποφευχθεί. Με βάση λοιπόν όσα ανέφερα προηγουμένως, βγαίνουν νοµίζω δύο βασικές λειτουργικές αρχές για τα παιδαγωγικά τμήµατα των νηπιαγωγών και των δασκάλων: 1η αρχή: Τα παιδαγωγικά τµήματα δασκάλων και νηπιαγωγών δεν πρέπει να είναι απομακρυσμένα από τον κοινωνικό χώρο μέσα στον ο- ποίον παράγουν γνώση, μεταφέρουν τρόπους ζωής και πολιτιστικής συμ- περιφοράς, μέσω κυρίως των διδασκόντων και διδασκοµένων. Υπάρχει δηλαδή μια ειδικής ποιότητας γνώση, που παράγεται μέσα από τα παιδα- γωγικά τμήματα, η ΟπΟία ποιότητα γνώσης πρέπει να συνυπάρχει pa 001- 0pav00g όρους που καλύπτουν τις επιστημονικές απαιτήσεις αυτού του κλάδου. Από την άλλη μεριά, τα παιδάγωγικά τμήματα δέχονται άµεσες επι- δράσεις από το κοινωνικό περιβάλλον, μέσα στο 071010 είναι ενταγμένα και έτσι δεν είναι απομονωµένα. Η θέση αυτή εναρμονίζεται με τις σύγ- χρονες παιδαγωγικές θέσεις, σύμφωνα pa 11g οποίες τα σχολεία λειτουρ- γούν μέσα στην κοινωνία, για την ανέλιξη της κοινωνίας και από ρυθμιστι- κές κινήσεις που εκδηλώνονται ως Θέση η άρνηση από κοινωνικούς παρά- γοντες. Η παλιά μορφή του ρομαντικού σχολείου μέσα στο δάσος, όταν ο λύ- κος δεν είναι εκεί, έχει εγκαταλειφθεί και επιδιώκεται οι σχολικές εγκατα- στάσεις να βρίσκονται ανάμεσα στα σπίτια και στους ανθρώπους. Ο πει- ραματισµός εξάλλου δημιουργίας πανεπιστημιακής ζώνης (campus) έξω u- 75 πό την πόλη, κατά τα πρότυπα της βιομηχανικής ζώνης, υπήρξε για τον τόπο µας τρομερά καταστρεπτικός. Και έχουμε μια περίπτωση στα Γιάν- νενα, που 18 χρόνια παλεύουν να κάνουν μελέτες, κτίρια µεγάλα κλπ. και όχι να διαμορφώσουν τον πανεπιστηµιακό χώρο. Οι πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις μοιάζουν σαν μια «έρημη χώρα». Πηγαίνετε στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας μετά τις 2 το μεσημέρι. Δεν θα βρείτε άνθρωπο. Πηγαίνετε ύστερα από 20 χρόνια, που κατά τις µελέτες θα έχει ολοκληρωθεί το περίφηµο campus 100 Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων, κληροδότημα της Μητροπόλεως Ιωαννίνων, του τότε Μητροπολίτη Ιωαν- νίνων και νυν πάσης Ελλάδος, δεν θα βρείτε άνθρωπο. Ως συνέπεια αυτής της αρχής, για το Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο απορ- ρέει ότι τα παιδάγωγικά τµήµατα πρέπει να λειτουργήσουν στο Βόλο, ώ- στε να έχουν, διδάσκοντες και διδασκόµενοι, καθηµερινή εμπειρία στα κοινά και όχι «πειραµατικά» σχολεία. Η επικοινωνία του Παιδαγωγικού Εργαστηρίου των Ιωαννίνων pa K01- νά σχολεία της πόλης έδωσε θαυμάσια, νοµίζω, αποτελέσµατα στους φοι- τητές για τις πρακτικές ασκήσεις και τη συμμετοχή στην έρευνα. 2η αρχή: Τα παιδαγωγικά τμήματα πρέπει να είναι ενσωματωμένα, ό- χι μόνο διοικητικά αλλά και χωροταξικά, στον ίδιο χώρο που θα βρίσκε- ται o κύριος όγκος των πανεπιστημιακών μονάδων, ώστε να λειτουργούν ως αποδέκτες και τροφοδότες, σε σχέση με τις άλλες πανεπιστημιακές µονάδες και να διάμορφώνεται το διεπιστημονικό πνεύμα, στοιχείο τόσο απαραίτητο για την παιδαγωγική επιστήμη. Με τον τρόπο αυτό, το διδακτικό προσωπικό των πάιδαγωγικών τμη- μάτων θα επικοινωνεί pa τα άλλα τµήματα και, προπαντός, οι μελλοντι- κοί δάσκαλοι δεν Θα είναι αποµονωµένοι από τους άλλους φοιτητές, πράγ- µα που επιδιώχθηκε σε µεγάλη έκταση ως τώρα pa τον εγκλεισµό κυριολε- κτικά των σπουδαστών στις παιδαγωγικές ακαδημίες, ώστε να συνηθί- σουν οι «τρόφιμοι» στην απομόνωση, στην υποταγή και στο «επίδομα ερη- μίας», γιατί χρειάζεται επίδομα ερηµίας στους δασκάλους που πηγαίνουν στα ερηµικά χωριά. - Ma όσα είπα προηγουμένως, φάνηκε νομίζω καθαρά ότι η παραγωγή παιδαγωγικής γνώσης και έρευνας στα παιδαγωγικά τμήματα δεν μπορεί να πραγµατοποιηθεί παρά µόνο αν υπάρχει διαλεκτική συνάρτηση και συ- νάφεια ανάµεσα στον ιδιαίτερο κοινωνικοοικονομικο χώρο και τους πα- ράγοντες παραγωγής σύγχρονης γνώσης. Η λύση αυτή, εξάλλου, δεν απο- κλείει την παιδαγωγική ακτινοβολία και προς τις κοντινές γύρω πόλεις και προς τη Θεσσαλονίκη και προς τη Λαμία, την Καρδίτσα ή την Καλαµ- πάκα. Πιστεύω ότι, για τον σηµερινό εκπαιδευτικό, για το δάσκαλο ιδιαίτε- 76 ρα, η πόλη του Βόλου προσφέρει τη σύγχρονη μορφή πόλης και σύγχρονη µορφή έκφρασης ζωής. Και δεν είναι η γεωργοκτηνοτροφική περιοχή από την οποία παράγονταν 0 παλιός δάσκαλος, ο παλιός τύπος που έπρεπε να μάθει να χορεύει, να µάθει να ντύνει τα παιδιά τσολιάδες για την 25η Μάρ- τίου. Η ίδρυση των παιδαγωγικών, όμως, τμημάτων διαμορφώνει µια νέα κατάσταση στο χώρο της γενικής παιδείας και ειδικότερα στη δηµοτική εκπαίδευση. Οι πρώτοι πτυχιούχοι των τμημάτων αυτών Θα βγουν το 1988, αλλά ήδη υπάρχουν σήμερα 40 περίπου χιλιάδες δάσκαλοι και νηπιαγω- γοί, που βγήκαν από τις παλιές παιδαγωγικές ακαδημίες, όπου η κατάρτι- ση ήταν ελλειπέστατη. Κι αν ακόμα 1u νέα παιδαγωγικά τμήματα επαν- δρωθούν αµέσως και αρχίσουν να λειτουργούν κανονικά από το 1984-85, όπως καθορίσθηκε pa πρόσφατο Προεδρικό Διάταγμα, έχει υπολογισθεί ότι θα φθάσουμε στις πρώτες δεκαετίες του 2100 αιώνα για να επανδρω- θούν τα σχολεία με τους νέους πτυχιούχους. Θα υπάρχει, λοιπόν, p1u µορφή επαγγελματικής, μορφωτικής και επι- στημονικής ανισότητας, η οποία θα έχει άμεσες επιπτώσεις στους µαθητές των δημοτικών σχολείων, καθόσον θα μπαίνουν οι νέοι πτυχιούχοι δάσκα- λοι και θα παραµένουν οι άλλοι που έχουν βγει από τις παιδαγωγικές ακα- δημίες. "Ετσι λοιπόν τίθεται προς άμεση αντιµετώπιση το πρόβλημα της επι- μόρφωσης και ενσωμάτωσης των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σήμερα, ώστε να διοχετευθούν γρήγορα στα σχολεία δάσκαλοι και νηπιαγωγοί με επιστηµονική κατάρτιση. Οι υπάρχουσες ΣΕΛΔΕ (Σχολές Επιμόρφωσης Λειτουργών Δημοτικής Εκπαίδευσης) δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν πα- νεπιστηµιακούς σκοπούς, γιατί λειτουργούν ως παραρτήματα των παιδα- γωγικών ακαδημιών. Η επιµόρφωση, μετεκπαίδευση και ένταξη, λοιπόν, των δασκάλων και νηπιαγωγών, που υπηρετούν σήµερα, πρέπει να γίνει από τα ιδρυόμενα παιδαγωγικά τμήματα. Στην περίπτωση του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου, που έχει έδρα το Βόλο, και όπου τα παιδαγωγικά τμήματα Θα λειτουργή- σουν στην πόλη του Βόλου όπως είπαμε, υπάρχει η δυνατότητα να χρησι- μοποιηθούν απλώς οι εγκαταστάσεις της Παιδαγωγικής Ακαδημίας της Λάρισας, για την άµεση επιμόρφωση και ένταξη των δασκάλων στην επι- μορφωτική στάθμη που θα δημιουργήσουν τα νέα τµήµατα και οι εγκατα- στάσεις της Σχολής Νηπιαγωγών Καρδίτσας, για την άµεση επιµόρφωση και ένταξη των νηπιαγωγών. Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα και δεν πρέπει να παραγνωρισθεί. "Ετσι, τα παιδαγωγικά τµήµατα του Βόλου θα δημιουργήσουν επιµορ- φωτικές βαθμίδες μετακπαίδευσης σε δύο άλλες πόλεις της Θεσσαλίας (ο- 77 πωσδήποτε στη Λάρισα και στην Καρδίτσα) και, μέσω αυτών των πόλεων, pa μικρές και ευέλικτες μονάδες επιµόρφωσης, µπορούν να δημιουργή- σουν συντομότατα μεγάλο αριθµό, μορφωτικά και επιστηµονικά ισοβαθ- µισµένων εκπαιδευτικών του δηµοτικού και του νηπιαγωγείου, pa ανάλο- γη προς τα πανεπιστήµια παροχή μονάδων µάθησης, όπου θα συνυπολογι- σθεί και ένας συντελεστής ως χρόνος άσκησης. Η μορφή αυτή ρύθµισης έχει γίνει σε άλλες χώρες που επεδίωξαν την άµεση ανύψωση της µορφωτικής στάθµης μιας βαθμίδας εκπαίδευσης. Το Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο, σε συνεργασία και με το Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης, μπορεί να καλύψει με επιµορφωτική κατάρτιση και µετεκ- παίδευση το προσωπικό που υπηρετεί σήμερα στο χώρο της Θεσσαλίας και της Κεντρικής Ελλάδας. Τα επιμορφωτικά εξάλλου κέντρα της Λάρι- σας και της Καρδίτσας, µε τον τρόπο αυτό, θα δηµιουργήσουν τις πρώτες προύποθέσεις και τους πρώτους πυρήνες για τη δηµιουργία µεταπτυχια- κής σπουδής στα παιδαγωγικά. Η μεταπήδηση από τη προπτυχιακή στη µεταπτυχιακή σπουδή στον τόπο pug σε ορισμένα πράγματα Θα πρέπει να γίνει ίσως µ' ένα βαθμιαίο τρόπο και όχι απότομα. Η συνάφεια επίσης αυτή των παιδαγωγικών τµηµάτων του Βόλου pa άλλες πόλεις, άλλους χώρους, άλλες ανάγκες, άλλες µορφές παροχής και παραγωγής μάθησης, θα συντελέσει να δηµιουργηθούν Οι προύποθέσεις για τη δημιουργία όχι μονοδιάστατων τμημάτων, αλλά πολυδιάστατων μονάδων, που θα εκπληρώνουν και ευρύτερους κοινωνικούς σκοπούς. Κυρίες και κύριοι, Το σχολείο του ζωόμορφου σοφού Χείρωνα ανάδειξε, σύµφωνα με τη µυθολογία, πολλούς ήρωες. Σήµερα ζούμε σε µια εποχή απομυθοποίησης. Καιρός είναι λοιπόν να πάψουµε να ζητούμε από τους δάσκάλους να πραγ- ματοποιήσουν άθλους, όπως οι παλιοί ήρωες. Ας τους δώσουμε 1u µέσα και τους τρόπους να μορφωθούν καλύτερα, για να μορφώσουν καλύτερα τα παιδιά του λαού. Να ένας τρόπος για να εκπληρώσει το πανεπιστήμιο τον κοινωνικό ρόλο του. Σας ευχαριστώ Πρόεδρος: Ο χρόνος βέβαια µας δημιουργεί προβλήματα στη συζήτη- ση. Πάντως μπορούµε να έχουµε µία πρώτη συζήτηση πάνω στις τρεις πρώτες ενότητες και ενδεχοµένως να προκύψει η ανάγκη αργότερα να a- πανέλθουμε. 'E101, αν κάποιος από τους συναδέλφους νομίζει ότι θα είχε να κάνει κοινές παρατηρήσεις, μπορεί να πάρει το λόγο. Δηλαδή, προτεί- νω να περιορίσουμε τη συζήτηση πάνω στο περιεχόµενο των τριών πρώτων εισηγήσεων που ακούσαµε και να µη τη γενικεύσουµε πάνω στο θέµα όλης 78 της πρωϊνής συνεδρίασης. Τον λόγο έχει ο K. Φατούρος. Φατούρος: Είχαν έναν ενθουσιασμό Οι συνάδελφοι, και αυτό είναι ένα πολύ σηµαντικό στοιχείο, ένα γνώρισμα και ένας παράγοντας. Αλλά είχαν και κάτι άλλο πολύ πιο σηµαντικό, μια φυσικότητα, μια φυσική a711— χειρηματΟλογία, ότι οι παιδαγωγικές σχολές δεν μπορεί να είναι μεταποίη- ση της παιδαγωγικής ακαδημίας, ότι ο Βόλος έχει τις τεχνικές, τις ιστορι- κές και τις κοινωνικές δυνατότητες να στήσει το Πανεπιστήμιο του. Πρέπει να ομολογήσω - αλλά φοβάμαι μήπως πέφτω σε παγίδα των προσωπικών μου προθέσεων - τη βεβαιότητα. Εδώ μοιάζει σαν πολιτική εξαγγελία, αλλά δεν είναι. Δημιουργείται η βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει κα- μία περίπτωση το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο να µην είναι γρήγορα ένας χώρος πραγµατικής εκπαίδευσης και vu μην είναι ένα περιθωριακό περι- φερειακό ίδρυμα. Αυτή η βεβαιότητα δεν µοιάζει να είναι µόνο αποτέλεσμα της ποιότη- τας των εισηγήσεων. Φαίνεται ότι η ίδια η περιοχή της Θεσσαλίας, η γεω- γραφική, η ιστορική και η κοινωνική της πράγµατικότητα, είναι τόσο φορ- τισμένη, υπάρχουν τόσοι παράγοντες και τόσα Θετικά στοιχεία, που Οδη- γΟύν σχεδόν pa απόλυτη βεβαιότητα 0‘ ένα πολύ δυναμικό εκπαιδευτικό, κοινωνικό οργανισμό. Οι παρατηρήσεις που έκανε 0 K. Φράγκος είναι πάρα πολύ χρήσιμες και πολύτιµες. Και δεν μπορεί v0 οπισθοχώρήσει κανείς 071‘ αυτές τις γενι- κές αρχές που έβαλε σ' αυτή την ενσωµάτωση και την ανάπτυξη των παι- δαγωγικών επιστημών στο πανεπιστήμιο. Είναι πραγµατικά µια επανά- στατική στιγµή για την παιδαγωγική στην Ελλάδα. Και όπως το είπε πάρα πολύ ωραία ο κ. Φράγκος, δεν είναι μόνο για την παιδαγωγική επιστήμη της νηπιακής ή της βρεφικής ηλικίας το ενδιαφέρον, αλλά γενικότερο, για δύο δραματικούς λόγους: Ο ένας είναι γιατί απευθύνεται πραγματικά σε όλο τον πληθυσµό της Ελλάδας. "Ολοι θα περάσουν από το δημοτικό. Είναι πραγμάτικά το κρι- σιμότερο εργαλείο για οποιασδήποτε κατηγορίας πολιτισµό. Και το δεύτερο στοιχείο, που παρουσίασε ο καθηγητής Φράγκος, ή- ταν ότι η παιδαγωγική επιστήμη δεν είναι µόνο για 10 δημοτικό, αλλά ενυ- πάρχει στην παιδαγωγική πλευρά του να διδάξεις τεχνολογία, ηλεκτρονι- κή ή του να διδάξεις φυσική η αρχιτεκτονική ή οτιδήποτε άλλο. Οι δυσκολίες θα είναι πολύ σημαντικές, αλλά το ίδιο το γεγονός ότι η εκκίνηση έγινε και ενσωματώνεται πια µια νέα προοπτική και μια νέα ά- ποψη και Ολοκληρώνεται ή πραγματοποιείται για πρώτη φορά Ο κοινωνι- κός ρόλος μέσα στα πανεπιστήμια είναι επίσης πολύ σηµαντικό. Θα ήθελα να συνδέσω τα ζητήµατα που έχουν σχέση με την εκπαίδευ- 79 ση όχι µόνο ως λειτουργία αναπαραγωγική, αλλά µετασχηματιστική. O K. Σβορώνος χθες το είδε και με μία άλλη διάσταση, ότι είναι επαναστατική η εκπαίδευση και επαναστατική η γνώση. Γι' αυτό, άλλωστε, τη γνώση προσπαθεί κανένας να την έχει υπό περιορισµό ή μέσα 010 περιορισμένα παιδαγωγικά ιδρύµατα, γιατί ακριβώς έχει μια επάναστατική διάσταση. Και μπορεί και επαναστάτες ακόµα να φοβούνται την επανάσταση της γνώσης. Να ονοματίζΟυν µε μεγαλοπρεπείς όρους την εξέλιξη της επιστή- µης, την ανάγκη για πάνεπιστήµιο. την ανάγκη για έρευνα, αλλά να κά- νουν ό,τι µπορούν για να την περιορίσουν, γιατι η ίδια η γνώση και έρευνα θα βγεί έξω από τις προδιαγραφές και από τις προθέσεις των πολιτικών που την κάθορίζουν. Είναι ανάγκη αρχιτέκτονες, Οικονομολόγοι, γεωγράφοι, νοµικοί όχι απλώς να περάσουν ένα μετεκπαιδευτικό σεμινάριο τριών εβδομάδων, αλ- λά να περάσουν από µία σχολή, από ένα ολοκληρωµένο, πολύπλευρο σύ- στημα εκπαιδευτικό, που θα μιλάει και θα συζητάει για τα ζητήματα της διαχείρισης του χώρου. Θέλω να ξεχωρίσω αυτά τα εκπαιδευτικά σεμινάρια, αυτά τα κυκλά- κια των 2 εβδοµάδων, των 15 ημερών, των 2 µηνών, που πραγματικά δεν είναι παιδευτικές διαδικασίες. Είναι μια απονοµή κάποιας ειδικότητας για ανάγκες επαγγελµατικές ή για να ικανοποιηθούν φορμαλιστικές απαιτή- σεις. Αυτό πΟυ χρειάζεται είναι αυτή η ολοκληρωµένη διαδικασία γνώσης. Και τέτοια συζητάει ο Νίκος 0 Παπαμίχος, για προγράµµατα, για διαχείρι- ση του χώρου, από τα οποία μετά από έξι μήνες, αλλά και από ένα και δύο χρόνια, αρχιτέκτονες, πολιτικοί µηχανικοί, τοπογράφοι, δικηγόροι, οικο- νομολόγοι θα έχουν πραγμάτικά μια καινούργια γνώση και µια δυνατότη- τα να µετασχηµατίσουν το χώρο, καθώς η γνώση θα έχει µετασχηματίσει και τη δική τους την άποψη. Μια τέτοια κατεύθυνση δίνει και απάντηση, και το είπε νοµίζω ο κ. Παπαμίχος, στο αν θέλουμε σχολή τέτοια ή τέτοια. Αν δεν είναι προπτυ- χιακή, ας είναι από την αρχή μια µεταπτυχιακή, αλλά με πυκνότητα γνω- στικής ύλης και εκπαίδευση όπου θα δίνεται αυτή η κατεύθυνση. Δεν χρειάζεται το Πανεπιστήμιο, από την πρώτη μέρα που θα ιδρυθεί, να έχει ορισμένους προπτυχιακούς κύκλους. Μπορεί ν' αρχίσει pa προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς. Μπορεί την ίδια στιγμή ν' αρχίσουν οι μεταπτυχια- κές σχολές και οι μεταπτυχιακοί κύκλοι σπουδών. 'Evug 071’ 00100g, 710- pu πολύ χρήσιμος, για τους λόγους που είπε Ο K. Παπαμίχος, είναι η δια- χείριση του χώρου. Και το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή 0a ολόκληρη την Ελ- λάδα δεν έχουµε τέτοιες κατευθύνσεις, το ότι θα τις έχει σε μοναδικότητα το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο, Θα είναι µια ιδιαιτερότητα που θα προσφέρει 80 ποιότητα και δύναμη στο Πανεπιστήµιο. "Ετσι, ένα πρώτο τεχνικό συµπέ- ρασμα μπορεί να είναι ότι δεν είναι ανάγκη να είναι µόνο προπτυχιακές σχολές αυτές που θα ιδρυθούν, αλλά μπορούν να λειτουργήσουν αµέσως και μεταπτυχιακοί κύκλοι. "Ενα δεύτερο χρήσιμο στοιχείο πρέπει να είναι πιθανές ιδιαιτερότητες στο ίδρυµα αυτό, στο καινούργιο Πανεπιστήμιο. "Ενα τρίτο είναι ότι δεν πρέπει κανείς σε καµία στιγµή να οπισθοχώ- ρήσει από την ποιότητα της εκπαίδευσης που θα δοθεί, για κανένα λόγο και για καµία στιγμή. Μπορεί πιθανόν να είναι θανατηφόρο ξεκίνημα για το Θεσσαλικό Πανεπιστή μιο, όπως και για άλλα πανεπιστήμια, αν ξεκινή- σει με ανάποδες συνθήκες, που όχι μόνο δεν θα μπορέσουµε τελικά να προχωρήσουµε στο Πανεπιστήμιο, αλλά θ' αποθηκεύσουμε στις μνήµες των Ελλήνων ένα αρνητικό πρόσωπο για το τι είναι πανεπιστήµιο. Θα ξε- κινήσουν pa την εντύπωση ότι δεν είναι τελειωμένα τα πράγµατα στο Βόλο και στη Λάρισα. Δεν θα έχουν καθηγητές. Δεν θα έχουν τη δυνατότητα v0 παραδώσουν μαθήματα. Δεν θα Θέλουν οι φοιτητές εκείνα δουλέψουν. Θα πηγαίνουν μόνο την Τρίτη και Τετάρτη, όσοι είναι κοντά, pa µηχανάκια. Στόλοι από μηχανόβιους θα καταπλέουν πιθανώς από τις διάφορες περιο- χές. Αυτά όλα μπορεί να δημιουργήσουν μία τελείως αρνητική εντύπωση για τον καινούργιο αυτόν πανεπιστημιακό χώρο. Δίνει ο κ. Φράγκος έμ- φαση στην πάιδάγωγική επιστήμη παντού και όχι μόνο στις παιδαγωγικές σχολές. Στο διάστημα που θα υπάρξει ανάμεσα στη στιγµή που θα βγει το προ- εδρικό διάταγμα και στη στιγμή που Θ' αρχίσει να λειτουργεί, θα πρέπει να είναι ένα διάστημα ενός χρόνου, έξι µηνών. "Ενα διάστηµα µιας επανα- στατικής εγρήγορσης, αλλά και συστηματικής εξαντλητικής δουλειάς, τε- χνοκρατικής εντέλειας, σαν να επρόκειτο κανένας να στείλει ένα διαστη- μόπλοιο προς τον 'Αρη. Δεν άκουσα την εισήγηση του κ. Κωτσιόπουλου, ξέρω όμως από πριν τη θεωρητική και την πρακτική δουλειά του. Είχα, έτσι, και αυτή στο νου µου σ' αυτά που προσπάθησα να σας εκθέσω. Σύνεδρος: Θα ήθελα να κάνω, ως γενικό σχόλιο, μια παρατήρηση κά- νοντας σύγκριση ανάµεσα στο περιεχόμενο της συζήτησης της χθεσινής η- μέρας και στη σημερινή, όπου µε μεγάλη χαρά παρατηρώ ότι έχουµε ξεπε- ράσει κάποια περιοριστικά όρια γύρω από το θέµα της τοπικότητας. Και το παράξενο είναι ότι το χθεσινό θέμα δεν ήταν η «τοπικότητα»: ήταν ο κοινωνικός ρόλος του πανεπιστημίου. Ωστόσο όμως το γενικό κλίμα ήταν γύρω από την τοπικότητα. Και µάλιστα pa πάρα πολλά θετικά πρόσημα, 81 αγνοώντας ότι υπάρχουν κοινωνικά αρνητικά πρόσηµα 7100 προσδιορίζον- ται από τον περιοριστικό χαρακτήρα αυτής της τοποθέτησης. Σήμερα ό- μως πρέπει να κοιτάξουμε τα πράγµατα από πιο κοντά. Αναζητώντας τη χρησιµότητα του Πανεπιστημίου, που παραδεχτήκαμε ότι,Θα γίνει, άναζη- τώντας τη μοναδικότητα του το εντάξαμε σ' ένα πλέγμα πιο σφάιρ΄ικό που ξεπερνά τη Θεσσαλία, εντάσσεται πια στις ανάγκες όλου του τόπου και προσδιορίστηκαν τα διάφορα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχουν τα διάφορα τµήµατα pa βάση πια την μοναδικότητα, την πάρακολούΘηση ει- δικών αναγκών και την χρησιμότητα. Νομίζω ότι είναι ένας δρόμος που θα πρέπει οπωσδήποτε να καλυφθεί και θα μου επιτρέψετε, έτσι 8101001111- K0, να κάνω την παρατήρηση ό,τι, όσο από πιο κοντά εξετάζουμε το πρό- βληµα του ξεκινήµατος της λειτουργίας του νέου Πάνεπιστηµίου, τόσο αν- τιλαμβανόμαστε ότι η ακτινοβολία του δεν είναι δυνατόν παρά να είναι πανελλήνια, ανεξάρτητα από το uv 10711K0 χαρακτηριστικά θα στηρίξουνε τη δυνατότητα να έχει κάποιες αρχές λειτουργίας. Αυτά ήθελα να πω. Σιδηρόπουλος: Γύρω από την επιστηµονική ολοκλήρωση και την όχι πολυδιάσπαση των τμημάτων, ήθελα να προσθέσω ότι ο κλάδος µας έχει πολλές φορές ομόφωνα αποφανθεί ότι τα παιδαγωγικά τμήματα πρέπει να είναι ενταγμένα στα πανεπιστήµια της χώρας. Και δεν εννοούμε 0a καµιά περίπτωση ίδρυση τμημάτων διεσπαρμένων, μακριά από τις άλλες σχο- λές. Συμφωνώ δηλαδή με τις εισηγήσεις του κ. Κωτσιόπουλου και του K. Φράγκου, λέγοντας όχι στην πολυδιάσπαση των Τμημάτων. Κάι εξηγώ ο- ρισμένους λόγους που οδήγησαν τον κλάδο σ' αυτή την απόφαση. Θέλου- pa 10v σύγχρονο πανεπιστημιακό δάσκαλο και νηπιαγωγό να ζει και ν' α- ναπνέει τον αέρα του φοιτητή, που ανταλλάσσει σκέψεις και ιδέες με τους άλλους φοιτητές. Ελεύθερα, δηλαδή, vu κινούνται οι ιδέες στο φοιτητικό κόσμο. Τούτο θα διαμορφώσει ένα μοντέλο του σύγχρονου K01 προοδευτι- κού δασκάλου, σε αντίθεση pa 10 παρελθόν και το σήμερα, όπου ο δάσκα- λος φοιτά στις παιδαγωγικές ακαδημίες, κάπου στην Καρδίτσα, στη Λά- ρισα, Ρόδο κλπ. Και έτσι ο δάσκαλος, που βγαίνει απ' αυτές τις ακαδη- μίες, δεν έχει δεχθεί τα σύγχρονα πολιτιστικά και πολιτικά ρεύµατα, την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, που γίνεται μέσα στο φοιτητικό κίνημα. O δάσκαλος αυτός εξυπηρετούσε την άρχουσα…τάξη, που ήθελε το δά- σκαλο κλεισμένο στο καβούκι του, που ήθελε το δάσκαλο χωρίς ελεύθερη δημοκρατική και κριτική σκέψη, που ήθελε το δάσκαλο όχι σε μια δια- μορφωμένη, ολοκληρωµένη, προοδευτική προσωπικότητα. Είναι ο δάσκαλος όπως τον ήθελαν και όπως τον περιέγραψε κάποιος φωτισµένος δάσκαλος στο παρελθόν, που είχε πει περίπου: «δεν θέλουμε 82 το δάσκαλο µέσα στις πόλεις, µέσα στο πάνεπιστήµιο. Γιατί, από αγνό παιδί που είναι, θα χαλάσει. "Ετσι τον θέλουµε σε κάποια επαρχία, που να ξέρουµε και «µε ποιο κουτάλι τρώει». Καταλήγοντας, τονίζω και πάλι: όχι πολυδιάσπαση τμημάτων, όχι δηλαδή ένα στο Βόλο, ένα στην Καρδίτσα, ένα στο Τρίκαλα, ένα στη Λά- ρισα. Αν γίνουν έτσι τα παιδαγωγικά τμήματα δεν θα διαφέρουν από τις σημερινές ακαδημίες, παρά μόνο στα έτη φοίτησης και στην κάποια κα- λύτερη ποιότητα των σπουδών. Και κάποια άλλη τοποθέτηση σε κάτι που ακούστηκε, για κάποιες ι- στορικές μνήµες στη Μαγνησία, που δικαιολογούν, θα λέγαμε, τη ίδρυση κάποιων σχολών, παιδάγωγικών ή και φιλοσοφικών. Πραγματικά, αν οι- ποτελεί ανάγκη η ύπαρξη, εκτός των άλλων προύποθέσεων, και ιστορικών λόγων για την ίδρυση µιας ανώτερης ή ανώτατης σχολής, τότε πραγµατι- κά αυτός εδώ ο τόπος έχει τα ιστορικά στηρίγµατα για τη σύσταση και μιας επιπλέον σχολής. Και δεν είναι μόνο τα ιστορικά στηρίγματα για τη δηµιουργία ενός πάιδαγωγικού τμήματος, αλλά και το αναγκαίο πνευματικό υπόβαθρο που υπάρχει και στηρίζει παραπέρα την ανάγκη δημιουργίας μιας φιλοσο- φικής σχολής του τόπου. Πολύ επιγραµµατικά θ' αναφερθώ στα ιστορικά στηρίγματα και θα συμπληρώσω κάπως κάποια εισήγηση για το πνευµατικό υπόβαθρο που υ- πάρχει και δικαιολογεί τη δημιουργία των δύο αυτών σχολών: Πρώτα-πρώτα ρίχτηκε από τους πηλιορείτες δασκάλους του Γένους Γρηγόρη Κωνσταντά και "Ανθιμο Γαζή, η πρωτάκουστη για τότε (αρχές του 19ου αιώνα) ιδέα να ιδρυθεί στις Μηλιές του Πηλίου μια ακαδημία, ένα πανεπιστήµιο δηλαδή, στο πρότυπο των άλλων της Ευρώπης. Επίσης, τα προεπαναστατικά χρόνια λειτουργούσαν εδώ δυο ανώτερα σχολεία, το Μουσείο της Ζαγοράς που αναφέρθηκε (είναι το Σχολείο του Ρήγα) και η Σχολή Μηλεών. "Αλλά ονοµαστά σχολεία έχουμε στον Κισσό, που δίδαξε ο Φερράίος, στο Κατωχώρι, στον 'Ανω Βόλο, στο ΑνήλιΟ, στον Άγιο Γεώργιο και στη Δράκεια. Αλλά μήπως από τούτο τον τόπο δεν ξεπήδησαν στα χρόνια της τουρ- κοκρατίας οι μεγάλοι δάσκαλοι του Γένους Δανιήλ Φιλιππίδης, Μηλιώ- της, Γρηγόρης Κωνσταντάς, "ΑνΘιµος Γαζής, Στέφανος Κοµητάς από 100g ΚΟκοτούς, ΕπιφάνειΟς Δημητριάδης, καθώς και o Καισάριος Δαπόν- τες, λόγιος, Σκοπελίτης. ΄ ΄ Τελειώνοντας, θ' αναφέρω για παράδειγµα τρεις χώρους έρευνας και µελέτης για τους φοιτητές που μπορούν, ερευνώντας τα σπάνια βιβλία και χειρόγραφα, ν' αξιοποιήσουν και ανέκδοτο ακόμα υλικό από τις ιστορικές βιβλιοθήκες της Ζαγοράς και των Μηλεών, καθώς και τη βιβλιοθήκη του 83 Γιάννη Κορδάτου, που έχει 2.500 βιβλία και χειρόγραφα, που προσφέρεται για λαογραφικές, ιστορικές, κοινωνιολογικές και φιλοσοφικές μελέτες. Ευχαριστώ Λαρισαίος (Πρόεδρος της ΕΛΜΕ Μαγνησίας): Καταρχήν αναφερόμε- νος στην εισήγηση του κ. Κωτσιόπουλου, για τους τρεις κύκλους του Πα- νεπιστημίου Θεσσαλίας (γενικός, επαγγελματικός και µεταπτυχιακός), Θα ήθελα να σταθούμε λίγο στον πρώτο κύκλο στο γενικό. Αυτός δίνει τη δυνατότητα για µεγαλύτερη επαφή τέτοιων σχολών, Οι οποίες θα υπάρξουν σ' αυτό τον κύκλο, με το περιβάλλον. Αλλά ταυτό- χρονα και για µεγαλύτερη επαφή του δυναμικού που υπάρχει στην περιοχή εδώ, να έρθει σε επαφή pa 10 γνωστικό αντικείµενο των σχολών αυτών. Σχετικά pa 011g γνωστικές περιοχές, ιστορικές ή βιομηχανικές ή άλ- λες βιΟτεχνικές κλπ., εμείς βλέπουμε ότι, εάν σταθούμε στο δικό μας το χώρο τον καθηγητικό, υπάρχουν άπειρες δυνατότητες τέτοιας συνεχούς ε- παφής και ζωντανής σύνδεσης. Και στον τοµέα της επιμόρφωσης των επι- στηµόνων, ακόμη, που ήδη υπάρχουν και έχουν πάρει κάποια µόρφωση, ' καλή ή κακή, και που για το δικό μας το χώρο ίσως είναι αρκετά ελλει- πής. "Εχουμε καθηγητές που διδάσκουν στα λύκεια κοινωνιολογία, οικο- νομία, εφηρµοσμένα οικονομικά, χωρίς να έχουν κάποια ιδιαίτερη μόρφω- ση, απλώς pa K071010 πτυχίο που πήρανε από κάποια φυσικοµαθηµατική ή φιλοσοφική σχολή. Λοιπόν, πρέπει αυτές οι σχολές στο Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο να εί- ναι όχι µόνο σχολές που Θα παρέχουν γνώση αλλά να είναι κυψέλες, γύρω από τις οποίες θα μαζεύεται το δυναµικό της περιοχής για να επιµορφώνε- ται. Επίσης, αναφερόμενος στην εισήγηση του K. Φράγκου, γνωρίζω τους αγώνες του τους πολύπλευρους για να πάρει η παιδαγωγική επιστήµη τη θέση που της ταιριάζει µέσα στην ακαδημαϊκή μόρφωση. Εμείς οι καθηγη- τές υποτίθεται θα έπρεπε να είχαµε κάποια ιδιαίτερη παιδαγωγική µόρφω- ση και δυστυχώς δεν την έχουµε. Σε µερικά πανεπιστήμια, Ούτε καν ασχο- λήθηκαν pa την παιδαγωγική οι καθηγητές που διδάσκουν αυτή τη στιγμή στα γυμνάσια και στα λύκεια. Και φτάνουμε στο σημείο να χαρακτηριζό- μαστε παιδαγωγοί και να µην έχουμε καμία κατάρτιση παιδαγωγική, να αυτοσχεδιάζουµε µέσα στην αίθουσα. "Η εξαρτάται από τη συνείδηση του καθενός ν' ασχοληθεί pa κάποια βιβλία ή να παραμείνει σε κάποια παλιά πρότυπα. Αναφέρθηκε στα παιδαγωγικά τμήματα των δασκάλων και των νη- πιαγωγών ο κ. Φράγκος. Νοµίζουµε ότι είναι απαραίτητη η παιδαγωγική επιµόρφωση και στους καθηγητές και τη βλέπουμε μέσα απ' αυτό τα παι- := 84 δαγωγικά τμήματα. Είναι περίπου 35.000 καθηγητές αυτή τη στιγμή σ' όλη την Ελλάδα. Λοιπόν, βλέπουµε το Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο να παίζει ένα ρόλο όχι µόνο καθαρά πολιτικό για το θέμα της Θεσσαλίας, αλλά να παίξει ένα κα- θοριστικό ρόλο ειδικά στον τοµέα αυτόν της παιδαγωγικής για όλη την Ελλάδα. Ευχαριστώ Πρόεδρος: Ο κ. Σβορώνος έχει το λόγο. Ν. Σβορώνος: Αρχίζω και εγώ από µια διαπίστωση, 011, εξαφορμής του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου, η συζήτηση σήμερα περιστράφηκε γύρω από την Οργάνωση και τη διάρθρωση όλων των καινούργιων πανεπιστη- µίων και, Θα έλεγα μάλιστα, του πανεπιστηµιακού χώρου γενικότερα. Και αυτό είναι ένα ευτυχές γεγονός, κατά τη γνώµη µου. Θα κρατήσω απ' όλα όσα ετέθησαν από 100g 10a1g εισηγητές δύο μό- νο σημεία. Αναφερόµενος στις εισηγήσεις του κ. Παπαµίχου και του κ. Φράγκου, ότι ξεκινώντας οι δύο ομιλητές από δύο διαφορετικά παραδείγ- ματα, ο ένας το χωροταξικό γενικά και ο άλλος το παιδαγωγικό, και οι δύο αυτές παρατηρήσεις έθεσαν στο βάθος το εξής πρόβλημα: της ιδιαιτε- ρότητας του κάθε νέου πανεπιστημίου. Νομίζω ότι 0 λόγος ύπαρξης κάθε νέου πανεπιστημίου είναι ακριβώς μια κάποια ιδιαιτερότητα, να ρίξει το βάρος σε κάποια εξειδίκευση. Ελέχθη και από τον κ. Φράγκο αλλά και έπειτα από τον κ. Παπαμίχο ότι η ιδιαιτερότητα αυτή πρέπει να είναι ένα είδος συνδυασµού με τις τοπι- κές ανάγκες, τις ανάγκες τις εργατικές και ακόμα - ένα πράγµα 10 071010 πρέπει να εντοπισθεί - με τις ανάγκες της αγοράς. Δηλαδή να τεθεί το βά- ρος σε τοµείς που είναι καινούργιοι. Αυτό είναι σηµείο σημαντικό το οποίο χρειάζεται να βοηθηθεί περισσότερο και φυσικά δεν πρόκειται εδώ να το συζητήσουµε πρόχειρα. Αναφερόµενος στην εξαιρετική, για μένα, και ολοκληρωµένη και με- λετημένη εισήγηση του πρώτου εισηγητή, του κ. Κωτσιόπουλου, δεν μπο- ρώ να μπω στα πλούσια σηµεία στα οποία αναφέρεται, νομίζω όμως ότι θα πρέπει να είναι ένα βασικό κείμενο που ν' αποτελέσει μια στέρεη βάση για µια γενικότερη συζήτηση για τα πανεπιστήμια. Εποµένως, θα ήθελα εγώ προσωπικά να έχω ολόκληρο αυτό το κείμενο, για να µπορεί κανείς να σταθεί περισσότερο επάνω στις διάφορες προτάσεις που περιέχει. O K. Κωτσιόπουλος έθεσε πολύ σωστά την ανάγκη τριών κύκλων, του γενικού, επάγγελµατικού και µεταπτυχιακού. Εδώ ίσως, για να ολοκλη- ρωθεί η σκέψη αυτή, έπρεπε να προσθέσει μια µελέτη της σχέσης της μέ- 85 σης εκπαίδευσης με το πανεπιστήµιο. Το περιεχόµενο του γενικού κύκλου δεν μπορεί να καθορισθεί, παρά ύστερα από συγκεκριμένη μελέτη του κύ- κλου τον οποίον δίνει η µέση εκπαίδευση. Και το πρόβληµα όλων των πα- νεπιστηµιακών καθηγητών είναι τι να κάνουμε με τα παιδιά που έρχονται από τη µέση εκπαίδευση. Τα ελαττώµατα και τις ελλείψεις της µέσης εκ- παίδευσης τα τόνισε ο προηγούμενος ομιλητής. Πως θ' αρχίσει η πανεπιστημιακή διδασκαλία μπροστά στην τρομερή έλλειψη των αποφοίτων που έρχονται στο πανεπιστήμιο; Ο πρώτος γενι- κός κύκλος µπορεί κατά ένα μέρος να καλύψει αυτό το κενό. Αλλά δεν πρέπει το πανεπιστήμιο ν' αρχίσει από την εγκύκλιο παιδεία του γυµνα- σίου. Και μια έκκληση γενικά στην όλη συζήτηση για την ανώτατη εκπαί- δευση είναι η εξής: έχοµε ξεχάσει ότι είναι αδύνατο να πάµε παραπέρα και να μιλήσουμε για ανώτατη εκπαίδευση, αν συγχρόνως δεν λύσουμε το ποιοτικό πρόβλημα και το γνωστικό περιεχόµενο της µέσης εκπαίδευσης. Αυτά ήθελα να πω και να επαναλάβω την παράκληση της συμπλήρω- σης αυτού του ωραιότατου σχεδίου, που μπορεί - επαναλαμβάνω - ν' α- ποτελέσει πραγματική βάση για όλα τα πανεπιστήμια, να συµπληρωθεί με µια ανάλογη µελέτη του τι θα γίνει στη μέση εκπαίδευση. Ευχαριστώ Σύνεδρος: Παίρνοντας αφορμή από ένα σηµείο της τοποθέτησης του συναδέλφου Παναγιώτη Σιδηρόπουλου, ήθελα να πω ότι ένας υπαρκτός κίνδυνος των ανθρώπων που ζουν και δουλεύουν σ' αυτή την περιοχή, κα- θώς επίσης και των φορέων τους, είναι εκείνος του μαξιμαλισμού - ας μου επιτραπεί η λέξη - της απαίτησης ίδρυσης περισσότερων σχολών απ' 0- σες είναι αναγκαίες στη σημερινή συγκυρία. Δεν πρέπει να δούμε μόνο, όπως άλλωστε τόνισε και ο καθηγητής κ. Φράγκος, τους ιστορικούς λόγους. Αλλά θα πρέπει να δούμε και τις σημε- ρινές ανάγκες, πολύ περισσότερο και τις δυνατότητες απορρόφησης των επιστημόνων µέσα στην παραγωγική διαδικά…α σε πανελλαδικό επίπεδο. Αυτό νομίζω ότι θα πρέπει να έχουμε το θάρρος να το επισημάνΟυμε πρώ- τοι εµείς οι ντόπιοι, αν βέβαια θέλουμε να είμαστε αξιόπιστοι -Ku1 αποτελε- σματικοί στα αντικείµενά μας. Ευχαριστώ Πρόεδρος: Θα ήθελα να κλείσουμε τον πρώτο κύκλο των ερωτήσεων. Θα κάνουµε ένα πεντάλεπτο διάλειµµα. Διάλειμµα 86 Πρόεδρος: Επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση. Ο κ. Σαλά- πας έχει το λόγο. Κ. Σαλάπας (Σύμβουλος Υπουργείου Γεωργίας): Το θέμα της εισήγη- σής μου είναι «γεωργική τεχνολογία και επιστημονική εξειδίκευση». Προ- σωπικά νοιώθω κάποιο δέος μετά από τις ολοκληρωμένες και εµπεριστα- τωμένες εισηγήσεις και παρεµβάσεις που έγιναν, ιδιαίτερα από τους καθη- γητές pug. K01 ίσως η δική μου εισήγηση θεωρηθεί πτωχή. Πάντως περι- λαμβάνει Ορισμένες πρακτικές απόψεις, όπως παρουσιάζονται στην καθη- μερινή λειτουργία του Υπουργείου Γεωργίας και των διαφόρων φορέων που εποπτεύει. Η ανάπτυξη του γεωργικού τοµέα της οικονοµίας, που στο ευρύτερο φάσμα του περιλαμβάνει, εκτός από την παραγωγή, τη μεταφορά, την ap- πορία, την αποθήκευση και τη μεταποίηση των γεωργικών και κτηνοτρο- φικών προϊόντων, προύποθέτει σήµερα, εκτός από την πραγµατοποίηση σημαντικών επενδύσεων, την εφαρμογή αρκετά προηγµένης τεχνολογίας και µάλιστα τεχνολογίας δυναµικής, δεδομένου ότι η πρόοδος της επιστη- μονικής έρευνας, αλλά και οι κοινωνικοοικονομικοί στόχοι των δραστη- ριοτήτων του γεωργικού τομέα βρίσκονται σε συνεχή και εντυπωσιακή ε- ξέλιξη. "Οπως είναι φυσικό, η εφαρμογή της τεχνολογίας αυτής απαιτεί την ύ- παρξη ανάλογου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού, με κατάλληλη ειδίκευση στους επιμέρους τομείς. Τέτοιο προσωπικό σήμερα δεν υπάρχει στη χώρα μας, τουλάχιστον στον αριθµό που χρειάζεται. O κανόνας είναι, το επιστηµονικό και τεχνικό προσωπικό, που χρησι- μοποιείται στο γεωργικό τοµέα, να εξειδικεύεται, όσο βέβαια είναι δυνατό, 01u πλαίσια της δουλειάς του, για να μπορεί v’ ανταποκριθεί στις ειδικό- τερες απαιτήσεις αντιμετώπισης των προβλημάτων. Εξάλλου η έλλειψη αυτή καλύπτεται, όσο πάλι είναι δυνατό, και pa 00v10pag μετεκπαιδεύ- σεις, κυρίως στο εξωτερικό, που όμως δεν βασίζονται συνήθως, όπως θα ήταν επιθυμητό, σε συστηματική διδασκαλία μέσα σε περιβάλλον πανεπι- στημιακό. Από τα παράπάνω βγαίνει το συμπέρασμα ότι υπάρχει στη χώρα μας ένα σοβαρό κενό σε ότι αφορά την κατάρτιση επιστημόνων εξειδικευμέ- νων στα θέµατα γεωργικής τεχνολογίας. Το Υπουργείο Γεωργίας έχει άμεση γνώση της ανάγκης ύπαρξης τέ- τοιου προσωπικού. Στο στάδιο ανάπτυξης που η γεωργία µας βρίσκεται σήμερα, η εξασφάλιση της δυνατότητας εφαρμογής νέας τεχνολογίας στην παραγωγική διαδικασία αποτελεί μια από τις βασικές προύποθέσεις για την παραπέρα εξέλιξή της. Η τεχνολογία συναρτάται εδώ, όπως είναι 87 φυσικό, με τους 10pa1g της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, των δασών και της αλιείας. ΚάΘένας από τους τομείς αυτούς θα μπορούσε να περιλάβει αντίστοιχες διδακτικές ενότητες επιµέρους Θεμάτων. "Γα θέματα αυτά δεν παρουσιάζουν όλα βέβαια το ίδιο ενδιαφέρον ή προτεραιότητα. Ορισµένα έχουν αμεσότερη προτεραιότητα για τη χώρα μας, ενώ άλλα άπτονται της βιοτεχνολογίας, που Θεωρείται και είναι - όπως είναι γνωστό - τεχνολο- γία υψηλής στάθμης ή τεχνολογία αιχµής. Ποιες είναι όμως οι παραπάνω διδακτικές ενότητες ή κλάδοι ειδικο- τήτων για κάθε χωριστά τομέα; Ο τομέας της γεωργίας Θα μπορούσε να περιλάβει τη φυτοπροστασία, τη γενετική βελτίωση, την εδάφολογία, την αγροτική μηχανική, την τεχνο- λογία γεωργικών προϊόντων, τη γεωργική οικονομία και αγροτική κοινω- νιολΟγία. Ο τομέας της κτηνοτροφίας θα μπορούσε να περιλάβει τη ζωοτεχνία σε συνδυασμό με την αναπαράγωγή, 111 βελτίωση και τη διατροφή των ζώων και τη µελισσοκοµία και σηροτροφία. Ο τοµέας των δασών θα μπορούσε να περιλάβει την δασική τεχνολο- γία και την προστασία των δασών και 100 δασικού περιβάλλοντος. Αυτά όλα σε πολύ γενικές γραμμές. Τέλος, ο τοµέας της αλιείας θα μπορούσε να περιλάβει δύο διδακτι- κές ενότητες, τις υδατοκαλλιέργειες, μαζί µε την αλιευτική τεχνολογία και την τεχνολογία των αλιευτικών προϊόντων. "Οπως προαναφέραμε, ορισμένα Θέματα παρουσιάζουν προτεραιότη- τα ή ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σαν τέτοιο αναφέρουµε τη βιολογική και χημι- κή καταπολέµηση των διαφόρων εχθρών των φυτών, 0a συνδυασμό pa την φυτοφάρµακολογία, τη µηχανική γενετική, που βασίζεται στη βιοτεχνολο- γία, την τεχνολογία των λιπασμάτων σε συνδυασµό µε την προστασία του περιβάλλοντος, την πεδολογία, δηλαδή την χαρτογράφηση και ταξινόµη- ση των εδαφών, το μάρκετιγκ της γεωργικής παραγωγής σε σχέση pa την ολοκληρωμένη γεωργική ανάπτυξη, την οργάνωση των συνεταιρισμών και τις ομαδικές καλλιέργειες. Τέλος, σημαντικό ενδιαφέρον για την ελληνική πραγµατικότητα πά- ρουσιάζει 0 κλάδος ειδίκευσης στην αγροτική µηχανική. Στο σηµείο αυτό θα μου επιτρέψετε να επιμείνω λίγο περισσότερο, γιατί νομίζω ότι ο κλά- δος αυτός έχει σηµασία για το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο. Είναι σ' όλους γνωστό ότι η ανάπτυξη της γεωργίας βασίζεται στην ύ- παρξη πολλών ειδικών έργων, όπως εγγειοβελτιωτικών, κτιριακών έργων και γεωργικών εγκαταστάσεων, µαζί µε τον ηλεκτρομηχανολογικό τους ε- ξοπλισμό. Για τη χώρα μας τα έργα αυτά παρουσιάζουν μεγάλη σπουδαιό- τητα, αν λάβουμε υπόψη τις.ιδιάζουσες συνθήκες, κάτω από τις Οποίες 88 βρίσκεται η ελληνική γεωργία. Πρώτα-πρώτα, ο µικρός γεωργικός κλήρος επιβάλλει την ανάπτυξη των πλέον εντατικών καλλιεργειών, οι οποίες δεν μπορούν να εφαρμο- σθούν, παρά μόνο µε την εξασφάλιση αρδευτικού νερού. Από την άλλη µεριά, 0 πολυτεμαχισμός των γεωργικών ιδιοκτησιών και η επιτακτική ανάγκη αύξησης της παραγωγικότητας στο γεωργικό το- μέα επιβάλλουν την προώθηση ανάπτυξης των ομαδικών κάλλιεργειών και την οργάνωσης των γεωργικών συνεταιρισμών, κατά τρόπο ώστε, a- K10g 0710 111v παραγωγή, να εξασφαλίζουν και τη συγκέντρωση, την εμπο- ρία και τη µεταποίηση των προϊόντων. Είναι φανερό ότι οι δραστηριότητες αυτές απαιτούν την ύπαρξη ση- μαντικών έργων υποδομής, όπως είναι οι αποθηκευτικές, οι ψυκτικές εγ- καταστάσεις, τα σφαγεία, οι λαχαναγορές και οι ανθαγορές, οι αγροτικές βιοµηχανίες και βιοτεχνίες. Στη χώρα μας, με τα έργα αυτά ασχολούνται Οι διπλωµατούχοι των πολυτεχνείων και Οι πτυχιούχοι των γεωπονικών σχολών. Τα προγράµµα- τα όμως σπουδών τόσο των γεωπονικών σχολών όσο και των πολυτε- χνείων δεν παρέχουν, ούτε σε έκταση ούτε σε βάθος, στους σπουδαστές ό- λες εκείνες τις γνώσεις, που Θα επέτρεπαν την σε βάθος κατά περίπτωση αντιμετώπιση των θεµάτων που σχετίζονται pa 111 μελέτη, την κατασκευή και την εκμετάλλευση των αγροτικών έργων. Το κενό αυτό σε άλλες χώρες, όπως π.χ. στη Γαλλία, έχει καλυφθεί pa την ίδρυση μεταπτυχιακής σχολής αγροτικής μηχανικής, που δέχεται πτυ- χιούχους των γεωπονικών σχολών και διπλωµατούχους των πολυτε- χνείων. Οι απόφοιτοι της σχολής αυτής, µετά από διετή κύκλο σπουδών, και από µία περίοδο περίπου έξη μηνών πρακτικής εξάσκησης, επάνδρώ- νΟυν σήμερα όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Γεωργίας και των άλλων κρατικών οργανισμών, καθώς και πολλές ιδιωτικές επιχειρή- σεις. Ως Υπουργείο Γεωργίας επισημαίνουμε, µε όλα τα παραπάνω, το πό- σο επιτακτική είναι η ανάγκη σήμερα ύπαρξης εξειδικευμένου επιστημο- νοτεχνικού προσωπικού στο γεωργικό τοµέα για την παραπέρα αύξηση της παραγωγής και παραγωγικότητας. Σε περίπτωση κατά την οποία η ε- ξειδίκευση αυτή αποφασισθεί αρµόδια να έχει τη µορφή µεταπτυχιακής εκπαίδευσης, θα θέλαµε να επισημάνουμε την ανάγκη θέσπισης σοβαρών κινήτρων, προκειµένου να εξασφαλισθεί η προσέλκυση σπουδαστών, που θα κληθούν να παρατείνουν τις σπουδές τους για αρκετό χρονικό διάστη- μα. Θα πρέπει π.χ. το δίπλωµα ενός τέτοιου επιστήμονα ή τεχνικού να εί- ναι ισΟδύναμΟ με το µάστερ των αγγλοσαξωνικών πανεπιστηµίων. Επίσης θα πρέπει να καλύπτεται τουλάχιστον μέρος των εξόδων σπουδών και δια- 89 βίωσης, πράγμα το οποίο θα µπορούσε να επιτευχθεί με δύο τρόπους: 0) To Πανεπιστήμιο να δέχεται σπουδαστές υπαλλήλους του δήµο- σίου τομέα, των συνεταιριστικών οργανώσεων κλπ., οι οποίοι θα μισθοδο- τούνται κατά τη διάρκεια των σπουδών 100g. β) Στους υπόλοιπους σπουδαστές να παρέχονται υποτροφίες. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις η επιλογή των σπουδαστών να γίνεται ύστερα από αυστηρούς διαγωνισμούς, προκειµένου να διαφυλαχθεί η υψη- λή στάθμη των σπουδών. Τελειώνοντας, επίσηµαίνουµε το γεγονός ότι τέτοιες σχολές ή τμήμα- τα ειδίκευσης θα προσελκύσουν και σπουδαστές ξένων χωρών, ιδίως α- φρικανικών και ασιατικών, στις οποίες οι ανάγκες 0a αντίστοιχο επιστη- μονικοτεχνικό προσωπικο είναι μεγάλες και επείγουσες. Ευχαριστώ Πρόεδρος: O K. Μάργαρης έχει το λογο. Ν. Μάργαρης (Καθηγητής Α.Π.Θ.): Πραγματικά, κυρίως γιατί είμαι Βολιώτης, θα κάνω µια «σωβινιστική» ομιλία, γιατί 0 Βόλος προσφέρεται για μια σχολή γεωργικής τεχνολογίας και όχι η Λάρισα. Και µια και µιλά- pa για γεωργική τεχνολογία, ας µου επιτρέψετε να κάνω τον ορισμό της, Ο- πως τον φαντάζοµαι εγώ. O άνθρωπος στην αρχή ήταν κυνηγός και συλλέκτης. Αυτό σηµαίνει πως είχε μια μεγάλη διασπορά. Στη συνέχεια άρχισε να καλλιεργεί τα χω- ράφια. Και µιλάµε πια για την αγροτική επανάσταση. Άρχισε να καλλιερ- γεί τα φυτά. Και καλλιεργώντας τα φυτά, κατάφερε να κάνει παραγωγή των φυτών σε μεγαλύτερες ποσότητες και έτσι δηµιουργήθηκαν οι πρώτοι οικισµοί: µεγαλύτερες συγκεντρώσεις ατόμων σε συγκεκριµένους χώ- ρους. Σιγά-σιγά και μέχρι την εποχή που την ονοµάζουμε βιομηχανική επα- νάσταση, η τεχνολογία ήταν κάτι ουσιαστικά ξέχωρο από την επιστήµη. Η επιστήµη ήταν προνόµιο των αριστοκρατών, ενώ η τεχνολογία ήταν στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις, στις συντεχνίες του µεσαίωνα, που δημιουργούσαν ένα μεγάλο κενό μεταξύ τεχνολογίας και επιστήμης. Με τις δημοκρατικές επαναστάσεις που έγιναν, έσπασαν τα φράγµα- τα εκείνα που εμπόδισαν το έργο αυτό που το λέγανε µηχανή των χεριών. "Ετσι λοιπόν ξεκινά µια νέα επανάσταση, η βιοµηχανική επανάσταση, στην οποία βλέπουμε v’ αρχίζει να γίνεται μια κάποια βιοµηχανική παρα- γωγή, ν' αρχίζει δηλαδή η τεχνολογία, συγχρόνως όμως και αυτή η τεχνο- λογία που αναπτύσσεται, οι βιοµηχανίες που δημιουργούνται να χρειάζον- ται εργατικό δυναμικό. 90 Το εργατικό δυναµικό µετακινείται προς τις βιομηχανίες και στη συ- νέχεια προσφέρει 11 βιομηχανία στους αγρότες εργαλεία. Παλιά χρειαζον- ταν πάρα πολλά άτομα για να οργανώνουν, για να βοτανίζουν, για να θερί- ζουν. Σήμερα έχεις ένα τρακτέρ. Το τρακτέρ τι είναι; Είναι το προϊόν της βιοµηχανικής επανάστασης, που αυξάνει την παραγωγή στον γεωργικό τομέα. "Ετσι λοιπόν είναι λογικό να μειώνεται ο πληθυσμός ο αγροτικός και ν' αυξάνεται ο αστικός. Μέχρι την αγροτική επανάσταση ο πληθυσμός τρεφόταν από τους «τόκους» του περιβάλλοντος, από τις επενδύσεις. Η ενέργεια που χρησι- μοποιούσαµε µέχρι τότε ουσιαστικά ήταν ξύλο. Και με τη βιοµηχανική ε- πανάσταση αρχίζει να χρησιμοποιείται Ουσιαστικά κάρβουνο και τώρα το πετρέλαιο, που ήταν πάλι επενδύσεις της φύσης. Και φυσικά αρχίζει ν' αυ- ξάνεται η παραγωγή, είτε αυτή είναι βιοµηχανική είτε είναι αγροτική. Γενικά όπως προχωρεί η κοινωνία - και θα ήθελα να συζητήσω πε- ρισσότερο το κομμάτι που αφορά τη γεωργική τεχνολογία - τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς. "Ετσι σκέφτηκαν οι παραγωγοί. Γιατί να κάνουμε εναλλαγή στη σπο- ρά, δηλαδή τη µια χρονιά να σπέρνουµε σιτάρι και την άλλη φασόλια που φέρνουν βέβαια πίσω το άζωτο απ' την ατμόσφαιρα και να µη βάζουμε α- ζωτούχα λιπάσματα. ΣπέρνΟυμε, έτσι, για παράδειγµα, το λίπασμα παρό- λο που είμαστε δίπλα στον Παγασητικό. Σε κάθε αχλαδιά στο Πήλιο χρη- σιμοποιούν σήµερα από 7 μέχρι και 10 κιλά λίπασµα. Παλιά έσκαβαν τρι- γύρω από την αχλαδιά. Τώρα, επειδή στοιχίζει πολλά το σκάψιµο, αδειά- ζουµε το τσουβάλι με το λίπασμα. Και πραγµατικά η περιοχή προς την Αρ- γαλαστή, όταν κάνουν λίπανση, είναι σαν να έχει χιονίσει και, συγχρόνως, δεν τους ενδιαφέρει αν το λίπασμα Θα πέσει λίγο περισσότερο και αν θα παρασυρθεί από τη βροχή όταν θα βρέξει. Για παράδειγµα 11 φετινή χρονιά ήταν πολύ βροχερή και όλα τα λιπάσµατα παρασύρΘηκαν και έπεσαν στον Παγασητικό. Και έρχομαι να ρωτήσω εδώ. Ο Υπουργός Γεωργίας που μιλάει για ανάλυση κόστους, για ωφέλειες και για παραγωγικότητα τι έχει να πει; Εντάξει τόσο κοστίζει να κάνουμε παραγωγή αχλαδιών μέρος των οποίων Θα πάνε στις χωµατερές. Τι κοστίζει όμως στην παραγωγικό- τητά τους, το υπολόγισαν; η µείωση των αλιευμάτων στις παράκτιες πε- ριοχές, το πόσο μειώθηκε το εισόδημα των παράκτιων περιοχών του Πα- γασητικού από τη µείωση του τουρισµού; Συχνά ζητάνε από τους οικονο- µολόγους να κάνουν μια οικονομική ανάλυση από το δικό τους πόστο. Και λένε τι κοστίζει αυτό το πουλί που εξαφανίζεται; ένα δίφραγκο, σαν να ήταν μια ασπιρίνη; M’ αυτή τη λογική λοιπόν, ας ξαναδούμε τα πράγματα σε κάποια νέα βάση. Πλησιάζει 11 εποχή που αρχίζουν να εξαντλούνται τα ενεργειακά 91 μας αποθέματα. Η χρήση μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας, για να μπορέσει να γίνει 11 βιοµηχανική επανάσταση, δημιούργησε προβλήματα όπως 'το πολύ διοξείδιο του άνθρακος στην ατμόσφαιρα ή όπως το νέφος των Αθη- νών. Συγχρόνως 11 σύγχρονη γεωργική τεχνολογία, με τα λιπάσματα, τα εντομοκτόνα, τα ζιζανιοκτόνα, δημιουργεί ένα νέο πρόβλημα. "Ετσι λοιπόν φτάνουµε σε μια κρίσιµη περίοδο και νομίζω ότι είναι πρόκληση, ειδικά για το Πανεπιστήµιο του Βόλου, τι µορφή θα έχει αυτή η Σχολή της Γεωργικής Τεχνολογίας. "Εχουµε φτάσει σε μια εποχή που είναι δυνατές οι λύσεις" είτε αυτές έχουν σχέση με τη βιοµάζα, είτε έχουν σχέση µε την αξιοποίηση των αποβλήτων ενός εργοστασίου και την παραγωγή ε- νέργειας. Και είναι λύσεις που πρέπει να δοθούν µέσα από τη σύγχρονη τε- χνολογία. Γιατί είναι απλώς ανόητος ρομαντισµός να πιστεύουμε ότι είναι δυνατό να γυρίσουμε πίσω στην αγροτική επανάσταση. Πρέπει να κατα- λάβουμε τα σημεία των καιρών. Συνήθως στην Ελλάδα όλα τα φαινόµενα, που πάράτηρούμε, έχουν μια διαφορά φάσεως από φαινόμενα που έχουν συμβεί κάπου αλλού λίγο πριν. O Νόµος-πλαίσιο για παράδειγμα δεν είναι τίποτα άλλο, με μια δια- φορά 14 ετών, από το Μάϊο του ’68 στη Γαλλία. Ο πολιτικός γάμος έρχεται µε 30 χρόνια διαφορά φάσης πριν από µας. Η κατάληψη των κτιρίων στην Αθήνα, για να μην πληρώνουν ενοίκιο, είναι φαινόμενα που επαναλαμβά- νονται στην Ελλάδα. Και είναι περίεργα πραγματικά διερωτώμαι πως είναι δυνατόν φαινό- μενα, που παρουσιάζονται στην Ελλάδα µε µια διαφορά φάσης και στα 0- ποία έχει δοθεί αλλού µια λύση, σε µας να παρουσιάζονται τώρα άλυτα. Γιατί αυτή 11 διαφορά φάσης; Έτσι έχουµε μια διαφορά φάσης στην είσοδο της πληροφόρησης ή του know-how 1'1 όπως αλλοιώς θέλετε. Παρ' όλη όμως αυτή τη καθυστέρη- ση, όταν φτάσει το πρόβλημα προς λύση, μας πιάνει το δάιµόνιο για λύ- σεις και προσπαθούμε να βρούµε λύσεις δικές μας και αρχίζουµε τους πει- ραµατισμούς εκεί που ήδη υπάρχουν λύσεις. "Ετσι λοιπόν το Υπουργείο Γεωργίας αναφέρει τα περί υποτροφιών στους φοτητές. Και ρωτάω το Υ- πουργείο Γεωργίας: είναι το ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών; Από το Υ- πουργείο Γεωργίας περίμενα προτάσεις που να είναι σχετικές µε το Υπουρ- γείο Γεωργίας. Η δική μου πρόταση είναι ότι είμαστε σε µια κρίσιµη φάση και πρέπει 11 αρχική Σχολή να εισηγηθεί τις εναλλακτικές µορφές ανάπτυξης μέσα στη γεωργική τεχνολογία. Και σαν τέτοιες Θα έβλεπα µεθόδους και τεχνο- λογίες που θα έχουν σχέση με βιομάζα, µε παραγωγή προϊόντων χωρίς λι- πάσματα. Γιατί δεν σκεπτόμαστε κάτι τέτοιο; Τα σημεία των καιρών μας το δείχνουν. Νομίζω ότι είναι πρόκληση για το Βόλο να δει τα σηµεία αυτά *-… & 92 των καιρών και να στρέφει την προσοχή του στη Σχολή της Γεωργικής Τε- χνολογίας, ακριβώς σ' αυτά τα σημεία. Ευχαριστώ πολύ Πρόεδρος: Ο κ. "Αρης Τσαλαπατας έχει 10 λόγο. Α. Τσαλαπάτας (Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος, Μέλος Δ.Σ./ΔΗ.Κ.Ε. M.B.). H ανάγκη παρουσίας πανεπιστημιακών τμημάτων στο Βόλο και η Οργάνωση τους έχει απασχολήσει την πόλη μας την τελευταία δεκαετία. Ι- διαίτερα μετά το 1979 έγινε μια σημαντική και συστηµατική έρευνα και το θέμα συζητήθηκε σε τρία συνέδρια, που οργανώθηκαν σ' αυτό το διάστη- µα. ΄Ετσι το μήνυμα της ίδρυσης Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου. με έδρα το Βόλο, δεν έφθασε αναπάντεχα αλλά ως φυσική εξέλιξη μακροχρόνιας ερ- γασίας και δικαίωση προσπάθειας για αντίστοιχη ενημέρωση εκείνων που παίρνουν τις αποφάσεις. Ο Δήμαρχος μας αναφέρθηκε ήδη στη συµβολή των παρισταµένων αλλά και εκείνων που απουσιάζουν. καθηγητών, διπλωματούχων και φοι- τητών της Πολυτεχνικής Σχολής Θεσσαλονίκης, που οδήγησαν τα βήμα- τά µας σ' αυτή την προσπάθεια" σ' αυτά δεν θ' αναφερθώ εγώ. Για να παρουσιασθούν ορισμένα πορίσματα της εργασίας που πραγ- ματοποιήθηκε, γίνεται στη συνέχεια µια αναφορά σε μία από τις εισηγή- σεις των συνεδρίων με Θέμα «βιοµηχανική παραγωγή και πανεπιστήμιο». Αυτή παρουσιάσθηκε από τρεις συναδέλφους µου, δύο αρχιτέκτονες-μη- χανικούς, πανεπιστηµιακούς λειτουργούς στη Θεσσαλονίκη, και ένα μη- χανολόγΟ-ηλεκτρολόγο που εργάστηκε πολλά χρόνια στη βιομηχανία του Βόλου. ΑναφερΟνται περιληπτικά τα εξής: Το πάνεπιστήµιο σήµερα παίζει ένα πολλαπλό ρόλο που το καθιστά αναντικατάστατο. Σ' ένα ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο, τα κύρια χαρακτη- ριστικά αυτού του ρόλου είναι: * Η παραγωγή γνώσης που μπορεί να είναι εκμεταλλεύσιµη μέσω της τεχνολογίας. - Η παραγωγή στελεχών, στα οποία όµως, εκτός από την επιστηµο- νική και τεχνική γνώση, παρέχεται ένα ελάχιστο από τους κανόνες της ε- παγγελματικής εμπειρίας και επίσης υποβοηθείτάι η ανάπτυξη πολιτιστι- κής και πολιτικής συνείδησης, ώστε να µην ωθούνται στην τεχνοκρατία. αλλά στην επαγγελµατική άσκηση της επιστήμης ως ευρύτερου λειτουργή- ματος. 93 - Η ανάπτυξη και μετασχηματισμός της πολιτισμικής κληρονομιάς της περιοχής, όπου εντάσσεται το πανεπιστήμιο. - Η ανάπαραγωγή του ίδιου του πανεπιστημίου που παίρνει µηνύμα- τα από το περιβάλλον και προσαρμόζει τους στόχους και τα προγράμμα- τα του. - Παράλληλα προς τη θεσμική και ακαδημαϊκή αυτονοµία, που έχει το πανεπιστήμιο, η συνεργασία με την παραγωγή του δινει και οικονοµική αυτονομία, έστω και µερική. - Εξασφαλίζει το πανεπιστήµιο τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση του επί- στήμονα, που είναι πλέον απαραίτητη, λόγω της αύξησης και συνεχούς ε- ξέλιξης του γνωστικού φάσµατος που απαιτείται για ν' ανταποκριθεί αυ- τός σε διαδοχικά στάδια της σταδιοδροµίας του. Αυτά πετυχαίνονται από τη μία πλευρά µε τη συνεργασία, στον τοµέα της παραγωγής, των στελεχών της βιομηχανίας και του ανθρώπινου δυνα- μικού του πανεπιστηµίου, που πραγµατοποιεί έρευνα και συμβάλλει στην εισαγωγή νέων μεθόδων και τεχνολογίας, ανάλογα με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της βιομηχανίας ή σύµφωνα µε την αναπτυξιακή πολιτική της χώρας. Από την άλλη πλευρά, αυτά πετυχαίνονται µε τη συμµετοχή των στε- λεχών της βιομηχανίας στον προγραµµατισµό του πανεπιστημίου, ώστε τα προγράμματα να βασίζονται στη μικτή δραστηριότητα των 815010110115- νων και στον εκπαιδευτικό χώρο αλλά και στο χώρο της παραγωγής. Η μικτή δραστηριότητα δίνει στους διδασκόµενους εμπειρία και εµπιστοσύ- νη στις δυνατότητές τους, την οποία δεν είχαµε εμείς όταν τελειώσαμε το Πολυτεχνείο. Οι πιο πάνω τάσεις και αντιλήψεις, που αναφέρονται σ' αυτή την εισή- γηση, αποκτούν ιδιαίτερη σημασία για τις σχέσεις του πανεπιστημίου και της βιομηχανικής παραγωγής στη χώρα μας, επειδή ειδικά: - Η ελληνική βιομηχάνια καλείται σήμερα να συνυπάρξει χωρίς προστατευτικούς ή εµποδιστικούς φραγµούς µε βιομηχανίες άλλων φί- λων, αλλά συγχρόνως και ανταγωνιστικών χωρών. - "Εχει έλλειψη επιστημονικής και τεχνολογικής παράδοσης και α- κόµα και των στοιχειωδών απαράιτήτων προδιαγραφών. - Λόγω του μικρού μεγέθους των μονάδων της δεν έχει καμία δυνα- τότητα για έρευνα, για δηµιουργία τεχνολογίας και εισαγωγή νέων ιδεών. - Το ολιγάριθμΟ του επιστημονικού επιτελείου των μονάδων αυτών (πολλές φορές ένας 1'1 δύο άνθρωποι) δηµιουργεί στους νέους επιστήµονες αυξηµένη ανάγκη για κάποια άρχική εµπειρία έναντι επιστηµόνων άλλων χωρών. Η ελληνική βιομηχανία έχει ανάγκη καθετοποίησης και δημιουργίας 94 κλάδων υψηλής τεχνολογίας. Για να µην έχουμε πλήρη και συνεχή εξάρ- τηση από την αλλοδαπή, η δηµιουργία της απαιτούμενης τεχνολογίας ή έ- στω 11 προσαρµογή της εισαγόµενης θα πρέπει να εξασφαλίζεται από το πανεπιστήµιο και να γίνεται προς την κατεύθυνση που θα ορίζει η αναπτυ- ξιακή πολιτική της χώρας ή τα ενδιαφέροντα της βιομηχανίας και θα προηγείται των δραστηριοτήτων της τελευταίας. Η καθετοποίηση της βιοµηχανίας, εκτός από τους περιβαλλοντολογι- κούς και άλλους λόγους, επιβάλλεται και για την αξιοποίηση του υπάρ- χοντος επιστημονικού δυναμικού. Το δυναμικό αυτό, που υπάρχει σήμερα, αλλά και το µελλοντικό, δεν πρέπει να θεωρείται πρόβληµα, αλλά απεναντίας πρέπει να θεωρείται συ- νεχώς ανανεούμενο στοιχείο ανάπτυξης της εθνικής οικονοµίας, αξιο- ποιούμενο στην επάνδρωση της απαιτούμενης έρευνας των γραμμών πα- ραγωγής υψηλότερης τεχνολογίας και γενικά στην προσπάθεια για τη βελ- τίωση των συνθηκών ζωής του λαού µας. Πρέπει ακόμα να τονισθεί ότι η έλλειψη εθισμού και παράδοσης συ- νεργασίας της παραγωγής με το πανεπιστήμιο επιβάλλει, για να πετύχου- με τη συνεργασία αυτή, τη γεωγραφική προσέγγιση της ακαδημαϊκής επι- στήμης προς την παραγωγή- Τα πιο πάνω νομίζω ότι στοιχειοθετούν την ανάγκη στενής συνύπαρ- ξης πανεπιστηµίου και παραγωγής και της τοπικότητας του πρώτου, από την άποψη άντλησης στοιχείων και όχι βέβαια ακτινοβολίας. Στη συνέχεια θ' αναφερθούν μερικά στοιχεία από την κατανομή της βιοµηχανίας στη χώρα, που προέρχονται από µια πρόσφατη µελέτη του ΔΗΚΕΜΒ. Τα στοιχεία αυτά αφορούν στις 100 μεγαλύτερες από άποψη κεφαλαίου βιομηχανίες στη χώρα (σε σύνολο 3210), που καλύπτουν 1o 52% του συνολικά απασχολούμενου κεφάλαιου και που είναι εκείνες που βασικά ενδιαφέρουν την παρούσα εισήγηση. Για να μην σας κουράζω με αριθµούς, θα σας παρουσιάσω 6 εύγλωττα ιστΟγράμματα (βλέπε στο τέλος της εισήγησης)… Στο πρώτο ιστόγραμμα βλέπουμε την κατανομή της βιοµηχανίας στα 8 µεγαλύτερα κέντρα της χώρας. Στην πρώτη σειρά βλέπετε το «τέρας» της ευρύτερης Αθήνας. Μετά είναι η Θεσσαλονίκη, μετά ο Βόλος και με μεγάλη διαφορά τα άλλα κέντρα. Στο δεύτερο ιστόγραμμα παρουσιάζεται η κατανομή της βαρειάς βιο- μηχανίας σε 11 από τα μεγαλύτερα κέντρα. Πάλι το «τέρας» και η ωραία Θεσσαλονίκη μετά, παρακάτω 0 Βόλος µε πολύ μεγαλύτερη διαφορά από τα άλλα κέντρα. Στο τρίτο διάγραµμα βλέπουµε τη βαρειά βιοµηχανία αν εξαιρέσουµε τα διύλιστήρια. Βλέπουµε εδώ ότι ο Βόλος είναι δεύτερος στη σειρά. 95 Στο τέταρτο διάγραμμα είναι η κατανομή της βιομηχανίας στα 18 πε- ριφερειακά κέντρα. O Βόλος είναι πρώτος και μετά έρχεται 11 Πάτρα. Τέλος, έχουμε την κατανομή της βαρειάς βιοµηχανίας σε 9 περιφε- ρειακά κέντρα της χώρας. Και εδώ είναι περίπου ίδια με το προηγούμενο. Στο τελευταίο, έχουµε ένα σχήµα που παρουσιάζει την πυκνότητα της βιομηχανίας, δηλαδή το απασχολούµενο κεφάλαιο ανά κάτοικο της πε- ριοχής. Βλέπετε, στην πρώτη σειρά βρίσκεται η Μαγνησία, στη δεύτερη βρίσκεται η Αθήνα, ο μέσος όρος της Ελλάδας και οι άλλες περιοχές. O Βόλος έχει δύο έως τρεις φορές μεγαλύτερη πυκνότητά από τον µέσο όρο και από την Αθήνα. Η αριστερή στήλη αφορά στη βαρειά βιομηχανία χω- ρίς διύλιστήρια, 11 μεσαία στη βαρειά και η τρίτη στο σύνολο των βιομηχα- νιών. Εν πάση περιπτώσει, και τα τρία δείχνουν µια μεγάλη πυκνότητα στο Βόλο. Απ' αυτά προκύπτει ότι στο Βόλο υπάρχει µια ιδιαίτερη σημαντική για τη χώρα βιομηχανική συγκέντρωση παρά την έλξη των δύο κέντρων (Αθήνα, Θεσσαλονίκη) που τον περιβάλλουν. Το τελευταίο ιστόγραµµα παρουσιάζει ακριβώς την ιδιαίτερη βιομη- χανική φυσιογνωμία της περιοχής του Βόλου. Συγχρόνως, λόγω της ορθο- λογισμένης κατά πλειοψηφία εγκατάστασης των μεθόδων, η περιοχή έχει τη δυνατότητα, υπό προύποθέσεις πάντοτε, για την ακόµα μεγαλύτερη βιομηχανική ανάπτυξη. Από την ανάγκη συσχέτισης της βιομηχανίας µε το πανεπιστήμιο, που αναπτύχθηκε προηγουµένως και από τη βιομηχανική φυσιογνωμία της Μαγνησίας που παρουσιάζεται, προκύπτει η ανάγκη και σκοπιμότητα λειτουργίας στο Βόλο πανεπιστημιακών τµηµάτων βιοµηχανικής τεχνολο- γίας. Αυτά, στενά εµπλεγµένα µε την παραγωγική διαδικασία και τον αστι- κό ιστό, θ' αποδώσουν ιδιαίτερα ικανοποιητικά και στην παραγωγή τεχνι- κά εκμεταλλεύσιμης γνώσης και στην παραγωγή στελεχών, αλλά και θα διεκπεραιώνουν τον κοινωνικό τους ρόλο. Συγχρόνως θα έχουν την δυνα- τότητα συνεχούς αναπροσαρμογής, βελτίωσης και πιο πέρα ανάπτυξης και σε πλάτος και σε βάθος, ανάλογα με τις ανάγκες της εθνικής ανάπτυ- ξης. Οι.διδασκόμενοι θα συμπληρώνουν την απόκτηση γνώσης και εμπει- ρίας µέσα στους χώρους και τις τεχνικές και κοινωνικές συνθήκες που θα ασκήσουν το επάγγελμά τους και συγχρόνως θα παρέχουν την πολύτιμη συνδρομή τους στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της παραγωγής και των ανθρώπων της. 96 Βέβαια, η βιοµηχανία δεν έχει µόνο µηχανολογικά τεχνολογικά προ- βλήµατα. "Εχει και άλλα που ανάγονται στην Οργάνωση και χρήση του χώρου η ακόμα προβλήματα που αντιμετωπίζονται από τις επιστήμες της κοινωνιολογίας και ψυχολογίας. ΄Ετσι, μετά τη λειτουργία, µε άμεση προτεραιότητα, πανεπιστημια- κών τμημάτων βιοµηχανικής τεχνολογίας, θα χρειασθούν και αλλά τμή- ματα που Θα συγκροτήσουν ένα ευρύ επιστημονικό φάσµα, θα έλεγα µια «πανεπιστήµη» στην υπηρεσία της παραγωγής και αυτών που εργάζονται 0’ αυτή. Πρέπει ακόµα να σημειωθεί ότι η δυνατότητα παροχής επιστημονι- κών και ερευνητικών υπηρεσιών, που υποστηρίζουν τον κάθε βιομηχανικό κλάδο, αποτελεί ισχυρό κίνητρο έλξης του. Ο Βόλος έχει βιοµηχανίες βάσης και, για λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω, επιθυµεί καθετοποίηση και μονάδες υψηλής τεχνολογίας (γιατί έχει έντονους λόγους περιβαλλοντολογικούς και απασχόλησης ειδικευμέ- νου και επιστημονικού προσωπικού). Ακόμη η σημασία μερικών μονάδων βάσης είναι δυνατό να υποβαθμι- στεί στο μέλλον, Οπότε θα πρέπει ν' αντικατασταθούν από άλλες μονάδες. Προς την κατεύθυνση της δημιουργίας αυτών των νέων μονάδων, που θα πρέπει να είναι υψηλής τεχνολογίας, Θα πρέπει να προτρέξει το Πανεπι- στήµιο του Βόλου. Επειδή το κόστος και ο χρόνος που χρειάζετει να ιδρυθεί ένα πανεπι- στήμιο είναι σημαντικοί παράγοντες, γίνεται µια αναφορά στο πως η τοπι- κή βιομηχανία έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει, προσφέροντας έτοιμα εκ- παιδευτικά εξαρτήµατα στο Τµήµα Βιομηχανικής Τεχνολογίας. Θα πά- ρουμε μόνο ένα 5070010010, το 304 Περιφερειακό Εργοστάσιο Βάσης, το οποίο ως κρατικό έχει πολύ πιο εύκολη προσπέλαση. Θα δούμε ότι αυτό το εργοστάσιο είναι ένα εργαστηριακό σχολείο με τις πιο κάτω ειδικότη- τες: - Μηχανουργικές κατεργασίες μέχρι προηγµένη λείανση. - Θερµικές κατεργασίες. … Επιµεταλλώσεις. - Μετροτεχνία-διακρίβωση οργάνων. - ΗλεκτρΟσυγκολλήσεις (βλητικές), δοκιµές τους, ακτινογραφίες. … ΠΟιΟτικός έλεγχος προϊόντων και - Εργαστήρια ελέγχου ελαστικού μετάλλου κλπ. υλικών. "Εχει ακόµα τη δυνατότητα να παρέχει εμπειρία: - Για τη συγκρότηση μηχανών εσωτερικής καύσης και για δοκιμαστήρια 97 αυτών των μηχανών. - Για τις επισκευές των μηχανών αυτών και για τα στοιχεία μηχανών που τις αποτελούν. - Για προγραμματισμό συντήρησης και επισκευής τεχνολογικού υλικού και μηχανολογικών και ηλεκτρικών εγκαταστάσεων. Και, ακόµα, 1o συνεργείο ερπυστριών, που αποτελεί ένα εργοστάσιο παραγωγής, µπορεί να δώσει εμπειρία για τη διαδικασία συντονισµού µη- χανημάτων - προσωπικού - υλικών, ώστε να πετυχαίνεται η βέλτιστη πα- ραγωγή. Επίσης θα µπορούσαμε να πούμε ότι 0111 METKA 11110051 κανείς να α- ποκτήσει εμπειρία για βαρειές κατασκευές, στις μεταλλουργίες για χημι- κούς μηχανικούς, ενώ οι κλωστούφαντουργίες δίνουν τη δυνατότητα ανά- πτυξης αντίστοιχου τοµέα μηχανικών. Ακόµα ο Βόλος, εκτός από το υψηλό επίπεδο παραγωγής και πολιτι- στικής δραστηριότητας που τον χαρακτηρίζει, είναι και συγκοινωνιακός κόμβος, όπου τέμνονται χερσαίοι και θαλάσσιοι άξονες. Σήµερα εξελίσ- σεται σε πύλη της Ελλάδας και της Ευρώπης προς τους λαούς της ανατο- λικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής. Η λειτουργία αυτή της πύλης α- σφαλώς δεν θα περιορισθεί, ή τουλάχιστον δεν πρέπει…να περιορισθεί μόνο στη διαμετακόµιση οχηµάτων, αλλά θα επεκταθεί και σε διακίνηση επι- στημονική και πολιτιστική. 'Ετσι το Πανεπιστήμιο, 115 έδρα το Βόλο, θα γίνει πηγή νέου και συνε- χώς ανανεώσιμου πλούτου, που είναι η εξαγωγή γνώσης και εµπειρίας προς αυτούς τους λαούς. Το πόσο αυτό είναι δυνατό, και θα έλεγα ακόµα και εύκολο, το απέδειξε το Συνέδριο του 1980, με την έντονη συμμετοχή ε- πιστημόνων από τις χώρες αυτές. Κυρίες και Κύριοι, Το Πανεπιστήμιο, με έδρα 1o Βόλο, οργανωμένο 05 σύγχρονες βά- σεις, θα επηρεάσει αποφασιστικά το µέλλον της παραγωγικής διαδικα- σίας της χώρας. Θα χαράξει την εξέλιξη της Μαγνησίας, της Κεντρικής Ελλάδας και ίσως, σε κάποιο βαθµό, και όλης της χώρας. Και έχει τη δυ- νατοτητα μιας ευρύτερης ακτιυοΠολίακ των Β ανοίξει ν...… -. …." .. Η ίδρυσή του και 11 εξέλιξή του πρέπει ν' αντιµετωπισθεί κάτω απ' αυ- τα τα συγκεκριµένα δεδομένα. Ευχαριστώ 98 ΣΥΝΟΛΟ ΑΜ:>αο…εΝοι ΜΑΝ… Σε .οωοοο Μζι99|) 000 l οσο 000 500000 &? ει; ΒΟΛΟΣ ΠΗΡΑ Λ Η 1418 ΣΥΡΟΣ ΣΤΡΑΤ. ΛΑΡΙΣΑ Σχ. I Κατανομή του απασχολουμένου κεφαλαίου στη βιομηχανία, για τις 100 πρώτες βιομηχανίες, σε 8 ελληνικές πόλεις. Πηγή: [CAP HELLASS.A., 1983 (στοιχεία I981). Anwo/ommo ΚΕΦΑΛΑΙΟ Σε .οοο.α:ο Δεκ (Ι9ω)(Ια) παπα) o 5η… Ιοο 000 150000 200 σα) 250 000 3011000 350000 …µΤ ή-+-ι-ΐ+-ΡΗ ι ο ι & ο . . 4… ΑΘΗ)… Ι 256.603 (6'?) 9E οι [51.0210 σε …) …να/32699 των… ]. 5747 …Από… 5220 ΚΑΒΑΛΑ 4473 ενώ: 3 233 14024… %" Μπι"… 1 2175 AAPnA I407 ΑΜΑ… |??? Σχ. 2 Κατανομή του απασχολουμένου κεφαλαίου, για τις 100 πρώτες βιομηχανίες, στη βαρειά βιομηχανία (κατηγορίες προϊόντων 11-19) σε 11 ελληνικές πόλεις. Πηγή." [CAP HELLAS 5.Α., I983 (στοιχεία I981). 99 ΛπψααΝεπο αν"… IE .ooo.ooo Δα. 1931000 παπα) 1 ου 000 ISO ass/1:11 για… ΠΡΑ… ι …… :… …… Μπιλ…" ΛΑΜΙΑ ΛΑΜΙΑ Σχ. 3 Κατανομή του απασχολουμένου κεφαλαίου, για τις 100 πρώτες βιομηχανίες, στη βαρειά βιομηχανία (εκτός διύλιστηρίων) σε [1 ελληνικές πόλεις. Πηγή: [CAP HELLAS S.A., 1983 (στοιχεία 1981). ΣΥΝΟΛΟ AnAzx.KEOA/1Auov Σε .ooo.ooo Δη.ζιοα) 000 33000 40 ISO ΜΤΒ…" Σχ. 4 Κατανομή του απασχολουμένου κεφαλαίου, για τις 100 πρώτες βιομηχανίες, στη βιομηχανία, σε 18 ελληνικές περιφερειακές πόλεις (εκτός Αθήνας και Θεσσαλο- νίκης). Πηγή.' [CAP HELLAS SA, [983 (στοιχεία 1981). 100 ΛιιηεΧοΛο…εΝο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Σε .οοο.οοο Δα (4981) …το… 20 30000 40000 ,, , ,4 32877 ΜΜΜ ενώ: ΚΟΖΑΝΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ Λ…… ΛΑΜΙΑ Σχ. 5 Κατανομή του απασχολουμένου κεφαλαίου, για τις [00 πρώτες βιομηχανίες, στη βαρειά βιομηχανία (κατηγορίες προϊόντων 11- I9) σε 9 περιφερειακές ελληνικές πόλεις (εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης). Πηγή." [CAP ΗΕΔ1.Α85.Α.. 1983 (στοιχεία 1981). ΑΠΑ2ΧωοΥΝξΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ/ΚΘΙΟΙΚΟ (100 Πε Βισύ…) 1981, Σε .οοοΔνΧ. Μπαίνω 44,42,1419 κατ…"; 1147 εννοω ( 1 ιο 40 do 8ΐ !? ΜΜΜ… L , . στα από… 1 Ι 41… …, ι45,.Ι Με - …, - - 27,5 41. ΕΥΡ.θΕ2/ιΜ- ; - ,, 121,1 3η ΠΑΤΡΑ * ψ . ,… , , ,……,… . ιΞ,| . . 3,1 ...,… 1 ,, ,, 1 ,,,... - :, 1 1 "am-11" ΜΜΜ…» πιο: 'θλΡΕιΛ'ΒιοΜθ…Νη (100 στο…) …… κατά"… (400 TIME!) τα ΔινΛαπινιανζ1ω πιστα) Σχ. 6 Συσχέτιση απασχολουμένου κεφαλαίου και πληθυσμού (απασχ. κεφάλαιο/κά- τοικο) για τις 100 πρώτες βιομηχανίες, στη Μαγνησία, στην ευρ. περιφέρεια Αθηνών, στο σύνολο της χώρας, στην ευρ. περιφέρεια Θεσσαλονίκης, στην [Id- τρα και στην κεντρική και δυτική Θεσσαλία. Πηγές." [CAP HELL/15 5.Α.. [983 (στοιχεία 1981) και ΕΣΥΕ (απογραφή 1981). 101 Πρόεδρος: Ο κ. Σταυρινός έχει το λόγο. Ε. Σταυρινός (Μηχανολόγος - Ηλεκτρολόγος, Γ.Γ. Διοικ. Επιτρ. Τ.Ε.Ε. Μαγνησίας): Αν θέλουμε να κάνουμε µια παρέμβαση στο θέμα βιο- μηχανία και πανεπιστήμιο, πρέπει πρώτα να δούμε ποιος είναι ο χαρακτή- ρας της ελληνικής βιομηχανίας, ποια είναι τα προβλήματα που αντιµετω- πίζει, τι θέλει η βιομηχανία από το πανεπιστήμιο. Σε δεύτερο στάδιο θα δούμε ποια είναι τα κανάλια επικοινωνίας σήµερα και δεν θα έπρεπε να ή- ταν, ανάμεσα στη βιομηχανία και το πανεπιστή μιο, και τέλος να προσδιο- ρίσουμε το χαρακτήρα και τις δομές του σημερινού Θεσσαλικού Πανεπι- στηµίου. Ξεκινώντας λοιπόν από το χαρακτήρα της βιομηχανίας, ήθελα να πω ότι η εποχή µας σημαδεύεται από τη µεγάλη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την τεράστια πρόοδο της επιστήμης, της τεχνικής και της τε- χνολογίας. Η σύνθετη αυτή διαδικασία στο σύνολό της επικράτησε να ο- νομάζεται επιστηµονικοτεχνική επανάσταση. Φυσικό ήταν η βιοµηχανία της χώρας μας να µη µείνει ανεπηρέαστη απ' αυτή την εξέλιξη. Αν όμως δούµε στην όλη μεταπολεμική περίοδο μέ- χρι σήμερα την κατάσταση της χώρας μας, μπορούμε να πούµε ότι η οικο- νομία του τύπου στα µεταπολεµικά χρόνια αναπτυσσόταν με αρκετά ζωη- ρούς ρυθµούς, µε μεγαλύτερους όμως ρυθμούς αναπτυσσόταν ο βιομηχα- νικός τοµέας, πράγµα που οδήγησε στην αλλαγή του συσχετισμού ανάµε- σα στους κλάδους της εθνικής οικονομίας. Σήμερα στη χώρα διαμορφώθηκε νέα οικονοµική διάρθρωση, που διαφέρει όχι μόνο σε σύγκριση με την προπολεµική, μα και σε σύγκριση με τη δομή που υπήρχε στη χώρα στην πρώτη η και δεύτερη ακόμη μεταπολε- µική περίοδο. Ο καθυστερημένος αγροτικός χαρακτήρας της οικονομίας, στο τέλος της δεκαετίας του '40, έχει σήµερα σε σημαντικό βαθµό ξεπερασθεί. Η Ελ- λάδα σήµερα διαθέτει μία σειρά νέους βιοµηχανικούς κλάδους, μπροστά στους οποίους ανοίγονται προοπτικές παραπέρα ανάπτυξης. Στους κλά- δους αυτούς λειτουργούν ήδη σημαντικές επιχειρήσεις, που τοποθετούνται στην κατηγορία μεγάλων και σύγχρονων επιχειρήσεων, όχι µόνο στη βάση ελληνικών αλλά και ευρωπαϊκών κριτηρίων. Ανανεώθηκαν ριζικά, επε- κτάθηκαν και βελτίωσαν τους οικονοµικούς τους δείκτες σε παλιές επιχει- ρήσεις παραδοσιακών κλάδων της ελληνικής βιοµηχανίας. Μπορούµε όμως να πούµε ότι, παρόλη την ανάπτυξή της, η ελληνική οικονομία δεν ήταν και δεν είναι αυτοδύναμη, αλλά άμεσα εξαρτημένη. Αφού αυτός είναι λοιπόν, με δυο λόγια, ο χαρακτήρας της οικονο- μίας, η βιοµηχανία δεν μπορεί παρά να έχει δύο κύρια χαρακτηριστικά: 102 πρώτο να μην είναι κάθετα αναπτυγμένη και, δεύτερο, να έχει τεχνολογι- κή εξάρτηση. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά της σημερινής ελληνικής βιο- μηχανίας νομίζω είναι αυτά που προσδιορίζουν τα προβλήματα που αντι- µετωπίζει η ελληνική βιομηχανία και που προσδιορίζουν και το ρόλο του "Ελληνα μηχανικού μέσα σ' αυτήν. Αυτό είναι ένα άλλο τεράστιο θέμα, που νομίζω ότι θα το πιάσει ο συνάδελφος κ. Κάραγεωργίου. Βέβαια η διαφοροποίηση αυτών των δύο χαρακτηριστικών είναι πρώ- τα και κύρια Θέμα πολιτικής βούλησης και πολιτικής επιλογής, από την πλευρά, πάντα, της εξουσίας, από την πλευρά του κράτους. Ας ρίξουµε τώρα µια ματιά στα προβλήµατα που έχει η σηµερινή ελ- ληνική βιοµηχανία, για να προσπαθήσουμε να την προσδιορίσουμε ακόμη περισσότερο. Πρώτο και κορυφαίο πρόβλημά της παραμένει η εξάρτησή της από το ξένο κεφάλαιο, που συνδέεται με το γενικότερο, βέβαια, ζήτημα της εξάρ- τησης της χώρας από το ξένο κεφάλαιο. Σήμερα το ξένο κεφάλαιο έχει διεισδύσει άµεσα ή έμμεσα, µέσω του τραπεζιτικΟύ κεφαλαίου, με δάνεια, με συμµετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο βιομηχανικών επιχειρήσεων, σε ε- κατοντάδες βιομηχανίες. Μεγάλο κέρδος στις παραγόμενες στη βιομηχα- νία υπεραξίες μεταφέρεται στο εξωτερικό, περιορίζοντας έτσι τις δυνατό- τητες ανάπτυξης όχι μόνο της βιομηχανίας, αλλά και Ολόκληρης της ελ- ληνικής οικονομίας. Δεύτερο, ίσως σημαντικό, πρόβλημα της ελληνικής βιομηχανίας απο- τελεί το πρόβλημα της διάρθρωσής της. Η διάρθρωση σήμερα είναι τέτοια που δεν επιτρέπει την παραπέρα ανάπτυξή της. Από την ελληνική βιομη- χανία λείπουν ακριβώς εκείνοι οι κλάδοι που θα εξασφάλιζαν έστω το στοιχειώδη εξοπλισμό της με σύγχρονη τεχνολογία, πράγµα που θα µείωνε και την εξάρτησή της από τα ξένα μονοπώλια. Με δυο λόγια, λείπει η Ου- σιαστική βαρειά βιομηχανία, μαζί και οι καινούργιοι κλάδοι της (αυτομα- τισµός, ηλεκτρονικές συσκευές κλπ.). Τρίτο εξίσου σοβαρό πρόβληµα είναι αυτό των επενδύσεων. Οι επεν- δύσεις εδώ και 9 χρόνια παρουσιάζουν πτώση. Και βέβαια οι επενδύσεις δεν μπορεί παρά να σχετίζονται αμεσα με την αναδιάρθρωση. Γιατί χωρίς επενδύσεις αναδιάρθρωση στη βιοµηχανία δεν μπορεί να γίνει. γική στάθµη της Υ.. ...,. u" εκσυγχρονισμένων τεχνολογιών στις υπάρχουσες βιοµηχανίες, είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Εδώ επίσης πρέπει να πούμε ότι, με την παρατηρούμενη πτώση των ε- πενδύσεων, δεν προχωρεί ο αναγκαίος εκσυγχρονισμός των µέσων παρα- 103 γωγής, μ' όλες τις συνέπειες που έχει για την παραγωγικότητα και την ποιότητα των προϊόντων. Μέσα σ' όλα αυτά τα προβλήματα δεν μπορούμε παρά να επισηµά- νουμε ακόμη δύο κύρια στοιχεία: πρώτα και κύρια την ανεπαρκή και χω- ρίς ίχνος κοινωνικών κριτηρίων νομοθεσία που διέπει τη βιομηχανία και δεύτερο ότι η χωροταξική μελέτη, η κατανοµή της βιομηχανικής δραστη- ριότητας, η αποκέντρωση και ο προγραμμτισµός της θεωρούνται, ακόμα και σήμερα, πολυτέλειες. Τελειώνοντας το πρώτο στάδιο και κοιτάζοντας τα κανάλια επικοι- νωνίας που έχει το πανεπιστήµιο, µπορούµε να πούµε με βεβαιότητα ότι σήμερα στην ελληνική πραγµατικότητα το μόνο κανάλι επικοινωνίας με- ταξύ βιομηχανίας και πανεπιστημίου δεν είναι άλλο παρά αυτό της ροής του εργατικού δυναµικού από το πανεπιστήμιο στη βιομηχανία. Βέβαια, στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, το πλαίσιο αυτό καναλιών επικοινωνίας μπορούμε να το προσδιορίσουμε και να πούμε ότι: - Χρηματοδοτείται το πανεπιστήμιο για ειδικά ερευνητικά προγράμματα κυρίως εφαρµοσμένης έρευνας από βιομηχανικές επιχειρήσεις. - Προσανατολίζονται πανεπιστημιακά ερευνητικά προγράμµατα στις α- νάγκες των βιοµηχανιών της ευρύτερης περιοχής του πανεπιστηµίου. - Προσανατολίζονται πανεπιστημιακά ερευνητικά προγράµματα στη µελέτη προβληµάτων που αφορούν στις συνθήκες εργασίας μέσα στους χώρους παραγωγής. - Συµμετέχουν οι εκπρόσωποι του πανεπιστημίου και της βιοµηχανίας στα ανώταρα όργανα της πανεπιστηµιακής διοίκησης. - Απασχολούνται οι µεταπτυχιακοί φοιτητές στη βιομηχανία. - Τοποθετούνται, με εξουσιοδότηση από το Κράτος, εκπρόσωποι της βιομηχανίας στα πανεπιστήμια. - Απασχολούνται επιστήμονες από τη βιομηχανία στα πανεπιστήμια, µε έργο την παρουσίαση διαλέξεων. - Θεσµοθετούνται διαδικασίες εκπαίδευσης ή µετεκπαίδευσης του έργα- τικού και επιστημονικού δυναμικού της βιοµηχανίας στα πανεπιστήµια. Δεν µπορούµε όμως αυτή τη στιγμή να κρίνουμε όλα αυτά τα κανάλια επικοινωνίας που υπάρχουν ανάμεσα στη βιοµηχανία και στα πανεπιστή- μια στην καπιταλιστική Ευρώπη, αν δεν δούμε ποιος πρέπει να είναι ο χα- ρακτήρας των πανεπιστηµίων. Και µιλώντας για το Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο, πρέπει να ξεκαθαρί- σω από την αρχή ότι, όταν αναφερόμαστε σ' αυτό, δεν αναφερόµαστε σε κάποιο με σχετική τελειότητα πανεπιστήµιο του μέλλοντος, που θα πρού- πόθετε βέβαια την πλήρη αλλαγή των σημερινών σχέσεων παραγωγής. Α- ναφερόμαστε όµως σ' ένα πανεπιστήμιο που πρέπει και μπορεί να διαφο- 104 ρΟπΟιηθεί, όσον αφορά τη δομή και τη λειτουργία του, από τα άλλα ανώ- τατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Είναι βέβαια φανερό ότι το πρόβλημα της ανώτερης εκπαίδευσης δια- μορφώνεται σε σχέση µε την υπάρχουσα κοινωνική πραγματικότητα. Δεν µπορεί, λόγου χάρη, να διάμορφώνεται ο προσανατολισμός των σπουδών ανεξάρτητα από τις παραγωγικές ανάγκες του συγκεκριμένου οικονομι- κοκΟινωνικού συστήματος. Δεν θα πω κάτι καινούργιο λέγοντας ότι υπάρχει κρίση στην ανώτατη έκπαίδευση. Η κρίση αυτή εκδηλώνεται σε όλες τις πλευρές της πανεπι- στηµιακής ζωής, δηλαδή στο περιεχόμενο και τον προσανατολισμό των σπουδών και στη διοικητική, εκπαιδευτική και παιδαγωγική λειτουργία των πανεπιστημίων. Εκφράζεται ακόμα με την υποβάθµιση της αξίας των πτυχίων στη ζωή, καθώς το πρόβλημα της ανεργίας των νέων επιστημό- νων έχει πάρει ήδη δραματικά ανησυχητικές διαστάσεις. Η βασική αιτία εντοπίζεται πρώτα και κύρια στο πρόβλημα του κάθε- στώτος της πολύπλευρης εξάρτησης. Αν η έρευνα είναι ανύπαρκτη στα ελ- ληνικά πανεπιστήμια, η αιτία γι' αυτό δεν βρίσκεται στην έλλειψη διάθε- σης από την πλευρά του διδάκτικΟύ προσωπικού, αλλά και πάλι στην ε- ξάρτηση από την ξένη τεχνολογία και τεχνική. Αν υπάρχουν ελλείψεις σε υποδοµή, υλικά και διδακτικά μέσα, αυτό δεν Οφείλεται στην κακή δια- χείρηση των Οικονομικών, αλλά στην ελλιπή χρηµατοδότηση, αφού τερά- στια ποσά ξοδεύΟνται σε αντιπαραγωγικές δαπάνες. Υπάρχει μια αντίληψη, δοκιμασμένη ήδη σε πολλές χώρες του καπι- ταλιστικού κόσμου, που με βρίσκει αντίθετο. Αυτή η αντίληψη επιζητεί να ενισχύσει την δημιουργία του αναγκαίου φθηνΟύ ανθρώπινου δυναμικού, που απαιτεί η σημερινή παραγωγική διαδικασία. Κάι συµπληρώνεται με την προσπάθεια δημιουργίας ενός λεπτού στρώματος επιστημόνων, που θα εκπαιδεύονται μέσα σ' ένα κλειστό κύκλωµα µεταπτυχιακών και ερευ- νητικών κέντρων. Νοµίζω ότι το πανεπιστήμιο πριν απ' όλα πρέπει να επι- τελεί κοινωνικό ρόλο. Πρέπει να είναι στήριγμα στην κοινωνικοοικονομι- κή ανέλιξη της χώρας. Απαιτείται, ακόµη, με τη δημοκρατική λέιτουργία του, με την πάροχή ολόπλευρης και σύγχρονης μόρφωσης, να επιτελεί ου- σιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση μιας δημοκρατικής διανόησης, που Θα έ- χει τη θέληση και τα εφόδια να συμβάλει στην Ολόπλευρη ανάπτυξη του τόπου. Με βάση λοιπόν αυτά και με όλα τα προηγούμενα περί βιομηχανίας και σχέσεων επικοινωνίας με το πανεπιστήμιο, νοµίζω ότι, για να παίξει το ρόλο του το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο, πρέπει να χαρακτηρίζεται από τα παρακάτω: 1) Ουσιαστικές Οικονοµικές παροχές. Νομίζω ότι αυτό αποτελεί απα- 105 ραίτητη προύπόθεση. 2) 'Ενα πρόγραμμα σπουδών με περιεχόμενο τέτοιο, που θα µπορεί να καλύψει την απόσταση που μας χωρίζει από τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης, που θα βρίσκεται στα πλαίσια µιας ανεξάρτητης οικονοµικής ανάπτυξης του τόπου και θα προβάλλει όλες τις απόψεις χωρίς αποκλει- σμούς. 3) Ανάπτυξη των μεταπτυχιακών σπουδών και της έρευνας, που πρέ- πει να στηρίζονται στις προπτυχιακές σπουδές. Εδώ Θεωρώ αναγκαίο να πω ότι οι σπουδές αυτές πρέπει ν' αποτελούν δικαίωμα και υποχρέωση ό- λου του ενεργού διδακτικού προσωπικού χωρίς περιορισμούς. Ο προσανα- τολισμός και το περιεχόμενό τους να βρίσκονται στα πλαίσια ειδικότερων κατευθύνσεων, που θα εισηγείται στην Κυβέρνηση ειδικό συµβουλευτικό όργανο, με τη συµμετοχή όλων των πανεπιστημιακών και κοινωνικών φο- ρέων. Οι µεταπτυχιακές σπουδές και η έρευνα θα πρέπει να πραγματο- ποιούνται μέσα στα ΑΕΙ. 4) Δημοκρατική λειτουργία του Πάνεπιστημίου, που θα κατοχυρώνει την ισότιμη συµµετοχή των πανεπιστημιακών φορέων στη διοίκησή του, με σκοπό την ανάπτυξη της ατομικής ευθύνης και πρωτοβουλίας και την ι- σοτιµία καθηκόντων και δικαιωμάτων για όλα τα μέλη του διδακτικού προσωπικού, χωρίς να καταργούνται βέβαια οι διαφοροποιήσεις που Θα στηρίζονται απαραίτητα σε κριτήρια επιστημονικής γνώσης, πείρας και προσωπικής ικανότητας. Αυτές είναι οι γενικότερες προτάσεις, οι οποίες πρέπει κατά τη γνώμη μου να μελετηθούν και να συγκεκριμενοποιηθούν, αν θέλουµε µια πλήρη ε- ναρµόνιση ανάμεσα στο Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο και τη βιοµηχανία. Ευχαριστώ Πρόεδρος: 0 κ. Καραγεωργίου έχει το λόγο. Α. Καραγεωργίου (Μεταλλειολόγος-Κοινωνιολόγος, Μέλος Δ.Σ./ ΔΗ.Κ.Ε.Μ.Β.): Ο τίτλος της δικής μου εισήγησης είναι «ο κοινωνικός µη- χανικός». Πρέπει να πω ευθύς εξαρχής ότι µε τον τίτλο της εισήγησης µου δεν σκοπεύω να εισαγάγω µια καινούργια ειδικότητα στην κοινότητα των επιστημόνων τεχνικών. Απλώς επιδιώκω ν' ανάψω, κάνοντας χρήση του επιθέτου «κοινωνικός», ένα γενικό φωτισμό, όπου Θα υπάρχουν όλα τα χρώματα και όπου το καθένα παίρνει ιδιαίτερο τόνο. Με άλλα λόγια, θα α- ναφερθώ στην καθολική δοµή της συγκεκριµένης κοινωνίας και Θα εξετά- σω μερικά στοιχεία που αφορούν στον µηχανικό, που το λεξικό τον θέλει ως τον «αρµόζοντα στις µηχανές». 106 Κοινός λόγος αυτού του διήμερου είναι η ανάγκη σύνδεσης της εκπαί- δευσης, μέσω των σχολών του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου, με τις πραγμα- τικές ανάγκες της παραγωγής, για την εξυπηρέτηση μιας στρατηγικής, που Οφείλει να στοχεύει: α) στην εθνική μας ανεξαρτησία, β) στη βελτιστοποίηση της καθολικής μας ανάπτυξης, γ) στη βελτιστοποίηση της τοπικής μας ανάπτυξης και 8) στην αλλαγή των σχέσεων παραγωγής. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η στρατηγική δεν μπορεί να πετύχει χωρίς να μελετηθούν οι ιδιαιτερότητες της παραγωγικής διαδικασίας και, στην περίπτωσή μας, οι σχέσεις µεταξύ της τεχνολογίας, της Οργάνωσης εργα- σίας και της βιομηχανικής δημοκρατίας. "Εχουν διαμορφωθεί κυρίως Οι ε- ξής αντιλήψεις γύρω από τις παραπάνω σχέσεις: α) η τεχνοκρατική αντίληψη και θέση, β) η θέση της τεχνολογικής αυτονοµίας και γ) η θέση της τεχνολογικής ιδιαιτερότητας. Η τεχνοκρατική αντίληψη ανάγει τις Οικονομικές σχέσεις σε τεχνικές σχέσεις, που επιβάλλουν υποχρεωτικά τους δικούς τους στους. Βλέπει τη σχέση του εκπαιδευτικού συστήματος με την παραγωγή σαν καθαρά τε- χνική, μέσα από την υπόθεση ότι το εκπαιδευτικό σύστημα είναι Ο προμη- θευτής του συντελεστή παραγωγής εκπαιδευµένου ανθρώπινου δυναµικού και μέσα από την υπόθεση ότι η καταλληλότητα στα διάφορα επάγγέλμα- τα προσδιορίζεται κυρίως από τις σχετικές απαιτήσεις της εργασίας. Η τεχνοκρατική «μήτρα» έχει ως προυπόθεση το ότι η κατάρτιση, ε- ξειδίκευση και διαχωρισμός των εργασιών στη βιομηχανική παραγωγή εί- ναι συνέπεια της συλλογικότητας του τεχνικού καταμερισµού εργασίας και ότι ο κατατεµαχισμός και η μονότονα επαναλαµβανόμενη εργασία υ- πακούουν στις απαιτήσεις που θέτει σε µεγάλη κλίµακα η μηχανοποιημέ- νη παραγωγή. Ακόμη, έχει ως προυπόθεση ότι αυτή η εργασία είναι ανάγ- κη να συντονίζεται, επιχειρείται, σχεδιάζεται και χρόνομετράται από τε- χνικούς εμπειρογνώμονες, υπεύθυνους να επιβλέπουν ολόκληρες μέρες αυτό το σύνθετο τελικό προϊόν, ολόκληρο τμήμα από την παραγωγική διαδικασία, και ότι αυτοί Οι ειδήμονες είναι ανάγκη να υπερέχουν σε τεχνι- κή εξειδίκευση, διανοητική ικανότητα και ιεραρχική εξουσία. Αυτός ο τεχνοκρατικός ντετερμινισμός, με διάφορες παραλλαγές, ε- πιβάλλει τις απαιτήσεις του, είτε λόγω της φυσιολογικής οργανικής ατέ- λειας του ανθρώπου, επειδή δηλαδή επεκτείνει τις ικανότητες των Οργά- νων του, είτε λόγω της κρυφής ή φανερής βοήθειας των «αψόγων ρυθμών» της τεχνολογίας, είτε γιατί µε την κυριαρχία του βιοµηχανικού τρόπου ζω- ής, στον οποίο το καλύτερο είναι εχθρός του καλού, ο κυρίαρχος τρόπος 107 σκέψης είναι αυτός που προσανατολίζεται προς την αντικειμενική τεχνική ανάπτυξη και ορίζεται ανάλογα με την αποτελεσµατικότητά του. Τούτο έχει ως συνέπεια την βασική αλλαγή της δοµής της ίδιας της τεχνολογίας που, από μια φυσική σχέση σκοπού-μέσου, μεταβάλλεται σε µιαν ανοικτή και απροσδιόριστη σχέση µέσου. Απ' αυτό το σημείο, ο κεντρικός σκώιός της τεχνολογίας στοχεύει να διαθέσει εξουσία για οποιοδήποτε σκοπό. Το νόημα της τεχνολογίας δεν είναι πια η κρίση για κάτι ή σε κάτι, αλλά μάλλον η εξουσία. Μ' αυτόν τον τρόπο, ο τεχνικός νους γίνεται απόλυτος και απελευθερώνεται από την α- νάγκη ν' ακολουθήσει το διακεκριμένο στόχο του. Η λογικότητά των µη- χανών και των µηχανισµών και οι τεχνικές τους απαιτήσεις γίνονται αντι- ληπτές ως άμεσες κοινωνικές απαιτήσεις. Οι εργαζόµενοι δέχονται ολοένα και περισσότερο αυτή τη γενική αρχή του πολιτισµού, ότι «ο σκοπός άγιάζει τα µέσα» ή, καλύτερα, ότι οι τεχνι- κές δυνατότητες ισχυροποιούν τη χρησιµοποίησή του. Η αυτονοµία και η ελευθερία ως βάσεις της δημοκρατίας εμφανίζονται μόνο έξω από την ορ- γανωμένη περιοχή της ζωής. Μέσα στις επιχειρήσεις και στους οργανι- σµούς, οι σχέσεις κυριαρχίας είναι απαραίτητες, για την πλήρη αποτελε- σματικότητα, που είναι εκείνο που μετράει περισσότερο από οτιδήποτε και που η επίτευξη της κάνει αναπόφευκτη και την κυριαρχία. Η θέση της τεχνολογικής αυτονομίας υποστηρίζει ότι η ανάπτυξη της νέας τεχνολογίας παράγει από μόνη της ευρύτερες περιοχές αυτονομίας και επομένως περισσότερες περιοχές, στις οποίες οι συµµετέχοντες είναι ικανοί να ξεπεράσουν την αλλοτρίωσή τους. Εµπειρικά δεδομένα δείχνουν ότι, καθώς η τεχνολογία προχωρεί με ταχύτητα, η οριζόντια συνεργασία αυξάνεται, η υπευθυνότητα και η ικανοποίηση στη δουλειά επίσης, ενώ μειώνεται η ιεραρχία στην παραγωγική διαδικασία, καθώς οι ανάγκες για μεγαλύτερη παραγωγικότητα απαιτούν την συνεργασία της εργατικής δύ- ναµης… Στοιχεία της βιοµηχανικής δηµοκρατίας αρχίζουν να επικρατούν πά- νω απ' όλα στο χώρο της δουλειάς και, στην συνέχεια, στην όλη δομή της επιχείρησης, συµβάλλοντας στο ξεπέρασμα κάποιων στοιχείων της ιεραρ- χίας και της προσωπικής εξουσίας. "Εχει παρατηρηθεί ότι μερικές εξειδι- κευμένες µορφές αυτοματοποιημένης εργασίας δίνουν µεγαλύτερες ευκαι- ρίες για μικρότερο άγχος και μεγαλύτερες δυνατότητες για επαφές. Τα παραπάνω αποτελέσματα ερμηνεύονται από πολλούς ως επιβε- βαίωση των επιχειρημάτων τους, ότι η τεχνολογία είναι βασικά ουδέτερη και δεν προσδιορίζει συγκεκριµένα τους τύπους οργάνωσης εργασίας και συνεργασίας, µε τους οποίους διεξάγεται η εργασία. Εποµένως, η βιομη- χανική δημοκρατία είναι κυρίως ζήτημα πολιτικής βούλησης. Καθώς η 108 παραγωγική τεχνολογία γίνεται πιο αυτόνομη, µπορούµε να έχουµε βιοµη- χανική δημοκρατία, χωρίς απώλεια και της αποτελεσματικότητας. Αυτές οι βελτιωμένες συνθήκες για βιομηχανική δηµοκρατία συνεπά- γονται πρώτιστα βελτιώσεις στην άμεση εργασιακή αποκατάσταση, αλλά και αλλαγές στις συνεργατικές οµάδες και τις οµάδες δουλειάς. Είναι λοι- πόν ζήτημα υποκειµενικών συνθηκών, δηλαδή εργατικής συνείδησης, προγράμματος και αποφασιστικότητας. Στις παραπάνω θέσεις, η συζήτηση για τις σχέσεις µεταξύ τεχνολο- γίας, οργάνωσης της εργασίας και των άλλων της καπιταλιστικής παρα- γωγής, παραµένει μία συζήτηση ασυζήτητη και αβέβαιη. Αυτή η απροσ- διόριστία συνοδεύεται από μιαν ερμηνεία της τεχνολογίας, όπου δεν συ- ναντούμε την ειδοποιό διαφορά που έχει η καπιταλιστική τεχνολογία. Για να περάσει η έννοια της αποτελεσµατικότητας και Ο ορθολογισµός, δεν δίνεται μια επαρκής εξήγηση, επειδή δεν λογαριάζεται το τι ακριβώς σή- μαινε η κυριαρχία της καπιταλιστικής βιοµηχανικής τεχνολογίας πάνω στο πετσί της εργατικής τάξης. Ο συλλογισµός για την τεχνολογική εξέλι- ξη δεν λογαριάζει την σύνθεσή της με κοινωνικά προσδιορισμένους χρήσι- μους σκοπούς. Η τεχνΟεπιστημονική ανάπτυξη σημαδεύει την ανοικτή κίνηση της καπιταλιστικής ισότητας. Η τεχνολογία πρέπει ν' αναπτύσσεται ανεξάρ- τητα από την κοινωνική της χρησιμότητα, στο βαθμό που συσσωρεύει το κεφάλαιο και αντικειμενικοποιείται με την µορφή του κεφαλαίου, ανανεώ- νοντας έτσι την ανεξαρτησία από την ζωντανή εργασία. Δεν ήταν η ανά- πτυξη της τεχνικής βάσης της παραγωγής η αιτία που προκάλεσε την πτώ- ση της εργασίας. Απεναντίας, από την αρχή του καπιταλισμού, κύριος στόχος των αφεντικών ήταν η μεγιστοποίηση της εξουσίας και του ελέγ- χου πάνω στους εργάτες. Όπως έχει επιχειρηματολΟγήσει Ο Μάρτιν, μία από τις μεγαλύτερες ωθήσεις για την δημιουργία εργοστασίων ήταν η επί- θυµία να υπΟσκαφΘεί Ο εργατικός έλεγχος πάνω στην εργασιακή διαδικα- σία και ν' αυξηθεί ο έλεγχος των εργοδοτών πάνω στην διάρκεια της εργά- σιμης ημέρας. Από την στιγµή που οι εργάτες συγκεντρώθηκαν μέσα στα εργοστά- σια, η επίθεση συνεχίστηκε µε την µορφή των τεχνικών καινοτομιών που κατάκερμάτισάν την πάραγωγική διαδικασία και προοδευτικά αποειδί- κευσαν την εργατική τάξη. Η στενή επιτήρηση της εργασιακής διαδικα- σίας είναι ευκολότερη, όταν η δουλειά είναι απλή και η ρουτίνα και ο βη- ματισμός της εξαρτάται από την μηχανή περισσότερο, παρά από τον ερ- γάτη. Τρανό παράδειγμα αυτής της καινοτομίας, είναι η γραμμή μαζικής παραγωγής, μία αλυσίδα συναρμολόγησης που λειτουργεί µε τις αρχές του επιστημονικού management του Taylor στην οποία ο εργάτης έχει χάσει ό- 109 λη την αυτονομία του και έχει γίνει ένα ανθρώπινο εξάρτημα της µηχανής. Οι πιο πολλές από τις εργασίες σε µιαν ιδιωτική επιχείρηση είναι επα- ναληπτικές, μονότονες, χωρίς πρωτοβουλία και δηµιουργικότητα. Συγ- χρόνως, η επιχείρηση πρέπει διαρκώς να προσαρµόζεται στις συνεχείς αλ- λαγές της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης. Υπάρχει, επομένως, μία εσωτερική ανάγκη για καινοτοµία για νέα προϊόντα, νέες τεχνολογίες, νέα συστήματα επεξεργασίας πληροφοριών και µορφές οργάνωσης, των οποίων η παραγωγή απαιτεί ένα ορισμένο βαθμό ανεξαρτησίας. 'Ολες αυτές οι νεωτέριστικές δραστηριότητες είναι πολύπλοκες και απαιτούν υψηλά επίπεδα ικανότητας και εξειδίκευσης. Καλούνται να τις εκτελέσουν ειδικευμένα άτομα. Μια αυτόνοµη µορφή εξουσίας, που στη λήψη αποφάσεων δεν θα φύγει εντελώς από την εξουσία των ιδιοκτητών, βγαίνει στο προσκήνιο. Ο καπετάνιος, ιδιοκτήτης, κεφαλαιοκράτης, υπο- χωρεί σιγά-σιγά στο παρασκήνιο. Η μεταπρατική ασυδοσία, δεν είναι πια αρκετή για τέτοια μεγέθη. Η φύση του managment μεταβάλλεται γρήγορα. Υπάρχουν πιο ακριβή µέσα και όργανα. Μέσα από την αναπτυξιακή έρευνα, η ανάλυση συστηµάτων, η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, η μελέτη εργασίας, όλα αυτά, α- παιτούν σοβαρούς αριθµούς από ειδικευμένους τεχνικούς. Αυτοί οι τεχνι- κοί κατέχουν ένα ορισµένο τύπο εξουσίας και µειώνουν τον βαθμό αβε- βαιότητας στην διαδικασία λήψης των αποφάσεων. Δεν υπάρχει καμία αµφιβολία ότι η συμπεριφορά της επιχείρησης επη- ρεάζει σημαντικά ένα γενικό επιτελείο, αυξάνει την συνοχή, ενοποίηση και δημιουργία, και πάνω απ' όλα δίνεται η εντύπωση της αντικειμενικότητας στη δομή της επιχείρησης. "Οσοι ανήκουν στο ενδιάµεσο αυτό στρώμα των τεχνικών και ειδικών δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ως εκπρόσω- πους των κεφαλών της επιχείρησης. Από την άλλη µεριά, σε αντίθεση µε τους εργάτες και τους προλετάριους υπαλλήλους ασκούν την τεχνολογική εξουσία και έχουν ένα βαθµό επιρροής πάνω στην ανάπτυξη του συστήμα- τος παραγωγής. Πρέπει όµως να γίνει κατανοητό ότι, δεδομένης της τωρινής δομής των παραγωγικών σχέσεων, ο επαγγελματισµός τους, αναπόφευκτα, βοη- θάει την ανάπτυξη του καπιταλιστικού συστήματος. O μηχανικός, λόγου χάρη, πρέπει να φτιάξει σήµερα µία μηχανή pa 0- ρισµένες προδιαγραφές. Οι προδιαγραφές αυτές, ο σκοπός της µηχανής, η θέση της στον οικονοµικό σχεδιασμό της επιχείρησης, η πολιτιστική και οικονομική της αξία για την κοινωνία, το αποτέλεσμά της πάνω σ' αυτούς που θα την χρησιμοποιήσουν και θα την παράγουν, όλα αυτά κρύβονται σε αποφάσεις που έχουν παρθεί σε άλλα τμήματα και τομείς της επιχείρησης. Από την στιγμή που το σχέδιο ολοκληρώνεται, εκείνο που ο δηµιουρ- 110 γός του µπορεί να προσδιορίσει είναι το αν η μηχανή Θα δουλεύει ή όχι. Δεν μπορεί να ερευνήσει π.χ. αν Θα κάνει τη δουλειά των εργαζομένων δύ- σκολη ή αν Θα προμηθεύοει την κοινωνία μ' ένα άλλο άχρηστο ή επικίνδυ- νο προϊόν. Η κύρια αντίθεση των μηχανικών με τον λαό βρίσκεται στην δυσαναλΟγία που υπάρχει μεταξύ της αυξανόμενης σημάσίας τους μέσα στην παραγωγική διαδικασία και του προσδιορισµού της λειτουργίας τους από άλλους μηχάνισμούς της ιεραρχίας. Οι µηχανικοί, βέβαια, έχουν από καιρό συνειδητοποιήσει τις αντιφά- σεις τΟυ ρόλου τους. Οι αντιδράσεις τους όµως στο επίπεδο των επιχειρή- σεων είναι τεχνοκρατικές. Συνήθως παραπΟνΟύνται ότι οι ανώτεροί τους είναι ανίκανοι και άσχετοι, ότι αποφασίζουν με κριτήρια που δεν ανταπο- κρίνονται στην τεχνική ΟρθολΟγικότητα και προγραµµατισµό, ότι διατη- ρούν µία αρχαϊκή Οργάνωση στην επιχείρηση, ότι έχουν ανεπαρκείς σχέ- σεις επικοινωνίας και ότι όλα γίνονται αναξιοκρατικά, με αποτέλεσμα οι καριέρες τους να συντρίβονται μέσα στο άγχος και την αγωνία των αντα- γωνιστικών σχέσεων που υπάρχουν στην επιχείρηση. Όµως, κατά κύριο λόγο, δεν αµφισβητούν τον υπάρχοντα τρόπο παραγωγής και οργάνωσης εργασίας, ζητούν τον εκσυγχρονισμό του, αλλά δεν θέτουν θεμελιακά έρω- τήματα για την φύση του, την όποια θεωρούν αντικειµενικό γεγονός. Σπάνια προτείνουν ριζικά διαφορετικές δοµές, στην οργάνωση της παραγωγής και στην αναθεώρηση του περιεχομένου του ρόλου τους και των πολιτικών του διαστάσεων. Παραμένουν εγκλωβισµένοι σε µιαν εργα- σιακή ιδεολογία, που τους έχει επιβληθεί και κατά την διάρκεια της εκπαί- δευσής τους αλλά και στη δουλειά. Σύμφωνα μ' αυτήν την ιδεολογία, που καταγράφεται στα σχέδια όλων των φυσικών και εφαρμοσμένων επιστη- μών, επιστήμη είναι µία τεχνική συλλογή στοιχείων ή, μάλλον, μία µέθο- δος για την ποσοτικοποίηση µεµονωµένων φαινοµένων, η σύνθεση των ο- ποίων θεωρείται έξω από τις δικαιοδοσίες της επιστήμης. "Ετσι, με τέτοιες τις διαδικασίες αποκλεισµού, ευνουχίζεται η κριτική σκέψη και εμποδίζε- ται η ανάπτυξη νέων εννοιών. Για να συνδεθώ με τα προηγούμενα, θα ήθελα να τονίσω ότι το ζητού- μενο για μας, γι' αυτόν τον τόπο, είναι μία σχολή µηχανικών και τεχνικών της βιομηχανίας. Πιστεύω ότι µία τέτοια σχολή θα πρέπει να ξεφύγει από το «φυσιολογικό», από αυτό που είναι γενικά παραδεγμένΟ. 'Ενα καινούρ- γιο υπόδειγµα µηχανικού βιοµηχανίας πρέπει να βγει από την ευκαιρία που δίνει η δηµιουργία µιας τέτοιας σχολής βιοµηχανίας. Ο μηχανικός της βιο- μηχανίας θα πρέπει να ξαναβρεί ακόµη και τους τεχνολογικούς προσδιο- ρισμούς που του δίνει το λεξικό. Μηχανικός, σύµφωνα με το λεξικό, είναι Ο εφευρέτης" κάτι που έχει a- ξαφανιστεί, τουλάχιστον από την ελληνική πραγματικότητα. Επίσης το 111 λεξικό λέει ότι ο μηχανικός είναι κοινωνικός δηλαδή οµιλητικός. Ο μηχα- νικός έχει χάσει τη γλώσσα του. Δεν επικοινωνεί με τίποτε. Αυτή τη στιγ- μή βρίσκεται µετέωρος. Ειδικά με την ταχύτητα που αλλάζουν οι κοινωνι- κές διαδικασίες και Οι κοινωνικές δομές, µέσα στην βιοµηχανία δεν έχει κανένα λόγο. Στέκεται µουγγός απέναντι στη γρήγορη μετάλλαξη των ερ- γατών και στέκεται μουγγός απέναντι στις επιταγές του αφεντικού του. Θα πρέπει, από δω και πέρα, να χρησιμοποιήσουµε µιαν άλλη έκφρα- ση. Αντί διάχυση να µιλήσουμε για ώσμωση, δηλαδή να μιλήσουµε για την δυνατότητα να περάσουν όλα τα κοινωνιολογικά και κοινωνικά στοιχεία μέσα στο σκληρό πυρήνα του γνωσιολογικού υπόβαθρου του µηχανικού. Αν δεν γίνει αυτό, νομίζω ότι θα έχουνε χάσει πολλές από τις ευκαιρίες που μας δίνει αυτή η κοινωνική συγκυρία. Θα πρέπει οι µηχανικοί, και όλοι μας, να συνειδητοποιήσουµε ότι γί- νονται τρομερά πράγματα. Νομίζω ότι κανείς δεν έχει αντιληφθεί το τι ση- μαίνει ο νόμος 1430" ο νόμος δηλαδή για τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Δεν έχει κανείς αντιληφθεί ότι έχει τερµατισΘεί 0 δεσποτισµός στα εργο- στάσιά, ότι μπορεί ο εργαζόµενος ή ο συνδικαλιστής να κάνει έλεγχο μέσα στα εργοστάσια, ότι µπορεί άνθρωποι απ' έξω να τα δουν αυτά τα εργοστάσια" και είναι μεγάλης σηµασίας αυτό γιατί, όπως µπορούσε πριν κανείς να µιλήσει για τρόφιμους των Α.Ε.Ι., μπορεί να μιλήσει για τρόφι- μους των εργοστασιακών γκέτο. Είναι μια παράµετρος που πάρα πολλοί, στις συζητήσεις για το περιεχόμενο των σπουδών των µηχανικών της βιο- μηχανίας, έχουν παραγνωρίσει. "Εχει χαθεί η ευαισθησία των μηχανικών βιομηχανίας, όσον αφορά τον προβληματισμό της εργατικής τάξης. Ξέρετε ότι µόλις τελευταία μπαίνουν µηχάνικοί της βιομηχανίας στα συνδικάτα και στα σωματεία των εργατών; Ξέρετε ότι κατά κύριο λόγο ψεύδονταν ή ήταν µόνο διπλοί πράκτορες; Στο σπίτι τους βρίσκανε τον Πρόεδρο του Σωματείου και του έλεγαν τι γινόταν στην εταιρεία, και στην εταιρεία εφαρμόζανε τις επιτα- γές του αφεντικού. Νοµίζω ότι είναι καιρός ν' αλλάξει αυτό το υπόδειγµα σπουδών του μηχανικού. Νομίζω ότι, αν σκοπός της εκπαίδευσης είναι να δημιουργήσει ανθρώπους που θα αμφισβητούν, που Θα έχουν μία θετική σκέψη, ανθρώ- πους οι οποίοι θ' αρνηθούν τον ανασταλτικό χαρακτήρα τους, νοµίζω ότι αυτό µπορεί να γίνει μόνο µε την ώσµωση που μπορεί να επιτρέψει η επι- στηµονική αντιµετώπιση των προβλημάτων. Αυτός είναι ο λόγος που εµείς, παράλληλα με την Σχολή Μηχανικών Παραγωγής, προτείνουµε σχολές όπως η κοινωνιολογία και ψυχολογία. Οι σχολές αυτές, δίνοντας έμφαση στα θέματα των εργασιακών σχέσεων, θα μπορέσουν να δημιουργήσουν µια καινούργια αρχή. Ευχαριστώ πολύ 112 Πρόεδρος: Μπορούμε, τώρα, να προχωρήσουμε σε συζήτηση. Κουντουράς (Πρόεδρος του Γεωπονικού Συλλόγου Μαγνησίας): Οι δύο ομιλητές, που αναφέρθηκαν στη γεωργική τεχνολογία µίλησαν για δύο διαφορετικά πράγµατα, αν και ουσιαστικά, κατά την γνώμη μου, συμφω- νούσαν σ' ένα. Και οι δύο συµφωνούν ότι κάτι πρέπει ν' αλλάξει σ' αυτή τη καινούργια Σχολή, που θα λειτουργήσει στο Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο. Η Θεσσαλία γενικά, μας δίνει το δικαίωμα, για μια τέτοια σχολή. Η Θεσσα- λία, µε τις καλλιέργειες που έχει, με τις ιδιομορφίες του εδάφους που έχει, είναι «στα µέτρα» μιας τέτοιας γεωργικής σχολής. Θ' αναφερθώ σε μία προσωπική μου εμπειρία, γιατί όταν΄τελείωσα την Γεωπονική Σχολή Αθηνών το 1970 και βγήκα στην επαγγελµατική βΙοπά- λη, αισθανόµΟυνα σαν ένας καπετάνιος σ' ένα πλοίο που, ενώ ήξερε την θεωρητική πλευρά του μπάνιου, δεν ήξερε πως να κολυμπήσει. Θέλω να πω ότι αυτό που πρέπει σήµερα να κυριαρχήσει από την αρχή στη Σχολή Γεωργικής Τεχνολογίας είναι η πρακτική εξάσκηση των φοιτητών Οι 0- ποίοι Θα μεταφέρουν αυτή την πρακτική τους εµπειρία στον απλό αγρότη. Ας μην ξεχνούμε ότι έχουμε να κάνουμε με αγρότες, απλούς ανθρώπους, που δεν έχουν ειδικές γνώσεις, είναι δηλαδή αγράμµατος πληθυσμός. ΄Ε- χουµε να κάνουμε µ' ένα πληθυσµό Ο οποίος, από πολλές και διάφορες συμπτώσεις, είναι δύσπιστος. ΄Αρα, Ο γεωπόνος ή ο δασολόγος πρέπει να μεταφέρει, εκτός από την θεωρητική του γνώση, και την πρακτική του εµ- πειρία. Εδώ είναι το θέμα όπου πρέπει η τοπική αυτοδιοίκηση, σε συνδυασμό με τις υπηρεσίες, να ρίξει όλο της το βάρος. Η προετοιμασία για την πρακτική εξάσκηση, η ΟπΟία Θα γίνεται αργό- τερα σε αγροκτήµατα του Πανεπιστηµίου, πρέπει ν' αρχίσει από σήμερα. Από σήµερα πρέπει να µπει ο σπόρος, το φυτό µε το όποιο, αργότερα, Θα κάνουν οι φοιτητές την πρακτική τους εξάσκηση. Πρέπει να δοθούν από σήμερα από την τοπική αυτοδιοίκηση και από το Υπουργείο Γεωργίας πρότυπα αγροκτήµατα παραγωγών τα ΟπΟία, σε πρώτη φάση, θα είναι αυ- τα στα όποια θα κάνουν την πρακτική του εξάσκηση οι μελλοντικοί φοιτη- τές. Επίσης, µία από τις πρώτες υποχρεώσεις του διδακτικού προσωπικού των σχολών γεωργικής τεχνολογίας, δηλαδή των καθηγητών και του υπό- λοιπου διδακτικού προσωπικού, είναι η άμεση επαφή µε τον απλό αγρότη. Επίσης µία πρωταρχική ανάγκη των καθηγητών, επάνω σε νέες βάσεις, Θα είναι το να είναι η βιβλιογραφία τους προσαρµοσµένη επάνω στα σύγχρο- να δεδΟμένα της γεωτεχνικής επιστήμης και όχι σε απαρχαιωμένα, γιατί, όπως όλες θετικές επιστήµες, η γεωτεχνική επιστήµη εξελίσσεται ρα- 113 γδαιότατα. Πρόσφατα pa το Σύλλογο, είχαμε πάει μία εκπαιδευτική εκδρομή και θα μπορούσα να πω ότι, πριν από 6-7 χρόνια που είχα ξαναπάει, είδα ότι αυτοί προχωρούν με άλµατα, ενώ εμείς αρχίζουμε και κάνουμε βήματα. Οι αγρότες μας χρησιμοποιούν σε μεγάλη ποσότητα ζιζανιοκτόνα και παρασιτοκτόνα γιατί νομίζουν ότι έτσι Θα καταπολεμήσουν καλύτερα τις αρρώστιες η θ' αναπτύξουν καλύτερα τα φυτά, παρόλον ότι σήµερα, στην Ευρώπη, στην Αµερική και 0‘ άλλες χώρες, έχει επικρατήσει πλέον η άπο- ψη ότι οποιαδήποτε καταπολέμηση ανάπτυξης του φυτού πρέπει να έχει ά- μεση σχέση με το περιβάλλον. Ως Σύλλογος καταλήξαμε σε ορισμένες προτάσεις σχολών, που ενδε- χοµένως να λείπουν από τις δύο γεωργικές σχολές που υπάρχουν στην Ελ- λάδα. Συγκεκριµένα, καταλήξαµε στη γενετική του πολλαπλασιαστικΟύ υ- λικού, εξειδικευμένων δηλαδή σπόρων διάφόρων καινούργιων φυτών, στην ιχθυολογία, στην οικολογία, στην βιογεωργία, που ανέφερε και ο κ. Μάργαρης, και στην αγροτική τεχνολογία. Η αγροτική τεχνολογία είναι ένας γενικός όρος, αλλά αν την ερμηνεύ- σουμε ως τεχνολογία, οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει μία διάφορετική ε- ξειδίκευση μεταξύ µηχανών και φυτών. Κι αυτό γιατί σήμερα τεράστια πο- σά δαπανώνται για εισαγωγή γεωργικών µηχανηµάτων, µικρών ή μεγά- λων, τα οποία δυστυχώς µπορούν να κατασκευαστούν και στην Ελλάδα. Περισσότερη έρευνα και περισσότερη εφαρμογή των μέσων που μας δίνον- ται μπορούν να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πρέπει επίσης, αφού μιλάµε για οµαδικές καλλιέργειες, να γίνει, µέσα 0a μια τέτοια σχολή, μία εξειδίκευση απάνω στο συνεταιριστικό κίνημα, στις συνεταιριστικές καλλιέργειες όπου, λόγου χάρη, η Κάρλα, µε τα τόσα στρέµματα της, να γίνει η αρχή όπου θα μάθουν οι φοιτητές, πως επιτυγχά- νεται αυτό που λένε συνεταιρισμός, δηλαδή μείωση του κόστους παραγω- γής και αύξηση των κερδών στους γεωργούς. Ευχαριστώ Φατούρος: Οι εισηγήσεις για τη γεωργική τεχνολογία επιβεβαιώ- νουν αυτό που είπαμε προηγουμένως για τις κοινωνικές επιστήμες και για τα οργανωτικά ζητήµατα του Πανεπιστημίου: ο κοινωνικός προσανατολι- σμός που ζητεί ο κ. Καραγεωργίου, η σύνδεση της βιοµηχανίας µε το πανε- πιστήμιο όπου αναφέρθηκε ο κ. Σταυρινός, η αποτελεσματικότητα και η τεχνική ποιότητα της παραγωγής που τόνισε ο K. Τσαλαπάτας, η εξειδί- κευση που ανέφερε 0 κ. Παπαθανασίου καθώς και η ανάγκη για επεξεργα- σία συστημάτων τεχνολογίας και γεωργίας. Υπάρχει, ωστόσο, µια άλλη 114 κατηγορία προβλημάτων. Μπορούν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που ζη- τούμε να ενσωµατωθούν στην παρεχόµενη γνώση, όταν δεν υπάρχει προε- τοιμασία, όταν δεν έχουμε προετοιμασμένη επαγγελµατική υποδομή για τα διπλώματα, όταν τα στερεότυπα Οδηγούν αλλού και, ακόµη, όταν μια σειρά από συμφέροντα μπορεί να αντιδράσουν σ' αυτές τις προοπτικές; Αυτό είναι μια από τις δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει ένα πανεπι- στήµιο που όλοι µας επιζητΟύµε να γίνει. Υπάρχουν δυσκολίες, επίσης, άλλης κατηγορίας, πιο ειδικές" λόγου χάρη, Οι σχέσεις του μηχανολόγου pa την βιομηχανία. Μία από τις λύσεις που είναι γνωστή και γίνεται στις δυτικές χώρες αρκετά συχνά είναι η χρη- µατοδότηση από την βιομηχανία ερευνητικών προγραμμάτων. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ακόμη ότι θα υπάρξουν αντιράσεις μέσα α- πό το ίδιο το φοιτητικό κίνηµα. Θα υπάρξουν αντιδράσεις μέσα από συγ- κεκριμένες πολιτικές προοπτικές σε μία σύνδεση πανεπιστηµίου και βιο- µηχανίας. Από την άλλη μεριά, όμως, δεν έχουμε καμία δυνατότητα για µερικές κατηγορίες βιομηχανικής, µηχανολογικής, ηλεκτρολογικής και άλλης πληροφορίας: δεν υπάρχει μάλιστα η δυνατότητα να συνδεθούμε µε ιδιωτικές επιχειρήσεις. "Ηθελα να κάνω μία παρατήρηση, σ' αυτό που είπε Ο κ. Καραγεωρ- γίου, ότι είναι ανάγκη να έχουµε σχολή κοινωνιολογίας σ' αυτό το και- νούργιο πανεπιστήµιο. Επειδή είναι αδύνατο να οργανωθούν από την πρώ- τη στιγμή όλες αυτές οι κατευθύνσεις, θα πρέπει, με δύο ή τρεις θέσεις που θα υποδειχθΟύν από την αρχή, να μπορεί να καλυφθεί όλη αυτή η πολλα- πλότητα και πολυπλοκότητα των κατευθύνσεων. Ακόμη, οι παιδαγωγικές επιστήµες που θα υπάρχουν δίνουν όλες τις δυνατότητες που χρειάζεται ο μηχανικός, γεωτεχνικός και οποιοσδήποτε άλλος στο να πάρει πληροφο- ρίες σ' αυτές τις επιστήμες. Οι κοινωνιολόγοι, που θα δουλεύουν στα παι- δαγωγικά τμήματα, αποτελούν τον ορίζοντα της κοινωνιολογικής γνώσης για όλους τους άλλους. Επίσης, δεν Θα πρέπει να υπάρχει νεκρός χρόνος. Δεν θα πρέπει να περιμένει το Πάνεπιστήμιο να βρει τους χώρους και τότε να είναι καλύτε- ρο. Δεν θα πρέπει ακόμη να περιμένει να βρει τους δασκάλους και τότε να είναι καλύτερο. Θα περνούσε, έτσι, ένας νεκρός αρνητικός χρόνος, που θα µπορούσε να ήταν θανάτηφόρΟς. Πρέπει από τώρα, από την στιγμή που θα ΘεσμοθετηΘεί pa το Προεδρικό Διάταγμα, η Διοικούσα Επιτροπή, να βρε- Θούν οι μηχανισµοί που, μέσα στο διάστημα που θα υπάρχει ανάμεσα σ' αυτές τις θεσμικές αποφάσεις έως την στιγµή της λειτουργίας, να έχει προ- ετοιμάσει το πεδίο και τις συνθήκες λειτουργίας. Το Πανεπιστήμιο πρέπει να μη λειτουργεί ανάπηρα, αλλά να έχει υψηλό βαθµό αποτελεσµατικότη- τας. &… 115 Μία πρώτη ανάγκη είναι η πιο προσεχτική απογραφή του δυναμικού που έχει η Θεσσαλία για να διαμορφώσει τις συνθήκες, µε τις οποίες θ' αρ- χίσει να λειτουργεί σε ένα-δύο χρόνια το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, στην Λάρισα, στην Καρδίτσα ή στον Βόλο, σε αγροκτήµατα ή σε βιοµηχα- νίες. Θα πρέπει να έχουν σχηµατισΘεί κατάλογοι που θ' απογράφουν µε κάθε δυνατή λεπτοµέρεια τις δυνατότητες. Και αυτά όλα θα συμπλεχθούν στην στιγµή που, κάποια 1η Σεπτεμβρίου 1984 ή 1985, θ' αρχίσουν να λει- τουργούν αυτές οι Σχολές. Να μην γίνει εκ των υστέρων αυτή η απογραφή και να μην ενεργήσει «θανατηφόρα» στο ξεκίνημα του καινούργιου Πανε- πιστημίου. Ευχαριστώ Πρόεδρος: Ο κ. Μάργαρης έχει το λόγο. Μάργαρης: Εδώ στην Ελλάδα τα πράγµατα είναι λίγο πίσω. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Στο γυμνάσιο κυριαρχεί η φυσική και τα μαθημα- τικά γιατί, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, υπήρξε μία έκρηξη σ' αυ- τούς τους κλάδους. Η έκρηξη αυτών των κλάδων πέρασε δια µέσου των πανεπιστημίων, συνήθως με μεταφράσεις ξένων συγγραμµάτων. Γίνονται διάφορες «επαναστάσεις» στην επιστήµη όπως στη μοριακή βιολογία. Στο εξωτερικό η επανάσταση αυτή έγινε το 1956 ενώ σε µας ήρθε το 1965. "Ετσι, ενώ εμείς σχεδιάζουμε το μέλλον, μένουμε πίσω πάντοτε σε σχέση µε την πρόοδο που γίνεται στο εξωτερικό. Υπάρχει λοιπόν πάντοτε ένας κίνδυνος κοιτάζοντας το παρελθόν" να σχεδιάζουμε το μέλλον και να είµαστε µια επανάσταση πίσω. Ο Βόλος έχει τη δυνατότητα να αποφύγει τέτοια τακτική. Μπορεί να ι- δρύσει το πανεπιστήμιό του σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις της επι- στήμης… Θα σας πω ένα παράδειγμα. Στη Σκόπελο, η παραγωγή των δαµά- σκηνων, από 400 τόνους που ήταν το 1950, έπεσε τώρα στους 5. Κι αυτό γιατί μαζεύονται τα δαμάσκηνα τον Αύγουστο, που υπάρχει έλλειψη εργα- τικών χεριών, επομένως υπάρχει μεγάλο κόστος συλλογής και χρησιµο- ποιούν µία μεθοδολογία, η οποία λέει: παίρνουμε τα δαμάσκηνα τα βάζου- με σ' ένα φούρνο για να τα ψήσΟυµε, μετά τα πιάνουμε pa τα δάχτυλα και τα γυρίζουμε. Γι' αυτό τα δικά μας τα δαμάσκηνα είναι πλαδαρά ενώ τ' άλλα τα δαμάσκηνα της Καλιφόρνιας είναι ζαρωμένα, γιατί εκεί τα περ- νούν μέσα από τούνελ. Είµαστε μία επανάσταση πίσω. Τα δαμάσκηνα της Καλιφόρνιας έρ- χονται φθηνότερα και συγχρόνως τώρα στη Σκόπελο μπλοκάρουν την ξύ- 116 λευση του δάσους, pa τα ξύλα του οποίου στεγνώνουν τα δαμάσκηνα. ΣυσσωρεύΟνται εκεί µπάζα και κινδυνεύει το δάσος να καεί. Γι αυτό, νοµίζω ότι είναι πιο εύκολο να ξεχάσουµε το παρελθόν και να προγραμματίσουμε πάνω σε νέες βάσεις. Κουντούρης (Δήμαρχος Βόλου): "Ενα ερώτημα για τους εισηγητές, πάνω στο θέµα της γεωργικής τεχνολογίας. Υπάρχει μία κατηγορία κηπο- τεχνικών, στις άλλες χώρες, ιδιαίτερα στην Ουγγαρία, που δεν είναι γεω- πόνοι. ΄Εμπαιναν στη σχολή γεωπονικής-αρχιτεκτονικής και παρακολου- θούσαν από την αρχή 4 ή 5 χρόνια σπουδών και έπαιρναν μιαν εγκυκλοπαι- δική μόρφωση. Απ' ότι ξέρω, και στην πόλη μας και σ' όλες τις πόλεις της Ελλάδας, ειδικά σήμερα που σχεδιάζονται δενδροστοιχ΄Ιι;ς, πλατείες, πάρ- κα, πράσινο, τόπΟι αναψυχής, νοµίζω ότι είναι αυτή η κατηγορία τεχνικών που χρειάζεται ιδιαίτερα. Θέλω, επομένως, να ρωτήσω αν Θα μπορούσε να ιδρυθεί, μια τέτοια σχολή. Εφ' όσον υπάρχει σε χώρες του εξωτερικού, θα μπορούσε να Ιδρυ- θεί και στο Πανεπιστήµιο της Θεσσαλίας. Ας μείνει αυτό ως πρόταση. 3η Συνεδρίαση Σάββατο 1.10.83, 8 μμ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ Καθηγητής Δ. ΦΑΤΟΥΡΟΣ ΓεΝΙκο ΘΕΜΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ KAI ΑΣΤΙΚΟΣ [ΣΤΟΣ Πρόεδρος: Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα σας. Αρχίζει η 3η συνεδρίαση του διήμερου που οργανώνεται από το Δήμο- τικό Κέντρο Ερευνών και Μελετών Βόλου, με θέµα: «το Θεσσαλικό Πανε- πιστήμιο και o ρόλος του Βόλου». Το γενικό θέµα της σηµερινής συνεδρίας είναι: «πανεπιστήµιο και α- στικός ιστός». Οι εισηγήσεις είναι δύο και είναι φανερό ότι θα έχουμε περι- θώριο για συζήτηση. Θα ήταν χρήσιμο, εκτός από τη συζήτηση στο αντι- κείµενο των εισηγήσεων, να κάνουµε και μία γενική συζήτηση αµέσως pa- τά, ίσως να συνδυάσουμε τις παρατηρήσεις και τα ζητήματα που συζήτη- Θηκαν στις προηγούµενες συνεδριάσεις. 'Ισως Θα µπορούσαµε να σκε- φθούμε και µερικά χαρακτηριστικά σηµεία που προκύπτουν από τις συζη- τήσεις αυτές. Η πρώτη εισήγηση είναι από τον κ. Θ. Παπαγιάννη και το γενικό Θέμα είναι: «το πανεπιστήµιο στην πόλη: δράση και ανάδραση». Η δεύτερη εισήγηση είναι από μία οµάδα: από τον κ. Α. Κωτσιόπου- λο, την κ. Δ. Νικολάου και τον κ. Χ. Πανταζίδη με θέμα: «το πανεπιστή- μιο και ο ιστός της πόλης: προτάσεις για την χωρική ανάπτυξη του Θεσ- σαλικού Πάνεπιστήμίου». Ο κ. Παπαγιάννης έχει τον λόγο. Θ. Παπαγιάννης (Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος): "Ηθελα να ευχαριστήσω το Δηµοτικό Κέντρο Ερευνών-Μελετών Βόλου που .με κάλεσε στην αίθου- σα αυτή να διατυπώσω κάποιες σκέψεις. "Ηθελα, παράλληλα, ν' απολογη- θώ, γιατί οι σκέψεις που έχω να διατυπώσω είναι πολύ λίγες. Αυτό οφείλε- β" 118 ται σε τρεις λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι, κατά την διάρκεια αυτού του διήμερου, το θέμα καλύφθηκε σχεδόν πλήρως από τους ομιλητές. Πρέπει να σημειώσει κανείς ότι είναι φοβερά ενδιαφέρον το γεγονός ότι Οι Ομιλητές προέρχον- ται από διάφορους κλάδους, έχουν διαφορετικές εµπειρίες και μιλούν για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα. Παρ' όλα αυτά και παρ' όλον ότι οι Ομιλίες πολ- λές φορές ήταν εξειδικευμένες σε Ορισµένους τοµείς, φαίνονται πλήρως να συμφωνούν στα βασικά ζητήματα που αφορούν στο Θεσσαλικό Πανεπι- στήμιο. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το χαιρετίσουµε όλοι ως θετική α- παρχή των διαδικασιών. Νομίζω ότι, στο τέλος αυτής της συζήτησης, τα κοινά σημεία στα οποία όλοι συμφωνούν θα πρέπει ν' απόµΟνωθΟύν και να προβληθούν προς τα έξω, γιατί αποτελούν την βάση όλων των επόμενων προσπαθειών. Ο δεύτερος λόγος, επιτρέψτε µου να πω, είναι προσωπικός. Κάθε άν- Θρωπος περνάει ορισμένες φάσεις. Στην δική µου την ζωή Οι φάσεις αυτές κυµαίνονται µεταξύ επιστημονικής έρευνας, αγώνων και δράσης. Αυτή τη στιγμή, νοµίζω ότι αυτό που χρειάζεται και που πρέπει να γίνει είναι η δρά- ση για την δηµιουργία κάποιου πράγµατος, είτε αυτό είναι πολεοδομία εί- τε αυτό είναι πανεπιστήµιο. Το πρόβληµα ίσως δεν είναι Θεωρητικό, δεν εί- ναι διευθετικό, είναι να δούµε τι πρέπει να γίνει, ώστε το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, που γίνεται πραγματικότητα, να είναι πλήρες πανεπιστήµιο. Ο τρίτος λόγος είναι ακόμη περισσότερο προσωπικός. Στάθηκα κά- που να πιω κάτι. Δίπλα µου ήταν ένας εργάτης που δουλεύει στη βιομηχα- νία του ΘεΟχαράκη και πιάσαμε κουβέντα ακριβώς για το Πανεπιστήμιο. Μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που Ο άνθρωπος αυτός - ένας γέρος άν- θρωπος - αισθανότανε την έλλειψη παιδείας, τόσο της προσωπικής δικής του όσο και της περιοχής, και ακόμη Ο τρόπος που καταλάβαινε την ανάγ- κη για πανεπιστήμιο. Βλέπετε, το Θέμα του Πάνεπιστήμίου, αποτελεί ένα θέµα καταξίωσης και ωριµότητας της περιοχής. Μετά την εισαγωγή αυτή, θέλω να σας πω το εξής: πάρακολΟυθώντας τις Οµιλίες όλων των εκλεκτών συναδέλφων, έχω σταθεί σε μία περίεργη αντίφαση. Από την μια μεριά όλοι συµφωνούν ότι το πάνεπιστήµιΟ μπορεί να παίξει ένα ρόλο φοβερά γόνιμο και να έχει μία Θετική επιρροή στην ανά- πτυξη όχι µόνο μιας πόλης, αλλά µιας ολόκληρης περιφέρειας. Αναφέρθη- καν οι διάφορες αυτές επιρροές στον οικονομικό τοµέα. στον πολιτιστικό τοµέα, στον κοινωνικό τομέα. Από την άλλη µεριά, όσοι από τους συνάδελφους είναι ακαδημαϊκοί και είχαν αναφερθεί, όχι µόνο τώρα αλλά και παλαιότερα, στις σχέσεις των περιφερειακών πανεπιστηµίων µε τις πόλεις, έχουν σχεδιάσει μία πο- λύ μελαγχολική και απαισιόδΟξη εικόνα. Θυμίζω στους πάρόντες την Οµι- 119 λία του καθηγητή Σισσούρα από την Πάτρα, πριν από λίγα χρόνια, που α- ναφέρθηκε στις σχέσεις του Πανεπιστημίου της Πάτρας με την περιοχή του και ανέλυσε με τρόπο γραφικό τη σχέση ανταγωνισμού που υπάρχει α- νάμεσα στο Πανεπιστήµιο και την πόλη. Και βέβαια όχι μόνο δεν υπάρχει θετική επιρροή του Πανεπιστημίου πάνω στην πόλη αλλά αρνητική επιρ- ροή του ενός πάνω στο άλλο. Πριν από δύο χρόνια, το καλοκαίρι του '81, το πολιτικό περιοδικό «Αντί» έκανε μία συγκέντρωσή στα Ιωάννινα. Στή συγκέντρωσή αυτή πή- ραν μέρος και παράγοντες της πόλης, μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και επίσης καμιά δεκαριά καθηγητές. Ενώ το Θέμα ήταν η ανάπτυξη της περιοχής, στο τέλος εστιάσΘήκε τελείως στη σχέση του Πανεπιστημίου με την πόλη. Και οι δύο πλευρές είχαν µια έντονη πικρία. Οι μεν εκπρόσωποι της πόλης έλεγαν ότι το Πανεπιστήμιο αγνοεί την πόλη σε μια φάση ανα- δημιουργίας και προγραμματισμού της. Από την άλλη μεριά, Οι παράγον- τες του Πανεπιστημίου, οι καθηγητές, έλεγαν ότι η πόλη τους αγνοεί και ό- τι δεν έχουν επαφή μαζί της. 'Αρα βλέπει κανείς ότι, ενώ στη θεωρία το πανεπιστήμιο έπρεπε να έ- χει μια καλή επιρροή πάνω στην πόλη, στην πράξη τα πράγματα εξελίσ- σονται αντίστροφα. Μια και το Θέµα μας είναι ποια είναι η καλύτερη σχέ- ση του πανεπιστηµίου και της πόλης, Θα πρέπει να σταθούμε στο σηµείο αυτό και να δούµε ποιοί είναι Οι λόγοι που δημιουργούν αυτά τα προβλήµα- τα, αφού στόχος µας είναι το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο να εδραιωθεί κα- λύτερα και να αναπτυχθεί στο Θεσσαλικό χώρο. Για να το κάνουµε αυτό, πρέπει να δούµε λιγάκι προσεκτικότερα αυ- τές τις δύο έννοιες: πανεπιστήμιο και πόλη. Τι είναι η πόλη; Κατά µια ερμηνεία, η πόλη είναι ο χώρος στον οποίο συμπυκνώνονται οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Γιατί οι ανθρώπινες δρα- στηριότητες απλώνονται σ' όλο το χώρο, αλλά σε κάποια σημεία του χώ- ρου συµπυκνώνονται και αποκτούν ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα. Κατά µιαν άλλη όμως ερμηνεία, πόλη δεν είναι το κέλυφος στο οποίο αναπτύσσονται οι δραστηριότητες, αλλά ο κοινωνικός μηχανισμός ο οποίος προκαλεί αυ- τές τις δραστηριότητες. Εάν αυτή είναι μια αποδεκτή ερµηνεία, τότε θα πρέπει κάπως να δια- φοροποιήσουμε τα πράγματα. Γιατί, αν πάρουμε τον ορισμό της στατιστι- κής υπηρεσίας για το τι είναι αστική περιοχή, ημιαστική κλπ., το κριτήριο είναι καθαρά αντικειµενικό. Αλλά, αν δούμε την έννοια της ολοκληρωμέ- νης πόλης, δηλαδή ενός οργανισµού πλήρους, τότε θα δούµε ότι ένας τέ- τοιος οργανισµός πρέπει να είναι αυτός ο οποίος έχει ολοκληρώσει τις αν- θρώπινες δραστηριότητες. Δεν μπορεί δηλαδή ολοκληρωμένη πόλη να εί- ναι μιά πόλη που αποτελεί ένα απλό υπνωτήριο, όπως υπάρχουν ορισμένες 120 πόλεις στο εξωτερικό. Δεν μπορεί να είναι μια πόλη η ΟπΟία έχει μια συγ- κεκριµένη εξειδίκευση, δηλαδή μια εργοστάσιακή πόλη, που αποτελεί α- πλώς το χώρο όπου παρα μένουν οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στις βιομη- χανίες. Δεν μπορεί να είναι ολοκληρωμένη πόλη μια πανεπιστηµιακή πό- λη, δηλαδή ένα γκέτο το οποίο απλώς υποστηρίζει ένα πανέπιστήμιο. Μια ολοκληρωµένη πόλη πρέπει να είναι μια πόλη, στην ΟπΟία αναπτύσσονται σύµμετρα όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Και αφού και η γνώση, η παιδεία, η επιστήμη είναι έργο ανθρώπινης δραστηριότητας, μια ολοκλη- ρωµένη πόλη είναι εκείνη η ΟπΟία µπορεί να γεννήσει και να υποστηρίζει εκπαιδευτικές και επιστημονικές δραστηριότητες. Εάν λοιπόν έχουμε µια τέτοια θεώρηση της πόλης, Θα πρέπει αυτό το κριτήριο να το εφαρµόσουμε ως μέτρο εκκίνησης για το διαχωρισμό των ελληνικών πόλεων, ώστε από εκεί και έπειτα να προχωρήσουµε στο επό- pavo βήμα. Αλλά για να δούμε λίγο και την άλλη πλευρά, την πλευρά του πανεπι- στημίου. Πριν από τρία χρόνια Ο Δημήτρης Φατούρος έκανε εδώ μία «κο- φτερή» ανάλυση της έννοιας «πανεπιστήµιο». Από τη μια µεριά ανάπτυξε την μια άποψη για το τι είναι πανεπιστήμιο" δηλαδή, ένα ίδρυμα για την παραγωγή στελεχών χρήσιμων για την κοινωνία, δηλαδή ανθρώπων οι 0- πΟίΟι καλύπτουν συγκεκριμένες κοινωνικές ανάγκες. Και μάλιστα είχε πει τότε - θυμάµαι και τις λέξεις του - ότι ένα τέτοιο πανεπιστήμιο θα έχει και τεχνικούς, όχι μόνο τεχνικούς των τεχνικών επιστημών, αλλά τεχνι- κούς γιατρούς, τεχνικούς δικηγόρους, τεχνικούς αρχαιολόγους, τεχνικούς φιλοσόφους, δηλαδή επαγγελματίες. Αυτή είναι μια σύλληψη του πανεπιστημίου. Υπάρχει όμως και μια δεύτερη σύλληψη του πανεπιστημίου που είναι πολύ ευρύτερη και της ο- ποίας Ο ρόλος μέσα στην κοινωνία είναι τελείως διαφορετικός. Θα μου ε- πιτρέψετε να διαβάσω τον ορισμό που Ο Δημήτρης Φατούρος είχε δώσει τοτε: «Σύμφωνα με τη δεύτερη αυτή ερμηνεία του πανεπιστημίου, το πανεπιστήμιο είναι ένα σύνολο διαδικασιών που προσανατολίζε- ται στην κριτική ανανέωση της γνώσης, στην εδραίωση επιστημο- νικών εργαλείων και τρόπου σκέψης, στη συσχέτιση κάθε αντι- κειμένου pa τον κοινωνικό περίγυρο και με τις επιπτώσεις στο φυ- σικό και κοινωνικό χώρο». Αυτή είναι µια δεύτερη αντίληψη του πανεπιστημίου, τελείως διαφορε- τική από την πρώτη. Τώρα, αν έχει κανείς άλλος «ανορθόδοξες» σκέψεις, προβληµατίζε- ται µε το τι είδους πανεπιστήμιο είχαμε μέχρι προ τινος και έχουμε ακόµα 121 στην Ελλάδα. Είναι του πρώτου είδους ή του δεύτερου ή πιθανόν κάποιου τρίτου; Γιατί δεν αποκλείεται καθόλου στον ελληνικό χώρο να έχουµε ε- φεύρει ένα δικό μας τύπο πανεπιστημίου, όχι ένα πάνεπιστήμιο που παρά- γει τεχνικούς χρήσιμους στην κοινωνία, όχι ένα πανεπιστή μιο που προάγει την ειδική γνώση, τη «διέγερση» που έλεγε ο Φατούρος, αλλά ένα πανεπι- στήμιο γραφειοκρατικό, που παράγει χάρτιά, τα οποία αποτελούν τυπικά προσόντα για τους εργαζόμενους στο δήμόσιο τομέα. Αυτό είναι μια τελείως διαφορετική αντίληψη του πανεπιστημίου, που μόνο η εκφώνησή της αναιρεί πλήρως την έννοια της ανώτατης παιδείας. Βέβαια, ο Γενικός Γραµµατέας του Υπουργείου Παιδείας, pa το να εκφρά- ζει τήν αισιοδοξία για τις διαδικασίες που ξεκινούν τώρα, κατά κάποιο τρόπο επιβεβαίωσε τα προβλήματα που υπήρχαν µέχρι χθες ή σήμερα το πρωί. Δεν θέλει κανείς να διαψεύσει την αισιοδοξία του και όλοι ευχόμα- στε αυτή να είναι δικαιολογημένη και πράγµατι να οδηγεί σε µια ανανέω- ση της ανώτατης παιδείας. Αλλά αυτό δεν αναιρεί τα προβλήµατα που υ- πήρχαν μέχρι σήμερα και τον αριθµό των ανθρώπων που βγαίνουν σήµερα από τα πανεπιστήμια κρατώντας ένα άχρηστο χαρτί και με πλήρη αδιαφο- ρία για το αντικείµενο του χαρτιού αυτού. "Εχω µια κόρη, η οποία είναι τεταρτοετής φοιτήτρια στο Πανεπιστη- μιο της Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα της Βιολογίας. "Οταν τη ρώτησα τι κλί- μα επικρατεί, µου λέει: «πατέρα, στο Τμήμα της Βιολογίας, όπου βρίσκο- µαι, υπάρχουν 156 φοιτητές. Απ' αυτούς 3 μόνο είχαν δηλώσει βιολογία ως πρώτη προτίμηση. Οι άλλοι όλοι κυμαίνονται από αρχιτεκτονική, ιατρική και όλες τις άλλες επιστήμες. Και αδιαφορούν τελείως για το συγκεκριμέ- νο αντικείµενο». Βέβαια, έτσι είναι δύσκολο να υπάρξει ανώτατη παιδεία. Βλέποντας λοιπόν λιγάκι το πρόβλημα της πόλης από τη μια µεριά και το πρόβληµα του πανεπιστημίου από την άλλη, αρχίζει να σκέπτεται κανείς ότι για να υπάρξει μία σχέση πόλης και πανεπιστημίου, πρέπει να υπάρξουν ορισμένες προύποθέσεις. Ποιες είναι αυτές οι προύποθέσεις; Εί- ναι πολλές. Υπάρχουν όµως ορισµένες σηµαντικές. Η πρώτη είναι ότι η πόλη, που Θα υποδεχθεί ένα πανεπιστήµιο, πρέπει να έχει φτάσει στο ώριμο σημείο της Ολοκλήρωσής της. Για να κάνουμε έ- να βήμα πίσω, παλιά, τα πανεπιστήμια δεν εμφανίζονταν από τις σκέψεις ενός κυβερνητικού κεντρικού οργάνου. "Ηταν δήµιούργήµα της πόλης. "Ο- ταν µια πόλη έφτανε σε µιαν ορισµένη ωριμότητα, το πανεπιστήμιο έβγαι- νε µέσα από τα σπλάγχνα της, μέσα από τις διαδικασίες της, µέσα από τις εκδηλώσεις της. Δεν το αποφάσιζε ο κυβερνήτης, ότι πρέπει εδώ να γίνει ένα πανεπιστήµιο. Σήµερα, τα πράγµατα είναι λίγο αλλοιώτικα. Παρ' όλα αυτά, για να µπορέσει μια πόλη ν' αποκτήσει επαφή μ' ένα 122 πανεπιστήµιο, πρέπει να έχει φτάσει σε μιαν ωριμότητα. Δεν είναι δυνατό, όπως έχει γίνει αρκετές φορές στον ελληνικό χώρο, ν' ανοίγουμε, για λό- γους µικρΟπΟλιτικΟύς, ένα ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυµα σε μια μικρή κωμόπολη, με την ελπίδα ότι αυτό το ίδρυμα θ' ανεβάσει το επίπεδο της πόλης. Πρέπει, πρώτα απ' όλα, αυτή η πόλη να είναι έτοιμη. Πρέπει να έ- χουν γίνει όλες αυτές οι μακρόχρΟνες διαδικασίες, ώστε αυτή η πόλη να μπορέσει να γίνει ένα σώμα με το ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Πριν από τρία χρόνια είχα υποστηρίξει µιαν άλλη άποψη - ήταν και αλλοιώτικες Οι συνθήκες τότε - ότι Θα έπρεπε Ο Βόλος να ιδρύσει ένα Δη- µοτικό Πανεπιστήµιο. Αυτό το είχα πει όχι µόνο για πρόκληση - που ή- ταν τότε ένας λόγος - αλλά γιατί πίστευα πραγματικά ότι ο Βόλος είχε φτάσει σε μια τέτοια ωριμότητα ως πόλη, ώστε Θα µπορούσε µέσα από τον ιστό του να προκύψει µια ανώτατη εκπαιδευτική λειτουργία. Και ήδη σε μικρά τμήµατα αυτή η λειτουργία προέκυπτε. Γιατί γίνονταν εδώ διεθνή σεμινάρια, συγκεντρώσεις, ζυµώσεις. Υπήρχε όλη αυτή η απαρχή της ά- νώτατης εκπαιδευτικής σκέψης. Επομένως, πρώτη προυπόθεση είναι να υπάρχει ένα αστικό κέντρο, μια πόλη ολοκληρωμένη και ώριμη για να δεχθεί την πανεπιστηµιακή λει- τουργία. Η δεύτερη προυπόθεση είναι να έπιτελεί το πανεπιστήμιο το ρόλο του. Εάν το πανεπιστήµιο αποτελεί απλώς ένα φυτώριο παραγωγής χρησίµων ή λιγότερο χρησίµων τεχνικών, δεν είναι εύκολη η επαφή του pa την πόλη, παρά μόνο στο επίπεδο της οικονομικής αντάλλαγής. Σου δίνω στελέχη, μου δίνεις στέγαση, και βρίσκουμε την οικονοµική σχέση ανάμεσα στα δύο. Είναι μία καθαρή συναλλαγή οικονομικού χαρακτήρα. Αν το πανεπιστήµιο αποτελεί ένα γράφειΟκρατικό ίδρυμα παραγωγής χαρτιών, τότε ο ρόλος του στην πόλη είναι πάρα πολύ περιορισµένος. Μπορεί βέβαια ν' αγοράζει τα χαρτιά από τα µαγαζιά της πόλης αντί να τα παίρνει από την Αθήνα. Είναι και αυτό μια οικονομική συναλλαγή. Μόνο αν το πανεπιστήμιο αποτελεί ένα ίδρυμα, όπου αναπτύσσονται διαδικασίες δημιουργίας, όπου εκφράζεται όλη η επαναστατικότητα της επιστήμης, όπου μελετώνται σε βάθος τα προβλήματα, τότε μόνον η επα- φή του με την Ολοκληρωµένη πόλη είναι δυνατό να είναι θετική και αποτε- λεσµατική. Ο τρίτος παράγοντας είναι να υπάρξει μια Οργανική επαφή ανάµεσα στο χώρο - είτε αυτός Ο χώρος είναι η πόλη, είτε η περιφέρεια - και το πανεπιστήμιο. ΄ΕΘεσα επίτηδες χθες ένα ερώτημα προκλητικό στον κ. Ροκο, για το ρόλο που παίζει η τοπική αυτοδιοίκηση στην εκπαίδευση. Μου έδωσε µια συγκεχυµένη απάντηση και, όταν Ο προεδρεύων µε ρώτησε αν pa ικανο- 123 ποίησε, είπα «βεβαίως». Η έννοια της απάντησης, φυσικά, ήταν «βεβαίως όχι». Γιατί κατάλαβα πλήρως ότι δεν απάντησε στο ερώτηµα. Υπάρχουν χώρες του εξωτερικού, όπου τα πανεπιστήμια είναι είτε περιφερειακά είτε και δημοτικά. Ελέγχονται δηλαδή από την τοπική αυτοδιοίκηση. Εγώ δεν έφτασα σ' αυτό το άκρο. Ρώτησα απλώς ποιος διάλογος, ποια επαφή υπάρχει ανάμεσα στην τοπική αυτοδιοίκηση και στην ανώτα- τη παιδεία. Βέβαια, θα μου απαντήσει κανείς ότι συνταγµατικά η ανώτατη εκπαίδευση είναι ανεξάρτητη. Ναι. Αλλά έχει σήμερα ένα διάλογο με την κεντρική εξουσία. Γιατί αυτός ο διάλογος, μέσα στα πλαίσια της αποκέν- τρωσης, να μη γίνεται με την περιφερειακή διοίκηση, σήμερα, και αυτο- διοίκηση, αύριο; Γιατί οι πιστώσεις, οι αποφάσεις, οι εγκρίσεις να δίνονται από το κεντρικό Υπουργείο Παιδείας στην Αθήνα και όχι από την περιφε- ρειακή διοίκηση της χώρας; Πιστεύω ότι αυτό θ' αποτελούσε ένα πολύ ι- σχυρό εργαλείο για την ένταξη και συνένωση του χώρου pa το πανεπιστή- μιο. Βέβαια, σήµερα διαφαίνεται μια τέτοια απαρχή πράγµατι, με τη συµ- μετοχή των φοιτητών στη διοίκηση των πανεπιστηµίων. Αν ένα σημαντικό ποσοστό των φοιτητών κατάγονται από την περιοχή όπου βρίσκεται το πανεπιστήµιο, έμμεσα η κοινωνία επηρεάζει τη διοίκηση των πανεπιστη- µίων μέσα από τα παιδιά της. Αλλά νοµίζω ότι αυτή η επιρροή είναι υπέρ- βολικά έµμεση και, άρα, δεν είναι αποτελεσματική. Επομένως, μια και τονίστηκε… πολλές φορές η ιδιαιτερότητα που πρέ- πει να έχει το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο, μια τέτοια ιδιαιτερότητα θα ήταν το να µελετηθεί ο τρόπος που η Θεσσαλία, ως Βόλος και ως άλλες πόλεις της, οι οργανώσεις της θα έχουν ανοικτό διάλογο και επικοινωνία στο Πα- νεπιστήμιο της Θεσσαλίας, και όχι βέβαια μόνο με την αξιοποίηση των οι- κοπέδων του Πανεπιστημίου ή µε άλλους τέτοιους οικονομοτεχνικούς τρόπους, αλλά µε συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων που αφορούν στο Πανεπιστήμιο. Μετά απ' αυτές τις γενικότερες σκέψεις, έπρεπε να δούμε πώς οδή- γούμαστε στη σχέση του Θεσσαλικού Πανεπιστήμιου μέ το χώρο του. Για- τί, στο κάτω-κάτω, όλη αυτή η συζήτηση σκοπεί στο να οδηγεί σε συγκε- κριμένες σκέψεις και όχι σε µια αφηρηµένη ακαδημαϊκή συζήτηση. Αυτό λοιπόν που προκύπτει είναι το εξής: πρώτα απ' όλα πρέπει να a- ρευνηθεί ο θεσσαλικός χώρος µε κάποια αντικειμενικότητα. Και εδώ επι- τρέψτε μου να πω σε κάποια υποσημείωση το εξής: εγώ δεν είµαι Βολιώ- της, ούτε καν έχω σπίτι στο Πήλιο. Συχνάζω όµως στην περιοχή. Έχω δουλέψει στο Βόλο ως μελετητής της πόλης, αλλά έχω δουλέψει και στη Λάρισα, έχω δουλέψει σε πολλά σημεία του θεσσαλικού χώρου, αλλά δεν αισθάνομαι ιδιαίτερες δεσμεύσεις και εποµένως νοιώθω ότι μπορώ να µι- 124 λώ τελείως ανεπηρέαστα. Λοιπόν, λέω ότι πρέπει πρώτα απ' όλα να διερευνηθεί ο θεσσαλικός χώρος, ώστε να δούμε ποια από τα αστικά του κέντρα µπορούν σήμερα να φιλοξενήσουν, και όχι να καταπνίξουν, πανέπιστηµιακές δραστηριότητες. Πρέπει ν' αποφύγουμε την εξολόθρευση (λέξη, νομίζω, του Δημήτρη Φα- τούρΟυ) των πανεπιστηµίων με το να τα εντάξουμε σε ΟικισμΟύς, Οι Οποίοι ακόµα δεν έχουν αποκτήσει την ωριµότητα της πόλης. Και επομένως, όχι μόνο δεν µπορούν να στηρίξουν ένα πάνεπιστήµιο, αλλά αποτελούν και αιτία διάλυσης του. Απλώς περιλαμβάνουν τα κτίρια, τα Οποία, μετά τη λήξη των μαθημάτων, αδειάζουν από διδάσκοντες και διδασκΟμένΟυς, οι ΟποίΟι τρέπονται σε φυγή προς κάθε κατεύθυνση, Αυτό λοιπόν είναι ένα πρώτο μέλημα. Πρέπει η Θεσσαλία να ερευνη- θεί μ' αυτό το αυστηρό κριτήριο. Δεν p’ ενδιαφέρει ποιος Οικισμός είναι στο γεωγραφικό κέντρο, αν απέχει πέντε χιλιόμετρα δεξιά ή αριστερά, αλ- λά αν είναι σε θέση σήµερα να φιλοξενήσει µία πανεπιστημιακή λειτουρ- γία. Αυτό είναι το κύριο κριτήριο. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο πρέπει να είναι πανεπιστήμιο. Και εκεί πέρα κατηγΟρώ και τον εαυτό poo και τους άλλους για τη δειλία μας. Διότι πρόκειται περί δειλίας, όταν, μπρος στη φροντίδα να καθησυχάσΟυμε την πολιτεία ότι δεν αντιµετωπίζουμε τα προβλήματα pa μαξιμαλισμό, δεχόμαστε ένα ισχνό πρόγραμμα σχολών, ασχέτων η μία από την άλλη, τις Οποίες θεωρούμε ότι κάπως καλύπτουν τις ανάγκες της περιοχής και Οι Οποίες δεν δημιουργούν μεγάλες αντιδρά- σεις. Μα αυτό δεν είναι πανεπιστήμιο. Πανεπιστήμιο - το λέει και η λέξη - είναι ένα ευρύ ίδρυμα το Οποίο περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα λειτουρ- γιών, που μόνον έτσι μπορεί να λειτουργήσει. Έχουν δηµιουργηθεί πανεπι- στήµια σε πολλές χώρες. Δεν πιστεύω πουθενά να σκέφθηκε κανείς ότι μπορεί να ξεκινήσει ένα πανεπιστήµιο ισχνό, ως άθροισμα δύο-τριών σχο- λών, με λίγους φοιτητές. Υπάρχει ένα ελάχιστο μέγεθος που ένα πανεπι- στήµιο λειτουργεί και ένα ελάχιστο φάσμα σχολών που του επιτρέπει να λέγεται πανεπιστήµιο. Κάτι που είναι τόσο εξειδικευµένο, δεν µπορεί να εί- ναι πανεπιστήμιο. "Αρα το καταδικάζουμε από την αρχή, από την ίδρυσή του, σε περιθωριοποίηση. Θα επανέλθω πάλι στην κόρη µου, η οποία σπουδάζει βιολογία. 'Ολο το χρόνο πέρυσι παρακολουθούσε μαθήματα φιλοσοφίας. Γιατί; Γιατί το Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης έχει αυτό το εύρος. Τι Θα γινόταν αν ήταν στην Ξάνθη και αν έπρεπε, για ν' ακούσει μια διάλεξη φιλοσοφίας, να πρέ- πει να πάει από την Ξάνθη στην Κομοτινή ή, αν ήταν στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, να πρέπει να πάει από τη Μυτιλήνη στην Κω; Είναι ποτέ δυ- 125 νατό αυτό το πράγμα; Είναι παιδεία αυτή; Λοιπόν, πρέπει να επιμείνουμε ότι το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας πρέπει να είναι πανεπιστήμιο. Βέβαια, θα µου πείτε, ας είµαστε πραγματι- στές. Η Ελλάδα έχει υπερβολικό αριθµό σχολών, δεν υπάρχει ανάγκη για άλλες. Ναι, αλλά και αυτό λύνεται. Αφού ξέρουμε ότι τα Πάνεπιστήμια της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης είναι ήδη υπερκορεσμένα, ας καταργή- σουμε κομμάτια από τα Πανεπιστήµια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης για να ενισχύσουµε τα περιφερειακά πανεπιστήμια. Ας αποκάτάστήσουµε κάποια ισορροπία. Κανένας κανόνας δεν λέει ότι το Πανεπιστήμιο της Α- θήνας πρέπει να έχει 30.000 φοιτητές και το Πανεπιστήµιο της Θράκης να έχει 2.500. Αυτό δεν προκύπτει από καµιά ιδεολογία και καµιά πρακτική. Χρειάζεται λοιπόν κι εκεί κάποιο θάρρος. Το τρίτο σημείο είναι ότι θα πρέπει να δούμε με κάποια λεπτοµέρεια τη συσχέτιση, σε πολεοδομική κλίμακα, του πανεπιστηµίου και της πό- λης. Εκεί βέβαια αποκλείουμε τελείως την ιδέα του πανεπιστημίου που εί- ναι είτε ανεξάρτητος πόλος έξω από την πόλη είτε ενωμένος και ενταγμέ- νος σε μια πολύ µικρή πόλη. Αυτό γιατί, αφού το πανεπιστήμιο είναι γέν- νημα της πόλης και η ακαδημαϊκή δραστηριότητα είναι πολιτισµική δρα- στηριότητα που προέρχεται από τον ιστό της πόλης, το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να είναι έξω απ' αυτήν. Δεν μπορεί να δημιουργηθεί παιδεία στα χωράφια. Τέτοιο πράγµα μόνο τεχνητά θα µπορούσε να προκύψει. Και σ' αυτό το σημείο θα ήθελα ν' αναφερθώ σε µια µελανή εμπειρία του ελληνικού χώρου. Εδώ, βέβαια, όλα τα πανεπιστήμια, μέχρι κάποια ο- ρισμένη χρονική περίοδο, όντας γέννηµα της πόλης, ήταν ενταγµένα στην πόλη. Κάποια στιγμή άρχισε να επικρατεί η ιδέα ότι Θα έπρεπε για λόγους πρακτικούς να είναι έξω από την πόλη σε χώρους με χιλιάδες στρέµµατα, με πράσινο, όπου οι φοιτητές Θα μπορούσαν ν' αναπνέουν καθαρό αέρα, O- που θα υπήρχε άνεση ν' αναπτύσσονται αυτές οι πολύπλοκες πανεπιστή- μιακές εγκαταστάσεις. Βέβαια, αυτή η ιδέα ξεκίνησε από καθαρά δικτατορικά καθεστώτα και, συγκεκριµένα, από την Τουρκία και τη Βραζιλία. ΄Ισως έπρεπε να μας έχει βάλει σε σκέψεις. Είναι περίεργο το ότι στη δήµοκρατική Ελλάδα του 1983 οι ίδιες σκέψεις εξακολουθούν να ισχύουν. Ο κ. Φράγκος μας α- νέφερε τόσο παραστατικά για το Πανεπιστήµιο των Ιωαννίνων. Η χωροθέ- τηση που έχει προταθεί για την πανεπιστημιούπολη αποτελεί ένα καθαρό έγκλημα. Είναι*µ"ια αγροτική περιοχή επικλινής,΄ με θέα τα βουνά επάνω, από Ξην οποία η πόλη δεν φαίνεται καν, παρά μόνο πλαγίως, και όπου σή- μερα υπάρχουν πρόβατα και όπου αύριο Θα υπάρχουν κάποιοι φοιτητές, αν υπάρχουν. Τα ίδια συµβαίνουν με το Πανεπιστήμιο της Θράκης. Και στις δύο πό- ,; 126 λεις, και στην Ξάνθη και στην Κομοτινή, έχουν επιλεγεί εκτάσεις που είναι μέσα στα χωράΞα και όπου η απόσταση µε την πόλη τελείως καταργεί και τη σχέσ΄ηχκαι το πανεπιστήμιο. ΄Ιδια προβλήματα υπάρχουν και στην Κρήτη. Ο κ. Σβορώνος µας είπε λιγάκι για τα θέματα του Ρεθύμνου, όπου το οικόπεδο που είχε επιλεγεί είναι σε απόσταση 4 χιλιοµέτρων από το Ρέ- θυµνο. Χειρότερα έχουν συμβεί στο Ηράκλειο, όπου τα οικόπεδα ναι µεν είναι πιο κοντά, έχει αποτελέσει όμως το πιο άθλιο αντικείμενο οικοπέδι- κής συναλλαγής στον ελληνικό χώρο. Επειδή έτυχε να μελετΟύμε το Νοσοκοµείο του Πανεπιστημίου του Η- ρακλείου, ζήτήσαμε ένα χάρτη της πανεπιστημιούπολης. Και είδαµε ένα σχέδιο διάτρητο, όπου υπήρχε ένα όριο και διάφορες τρύπες μέσα. Και αυ- τές Οι τρύπες ήταν οι ακόµα εκβιάζοντες για να πάρουν μεγαλύτερες τιμές. Δηλαδή μεταβάλλεται το θέμα του πανεπιστηµίου και η σχέση του με την πόλη σε αντικείμενο συναλλαγής πολιτικών και οικοπέδούχων, έστω και αν αυτοί Οι ΟικοπεδούχΟι είναι ιδρύματα. Επομένως, νομίζω ότι, και στην περίπτωση του Θεσσαλικού Πανεπι- στημίου, πρέπει ν' αποκλείσουμε τελείως το να χωροθέτηΘεί έξω από τα οι- στικά κέντρα ή κοντά, μέσα σε αστικά κέντρα που δεν έχουν τη δύναμη υ- ποστήριξης. Που µας οδηγεί αυτό το πράγμα; Μας οδηγεί κάπου, αν δού- pa τη νομοτέλεια της σκέψης. Δηλαδή, στο ότι το Θεσσαλικό Πανεπιστή- μιο δεν µπορεί να κατακερματισθεί. Γιατί, αν κατακερµατισθεί, δεν απο- τελεί πια πανεπιστήμιο. Αποτελεί κάτι άλλο. Μοιάζει µε την ιστορία του Σολοµώντα, που του πήγαν ένα παιδί που διεκδικούσαν δύο γυναίκες και είπε «κόψτε το και δώστε το µισό στη µία και το μισό στην άλλη». Το ίδιο έχουμε και στο Βόλο. Αν σας πουν «κόψτε το Πανεπιστήμιο σε κομματά- κιά και πάρτε ένα κομµάτι», πείτε «δεν το θέλουµε, να πάει το Πανεπιστή- μιο στην Καρδίτσα, αλλά να είναι πανεπιστήµιο». Θα αποφασισΘεί σε λίγο που Θα γίνει το Πανεπιστήμιο. Εγώ δεν μιλώ για την έδρα του Πανεπιστημίου, μιλώ για το Πάνεπιστήμιο, γιατί το Πα- νεπιστήμιο δεν έχει έδρα, πόδια και χέρια, είναι ένας ενιαίος Οργανισµός. Πιστεύω ότι πρέπει να γίνει στο Βόλο, όχι από καμιά προκατάληψη, όχι οι- πό ιδιαίτερη συμπάθεια, αλλά απλώς γιατί κρίνω τα πράγματα ψυχρά. Πι- στεύω ότι η πόλη του Βόλου έχει αυτή την ωριμότητα που περιέγραφα προηγουμένως, για να στεγάσει ένα πανεπιστημιακό ίδρυµα. Το λέω ακόμη πιο έντονα. Αν δεν υπήρχε αυτή η Κυβέρνηση, αν δεν εί- χε αποφασισΘεί να γίνει το Πανεπιστήμιο στο Βόλο, το Πανεπιστήμιο Θα είχε δηµιουργηθεί στο Βόλο µέσα από τις διαδικασίες της πόλης. Αν λοιπόν δεχθούμε αυτή την άποψη, τότε η θέση του Πανεπιστημίου είναι µέσα στο χώρο του πολεοδοµικού συγκροτήματος Βόλου. Εκεί βέ- βαια πρέπει να προσέξουµε τα τεχνικά προβλήματα. Γιατί στο χώρο μιας 127 μεγάλης πόλης δεν είναι άνετο να αναπτυχθεί ένας τέτοιος οργανισμός με πολλές απαιτήσεις, pa ανάγκη ευελιξίας, με ανάγκη ανάπτυξης στο μέλ- λον. Γι' αυτό και η λύση που πρότεινε και το ρυθμιστικό του Βόλου και έ- χουν υιοθετήσει και άλλοι μελετητές, είναι η λύση του τομέα. Δηλαδή να χωροθέτηΘεί το Πανεπιστήμιο σ' ένα τομέα της πόλης, ο οποίος ξεκινά α- πό το κέντρο της με την εκ μετάλλευσή κάποιων κτιρίων, συνεχίζει στον ά- ξονα Βόλου-Ν. Ιωνίας, περιλαμβάνει το στρατόπεδο, από το οποίο κάπο- τε πρέπει ν' απαλλαγΟύμε, και συνεχίζεται προς τα πάνω, αν χρειαστεί. Μετά απ' αυτές τις λίγες σκέψεις, ήθελα να τελειώσω pa το εξής ση- μείο: Θα έπρεπε ή περιοχή της Μαγνησίας να μη σκέφτεται τόσο πολύ τι θα κάνει το Πανεπιστήμιο για την περιοχή, αλλά θα έπρεπε να σκέφτεται τι η περιοχή µπορεί να κάνει για το Πανεπιστήμιο. Γιατί το Πανεπιστήμιο πρέπει να είναι παιδί της περιοχής και στα παιδιά του δίνει κανείς πάντα και δεν παίρνει ποτέ πίσω. Και μία τελευταία σκέψη που λέγαμε µε το Δήμαρχο το πρωί. Πριν α- πό κάποια χρόνια, η φιλοδοξία της περιοχής ήταν ν' αποκτήσει ένα ανώ- τατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Δεν µπορεί να είναι αυτό η σηµερινή φιλοδο- ξία. Ούτε μπορεί η σημερινή φιλοδοξία, η ευγενής φιλοδοξία, να είναι ν' (1- ποκτήσει η περιοχή ένα πανεπιστήμιο στο χώρο της. Θα πρέπει η σημερινή φιλοδοξία να προχωρήσει πολύ μακρύτερα. Ν' αποκτήσει ένα πραγματικό πανεπιστήμιο, ένα πανεπιστήμιο ποιότητας, που Θα είναι πρότυπο για τον ελληνικό χώρο και που θα παίζει ρόλο στον ευρωπαϊκό χώρο. Γιατί τα πε- ριθωριακά πανεπιστήμια, που ίσως ήταν δυνατά και βιώσιμα στην αποµο- νωμένη Ελλάδα στις προηγούμενες δεκαετίες, δεν είναι πια δυνατά σήμε- ρα. Πρέπει το Πανεπιστήµιο της Θεσσαλίας ν' αποκτήσει ένα χαρακτή- ρα, που να το καταξιώνει και στον ελληνικό και στο διεθνή χώρο. Ευχαριστώ πολύ Πρόεδρος: Θέλω να κρατήσω αυτή την τελευταία πρόταση-στάση του κ. Παπαγιάννη ότι, όχι το Πανεπιστήμιο να κάνει την περιοχή, όχι η πε- ριοχή για το Πανεπιστήμιο, ούτε το Πανεπιστήμιο για τον τόπο, αλλά το Πανεπιστήμιο για τον ευρωπαϊκό χώρο. Η τελευταία του φράση για τις καινούργιες σχέσεις που έχει ο ελληνικός τόπος μέσα στον ευρωπαϊκό χώ- ρο δυναμώνει το επιχείρημα του κ. Παπαγιάννη. Και άλλωστε, όταν µόνον ένας στόχος είναι τόσο δυνατός και αντιεπαρχιακός, µόνο τότε δυναµώνει περισσότερο για να πετύχει ό,τι θέλει να κάνει. "Εχω βέβαια βαθύτατες αμφιβολίες. Ξαναν'ριζει κανείς σε λέξεις O- πως μελαγχολικές απόψεις ή οτιδήποτε άλλο, αλλά αυτά είναι συναισθη- 128 ματικά κατασταλάγματα και δεν έχουν ρόλο αυτή τη στιγμή. Κανένας δεν πρόκειται ν' αλλάξει τη γνώμη όλων όσων, στο Βόλο, στη Λάρισα, στο Η- ράκλειο, στα Χανιά, στη Θεσσαλονίκη η στην Αθήνα, θα Θέλουν να μετα- τρέψουν σε επιχείρηση την αξία γης της περιοχής όπου θα οικοδομηθεί ένα πανεπιστήμιο. Και κανένας δεν Θα µπορέσει ν' αλλάξει τις τοπικιστικές διαθέσεις. Θα ήταν πολύ εύκολο αν Οι συμπεριφορές και οι στάσεις άλλα- ζαν με αναλύσεις και pa επεξεργασίες διαφόρων κατηγοριών. Θα πρέπει να είµαστε σίγουροι ότι 0" αντιμετωπίζει συνέχεια και το Πανεπιστήμιο αυ- τό αυτής της κατηγορίας τα ζητήματα και να είναι προετοιμασμένο με α- ναλυτικό τρόπο, αλλά και µε αγωνιστικό τρόπο, να τα ξεπεράσει. Έτσι, poo δίνεται η ευκαιρία va κλέβω κάθε τόσο και λίγη εισήγηση και να κλέβω και κάθε τόσο και λίγη παράσταση από µιαν εισήγηση στην άλλη. Είναι το προνόµιο του προεδρεύοντος. Παπαγιάννης: Ήθελα vao ένα πράγμα να πω, απαντώντας στον πρόεδρο. Αντιλαμβάνομαι τη μελαγχολία του και τον προβληματισμό του... Πρόεδρος: Δεν θέλω τη λέξη µελαγχολία. Αποσύρεται µία λέξη. Παπαγιάννης: ...αλλά πρέπει να τονίσω, pa τη γνώση που έχω της περιοχής, ότι σ' αυτή τη συγκεκριμένη περιοχή το Θεσσαλικό Πανεπιστή- μιο, σ' αυτό τα προβλήματα, θα έχει σύμμαχο την τοπική αυτοδιοίκηση και συμμάχους όλους τους φορείς της πόλης. Αυτό είναι πάρα πολύ θετικό για την αντιµετώπιση αυτών των προβλημάτων. Ενώ στις άλλες περιοχές η τοπική αυτοδιοίκηση ανταγωνίζεται το πανεπιστήμιο. Δεν το υποστηρί- ζει. Εδώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Πρόεδρος: Η δεύτερη εισήγηση είναι από μια ομάδα εισηγητών, όλοι αρχιτέκτονες, και παρακαλώ να παρουσιάσουν την εισήγησή τους. Α. Κωτσιόπουλος (Αρχιτέκτων - Επικ. Καθηγητής Α.Π.Θ.): Θα ήθελα ν' άπολογηθώ για το ότι το τρίτο µέλος της οµάδας μας, ο κ. Πανταζίδης, έπαθε σήµερα το πρωί μια ξαφνική αδιαθεσία και δυστυχώς δεν μπόρεσε να έρθει. Γι' αυτό, και το κομμάτι που είχε εκείνος ετοιμάσει θα τΟ παρου- σιάσουμε η κ. Νικολάου και εγώ. Θα χωρίσουμε σε δύο µέρη την παρουσίαση. Το πρώτο μέρος είναι μια γενική εισαγωγή του πως βλέπουμε τη σχέση πανεπιστημίου-πόλης, σε μιαν ιστορική προοπτική. Το δεύτερο μέρος είναι η παρουσίαση µιας συγ- κεκριμένης πρότασης, που στηρίζεται στην υπόθεση εργασίας που παρου- 129 σιάστηκε στην πρωϊνή συνεδρίαση, για την ακαδημαϊκή εξέλιξη του Θεσ- σαλικού Πανεπιστηµίου. Δήμητρα Νικολάου (Αρχιτέκτων): Η σχέση ανάµεσα στο πανεπιστή- µιο και τον τρόπο εγκατάστασής του, τόσο η χωρική όσο και η κοινωνική πλευρά αυτής της σχέσης, προσδιορίζεται ήδη από την εποχή των πρώτων φοιτητικών πανεπιστημίων της Ιταλίας, pa τη μορφή της σχέσης πάνεπιστηµίου-πόλης. Η εξέλιξή τους δείχνει μία μετάβαση από ένα πρώ- το στάδιο, όπου οι πάνεπιστημιακές δραστηριότητες εντάσσονται οργανι- κά στην πόλη, μέχρι την αυτόνομη ανάπτυξη και κατ' επέκταση αποµό- νωση των πανεπιστηµίων από την πόλη. Αναλυτικότερα, οι ευδιάκριτες φάσεις που πέρασε αυτή η σχέση πα- νεπιστηµίου-πόλης, από το Μεσαίωνα µέχρι σήμερα, είναι οι παρακάτω: Πρώτη φάση είναι η οργανική σχέση πανεπιστημίου και πόλης. Η πό- λη και το πανεπιστήμιο αποτελούν δύο παράλληλους και ανταγωνιστι- κΟύς Θεσµούς. Στη φάση αυτή, που έχει βασικόχχαδάΚΉ1ριστικό Ξνξκινη- τικότητα, τα πανεπιστήμια δεν ήταν παρά ομάδες φοιτητών, επαγγελµατι- κά προσανατολισµένες, που τους ένωνε η κοινή καταγωγή και που συγ- κεντρώνονταν σε μία πόλη γύρω από διάσημους δασκάλους. Παρ' όλον ό- τι οι ενώσεις αυτές εμφανίζονται να έχουν στο χώρο µια εικόνα ασάφειας και διασποράς, στην πραγµατικότητα είναι συνεκτικές και η έλλειψη στα- θερών εγκαταστάσεων δεν είναι παρά μια πηγή δύναμης και αυτονομίας. Αυτό που θα μπορούσε να ονομάσει κανείς δεύτερη φάση είναι η από- κρυστάλλωση της εγκατάστασης του πανεπιστημίου σε χώρο µέσα στην πόλη. Η αποκρυστάλλωση αυτή έχει τις ρίζες της στη σταδιακή απορρό- φηση των πανεπιστηµίων από την πολιτική και δημοτική εξουσία, την ε- σωτερική τους διαστρωµάτωση και την σταδιακή αλλαγή του χαρακτήρα τους, µετάβαση δηλαδή από το σύστημα των «εθνών» στο σύστημα της συσπείρωσης γύρω από ένα επιστήμονικό αντικείµενο. Η δεύτερη αυτή φάση χαρακτηρίζεται από την ιδρυµάτοποίηση των πανεπιστημίων και την έκφραση της ιδρυματοποίησης αυτής στο χώρο. Ως τρίτη φάση Θα µπορούσε να θεωρήσει κανείς την αποδέσµευση του πανεπιστηµίου από την έννοια της πόλης, μιαν αποδέσµευση που έχει τις ρίζες της στην ανάπτυξη της άποψης για την ακαδηµαϊκή αυτονομία και ελευθερία και για την αποκοπή της παραγωγής της γνώσης από τον κοινω- νικό περίγυρο. Η σύγχρονη αντίληψη - και αναφερόµαστε κυρίως στη δεκαετία του '60 - του ανεξάρτητου navamotnpioo-campus φαίνεται να έχει στενή σχέ- ση µε το τρίτο από τα παραπάνω στάδια, αν και εύκολα μπορεί να υποθέ- σει κανείς ότι οι λόγοι, για τους οποίους η άποψη του αυτόνοµου campus 130 κυριάρχησε, είναι περισσότερο σύνθετοι από την απλή υπόθεση της ακα- δημαϊκής αυτονοµίας. Επιπλέον, σήμερα µοιάζουν να έχουν συσσωρευθεί µια σειρά από προ- βλήματα που καλύπτονται με όρους όπως λειτουργικότητα, ευελιξία και κόστος εγκατάστασης µέσα στην πόλη και που έρχονται σε αντίθεση pa μια σύγχρονη άποψη για το ρόλο του πανεπιστημίου. Μια τέτοια άποψη θα προσπαθήσω να αναλύσω µε δυο λόγια. Το πανεπιστήμιο έχει μια κύρια αποστολή, που είναι η παραγωγή γνώ- σης. Δύσκολα όμως θα μπορούσε va πει κανείς ότι η γνώση αυτή είναι κοι- νωνικά αφόρτιστη. Αντίθετα είναι γνώση που πρέπει να είναι τεχνικά εκμεταλλεύσιµη. Παράλληλα μ' αυτόν τον κύριο ρόλο, το πανεπιστήμιο έχει και μια σειρά από άλλους ρόλους που Θα µπορούσαν να συνοψισθΟύν με τον όρο πολιτισµική και πολιτική ανταλλαγή ανάμεσα στο πανεπιστήµιο και την πόλη ως κοινωνικό σχηµατισμό. Εκείνο που φαίνεται να είναι σημαντικό είναι ότι, για να διατηρήσει το πανεπιστήμιο το σύνθετο χαρακτήρα του, δεν μπορεί να παίζει αυτούς τους ρόλους απομονωµένα τον ένα από τον άλλο. Δεν µπορεί να λειτουρ- γήσει σε µια πολιτισµική και πολιτική σχέση μέσα στο κοινωνικό του πε- ριβάλλον, χωρίς να παίζει και τον βασικό του ρόλο πάράγωγής γνώσης. Και από την άλλη μεριά, δεν µπορεί να παράγει σήμερα πια τέτοιου είδους γνώση, χωρίς να τροφοδοτείται από την ανταλλαγή αυτή. Αυτή η βασική παραδοχή από µόνη της θα μπορούσε να είναι αρκετή, ώστε σήμερα στο σχεδιασμό νέων πανεπιστηµίων να υπολογίζεται σοβαρά το ενδεχόμενο της οργανικής ένταξης του πανεπιστημίου στον αστικό ι- στό. Στην πράξη, παρ' όλον ότι μια τέτοια γενικότερη θεώρηση του ζητή- ματος οδηγεί σε σχετικά σαφή συμπεράσματα, ωστόσο είναι φανερό ότι μια τέτοια ένταξή δεν είναι ιδιαίτερα απλή υπόθεση. Για να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό, θα πρέπει να δούμε όλο το ζήτηµα σ' ένα άλλο επίπε- δο, αναλύοντας δηλαδή μια σειρά από κριτήρια θετικά ή αρνητικά, κριτή- ρια που έχουν σχέση pa το κόστος, την ταχύτητα, τη λειτουργικότητα του πανεπιστημίου και βέβαια να εξετάσουµε τα κριτήρια αυτά στις συγκεκρι- μένες χρονικές και τοπικές συνθήκες. Πέρα από την διαφαινόμενη ανάγκη της κοινωνικής ένταξης του πα- νεπιστηµίου στην πόλη, το ερώτημα που τίθεται είναι αν τελικά ένα και- νούργιο πανεπιστήµιο µπορεί να σχεδιασθεί έτσι, ώστε να ξεκινήσει τη λει- τουργία του μέσα στον αστικό ιστό και, πολύ περισσότερο, να συνεχίσει να λειτουργεί μέσα στον ιστό αυτό στις επόμενες φάσεις ανάπτυξής του. Τα κύρια ζητήματα, από τα όποια Θα μπορούσε να εξετάσει κανείς 131 πρακτικά αυτή την πιθανότητα, αναφέρονται κυρίως στο κόστος και στην ταχύτητα εγκατάστασης και παράλληλα στη λειτουργικότητα του πανεπι- στηµίου αλλά και της ίδιας της πόλης. Ως προς το κόστος εγκατάστασης μπορεί κανείς να ξεχωρίσει δύο κατηγορίες ζητημάτων: η πρώτη αναφέρεται στο κόστος των ίδιων των κτιρίων και η δεύτερη, που φαίνεται να είναι και περισσότερο σημαντική, ανάφέρεται στο κόστος της γης. Ως προς το κόστος των κτιρίων είναι σαφές ότι, από τη στιγµή που η υπάρχουσα κτιριακή υποδοµή είναι σε καλή κατάσταση, το κόστος επι- σκευής, μετατροπής και επέκτασής της είναι συγκρίσιμο και ίσως χαμη- λότερο από το κόστος των νέων κτιριακών εγκαταστάσεων. Εκεί που φαίνεται να υπάρχουν τα περισσότερα προβλήματα είναι στο κόστος της γης. Είναι φανερό ότι, για να υπάρχει δυνατότητα συμφέρου- σας χρήσιµοποίησης υπαρχόντων κτιρίων, Θα πρέπει αυτά να είναι διαθέ- σιμα. Δηλαδή, κατ' Ουσία, να είναι σε κρατική ή δηµοτική διαχείριση ή ι- διοκτησία. Θα πρέπει πάντως εδώ ν' αναφερθεί μια ενδιαφέρουσα πλευρά του κό- στους που έχει σχέση με τα χρησιμοποιούμενα στο σχεδιασµό των πανεπι- στηµιακών κτιρίων κτιριολογικά standards. Δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι τα standards αυτά, κατά κανόνα εισαγόμενα από ξένες µελέτες, είναι κατάλληλα για τις ειδικές κατά περίπτωση συνθήκες εφαρμογής τους. Πολύ περισσότερο, δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι η συνολική αρχιτε- κτονική προσωπικότητα μιας υπάρχουσας κτιριακής υποδομής δεν μετα- σχηµατίζει και τον χαρακτήρα των δραστηριοτήτων που γίνονται σ' αυ- τήν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι διαστρεβλώνει τον χαρακτήρα αυτόν. Πρέπει πάντως να τονισθεί ότι η µέχρι τώρα ελληνική εμπειρία στην περίπτωση περιφερειακών πανεπιστηµίων (Πάτρα, Γιάννενα, Θράκη, Κρήτη) είναι ότι έχουν γίνει μάλλον υπερβολικές δαπάνες αγοράς οικοπέ- δων, μελετών και κατασκευής, όπου αυτή έχει ξεκινήσει. Υπάρχουν όµως και άλλες πλευρές του κόστους, που φαίνεται να εί- ναι ιδιαίτερα θετικές στην κατεύθυνση της ένταξης του πανεπιστήμίου στην πόλη. Και οι πλευρές αυτές αναφέρονται κυρίως στο κόστος χρονι- κής καθυστέρησης και στο κόστος υπολειτουργίας. Και πάλι στα πλαίσια της ελληνικής πραγµατικότητας - και εδώ πρέπει να τονίσουµε την αντιδιαστολή ανάμεσα στην ελληνική και την ξέ- νη εμπειρία - έχει φάνεί ότι η χρονική καθυστέρηση της ένταξης λειτουρ- γίας των νέων πανεπιστημίων, που έχουν σχεδιαστεί pa το όραμα του 08…ρι18-μηχανή, είναι της τάξης των δεκαετιών. Η καθυστέρηση αυτή συνοδεύεται από υπολειτουργία των νέων πανε- πιστημίων και από ένα πραγµάτικό κόστος υπολειτουργίας, του οποίου η 132 κοινωνική εκτίµηση είναι μεν δύσκολη, ασφαλώς όμως Οδυνηρή. Είναι χα- ρακτηριστικό ότι, εξαιτίας αυτής της καθυστέρησης, έχουν δημιουργηθεί παράδοξα υποκατάστατα των campuses στο εσωτερικό των πόλεων. "Ετσι, αστικά πανεπιστημιακά πλέγµατα, που µε το πρόσχημα της προσωρινό- τητας δεν μελετήθηκαν ορθολΟγΙκά από την αρχή. έχουν τελικά δημιουρ- γθεί, όπως χαρακτηριστικά συνέβη στην περίπτωση των Ιωαννίνων. Η ά- νάπτυξη αυτή έχει γίνει pa στρεβλό τρόπο και χωρίς συνολική μελέτη, με την αναµονή του οράματος του campus. Μια άλλη σοβαρή πλευρά του προβλήματος της καθυστέρησης είναι η αναπόφευκτη αναντιστοιχία ανάμεσα στις μελέτες και στη θεσμική, λει- τουργική και ποσοστική πραγµατικότητα των πανεπιστημίων, όταν Οι pa- λέτες αυτές φτάνουν στο στάδιο της εφαρμογής. Το πρόβλημα αυτό είναι κρίσιμο για την περίπτωση των πανεπιστη- µίων, που από τη φύση τους είναι οργανισμοί ιδιαίτερα ε.υµετάβλητοι — και έτσι εξάλλου θα πρέπει να είναι, αν τους δει κανείς στο σύνολο του κοινωνικού τους ρόλου. Το πανεπιστήµιο, βέβαια, είναι ένας οργανισμός που δεν έχει συνολι- κά ενιαίο χαρακτήρα. Διαφοροποιείται εσωτερικά, τόσο εξαιτίας της ποι- κιλίας των λειτουργιών που περιέχει (ερευνητικές, διδακτικές, διοικητι- κές, πολιτισμικές κλπ.), όσο και εξαιτίας της πολλαπλότητας των επιστη- μονικών αντικειμένων που καλύπτει. ΄Ετσι, ορισμένες από τις δραστηριότητες του πανεπιστημίου είναι πο- λύ ευκολότερο να στεγαστΟύν στα πλαίσια μιας υπάρχουσας κτιριακής o— ποδοµής, ενώ, για άλλες, οι δυσκολίες είναι φανερές" δυσκολίες που ξεκι- νούν από την ειδική φάση των εργαστηρίων και την ανάγκη ευελιξίας και επεκτασιμότητάς τους και καταλήγουν σε ειδικά προβλήματα, όπως η O- χληση, η μετακίνηση κλπ. Επειδή θα ήταν παράλογο να παραβλέψει κανείς αυτές τις δυσκολίες, υποστηρίζοντας φανατικά την ιδέα της καθολικής ένταξης του πανεπιστη- μίου στην πόλη, η ιδέα ενός πολυκεντρικού ή πολυπολικού συστήματος φαίνεται να είναι η περισσότερο πραγματοποιήσιμη. Ακόμη και απλές «υ- πενθυμίσεις» της παρουσίας του πανεπιστηµίου στην πόλη θα ήταν πολύτι- μες, ώστε να κερδηθούν τα πλεονεκτήματα της επαφής με τη ζωή της πό- λης. Και αυτό, γιατί η πόλη είναι κατά κανόνα ένα µοντέλο φυσικής ανά- πτυξης, αντίθετα pa το πλήρες αυτόνοµο campus. που μοιάζει με τεχνητό παράδεισο, ιδιαίτερα όταν μιμείται τον αστικό σχηματισμό. ΄Ετσι λοιπόν τέτοιες υπενθυµίσεις είναι χρήσιμες, ώστε να εξασφαλί- ζεται τουλάχιστον η ροή πληροφορίας ανάμεσα στο πανεπιστήµιο και την πόλη. ΠαρενΘετικά, θα ήταν ενδιαφέρον εδώ να εξετάσει κανείς τι σημαίνει 133 αυτή η ροή πλήροφορίας, ακόμη και στο επίπεδο της αρχιτεκτονικής. Τι σηµαίνει, δηλαδή, η σεµνή χρήση της υπάρχουσας κτιριακής υποδομής και πως μια τέτοια χρήση µπορεί να φτάσει να γίνεται μέχρι και πολιτιστι- κή χειρονοµία στις περιφερειακές πόλεις, που χαρακτηρίζονται από αβέ- βαιη ταυτότητα, εύκολη μιμήτική, αλλά ενδεχομένως και από δυσκολία στην αποδοχή νέων προτύπων. Οι ελληνικές πόλεις δεν διαθέτουν ασφαλώς, όλες στον ίδιο βαθµό, τις απαραίτητες προύποΘέσεις για να λειτουργήσει η ιδέα του αστικού πα- νεπιστημίου. Πρόκειται για προύποΘέσεις όπως η κτιριακή υποδοµή, αλλά και άλλες που είναι δύσκολο να προσδιορισθΟύν ποσοτικά, αλλά είναι δα- φώς αντιληπτές όπως η ωριµότητα του αστικού και κοινωνικού ιστού. Από την άποψη αυτή, ο Βόλος, όπως και άλλες πόλεις (Κάβάλα, Ξάν- θη, Γιάννενα, Χανιά κλπ.), είναι από τις περισσότερες ευνοήμένες. Αυτό κάνει ενδιαφέρουσα την ιδέα ν' αποπειραθεί κανείς ν' αποφύγει το ξεκίνη- μά του Θεσσαλικού Πανεπιστήμιου µέσα από χειρονομίες γιγαντισμού και υπεροραμάτων. 'Ενας τέτοιου είδους σχεδιασµός έχει ορισµένες ιδιαιτερότητες, όπως το ότι δεν μπορεί να τονίζει τη λειτουργικότητα ή την ευελιξία και όπως το ότι πρέπει να στηρίζεται σε εύπλαστα κτιριολογικά προγράµματα, να από- μυθοποιεί το ρόλο των ποσοτικών συντελεστών και κυρίως να στηρίζεται σε αποφάσεις «κατά περίπτωση». Στα πλαίσια µιας τέτοιας λογικής εντάσσεται και η υποθετική πρότα- ση που θα παρουσιασθεί στη συνέχεια, µια πρόταση που έχει στόχο μόνο να παρουσιάσει το συνολικό της σκεπτικό και δεν έχει χαρακτήρα ρυθµι- στικού σχεδίου προς εφαρμογή. Α. Κωτσιόπουλος: Θα σας Θυµίσω το διάγραµμα που είδαµε το πρωί γι' αυτό το µοντέλο-υπόθεσή για την εξέλιξη του Θεσσαλικού Πανεπιστή- µίΟυ (Σχ. l). H πρώτη φάση είναι αυτή που εξαγγέλΘηκε. Η φάση αυτή καλύπτει έ- να σύνΟλο δύο επιστημονικών περιοχών που µελλοντικά μπορεί να οδηγή- σει, κατά την άποψή μας, σ' ένα πλήρες πανεπιστήµιο. Αυτή η πρώτη φάση εκτιµάται ότι θα ολοκληρωθεί το 1990. Αυτό ση- μαίνει ότι, αν αρχίσουμε το 1985, το 1990 Θα υπάρχει ένας πυρήνας ανθρω- πιστικών σπουδών, που στηρίζεται κυρίως, στην πρώτη φάση, στα παιδα- γωγικά και σ' ένα πυρήνα θετικών-τεχνολογικών επιστηµών, που αναφέ- ρεται σε τρεις τοµείς παραγωγής" δήλαδή, στον τριτογενή τοµέα (περιφε- ρειακή ανάπτυξη και χωροταξία) στον πρωτογενή τομέα (αγροτική τεχνο- λογία και ανάπτυξη) και στη βιομηχανία (µηχανικοί βιοµηχανίας). Η προοπτική είναι ότι σε δεύτερη φάση αυτή η σχολή, που μπορεί να 134 1.990 , 1996 , ΖΟΟΟΗ … … … Ε πιο… παιΔπω.ΠκΩΝ τα." 2351 … "… :=? Η? Α…. … Μπα … µια. ΒΙΟΜ. Η!" …. . ΑΓ! ΧΩΡΟ . ΠΕ , '. π!΄ Ρ ΄ παγκακι! Γ Χ > ‘ . | κα… ένα". και… |; Γ και… οίκων…" &! χ ΖΧ… Ξ……ι…ΙΔ| ΠαιΙτιι…… επιπ. Η] *; ο Ι ΓΓ Ι Ξξ/ / …κι… ιππικνι αν . … µ Ζ…" Υπ…. ιι-ι" ] ΐ I Ξ… ? Φνιι…ΘιιΗΜικιι … Σχ. l Υπόθεση εργασίας για την εξέλιξη των σχολών και τμημάτων του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου. την πει κανείς Σχολή Παραγωγής, εξελίσσεται σε τρεις σχολές, pa τα δικά τους τμήματα η κάθε μία, οι οποίες στη συνέχεια αναπτύσσονται περισσό- τερο και αποκτούν περισσότερα τµήματα και περισσότερους φοιτητές. Αντίστοιχα, για να συμπληρωθεί η περιοχή των ανθρωπιστικών επι- στημών, στη δεύτερη φάση, δηµιουργείται Ο πυρήνας της Σχολής Κοινωνι- κών και Πολιτισμικών Επιστημών, η Οποία έχει μέσα της το σπέρμα της ε- ξέλιξής προς μια Σχολή Επιστημών του Περιβάλλοντος και μια Σχολή Κοινωνικών και Πολιτισμικών Επιστηµών. Παράλληλα εξελίσσεται και η Σχολή Υγείας, ξεκινώντας από το Τμήμα Ιατρικής. Το μοντέλο αυτό δεν είναι βέβαια το μοντέλο ενός πλήρους πανεπι- στημίου. Αλλά, φυσικά, δεν είναι αυτός o στόχος. Ο στόχος είναι να έχου- µε συγκρότηση τέτοια που να μπορεί να εξασφαλίζει μια διπλή θεώρηση της γνώσης. Δηλαδή να διασφαλίζει την κοινωνική και ανθρωπιστική θεώ- ρηση mg τεχνικής γνώσης η και αντίστροφα. Η βασική υπόθεση, σχετικά pa τους αριθµούς φοιτητών, είναι On a- 135 χουµε 50 έως 100 φοιτητές σε κάθε έτος Τμήματος. Με αυτή την υπόθεση, σε πρώτη φάση έχουμε 2.000 φοιτητές, σε δεύτερη φάση 4.000 και στην τέ- λική φάση βρισκόμαστε σε μία τάξη αριθμού 8.000 έως 10.000 φοιτητών. Στο παρακάτω σχήμα φαίνεται o BOlog σε µια παλιότερη πρόταση, που είχε γίνει στα πλαίσια μιας διπλωματικής εργασίας πριν από τρία χρό- νια, και είχε παρουσιασθεί στο Συνέδριο για το ρόλο των πανεπιστημίων στην ανάπτυξη των περιφερειακών πόλεων, στο οποίο και άλλοι ομιλητές αναφέρθηκαν. Φάίνεται, εδώ, μια σειρά από κτίσματα, που θα μπορούσαν να χρησι- μοποιηθούν για να στεγάσουν τον πρώτο πυρήνα του Πανεπιστημίου. Πρό- κειται για το στρατόπεδο, τις τεχνικές σχολές Νέας Ιωνίας, τον ξενώνα του Στούρνα, τη ΔΕΗ με το οικόπεδό της, τη Γαλλική Σχολή, το εργοστά- σιο καπνού Ματσαγγου, το ΚΤΕΛ, την Κάπναποθήκη Σπίρερ και την Κί- τρινη Αποθήκη. ' ι τΕΧΝικεΣ ΣΧΟΛΕΣ ΞΕΝΩΝΑΣ των… ΣτρΑτυπεΔο ream-om . . Δ Η .. ΓΑΛΑ… ΣΧ… & ΚΠΡ… οικοπεΔο ΜΜΕ… πως"… ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ κΑπΝΑποΘιικ+ι ΕΜΠ/Ψ… ,,Σ…ΡΕΡ… ' ΜΗΤΣΗ…" Ετκ…ιτΑ2 ΕΙΠΕ/** NOZOKDMEIO AHMAPXEIO—BEHTPO KAHNAHOQ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤ0 Σχ. 2 Υπαρχοντα κτίρια και οικόπεδα που µπορούν να συγκροτήσουν υποδοµή για το πανεπιστημιακό πλέγμα του Βόλου. 136 Εργοστάσιο Ματσάγγου Ξενώνας Στούρνα Αποθήκη Δ.Ε.Η. Καπναποθή Kn «Σπίρερ» Σχ. 3 Εικόνες των κτιρίων του σχήματος 2. 137 Η Κίτρινη Αποθήκη είναι ένα μεγάλο κτίσμα, της τάξης των 8.000 μ2, σε καλή κατάσταση. Το κτίσμα έχει ενισχυθεί μετά από ζηµιές που είχε πάθει στο σεισμό. Το ΚΤΕΛ είναι ένα κάπως περίεργο κτίριο. Σήμερα, μετά το σεισμό, έχει μείνει μόνο το κάτω μέρος του το οποίο δίνει μια τελείως πλασματική εικόνα για το παρελθόν του κτιρίου. Βέβαια, αυτό δημιουργεί ενδιαφέρον για τον αρχιτεκτονικό χειρισμό αυτού του κτιρίου. ΄Ετσι θα μπορούσε κα- νείς να μην κινηθεί προς την κατεύθυνση επανόρθωσης της παλιάς εικό- νας του κτιρίου αλλά να θεωρήσει ό,τι απέμεινε, με την καθαρότητα της μορφής που έχει και την αυτονομία του, ως υποδομή για νέο σχεδιασμό. Δίπλα στο ΚΤΕΛ είναι το κτίριο της Φιλαρµονικής, το οποίο θα μπο- ρούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί για χρήσεις τέτοιες που va συνδυά- ζονται µε πανεπιστημιακές χρήσεις. Η Γαλλική Σχολή είναι ένα κτίσμα σε άριστη κατάσταση. Δίπλα στη Γαλλική Σχολή υπάρχει το οικόπεδο της Παντείου, το οποίο επίσης προ- σφέρεται για χρήση πανεπιστημιακή, σε συνδυασμό με το κτίσμα της Γαλ- λικής Σχολής. Υπάρχουν μερικές ακόμα περιοχές, που είναι όχι ακριβώς στο κέν- τρο, αλλά βρίσκονται σ' αυτό που θα ονόµαζε κανείς εξέλιξη του κεντρι- κού πυρήνα προς τα έξω, είτε µε τη μορφή του τομέα που ανέφερε προη- γουμένως 0 K. Παπαγιάννης, είτε με τη μορφή κάποιου πολυκεντρικού συ- στήματος. Αυτές είναι: το στρατόπεδο, το γήπεδο, κοντά στο παλιό κτίριο του Ολυμπιακού και κοντά στο Νοσοκομείο, οι Τεχνικές Σχολές στη Ν. Ιωνία και, τέλος, τα Πευκάκια, μια περιοχή απέναντι ακριβώς από το Βό- λο, με σημαντική έκταση. Ας φαντάσθούμε, τώρα, το διάγραμμα που είδαμε προηγουμένως εκ- φρασµένο στο χώρο. Η κεντρική ιδέα είναι να ξεκινήσουν αυτοί οι δύο πυ- ρήνες, δηλαδή o πυρήνας της ανθρωπιστικής κατεύθυνσης και o πυρήνας της τεχνολογικής κατεύθυνσης, μέσα στο κέντρο, όπως επίσης και η διοί- κηση, τα κοινόχρηστα, καθώς και ο πυρήνας της Ιατρικής Σχολής. Υπάρ- χουν ακόμη και κτιριακές μονάδες ή περιοχές που Θα μπορούσαν από την πρώτη στιγμή να χρησιμοποιηθούν για κατοικία, τόσο στο κέντρο όσο και στην περίμετρο, όπως τα Πευκάκια. Στη δεύτερη φάση, οι Σχολές του κέντρου γίνονται περισσότερες, ε- πειδή υπάρχει ήδη χωρητικότητα στα κτίρια, με κάποιες εσωτερικές ανά- διαμορφώσεις. Ταυτόχρονα, η εξέλιξη προς τον τομέα, που αναφέραμε προηγουμένως, εντείνεται. Στην τελική φάση, ο πυρήνας του κέντρου έχει σταθεροποιηθεί και δεν έχει άλλη δυνατότητα εξέλιξης. Η περίμετρος, όμως, αρχίζει και απο- κτά περισσότερη βαρύτητα. ,,, ...,-΄ - - .- -....- ,- 138 Υπάρχει µια συνολική λογική στο κεντρικό τµήμα. Δηλαδή, υπάρ- χουν ενότητες κτιρίων που περιέχουν κατεξοχήν ακαδηµαϊκές δράστηριό- τητές, όπως το εργοστάσιο του Ματσάγγου και η Κίτρινη Αποθήκη, η Γαλ- λική Σχολή που περιέχει κατοικία και η ενότητα των κοινοχρήστων λει- τουργιών που περιλαμβάνει την Καπναποθήκη Σπίρερ, το ΚΤΕΛ και το συγκρότημα Δηµαρχείου-Θεάτρου. Στα παρακάτω σχήματα φαίνεται η εξέλιξη της κατανοµής των΄λει- τουργιών στα κτίρια του κεντρικού πύρήνα του Πανεπιστημίου. ΄Ετσι, στην τελική φάση του 2000, o κεντρικός πυρήνας περιέχει τις σχολές ανθρωπιστικής κατεύθυνσης, αρκετό μέρος από τις κοινόχρηστες δραστηριότητες, ενώ οι σχολές που χρειάζονται περισσότερα εργαστήρια και εξειδικευμένες εγκαταστάσεις, αρχίζουν και φεύγουν προς την περιφέ- ρεια της πόλης. Τέλος, στο επόμενο σχήμα, φαίνεται μια προσπάθεια κατανομής λει- τουργιών, κατά φάσεις, στο εσωτερικό των ίδιων των κτιρίων. Το παρά- δειγμα αναφέρεται στην Κίτρινη Αποθήκη. ΠΟΙΟ… \ .7% »… ' … ' ΄ ΠΑΙΔΑΓΞΓ $315.42.. % && Επι…ΜΐΝΩΝ Β|οΜ+ιΧεΝικιι και… Π…, rem}: %% , …/ ΄ ' π…… & …… , Σχ. 4 Χωροκατανομη του πανεπιστημιακού πλέγματος στο Βολτ; για το 1990. 39 τα… … 1191) €… ./η…αι .| Γ % Ν ι ζ'% ι ,΄ΐΚΘαε ΙΧΜΗ Χ BICMH ΥΕΝ |… 11 EPIOXH Σχ. 5 Χ ωροκατανομη του πανεπιστημιακού πλέγµατος στο Βόλο για το [996. παπα… πιο… οικοΝο…κ… Ο Η)… πιο… και Διονυσια. ΜΜΜ… Ις΄/////% Ω Μα……" %%;Ι ΜΜΜ I%% %ιι Μ %%' Μ &"; ‘ —- — Pl H /ΣΐοΛι-ι Δ΄ξ% πω…… , ΕΠ . υ | Ι . ϊ &…" ΜΜΜ… αέριο… Ξ…" & Σχ. 6 Χωροκατανοµή του πανεπιστημιακού πλέγματος στο Βόλο για το 2000. I40 KR κο…/Μια" - ΜΜΜ/θ FAMIKH πο…: -1'οο Μ 2200 Μι Δ οικοπΕΔο Γι… … ΠΥΡΝΝΠΣ Μι Σ ΜΕ). ΔιΔΩΣκ… ΚΠΠ ΣΧΟ/Ψ ΠΑ/Δθ/.ΌΓ/ΚΜ Ε/7/Ζ7ΗΜΩΝ ΚΠΡιΝΗ ΑποωκΗ: sooo Με ξξΈΞΈΝ Α Σ… ειι|πμµΜ Μορ nan/z gimp/m Τ Η …. ερωτα… και"… - Διοικιαιι Βξό#…ΐ -- ΜΗτΣΗτΓογ;4Ω.όω… ΚΟ! προ…". ζΉ&φΜ Ξ ΠεΡιώ. & ΑΝΑ… ΜΜΜ…" . των? £000 Με ' KO! ΚΤΕΛ: 2000 Ma Σχ. 7 0 κεντρικός πυρήνας το 1990. o ω… "&… ΆΈ%… ΜΜΑ/Μαν αν …… και;/ΜΜΜ" - / ΤΜΗΜΑ Ο!ΚΟΠΕΔΟ Δ .ΕΗ. -|(θ7Ό|Κ/θ ΓΕΝ…ο Δι… ε… . ΤΜΗΜΑ . ΓΑΛΛ|Κ+| ΣΧΟΛΗ- TM ω. 400 M : 2200 HZ mm m. fig” :> b on<on ΞΔο NHnmr. οΠΤ])ζζΒ q?) ΠΑΝ1ΕιΟΥ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΔιΔΠΣΚ. ΚΛΠ Ώ Μα… ΠΑιΜιΩι71Μ ΕΜΣΤ/ι… Κιτ"… AnoeH ΚΝ : 9000 Ma … . Η…" Ματ. . τν… των… και…… ΠΥ Κο…" & Δι…) AID/KHZ” Σ >…" ια κ ΜΜΜ/Μ KOI Δ Μπακ. ' Μ 517/27. KnnNHrIOBHKH EPFOZT ΚθΠΝΟΥ ΜΗΤΣΠΓΓΟΥ΄- ’12.. 650 M2 mm . 5000… Με κοι ΚΤΕΛ . 2000 Με Σχ. 8 Ο κεντρικός πυρήνας το 1996. l4] FWPHNM O ΜΚΗ /ΝΙΠ7ΌΥΤθ ΚΟΜΜΑ/|… ΠΔ… Μερς… ' τµ &… ΟΙΚΟΠΕΔΟ Δ.Ε.Η. Κ0|Ν0ΥΡ#Ζ7Ρ - alga . EKruIA Έΐ;γ|ακ|ρ #25… -1.00 " Σκ…… 2100 M2. ΄ ΄ Γ")>ΟΜΝΌ €&€ΨΞ… Iran/V Immflmr/A’RN Efl/mHflN KITPINH HHOBHKH = 3000 M2 ΠΜ" E Π/27ΜΜΜ 5. η . ”mam/10m); Kmofik/fm DID/m «own/«rm Κ… & Μα…… & Μπι…" » ΕΝ… …" Κ… κο…. ΚΒΠΝΗΠΟΝΚΗ __ ΘΓΌΣΤΑΣΙ 3000 NZ Θ|.κ0| , ΚΗΠΝΟΥ ΜΆΤΣΏΓΓ0Υ: ΄126.50 Μι ΚΤΕΛ. 2000 …. Σχ. 9 Ο κεντρικός πυρήνας το 2000. mm. ΜΜΜ. rum/mm”. ε…… Δ οι 1 [ζ,-1939301145 HAD. /7Ρ0|4 30; . : ΦΥΣΗ/." 4… 201 Ξθξ€… & '1 o: + υ 7 | ΥπΝΈιο Μω%%ΣΘ|πΓ … . | …' : … %Μ Με & & ειΔ. ΄ ειπα. EIA. ΕΡΕ 1000 ΕΡΕ 300 300 KITPINH ΗποΘιικΗ: (6Χ1300΄)+4000[πιο:ώ= sooo Με Σχ. 10 Παράδειγμα κατανομής λειτουργιών στο κτίριο της Κι'τρινης Αποθήκης. Ynor' 142 Πρέπει να σηµειώσει εδώ κανείς ότι τα περιθώρια να δουλέψει κανείς pa ng κτιριακές υποδοµές αυτές είναι σημαντικά. Κι' αυτό, γιατί δεν πρό- κειται για διατηρητέα κτίρια pa mv αυστηρή έννοια του όρου. Θα πρέπει να τα δει κανείς pa περισσότερο ευέλικτο τρόπο. ως υπάρχουσες υποδο- µές που µπορεί να τις χειριστεί. Νομίζω ότι µε αυτά μπορουµε να κλείσουμε το θέµα. Θα υπενθυμίσω μόνο On ήταν µια πρόταση-παράδειγµα, ότι δεν έχει στόχο να παρουσιά- σει το αποτέλεσµά της αλλά την ανάγκη να γίνει µια τέτοια μελέτη, από την στιγµή που υπάρχει Kat’ αρχήν η πρόθεση το Πανεπιστήµιο να εντα- χθεί στον ιστό της πόλης. Ευχαριστώ Πρόεδρος: Τελειώσαμε τις δύο εισηγήσεις και η συνεδρίαση ανοίγει σε συζήτηση. Παρακαλώ τους συνέδρους, v‘ αρχίσουν την συζήτηση. Ο κ. Λαζαρίδης έχει τον λόγο. Λαζαρίδης: Βλέπω, από την αρχή της συνεδρίασης που αρχισε χθες, να περνάµε σε µια φάση ωρίµανσης για το Πανεπιστήµιο. Θάθελα να τονίσω την ορµή της τοπικότητας, η οποία µετά κατέληξε σε μια ουδετε- ρότητα που πέρασε τα όρια της τοπικότητας. Βλέπω ότι όλα τα στοιχεία για την ίδρυση ειπώθηκαν. Νοµίζω ότι έτσι τέλέιώνει µια φάση προετοιµα- σίας και περνάµε στη φάση του να αρχίσουµε δουλειά. Και νοµίζω ότι οι συνθήκες για δουλειά υπάρχουν, ειδικότερα στην περιοχή του Βόλου. Νο- µίζω ότι η νέα φάση υλοποίησης πρέπει να αρχίσει σχεδόν από αυριο. Από εδώ και εµπρός έχουµε περάσει σε ένα αλλο επίπεδο λόγου. Φατούρος: Μου δίνει µια αισιοδοξία αυτή η επιβεβαίωση, ότι µπο- ρουν να βρεθούν τα κτίρια στην πόλη του Βόλου. Θα ήθελα, όµως, να κά- νω µερικες παρατηρήσεις. Βέβαια υπάρχει η έρευνα από την οµάδα για την περιοχή του Βόλου, αλλά θάπρέπε να έχει κανείς στον ίδιο βαθµό προχω- ρημένες προτάσεις και συγκέντρωση στοιχείων για την Λάρισα και alloo. Μια δεύτερη παρατήρηση είναι ότι αυτά τα κτίρια, αφόρουν σε χώ- ρους που έχει ανάγκη το Πανεπιστήµιο στην περιοχή του Βόλου, σε ό,τι έ- χει σχέση µε αίθουσες διδασκαλίας συγκεκριµένες, κάποια εργαστήρια, ακόμα και ένα µέρος από την κατοικία. Υπάρχουν όµως ακόµη και άλλα ζητήµατα κατοικίας. Συζητήθηκε ήδη εδω, πόσο μεγάλες δυσκολίες αντι- µετωπίζουν οι φοιτητές στα περιφερειακά πανεπιστήµια. Οι δυσκολίες αυ- τές θα έπρεπε να µελετηθουν µε σοβαρότητα και να υπάρχουν έτοιµες προ- τάσεις, τη στιγµή που θ αρχίσει να λειτουργεί το Πανεπιστήµιο. Ι43 Αυτές οι δυσκολίες κατοικίας είναι και δυσκολίες σχετικές µε την ποιότητα κατοικίας και με την κερδοσκοπία στα ενοίκια. Αν o BOlog 6a- λει να ξεπεράσει αυτά τα γνωστά προβλήματα, πρέπει να μελετήσει και αυτό το ζήτηµα. 'Ενα άλλο ζήτημα, που νομίζω ότι πρέπει να ενταχθεί και να συνυπο- λογιστεί o’ αυτήν την µελέτη, θα ήταν η συσχέτιση µε περιοχές και pa εγ- καταστάσεις, που θα χρησιμοποιεί το Πανεπιστήµιο για την λειτουργία του: το εργοστάσιο αυτό, άλλα εργοστάσια, αγροτικές περιοχές, καλλιέρ- γειες, ινστιτούτα, υπαίθριοι κλειστοί χώροι, πού όλα θ' αποτελούσαν χα- ρακτηριστικούς τόπους δουλειάς, γνώσης και έρευνας διδακτικής σηµα- σίας στην περιοχή του Βόλου και στη γειτονική περιοχή. Θα έπρεπε να συσχετιστούν αυτές οι περιοχές, που μας έδειξε τώρα η µελέτη ή οποιαδήποτε άλλη µελέτη, pa περιοχές στις παρυφές, έξω από την πόλη, που, για πολύ χρονικό διάστηµα και με κυρίαρχη σημασία στην χρονική διαδικασία, θα παίρνουν µέρος στην πανεπιστηµιακή ζωή. Με τη μελέτη που είδαμε, ασφαλώς βεβαιώνεται και τονίζεται ότι το πανεπιστήμιο αποτελεί μέρος του ιστού της πόλης. Από την στιγµή όµως που το πανεπιστήµιο θα είναι πραγµατικό µέρος αυτού του ιστού και θ' α- νανεώνει τις σχέσεις pa mv καθηµερινή ζωή, µε την παραγωγή, με τον πο- λιτισµό, θα πρέπει σ αυτήν τη µελέτη να ενταχθούν τα εργοστάσια, τα πι- θανά ιδιωτικά ή δημόσια εργαστήρια που θα χρησιμοποιηθούν, περιοχές καλλιέργειας και οποιαδήποτε άλλα στοιχεία υπάρχουν. ΄Ετσι θα αποκτήσει και τον πραγµατικό του εαυτό το Θεσσαλικό Πα- νεπιστήµιο και δεν θα γίνει ένα, αστικό ίσως, αλλά συµβατικό πλαίσιο δι- δακτικής δουλειάς. Ευχαριστώ Πρόεδρος: O K. Τζώνος έχει τον λόγο. Τζώνος: Ακούµε επί δύο ηµέρες απόψεις. Αυτές οι απόψεις μπαί- νουν σε πάρα πολλά επίπεδα. Πρέπει να λυθούν προβλήματα εθνικής εκ- παιδευτικής πολιτικής, επιστηµονικής πολιτικής, ερευνητικής πολιτικής, οικονομικής πολιτικής. Από παραδείγματα ίδρυσης πανεπιστηµίων σε άλλες χώρες, όπου υ- πάρχουν ισχυρότερες υποδοµές, βλέπουμε ότι η επεξεργασία για την ίδρυ- ση των πανεπιστημίων γίνεται από συγκροτήµατα ειδικών που εργάζονται για μακρά χρονικά διαστήματα. Η ελληνική πείρα δείχνει ότι οι συγκροτηµένες και μακρόχρονες µε- λετητικές προεργασίες είναι δύσκολο να γίνουν και το ερώτημα είναι: πως θα περισώσουµε το µέγιστο, από τις δραστηριότητες αυτές, nap’ Olag τις 144 εγγενείς δυσκολίες που θα έχουμε, αν το κάνουμε. Για να επιτευχθεί αυτό που πολύ σωστά 0 K. Φατούρος τόνισε αρκετές φορές στο διήμερο αυτό, δηλαδή να μην αρχίσει μίζερα να λειτουργεί ένα πανεπιστήµιο, καθώς η πρώτη παρουσία ενός νέου ιδρύµατος στον χώρο του δίνει μια σφραγίδα στην συνείδηση του κόσµου, θα πρέπει πραγµατικα ό,τι λειτουργήσει από την αρχή να λειτουργήσει ολοκληρωµένα και με κάποια ποιότητα και να δώσει την σφραγίδα στις επόµενες κινήσεις. Πώς γίνεται αυτό δεν ξέρου- με. Απλώς, φαντάζοµαι ότι θα πρέπει να επιστρατευθεί φαντασία και στην οργάνωση του τρόπου με τον οποίο θα γίνει η οργάνωση του Πανεπιστη- µίου, του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου. Δηλαδή, νομίζω - και επιτρέψτε poo σ' αυτό το σημείο να είμαι πραγµατικά σχετικός - αν ακολουθήθούν ακριβώς οι ίδιες οργανωτικές διαδικασίες που ακολουθήθηκαν για την ίδρυση των άλλων πανεπιστη- µίων, δεν θα πρέπει να έχουµε περισσότερο επιθυµητό αποτέλεσµα. Aom είναι η µία πλευρά των δυσκολιών που ήθελα να επισήµάνω. Σε µια δεύτερη αναφέρθηκα χθες και υποσχέθηκα να ξαναγυρίσω. Πρόκει- ται, ειδικότερα, για το θέµα της εσωτερικής σχέσης του πανεπιστηµίου pa την εξωπανεπιστηµιακή πράξη. Φυσικα, όλοι το θέλουμε και το λέµε και το αισθανόµαστε ότι δεν γίνεται διαφορετικά, ότι πρέπει το πανεπιστήµιο, όπως τόνισε και 0 K. Παπαγιάννης, να έχει πραγματική διασύνδεση µε την τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό θα αναλυόταν σε συγκεκριµένα πράγµατα και αυτό πρέπει να λυθεί υπηρεσιακά. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα, από τα παραλειπόμενα της δικής µου χθεσινής παρεµβολής και σ" απάντηση του κ. Ρόκου. Είπα- με λοιπόν ότι, πραγματικά, o νέος Νόµος προβλέπει την δυνατότητα εσω- τερικής απασχόλησης με την πρακτική στο πανεπιστήμιο. Ξανασηµειώνω * επειδή αυτό το πράγμα οδηγεί σε παρεξηγήσεις που είχα και με φίλους συναδέλφους που καθόριζαν την πολιτική του νέου Νόμου- πλαίσιου τα τε- λευταία 2 χρόνια - ότι δεν πρέπει να συγχέεται η έννοια της έρευνας pa την πρακτική. Δηλαδή, είναι διαφορετικό πράγμα ένας γιατρός να κάνει έρευνα για το πώς γίνονται οι εγχειρήσεις από το να κάνει εγχειρήσεις. Εί- ναι διαφορετικό πράγµα ένας πολεοδόμος να κάνει µελέτες από το να παίρνει αποφάσεις πολεοδοµικές. Αυτό είναι που ονομάσαµε χθες παρα- γωγή στο πανεπιστήμιο" να φτιάχνει κανείς πράγµατα και όχι vao va σκέπτεται πως γίνονται τα πράγµατα. Πιστεύω ακραδαντα ότι είναι αδύνατο κανείς να σκέφτεται πως γί- νονται τα πράγματα, αν δεν τα έχει φτιάξει ή αν δεν έχει δοκιµάσει να τα φτιάξει. Συνεχίζοντας λοιπόν προς την κατεύθυνση αυτή, βλέπουμε τι βρίσκε- ται μπροστά µας με την εφαρµογή του νέου Νόµου για τα πανεπιστήμια, 145 και µε τις ανάγκες που έχει ένα νέο πανεπιστήμιο ή και ένα παλιό. Πραγ- ματικά, ο νέος Νόμος προβλέπει, πολύ σωστά, την αποµάκρυνση των πα- νεπιστηµιακών δασκάλων από την εξωπανεπιστημιακή επαγγελματική δραστηριότητα. Είναι σωστό αυτό το πράγµα και προβλέπει την δυνατό- τητα - όπως είπε 0 K. Ρόκος - ενασχόλησής τους pa mv πρακτική µέσα στο πανεπιστήμιο, σε διασύνδεση pa mv τοπική αυτοδιοίκηση. Πάλι, επανέρχοµαι στο ίδιο ζήτημα: τι σημαίνει αυτή η ενασχόληση. Σημαίνει οι πολεοδόµοι µέσα στο πανεπιστήμιο να επιλύουν, παράλληλα µε την εκπαιδευτική έρευνα, και πραγματικά πολεοδοµικά προβλήµατα. Ας µας πει 0 K. Παπαγιάννης n υποδομή γραφείου πολεοδομικού χρειάζε- ται για να επιλυθεί ένα πολεοδομικό πρόβλημα. Δηλαδή, δεν είναι απλό να πει κανείς στους υπάρχοντες πολεοδόµους σ' ένα πανεπιστήμιο μέσα, τι σηµαίνει η υλοποίηση του πράγµατος. Σηµαίνει ότι, για να μπορέσει να οι- σχοληθεί ο κάθε πολεοδόµος ενός πανεπιστηµίου p’ ένα πολεοδοµικό πρόβληµα, θα πρέπει να έχει την απαραίτητη υποδοµή. Δεν είναι δηλαδή δυνατόν να ρίξουμε µία πολεοδομική µελέτη σ' ένα πανεπιστήμιο και va µπορέσει να γίνει pa ng υπάρχουσες δοµές των πανεπιστημίων. Πώς είναι δυνατόν να ρίξουµε µιαν εγχείρηση µέσα σ' ένα ερευνητικό ιατρικό ινστι- τούτο και να την φτιάξουµε, χωρίς να υπάρχουν οι νοσοκόµοι, η προϊστα- μένη του χειρουργείου και o υπάλληλος ο οποίος κρατάει την καρτέλα των ασθενών; ΄Ετσι λοιπόν, για τη διασύνδεση του πανεπιστηµίου με την τοπική αυ- τοδιοίκηση και την επίλυση όλων των διαφόρων προβληµάτων του περι- βάλλοντος του πανεπιστημίου, υπάρχουν τέτοιου είδους δομές που µας δυ- σκολεύουν να µπορούμε να αντιμετωπίσουµε τα πράγματα με ταχύτητα. Αυτή τη στιγμή έχουµε το παράδειγµα πανεπιστηµιακών µελετών που βοηθούν την ωρίµανση, αλλά όχι και την λεπτοµερή επίλυση των πολέοδο- µικών ή αρχιτεκτονικών προβληµάτων του πανεπιστημίου. Να λοιπόν πού θέλω να καταλήξω. Πρέπει να βοηθηθούμε σε µία πραγματική αναθεώρηση του τρόπου µε τον οποίον ιδρύουµε το συγκεκρι- μένο αυτό καινούργιο Πανεπιστήμιο, µε θεώρηση της υποδοµής και των πλαισίων, που πλαισιώνουν αυτούς οι οποίοι χαράζουν την πολιτική για την υλοποίηση αυτής της απόφασης. Πιστεύω, δηλαδή, ότι µετά το τέλος αυτού του διήμερου, που ήταν πραγματικά γόνιμο, αισθάνοµαι πραγματικά ότι άκουσα διάφορες πλευ- ρές που προώθησαν την δική poo γνώση και γενικότερα την γνώση γύρω α- πό το ζήτημα του τι σηµαίνει ένα πανεπιστήµιο. Μετά από αυτό το διήµε- ρο, θα πρέπει v’ αρχίσει µια δουλειά για να επιτευχθεί αυτός το στόχος και θα πρέπει η δουλειά αυτή να αρχίσει από την επιτελική οργάνωση της επί- τελικής οργάνωσης. Δηλαδή από το ποιες συγκεκριμένες διασυνδέσεις 146 οργανισμών θα ήταν απαραίτητες, για να έρθει σε πέρας αυτό το γιγάντιο έργο που θα πρέπει να γίνει στα δύο πρώτα χρόνια, ώστε το πρώτο papog του Πανεπιστηµίου να λειτουργεί σωστά. . Δεν θέλω να κάνω συγκεκριµένες προτάσεις, απλώς ήθελα ενδεχοµέ- νως να παρεμβαλω μιαν «ανησυχία» στην αισιοδοξία" αλλά, ανησυχία θε- τική, όπως είπα προηγουµένως. Δηλαδή, ήθελα να στρέψω την δυναµικό- τητα, την δυναμική που υπάρχει μέσα στην αισιοδοξία, προς μιαν άµεση πρακτική διέξοδο, έτσι ώστε να αντιµετωπίσει πραγματικά τα προβλήµα- τα. Ευχαριστώ. Πρόεδρος: Ευχαριστώ και εγώ τον κ. Τζώνο για την σχετική σύντομη εισήγησή του! Tov λόγο έχει ο κ. Φράγκος. Φράγκος: Και εγώ συμµερίζομαι απόλυτα αυτό που εκφράστηκε α- πό τον συνάδελφο Λαζαρίδη και από άλλους. Πραγµατικα, τα πράγματα μπαίνουν σε κάποιο δρόμο, αυτό είναι ολοφάνερο. Δεν θα ήθελα να εκ- φράσω ανησυχαστικές θεωρήσεις, ούτε να παρουσιάσω παραδείγµατα α- πό αλλά πανεπιστήµια σε ξένες χώρες. Θα παρουσιάσω δυο-τρία περιστα- τικά από την ίδρυση ελληνικών πανεπιστηµίων, περιστατικά που είναι πα- ραδείγματα προς αποφυγή. Το πρώτο παράδειγµα είναι η ίδρυση Φιλοσο- φικού Παραρτήµατος της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης στα Γιάν- νενα. Πηγαίνουν οι φοιτητές, ζητούν το Πανεπιστήµιο, αλλά Πανεπιστή- µιο δεν υπάρχει. Ζητούν άνθρωπο, δεν υπάρχει. Μετά από τρεις-τέσσερεις µέρες περιήγησης των φοιτητών, αρχίζουν οι διαµαρτυρίες των εφηµερί- δων, στέλνουµε τηλεγραφήματα και αποστέλλεται τότε ένας Γραµµατέας από το Υπουργείο Παιδείας και ένα τηλεγράφημα στον μακαρίτη Kama)- µένο να πάει στα Γιάννενα να περιµαζέψει τους φοιτητές και έτσι κάθονται και εγγραφούν τους φοιτητές. Περίπτωση δεύτερη: η ίδρυση Μαθηµατικού Τμήματος στα Γιάννενα, στην περίοδο της αποστασίας. Αρχίζει η τελετή µέσα σε µια αίθουσα της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, αρχίζουν οι οµιλίες των τοπικών παραγόντων και ο τότε Πρόεδρος, o Γιάννης Αναστασιάδης, ανεβαίνει στο βήµα και λέει: «παρακαλώ όπως η πολιτική ηγεσία να φροντίσει να εκδοθεί το διά- ταγµα της ίδρυσης του Μαθηματικού Τµήµατος». Είχαν παει οι φοιτητές, οι διδάσκοντες και δεν είχε δηµοσιευθεί το διάταγμα της ίδρυσης! Είναι βέβαια λιγάκι κωμικά αυτά τα πράγµατα, αλλά συνέβησαν. Πιστεύω ότι δεν θα συμβούν εδώ. Τελευταία έχουμε την ίδρυση Ιατρικής Σχολής στα Γιάννενα. Κάνου- µε μιαν έπιτροπή από καθηγητές, φοιτητές, βοηθούν άνθρωποι της πόλης για να µεριµνήσουµε για το όλο πρόβλημα, να το μελετήσουμε, να το συζη- 147 τήσουμε. Προχωρούμε pa κάποια μελέτη αυτού του πράγματος και ξαφνι- κά καλεί o τότε Πρωθυπουργός Καραμανλής τον Αβέρωφ, τον Δήμαρχο, και διαφόρους τοπικούς παράγοντες, γρήγορα να κατεβούν στην Αθήνα, εκτάκτως, κατι πρόκειται v’ ανακοινωθεί, κάτι σπουδαίο, κάτι σηµαντι- κό. Κατεβαίνουν κάτω και ακούµε, «ω του θαύματος», αποφασίσθηκε η ί- δρυση της Ιατρικής Σχολής, παραμερίσθηκε τελείως όλη η δουλειά που εί- χαμε κάνει και αρχίζει η προσέλευση φοιτητών: διδάσκω εγώ την ψυχολο- γία, o άλλος ό,τι µπορεί να διδάξει, έρχεται ένας ανατόμος, δεν υπάρχουν πτώματα, και αρχίζει αυτό το πράγμα να «δουλεύει». To τελευταίο παράδειγμα είναι δυστυχώς αυτό. Δηλαδή, αρχίσαµε σωστή δουλεια, αρχίσαµε να µελετούµε, παρενέβη πολιτική βούληση εκεί- νης της εποχής. Είναι, δηλαδή, θέµα και πολιτικά να επιλυθεί σωστά η ί- δρυση ενός πανεπιστημίου. Διότι επλησίαζαν οι εκλογές την εποχή εκείνη και η τότε κυβέρνηση ήθελε να κάνει μια προβολή. 'Οταν, όµως, όπως τονίσθηκε και όπως τονίζω τώρα, όταν αρχίζουν τα πράγµατα να µελετούνται όπως μελετήθηκαν, µε τις προτάσεις που έγι- ναν, p’ αυτές που ίσως δεν είναι ολοκληρωµένες, που τις είδαμε όμως το- σο καλα βαλμένες, p’ Ola αυτά τα πράγµατα, αν δούµε αυτά τα παραδείγ- ματα προς αποφυγή, νοµίζω θα μπορέσει αυτό το Πανεπιστήμιο να προχω- ρήσει σωστά. Νομίζω ότι, αν αυτά τα πράγµατα δεν παραµέρισθούν, αλλά ληφθούν υπόψη, το Θεσσαλικό Πανεπιστήµιο θα είναι μία πραγματικότη- τα. Πρόεδρος: O K. Σβορώνος έχει τον λόγο. Σβορώνος: Θα ήθελα να είµαι σύντομος. Θα ήθελα να αναφέρω και εγώ ορισµένα παραδείγματα προς µίμηση και όχι προς αποφυγή. Η ίδρυση μιας σχολής ενός πανεπιστηµίου, δεν σημαίνει την άμεση θεσμική ρύθµι- ση. Η λειτουργία µιας σχολής, εξαρτάται από την διοικούσα επιτροπή. ΄Ε- χω μπροστά μου το παράδειγµα της Ιατρικής Σχολής στην Κρήτη. Η Σχο- λή δεν άρχισε ακόμα να λειτουργεί, γιατί η Διοικούσα Επιτροπή παρά τις πιέσεις δεν επέτρεψε ακόµα την λειτουργία της, πριν γίνουν όλες οι υποδο- μές. Η πρώτη δουλειά μιας διοικούσας επιτροπής είναι να δημιουργήσει o- µαδες ειδικές για να μελετήσουν για κάθε σχολή, για κάθε πρόβλημα, να συμπληρώσει τις υπάρχουσες μελέτες και να φτάσει ως την υλοποίησή τους. Και αυτό έγινε. Έγινε και για την Ιατρική Σχολή και έχουμε μπρο- στά µας ένα υπόµνημα εγκεκριμένο για το n πρέπει να γίνει, από πολλούς γιατρούς της χώρας. Θα γίνει το ίδιο πράγμα και για την µέλλουσα να ι- δρυθεί Σχολή Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών. Ακόµη, η σύνδεση της τοπικής αυτοδιοίκησης αρχίζει µε την άµεση 148 συμμετοχή των εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης στην διοικούσα επιτροπή. Αυτά ήθελα να πω για ορισµένα πρακτικά πράγµατα, τα οποία μπορούν ίσως να βοηθήσουν την Διοικούσα Επιτροπή του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου, που θα είναι αυτή που θ* αναλάβει την επίλυση όλων αυ- των των προβληµάτων. Πρόεδρος: Ο K. Σέκελης έχει τον λόγο. Σέκελης: Θα κάνω µία συνοπτική τοποθέτηση σ' αυτά που ειπώθηκαν το πρωί και σ' αυτά που ειπώθηκαν απόψε. Αρχίζοντας από την εισήγηση του K. Κωτσιόπουλου, παίρνοντας αφορµή από τον κ. Φράγκο, o οποίος έ- κανε αναφορά στα σημεία του τόπου. Αυτή η αναφορά στάθηκε αφορμή για va διατυπώσω μία πρόταση σχετικα pa την ανάπτυξη του Πανεπιστη- μίου στον ευρύτερο χώρο. Δεν ξέρω αν το γνωρίζει 0 K. Κωτσιόπουλος, o- παρχουν στο Κατηχώρι και εγκαταστάσεις της ανθρωπιστικής εταιρείας, οι οποίες δεν χρησιµοποιούνται καθόλου. Δεν ξέρω αν κανείς από τους αξιότιμους πανεπιστημιακούς είναι µέ- λος της ανθρωπιστικής εταιρείας, αλλά οι εγκαταστάσεις αυτές έγιναν pa mv φροντίδα και την πρωτοβουλία του αείµνηστου καθηγητή Κώστα Κουρµπέτη. Από τοτε, όµως, που πέθανε o Kooppnamg, δεν εµφανίσθηκε κανείς πανεπιστηµιακός. Αυτές λοιπόν οι εγκαταστάσεις είναι έτοιµες να χρησιµοποιηθούν για κάποια τµήματα ανθρωπιστικής κατεύθυνσης, όπως η ψυχολογία που πρότεινε ο K. Φράγκος το πρωί. Οι εγκαταστάσεις αυτές έχουν χώρους για να στεγασθούν οι φοιτητές, να διδάσκονται, κλπ. Η απόσταση είναι σχετι- κά µικρή και o χώρος αυτός εντάσσεται στον αστικό ιστό της πόλης. Πα- ράκληση λοιπόν στον κ. Κωτσιόπουλο και στην μέλετητική ομάδα, να πά- ρουν υπόψη τους αυτή την πρόταση. 'Ενα άλλο σηµείο, πάλι στην εισήγηση του κ. Κωτσιόπουλου, είναι το εξής: είδαμε να καταλαμβάνονται οι εγκαταστάσεις των σχολών επάνω στο Φυτόκο. Εκεί στεγάζονται τα Τεχνικά Λύκεια. Φοβούμαι μήπως, στην προσπάθειά μας να δώσουµε στέγη σε καποια τμήματα πανεπιστημιακά, δημιουργήσουμε ένα πρόβληµα στην µέση εκπαίδευση. Επίσης, πράγµατι, o επαγγελματικός κύκλος, τον οποίον έχει προτείνει o κ. Κωτσιόπουλος, µπορεί να προσφέρει πάρα πολλά στο κοινωνικό σύνολο. Είδα να γίνεται µια απλή νύξη στο θέμα των Ιατρικών Σχολών. Εδώ αναπτύσσονται κά- ποιες σχολές θεωρητικού επιπέδου, λείπουν όμως οι σχολές αυτές που θα έχουν προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Και επανέρχομαι στην πρόταση την οποία είχα κάνει χθες και γίνομαι πιο συγκεκριμένος. Αυτή την στιγμή έχει ψηφισθεί το Νομοσχέδιο για το Εθνικό Σύστημα 149 Υγείας. Για να μπορέσει να πραγµατοποιηθεί και να μπορέσει να εφαρμο- σθεί αυτός o Νόμος, θα χρειαστεί προσωπικό. Υπάρχει τροµερή έλλειψη ειδικευµένου νοσηλευτικού προσωπικού. Θα έπρεπε λοιπόν µέσα o’ αυτό το γενικότερο πλαίσιο, να ιδρυθούν και σχολές όπου να υπάρχει ένα πιο ει- δικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό µε αντίστοιχη σχετική επιμόρφωση, διότι αυτα τα άτομα επιτελούν και κοινωνικό έργο. Πρόεδρος: Μήπως θα έπρεπε να κλείναμε το µέρος αυτό και να συζη- τούσαμε κάποιες κατευθύνσεις κάποιων κοινών χαρακτηριστικών, που βγήκαν από τις εισηγήσεις και τις τοποθετήσεις, για κάποια χρησιμοποίη- σή τους ευρύτερη; Ο K. Σιδηρόπουλος έχει τον λόγο. Σιδηρόπουλος (από τον Σύνδεσµο Δασκάλων): Στην Διήμερη αυτή Συνάντηση, είδαµε να περνάει το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο μέσα από διά- φορες σφαίρες. Περάσαμε από την σφαίρα της απαισιοδοξίας, της συγ- κρατηµένης αισιοδοξίας, της μεγάλης αισιοδοξίας και, τέλος, της υπεραι- σιοδοξίας. Ο καθένας, βέβαια, σκέπτεται ανάλογα με αυτό που µπόρεσε va συλ- λάβει, μέσα από αυτήν την διαδικασία. Εκείνο που προσωπικά θέλω va a- πισηµάνω είναι ορισμένα από τα προβλήματα που ήδη υπάρχουν και που θα υπάρξουν και στο μέλλον. Και εξηγούμαι: Πρέπει σύντομα να ξεκαθαριστεί εάν οι προτάσεις του Διήµερου και οι επισηµάνσεις θα έχουν ένα πραγματικό, ουσιαστικό αποτέλεσµα, δηλα- δή αν θα ξεκινήσει η ίδρυση του Πανεπιστηµίου pa μια προοπτική ολοκλή- ρωσής του ή, για διάφορους λόγους, θα πάει στην πολυδιασπαση των τµη- µάτων, p’ Olag τις οδυνηρές συνέπειες για τη ζωή του.. 'Ενα δεύτερο πρόβλημα που τέθηκε, είναι το θέμα της επάνδρωσης των παιδαγωγικών σχολών pa την εξεύρεση των κατάλληλων πανεπιστη- µιακών δασκάλων. Το θέμα τέθηκε χθες στον K. POKo και η απάντηση, ο- σο και να μας ικανοποιεί, μας βάζει τουλάχιστον σε σκέψεις. 'Ενα τρίτο ακόµα πρόβλημα, που εμφανίστηκε έντονα εδώ µέσα, είναι το πρόβλημα που έθεσε έμμεσα αλλά επιτακτικά ο K. Παπαγιάννης pa το παράδειγµα των φοιτητών της βιολογίας, όπου σε σύνολο, όπως μας είπε, 156 φοιτητών, vao 3 δήλωσαν επιθυμία για αυτές τις σχολές. Οι υπόλοι- ποι φοιτητές, παρακολουθούν τα μαθήματα αδιάφοροι, γιατί δεν τους εκ- φράζουν, δεν τους αρέσει. Και είναι γνωστό ότι πρέπει v’ αγαπάς την δου- λειά σου για να µπορέσεις v’ αποδώσεις και να προσφέρεις. Με τέτοια δεδομένα, λοιπόν, έχουµε ένα φοβερό πρόβλημα που πρέ- πει v’ αντιμετωπισθεί το γρηγορότερο. Αναρωτιέµαι μήπως πρέπει v’ al— λάξει το σύστημα επιλογής, το σύστημα των εξετάσεων ή μήπως πρέπει να . :..-, . 150 καταργηθούν οι εξετάσεις. 'Ενα τέταρτο πρόβληµα, τέλος, που πρέπει v’ αντιμετωπισθεί με την λειτουργία των παιδαγωγικών τµηµάτων, είναι το πρόβληµα της επιμόρ- φωσης των δασκάλων και νηπιαγωγών αλλά συγχρόνως και της παιδαγω- γικής και ψυχολογικής κατάρτισης των καθηγητών, όπως το επισήμανε o Πρόεδρος της ΕΛΜΕ. ΄Ετσι, νομίζω ότι πρέπει από τώρα να αντιµετωπι- σθεί αυτό το θέμα, της µετεκπαίδευσης και επιμόρφωσης, με την παραπέ- ρα επέκταση των παιδαγωγικών τµηµάτων σε παιδαγωγικές σχολές, όπου θα εκπαιδεύονται μαζί δάσκαλοι και καθηγητές και, στη συνέχεια, θα µπορούν να συνεχίσουν για μεταπτυχιακές σπουδές. Το τελευταίο αυτό εί- ναι ένα κενό που υπάρχει στην χώρα pag και πρέπει να αντιμετωπισθεί. Ευχαριστώ Πρόεδρος: 0 κ. Παπαγιάννης έχει τον λόγο. Θ. Παπαγιάννης: Τρεις παρατηρήσεις. Η µία είναι αρχιτεκτονική. Βε- βαίως όλοι συμφωνούμε ότι είναι παρα πολύ καλό οι εγκαταστάσεις να χωροθέτηθούν μέσα στον ιστό της πόλης. Θέλει όμως κάποια προσοχή. Πρέπει va υπάρξει µέσα στην πόλη ένας χώρος, στον οποίον οι φοιτητές θα κυριαρχούν. Δεν πρέπει δηλαδή οι φοιτητές να αισθάνονται ξένο σώµα στην πόλη. Νομίζω ότι το παράδειγμα του Πανεπιστηµίου της Θεσσαλονίκης εί- ναι πολύ καλό, διότι έχει ένα σχετικό χώρο αυτονοµίας, όπου οι φοιτητές πράγµατι κυριαρχούν. Δεύτερη παρατήρηση, σε σχέση p’ αυτά που είπε ο K. Φατούρος σήμε- ρα, είναι ότι πέρα από την απογραφή των εγκαταστάσεων που πρέπει να γίνουν στον θεσσαλικό χώρο, πρέπει να γίνει και μια απογραφή του αν- θρώπινου δυναμικού του θεσσαλικού χώρου. Σε σχέση δηλαδή με τις μελ- λοντικές δραστηριότητες του Πανεπιστημίου, πρέπει να απογραφεί τι δυ- ναµικό υπάρχει από πλευράς ανθρώπων, από πλευράς δραστηριοτήτων εκπαιδευτικών ή πολιτιστικών, από πλευράς επιστή μονικών ερευνών κλπ. Και, τέλος, θέλω να καθησυχάσω τους φίλους καθηγητές, γιατί έχω µιαν αισιοδοξία, η οποία δεν προέρχεται παρά από τρία συγκεκριμένα Θέ- ματα. Πρώτα απ' όλα, είναι η αισιοδοξία ενός ανθρώπου που δεν περιμένει να συµβούν πράγματα αλλά πιστεύει ότι τα πράγματα πρέπει να τα κυνη- γάει κανείς. Και αυτό πιστεύω ότι πρέπει να ισχύσει και στην πόλη αυτή. Δεν πρέπει να αισιοδοξεί επειδή ελπίζει ότι κάποια πράγματα θα λυθούν pa to Πανεπιστήμιο, αλλά γιατί η περιοχή πρέπει να τα φτιαξει. Δεύτερη πηγή αισιοδοξίας είναι αυτό που μας είπε χθες ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, δηλαδή, ότι μπορεί κανένας να θε- 151 σμοθετεί, αλλά είναι τα λαϊκά κινήµατα που πράγματι δηµιουργούν. Και, σ' αυτή την περιοχή, γύρω από το θέμα του Θεσσαλικού Πανεπι- στημίου, υπάρχει λαϊκό κίνημα. Τρίτη αισιοδοξία είναι ότι σ' αυτή την συγκεκριμένη περιοχή, το Πα- νεπιστήμιο έχει στήριξη. Δεν μπορεί να συμβεί στην πέριοχή αυτή αυτό που συνέβη στην Κρήτη, δηλαδή, να έχει το Πολυτεχνείο ένα τεχνικό μό- νον. Γιατί, εδώ, το Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο θα έχει το Τεχνικό Επιμελη- τήριο, Θα έχει τις υπηρεσίες των δύο Δήμων, θα έχει το Δηµοτικό Κέντρο Ερευνών-Μελετών του Βόλου, θα έχει τους μελετητές της πολεοδομικής α- νασυγκρότησης της περιοχής" όλοι αυτοί µαζί αποτελούν ένα μέτωπο, με κύριο θέμα το Πανεπιστήµιο. Δεν μπορεί, ακόµη, να συμβεί αυτό που συνέβη στα Γιάννενα, να έρθουν οι φοιτητές και να μην υπάρχει υποδομή, γιατί οι Δήµαρχοι θα ξεσηκώσουν τον κόσμο στο πόδι. Θάχουµε λοιπόν μία τέτοια υποδομή κοινωνική στην περιοχή, που poo δηµιουργεί αισιοδο- ξία. Ευχαριστώ. Πρόεδρος: Ευχαριστούμε. Τον λόγο έχει ο K. Μπάκας. Μπάκας: Παρακολουθώντας το Συνέδριο αυτό, με θέμα «το Θεσσαλι- κό Πανεπιστήμιο και o ρόλος του Βόλου», ως εκπρόσωπος της Διδασκα- λικής Οµοσπονδίας της Ελλάδας, βρίσκω ότι η συζήτηση που έγινε ήταν για μένα ενημερωτική και, μπορώ να πω, για τους παράγοντες του Βόλου, εποικοδοµητική. Γιατί θα μπορέσουν µέσα από τα συμπεράσματα αυτά να προωθήσουν το θέμα και η ίδρυση και λειτουργία του Θεσσαλικού Πανεπι- στηµίου να είναι σύντοµα µία πραγματικότητα. Αυτό είναι µια ευχή. Πιστεύω ότι το ξεκίνημα κάθε νέου πανεπιστημίου έχει πολλές ιδιαι- τερότητες και αυτές επίσημάνθηκαν, και από την άποψη του χώρου, της χωροταξικής κατανομής των σχολών που θα απαρτίζουν ένα πανεπιστή- μιο, αλλά και από την άποψη της εύρεσης του απαραίτητου προσωπικού που θα στελεχώσει αυτές τις σχολές. Πιστεύω ότι έχει γίνει κατανοητό σε όλους για ποιούς λόγους είναι α- παραίτητη η ίδρυση ενός πανεπιστηµίου σε µια περιοχή όπως η Θεσσαλία. Και αυτό ξεκινάει από την ιδιαιτερότητα του χώρου της περιοχής που ζη- τάει το πανεπιστήμιο, που ζητάει την ίδρυση αυτή. Νοµίζω ότι o χώρος o θεσσαλικός έχει τις δυνατότητες να στη ρίξει έ- να πανεπιστήµιο που θα είναι ισότιµο pa τα αλλά πανεπιστήμια της χώρας μας. Μπορώ να πω ότι, στο µέλλον, ίσως γίνει το Πανεπιστήμιο το Θεσσα- λικό από τα πρώτα πανεπιστήμια στη χώρα, γιατί βρίσκεται στο κέντρο της Ελλάδας όπου μπορούν να έρχονται φοιτητές από όλο τον ελλαδικό χωρο. 152 Δεν θέλω να επιμείνω σε περισσότερες λεπτοµέρειες, γιατί τα θέματα εκείνα τα οποία σχετίζονται µε τους δασκάλους έχουν καλυφτεί από τον κ. Φράγκο και από τον συνάδελφο τον κ. Σιδηρόπουλο του Συλλόγου Δα- σκάλων του Βόλου. Οπωσδήποτε, τα άλλα θέματα, που έχουν σχέση pa ng περιοχές και τις εγκαταστάσεις που θα χρησιµοποιηθούν, τα ανέπτυξε ο K. Κωτσιόπου- λος στην εισήγησή του. Εκείνο που θα ήθελα όµως να επισημάνω εδώ από την δικιά poo μεριά είναι ότι, ως Διδασκαλική Ομοσπονδία θα στηρίξουμε μια τέτοια προσπά- θεια αποκέντρωσης των πανεπιστημίων και ότι έχουμε τη δυνατότητα, µε όλους τους δασκάλους που υπάρχουν σε κάθε ελληνικό χωριό, σε κάθε πόλη, να μπορέσουμε αυτή την άποψη να την κάνουμε κτήµα όλου του ελ- ληνικού laoO‘ va ιδρύσει, δηλαδή, να συντηρήσει αλλά και να δυναμώσει τα επαρχιακά πανεπιστήμια. Θα αναφέρω ένα θέμα που σχετίζεται με τα παιδαγωγικά τμήματα, κάτι που είπε ο καθηγητής κ. Φράγκος για την σημερινή πραγµατικότητα, αλλά και οι άλλοι εισηγητές. Δεν θα πρέπει να υπάρχει μια πολυδιάσπαση στο Πανεπιστήµιο, πρέπει να υπάρξει επιστηµονική ολοκλήρωση μέσα σ' αυτό το Πανεπιστήμιο. 'Ολες οι σχολές, όλα τα τµήματα, που θα ιδρυθούν στο Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο, θα πρέπει να είναι συγκεντρωµένα, για να υπάρχει αυτή η κινητικότητα και η μεταφορά των πολιτισμικών και των πολιτικών ιδεών από τους φοιτητές, που θα προέρχονται από διαφορετικά μέρη της Ελλάδος και από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα. Ευχαριστώ Πρόεδρος: Ευχαριστούμε τον κ. Μπάκα. Τον λόγο έχει o K. Μάργα- 0ης… Μαργαρης: Υπάρχει μια λογική που µας λέει ότι σύμφωνα με τις χωροταξικές μελέτες το Πανεπιστήμιο γίνεται εδώ. Προτείνω στην επι- τροπή που µελετάει την ίδρυση του Πανεπιστηµίου του Βόλου να επιταχύ- νει τις εργασίες της για να έχουµε όσο το δυνατόν γρηγορότερα αποτελέ- σµατα. Πρόεδρος: Ευχαριστούµε τον κ. Μάργαρη. Από την συζήτηση, µέχρι τώρα, προσπάθησα να κρατήσω µερικά σηµεία. Αυτά ίσως να τα χρησιμο- ποιήσει η Οργανωτική Επιτροπή στην συνέχεια, προς οποιαδήποτε κατεύ- θυνση νομίζει. Βέβαια, μια συζήτηση για το ποια ακριβώς θα είναι αυτά τα σηµεία θα γίνει και o’ allo κείμενο, οπότε δεν τα εκφωνώ παρά μ' αυτή την προοπτική. 153 Το πρώτο σημείο ήταν, ότι το Πανεπιστήμιο γίνεται πραγματικότητα. Είτε έγινε από µία βιαστική και αμελέτητη σειρά αποφάσεων, είτε έγινε pa άλλες διαβαθμίσεις σοβαρότητας και ανάλυσης που έχει εξαντληθεί, το Πανεπιστήμιο είναι στην πόρτα της πραγματικότητας. Το Πανεπιστήµιο αυτό είναι αποτέλεσµα αρκετά µακροχρόνιων προσπαθειών και αρκετά συστηµατικών μελετών, τουλάχιστον από την τοπική αυτοδιοίκηση της περιοχής. Το δεύτερο σηµείο αφορά σε γνωστά χαρακτηριστικά που επαναλαμ- βάνονται εδώ, δεν παύουν όµως να είναι κάποια κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα στις συζητήσεις που έγιναν. Το δεύτερο λοιπόν σηµείο είναι ό- τι η υπερβολική κατάτμηση δεν μπορεί να αποτελεί ιδρυτικό στοιχείο του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου. Το τρίτο σημείο είναι η προοπτική για ένα ορισμένο ολοκληρωμένο πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο το Θεσσαλικό. Το πρώτο λοιπόν είναι η πραγματικότητα, το δεύτερο η κατάτμηση, το τρίτο ένα ολοκληρωμένο πανεπιστήμιο προς όλες τις κατευθύνσεις. Το τέταρτο σημείο είναι, και αυτό φαίνεται από μία παρατήρηση που έκανε πριν 0 K. Μάργαρης, ότι θα πρέπει το Πανεπιστήμιο να προσανατο- λιστεί προς µιαν ανασύνταξη των επιστημονικών και επαγγελματικών κα- τευθύνσεων. Να μη γίνει μια αντιγραφή απ' αυτά που έχουν γίνει µέχρι τώ- ρα. 'Οπου µπορεί να χρησιμοποιηθεί μια αντιγραφή, θα πρέπει να χρησιμο- ποιηθεί, όπου μια διαφοροποίηση, να χρησιµοποιηθεί και, όπου µια και- νούργια λύση μπορεί να χρησιμοποιηθεί, Θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Αυ- τό ταιριάζει τόσο µε τις ιδιαιτερότητες όσο και με την σχέση pa mv παρα- γωγή- Το πέμπτο σημείο είναι ότι δεν Θα πρέπει να είναι vao τµήµατα, σχο- λές για πρώτο δίπλωμα, αλλά θα πρέπει να µπορούν να είνει αυτόνομες pa ειδικές κατευθύνσεις, ακόμη και µεταπτυχιακές 1 ή 2 ή και 3 χρόνων, από την πρώτη στιγμή που θα ιδρυθεί ή αμέσως µετά. Σ' αυτή την κατεύθυνση µπορεί να ζητήσει κανείς επιστηµονικές κατευθύνσεις, όπως η διαχείριση του χώρου που μας είπε ο κ. Παπαμίχος το πρωί. Ακόμη, φαίνεται ότι ο Βόλος ζητάει, και φυσικά έχει τεκμήρια, ότι κατευθύνσεις όπως οι μηχάνι- κοί βιομηχανίας πρέπει να αποτελέσουν τµήματα του Θεσσαλικού Πανε- πιστή µίου. Το έβδοµο σημείο είναι ότι δεν θα πρέπει να οδηγηθεί o BOlog σε ένα ι- δρύματικό campus, απομονωμένο από την ζωή της πόλης. Οι δυνατότητες υπάρχουν, και από τις πιο θετικές, φορμαλιστικές πλευρές και από τις πιο δημιουργικές κατευθύνσεις. Δηλαδή, δυνατότητες και για κτίρια συγκε- κριμένα και για εγκαταστάσεις. Το όγδοο σημείο είναι, ότι δεν πρέπει να υπάρξει µία αρνητική περίο- 154 δος στην πρώτη φάση της δηµιουργίας του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου. Το τελευταίο σημείο είναι ότι χρειάζεται μια σηµαντική εγρήγορση αλλά και μια προετοιμασία, ώστε, τη στιγμή της λειτουργίας, η υποδοχή να είναι υποδοχή ενός τελειωμένου οργανισμού προς αυτούς που θα έρθουν να αρχίσουν να δουλεύουν εκεί ως φοιτητές. Αυτό σημαίνει προετοιµασία ψυχολογική και κοινωνική για τις αναγ- κες του Θεσσαλικού Πανεπιστηµίου και προετοιμασία του διδακτικού προσωπικού, των χώρων και των εγκαταστάσεων. Αυτές είναι περίπου κάποιες κατευθύνσεις που εγώ τουλαχιστον σκέ- φτηκα. Θα μπορούσε η Οργανωτική Επιτροπή όχι vaov αυτά αλλά και άλλα να τα χρησιμοποιήσει και να φτάσει ίσως σε κάποιο σύντομο επιχει- ρησιακά διατυπωμένο κείμενο, με το οποίο μπορεί να ενισχύσει τις όσες μέχρι τώρα ενέργειες γίνονται ή να αρχίσει καινούργιες ενέργειες, προετοι- μάζοντας an’ αυτή τη στιγμή αυτό που θεσμικά θα γίνει με τιε ενέργειες των αρμόδιων υπηρεσιών. Τζώνος: Πρέπει από τώρα να υπάρξει µία προσπάθεια διαγραφής των συνιστωσών για την µελέτη του πράγματος, προτού θεσμοθετηθούν α- κόμη αυτές οι ενέργειες. Αυτό είναι, ίσως, ένα δέκατο σημείο. Παπαγιάννης: Σ' αυτά τα 10 σημεία νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι και θα μπορούσαμε να τα αποδεχτούμε ως πόρισμα του Συνεδρίου. Είναι πραγματι κοινή έκφραση του Συνεδρίου και πρέπει να τα υιοθετήσει και να τα αποδεχτεί. Φράγκος: Εγώ νομίζω ότι ιδιαίτερα πρέπει να τονιστεί ότι πραγµατικά διαπιστώνεται μια εργασία που έχει γίνει από την τοπική αυτοδιοίκηση, α- πό τον πληθυσμό, γενικότερα, του Βόλου, από το λαό, και ότι όλα αυτά οι- ποτελούν ιδιαίτερα εχέγγυα για να προωθηθεί η ίδρυση του Πανεπιστη- µίου. Χρειάζονται αγώνες για να γίνουν αυτα τα πραγµατα, υπάρχουν ό- µως οι προύποθέσεις για να τα διεκδικήσει o laOg του Βόλου. Πρόεδρος: Τον λόγο έχει o K. Καραγεωργίου. Καραγεωργίου: Θα µου επιτρέψετε να πω ότι έχω την εντύπωση ότι, για σήμερα, το Πανεπιστήμιο συγκροτείται ως υποκείµενο µέσα σε μια συµβολική τάξη. Και συμφωνώ με τον κ. Παπαγιάννη ότι τα πορίσµατα αυτά, τα οποία είναι 10 σηµεία, θα πρέπει να προβληθούν ως θετικότερο α- ποτέλεσμα όλης αυτής της διήµερης προσπάθειας. Πρόεδρος: Ως τελευταίος προεδρεύων και ως μέλος αυτής της σύνα- 155 ξης, νοµίζω ότι πρέπει να χειροκροτήσουµε την τοπική αυτοδιοίκηση, την Δηµαρχία του Βόλου. Μ. Κουντούρης (Δήµαρχος Βόλου): Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους πανεπιστηµιακούς και τους επιστήμονες, που πάρα πολύ µας βοήθη- σαν για να γίνει ένας σωστός προβληματισμός γύρω από την ίδρυση του νέου Θεσσαλικού Πανεπιστημίου. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό εδώ το Διή- µερο Συµπόσιο µε την συµµετοχή του K. Σβορώνου, του κ. Φατούρου, του κ. Τζώνου, του κ. Λαζαρίδη, της ομάδας του K. Κωτσιόπουλου, του κ. Φράγκου, του κ. Μάργαρη και όλων των άλλων που συνέβαλαν, θα είναι µια σημαντική στιγμή για την ίδρυση του νέου Πανεπιστημίου. Σας ευχαριστώ για την πραγματική σας συµβολή και πολύ περισσότε- ρο για την αγάπη που δείξατε προς την προσπάθειά µας για την ίδρυση του Πανεπιστηµίου του Θεσσαλικού. Ευχαριστώ UNIVERSITY STUDIO PRESS Εκδόσεις Επιστημονικών Βιβλίων & Περιοδικων Κων Μελενικου Ι]||5 τηλ. 209637 & 2091137 Θισσπλσνικη . . .. .. - . ι.... . * ..... ν… :. ,΄ι. ...!… , > ι…«ΞΞψ… . ... . ... , .. . .ιι

……ΜΜ… Η ΈΔ…Δ m …… ΜΜΜ 11.11 ΠΉ©Μ30 Το Πανεπιστήµιο της Θεσσαλίας αποτέλεσε κια πολλά χρονια στοχο των διεκδικήσεων και της δραστηριοτητας τόσο τοπικών φορέων όσο και άλλων παραδόντων, ιδίως της Ακαδηµαικης Κοινοτητας. Το επισηµο Κράτος δεν αντιµετωπιζε αµεσα την ιδρυση Πανεπιστηµίου στη Θεσσαλία έως το 1981. Tov Ιούλιο του 1981 850252583an8 η προΘεση να ιδρυθεί ενα ειδικο Πανεπιστήµιο - το "Παιδακωκικό Πανεπιστήµιο" - µε έδρα το Βελεστινο και με Τµήματα που Θα λειτουρδουσαν ως παραρτήµατα των Πανεπιστηµίων Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Η εξαωελία αυτή δεν υλοποιήθηκε µετά την κυβερνητική άλλα… που επακολούθησε. Η ίδρυση του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας µε τη σηµερινή του µορφή ανακοινω9ηκε απο τον Πρωθυπουρδο στ 4.4.1983 στην εναρκτήρια συνεδρίαση του Εθνικού Συµβουλίου Ανωτάτης Παιδείας µαζί µε την εξαωελία δια την ίδρυση και των άλλων νέων Πανεπιστηµίων (Ιονίου και Αικαιου). Τα πρώτα Τµήµατα του Πανεπιστήµιου Θεσσαλιας επρόκειτο αρχικά να είναι τα εξής: - Τµήμα Επιστήµης Φυσικής Ακωκής και ΑΘλητισμού - Παιδαδωδικο Τµήµα Δηµοτικής Εκπαιδευσης - Παιδαδωδικό Τµήµα Νηπιακωδων . - Τµήµα Γεωπονίας Φυτικής και Ζωικής Παρακωδής ..…- Τµήµα Χωροταξίας - Περιφερειακής Ανάπτυξης Έδρα του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας ορίστηκε o Βόλος (Αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ανώτατης Παιδείας στις 4.4.83 και 1.8.83 και ιδρυτικό ΠΔ. 83/20 3.84). Η Διοικούσα Επιτροπή του Πανεπιστηµίου ορίστηκε με ολοκληρωµένη σύνθεση στις 20.6.1984. Οι βασικές αποφάσεις κια το Πανεπιστήµιο ΜΜΜ? οι οποίες επιβεδαιώΘήκαν αλλεπάλληλες φορές και δρ. Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Θα είναι συκκεντρωµένο στο χώρο και όχι διάσπαρτο, οι δραστηριότητες του όµως Θα καλύπτουν ανακκες του συνολικού Θεσσαλικού χώρου αλλά ' και εΘνικε΄ς. O χαρακτήρας του Θα είναι ευρύς, δηλαδή Θα είναι κενικο και όχι ειδικό Πανεπιστήµιο που Θα καλύψει σταδιακά τις περισσότερες περιοχές κνωστικών αντικειµένων, ενώ η µελλοντική του λειτουρκία Θα στοχεύει στην αποσυµφόρηση των δύο μεκάλων Πανεπιστηµίων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Με το ΠΔ 302/1985, µε άλλα νοµοθετήµατα και µε µια σειρά διοικητικών ενερκειών , οι αποφάσεις αυτές Θεµελιώθηκαν και κατοχυρώθηκαν αµέσως , τόσο µε την ιδρυση νεων Τµηµάτων, τη συκκροτησή τους σε Κύκλους Επιστημών και σε Σχολές, όσο και µε την απόκτηση των απαραιτήτων ακινήτων, τη χωροθέτηση των διαφόρων λειτουρκιών και τη συκκρότηση µηχανισµών υποστήριξης. Στην εναρκτήρια φάση του το Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας αποτελείται από οκτώ Τμήµατα. Είναι συκκροτηµένο σε δύο Σχολές , από τρία Τµήµατα η κάθε µία. που αντιστοιχούν σε ισάριθµους Κύκλους Επιστηµών και συµπληρώνονται από δύο ακομη ανεξάρτητα Τµήµατα. Η &ηµερινή συκκρότηση του Πανεπιστημίου είναι η εξ : A. Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστηµών που περιλαµβάνει; Παιδακωκικό Τµήμα Δηµοτικής Εκπαίδευσης Παιδακωκικό Τµήµα Νηπιακωκών Γενικο Τμήµα ) Β- Σχολή Επιστημών Παρακυκής που περιλαµβάνει; Τμήμα Γεωπονίας Φυτικής και Ζωικής Παρακωκής Τµήµα Χωροταξίας- Περιφερειακής Ανάπτυξης …7 Τµήµα Μηχανολόκων Μηχανικών Βιοµηχανίας Γ. Τµήµα Ιατρικής A- Τµήμα Επιστήμης Φυσικής Ακυκής και Αθλητισμού Σύµφωνα µε την εξουσιοδοτικη διάταξη του βασικού Νοµοθετήµατος µε Υπουρκική Απόφαση (ΦΕΚ 489/8885) ορίζεται ότι έδρα του Τµήµατος Ιατρικής Θα είναι Λάρισα, όπου και εκκαΘίσταται η µεκάλη Περιφερειακή Νοσηλευτική µονάδα που Θα υποστηρίζει και Θα υποστηρίζεται από το Τμήµα αυτό. Τα άλλα Τμήµατα Θα λειτουρκούν στην έδρα του Πανεπιστηµίου. Από το Ακαδηµαϊκό έτος 1988-89 λειτουρκούν στο Βόλο τα πρώτα 3 Τμήµατα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και συκκεκριμενα: το Παιδακωκικό Τµήµα Δηµοτικής Εκπαίδευσης (40 φοιτητες) το Παιδακωκικό Τμήµα Νηπιακωκών (4O φοιτητές), και . to Τµήμα Ιζεωπονίας Φυτικής και Ζωικής Παρακωκής (30 φοιτητες) Η σηµερινή δραστηριότητα της Διοικούσας Επιτροπής καλύπτει κυρίως τους τομείς της ακαδήµαίκής, διοικητικής και χωρικής υποδο ς του Πανεπιστηµίου έτσι ώστε, στη διάρκεια των αμ ς προσεχών ετών, να έχουν σταδιακά αρχίσει τη λειτουρκία τους όλα τα ήδη ιδρυμένα Τµήµατα. Στόχος είναι ή υποδομή αυτή να είναι επαρκής και, ταυτόχρονα, να δήµιουρκήθούν οι προύποθέσεις μιας πρώτης εικόνας ενός πλήρους Πανεπιστηµίου στο χρονικό ορίζοντα του 2.000. 11.2 ΚΜΕ… ΙΒΙΠΙ1ΙΔΘΙΠΞΣ ΠΔ ΤΗ ΠΥΣΠΘΙΓΠ]ΘΜΙΔ “TOY ΠΔΝΙΞΠΙ…ΠΘΥ ΠΙ ΜΜΕ… Ή)? …?!…=ί ΚΑΙ Η ©ΙΡΓΔΠΙΘΣΗ Ή… ΧΩΡΟ) . 1.2.1 ΠΛΗΡΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΩΣ ΠΡΟΣ το ΜΕΓΕΘΟΣ KAI ΤΗΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ Πρώτη βασική επιλοκή που στηρίχθηκε τόσο στην εκ µ , οικονοµικο- κοινωνικών και πολιτισµικών παρακόντων όσο και στις δυνατότητες που διαθέτει ή μπορεί να αποκτήσει ο Θεσσαλικός χώρος καθώς και σε ανάκκες εθνικού επιπέδου. είναι το Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας να αναπτυχθεί, ως ορκάνωση και µέκεθος, σε πλήρες Πανεπιστήµιο. Δηλαδή µε επιστηµονικούς κλάδους που αλληλοσυµπλήρώνονται και µε προοπτική επιστημονικής ολοκλ ωσης ώστε να καλύπτονται όσο το δυνατό περισσ τερες κνωστικές περιοχές. Στόχος είναι η ολοκληρωµένη λειτουρκία του ως πνευµατικού και αναπτυξιακού πόλου αλλά και ή αποτελεσµατική αποσυµφόρηση, στο µέλλον των άλλων δύο µεκάλων πανεπιστημιακών κέντρων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Η προοπτική της µελλοντικής ανάπτυξης του Ιδρύµατος αναφέρεται σε ένα Πανεπιστήµιο µε 4 τουλάχιστον Σχολές κατανεµηµένα σε 2 κύριους πόλους, δηλαδή το Βόλο ως έδρα του Πανεπιατήμίου και τη Λάρισα στην οποία θα λειτουρκήσει κατ' αρχήν το Τμήµα Ιατρικής. Προβλέπονται περισσότερα από 20 Τµήματα (πτυχία), και … αριθμός αυτόνοµων Κέντρων Ερευνας και Εξειδίκευσης που Θα είναι κατανεµηµένα στο θεσσαλικό. χώρο m Προβλέπονται, επίσης, Κέντρα Ερευνας και Εξειδίκευσης στην Καρδίτσα κια τα Βιοµηχανικά Φυτά, στα Τρίκαλα κια την Κτηνοτροφια, στη Λάρισα κια τις µεκάλες καλλιέρκειες, ενώ στο Βόλο προβλέπεται το "Κέντρο 13111116 ωσης Επιµορφωτών και Στελεχών Τοπικής Αναπτυ ης" το "Ακαδηµαϊκό Κέντρο Παιδακωκικ Ερευνας" και ο 'Ψυχοπαιδακωκικός Συµβουλευτικός Σταθµός" Το σύνολο των προβλεπόµενων φοιτ τών στην τελική φάση ανάπτυξης του Πανεπιστηµίου ε ναι πε που 10.000 προπτυχιακοί και 1500 µεταπτυχιακοί. Το σύνολο των διδασκόντων όλων των βαθµίδων (ΔΕΠ) προβλέπεται να είναι περίπου 1.500 ενώ θα υπάρχει ανάλοκος αριθµός ΕΔΤΠ, Διοικητικού και λοιπού προσωπικού. 0 σφαιρικός σχεδιασµός της ακαδηµαϊκής προοπτικής του Πανεπιστηµίου είναι µια επιτακτι ανάκκή στην κρίσιμη αυτή φάση,, όπου προσδιορίζεται συνολικά 0 χαρακτήρας και οι στόχοι του. Οι επιµέρους συλλήψεις και επιλοκές που ασφαλώς αναµένονται στην πορεία Itn9 εξέλιξης του Πανεπιστηµίου, Θεωρήθηκε ότι δεν είναι φρόνιµο να κίνουν µε τυχαίο τρόπο είτε ως αποτέλεσμα οποιωνδήποτε εξωτερικών πιέσεων. Η ύπαρξη ενός σφαιρικού αρχικού σχήματος δεν µειώνει καθόλου την ευελιξία των επιμέρους προκραμµατισµών αλλά, αντίθετα, την υποβοηθεί και της δίνει περιεχόμενο. » 1.2.2 ΕΠΟΧΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΚΤΙΠΟΒΟΑΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ Δεύτερ βασική επιλοκή είναι να αποφευχθούν στο 10113110 Θεσσαλίας οι νωστές αρνητικές επιπτώσεις από την υπερβολική κατάτµηση των ακαδηµαϊκών µονάδων και των χώρων και να 81118111111981, κατά το δυνατόν, η συνεκτικότήτα στο χώρο και η ακαδημαϊκή συνοχή του Πανεπιστηµίου. Χαρακτηριστικά του βασικού σχήµατος ανάπτυξης του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας είναι τα εξής: α. οι δύο κύριοι πόλοι του Πανεπιστηµίου (Βόλος-Λάρισα) εµφανίζουν τη µέκιστη δυνατή ανεξαρτησία. β. Κάθε ένας από τους πόλους αυτούς χαρακτηρίζεται από συνεκτικότητα και όχ 118100110021. της ενότητας Τµή- µάτων που ανταποκρινονταισ να Κύκλο Επιστηµών και συκκροτούνται σε Σχολή και, ταυτόχρονα, από συµπλήρωµατικότητα ανάμεσα στα διάφορα Τµήµατα. κ. Διευκολύνεται η αποκατάσταση µιας λοκικής σχέσης 118 τα τοπικά χαρακτηριστικά και τις υποδοµές της ευρύτερης περιοχής κάθε πόλου. όπου αυτό είναι ανακκαίο κια διάφορους λόκους. Η σχέση αυτή είναι ισχυρότερη κυρίως ως προς τις Σχολές Επιστηµών Παρακωκής και Επιστιι ων.Υκει΄ας Ετσι η Θέση του Περιφερειακού Νοσοκοµε υ και το μεκεθος της ευρω… περιφέρειας της Λάρισας οδηκούν στην επιλοκή της Λάριαας ως έδρας της Σχολής Επιστηµών Υκείας κια την οποία πρέπει να εξαντληθεί η δυνατότητα προσαρµοκής στις απαιτήσεις του ΕΣΥ. (έμφαση στην πρωτοβάθµια περίθαλψη). ΄Αντίστοιχα, ο µεκάλος οκκος της Βιομηχανικής παρακωκής του Βόλου και της Μακνήσίας, σε συνδυασµό 118 τον πλούτο της χλωρίδας και της πανίδας της περιοχής αυτής και κυρίως σε συνδυασµό 118 την απαράβατη συνθήκη της συνοχής της Σχολής των Επιστηµών Παρακώκής οδήκη- σαν στην επιλοκή του Βόλου ως έδρας της Σχολής Επιστηµών Παρακωκής. 8. Τέλος, το πλέκµα των Κέντρων Ερευνας και Εξειδίκευ- σης επιτρέπει τη διασπορά των επιστηµονικών δραστηριοτήτων του Πανεπιστηµίου στο θεσσαλικό χώρο χωρίς να θίκεται 11 συνοχή των µονάδων του ιδιως στο ευαίσθητο επίπεδο των προπτυχιακών σπουδών. Εξάλλου, υπάρχουν όλες οι προύποθέσεις ώστε τα Κέντρα αυτά να αναπτυχθούν σε µονάδες µείζονος σηµασίας τόσο κια την εκπαίδευση όσο και 6… την παρα… 1.2.3 "ΤΑΞΗ ΣΤΟΚ ΑΣΤΙΚ0 ΙΣΤΟ - ΣΥΠΑΕΣΗ ΗΕ ΤΗ! ΚΟΙΗΩΠΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΠΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Με την απόκτηση µιας σειράς ακινήτων, κτιρίων και εκτάσεων και 118 τις κυρίες κατευθύνσεις του Ρυθµιστικού Σχεδίου έχει αρχίσει να υλοποιείται στο "χώρο µια ακόµη θεµελιώδης επιλοκή κια το Πανεπιατήµιο Θεσσαλίας. Δηλαδή η ένταξη του Πανεπιστηµίου στον ιστό της πόλης και 11 "α'π'οφυκή της αποµονωµένης Πανεπιστηµιούπολης. Είναι ενδιαφέρον ότι παρόλο που το [10118111001010.898- λίχθηκε ιστορικά ως Θεσμός σε στενή ορκανική σχέση µε τους 98011009 της πόλης, το σχετικά πρόσφατο παρελθόν χαρακτηρίστηκε από µια παραµέλησή αυτής της σχέσης και από μια έξαρση στη δηµιουρκία ανεξάρτητων "Πανεπιστηµιουπόλεων' (campuses) έξω από την πόλη. Αυτό εξήκείται από τις πιεστικές ανάκκες κια περισσότερα νέα Πανεπιστήµια, από το πολύ υψηλό κόστος της 5119 µέσα στην πόλη, και από το δυσεύρετο των εκτάσεων στα κορεσµένα κέντρα των ευρωπαϊκών κυρίως πόλεων. Ακόμη, 88v φαίνεται να είναι καθόλου άσχετο 118 µια τεχνοκρατική ερµηνεία της αντίληψης κια την "ακα- δηµαϊκή …"αυτονομία αλλά και 118 συµπτώµατα πολιτικής καχυποψίας. ' , Η σηµερινή αντίληψή κια το ρόλο του πανεπιστηµίου φαίνεται να έχει ξεπεράσει την εµμονή στην ιδέα του αυτόνοµου campus. Φαίνεται οτι σήµερα είµαστε περισσότερο έτοιµοι να δεχθούµε ότι το πανεπιστήµια ασκεί ένα κοινωνικά σύµπλοκο ρόλο όπου η παρακωκή της τεχνικά εκ εταλλεύσιµής κνώσης συνοδεύεται από την πολιτισµι και πολιτική ανταλλακή ανάµεσα στο πανεπιστήμιο και 111v πόλη ως κοινωνικό σχηµατισµό. Για να διατηρήσει το πανεπι ιο το σύνθετο χαρακτήρα του πρέπει να παίζει χρονα και τις δύο πλευρές αυτού του σύµπλοκου ρόλου. Πρόκειται κια µιαν αντίληψη που ασφαλώς πλουτίζει και διευρύνει την ιδέα της "ακαδηµαϊκής αυτονοµίας". Η αντίληψη της συνε ούς πολιτισµικής ανταλλακής ανάμεσα. στο πανεπιστ … και την πόλη ενισχύεται ακόμη και από τις πρόσφατες εξελίξεις στη Θεωρία της πολεοδοµίας οι οποίες ανατρέπουν τη λοκι του zoning και προωθούν την επαναφορά στο µοντέλο της ιστορικής ευρωπαϊκής πόλης και στην ορκανική διαπλοκή των λειτουρκιών. Εξάλλου, και ορισµένα πιο "τεχνικά" ζητήµατα * ζητήµατα, δηλαδή, που αναφέρονται στις διαθέσιμες υποδοµές της πόλης, στο κόστος και στην ταχύτητα εκκατάστασής και, παράλληλα, στη λειτουρκικότητα του πανεπιστηµίου και της ίδιας της πόλης - οδήκούν προς την ίδια κατεύθυνση. Η συνεκτίμηση όλων αυτών οδήκεί καταρχήν στην προώθηση ενός 0x11110109 ορκάνωσης του πανεπιστηµίου στο χώρο που είναι πολυκεντρικό ως προς την πόλη και που περιέχει ένα πυρήνα πανεπιστηµιακών εκκαταστάσεων στον κεντρικό ιστό της πόλης και τις υπόλοιπες στην περίµετ της. H "υπέρ… " της παρουσίας του πανεπιστ… υ στον κεντρικ πυΏνα του αστικού ιστού είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς εκτός από τη διευκόλυνση στη ροή πληροφοριών ανάµεσα στο πανεπιστήµιο και την πόλη, µπορε επίσης να αποτελέσει πολιτιστι "χειρονομία" ακόμη και στο επίπεδο της αρ- χιτεκτονι ς ποιότητας. Εξάλλου, η ορκανική διαπλοκή των πανεπιστ ιακων 118 τις αστικές λειτουρκίες είναι χρήσιµο να κ νει µε τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχουν περιοχές σχετικής "κυριαρχίας" των πανεπιστηµιακών λειτουρκιών (άξονες, πλατείες) που να επιτρέπουν και να διευκολύνουν την ανακνώριση του πανεπιστηµιακού πλέκματος. Η Λάρισα και o Βόλος είναι δύο πόλεις που, παρά το όµοιο μέκεθός τους, εμφανιζουν αρκετές διαφορές αν κριθούν µε την προοπτική της δήµιουρκίας ενός πανεπιστηµιακού αστικού πλέκµατος. Είναι πολύ σηµαντικό το κεκονός ότι οι ιδιαιτερότητες του ακαδηµαϊκού χαρακτήρα του πανεπισ ιακού συκ- κροτήµατος στο Βόλο και στη Λάρισα συµβαδ ζουν µε τις ιδιαιτερότητες της U110801u19 των δύο πόλεων. '0 Βόλος χαρακτηρίζεται από τις µεκάλες διαθέσιµες επιφάνειες των κεντρικών "επωνύµων" κτιριων που είναι Στη σηµερινή φάση ανάπτυξής του το Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας έχει ήδη αποκτήσει συκκροτήµατα κτιριακών µονάδων ή εκτάσεων στο Βόλο και τη Λάρισα, που εντάσσονται στην παραπάνω λοκική ανάπτυξής του Πανεπιστηµίου όπως περικράφεται στο ρυθµιστικό σχέδιο. Για τις μονάδες αυτές προκραµµατίζονται, βρίσκονται σε εξέλιξη ή έχουν περατωθε οι µελέτες και κια ορισµένα και η κατασκευή. Στις περισσότε περιπτώσειςπρόκειται κια µελέτες επανάχρησης υπαρχ my κτιρίων. Οι µελέτες αυτες καλύπτουν, µεχρι στικµης, προκραρµατισµο χρήσιµης επιφάνειας mg τάξης των 40.000 μ!- σε ήδη υπάρχοντα και επαναχρησιµοποιούµενα κτίρια και ανάλοκης . επιφάνειας σε νέα. Παράλληλα, προκραμρατίζεται η περαιτέρω ανάπτυξη της κτιριακής υποδομής του Πανεπιστηµίου. Αναλυτικότερα οι μονάδες αυτές είναι οι εξής; | Το Παραλιακο συκκροτηµα των πρώην καπναποθήκων Παπαστράτου στο Βόλο σε συνδυασµό µε παρακείµενο 7όροφο κτίσμα συνολικής επιφάνειας 14.000 τ.µ. περίπου. Τόσο η µορφή του συκκροτήµατος όσο και ή προνοµιακή του θέση και η σύνδεσή του µε την ιστορια mg πόλης το καθιστούν ευλοκα κεντρικό κτίριο του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας στο Βόλο. Η ένταξη του Πανεπιστηµίου στον αστικό ιστό σηµατοδοτείται τοδοτείται έντονα µε το κτίριο αυτό. Είναι χαρακτηριστικό ότι το συκκρότήµα των κτιρίων αυτών µπορεί να εξυπηρετείται κια τη διακίνηση των φοιτητών από την ήδη υπάρχουσα αστική υποδοµή, ή οποία µε τη σειρά της Θα αναζωοκονηθει από την πρόσθετη νέα χρήση της. 0 τεράστιος παραλιακός πεζόδροµος του Βόλου αφενός λύνει τα λειτουρκικά προβλήµατα και αφετέ υ επιτρέπει τεράστια οικονομία αφού δεν ε ναι απαραίτητη η ακορά κής που Θα ήταν ανακκαία σε άλλη περίπτωση. 2 Το συκκρότηµα του πρώην καπνερκοστασίου Ματσάκ- κου στην καρδιά της πόλης του Βόλου συνολικής επιφάνειας περίπου 14.000 τ µ. Είναι ένα κτίριο που συνδέεται έντονα µε την ιστορία της πόλης, και προσφέρεται κια m στέκαση πολλών λειτουρκιών. Οι ερκασίες αποτύπωσης και στατικής επάρκειας έχουν ολοκληρωθεί. Εξίσου σηµαντική µε την απόκτηση του κτιρίου είναι ή αποφασισµένη απαλλοτρίωση 3 οικοδοµικών τετ νων κια τη δηµιουρκία Κεντρικής Πλατείας. H συζ τησή κια το υπόκειο parking είναιενδεικτική mg σηµασίας αυτής mg προοπτικής. 3 To νεοκλασσικό κτίριο, πρώην Καβούρα, 500 τ µ. πε- ριπου στο οποίο στεκάζεται ήδη µεταβατικά ή Διοι- κήσή του Πανεπιστηµίου και η Τεχνική Υπηρεσία. 4 Το κτίριο πρώην Κ.Τ ΕΛ. στο Βόλο συνολικής επιφα- νείας 3.000 τ.μ. περίπου το οποίο προορίζεται να καλύψει βασικά τις ανακκες mg Κεντρικής Βιβλιο- θήκης του Πανεπιστηµίου και πολιτιστικές δραστή- ριότήτες. Πρεπει να επισηµανθεί οτι µε την παρέµβαση αυτή. αφενός διευκολύνεται η απομάκρυνση µιας λειτουρ- κιας που δήµιουρκούσε προβλήµατα στην πολη και αφετέρου ολοκληρώνεται στην περιοχή αυτή όπου υπάρχει ήδη το Ωδείο, το Θέατρο, το Δηµαρχείο, η Πλα- τεία Ρήκα Φεραιου κλπ. ένα Πολιτιστικό Κέντρο µε- κάλής κλίµακας. 5 To συκκρότηµα του πρώην ερκοστασίου της Μεταλ- λουρκικής στο Πεδίο του Αρεως στο Βόλο όπου τελικά ολοκληρώνονται οι ερκασίες κια την έναρξη λει- τουρκίας του Πανεπιστηµίου. Το συκκρότηµα αυτό σε συνολική έκταση 50 περίπου στρεµµάτων προορίζε- ται να καλύψει τις ανάκκες κυρίως της Σχολής Επι- στηµών Παρακωκής. Η παρέµβαση του Πανεπιστηµίου στο σηµείο αυτό έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σηµασία κια την πόλη κα- θως, εκτός από την αναβάθμιση που συντελείται, µε επιχωµατώσεις στις αλυκές και τα τέλµατα της πε- ριοχής δηµιουρκήθηκε µεκάλο σε έκταση "νέο έδα- φος". Το έδαφος αυτό ενοποιούµενο µε τις άλλες κει- τονικές δηµόσιες και δηµοτικές εκτάσεις επιτρέπει τη δήµιουρκία ενός µεκάλου Πάρκου το οποίο εκτός από τις λειτουρκικές ανάκκες του Πανεπιστηµίου Θα καλύψει επίσης συμπληρωµατικές ανάκκες της πό- λης σε αντίστοιχες υποδοµές. 6 Οικόπεδο στο Κέντρο του Βόλου απέναντι από τη Γαλλική Σχολή που παραχωρήθηκε από την Κτήµ. Εταιρεία του Δημοσίου και όπου θα στεκαστούν μελ- λοντικά πανεπιατηµιακές δραστηριότητες σε συν- δυασµό µε την αξιοποίηση ίσως και κειτονικών ακινήτων των οποίων η αξία κια την πόλη θα µπο- ρούσε έτσι να αναβαθµιστεί. 10 7 Μονή Πάου στην Αρκαλαστή του Πηλίου σε έκταση 580 στρεµ. που παραχωρήθηκαν από την Κοινότητα. Το παλιό µοναστήρι, μετατρέπεται τώρα σε µικρό συνεδριακό κέντρο, µε βασικό στόχο ν' αποτελέσει σηµείο επαφής µε τη διεθνή ακαδηµαϊκή κοινότητα. Παράλληλα εκτελούνται έρκα οδοποιίας και σχεδιάζεται η αξιοποίηση των εκτάσεων κια συμπληρωµατικές εκκαταστάσεις και ως ακρόκτηµα. 8 Ορκάνωμένο ακροκήπιο 100 στρεμµ. στο Βελεστίνο που ή Πανεπιστηµιακή του λειτουρκία θα αρχίσει από τη χρονιά αυτή στο πλαίσιο του Τμήµατος Γεωπονίας Φυτικής και Ζωικής Παρακωκής. 9 Έκταση 200 περίπου στρεµ. στη Θέση Πευκάκια στο Βόλο που παραχωρήθηκε απο το Δήµο κια τη δηµιουρκία Βοτανικού Κήπου και άλλων Πανεπιστηµιακών Λειτουρκιών. 10 To πρώην "Ακροκήπιο" στις Μηλιές Πήλιου εκτάσεως 30 περίπου στρεμµάτων το οποίο προορίζεται κια την ίδρυση Επιστηµονικού Κέντρου Φυτικής και Ζωίκής Παρακωκής. 11 Η Κλινική πρώην Κατσίκρα στο κέντρο της Λάρισας συνολικής επιφάνειας 3000 τ. . ή οποία Θα στεκάσει µεταβατικά τις πρώτες εκκατασ σεις του Τµήµατος Ιατρικής. 12 Έκταση 90 περίπου στρεµµάτων στη Λάρισα σε άµεση κειτονια ζε την περιοχή όπου θα κτιστεί το Περιφερειακό Νοσοκοµε , που παραχωρήθηκαν από το Δήµο. Εκεί θα αναπτυχθούν οι µόνιμες εκκαταστάσεις του Κύκλου των Επιστηµών Υκείας. Ι 3 Έκταση 2500 περίπου στρεµµάτων στην περιοχή Χλόη του Βελεστίνου κια την κάλυψη των ανακκών του Τµήματος … … Γεωπονιας. 11 . " ." ΄ . ' '-΄ & ΄ .. σ.:΄ΐ.ι ΄ χ '.΄. ".…" ξ …-'΄Δ . Έπµεπι(υ ς….ιΧ' 3 . | |. . ' Ξ Μιας: ΜΜΑ! .- 3εΛαπων & |? ΄ … & % .! , ' ΧΧ - η? I ! ξΧάξ «Η… …. ο \ Ξ€;….ς ε , Υζ΄΄ _ .… ο…" . - ΄΄... λ.. .; ' ΕΕ;. ΦΑ ' |.&. % | . Έχε σε): πλάι ' έξι?! κ ' ΄΄ ' Χ ζ - . ΄: % ' " /(-… Ό , | , …… …" Ι" νά ειιοπε.ιο Με»… » …. Υζχ % η…? … … #. ,… . πως"… Α……σν ΄΄ Δ . … . … -. Ό...Ώ΄; .. ' …;); . . ΄ . α΄… % &." I . ;, Ζ'.-% " . . ΄ . .. . ' "'ο'>| " &… |, ' Οι ΄Β Λ … ' ! , .. ». Πυξ…" ' . ΄ Κχ..ψ /λ' ΄ .. && . . … … : .. ι . ' «- Β…:μ ήπιαν ' /΄.Ξ'… ) Ξ… = " "& ΄ ΄ πως: , …' ,) :; ? …… ΑΧ .. Q ya … 1 = …- … "... τι … ΄ .… . &? Ξ " στα τις" 1 1… " ' ',',', ΄ & …- Κ . 000 M …… Η… .… 1 ξ '. . ' ' ! Ι',: … … ι !Α Δ . αφ» . Με… .΄& Αποψη… ΜΜΕ!!! # λ'"%ΉίΞ" . ΠΝ | NECK/H11 ΜΜΜ! ΜΜΑ! Ψ" …… ε? v πιο κι 8 Με… Μον ΜΗΔΕΝ…) ιτ…ο .. , … ) έµπαινε τον πΑιεπ.……π Ρ&΄…"…" "032," &" {Mango κ η…) να Η")… ξ'ζΌΠΛ1|ΔΦ' . Π…Α…|ωγ 12 … …! τα ΜΜΜ!" … m Manning .ummmxnz πιο…) ωω " ι'&:τΑ…κοι να]: τα "Α…… .… .… Χ΄ . \ . χ . | χ « . «| ., . | ' | ΧΧ ; € / . ι.. \ ..|.".ι ' ….΄.γ , "I." i '. ": ι.". | .ϊσ΄"ι Φ.… | Ε - I , ' ι'." µΧ , . " ΄ / 39 ! ξ / &… /"-.‘-. …' b ή ΄ a ΜΕΜΜΥ θα"! …΄/ Χ ια… ΝΟΙΟ…εΌΥ … mm ..ΐ… µοναδα που προαιωι να λειτουργια" :. το …. απ 38-89 Η µοναδις που ιρηρφ µα ιζ"… να λιπαρ- τησοω "to: της εποµενη; Μπας ' μονάδας ". προγρα- µµα"… να πιτσιρ- ΠΓΚΝ7ΉΜ΄ ΠΕΙ/Ν Μάο" αν": της ΜΜΜ! Δ|ΔρωΛ|ι …"…" μηπως κατα" « ' ΄ ' οικοπεΔο ΡΜ Έ…Μ.ΗΜ .ΜΜοωΥ O - ΚΟΙΝΟ Ψ..…1 . απ…… . … ενώ… Με… ιωπκµι . . ϊ": µια"… - σώµα. » Η…" ”Frill-TVA Τ . I .? α.|ρ-Με|- & " Ιι 1.2.4. H ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΚΔΔΒΗΔΙΚΗΣ ΦΥΣ10ΓΠΩΠΙΔΣ TOY ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΔΛΛ[ΔΣ Με πρόσφατες αποφάσεις mg 11 Διοικούσα Επιτροπή ζήτησε την ιδρυση ενος ορισµένου 0009000 νεων Τμηµάτων µε χαρακτήρα ευρύ και δυνατότητες το καθένα να περιέχει ενδιαφέρουσες εξειδικεύσεις που να αντιστοιχούν στην προοπτική ανάπτυξης των διαφόρων κλάδων. Οι επιλοδες αυτός που οριστικοποιούν τη φυσιοκνωµια του Πανεπιστημίου Θεσσαλισς υιοθετήθηκαν 81100000 0110 τον 11009011000156 και τον αρµόδιο 1111000150 Παιδείας πρόσφατα και αναµένεται σύντομα η επικύρωση τους 08 τα απαραιτητα Νοµοθετήµατα. που θα εκδοθούν. Σύμφωνα µε τις αποφάσεις αυτές η τελική ακαδηµαϊκή συκκρότηση του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας σε αυτή τη φάση της ανάπτυξης του θα είναι η εξής; Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστηµών που περιλαµβάνει: Γενικό Τµηµα Παιδακωκικό Τμήµα Δηµοτικής Εκπαίδευσης 11008050150110 Τµήµα Νηπιαδωδών Τμήμα Επιστηµών της Ακωκής Τµήµα Φιλολοδικών Σπουδών και Εφαρµοσµένης Γλωσσολοκιας Τµήµα Ιστοριας και Πολιτισµικών Σπουδών Τμήμα Κοινωνιολοδίας και Κοινωνικής Πολιτικής Σχολή Επιστηµών Ιιαραµδής που περιλαµβάνει: Τµήµα Φυτικής και Ζωϊκής Παρακωκής T011110 Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης Τμήµα Μηχανολόδων Μηχανικών Βιομηχανίας Τµ α Βιομηχανικού Σχεδίου και Εφαρµοσµένων Τε ' Τ α Μι… Βελτιώσεων και Γεωρδικής Μαμά… … … Τμήµα Αδροτικής Οικονοµίας Σχολή Επιστηµών αιτίας που περιλαµβάνει: Τμήμα Ιατρικής Γενικό Τμήµα Φυσιοκνωστικής και Βιολοκικής Κατεύθυνσης ' Τµήµα Νοσηλευτικό Τμήμα Δηµόσια Υκειας Τµήµα κλινικ ς φαρµακολοδίας Παράλληλα καθώς εκλέδονται πια τα πρώτα µέλη ΔΕΗ. και το Πανεπιστήµιο στελεχώνεται 08 ερευνητές και διδάσκοντες, 08 πρόσφατη απόφαση της Διοικουσας Επιτροπής άρχισαν οι διαδικασίες διερεύνησης της φυσιοδνωµιας των Κέντρων Έρευνας και Εζειδικευσης και της µορφής της εαατάστασής τους στο θεσσαλικό χώρο. - Ελπίζεται σε λοκικό χρόνο οι δραστηριότητες αυτών των Κέντρων να ανταποκριθούν στην παρακωκική ταυτότητα των 15 περιοχών που θα 85501001090011, φυσικά 08 την συνερδασία των τοπικών δυνάµεων. Τελευταίο (όχι όµως και 31561800 σηµαντικό) στοιχείο που πρέπει να µνηµονευθεί είναι ότι το Πανεπιστήµιο ως θεσµός αποτελεί το υπόβαθρο ανάπτυξης που από τη φύση του σ υ 5 κ ρ ο τ ε ί τις πνευµατικές δυνάµεις. 0 βαθµός και η επιτυχία αυτής της 01155061110119 εξαρτώνται σε 085030 βαθµό από τις αρχικές πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν και από το ρυθμό "συµφιλίωσης" ή "αφοµοίωσης" του "Πανεπιστηµίου" 08 την περιοχή που θα εκκατασταθεί. Κυρίως όμως αυτό εξαρτάται από τους ανθρώπους και από την κοινωνική τους λειτουρκία που αναπόφευκτα όµως θα συνδέεται και 08 10 00500011098001110 τους και φυσικά η πορεία 500 να αποκτηθεί το ανακκαίο κύρος θα είναι 0850311 και 0 806009 δύσκολος. Τα παραδείκµατα 0009 καθόλου 81100000501019 801101001209 ανάµεσα στο '1101181100111000" και τους "Πανεπιστηµιακούς" από τη µία 11381100, και την τοπική κοινωνία 08 τα κατεστηµένα σχήµατα εξουσίας, 08 10 πρακτικά της προβλήµατα, τα ειδικά συµφέροντα και τις συµβατικές αντιλήψεις της από την άλλη πλευρά, δυστυχώς δεν λείπουν και ασφαλώς χρέος όλων είναι να διδαχτούν από την ιστορία και να εμπνευστούν από το στόχο της συσπείρωσης και του κοινού συµφέροντος. Η συνε κασία του Πανεπιστηµίου 08 630119 τους ρείς που προωθο ν την πνευµατική ανάπτυξη πρέπει να ξεκινήσει αµέσως χωρίς αντιπαλότητες αν κι αυτό έχει ήδη φανεί πως δεν είναι πάρα πολύ εύκολο. Η ένταξη του Πανεπιστηµίου 0800 στον αστικό ιστό θα προσδώσει πάντως 00801119 000 ειδική δραµατικότητα στις πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση, αφού όλα θα δίνονται, θα πρωοθούνται, θα αναχαιτίζονται, θα επιτυκχάνουν ή θα 1111101115de01111 στο ανοιχτό κοινωνικό προσκήνιο. 1σως αυτό ωφιβώς, το ανοιχτό κοινωνικό προσκήνιο και η διαρκής έκθεση στην κοινή κνώμη διαµορφώσει 50115000 και την ανακκαω αίσθηση του µετρου που θα μπολιάσει και τους ενθουσιασµούς και τις αντιδράσεις. Το Πανεπιστήµιο 500 να 011008080 να αναπτύξει θα πρέπει επίσης να 011008080 να αναπτυχθεί. Αυτή η δική του ανάπτυξη έχει 01105101 από 1n 011vep500£0, 111 συνδροµή, την κατανόηση ή και την ανοχή λων. 16

Ι , ι ’ Ano EHITPOHH ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ … ,ΕΠ|ΔΟΘΗΚΑΝ ΑΡΜΟΔ|ΩΣ |ζ . ξ "( Ρ. Ο δήµαρχος Λάρισας K. Αριστεί- δης Λαμπρούλης με τους εκπρο- σώπους των φορέων - µελών της επιτροπής για το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ.κ. Γιάννη Κουτσονί- κο- εκπρόσωπο του Εργατικού Κέντρου, Γεώργιο Λεόντιο - εκ- πρόσωπο του Εµπορικού και Βιο- μηχανικού Επιµελητηρίου, Δημή- τριο Γελαλή … εκπρόσωπο του Οι- κονομικού Επιµελητηρίου, Κων/νο Δοξαριώτη εκπρόσωπο της Οµοσπονδίας Αγροτικών συλλό- γων, Ελένη Τασσοπούλου - εκ- πρόσωπο του Ιατρικού Συλλόγου και Αθανάσιο ΤσιοΘαρίδη - εκπρό- σωπο του Δικηγορικού Συλλόγου πραγματοποίησαν κοινή κάθοδο στην Αθήνα για το ζήτηµα του Πα- νεπιστηµίου και της Γεωπονικής Σχολής. Το πρωί της Δευτέρας 7.12.87 είχαν συνάντηση με τον υπουργό Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Γ. Φλώρο στον οποίο και επέδωσαν τις αποφάσεις … συµπεράσματα της σύσκεψης της 22.9.87 για το ζήτημα του Πα- νεπιστηµίου και της Γεωπονικής Σχολής. Στη συνέχεια στο… υπουργείο Παιδείας και Θρησκευµάτων επέ- δωσαν τις αποφάσεις στον υπουρ- γό κ. Αντώνη Τρίτση, επισκέφθηκαν επίσης το υπουργείο Οικονοµικών προκειµένου να συναντήσουν τον Γ.Γ. του υπουργείου κ. Αδαµόπου- λο, ο οποίος όμως απουσίαζε και τις αποφάσεις επέδωσαν στην γραµματεία. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας συναντήθηκαν και µε τον πρόεδρο της διοικούσας επιτροπής του Πα- νεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Λαζαρί- δη µε τον οποίο είχαν και πολύωρη . συζήτηση τόσο για το Πανεπιστή- ' μια όσο και για την έδρα της Γεω- πονικής Σχολής. To Βράδυ επισκέφθηκαν την Βουλή και επέδωσαν τις αποφά- σεις - συµπεράσµατα στην γραμ- ματεία της Βουλής, στις KowoBou- λευτικές οµάδες του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ., του ΚΚΕ, της ΔΗΑΝΑ και στους κοινοΒουλευτικούς εκπρο- σώπους της ΕΑΡ, της ΕΣΠΕ, του ΕΣΚ και της Χριστιανικής Δημοκρα- ξΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΟΛΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ τίας. Μιά πρώτη εκτίμηση των επαφών που πραγματοποιήθηκε να γίνει στην πρώτη συνεδρίαση της επι- τροπής και μετά θα δοθεί και . ε- τική ανακοίνωση. ι ΕΛΑ ΚΑΙ ΣΥ Σ' Έλα για VIDEO - τηλεόρ… σκούπα -» μίξερ - τηλεφι Σ.Σ…. # Ψ Με κάθε σας αγορά και έ :*? τοχής στη µεγάλη κλήρο Π ΡΟΜ|-|ΘΕΥ Ν.ΓΚΑ| Πανός 14 .. .ΞΌ)|ΙΖ

& ;ων αρ- ,κα- της. πει για σα- …νε- … ης 3. ιοί- >ξη τον και lKl- με- Ι.Κ. τα- έλ- ως Κυ- ίνα ?? Σ ……ψµ- ΥΝΕΔΡ|ΑΣΕ Χ ΕΣ Θέµατα του Παν/µίου Θεσσαλίας συΖτ΄ππσε το Δυµοπκό Συµδούλιο . Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ Κ. ΑΡ. ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Δ.Ε. Με ενηµέ ωση του Δηµάρ- χου κ. ΑρισΡτΈδη-Άαμπρούλη προς το Δηµοτικό Συµ8ουλιο για την πρόσφατη συνεδρίαση της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστηµίου Θεσσα- λίας, άρχισε χθες η συνεχιζό- µενη συνεδρίαση του σώµα- τος. 0 δήµαρχος ανεκοι'νωσε την έναρξη της λειτουργίας πανεπιστη- µιακ ν τ στων το ερχοµενο Ακαδημαϊκό έτος του πανεπιστη- µίου Θεσσαλίας. Α…νε' ερε ότι το υπουργείο /7_ ' "* πό την Διοικούσα Επιτ on ' ε ' να πληροφορηθεί ποτε αυτή aka- πτεται v’ αρχίσει εναρξη τμημάτων και ποιών για το έτος 1988 — 89. H Διοικούσα επιτροπή πρότεινε στο υπουργείο va λειτουργήσοΜ, τμήματα, δύο κύκλων σπουδών, των Ανθρωπιστικών (νηπιαγωγών - παιδαγωγών) και παραγωγής (μηχανικών - γεωπονίσς) που εδρεύουν στον Βόλο, ενώ ταυτό- χρονα πρότεινε να θεωρηθεί το 1988 χρόνια της Λάρισας με εγκα- τάσταση πανεπιστημιακού γραφεί- ου στην πόλη. Με πρόταση δε του δημάρχου Λάρισας να δημιουργη- θεί ειδικό…κλιμάκιο με στόχο να εξσφαλίζει την έναρξη της |ατρικής Σχολής στην Λάρισα για το ακαδη- µαϊκό έτος 1989 — 1990 και ταυτό- χρονα να φροντίσει και για την θε- σμική κατοχύρωση άλλων τµημά- των. Επίσης στην συνεδρίαση της Διοικούσας Επιτροπής διαθΞστηκε εγγραφο µε τις απομεις του ημου και της πόλης ΜΜΜ για την παιδαγωγική και την γεωπονική …λή αλλά δεν συζητήθηκε. Πάντως ο κ. δήμαρχος πήρε την υπόσχεση του προέδρου της διοι- κούσας ότι στην επόμενη συνε- δρίαση της Διοικούσας το άλλο Σάθθατο θα καθ ' ιθής, η μέρα συνάντησης της επιτροπής της πόλης με τον πρόεδρο της διοικούσας. Ανεξάρτητα πάντως an‘ αυτό ο κ. δήμαρχος σκοπεύει αύριο που θα ενημερώσει για την επίσκεψή του την επιτροπή της πόλης να προτείνει να κατέθει …στην Αθήνα και να επιδιώξει επαφή. 0 K. Σωτηρίου πρότεινε να ζητη- θεί να συνεδριάσει η διοικούσα στην Λάρισα µε θέμα την παιδαγω- γική και την γεωπσνική σχολή. Επίσης διατυπώθηκε η άποψη από τον κ. Δήμαρχο και τον κ. Μη- λιώνη να υποβληθεί πρόταση συ- νεργασίας σε κοι ' σ δριάση του Δημοτικού 'ou και της Διοικούσας για όλα τα προθλήμα- τα που α προκύψουν ενόψει της λειτουργίας τµηµάτων του Θεσσα- λικού Πανεπιστημίου στην Λάρισα." Το θέμα Βρίσκεται σε εξέλιξη. Η τροποποίηση προύπολογισµού του δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Λάρισας οικ. έτους 1987 καθώς και η τροποποίηση του προύπολογισμού Δηµοτικής Πινα- κοθήκης Λάρισας Μουσείο Γ. |. Ka- τσι΄γρα για το οικ. έτος 1987 εγκρί- θηκαν ομόφωνα. Το θέµα το σχετικό µε έγγραφο της κίνησης για τον εκδηµοκρατι- σµό των ενόπλων δυνάµεων ανα- θλήθηκε λόγω του ότι τα μέλη του σώµατος δεν είχαν διαθάσει το σχετικό νομοσχέδιο. Η συνεδρίαση συνεχιζόταν µ΄ χρις αργά. ,- -ιιιι |Λ|Δ Μ? τα ρί κό or

0i «φυί1έ8» ιών Χιονιιίδων καί ή ήπειριωιική χειρ»οιεχνική - Ζωγραφική… 'Α1΄ίΟ΄ τίς τέσσερις µεγάλες πη- γες των 'Ηπειρωτδν χωρικων - ζωγράφων, τό Καπέσσο6ο, 16 Σουδενά, τούς Χιονιάδες καί τή Σαμαρίνα, ϊιζιισφαλι.ις ή πιό π. δύο… πηγή είναι οί Χιονιάδες. Σαμαρίνα σήµερα Βρίσκεται στό N096 Γρε6ενων, στα σύνορα "Ηπείρου καί Μακεδονίας, ωστό- σο πολιτιστικά ανήκει στόν ήπει- ρωτικό «…. Χωρικούς - ζωγρά- φους έδωσαν πολλά ήταιράτικα χωριά, όπως τό 0091601, τό Κα- λέπζι καί αλλα. Πολύ συχνά ση- µειώνουν στά έργα τους καί τόν τόπο καταγωγής τους. "Ιδιαίτερα οί Χιονιαξίτες, δίπλα 01’ όνοµά τους σχεδόν πάντα Βάζα… τό χω- ριό τής καταγωγής τους σέ διά- φερους τύπους: «έκ Χιονιάδων», «έκ κώμης Χιονιάδες», «από χω- ρίον Χιονιάδες», «& Χιονιάδες», αΧιονιαδίτου», «Χιονιαδίτη» αΧιο νιάδες». Αύτό φανερωνει έμµεσα πώς οί IXIoIVI0831:; ζωγράφοι εί- Χαν" καλή Φήμη. Ηέπίδοση πολλων 6116 τούς Χιονιαδίτες στή ζωγραφική I:[v01 γνωστή 6I110A16, 71' αυτό κυ- κλοφορε΄ί καί ή φράση αΧιονιαδί- της είσαι; Ζωργάφος είσαι!». Δέν & αναφερθούµε έδω στήν ποιότη- 10 τής καλλιτεχνικής τους παρα- γωγής, καί ιδιαίτερα τής 6710- γραφιας, πού προκάλεσε καί τήν έντονη αρνητική αντίδραση τού Φώτη K6v107Aou.I X:19o1:xvu<6" ε.ρ- γα, καλύπτουν τίς λατρευτικές &. νόγκες ένός µεγάλου µέρους τή Βόρειας "Ελλαδας, καί πέρα 611 αύτή. "Αλλωστε 16 έπίπεδο δέν είναι 16 '1'810 σέ όλους τούς Χιο- '11: 95qu ζωγράφους. 'Υπάρχουν 6- νόµωά τους καλοί, μέτριοι. καί κακοί. Τα προ6λήµατα πού Θα 96; απασχολήσουν σήμερα είναι δύο, ή καταγωγή τής τέχνης τους και κυρίως ή έπαγγελματική τους συσσωµάτωση. Χωρος έρευνας τό χωριό Χιο- νιάδες, σκαρφαλωµένο στα κακο- τράχαλα Βουνά τής ,"Ηπείρου, δί- πλα 016 6A601vu<6 σύνορα. "Αλλο- τι μέ έκατοντάδες κατοίκους καί σήµερα µόνο µέ 16, κι αυτους σέ προχωρηµένη ,ήλικία. Χορτάρια- σαν τα µονοπάτια, έρηιµα ,τα πε- ρισσότερα σπίτια, γκρεμίσµατα παντου. Είκόνα έρήμωσης καί φθορ&ς" οχι πολυ διαφορετική καί από άλλων ήπειρωτικων χωριων. Παλιότεροι πόροι τού χωριου ή κτηνοτροφία, ζωγραφική καί ή ξυλογλυπτική. Σήµερα οί συντά- ξιις καί ή µικρή οίκόσιτη κτηνο- τροφία. Πως δηµιουργήθηκε ή 11096080- ση αυτή σ ένα απομονωµένο ορει- " "πάτωµα; Σ ό,τι φορά ρτι΄ι…ν ξυ- ν ,; ιΙΥ.Ι'ι : λογλυπτική, ισως ή πλησιέστερη πρός τήν αλήθεια έρμηνεία είναι ακόλοώη. ‘H ξυλογλυπτική ύ- πήρξε, από παλιά, τέχνη των 60‘ σκων, αλλά σέ µικρά, κυρίως αν- τικείμενα γιά σπιτική καί έπαγ- γελνατ…τ΄ι χρήση. ρόκα. γκιλίτσεε κουτάλια, σφοντύλια κλπ. Κάτω από όρισμένες συνθήκες καί µέ τήν πίεση τού µικρού κτηνοτροφικού είσοδήματος, είναι δυνατό v6 190- χωρήσουν καί σέ πιό σύνθετες μορφές, όπως είναι ή έκκλησια- στική ξυλογλυπτική. Στή ζωγραφική, όμως, δέν 1.1110- ρούμε να έπισηµάνονιιε ανάλογα σπέρµατα. M6 καί ή δασική πρό" τη ύλη, αντίθετο απ' ό,τι συνί- 6αινε μέ τή 6αφική των μαλλιων, Επρεπε ναρ8ει 61116 τόπους μακρυ- νους καί uéI πολυήμερα ταξίδια. Τοπική π 0011, πού τήν ανα- φέρει στό πολύτιμο συλλεκτικό δι6λίο του για τούς χιονιαδίτες ζωγράφους ό ντόπιος παπά - Γ ι- ώργης ΠαΤσιος 1, μιλάει 716 90‘ Θητεία νεαρών όλαχοποιμένων στήν "Ιταλία. M6 κι άν ύποθέσουµε 90- Θητεία στό "Αγιον "Ορος, κι έκεί τό ιδιο έπικρατούσε. "Αλλωστε καί ζωγράφοι 6:116 άλλα χωριά, µέ σίγουρη µαθητεία στό "Αγιον " ρος, τήν '1'810 τεχνοτροπία άκα- λουΘούν. Είναι ή κοινή εικαστική διάλεκτος όλων των Χειροτεχνων γράφων τής. έπαχής τους καί νοµίζω πως 11'1I ρίζα της πρέπει να τήν ητήσουµε "& πολύ πιό κοντινά καί προσιτά Επτά- νησα, µέ τή γνωστή ζωγραφική σχολή τους. Μερικές προσπάθειες νά κρατη- 9:1 στούς X10I111618:; ύφος πλησιέ' 01:90 πρός τή 6υζαντινή 11090180- 011I έμειναν χωρίς συνέχεια. Σά 916 τέτοια προ εια 0119:161- νουμε τήν είκόνα τού Αγίου 'Αν- τωνίου, πού 6ρίσκεται στήν έκ- κλησία τού 'Αγίου "Αθανασίου Χι- ονιάδων, καθώς καί 916 μεταγενέ' στερη, αλλά πιό …απόαρή παραλ- λαγή της, πάλι στήν '1'810 έκκλη- σία. Γιά τήν έπαγγελ.µατική 6976- νωση καί τή διδασκαλία τής τέ- χνης στούς Χιονιάδες έχουν δια- τυπωθεί πολλές εκδοχές, πού φτά νουν ως τήν ύπαρξη όργανωμένης Σχολής ΖωγρΜΙκης. Η έλλειψη γραπτων πηγων ή ΄΄ ων σίγου- ρων στοιχείων αφήνει τό πεδίο έ- A:I':9:90 716 καθε µορφής :ixcnai:;. από τίς όποιες δέν ξέφυγε καί ύποφαινόµενος. "Επαγγελµατική όργάνωση και σταδιακή µαθητεία είναι αλληλένδετες σέ μορφές χει- ρστεχνικων ………….. Τό έθνικό τους δίκαιο καθορί- ζει όχι μόνο τούς όρους άσκησης τού έπαγγέλµατας, αλλά καί τά διαδοχικά στάδια μαθητείας, µέ τήν αντίστοιχη ανάληψη εύΘυνων στήν παραγωγική διαδικασία. Εί- 8…" από 7|.ινα…ιγί οι µικροί ιια' καί τό δούλευα των λ…σµερειδν. Οί …γελµατικές αύτές όργανά- σεις δέν είχαν σταθερή µορφή2. "Ηταν προσα:ι.ιοσμένες στό εί- δος καί στίς ανάγκες τής οίκο…- 91IIII‘1; δραστηριότητας σέ καθε 1o- μέα. ['16 τούς διοτέχνες υπηρχαν 16 …ο»… η ρουφέτια. 716 τούς έμπόρους, οί κοµπανίες ή συντρο- φίες, για τούς κτηνοτρόφους τά τσελιγκάτα καί ποικίλες µορφές ΥΙά τούς ναυτικούς καί Τά στ… τιωτικούς. T6 [60 αίώνα έχουμε στην έκτακραταύιιαη Κρήτη ΞΑ- Τού ΚΙΤΣΟΥ ΜΑΚΡΗ δελφότητω ζωγράφων, στήν όποία συµµετέχει καί δ νεαρός Μενέγος (Δομίνικος) Θεοτοκόπουλος. Μετά από έπίπονες έρευνες έ- 01000 016 συμπέρασµα πως οί ζωγράφοι των Χιονιάδων δέν άκο- λαύθησαν τή συντεχνιακή έπαγγελ- ματική 01100109610011, αλλά τό χω" 91096 σέ φ 6 ρ ε ς, κοινωνι- κές 61168:; πού στηρίζονται στήν κοινότητα καταγωγης Πρωτη vIu- ξη 716 να στραφεί ή έρευνα πρός τήν κατεύθυνση αύτή τήν έδωσε 916 από τίς πρωτες αντιγραφές τού ζωγράφου Παγόνη στό Πήλιο. N060Iap1o; ακόµα, κρατάει τήν ή- παρότι… προφορά 10Iu όνόµατός ται! καί θυμάται τή φάρα στήν ό- ποία ανήκει. Σέ κιονόκρανο τής "Αγίας Μα- ρίνας, Κισσού. στά [802, &? σα σέ πολλά άλλα γράφει: «χείρ δωρεούντος παγούνι κωσταντί in φυλής πασχαλάδες». Η έιτιγραφή αύτή 'ε΄όαζε πολλά έρωτήματα, πού τελικά 6ρήκαν τήν απάντησή τους. έκτός 6116' ένα: Τί σήµαινε έκε΄ι'να 16 «έκ φυλής πασχαλάδες». " Χριστόφορος ”9990166; στήν I1 'I- στορία τού Σουλίου καί Πάργας». πού τύπωσε 016 857. γράφει στή σελίδα 17: κΕίς τά τέσσαρα δασικές φάρες, στούς Πασχαλάδες καί στούς Μαρινάδες. Φυσικά, δέν έπιδίδονταν όλοι οί άντρες κάθε Φάρος στη {mom-m. Η κτηνοτροφία Με"… δουν κός πόρος διοποοισµού καί "ίσως 9I6 κάποια στρατιωτική" από… ση νά τούς συνέδεε, Οί Πασχαλά- δες κατοικούσαν στή συνοικία πού βρίσκεται 6ορειοδυτικά από τό κέντρο τά χωριου καί είχε." 716 κοινό τους εργαστήριο, οπου 71- ήταν καί ή μαθητεία των νεων ζωγράφων, Ενα πολύ πηλό κτίρια. πού οί ντόπιοι 16 έλεγαν φύλα των Πασχαλάδων». "Ας Θυμηθούμε έξω πωςό Σισυλι…ης Λ. Κουτσο- νίκας στήν ( "Ιστορία της "Ελληνι- κής '΄Επαναστάσψς» σημειώνει πως I16 σπίτια των αρχηγό" κά" δε 0690; «ήσαν κατά 16 µάλλον πύργοι αχυροί». "Η καύλα των Πω:αλάδων E11:- σε σε… καί σαράντα περίπου χρό- νια καί στή θέση της έχτισε και- νούργιο, σπίτι παραθερισμού "ένας από τούς απογόνους των Πασχα- λάδων, ό συνταξιούχος δάσκαλος Στέφανος Ζωγράφος, πολύτιυός συμπαραστάτης µου στίς σχετικές Ερευνες. Ε'ννοεϊται πως πολλοί έρ- γόζονται καί 016 σπίτια τους, κυ' ρίως από 16 μέσα τού [90Iu αί- ωνα. Σώζεται σέ καλή κατάστα- ση 16 σπίτι, όπου έργάσΘηκαν οί Πασχαλάδες ζωγράφοι Γεώργιος. Ματθαίος. Ζήκος, "Απόστολος, Σω- κράτης καί Κωνσταντίνος. "Από τή φάρα .… Πασχαλάδων αποσπάσθηκε, στα τέλη τού 18ου αίώνα, ένα παρακλάδι της. οί T00- τσαϊοι Πασχαλόδες ή σκέτο T00- 100'1'01. Oi Μφινάδος κατοικοι? σαν A[7I0 χαμηλότερα. {0(5101. παρατηµένα καί πνιγµέψ στήν 6- 7910 δλάστηση, 16 κοινό τους έρ- γαστήριο. 'Η οίκογενειακή δι χή στό έπάγγελµα τού ζωγράφου διαπιστώνεται πολλές φορές, π. χ.: Κωσταντής Χιονιαδίτης (παπ- 1100;) — [1017va1; Χιονιαδίτης κι υστερα Δρακιωτης (γιός) Θανάσιος Παγωνίδης κι ύστερα Ποτών… (έγγονός). Έδω διαπιστώνουµε —A- καί τό T6 σπίτι όπου δούλεψαν πολλοί ζωγράφοι 6116 11'1 «φυλή» .… Πασχαλαδων ταύτα χωρία ύπάρχουσι διάφοροι ΄φυλαί, Φάροι κοινως όνομάόμε- ναι». Σ" αλλα 011II9:'I'0 τού 6ι6λίου του αναφέρεται στή «φυλή των Βοτζα- ραίων», στή «φυλή των ΄Ζερ6αίων» κλπ., δηλαδή σέ γνωστές σουλιώ- τικες φάρες. "Ας σηµειωσσυι.ιε έ- δω, 716 τό σημερινό αναγνωστη, πως ή λέξη φάρα πολύ αργότερα πήρε νποτιµητική σημασία. ' 1101116 ‘ Γιωργης Παΐσιος πολλές φορές, 016 61079001116 στοιχεία 716 χιονιαδίτες ζωγράφους, δίπλα στά ονοµατεπωνυµά τους σημειώ- νει «έκ τής γενεάς Πασχαλάδων», «έκ τής γενεάς Τσατσαίων Πασχα- λάδων», «Μαρινάς», χωρίς v6 8[- νει άλλη έξήγηση. έλικα ή έπι- 161110 έρευνα απέδειξε πως oII χια- νιαδίτες ζωγράφοι ανήκαν σέ δυό σχηµατισµό νέων ΄έ'ιτωνυιιι.ιιν σέ αν" 0912111011; μιάς 0690;. ‘H αλλαγή τού έπωνυμου δέ σημαίνει 6110x0- πή από τή φάρα.…πσύ κρατάει πάντα 16 όνοµα του γενάρχη μέ περηφάνε,ια, κάτι αντίστοιχο μέ τούς θεούς 1'1 ήρωες γενάρχες των αρχαίων, αθηναίων «φύλων»; Πε- 91116 να σημειώσω πως έξω δέν 6λέπω κάποια «συνέχεια», αλλά απλή αντιστοιχία παρόµοιων κοι- νωνικό" δομών. Τωρα πρέπει νά έξετάσουµε γι. οτί οί αρχικά κτηνοτροφικές «φυ- λές» των Χισνιά8ων έξελίοσοντα-ι κατά ένα ποσοστό σέ 119901:va- κές η έστω µικτές, χωρίς νά πα- ρουν τή µορφή τού Ισνάφι…) παρ" 8A0 πού «016 τέλος τού 180υ οτί,- ωνα 6οισ.κόµαστε μπροστά 016 φαινόµενο: ή κτηνοτιροφιικνή πα- " 1110 πάνω, πολλεςαπ ίδικές εκδροµές ΜΝ|ΌΥ-|ΟΥΝ|ΟΥ .ΠΕΡΣ|Α 21-31!5 .OXPIAA- κΑΣτΟΡ|Α22-29|5 .ANAITENAPIAOTOVAAFKAAA-KAZTOPIA 20 23/5 0κΡΟΥΑΖ|ΕΡΑ'. N\YKONO- ΡΟΔΟ- ΗΡΑΚΛΕΙΟ- ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ 27-3015 ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΕΣ: ΠΟΡΟΣ 28- -3ο|50ΥΔΡκ28- 30/5 ιο ΕΚΔΡΟΜΕΣ ΜΕ ΠΟΥΛΜΑΝ ΣΕ ΟΛΗ τΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑ τΗΝ ΠΕΝτΗκΟΣτΗ 28- 30/5 Θ BOYAAI'IEZTH-B-IENNHH216.IXI'IANII\4-1816 QMOIXA-AENINI'KPANT-KIEBO 27/6-9/7 τρια, πού ή συνείδησή της ήταν σχεδόν απόλυτα δεσµευµένη από 16 ένστιιχτο, τωρα κάτω 611’ τήν έπη: ιβΟή των αστικων όρεινων κέν- τρων, έλευΘερώνεται 6116 τό έν- στιιχτο, πλουτίζεται από τήν 6- 011in ί=δεολογία», όπως σημειωνει 6 Μ. M. Παπαϊωάννου στά σχό- λια των α'Απάντων» τού [109901- 60133. - Τόν "…. A6170 τόν 0119:1600- 61i; φά- 9:; έχουν µικτό χαρακτήρα, κτη- νο-ιιρ(ίφιικό καί χειροτεχνικό. Σταύς όρεινούς -ιιληθυσιµο'ύς΄ των χωριων της "Ηπείρου I—01'r16 µας ένδιαφέρουν έδω- τό μεγαλύτε- po ποσοστό τής παραγωγικής 6900111916111101; κατέχει ή πρωτο- γενής παραγωγή. κτηνοτροφία, γεωργία, ύλοτοµία, 716 έσωτερι- κή κυρίως κατανάλωση καί λιγό- το… 716 έμπορία. ‘H φτώχεια φυ- σικων πόρων όδηγεϊ΄ ένα 967.10; τού πληθυσµού σέ μεταποιητικές δρα- αγριότητες καί είναι γνωστή έπίιδαση των ήπειρωτων σέ διάφο- ρες µορφές χειροτεχνίας καί στήν ο1ικοδοµική. Πολύ περιορισµένη εί- ναι ή προσφο;ά …και… δά- σκαλοι, κομπαγιαννίτες, μεταφο- ρε'ι'ς .. Κοντά 0' 0616 πρέπει v6 προσθέσουµε πως ό 01.096; έχει κάποιαν αντοχή στό χρόνο, δια- τηρειται κι όταν πιά έχουν αλλά. ζει οί συνθήκες τίς δποίες έξυπη- ρετούσε µένει σάν ένα σχήµα χω- ρίς περιεχόμενο. "Από τα λιγοστά στοιχεία, πού πρός τό παρόν κατέχουιµε, Βγαίνει τό συµπέρασµα πώς οί «φυλές» το. χιονιαδιτων ζωγράφων είχαν δομή καί λειτουργία µεταποιητι- κής συντεχνίας. Σήµερα, δέ6αια, ή ζωγραφική θεωρείται προσφοοά Β. …µε… µα στήν αποχή έκείνη αντιµετωπίζεται 06v 9:101101111110'1 δραστηριότητα, αντίστοιχη μέ τού χαλκο-.ι:γού, τού ασημιτζή, τού λι- 907A6¢011 κ λ. π. Πρόκειται, όπως 16 0119121113009: καί &… τήν αρχή 716 χειροτοχνικού χαρακτήρα ζω- τΡαΦική. Φαίνεται πώς οί σχέσεις ανά- 9:00 στίς δύο ώρες δέν είναι έχ- θρια΄:ς, … π.μειωνονται καί έ- πιιγαμίες. "1E :11, Χρύσω,κ κόρη τού Πασχαλ& ζωγ;άφου Ζήκου Γε- ωργίου παντρεύεται τό Μαρινα ό- μ-ότρχνό του "Αναστάσιο Κ. Ζωγρά- φο καί 9' αύτόν κάνει δύο άλλους ζωγράφους, τό Χριστόδουλο και τό Θωµά, πού ανήκουν πιά στή φά- ρα τ&ν Μαρινάδων. "Ας σημειω9ε'ι' να. πως πολλοί, καί από τίς δύο φάρες, έπαιιρναν τό έπάγγελμά τους 716 έπόνυµο: Ζωγράφος, ό- πως Εγινε καί µέ άλλα έπαγγέλ. µατα, Βαγενας, Χαλκιάς, Μαραγ- κός, Σαράφης. 'H I':§1.1701910, 811- λα5ή ό γάμος ανάμεσα σέ άτοµα από δι:(>οο:τικές ένωσεις αίµατο- σωγγένειας ήταν σέ παγκόσµια κλίµακα έπι3υμητή καί πολλές φα- πές έπιδ:6,λη.υένη 716 λόγους εύ- γονίας πού είχαν διαπιστωθεί έρ- _ πε ιΕαµκά4. Μέ αφετηρία τό χωριό τους. 8- που τούς χειμωνιάτικους μήνες δούλευαν φορητές είκόνες, ξεχύναν- ταν 0i χιονιαδίτες ζωγράφοι 11.06; διάφορες κατευθύνσεις 716 v' 6-10- λάόουν τοιχογραφικές έ:γασίες καί v6 πουλήσουν τίς έτοιµες εί- κόνες. Μερικές φορές έμεναν 96- mm σέ τόπους 811911 ύπήρχε &» κετή δουλειά, παντρεύονταν καί ντόπιες, όπως έκανε 6 Παγώνης στή Δράικια τού Πηλίου 5. "Έργα τους συναντούμε στή Βο-ύρµπιανη, στή Στάρα-Μάνη Καστοριάς. στό Αύγοριινό Μακεδονίας, στό Πεντά- λαφο καί στόν γειτονικό του Βυ- θό, στή Β=ήσσανη, στά πηλιορείτι- . κα χωριά Δράκια, 'Ανήλιο, K10- 06; Νεσχωρι Μακιρινίτσα στό µο- ναστήρι τής Κλεισούρας, στήν Πρεµετή, στή Ζίτσα, στό Κανκού- λι στό Τσεπέλα5ο στό 8011007121- 91 καί τό Σκαµηέλι Ζαγαοισύ, τήν Πυ:σόγιαννη, στήν περιφέρεια Αγρινίου στό Καλλιφόνι Καρδί- τσας καί σέ πολλά άλλα χωριά. Οί χιονιαδίτες ζωγράφοι, έκτός 6:116 τό κύριο αγιογρ:(>ικό τους έργο, καλλιέργησαν καί άλλους ταµεις τής τέχνης τους, όπως τό τοπίο …'(Παγόννης: "Αγία Μαρίνα , νι:χισ9ε'ι',- καί από τήν καλαισθη- τή 81011601911011 προσόψων από και- σέλλες (σπίτι τού Σ. Ζωγράφου στούς Χιονιάδες) καί τή νεκρή φύση (Παγώνης… 'Αγία Μαρίνα ΚισσοΘ, "Αγιος Δηµήτριος Νεοχω- ριού). * T6 σηµείωµα τούτο, είναι 916 πρωτη προσέγγιση στό Θέµα, 916 ύπόδειξη 716 τό δρόµο πού "ίσως 1110:1151 νά ακολουθήσουν νεωτειροι έρευνητές καί 0' άλλα χωριά µέ παρόµοια κοινωνική δοµή καί αν- τίστοιχες δραστηριότητες, χωρίς να προδικαζει καί τα τελικά συµ- περάσµατα. 'Η έρευνα γύρω από τόν παραδοσιακό 90; πολιτισμό προχωρεί πέρα από 11'1I συλλογή ύ- λικού, πού φυσικά πρέπει νά συ- τική αποτίµηση, σέ πιό σύνθετες καί ούσιαοτικές μορφές. 1.-Γωργίου Παίσίου, lacing, 'Αγιο- γ-ραφία καί 'Αγιογράοαι των Χιανιάδων. "Ιωάννινα 1962. σελ. '. 2.-Δέν υπάρχει µεγάλη …τική έργα σία γιά τα Ισνάφισ καί ΄ραυφι΄:τια στην "Ελλάδα. µόνο µερικές µονο- γραφίες. Σχετική 6ιδλιογραφία Ελέ- πιστού: Νικ Πανταζοωύλω, "Ελλήνων Συσσωµατόσεις κατά τήν Τουρκοκρατίαν. "Αθή- κι1958. Ξ.-Χριστό. Περραιδαύ, "Α π α ν 1 α. Πρόλογος Νίκου Εύη, 'Επιµέλεια- Σχόλια Μ.Μ. Παπαϊωάννου. 'Αθήνσ 1956, σελ. 83. 4.-Φρειδ. "Ένγκελς, 'H Καταγω- γή τής 0"‘°.7£"'°" τής Ατοµικδήςκ 'Ιδιακτησίας καί το Κράτους. "Αθήνα [966. σύ. 6.100 [03 κ.α. 5.-Κίτσου Α. Μακρή, "Η Λαϊκή Τέ- ένα9 τού Πηλίου, "Αθήνα I976. σελ. Φορώντας νοιώθω ίκανοι σάν νά τό πλατεια κ.λξκ'ΐ'.ξ Καραγεώργη Σερ8ίος 4 (1 Athens Hiltc ι ζ |ϊΔ|π΄ 'χειροιεκνική - Ζωγραφική ΑΠΟ τίς τέσσερες µεγάλες πη- γες των Ήπειρωτων χωρικών - ζωγράφων, τό Κατιέσσοδο, τά Σουδενά, τούς Χιονις&δες καί τή ,Σαµαρίνα, άσφαλω πιό 113066ch πηγή είναι οί Χιονι&δες. ωµαρινα σήµερα 6ρίσκεται στό Νοµό Γρεδενών, στ& σύνορα 'H115i006 116i Μακεδονίας, ωστό- 00 πολιτιστικά &νήικει στόν ήπει- ρωτικό χώρο. Χωρικούς - ζωγρά- φους΄ έδωσαν πολλά ήπειρώτικα χωριά, όπως τό Φο-ρτόσι, τό Κα- λέντζι καί άλλα. Πολύ συχν& 0II1- μειώνουν στά έργα τους καί τόν τόπο καταγωγής τους. '|διαίτερα οί Χιονιαδίτες, δίπλα στ' όνοµά τους σχεδόν πάντα δείξουν τό χω- ριό τής καταγωγής τους σέ διά- φορους τύπους. «εκ Χιονι&δων», «& .…" Χιονι&δες», «6-116 χω- ρίον Χιονιάδες», αεκ Χ΄ιονι&δες», αΧιονιαδίτου», «Χιονιαδίτη». «X10 νιάδες». Αυτό ανερώνει έµμεσα πώς οί Χιονιαδιτες ζωγράφοι εί- xav καλή φήµη. ' έπίδοση πολλών 6-116 τούς Χιονιαδίτες στή ζωγραφική είναι γνωστή 6 παλιά, γι' αύτό κυ- κλοφορεί καί ή φράση «Χιονιαδί- της είσαι; Ζωργ&φος είσαι!». Δέν θά &ναφερθούµε έδώ στήν ποιότη- τα της καλλιτεχνικής τους παρά- γωγής, καί ιδιαίτερα τής άγιο- γραφιας, πού προκάλεσε καί τήν έντονη άρινητική αντίδραση τού Φώτη Κόντογλου. Χειροτεχν-΄΄ικ& ερ- γα, καλύπτουν τίς λατρευτικές 6- νόγκ.ες ένός 1.1576A-0u µέρους τής Βόρειας "Ελλάδας, καί πέρα 611 αύτή. "Αλλωστε τό έπίπεδο δέν είναι τό ιδιο σέ όλους τούς Χιο- νι αδίτες ζωγράφους. Υπάρχουν 6- ν&µεσά τους καλοί, μέτριοι καί κακοί. Τά προ6λήηιατα πού θά μάς άπωσχολήσουν… σήμερα είναι δύο, ή καταγωγή τής τέχνης τους καί κυρίως ή επαγγελµατική τους συσσωµ&τωση. Χώρος Ερευνας τό χωριό XIo- 016555, σκαρφαλωµένο στά κακο- τρ&χαλα 6ουνά τής 'Ηπείρου, δί- πλα στά &λ6α-νικά σύνορα. "Αλλο- το, µέ έκατοντ&δες κατοίκους καί σήµερα µόνο μέ 16, κι αυτούς σέ προχωρηµένη ηλικία. Χορτάρια- σαν 16 μονοπάτια, έρημο τά πε- ρισσότερα σπίτια, γκρεμίσματα παντού. Εικόνα έρήιμωσης καί φθοράς οχι πολύ διαφορετική καί άπό άλλων ήπειρώτικων χωριών. [16A161500I πόροι τού χωριού ή κτηνοτροφία, ή ζωγραφική καί ή ξυλογλυτιτική. Σήμερα οί συκιά- ζεις καί ή μικρή οικόσιτη κτηνο- τροφία. * Πώς δηµιουργήθηκε ή παράδο- % αύτή σ΄ ένα, απομονωμένο ορει- νο'χωριό; Σ ό,τι αφορα στήν ζυ- λογλυπτική, ίσως η πλησιέστερη ΄΄ πρός τήν αλήθεια ερμηνεία ειναι η ακόλουθη. Η ξυλογλυτιτική ύ- πήρξε, άπό παλιά, τέχνη .… 60- "ο… &.λλά σέ μικρά κυρίως άν- τικείµενα γιά σπιτική καί 51167- γελµαιική χρήση. Μες. "Ντακ κουτάλια, σφοντύλια κλπ. Κάτω άπό ορισμένες συνθήκες καί µέ τήν πίεση τού µικρού κτηνοτροφικού είσοδήµατος, είναι δυνατό νά προ- χωρήσουν καί σέ πιό σύνθετες μορφές, όπως είναι ή εκκλησια- στική ξυλογλυπτική. Στή ζωγραφική, όµως, δέν µπο- ρούµι: νά έπισημάνουµε ανάλογα σπέρματα. Μά καί ή δασική πρώ τη ύλη, άντίθετυ 611’ ό,τι συνέ- 6αινε μέ τή 6αφικ.ή των µαλλιών, Επρεπε ναρΘει από τόπους µακρυ- νους καί μέ “GAUY'IIIED'G ταξίδια. Τοπική παράδοση, πού τήν 6V6- φέρει στό πολύτιµο συλλεκτικό 616Ai0 του γιά τους χιονιαδίτες ζωγράφους ό ντόπιος παπα - Γι- όργης ΠαΤσιος 1, µιλάει γιά µα- Θητεία νεαρών 6λαχοποιµένων στήν '|ταλία. M6. κι άν ύποθέσουµε 116- θητεία στό "Αγιον "Όρος. κι έκει τό ίδιο επικρατούσε. "Αλλωστε καί ζωγράφοι 6116 άλλα χωριά, µέ σίγουρη μαθητεία στό "Αγιον"Ο- ρος, τήν ίδια τεχνοτροπία άκο- λουθούν. Είναι ή κοινή είκαστική διάλεκτος όλων των χειροτεχνών ζωγράφων τής έποχής τους καί νοµίζω πώς τή ρίζα της πρέπει νά τήν &ναζητήσουµε στά. πολύ πιό κοντινά καί προσιτ 'Επτ&- νησα, μέ τή γνωστή ζωνών… σχολή τους. Μερικές προσπάθειες νά κρατη- δεί στούς Χιονιάδες ύφος πλησιέ' στερο πρός τή 6υζαντινή παράδο- ση έμειναν χωρίς συνέχεια. Σά μιά τέτοια προσπάθεια σηµειώ- vowI: τήν gixéva τού 'Αγίου ’Av- τωνίου, πού 6ρίσκεται στήν έκ- …κλησία τού Αγίου 'Αθ&νουσίου XI- '… ονι&δων, καθώς καί μιά μεταγενέ στερη, 6AA6 1116 6066013 11606A- λαγή της, πάλι στήν ίδια έκκλη- σία. Γιά τήν επαγγελµατική …όργ&- νωση καί τή διδασκαλία τής τέ- χνης στούς Χιονιαδες έχουν δια- τυπωθεί πολλές εκδοχές, πού 016- vouv ως τήν ύπαρξη όργανωµένης Σχολής Ζωγραφικής. 'Η έλλειψη γραπτων πηγών ή λ… σίγου- ρων στοιχείων &φήνει 16 πεδίο έ- λεύθερο γιά κάθε µορφής είκασίες, άπό τίς όποίες δέν ξέφυγε καί ό ύποφαινόµενος. 'Επαγγε.λµατική όργ&νωση και σταδιακή 11691115i6 είναι άλληλένδετες σέ µορφές χει- ροτεχνικών συσσωιιατωσεων. Τό έθνικό τους δίκαιο καθορί- ζει όχι μόνο τούς όρους άσκησης τού έπαγγέλματος. άλλά καί 16 διαδοχικά στάδια µαθητείας, μέ τήν αντίστοιχη ανάληψη εύθυνων στήν παραγωγική διαδικασία. Εί- δικά στη ζωγραφική, οι μικροί 116- θητευόμενοι &ρχίζουν άπό 6011811- τικές δουλειές, όπως 16 τρίψιμο των χρωµάτων καί 16 καθάρισμα των w'IvéAAm 601506 προχωρούν στό γέµισµα όµοιόκρώµων 511106- νειων καί δι χικά άναλα6αίνουν περισσότερο υπεύθυνα καθήκοντα, ώσπου νά φτάσουν στή σχεδίαση ΄φυλαί, καί 16 δούλευα τόν λοιςισιιερειών. Οί έπαγγε…λµατικές αύιές 6076M)- σεις δέν είχαν σταθερή µορφή2. *Ητ&ν προσαρµοσµένες στό εί- δος καί στίς &νάγκες τής οίκονο- qufic δραστηριότητας σέ κώε΄ 1o- "µέα. Γιά τούς 6ιοτέχνες ύπηρχαν 16 1σνάφια ή ρουφέτια. γιά τούς εµπόρους οί κοµπανίες η συντρο- φίες, γιά τούς κτηνοτρόφους τ& τσελι,γκ&τα καί ποικίλες µορφές γι& τούς ναυτικούς καί τούς 6106 τιωτικούς. T6 [60 αίώνα έχουµε στήν ενετοκρατούιιενη Κρήτη «’A- T06 KITZOY MAKPH δελφότηιαε ζωγράφων, στήν όποία συμµετέχει καί ό νεαρός Μενέγος (Δομίνικος) Θεοτοκόπουλος. Μετά 6116 έπίπονες έρευνες ε- Φτασα στό συμπέρασµα .… οί ζωγράφοι των Χιονιάδων δέν άκο- λούθησαν τή συντεχνιακή έπαγγελ- παπική συσσωμάτωση, &λλ& 16 111.1- ρισμό σέ φ & ρ ι: ς, κοινωνι- κές διι&δες πού στηρίζονται στήν κοινότητα καταγωγής. Πρώτη νύ- ξη γι& νά στραφεί η. έρευνα πρός τήν κατεύθυνση αύτή τήν έδωσε 1.1I6 άπό τίς πρωτες επιγραφές τού ζωγράφου Πσγόνη στό Πήλιο. Νεόφερτος &κόιια, κρατάει τήν ή- πειρωτικη προφορά τού ονόµατός του καί θυµάται τή φάρα στήν ό- ποία Μπι. Σέ κιονόκρανο τής 'Αγίας Μα- οίνος Κισσού. στ& 18,02,άμε' σα σέ πολλά άλλα γράφει: κχείρ δωρεούντος παγούνι κωσταντί έκ φυλής πασχαλ&δες». 'Η επιγραφή αύτή έ6αζε πολλά έρωτήµατα, πού τελικά 6ρήκαν τήν Μάντησή τους, έκ΄τός άπό" ένα: Τί σήμαινε εκείνο τό «έκ φυλής πασχαλ&δες». ' Χριστόφορος Περραιόός στήν « '|- στορία τού Σουλίου καί Πάργας», πού τύπωσε στά 1857, γράφει στή σελίδα 17: «El: 16 τέσσαρα δασικές φόσες, στούς Πασχαλ&δες καί στούς Μαρι΄ ες. υσικά, δέν επιδίδονταν όλοι οί άντρες κάθε φάρος στή ζωγραφική. 'H κτηνοτροφία 110105115115, 66161- κός πόρος διοποοισμσύ καί ισως μιά κάποια στρατιωτική 6076M.)- ση νά τούς συνέδεε. ΟίΠ Πασχαλίτ- δες κατοικούσαν στή συνοικία πού 6ρίσκεται δορειοδυτικ& 6116 τό κέντρο τού χωριού καί είχαν γιά κοινό τους έργαστήριο, όπου …γι- νόταν καί ή μαθητεία των νέων ζωγράφων, Ένα πολύ ψηλό κτίριο. πού οί ντόπιοι 16 έλεγαν «πούλα των Πασχαλάδων». "Ας θυµηθούµε Εδω πως ό Σουλιώτης Λ. Κουτσο- νίκας στήν « Ιστορία της Έλλη…- κής "Επαναστάσεως, σηµειώνει πως 16 σπίτια των &ρχηγων κά" 95 φάρος «ήσαν κατά τό μάλλον πύργοι οχυρά». 'Η κούλα των Πωχαλ&δών E115- 05 έδω καί σαράντα περίπου χρό- "& καί στή Θέση της έχτισε και- νούργιο σπιτι παραθερισµού ένας 6116 τούς απογόνους των Πασχα- λάδων, ό συνταξιούχος δάσκαλος Στέφανος Ζωγράφος, πολύτιμος συμπαραστάτης µου στίς σχετικές Ερευνες. 'Εννοείται .… πολλοί έρ- γ&ζονται καί στά σπίτια τους, 111.:- pic; άπό 16 μέσα τού 19ου αί- ώνα. Σώζεται σέ καλή κατάστα- ση 16 σπίτι, όταν έργ&σΘηκαν οί ΠασΧσλάδες ζωγράφοι Γεώργιος, Ματθαίος. Ζπ"ος. 'Απόστολος. Σω- κράτης καί Κωνσταντίνος. 'A116 τή φάρα των Πάσχα… &ποσπάσθ΄ηκε, 616 τέλη τού 18ου αίωνα, ένα παρακλάδι της. οί Τσα- τσαίοί Πασχαλ&δες ή σκέτο T66- τσαί'οι. Οί Μωιν&δες 1161011106- σαν λίγο χαμηλότερα. Σώζεται, παρστηµένο καί τηγµένο στήν &- γρια 6 τ'ηση. τό κ:ινό τους έρ- γαστήριο. 'Η οίκογενε: ακή διαδο- χή στό έπ&γγελµα τού ζωγράφου διαπιστώνεται πολλές φορές. 11. χ: Κωσταπής Χιονιαδίτης (παπ- πόύς) — Παγώης Χιονισδίτης κι υστερα Δραιώτης (γιός) — 'A- θαν&σιος Παγωνίδης κι Μέρα Ποιόν… (εγγονός). Έδω τό διαπιστώνουµε καί Τό σπίτι όπου δούλεψαν πολλοί ζωγράφοι άπό τή κφυλή» των Πασχαλαδων ταύτα χωρία ύπάρχουσι διάφοροι Φάροι κοινώς όνομαζόμε- ναι». Σ' αλλα σηµεία τού δι6λίου του &ναφέρεται στή «φυλή των Βοτζα- ραίων», στή «φυλή των Ζερ6αίων» κλπ., δηλαδή σέ γνωστές σουλιώ- τικες φάρες. "Ας σημειώσουμε έ- δώ, γιά τό σημερινό &ναγνώστη, πως ή λέξη φάρα πολύ άργότερα πήρε… ύποτιιιητική σημασία. παπά ' Γιωργης [1610105 πολλές φορές, στά διογραφικ& στοιχεία γιά X30VICX5iTES ζωγράφους, δίπλα στά όνοµατεπώνυμά τους σηµειώ- νει «έκ τής γενεάς Πασχαλάδων», «εκ τής γενεάς Τσατσαίών Πασχα- λ&δών», «Μαρινάς», χωρίς νά δί- νει αλλη έξήγηση. Τελικά ή έπι- τόπια έρευνα &τιέδειξε πως οί χιο- νιαδίτες ζωγράφοι &νήκαν σέ δυό σχηµατισμό νέων έπώνυµών σέ 6r Θρώπους µιάς 061061;. 'Η 6AA67I'1 τού έπώνυµου δέ σημαίνει 6110110- πή άπό τή φόρα, πού κρατάει πάντα 16 όνομ΄α τού γενάρχη µέ περηφάν-εια, κάτι &ντίστοιχο µέ τούς θεούς ή ήρωες γενάρχες των αρχαίων άθηναίκων «φυλών». Πε- 01116 νά σηµειώσω .… έδω δεν όλέπω κάποια «συνέχεια», &λλά διπλή άντιστοιχία παρόµοιων κοι- νώνικών δομών. Τώρα πρέπει νά έξετ&σουµε 71. mi οί &;ιχιικά κτηνοτροφικές «φυ- λές» των Χισνιάδων έξελίσσονται κατά ένα ποσοστό σέ 1510015va- κές ή έστω µικτές, χωρίς νά πά- ρουν τή μορφή τού ίσινωφιού παρ' όλο πού «016 τέλος τού [Sou 011- ώνα 6ρισ.κόμαστε µπροστ& στό φαινόμενο. ' ή κτηνοτροφική πα- ϊδικές έκδρΟμές ΜΝΓΟΥ-|ΟΥΝ|ΟΥ .ΠΕΡΣικ 21-315 .OXPIAA- κΑΣτΟΡιΜ2- 29/5 .ANAETENAPIAOTOVAAI'KAAA-KAZTOPIk 20 23/5 θκΡΟγΑΖιΕΡΑ: N\YKONO- ΡΟΔΟ- ΗΡΑΚΛΕ|Ο- ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ 27-3οι5 ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΕΣ. ΠΟΡΟΣ 28- 3050ΥΔΡκ28- 30/5 :; ιο ΕΚΔΡΟΜΕΣ ΜΕ ΠΟΥΛΜΑΝ ΣΕ ΟΛΗ THN … ΕΛΛΑΔΑ ΠΑ τΗΝ ΠΕΝτΗκΟΣτΗ 28- -30|5 ωΒΘγΔΑπΕΣτΗ- -Bl-ENNH1 ι2ιόΟιΣπΑΝιΜι8|ό …… οΜΟΣΧΑ-ΛΕΝιΝΓκΡΑΝτ-κιΕΒΟ 27/6-9/7 Π ΑΝΕΠ|ΣΤΗΜίΟΥ 56 (ίος Οροφος) τηλ:3ό3ό777-3ό38132 -3ό3813ό ΄ | ίδια.… Λ Τό έργαστήρι των Μαρινάδων ζωγράφων Μιά, πού ή συνείδησή της ήταν σχεδόν άπόλυτα δεσμευµένη 6-116 16 ένστιχτο, τώρα κάτω άπ' τήν έπι…:ροή τών ζωτικών όρεινών κέν- τρων, έ.λωθε:ώνεται άπό τό έν- στιτιο, πλουτίζει… άπό τήν 6- στική Θεολογία, όπως σημειώνει 6 Μ. Μ. Παπαϊωάννου στά σχό- λια των κ'Απ&ντων» τού Περραι. 6063. - τα 1106110 λόγο τόν σηµειώσο- 01: πιό πάνω, πολλές 6-116 τίς φά- ρες έχουν µικτό χαρακτήρα, κτη- νοτ:ήνικό καί χειροτεχνικό. Στούς όρεινούς πληθυσµούς των χωοιων τής 'Ηπείρου -&ύτ& μάς ένδιαφέρουν ' 16 μεγαλύτε- ρο ποσοστό τής παραγωγικής δρ&στφιότ'ητας κατέχει ή πρωτο- ΥΣ…" παραπανω κτηνοτροΦ|α. γεωργία, ύλοτομία, γιά 5111.11501- κή κυρίως κατανάλωση καί Με. τερο γιά έμπορία. 'Η φτώχεια φυ- σικών πόρων όδηγεί ένα µέρος τού πληθυσµού σέ µεταποιητικές δρα. "ποιότητες καί ε1ναι γνωστή ή έπίδοση τών ήπειρωτ6ν σέ διάφο- ρες µορφές χειροτεχνίας καί στήν οίκοδοµικιή. Πολύ περιορισµένη εί- ναι ή προσφορά ύπηιρεσιών: δά. σκαλοι, -κομτιογιαννίτ΄ες, μεταφο- ρείς... Κοντά σ' αύτό πρέπει νά 110009560005 πως ό θεσμός έχει κάποιαν άντοχή στό χρόνο, δια- τηρείται κι δταν π. & έχουν ("ελλά- ξει οί συνθήκες τίς ότοίε: έξω…- 051066: μένει σάν ένα άι: χω- … ΄ , 'πιµέλεια- χόλια Εξ ου. 'Αθήνα "ο... ." πο τ ιγοσπΜ στοιχεια, που πρός 16 παρόν κατέχουµε, Βγαίνει τό συμπέρασµα πως οί εφ.-λές» των χιονιώιτΘ Μ… είχε" δοµή καί λειτουργία μεταποιητι- κής "ταινίας. Σή:ερα, Βάσια, ή ζωγραφική "κείται 1006-6006 ύ- ππ;εσιά, ιό στήν Εποχή έκείνη άντιµιτωπίζεται σάν µεταποιητι-κιή δραστηριότητα, &ντίστοιχη µέ τού χαλκό.-πού, τού άσηµιτζή, τού λι- θογλι΄=φου κ...λπ Πρόκειται, όπως τό σηµειώσαµε καί 6-116 τήν άρχή γιά χειροτεχνικού χαρακτήρα ζώ- τωρινή- Φαίνεται πως οί σχέσεις 6V6- μεσα στίς δύο φ&ρες δέν είναι έχ- θρι-κιές, &φού σηµειώνονται καί 5- τιιιγοιµίες. "Ετσι, ή Χρύσω, κό>η τού Πασπαλά ζωγπφου Ζήκο-.ι Γε- ωργίου παντρεύεται 16 M60116 ό- µότεχνό του 'Αναστάσιο Κ. Ζωγρά- 00 καί µ' ανιόν κάνει δύο άλλους Cur/0610095, τό Χριστόδουλο και τό θωιια, 1106 άνήκουν πιά στή φά- ρα των Μαρινάδων. "Ας σημειωθεί έδώ πως πολλοί, καί άπό τίς δύο ώρες, έπαιρναν τό 5116775A1I6 τους γιά έπώνυµό: Ζωγράφος, δ- πως έγινε καί µέ άλλα έπαγγέλ. 11616, Βαγενάς, Χαλκιάς, M62067 κός, Σαράφης. 'Η έξωγαιιία, δη- λαδή ό γάμος άν&µεσα σέ ατομα άπό δι:|>οιρετι.κές ένωσεις αιµατο- συγγένειας ήταν σέ παγκόσµια κλίµακα έπιΘυµητή καί πολλές φο- ρές έπιιδεδλη.ιινένη γιά λόγους εύ- γονίας πού είχαν διαπιστωθεί &: ...κι… … Εειραµκά4. Μέ &φετι- pic: 16 χωριό τους, & που τούς χειµωνιάτικους µήνες δούλευαν φορητές είκόνες, ξεχύ.ον- ταν οί χιονιαδίτες ζωγράφοι πρός διάφορες κατευθύνσεις γιά ν άνα. λ&όουν τοιχογραφικές έ;γασίες καί νά πουλήσουν τίς έιοι.με ς εί- κόνες. Μερικές φορές έµεναν µό- νήµα σέ τόπους όπου ύπή-ρχε 60- 115111 δουλειά, παντρεύονταν καί ντόπιες, όπως έκανε ό Παγώνης στή Δράκια τού Πηλίου 5. "Εργα τους συναντούµε στή Βούρμπιανη, στή Σταριτ»σι&νιη Καστοριάς, στό Αύγεριινό Μακεδονίας, στό Πεντά- λοφο καί στόν γειτονικό του Βυ- θό, στή Βήσσανη, στά πηλιορείτι- … κα χωριά Δρ&κια, ΄Ανήλιο, Κισ- σός Νεοχώρι Μακιρινίτσα στό μο- ναστήρι τής Κλεισούρας, στήν Πρεµετή, στή Ζίτσα, 0-16 K061106- AI στό Τσεπέλο6ο στό Β:υσοχώ- οι΄ καί τό Σκαµνέλι Ζατγοειού, τήν Πυ:σόγιαννη, σπιν περιφέρ: τα Αγρινίου στό Καλλιφωνι Καρδί- τσας καί σέ πολλά άλλα χωριά. Οί χιονιαδίτες ζωγράφοι, έκτός άπό τό κύριο 67I070: (;>ικό τους εργο, καλλιέργησαν καί άλλους τομείς τής τέχνης τους, όπως 16 τοπίο (Παγώνης: "Αγία Μαρίνα Κισσού, παρ&σπιτο Τριανταφύλ- λου στή Δράµα) τήν προσωπο- γραφία (Χριστόδουλος Γεωπό- φος. προσωπογραφίες των γονι- ων του Παγώνης: Ρήγας Υψήλάν- της), τίς ιστορικές σκηνές ('Av01- 6160qu Παπακώοτας - Μαρινάς. σπίτι τού P615011 στό Τοπέλο-6ο), ιζίς …) τή διακόσµηση προσόντων 6116 κο. σελλες (σπιτι τού Σ. Ζωγράφου στους Χιονιάδες) καί τή νεκρή φύση -(Παγόνη;- "Αγία Μαρίνα Κισσοί», 'Αγιος Δηµήτριος Νεοχω- πιω). * T6 σηµείωµα τούτο είναι μιά πρώτη προσηγι΄ση στό Θέµα, µιά ύπόδειξη γιά τό δρόµο πού ίσως πρέπει νά &κολου9η-σουν νεώτεροι έρευνηιές καί σ΄ &λλα χωριά μέ παρόµοια κοινωνική δομή καί άν- τίστοιχες δραστηριότητες, χωρίς νά προδικάζε'ι καί τά τελικά συµ- περάσµατα. 'Η έρευνα γύρω 6116 τόν παραδοσιακό µας πολιτισμό προχωρεί πέρα 6116 τή συλλογή ύ- λικού, πού φυσικά πρέπει νά συ- νεχισ9εί, καί 6116 τήν καλαισθη- τική ΜΜΜ, σέ πιό σύνθετες καί ούσιαστικές μορφές. 1.-Γ…γίου Παϊσίου, Ιερέας, 'Αγιο- γροφία καί 'Αγιογρ&φοι των Χιονι&δων. Ι'ωάννινα 1962.σ:λ.Ι. 2. -Δέν ύπόρχει μεγάλη συνθετική έργα- σία γιά 16 Ισνάφια καί μονοπάτια στήν ενώ δα, µόνο µερικές μονο- γραφί…ες. Σχετική διδλιογραφία ελέ- πιστού: Νικ. Πανταζόπούλω, 'Ελλήνων Συσσωματώσιις κατά τήν Τουρκοκρατίαν. .…- Μι [953. 1956, σελ. 83. 4-Φµιδ. "Εως, 'Η Καταγω- γή τής Οίκογε΄νειας, τής 'Ατοµικ6ής'1,διοκτησίας καί το Κράι τους 'ΑΘήνα 1066. σελ. u[[10, 103 κά 5.-Κι'τσ=νΑ. Μακρή, 'ΗΛσίκήΤύ- τη τού Πηλίου, 'Αθηνα 1976.ω. 209. -- Φορώντας… νοιώθετι …ϊκανοι σάν νάτό Πλατεία Κολξέτξ Κορογεώργπ Σερ6ίσς 4 (2 Athens Hiltc ROI Rolex Oyster L

, ""Κ|ΤΖογ΄ Α. ΜΑΚΡΗ . χ & ΄οΝκΑΔκ τε. z ΖΞι"ΡΑφο( & ?0ω81% ..8! 33? Prior. >ΘΞΈδΒ έξω!!! Ο .. 24€… νδ; 'Η σειρά ""Ελληνική Λαϊκή Ψξχνη" τοπ 'Εκδοτιποσ μας Οίκου προγραµματίσΘηκε µέ τί φιλοδοξία νά &ποτελ€σει όπείΞΏυνη καί Ξρτια είκονογραφημξνη παρουσίαση τών θησαυ- ρών της έλληνικης λαϊκής καλλιτεχνικής παράδοσης.'Εγκαινιάστηπε µέ τη "Λαϊκή Ψ€χν1 το6 Πηλίου" τοδ Κίτσου Μακρή ιοί συνεχίστηκε µέ την "'Ελληνική Λαϊκή Φορεσιά" τΞς 'ΑγγελικΗς Χατζημιχάλη καί τά "'Ελληνικά Παραδοσιακά Κοσμήματα" οσο "Αγγελου µελη. βοριΞ. σε τή μελέτη το6 Κίτσου Μακρή "Χιονιοδίτες Ζωγράφοι" παρουσιάζεται η πλούσια ζωγραφική παράδοση ένος µικροδ δοεινοΞ χωριοΞ της 'Ηπείρου, τών Χιονιάδων. ?οειΞστη. καν πέντε χρόνια συστηματικης Ξρευνας καί µελέτης τον γνωστοδ λαογράφου γιά νά ολο- κληρωθεί τό Ξργο αύτ6. Οί δυσκολίες ύπ5ρξαν πολλες καί µεγάλες επειδη οί ΧιονιαδίΞεε ζωηράφσι άφησαν "εργο σκορπισμένα σέ κάνω άπό έκατό µικρά δυσπρόσιτα χωριάι 'Η πρόθεση της "Μέλισσας" νά γνωρίσει στό έλληνιπό ψιλότεχνο κοινό, τμηµατικά έλ- λΞ συστηματικά, τή λαϊκή µας τέχνη σέ δλες της τίς έκδηλώσεις συνδυΐζεται άναγπαστι- κά µε τη δυνατότητα έξασσάλισης δπε58υνων καί προετοιµασμξνων µελετητδν, πρΞγµα πού είναι πολύ δύσκολο στην &ποσπασµατικη καί &νοργάνωτη έλληνική πνευµατική ζωή. ""τσι, η σειρά παρουσίασης των σχετικών έκδδσεων νά προσδιορίζεται άπό τίς δυνατότητες πού παρέχει η χώρα µας, με μοναδικό γνώμονα την ύψηλή στάΘµη τών μελετών καί την άρτια έκδοτικη έµφάνιση.'Η Διεύνυνση της "Μέλισσας" Exam πλήρη συναίσθηση τών.μεγά!λων δυσχεριδν πού Εµφανίζει µιά τέτοια προσπάθεια, την Ξνναρρύνει οµως η Ξπίγνωση της σπουδαιότητας πού Έχει, εί8ιπά σήμερα, η &σομοίωση τών γόνιµων στοιχείων της ξννι- κής µας κληρονοµιάς. Με την έπιστράτευση δλων τδν πνευµατικδν δυνάµεων πού διαθέτει 'ζ'χώρα µας στον τοµέα αδτδν, μέ την πείρα τών συνεργατδν της καί µέ το σύγχρονο Ego- πλισμ6 της Ξχει την πεποίθηση πώς νά έπιτ6χει στούς µεγάλους της στόχους.Οί τέσσερις πρώτοι τόµοι &ποτελσΒν Θετική έγγύησηγι'αδτδ. ΠΡΟΛΟΓΟΣ? "!! έργασία αύτή έπιχειρεί µιά πρώτη καί μερική έφαρµογή τής όρχής πού 6 συγγρα. φέας της διατύπωσε στόν πρόλογο τού βιβλίου του "'Η Λαϊκή Ψέχνη τοό Πηλίου". "Έγραφε East πώς " ή µελέτη τής λαϊκής τέχνης µιας Ελληνικής περιοχής δέ μπορεί νά έχει Εστω καί σχετική πληρότητα χωρίς παράλληλη γνώση τής τέχνης όλων τών περιοχών τής χώρας μας καθώς καί τών γειτονικών λαών". Ψεχνίτεςρ µόνοι ή σέ συνεργεία, ξεκινούν άπό διά- φορες περιοχές καί περιτρέχουν όλόκληρη τήν 'Ελλόδα, καί πιό πέρα όκόμα. Οί πιό όνο- µαστοί έκπρόσωποι τής πηλιορείτικης λαϊκής τέχνης έμαθαν τήν τέχνη καί δούλεψαν καί σ'Ξλλους τόπους. 'Ο γλύπτης Ηίλιος πρίν δουλέψει στό συνεργείο τού αρχιτέκτονα Δήμου %ηπανιώτη στό Πήλιο, έργάζεται στήν πατρίδα του Ζουπόνι, τό σημερινό Πεντάλοφο, κι &- νήκει στό συνεργείο τοπ πρωτοµάστορα Γιώργου Κρύστα, όπως &πέδειξαν πρόσφατες έρευ… νες.1 Κι & ίδιος δ &ρχιτέκτονας, όπως φανερώνεται άπό τό έπίΘετό του Ζηπανιώτης, χα- τόγεται άπό τό σηµερινό Πεντάλοφο, ήν καί τόν συναντοήµε σέ κατάστιχο τής έκκλησίας τού ?ωτήρα ταγορΞς, παιδί όκόµα, να προσφέρει χρήµατα γιά λογαριασμό τής µητέρας του Κατερίνας. 'Ο Θεόφιλος πρωτοζωγραφίζει στή Μυτιλήνη, σχηµατίζει τήν είκαστική του γλώσσα στή Σµύρνη, µένει τριάντα χρόνια στό Πήλιο καί ξαναγυρίζει στήν πατρίδα του "υτιλήνη, όπου συνεχίζει νά ζωγραφίζει ώς τό θάνατό του τό Μάρτη τοή 1934.2 "Ο Παγώ- νης έρχεται στό Πήλιο άπό τό ήπειρώτικο χωριό Χιονιάδες έτοιµος ζωγράφος. "Οχι, με… βαια, ώριμος &κ6μα. Κι ό γραφικός του χαρακτήρας γίνεται πιό στρωτός µέ τα χρόνια. 'Από τό πρώτα του έργα είναι καί οί τοιχογραφίες στήν έκκλησία τής 'Αγίας Μαρίνας Κισ- σού -1802- όπου όπογρόφει ώς Παγώνης Χιονιαδίτης, μέ τή σημαντική Προσθήκη "Ex φυλής Πασχαλέδες". 'Επειδή ή θέση τού Παγώνη, καθώς καί τού γιού του 'ΑΘανόσιου, είναι ση- µαντική στή λαϊκή ζωγραφική τού Πηλίου, όδηγήΘηκα στή σκέψη πώς έπρεπε νά &νιχνεύσω τίς ρίζες τής τέχνης του. Κι &κόµα νά ξεκαθαρίσω τή σημασία τής φράσης "Eu φυλής Πασ- χαλόδες", πού γιά νά τή βάλει σέ τόσο έπίσηµη θέση, ed πρέπει να τής έδινε κάποιο ί- διαίτερο βάρος. 'Η έργασία, λοιπόν, αύτή πρέπει νά Θεωρηθεί σέ συμπλήρωμα τής µελέτης γιά τήν πηλιορείτικη λαϊκή τέχνη. "Ετσι άρχισε στό 1975, καί συνεχίστηκε πέντε καλο- καίρια συνέχεια, ή έρευνα στήν "Ήπειρο, τή Δυτική Μακεδονία, τή Θεσσαλία καί τήν 'Α- καρνανία. 'Αρχικός δδηγός ή ώραία συναγωγή στοιχείων γιό τούς χιονιαδίτες ζωγράφους πού έκανε & ντόπιος ίερέας Γεώργιος Παίσιος.3'Αρχειακό ύλικό έλάχιστο βρέθηκε γιατί ή περιοχή δοκιµάστηκε σκληρό &πό τόν έµφύλοο σπαραγµό. Διγοστή καί ή σχετική Βιβλιο= γραφία.'Η έρευνα κάλυψε πάνω άπό έκατό χωριό καί όχτώ μοναστήρια, όπου ύπήρχαν πλη- ροφορίες ή ένδείξεις πώς ύπήρχαν έργα χιονιαδιτών ζωγράφων. Οί πληροφορίες όφορούσαν &ποκλειστικό τό &γιογραφικό τους έργο. "Η "κοσµική" τους ζωγραφική έµενε έντελώς &- µνημόνευτη. Καί πρόκειται γιό τό πιό ζωντανό καί δροσερό τµήμα τής χιονιαδίτικης ζω- γραφικής. Βρέ0ηκαν είκοσιδυό σπίτια διακοσμηµένα, άπό τό όποία µερικά διατηροήσαν τίς τοιχογραφίες σέ καλή κατάσταση, τό περισσότερα σέ μέτρια καί σέ µερικό ύπήρχαν µόνον ίχνη. Γέροντες µας μίλησαν καί γιά Ελλα διακοσμημένα σπίτια πού καταστράφηκαν ή έπι- --ψ: "."-ύ; : ; -; . 2 σκευάστηκαν µέ θυσία τής ζωγραφικής τους διακόσµησης. Είναι πολύ πιθανό πώς ένα με- γάλο µέρος της άνήκε σέ χιονιαδίτες. Παλιές φωτογραφίες, σχέδια, άνθίβολα, έπιστολές, μαγνητοφωνηµένες συνεντεύξεις καί άλλα στοιχεία, έκατοντάδες φωτογραφιών καί έγχρω- μων διαφανειών πού τραβήχτηκαν σέ κάθε τόπο, άποτελούν τό όλικό πάνω στό όποίο στη- ρίζεται ή Εργασία αύτή. Πρώτος ό συγγραφέας της έπισηµαίνει τήν άνεπάρκειά του. Γιά τό λόγο αύτό θεωρεί τό βιβλίο τούτο όχι όλοκληρωµένη µελέτη άλλά έκτεταµένη παραπομ- πή τού βιβλίου του γιά τή λαϊκή τέχνη τού Πηλίου. 'Λπό τό συγκεντρωµένο φωτογραφικό ύλικό δημοσιεύονται έδώ άντιπροσωπευτικά δείγ- µατα άπό άγιογραφίες, έπιγραφές, τοπία, προσωπογραφίες, νεκρές φύσεις, άνθογραφίες, πού καλύπτουν όλη τή γνωστή µας περίοδο δραστηριότητας τών χιονιαδιτών. 'Επίσης δη- µοσιεύονται παραλλαγές ένός άπό τά διακοσμητικά θέµατα πού συναντούμε συχνότερα, γιά νά µπορέσει ό άναγνώστης νά διαπιστώσει τό ποσοστό έλευθερίας μέ τήν όποία οί παρα- δοσιακοί µας ζωγράφοι χειρίζονται µερικά σταθερά θέµατα. Θερµές είχαριστίες άπευθύνονται σέ όσους µέ εύγένεια καί προθυµία βοήθησαν τήν έρευνα καί ίδιαίτερα τόν παπά-Γιώργη ΠαΤσιο, τό γιατρό Βασίλειο Χρήστου, τό συνταξι- ούχο δάσκαλο Στέφανο Ζωγράφο άπό τούς Χιονιάδες, τό δάσκαλο Βύρωνα Βαρζώκα άπό τό Κα- πέσοβο, τό γυμνασιάρχη κ. Φραγγούλα καί τόν κ. Βασδεκά άπό τό Σκαµνέλι, τόν κ. Γιώργο Μπαλτή άπό τήν Πυρσόγιαννη, τόν παπά-Δηµήτριο Βουζοπλή άπό τούς Νεγάδες, τό δάσκαλο ' καί συγγραφέα:κ. Κώστα Λαζαρίδη άπό τό Κουκούλι, τή δεσποινίδα Μαρία Παπάζογλου άπό τό Τσεπέλοβο, τήν κυρία Μπακόλα άπό τό Δίλοφο, τόν κ. 'Αντώνη Γεράση άπό τό Γοργοπό- ' ταµο, τόν έπίτιµο γυμνασιάρχη κ. Στάθη Λαµπρίδη άπό τά Πάνω Πεδινά, τή δεσποινίδα Νι- καίτη Κοντούρη, ήθοποιό, άπό τά Κάτω Πεδινά, τό διευθυντή τής "'Ηπειρωτικής ΄Εστίας" κ. Δηµοσθένη Κόκκινο, τήν έπιτροπή τού περιοδικού "'Αρµολόι", τόν πεζογράφο κ. Γιάν- νη Βατζιά άπό τό Μεταξοχώρι 'Αγιάς, τό γιατρό κ. Λάνταβο πού ύπηρετούσε στήν 'Οξύνεια Καλαμπάκας, τό µοναχό Σεραφείµ άπό τήν 'Αγία Τριάδα Βυθού, τό γιατρό κ. Λαυρέντη 'Α- γορίτση άπό τή Δράκια Πηλίου, τόν Πρόεδρο τής 'Βνώσεως Ζαγορισίων κ. Κλεόβουλο Βλαδί- κα, τόν έπίτιµο γυµνασιάρχη κ. Στάθη Οίκονόµου καί όλους τούς ίδιοκτήτες σπιτι"ων δι- ακοσμηµένων άπό χιονιαδίτες ζωφράφους. OI XIONIAAEZ ΑΠΟ TA META TOY 680v AIQNA ΩΣ TA ΜΕΣΑ TOY 2006 T6 µικρό αύτό χωριό βρίσκεται στήν έπαρχία τής Κόνιτσας, κοντά στά άλβανικά σύ- νορα. 'Αφίνοντας άριστερά τό δρόµο Κόνιτσας - Νεάπολης, ένας µέτριας βατότητας έπαρ- χιακός δρόµος φέρνει στήν Πυρσόγιαννη. 'Από έκεί σκυρόστρωτος, όχι σέ καλή κατάσταση, δρόµος περνάει άπό τή Βούρμπιανη καί προχωρεί πρός 16 Πληκάτι. Πρίν φτάσουµε σ'αύτό ύπάρχει άθλιος χωµατόδροµος, πάλι άριστερά, πού όδηγεί πρός τούς Χιονιάδες. 'Από τόν άριθµό τών σπιτιών πού σώζονται ή πού κείτονται σέ έρήπια φαίνεται πώς οί κάτοικοί του ποτέ δέν ξεπέρασαν τούς τετρακόσιους. Τό 'Επιτελικό Γραφείο τού έλληνικού 'Υπουρ- γείου τών Στρατιωτικών µάς δίνει στά 1880 τόν άριθµό τών 348 κατοίφρν.4 'Ασφαλώς στη- η ρίζεται σέ έπίσηµα στοιχεία τουρκικής άπογραφής. "Αλλωστε, ένα χρόνο άργότερα, σέκοι- ___ **… ….-.-…..…….…… 3 νοτικό φορολογικό κατάλογο έμφανίζονται 85 φορολογούµενοι οίκογενειάρχες, πού μέ µέσο όρο 4 µέλη κατά οίκογένεια µάς δίνει τόν άριθµό 340. "Αν 6 μέσος όρος 4 µελών κατά οί- κογένεια φαίνεται μικρός θά πρέπει νά ύπολογίσουµε πώς μερικές οίκογένειες είναι όρφα- νές άπό πατέρα -σηµειώνονται µέ τό όνοµα τής χήρας- καί σίγουρα άλλες θά ήταν καινούρ- γιες, πρίν όλοκληρώσουν τόν κύκλο τής παιδογονίας των. Χαρακτηριστική ένδειξη γιά τή θέση τής γυναίκας µέσα στήν κοινωνία είναι τό ότι οί χήρες δέν άναγράφονται μέ τό βαφ- τιστικό τους όνομα δίπλα στό έπίθετο άλλά µέ τό άνδρωνυµικό, π.χ. Γιώργαινα Μανδρίτη, Νικόλαινα Τζουβάκα, Νικόλαινα Πασχάλη κ.λ.π. καί μόνο μία άπό τίς έξη χήρες άναγράφε- ται µέ τό βαφτιστικό της, ή Δέσπω Χρήστου.5 Δυστυχώς, οί περιπέτειες τού χωριού έξαφά- νισαν σχεδόν όλα τά κοινοτικά καί ίδιωτικά έγγραφα πού θά έπέτρεπαν νά έχουμε πληρέ- στερη είκόνα τής κοινωνικής, οίκονοµικής καί πολιτιστικής ζωής τού χωριού. Πάντως δέ φαίνεται νά παίζει κάποιο σημαντικό ρόλο στήν περιοχή. Θά πρέπει νά σηµειωθεί έδώ ότι στόν τόσο κατατοπιστικό χάρτη τής 'Ηπείρου, πού σχεδιάζει στά 1833 6 Κοσμάς Θεσπρωτός,6 δέν έµφανίζονται οί Χιονιάδες, πού…µόνο στό κείμενο µιά φορά άναφέρονται άπλώς άνάμε- σα στά χριστιανικά χωριά τής Επαρχίας Κολλόνιας.7 'Ακριβέστερα στοιχεία γιά τόν άριθμό τών κατοίκων έχουμε άπό τό 1913, δηλαδή µετά τήν άπελευθέρωση τής 'Ηπείρου. 'Ο πραγµα- τικός πληθυσμός, σύµφωνα μέ τά στοιχεία τής Στατιστικής 'Υπηρεσίας τής 'Ελλάδος, στά 1913 ήταν 300 κάτοικοι, στά 1920: 288, στά 1928: 280, στά 1940: 239, στά 1951: 65 /µε- τακίνηση τού πληθυσμού τών όρεινών οίκισµών πρός τά άστικά κέντρα μέ τόν έµφύλιο πόλε- μο/, στά 1951=105, στά 1971: 14. Στά 1976 βρήκαµε 12 µόνιμους κατοίκους πού στά 1979 έγιναν 9. 'Η είκόνα είναι άποκαρδιωτική. 'Εδώ καί µερικά χρόνια έπαψε νά λειτουργεί καί τό Δηµοτικό Σχολείο τού χωριού. Δέν ύπάρχει ούτε µικροµάγαζο. 'Η οίκονοµία τού χωριού ήταν κυρίως κτηνοτροφική. 'Εν τούτοις, 16 όνοµα τού χωριού µάς παρέχει καί µιά χρήσιµη πληροφορία= χιονιάδες ήταν οί µεταφορείς πιεσμένου χιονιού άπό σκιερές όρεινές τοποθεσίες πού "χορταίνουν τήν πολιτείαν τό καλοκαίρι χιόνια", κα- τά τήν έκφραση παλιού ήπειρώτη λόγιου. 'Η μεταφορά χιονιού άπό διάφορες περιοχές δέν περιορίζονταν μόνο πρός τίς πολιτείες τής 'Ηπείρου καί τά κονάκια τών πλούσιων Τούρκων µά έφτανε ώς τήν Κέρκυρα όπου "κομίζουν χιόνια µέ τό πλοίο, καί πίνουν οί άρχοντες καί εύγενείς Κερκυραίοι τές λείµονάδες καί λοιπά καταψυκτικά καί δροσιστικά ποτά".8 'Εκτός άπό τούς κατοίκους τής Πρεµετής, τών βουνών τής Λιαπουριάς καί τής Χειμάρρας, καί οί κάτοικοι τών Χιονιάδων άσχολούνται µέ τό ίδιότυπο αύτό είδος έµπορίου, ίσως μάλιστα σέ μεγαλύτερο ποσοστό γι΄αύτό καί 16 χωριό τους παίρνει τό όνοµα Χιονιάδες, όπως συμβαί-… νει καί µέ άλλα έλληνικά χωριά, π.χ. Χαλκιάδες, Χουλιαράδες, Καρβουνάδες, Μελισσουργοί. Οί περιορισμένοι πόροι τής περιοχής άναγκάζουν ένα ποσοστό άπό τόν άντρικό πληθυσ- µό νά άσχοληθεί µέ τεχνικά έπαγγέλματα. κάθε χωριό είδικεύεται σ'έναν τομέα, ή Πυρσό- γιαννη καί ή Βούρμπιανη στήν οίκοδοµική, 6 Γοργοπόταμος στήν ξυλογλυπτική, οί Χιονιά- δες στή ζωγραφική. 'Εστίες ζωγραφικής δραστηριότητας ύπάρχουν καί άλλού, όπως τό Καπέ- σοβο, ή Σαμαρίνα, ή Γαλάτιστα, τό Φορτόσι, τό "Αγιον "Ορος. Θά ήταν ύπερβολή νά τά χα- ρακτηρίσουμε καλλιτεχνικά κέντρα. Δέ δημιούργησαν καμµιά ίδιαίτερη σχολή στόν τομέα ...........-.....!;ιιιιιιιιιιιΞίΞ;ΞΞ=ι----ι … µ…, 4-4 Γ 4 τους. "Εβγαλαν καλούς, μέτριους καί κακούς τεχνίτες στό ύφος καί στό έπίπεδο άντίστοι- χων δραστηριοτήτων όλόκληρης τής τουρκοκρατούμενης ΄Ελλάδας. Μοναδική, ίσως, έξαίρε- ση οί ζωγράφοι άπό τήν Κλεισούρα τής Δυτικής Μακεδονίας πού έργα τους συναντήσαµε στό χωριό τους, στό Νυµφαίο καί στό Πάπιγκο. Κατά τό δεύτερο µισό τού 19ου αίώνα, κι άσφα- λώς έπειδή δέχονται τήν άκτινοβολια τής πρωτεύουσας τού έλεύθερου "Ελληνικού Κράτους, διαµορφώνουν ίδιαίτερο ύφος, λαϊκό-νεοκλασσικό. XE µερικές περιπτώσεις φτάνει ώς τήν άπομίμηση γλυπτικής, μέ πλασµατικές ζωγραφιστές κόγχες μέσα στίς όποίες άποδίδονται µόνο µέ σκιοφωτισμ6 άρχαιότροπες µορφές. Θεοί, Μούσες, Καρυάτιδες, οί 'Εποχές τού Χρόνου, οί αίσώπιοι µύθοι, 6 χορός τών Μουσών μέ τόν 'Απόλλωνα, είναι τά θέµατα πού τούς άπασχολούν.9 'Επίσης, ή κύρια έπαγγελματική δραστηριότητα τών μαστόρων σκορπίζε- ται πρός διάφορες κατευθύνσεις μέσα καί έξω άπό τήν 'Ελλάδα καί έλάχιστα καλύπτει τίς τοπικές άνάγκες σέ θρησκευτική καί κοσμική τέχνη. Τά σπίτια τής Πυρσόγιαννης καί τής Βούρµπιανης είναι σχετικά πενιχρά µπροστά σέ δημιουργήματα τών µαστόρων τους σέ άλλα μέρη.100ί ζωγράφοι τών Χιονιάδων, µέ τό τόσο πλούσιο έργο, έλάχιστα δείγματα τής τέχ- νης των άφησαν στό δικό τους χωριό: λίγες καί µεταγενέστερες τοιχογραφίες στήν έκκλη- σία τού 'Αγίου 'Αθανασίου, µερικές φορητές είκόνες καί ούτε ένα διακοσµηµένο σπίτι. Τό τέµπλο τής έκκλησίας τού Γοργοπόταµου δέ συγκρίνεται µέ τό θαυµαστό τρυπητό ξυλό- γλυπτο τέμπλο τής Μητρόπολης "Ιωαννίνων πού έγινε άπό τεχνίτες τούυ χωριού αύτού. 'Η είδίκευση κάθε χωριού σέ έναν τοµέα έκφράζεται καί μέ χαρακτηριστικές φράσεις, όπως "Ποιός έχτισε τόν Κόσμο; -Oi nupooy1avvi1cgf", "Χιονιαδίτης είσαι; Ζωγράφος είσαι:". Κι έδώ δέν θά πρέπει νά φτάσουµε στήν όπερβολή νά πιστεύουµε πώς όλοι οί "αντρες πού δέν άσχολήθηκαν μέ τήν κτηνοτροφία γινότανε χτίστες, ζωγράφοι ή ξυλογλύπτες. 'ονοµα- στοί καί πέρα άπό τήν περιοχή είναι οί λαϊκοί µουσικοί τής Πυρσόγιαννης καί τής Βούρ- µπιανης. 'Από τήν Πυρσόγιαννη κατάγονται καί άξιοι λιθογλύφοι, οί λεγόμενοι πΞλΞκάνΞι, μέ ίδιαίτερη έπίδοση στίς σκαλιστές προσόψεις τζακιών, όπως 6 Γιάννης Νίτσος, & Baci- λης Στύλος, 6 Γιώργος Παπανικολάου, 6 Γιώργος Βατσκαλής καί άλλοι. ΄Υπάρχουν πληροφο- ρίες καί γιά χιονιαδίτες ξυλογλύπτες. Κατά όμάδες, τά λεγόμενα "µπ'λούκια" ξεκινούσαν άρχές τής άνοιξης γιά νά 6110106- ψουν µέ τό τέλος τού φθινόπωρου. Βασικά χρονικά όρόσηµα ήταν οί γιορτές τών δύο καβα- λαρέων άγίων, τού "Αι Γιώργη τήν άνοιξη καί τού "Αι Δηµήτρη τό φθινόπωρο.'Π άναχώρη- ση τών µπουλουκιών συνοδεύονταν άπό µικρές άποχαιρετιστήριες γιορτές.Τό είδος τής προ- συµφωνηµένης έργασίας καθόριζε καί τή σύνθεση, σέ άριθµό καί είδικότητες, τού κάθε μπουλουκιού. Πολυάριθµα τών χτιστάδων, µικρότερα τών ξυλογλύφων καί µέχρι πενταµελή τών ζωγράφων. Τό γενικό σχέδιο καί ή έπίβλεψη τής όλης δουλειάς άνήκει στόν πρωτομά- στορα. Γύρω στά 1800 συναντούµε γιά τόν πρωτοµάστορα τών χτιστάδων τό λόγιο χαρακτη- ρισµό ά ρ χ ι τ έ κ τ ων /Δήμος Ζηπανιώτης, µοναστήρι 'Αγίου 'Αθανασίου Λαύκου 1795/9 καί τών ζωγράφων i σ τ ο ρ ι 0 γ ρ ά φ o ς | Μιχαήλ, μοναστήρι 'Αγίας Τριάδας Βυθού 1802/. , , … …,- ζ! 5 'Η έπαγγελματική συσσωμάτωση τών χτιστάδων καί τών ξυλογλύφων άκολουθεί τόν παν- ελλήνιο τύπο τού ρουφετιού ή ίσναφιού."Ετσι είναι όργανωμένοι οί "κουδαρέοι"/χτιστά- δες/ τής Πυρσόγιαννης καί τής Βούρµπιανης καί οί "ταγιαδόροι"/ξυλογλύπτες/ τού Γοργο- πόταµου, πού παλιότερα λεγότανε Τούρνοβο.12 Στήν έπαγγελματική συσσωµάτωση τών ζωγρά- φων άπό τούς Χιονιάδες ύπάρχει κάποια ίδιοµορφία πού θά τήν έξετάσουµε άργότερα. ‘H μικρή κοινωνία τών Χιονιάδων δέν παρουσιάζει, τουλάχιστο άπό τό 180 αίώνα πού έχουμε σίγουρες πληροφορίες γιά τή ζωγραφική τους, τή βουκολική γραφικότητα μέ τήν 6- ποία παρουσιάζεται γενικά άπό τούς παλιότερους ίστορικούς ή ζωή τού έλληνικού χωριού, "Εχει τίς κοινωνικές της διαστρωµατώσεις. Αύτές δέν άντιστοιχούν µέ τά στρώματα τού κόντρα-πλακέ, όπου 0i διαφορετικές κατευθύνσεις τών ίνών τού ξύλου συμβάλλουν στή συν- οχή καί στερεότητα τού σύνολου. 0i σχέσεις τών διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων είναι έ- νεργές καί άνταγωνιστικές. Οι κοτζαμπάσηδες παίζουν βασικά, καί γιά δικό τους όφελος, τό ρόλο τού διαβιβαστή τών βαρών τής τουρκικής φορολογίας καί τών έκκλησιαστικών είσ- φορών στά κατώτερα στρώµατα. Στό µοναδικό φορολογικό κατάλογο, πού τυχαία διασώθηκε, τού 1881, παρατηρούμε πώς ή γενική τουρκική φορολογία καταµερίζεται, μέ άστάθµητη σέ μάς άντικειμενικότητα, άνάλογα µέ τήν οίκονομική στάθµη τού κάθε νοικοκυριού. Τά δικαι- ώµατα τού δεσπότη καθορίζονται µέ βάση τά τέσσερα γρόσια καί µέ συντελεστές άπό 1 ώς 3. Πέ άγνωστα σέ µάς κριτήρια καθορίζονται τά άλλα κοινοτικά βάρη, όπως ή κατασκευή γέφυ- ρας, οί δρόµοι, 6 µισθός τού δραγάτη. Σηµειώνουμε πώς οί αύξοµειώσεις στόν καταµερισ- μό τής γενικής τουρκικής φορολογίας κατά νοικοκυριό δέν είναι άκριβώς άντίστοιχες µέ τίς κοινοτικές έπιβαρύνσεις. Οί έπαγγελµατίες πληρώνουν καί φόρο έπιτηδεύµατος χωρίς, πάλι, σταθερούς συντελεστές. 'Από τό φόρο έπιτηδεύµατος φαίνεται πώς οί ζωγράφοι έχουν άπό τά ύψηλότερα είδοδήματα στό χωριό. Μέ τόν τουρκικό Νόµο "περί βιλαετίων" τού 1859 έµφανίζεται καί στούς Χιονιάδες τό άξίωµα τού µ o υ χ τ ά ρ η, οίκονοµικού διαχειρι- στή. Στά 1892 μουχτάρης είναι 6 "Ιωάννης Δηµ. Βούρης, άδελφός τού ζωγράφου Ζήση Δ. Βού- ρη. Φαίνεται πώς oi μουχτάρηδες, κατά κανόνα άπό τήν τάξη τών κοτζαμπάσηδων, έδειχναν μεγάλη σκληρότητα στόν καθορισμό καί τήν είσπραξη τών φόρων. Κυκλοφορούσε στούς Χιονιά- δες, τέλη 19ου αίώνα, ένα καυστικό σατυρικό τετράστιχο " "Ερµο παληκάρι - Πάρε το χαμ- πάρι - Βάλανε µουχτάρη - "Ολα θά στά πάρει". Μόνον έμµεσες καί άσαφείς πληροφορίες έχουµε γιά δυαδική δράση πού ν'άπέβλεπε στήν άρση ή μείωση τών κοινωνικών καί οίκονομικών διαφορών. Αύτές, άκόµα καί στά έξωτερικά, μά τόσο άποτελεσματικά, στοιχεία τους, όπως οί φορεσιές, κατοχυρώνονται καί άπό τήν 'Εκ- κλησία, όπως φαίνεται καί άπό τήν έγκύκλιο τής 24ης 'Οκτωβρίου 1803 τού 'Επίσκοπου Κο- ζάνης καί Σερβίων πού καθορίζει µέ λεπτομέρειες τή γυναικεία φορεσιά τών τριών κοινωνι- κών τάξεων καί άπειλεί µέ άφορισμό καί καταγγελία στίς τουρκικές άρχές όποια γυναίκα ντυθεί μέ φορεσιά άνώτεΡης τάξης.'Επίσης, στίς άπεικονίσεις κτητόρων ή δωρητών έκκλη- σιών ή φορεσιά τών "άρχόντων" είναι έντελώς διαφορετική. Συχνές είναι οί άτομικές προσ- πάθειες γιά µεταπήδηση άπό ένα στρώμα σέ άλλο άνώτερο ή καί γιά µίμηση τού τρόπου ζωής 6 τών άνώτερων στρωµάτων. Χαρακτηριστικό σύµπτωµα στήν τέχνη, κυρίως στή ζωγραφική, εί- ναι ή έπίφαση πολυτέλειας,δηλαδή ή άποµίµηση άκριβών καί δυσεύρετων ύλικών µέ άλλα φτη- νά καί προσιτά. "Eva µέσο διαμαρτυρίας είναι καί ή πολιτική σάτυρα. ‘0 δάσκαλος 'Ιωάν- νης Μ. Καραγιάννης συντάσσει " Εκ τού προχείρου καί µερικά ποιήµατα, έν τών όποίων ά- ναφέρεται είς τήν κακήν διοίκησιν καί διαχείρισιν τών ΐοινοτικών πραγμάτων 616 τής τό- τε Δημογεροντίας" γράφει 6 Γεώργιος Παίσιος. Διαφορετική είναι ή αίσθηση τού χρόνου στά διάφορα κοινωνικά στρώματα. Στούς κτη- νοτρόφους είναι κυκλική καί µικροπρόθεσµη | χειμώνας-άνοιξη-καλοκαίρι-φθινόπωρο/, στούς έµπορους καί χειροτέχνες-ζωγράφους γραµμική /πρίν άπό τόσα χρόνια-πέρισυ-φέτος-τού χρό- νου/ καί στούς κοτζαµπάσηδες κάθετα γραµμική | 6 παραπαπούς µου-ό κακούς μου-ό πατέρας μου- τά παιδιά μου/ έπειδή ένα άπό τά ίδεολογικά στηρίγματα τής κοινωνικής τους έπιβο- 1 λής είναι καί ή "εύγένεια" τής καταγωγής τους άπό "καλή σειρά". . Γιά τήν ύπαρξη σχολείων στούς Χιονιάδες oi κάπως σίγουρες πληροφορίες φθάνουν ώς τά 1826, τότε πού δίδασκε µέ άκτινοβολία καί στά κοντινά χωριά 6 Κωνσταντίνος Δηµητρι- άδης Κοσκινάς. 'Ο Γεώργιος Παίσιοε μάς πληροφορεί πώς σχολείο λειτουργούσε "ύπό τήν ίδίαν στέγην τής παλαιάς ΄Ξκκλησίας άγ. 'Αθανασίου οίκοδοµηθέν διαµέρισµα, Εχον τήν είσοδον έκ τής θύρας τού γυναικκωνίτου, καί τό όποίον κατηδαφίσθη κατά τήν άνέγερσιν τής έκκλησίας κατά τό έτος 1866". Κάποιο σχολικό κτίριο φαίνεται πώς χτίζεται στά 1858 µέ δωρεά τής Αίκατερίνης Χρήστου ΠαπΞ.14 ξάξά τή μαρτυρία τού Γεώργιου Παίσιου είχε µόνο µιά μικρή καί σκοτεινή αίθουσα διδασκαλίας καί διαµέρισμα γιά κατοικία τού δάσκα- λου. Στή θέση τού σχολείου αύτού χτίζεται στά 1905 16 σχολικό κτίριο πού ύπάρχει καί σήµερα. Δύτό χαρακτηρίζεται "εύπρεπέστερον" καί "όπωσδήποτε ύγιεινότερον" άπό τό προη- γούµενο. Είναι στόν τύπο πολλών σχολικών κτιρίων τών τελευταίων χρόνων τής Τουρκοκρα- τίας στήν "Ήπειρο. 'Η χρήση ντόπιων δομικών ύλικών καί μερικά στοιχεία τής τοπικής άρ- χιτεκτονικής τό έντάσσουν άνετα στό ύφος τού χωριού. 'Ο ζωγράφος Παγώνης, πού έρχεται στό Πήλιο γύρω στά 1800, δείχνει άπό τό γραφικό του χαρακτήρα καί τίς άνορθογραφίες του πώς ξέρει κάποια κολυβογράµματα, χωρίς νά εί- ναι βέβαιο πώς φοίτησε 05 σχολείο τού χωριού του ή σέ κάποιο άλλο τής περιοχής. Είναι σχεδόν βέβαιο πώς πολλές φορές στή μαθητεία τής ζωγραφικής περιλαµβάνεται, τήν έποχή του, καί ή διδασκαλία τής γραφής, άπαραίτητη στήν άσκηση τού έπαγγέλµατος. 'Ο γραφι- 16g χαρακτήρας καί ή όρθογραφία τού Παγώνη βελτιώνονται βαθμιαία στό Πήλιο. 'Ο χιονια- δίτης ζωγράφος Χριστόδουλος άντιγράφει στά 1846 τήν "'Ερμηνεία τών ζωγράφων " τού Διο- νύσιου άπό τή Φουρνά τών 'Αγράφων µέ στρωτό γραφικό χαρακτήρα. 'Αργότερα, άπό τό τελευταίο τέταρτο τού 18ου αίώνα, στό σχολείο τών Χιονιάδων γί- νεται συστηµατικότερη διδασκαλία. Δάσκαλοι άλλοτε είναι ντόπιοι καί άλλοτε προέρχονται άπό διάφορα ήπειρώτικα χωριά, τή Ζίτσα, τή Βούρμπιανη, τήν Πυρσόγιαννη, 16 Tofipvoao. Τήν έποπτεία τού διορισμού τών δασκάλων είχε 6 Μητροπολίτης Βελής καί Κονίτσης άλλά ή µισθοδοόία βάραινε τό χωριό. T6 σπίτια τών Χιονιάδων είναι λιθόχτιστα διόροφα, σέ τετράγωνη τά περισσότερα κά- … …. - ". .…-- --…..… τοψη καί μέ σχιστπλιθική έπικάλυψη τής τετράριχτης ξύλινης στέγης. Σπάνια έχουν έ- ξωτερικά κάποια άπλή λιθανάγλυφη διακόσμηση. T6 τέμπλο τής έκκλησίας είναι άπλό ξύλι- νο. Θά πρέπει9 όµως, νά σηµειώσουμε έδδ πώς ή σημερινή έκκλησία χτίστηκε στά 1866, δη- 1006 σέ έποχή παρακµής τής παραδοσιακής ξυλογλυπτικής. Ξέρουμε, άπό πολλές άλλες περι- πτώσεις, πώς τό τέμπλο τής παλιάς έκκλησίας δέν ξαναστήνονταν στήν καινούργια, πολύ περισσότερο άν είχε φανερά σημάδια φοράς από τό χρόνο. Πολλές φορές συναντούμε, σέ νάρ- 0ηκες ή γυναικωνίτες, τµήµατα θαυμαστών ξυλόγλυπτων τέμπλων πού άντικαταστάΘηκαν άπό µέτρια νεότερα. 'Η γυναικεία φορεσιά, όπως φαίνεται άπό ςωτογραφίες τού τέλους τού 1θου αίόνα, άκολουΘεί σέ γενικές γραµμές τή φορεσιά τής περιοχής Κόνιτσας. Κατά τήν ϊ- δια έποχή στούς άντρες έχει έπικρατήσει ή εύρωπαίκή φορεσιά. Προσωπογραφία, όμως, έργο τού χιονιαδίτη Θωµά ΜαρινΞ, παριστάνει άντρα πού φορεί φαρδύ κόκκινο φέσι µέ µαύρη φούντα, άσπρο πουκάμισο, σκουρογάλαζο γελέκι, όμοιόχρωµο έπενδύτη καί ίσως φουστανέλ- λα/άπεικονίζεται δς τή µέση/.1Ξ 'Από τά στοιχεία πού έχουµε σχηµατίζουµε τήν τυπική είκόνα τής ζωής όλων τήν μι- κρόν δρεινδν χωριδν τής 'Ππείρου, χωρίς τή λάμψη µερικΞν ζαγοροχωριδν. Η ΕΠΑΓΓ?ΜϊΑΤΙΚΗ ΣΥΣΣΩΜΑΨΩΣΉ ΤΩΝ ΖΩΓΡΑΦ9Ή Γιά τήν έπαγγελµατική δργάνωση καί 16 διδασκαλία τής τέχνης στούς Χιονιάδες δέν ύπάρχουν παλιές γραπτές μαρτυρίες, πράγμα πού άφησε έλεύΘερο τό πεδίο σέ κάθε μορφής είκασίες, άπό τίς οποίες δέν ξέφυγε παλιότερα καί 8 όποφαινόµενος."Επαγγελματική δργά- νωση καί έκμάΘηση τής τέχνης είναι άλληλένδετες σέ μορφές χειροτεχνικδν συσσωµατώσεων κατά τήν Τουρκοκρατία. T6 έθιµικό τους δίκαιο καθόριζε όχι µόνο τούς όρους άσκησης τού έπεγγέλµατος άλλά καί τίς συνθήκες καί τά στάδια μαθητείας μέ τή βαθµιαία άνάληφη 31o καί µεγαλύτερων εύθυνΞν κατά τήν παραγωγική διαδικασία. 'Ο Εύριπίδης Σούρλας µιλάει χω- ρίς δισταγμό γιά 'Αγιογραφική Σχολή τήν Χιονιάδων.16 ‘0 δρος Γχολή έδδ είναι άβάσιμος είτε μέ τήν έννοια τού 'Εκπαιδευτήριου τήν πάρουµε είτε σά µιά "σχολή" τέχνης µέ πρωτό- τυπο καί ίδιαίτερο ύφος.'Ο ίδιος δέν τό ξεκαθαρίζει. Πιό προσεκτικός καί πλησιέστερος στά πράγματα 6 Γεώργιος Παίσιος µιλάει γιά "µακροχρόνια σειρά τής Οίκιακής 'Αγιογραφι- κής Σχολής τήν Χιονιάδων".1?Μέ τόν 600 "οίκιακής" άποκλείει τό ένιαίο έκπαιδευτήριο. Ούτε µέ τήν έννοια τής καλλιτεχνικής σχολής τόν χρησιμοποιεί γιατί 6 ίδιος μέ πολλή σε- μνότητα σηµειώνει στόν πρόλογο τού βιβλίου του: "Κατά τήν σύνταξιν τής παρούσης, ήμε"ις? µή έχοντες είδικότητα τινά περί τά τοιαύτα, δέν έπιχειρήσαµεν νά έπιφέρωµεν κρίσεις έπί τήν έργων τών Χιονιαδιτδν άγιογράφων. Τούτο είς άλλους έναπόκειται. "Οσα έγράψαµεν καί γράφοµεν σήµερον περί αύτδν, ταύτα άναφέρονται είς τό ίστορικ6ν τής 'Αγιογραφίας µέρος καί άποβλέπουν είς τήν έν µέρει πλήρωσιν ένός κενού, τό δποίον έδηµιουργήΘη άπό τής άρ- χής άκόµη τής έµφανίσεως τής τέχνης αύτής είς τό χωρίον τούτο". Είναι φανερό πώς µέ τόν 600 'Αγιογραφική Σχολή έννοεί τήν άγιογραφική παράδοση, πού πραγµατικά ύπάρχει στό χω- ριό του. ‘0 ίδιος σέ πολχά σημεία τού βιβλίου του άναφέρεται σέ διάφορες "Υ€νΞΞζ" ζω- … ΄γράφων. 'Βπίσης 6 Παγώνης, όταν τοιχογραφεί στά 1802 τήν 'Αγία Μαρίνα Κισοού, στό Πήλιο, , ! ι ? .---.-- 8 γράφει στά κιονόκρανα τής μεγάλης αύτής τρίκλιτης βασιλικής τό ίστορικό τής άγιογρά- | φησης καί δπογράφειι "Χείρ δωρεούντος παγούνι κωσταντί χιωνιαδύτι Εκ φυλής πασχαλάδες". !!ιόφερτος άκόµα στό Πήλιο κρατάει τήν ήπειρύτικη προφορά τού δνόµατός του καί σηµει- ώνει τόν τόπο τής καταγωγής του. 'Αργότερα, όταν έγκατασταθεί μόνιµα στή Δράκια τού Πηλίου, θά όπογράφει ώς "δρακιώτης". Αύτό άλλωστε, τόν διευκολύνει καί έπαγγελµατικά γιατί στή Δράκια καί όχι στούς Χιονιάδες πρέπει νά τόν άναζητήσουν πιθανοί νέοι πελά- τες του. Είναι συνήθεια τόν συγχρόνων του νά σημειώνουν τόν τόπο καταγωγής των. 'H Ρα- λάτιστα, ή "Αρτα, τό Φορτόσι, τό Καπέσοβο, οί Μηλιές, τό Νεµπεγλέρ, τό Λινοτόπι καί πολλά άλλα µέρη έµφανίζονται σέ έπιγραφές άγιογραφιύν.0ί σαµαρινιύτες πολλές φορές βραχυγραφούν τόν τόπο τής καταψνγής των µόνο µέ τά σύµφωνα "σ.µ.ρ.ν.". Οί χιονιαδίτες ζωγράφοι μέ πολλόυς τρόπους σηµειώνουν τήν καταγωγή τους : "Ex κόµης Χιονιάδες", "En Χιονιάδων", "άπό χωρίον Χιονιάδες", "Ex Χιονιάδες", "Χιονιαδίτου", " Χιονιαδίτη", "Χι- ονιάδες","άπό Χιονιάδες τής έπαρχίας τού 'Αγίου Βελάς". Στήν έπιγραφή τής 'Αγίας Μα- ρίνας Κισσού τό πιό Ενδιαφέρον σηµείο είναι 6 προσδιορισμός "Ex φυλής Πασχαλάδες". 'ο Χριστόφορος Περραιβός στήν "!Ιστορία τού Σουλίου καί Πάργας" πού τύπωσε στά 1857, γρά- φει στή σελίδα 17 "Είς τά τέσσαρα ταύτα χωρία ύπάρχουσι διάφοροι φυλαί, φάραι κοινύς όνοµαζόµεναι". Σά άλλα σημεία τού βιβλίου του άναφέρεται στή "Φυλή τόν Εοτσαραίων", στή "φυλή τύν Ζερβαίων" κ.τ.λ. δηλαδή σέ γνωστές σουλιώτικες φάρες. 'Επίσης & Γεώρ- γιος Πα'ι'σιος σόκοΆ΄ά ΄;βι'α44ρΜ ε.…ψά-.ψκ………ω Υψ…άποσθέτει Μ" πλα στά όνοματεπώνυμά τους "Eu τής γενεάς Πασχαλάδων", "Eu τής γενεάς τόν Τσάτσαίων Πασχαλάδων", "Μαρινύς". 'Η έπιτόπια έρευνα, σέ συνδυασµό μέ τίς ένδείξεις τού Παγώνη καί τού Παϊσιου, ξεκαθάρισε τό θέµα. Οί ζωγράφοι τόν Χιονιάδων δέν &κολούθησαν τή συντεχνιακή έπαγγελ- ματική δργάνωση άλλά συνέχισαν τό χωρισμό σέ φόσες, κοινωνικές όµάδες πού στηρίζον- ται στήν κοινότητα καταγωγής άπό τή σειρά τού πατέρα. 'Η "φυλή" τού Παγώνη καί ή "γε- νεό" τού Παίσιου είναι ή γνωστή φάρα µέ τήν έσωτερική της διάρθρωση καί ίεραρχία. Te- λικά άποδείχτηκε πώς οί χιονιαδίτες ζωγράφοι ύς τό τέλος τού 180v αίύνα άνήκαν σέ δύο φάρες, στούς Πασχαλάδες καί τούς Μαρινάδες. Στίς άρχές τού 19ου αίύνα δηµιουργείται ένα παρακλάδι τών Πασχαλάδων, οί Τσατσαίοι ή Ψσατσαίοι Πασχαλάδες. Γενάρχης τύν Toa- τσαίων λογίζεται & "ίστοριογράφος" Μιχαήλ.18Τό "Τσατσαίοι" ξεκίνησε άπό σκωπτικό καί µέ δυσκολία έγινε αποδεκτό άπό τούς ίδιους. Βασικά οί φάρες τόν Χιονιάδων παραμένουν κτηνοτροφικές, μέρος µόνον άπό τούς άντρες τους έπιδίδεται στή ζωγραφική. Γύρω στά 1880 μέ 1900 οί ένήλικοι άντρες ύπολογίζονται γύρω στούς 140 καί οί ζωγράφοι τήν ί-. δια περίοδο είναι 11 ή 12, δηλαδή ποσοστό 8 στά εκατό τού ένεργού άντρικού Ηληθυσμού. Οί Πασχαλάδες κατοικούσαν στή συνοικία πού βρίσκεται βορειοδυτικά άπό τό κέντρο τού χωριού καί είχαν κοινό τους έργαστήριο, όπου γινότανε καί ή µαθητεία τόν νέων ζωγρά- φων, ένα ψηλό κτίριο πού οί ντόπ΄ιοι τό έλεγαν "ή κούλα τών Πασχαλάδων". 'Η πούλα τύν Πασχαλά5ων έπεσε τήν έποχή τού Μεσοπόλεμου καί στή θέση της έχτισε καινούργιο σπίτι …η fit-n ….. παραθερισμού δ συνταξιούχος δάσκαλος Στέφανος Ζωγράφος. ΐύζεται σέ έρείπια τό παρά- σπιτο τής κούλας. 'Από τά μέσα τού 19ου αίώνα πολλοί έργάζονται καί στά σπίτια τους. Σώζεται σέ καλ, κατάσταση τό σ.ι τι όπου έργάσθηκαν οί Παοχαλάδες Ζωγράφοι Γεώργιος, Πατθαίος, Ζήκος, 'Απόστολος, Σωκράτης καί Κωνσταντίνος. Οί Μαρινάδες κατοικούσαν χα- µηλότερα καί σ ζεται, όχι σέ καλή κατάστ «an, τό κοινό τους έργαοτήριο, πολλοί παςρ- ,? ω . νσυν έπύνυμο τό έπαγγελµατικό τους Ζωγράφος. Στίς αρχές το' 900" αζωυ1 έχουµε σςγου- on μαρτυρία πές δ Σωκράτης Ζωγράφος διατηρούσε έργαστήριο καί στά Γιάννινα.19 Στά έβγαστήρια αυτό οί µικροί µαθητευόµενοι ξρχιζαν από βοηθητικές δουλειές, όπως τό τρί… φιμο τήν χρωµάτων πάνω στό µαρµάρινο "τριβίδι" καί τήν προετοιμασία τύν έπινανειύν. "Υστερα προχωρούσαν στό γέµισµα δροιόχρωµων έπιφανειύν Επάνω στό γενικό σχέδιο /ού- β Με, φορεσιές έδαφος..../ καί σταδιακά άναλαβαίναν περισσότερο'ύπεύουνες έργασίςς ύσπου, όριµοι πιά, νά φτάσουν στή σχεδίαση καί στό Γωγοάφισμα λεπτο µερει?υ /πρόσωπα, πτυχώσεις, κεντίδια..../. τό έπάγ ελμα έδινε στούς χιονιαδίτες ζωγράφους άνεση οίκονομιπή που τους έπέτοε… πε νά ζούν µέ κάποιαν άρχοντιά. Μεταφέρω έδύ περιγραφή τού 1947. "?τξ µετ.ςασή µας στούς Χιονιάδες έπισκευΘήκαμε καί τό 'Αρχοντικό τού Ζωγράφου. Σεργιανίσααε το "Αρχον- τικό αύτό, όπως βρισκότανε τήν έποχή έκείνη, τριγυρίσαμε τίς κάµαρες καί τούς όντά- - δες, περ …εργασθΞκ… τήν όµορφη αύλή του πού ήτανε στολισµένη µέ λογιωο λογιζ !! τρ…- - ανταουλλιές , περιεργασθήκαµε τούς ζωγραφικούς πίνακας πού ήτανε &γςµη …µςρ…πΟς &π6 Ω; αύτούς- κρεμασµένοι στούς τοίχους τού μεγάλου όντΞ μέ τά βαρει στρωσίδια καί τά μιν- ' , τέρια του, φάξαµε τις παληές σκαλιστές κασσ Μλ ς πού ήτανε φυλαγµένα δευτΞρια χα: αχ- λα προγονικά κειµήλια... καί σ'δλόκληρο τό χήρο τού σπιτιού περιχυµένη µιά έρχοντιά καί ένα ξεκούρασμα τού µατιού μέ τίς γλάστρες πού ήτανχε κρεµασμΞνες σέ όλα τά παράθυ- ρα τού δντ5, γεμάτες μέ βασ' …ι%Ο"ς πεί παππφΞδες…--" . mKaC στό σημαγ…ένο .- 9γαστήΏι τύν Παρινάδων βρήκαµε τό καλοκαίρι τού 1978 στοιχεία πού έπιτρέπουν τήν άνασύνθεση μιάς παρόμοιας είκόνας άρχοντιάς, τόν µεγάλον δντΞ µέ τά παράθυρα, τήν πλουνισµΞνη ! , * .,΄..΄ ξ»… ,? ,, , άι ! , |. η, προσελα και µεσα της µερικα από τ… κιιμη…ια που χρησιµοποιούνται σ…ήν εργασια µας πα- , τή. Μερικοί άπό α-!τούς εχουν τή δυνατότητα νά σπουδάσουν τά παιδιά τους, µ'όλο το; 21 έχουν πολυµε ,λείς οίκογένειε ς. ! , , Ο… , ; …,, .Οι… , Από τα μέσα τού 190υ αίωνα οι ζωγραφοι νε.αίνουν κοινωνικά και αρχιζουν να παίρνουν άξιώματα. "Ο άγιογράφος Μάνθος Ζωγράφος, "μεταξύ τών ίθυνόντων τού χωρίου", ' πρωτοστατεί στήν έκλογή τής τοποθεσίας όπου θά ΧΏιστεί τό καινούργιο σχολείο στά 1853. 'Ο Μιλτιάδης !. Ζωγράφος κατευθύνει, στά 1905,τήνκίνηση γιά τήν άνέγερση τού νέου διδακτήριου τού Δηµοτικού Σχολείου. "Αλλος δμότεχνός του, 6 Νικόλαος Παπακώστας, είναι ταµίας της 'Βπιτροπής γιά τήν άνέγερση Παρθεναγωγείου στά 1912. Ψωρα πρ έπει νά έξετάσουμε γιατί οί, άρχικά κτηνοτροφικές, "φυλές" τήν Xbovbééwv "|! ο Ο έξελίσσονται σέ µικτές, χειροτεχνικΞς και κτηνοτροφικ ..ς, χωρίς οι ζωγράφοι τους νά ι - " ll όργανωθούν σέ ίσνάφια, έπαγγελµατικές συσσωκατύσεις στίς δποίες κριτήρι.' ει:πετοχ1ς 10 είναι ή όσκηση όρισμ€νου έπαγγέλµατος καί όχι η κοινότητα καταγωγΞς άπό πατρική σει- pa, παρ'όλο πού "στό τέλος του 18ου αίόνα βρισκόµαστε µπροστά στό σαινόμενο= ι κτη- νοτροφική πατριό, ποό η συνείδησή της όταν σχεδόν όποκλειστικό δεσµευμένη άπό τό έν- στιχτο, τώρα κάτω άπό την έπιροη τόν όρεινΞν όστικδν κέντρων, ελευθερώνεται όπό την &στική ίδεολογία".22Είδαμε παραπάνω πώς οί ζωγράφοι &ποτελοόν μικρή μειοψηφία στό σύνολο τόν κατοίκων τοό χωριοδ. Προσθέτουµε τώρα πώς την ίδια µικρή μειοψηφία αποτε- λοΞν καί µέσα στη φάρα τους, &φοό στό συνολικό όριθμό ταν µελ3ν τους πρέπει νά περιλά- βουμε καί τίς γυναίκες ποό παίζουν Ξνεργό ρόλο στην παραγωγική διαδικασία. Δέν £626- βουν από τς φάρα γιατί οότε όλοι οί γιοί κτηνοτρόφων παραμένουν κτηνοτρόφοι -µερικοί τρέπονται πρός τό ζωγραφικη- οδτε όλοι οί γιοί τόν ζωγράφων παραµένουν ζωΥ0όφοι - µε- ρικοί ξαναγυρίζουν στήν κτηνοτροφία. Προφορικές µαρτυρίες γερόντων &ναφέρουν καί περι- πτώσεις ζωγράφων πού, σέ περιόδους αίχμΞς τόν κτηνοτροφικΞν έργασιδν, έγκαταλείπουν για κάποιο διάστηµα τή ζωγραφική.'ο θεσμός τίς φόρας, στεριωµ€νος άπό µακροχρόνια πα- ράδοση, αντέχει 01¢: άλλαγές τα… συν€ηκΞν, έστω κι δν δέν &νταποκρίνεται πιά στίς και- νούργιες άνάγκες. Οί χιονιαδίτες ζωγράφοι, δν καί προέρχονται άπό τρείς φόρες μΞ κοινότητα καταγω- γης από πατέρα, έχουν ποικιλία ξπώνυµων. Α6τό όφείλεται στίς συνηθισµένες την εποχή Εκείνη αλλαγές ξπόνυμου. Μιά μερίδα τους παίρνει τό Ξπόνυµο Ζωγράφος, όπως γίνεται σέ δλόκληρη την "Ελλάδα καί µ'Ξλλα ίπαγγέλματα : ΒαγενΞς, ΧαλκιΞς, Σαµαράς, Σαράφης, Ma— ραγχ6ς κ.τ.λ. "Αλλοι χρησιµοποιοπν τό πατρόνυµο, Κώνστας Θεοδόση, ΖΞκος Γεωργίου. Πολ- λοί Μαρινάδες όπογρόφουν μέ τό έπί8ετο Παπακώστας. Φόλος, Ελλοι κάνουν λόγιες "βελτι- ώσεις" τοδ Ξπόνυµου. 'Απο΄τήν οίκογένεια Καραγιάννη κατάγεται ό ζωγράφος Ήιγαήλ Καρα- γιαννίδης & δάσκαλος &δερφός του προγωρεί περισσότερο, κάνει τό Ξπώνυμο Βελανίδης | χαρΞς, µαπρος, µέλας|. 'Ο γιός τοΞ Παγώνη όπογρόφει γιά ενα διάστηµα Παγωνίδης, γιά νά τό &πλουστέψει &ργότερα σέ Παγώνης.23Ψό όνομα τ€ν'Τσατσαίων ξεκίνησε &πό παρατσού- κλι. 'Ιδιότυποι είναι οί μετασχηµατισμένοι χαίδευτικοί τόποι βαφτιστιεΞν όνουξτων : 'Α- ναστάσιος- Τάτσης, Γεώργιος - Τζότζος, Κωνσταντίνος … Ήτοόλας. Οί σχέσεις &ν5µεσα στίς φάρες δέν είναι ξχΘρικέξ, δν καί σηµειώνονται µερικές φο- ρές €παγγελµατικοί &νταγωνισµοί καί προστριβές.24 Συχνές είναι καί οί έπιγαµίες.25 'Η ιξωγαµςα, δηλαδή & γάµος &νάµεσα σέ ότοµα από διαφορετικές ίνόσεις αίματοσυγγένειας, ηταν σέ παγκόσµια κλίμακα επιθυµητή καί πολλές φορές έπιβεβληµένη γιό λόγους εόγονίας πού είχαν διαπιστωθεί έμπειριπό-26 'Έπάρχουν καί κοινές φιλικές οντογραφίες Μαρινάδων καί Πασχαλόδων, σόν «στη πού δημοσιεύεται στό βιβλίο τοδτο. Η ΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΡΛ?ΤΠΡΙΟΨ?ΤΑΣ ΤΩΝ ΧΙουΙιΔΙΦΩπ ΖΩΓΡζΦΩΗ 'Από τό µικρό αδτό όρεινό χωριό ξεκινάει ένας µεγάλος &ριΘµός ζωγράφων. 'Ο Γεώργι- ος Παϊσιος &ναφέρει 31 δνόµατα καί 251 ίπιγραφ€ς. 'Από τότε & κατάλογος ε6ρόνεται µέ |, , , , " ,. η? τίς δηµοσιεύσεις καί Ελλων Ερευνητδν. Ετσι, προστιΘεται µια ίπιγραφη του 17:9,c µία … 3 ?: 11 28 u - ρ … " | , & 30 a (I του 1785, ουο του 1813,29μία του 1843 και δυο του 1852, χωρις ομως να προσθέσουν . καινούργιο ονομα ζωγράφου. Σήμερα, υστερα από πολλές προσωπικές Ξρευνες, µΞς είναι γνωστά 62 ον6µατα ζωγράφων,31χωρίς νά αποκλείεται να υπάρχουν καί αλλοι. 'Ξπίσης δε- κάδες αδηµοσίευτων έπιγραφδν. τό σπουδαιότερο οµως είναι πως, ξνδ οί χιουιαδίτες ανα- φέρονται παντοδ μόνο σαν άγιογράφοι, σήμερα γνωρίζουµε τό Έργο τους σέ π.πα πλατύτε- ρο φάσµα, τοπιογραφία, προσωπογραφία, νεκρή φυση, &ν80γραφία, διακοσµητική. Μόνο για τούς Παγώνηδες ξέραμε περισσότερα, κι αυτό επειδή δούλεψαν στο Πήλιο. Σε 101 χωριά xaf πολιτείες ξαπλώνεται τό έξαπριβωγΞνο Έργο των χιονιαδιτ6ν ζωγράφων. Κατά τήν &… ρίυµηση.τοδ χάρτη που δημοσιεύεται στο τέλος τοδ βιβλίου, φορητές εΐπ6ν€€ καί τοιχο… γραοίες ύϊάρχΟυν στά ξξΞς µέρη: 1.Αγία Παρασκευή, 1. "Αγία Τριάδα Παλαιοχωρίου, 3."Α- γιου υρος-Καρυξς, 4. 'Αγριά, 5.'Αετόπορτα, 6. ΄Αηδονοχώρι, 7. 'Ανήλιο Πηλίου, 8. "Α- νω Πεδινά ΖαγοριοΞ, 9. "Άργος "Ορεστικό, 10.'Δργυροχώρι Κόνιτσας, 11."Αριζα "Αλβανί- ας, 12."Αρτα, 13. 'Ασπράγγελοι, 14,'Αχερουσία, 15. Βασιλικό, 16. Βήσσανη, 17. Έίτσα, 18. Βλάστη, 19… Βόλος, 20. Βρυσοχώρι, 21.Βυθός Δυτ. Μακεδονίας, 22. Γκοντοβάσδα Κα- λαμπάκας, 23. Γοργοπόταµος Κόνιτσας. 24. Δαφν6φυτο, 25. Δελβινάκι, 26. Δεσποτιπ6, 27. Δίκορφο, 28. Δίλοφο Ζαγοριοδ, 29. Δράκια Πηλίου, 30. 'Βλάτη, 31. "Ελαοος, 32. 'Ελεύ- ιερο, 33. 'Ελεοσσα Πρεµετδς, 34. 'ΒξοΧή. 35. 'ΓΡσέΧα 'Αλ6ανΐ1ςν 36- Ζίτσα, 37: 'Ιωάν- νινα, 38. Καβαλάρι, 39. Καβάσιλα, 40. Κακ6λακπος, 41. Καλλιφώνι Καρδίτσας, 42. Κήπ0ι Ζαγορίου, 43. ιισσός Πηλίου, 44. Κλεισούρα Δυτ. Μακεδονίας, 45. Κόνιτσα, 46, Κουπλέ- on, 47. Κουποδλι Ζαγοριοδ, 48. Κουτοελιό, 49. κτίσματα, 50. Κυψέλη ΚΗπ96ροΞς 51. Λακ- κώματα, 52. ΑιγοψΞ, 53. Μαζαρδκι, 54. Μακρινίτσα. 55. Μελισσουργοί 56. "εοδπη/Κάτω/, . ή!) 57. Ηεταξοχώρι ΑγιΞς, ου. Μόλιστα, 59. Μοναστήρι Γιουγκοσλαβίας, 60. "ονοδξντρι πα- γοριοδ, 61. Ήπισδούνι, 62. Νεγάδες, 63. Νεοχώρι "Αρτας, 64. Νεοχώρι Πηλίου, 65. Πικέ- νωρ, 66. Έταµούχαρη 'Ανατ. Πηλίου, 67, 'Οξυά, 68. 'Οξύνεια, 69. ΠΞΆες, 70. Παλαι6µόο- "ως, 71. Παλαιοχώρι, 72. Παλιοσέλι, 73. Πάπιγκο Ζαγοριοδ, 74. Πεντάλοφος Δυτ. ΗαχεΞο- νίας, 75. Πεκλάρι, 76. Πολυγυρος Δωδώνης, 77. Πρέβεζα, Υβ.Πύργος, 79. fiwymvtavfi, 80. Σιάλεσι "Αλβανίας, 81. Σίδερη, 82. Σκαµνξλι Ζαγοριοδ, 83. Xxenanté, 84. ZnaeapaCOL Πάρ- γας, 85. Σταγιάδες Καλαµπάκας, 86. Σταυροσκιάδι Πωγωνίου, 8?.Ψσεπέλοβο Ζαγοριο8, 88. Τσουκαλάδες, 89. Φιλιππιάδα, 90. Χιονιάοες, 91. Ψαρράδες Πρέσπας, 92. Boéppntavna 93. Πληπάτι, 94. Νεστόριο, 95.Δεσαοτιπδ Πρέβεζας, 96. Πυρσογιαννη. 97.Καπέσοβο. 98.Μανα- υπ, 99.Πρεμετή '1λβανίας, 100. Τρίκαστρο Πρέβεζας, 101. Αυλώνα 'ΑλΒανίας.΄Π παράθεση τόσων ονοµάτων, δυο κουραστική κι "αν είναι, δίνει παραστατική είκ6να τής δραστηριό- τητας των χιονιαδιτΞν ζωγράφων. Θα παρατηρήσει, οµως δ αναγνώστης στο χάρτη πως τα µέ- ρη µέ εργα χιονιαδίτικης ζωγραφικής είναι πυκνά γύρω από τό χωριό των ζωγράφων, Βατε- ρα &ραιώνουν για να γίνουν σποραδικά στή Θεσσαλία καί τή Δυτική Μακεδονία. Μέσα στό αλλο κείµενο µπαίνουν µόνο τα ονόματα, οί τόποι καί οί χρονολογίες που χρειάζονται γιά να διατυπωΘοδν καί να τεκμηριωΘοσν οί απόψεις του συγγραφέα. Λεπτοµερέστερα στοι- - ! χεία, καθώς καί τή σχετική …σέ κάθε περίπτωση- βιβλιογραφία θά βρει o αναγνώστης στίς 12 παραποµπές. Πρόθεση τάς σημερινΞς Εργασίας είναι νά δόσει μιά συνοπτική είκόνα καί νά έρµηνε6σει τή χιονιαδίτικη ζωγραφική. σέ ομάδες, τά "μπουλούκια" τόν μαστόρων πού όναλάβαιναν μεγάλα χτίσματα είχαν τεχνίτες μέ ποικίλες είδικεύσεις. Καθένα άπό τά µαστοροχώρια όταν "ξξειδικευμένον είς τάς οίκοδοµικάς τέχνας' άλλο έβγαζε κτίστας, πασταδόρους/διακοσµητάς|, µαρµάρογλύφας, ! άλλο ξυλουργοός καί ξυλογλύπτας, άλλο ζωγράφους". 2'Ωστόσο, ένω οί άλλες είδικότητες άποτελοδσαν ένα συγκρότημα καί ξρΥαζότανε σχεδόν ταυτόχρονα, οί ζωγράφοι πήγαιναν συνήθως υστερα άπό λίγα 6 πολλά χρόνια γιά νά κάνουν τή γραπτή διακόσμηση. "Έτσι, ξνδ τό άρχοντικό τάς Πο6λκως στη Σιάτιστα χτίστηκε άπό μαστόρους τάς περιοχϊς Κόνιτσας στά 1752 µέ πρωτομάστορα τόν 'Ιωάννη Δημητρίου,33 6 ζωγραφικό του διακόσµηση γίνεται στά 1Τ59. Τό άρχοντικό Χατζηµιχαήλ /Κανατσοόλη/ χτίζεται στά 1757 καί τοιχογραφεζται δοτερα άπό 54 ολόκληρα χρόνια, στά 1811. T5 άοχοντικό Μανούση ένω είναι χτισµένο στά 1762 µνηµονεύει σέ τοιχογραφία του τήν έµφάνιση ξνός τεράστιου "όρνηου" πού έγινε στά 1787. Τό άρχοντικό τσιατσιαπά στήν Καστοριά έπισκευάζεται ριζικά στά 1754 άλλά & τοι- χογραφία µε τήν άποψη τάς Πόλης άπό τόν Κεράτειο κόλπο έχει χρονολογία 1798.34 Τά na- ραδείγµατα Θά µπορουσαν νά πολλαπλασιαστοδν. Ψό ίδιο γίνεται καί στίς έκκλησιές. Π.χ. ή 'Αγία Μαρίνα Κισσοδ ύπάρχει Ήδη στά 1741 κά είκονογραφείται άπό τόν Παγόνη στά 1802,3516 καθολικό τοδ μοναστηριοδ 'Αγίου Νικολάου Πάου, κοντά στήν 'Λργαλαστή Πηλίου, χτίζεται στά 1778 καί τοιχογραφείται στά 1792 µέ 1?94.3ΘΒίδικά στίς έκκλησίες, δέν εί- ναι σπάνιες οί περιπτώσεις νά γίνει & άγιογράφηση τµηματικά, κατά άραιά Χρονικά διαστή- ' ματα καί άπό διαφορετικούς ζωγράφους. 'Ακόµα καί όταν οί άγιογραφίες είναι υγεια, ταυ- τόχρονες μέ το χτίσιµο τής έκκλησίας δέ σημαίνει πως καί οί ζωγράφου άνΞκαν τό ίδιο συνεργείο. Αότ6 φαίνεται καί άπό γράµµα τοΠ 1893 πού άπευΘύνεται στό χιονιαδίτη ζωγρά- φο Θωµά Παπακώστα ίΜαρινάε "Φίλτατέ µοι κυρ Θωμά χαίρε. 'Ην πρώτοις μου άναγγέλω ύµάς ] άµα λάβητε τήν παροδσαν µου άµ€σως νά έλθΞται ένας Ex τα. δύο η εσύ % & άδελφός σας διότι σήµερον μέ Ξφώναξεν κάποιος Πέτρος Παπαδόπουλος τραπεζίτης έκ τοδ χωρίου K00086- 10a καί μέ έρώτησεν άπό ποίον μέρος είναι οί ζωγράφοι οί καλοί καί άν γνωρίζω κανέναν έγώ δέ ξσ6στησα 'Υμάς μετά τοδ άδελφοδ σας διά νά έλθητε διότι κάµαν Νέον 'Εκκλησίαν είς τό χωρι6ν τους καί χρειάζονται ζωγράφοι. άμΞσως άμα λάβεται τήν παροδσαν µου νά κινήσετε νά ΞλΘΞτε Ξνας χωρίς άλλο ένταδθα διά νά προβΞται είς συµφωνίας καί μήν άργο- πορείται διότι έτυχε νά άκούσω έσω ένας νά συσταίνει τόν Σαµαρινιώτην ζωγράφου. άλλά έγό άκούωντας α6τό τά λόγια Ξλαβα µέρος πρός δμΞς. σάς περιµένω ταχέως. µή έχων έτερον Διατελδ. ‘0 πρόθυµος φίλος σας Χαραλάµπης Χ. Π/απα/Δόπουλος, Ζαχαροπλάστης".3? T6 γράµ- μα δείχνει καί τόν επαγγελματικό συναγωνισµό άνάµεσα στοάς χιονιαδίτες καί σαµαρινιό… τες ζωγράφους. Οί τελευταίοι, μάλιστα, είχαν όργανώσει δίκτυο πληροφοριοδοτδν-προπαγαν- διστδν στήν περιοχή Ψρικάλων, όπως νά φανεί µέ πολλά στοιχεία όταν δλοκληρώσουμε καί δηµοσιεύσουµε, µέ τή βοήθεια πολύτιµου συνεργάτη, τήν έργασία γιά τούς ζωγράφους τΞς Σαµαρίνας. Αύτό λοιπόν πού σηµειώνει ή 'Αγγελική Χατζηµιχάλη πως "πολλοί άπό αυτούς 13 |τοός µαστόρους/, οί πρωτοµάστοροι, άναλαµβάνουν κατ'άποκοπήν καί τήν ξκτέλεση 105 ζωγραφικοϊ καί ξυλόγλυπτου διάκοσµου 106 0111100“385x51 μερική μόνον έφαρμογή, όπως 1.x. στό σπίτι τοΠ Γεωργίου Σβάρτς στ"Αµπελάκια, δπΟυ σέ έπιγραφή άναψέρεται πώς " Οότος 6 Πεντάγωνος καί περικαλλής Οίκος ξ0εµελιόθη παρά 106 'Ιωάννου Ζερμπήνου έν ότει 1787 Μαίου κ … έχρωµατίσθη παρ'αότο6 κοσμηθείς άλλως παρ'α='1τοΞ".39 Ηπορο5µε λοιπόν νά συµπεράνουµε πώς οί χιονιαδίτες ζωργάφοι ξεκινοΠσαν µέ τοός βοη- θούς τους κι όναλάβαιναν διάφορες τοιχογραφικΞς έργασίες. "Οταν οί βοηθοί ήταν προ- Χ χωρηµ€νοι στήν τέχνη, καί συνεπδς & συμβολή στό Ξργο σηµαντική, στήν έπιγραφή Εμπαι- ναν καί τά όνόµατά τους, µετά τό όνομα τοπ πρωτοµάστορα. Συχνά παρατηρο5με όνοµα πρό άναφέρεται δεύτερο ή τρίτο σ€ µιά ξπιγραφή, οί µεταγενέστερη νά παρουσιξζεται πρό- το, πού σηµαίνει πώς τελειοποιήθηκε πιά στήν τέχνη κι Έγινε πρωτοµάστορας οί δικό του συνεργείο. Πολλές φορές, βέβαια, Έχουµε ίσότιµη συνεργασία δύο όμπειρων ζωγρά- φων. Στήν &κκλησία τοσ 'Αγίου Νικολάου "ελισσουργδν πέντε άδέρφια χιονιαδίτες συνερ- γάζονται στήν τοιχογράφηση/1846/. Φαίνεται πώς µερικές φορές οί βοη€οί ?ηταν άτεχνοι καί αότό δυσκόλευε τό ζωγράφο. 'Ο Θωμάς Ηαρινάς γράφει από τό ρωσικό μοναστήρι τοδ 'Αγίου "Όρους, στίς 2 µαρτίου 1900, πρός τόν άδελφό του Χριστόδουλο: "€ά &ποβάλω καµ- π6σους δεν ήμπορδ νά διορρόνο τεσσάρων άν€ρώπον δργασία ρουχα καί πρόσωπα καί πληκτη- κήν έργασία έκουράσΘην ....Ξάν δέν δργασθδ ποίως Θά τά τελειώοη ό τήχος καί τ'ρα όπου ξγινες καλά νά ΞλΘης. διά τό "ίκο τοδ Γιώργη νά του κάμω τά Ξξωδα καί ρούχα διπλά νά ν ' u... ξχη..". ανας άπό τούς βοηθούς του είναι καί & δεκαοχτάχρονος Νικόλαος Παπακώστας, 106 σέ λίγο προηγούµενο γράµµα τοδ Θωµά πρός τόν όδελφ5 του Χριστόδουλο …23 Δεκεμβρί- I I a ! η l , ., ,… Δ.1 ου 1899-προσθετει με το οικο του γραφικό χαρακτηρα λιγες χαιρετιστηριες λεςεις. Μερικοί άπό τούς ζωγράφους, όταν Έβρισκαν συνθήκες κα Ες µόνιµης έργισίας σέ μιά περιοχή, µένουν ό…ιστικά ξκεί, παντρεύονται ντόπιες, κάνουν παιδιά καί Θεωρο3ν τόν , ? ι ξαυτό τους "πολιτογραφημΞνο" στήν καινούργια τους πατρίδα.Σπάνιες ειναι οί περιπτω- σεις συνεργασίας χιονιαδίτη ζωγράφου με συντεχνίτη του άπό άλλη περιοχή, όπως 105 Ξι- , χαήλ κού στό 1785 συνεργ1ζεται µέ τόν Δηµήτριο Μπορµπουτζιότη /"- άπό 16 'Επταχύρι ΚαστοριΞς/ στήν αγιογράφηση της Μονής "Αγίου 'λΘανασίου στό χωριό "Αγιος 'Ηλίας No- µοί Κοζάνης. "Αλλωστε, καί τά µπουλοόκια τόν χτιστάδων τής περιοχής, µ΄όλο πού οί κου- δαρέοι ήταν δργανωμένοι οί συντεχνίες, "αποτελοΞνταν συνήθως άπό Εδελφοξάδεροα το8 42 , , " Πρωτοµόστορα καί άν περισσευε Θέση έπαιρναν και κανέναν αλλον λίγο πιό ξένο". Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΟΥΣ "Η 'Αγιογραφία. Γιά τίς'ρίζες τής ζωγραφικής τόν Χιονιόδων προτείνονται διάφο- ρες έκδοχές, 106 όμως δεν Ξχουν σίγουρα άντικειρενικά στηρίγµατα. Κατά µία παράδοςη, οί πρώτοι&γιογρόφοι τόν Χιονιάδων όπήρξαν µαθητές τοδ Πανσέληνου. Συγκινητικός πατριω- τισµός κάποιου συντοπίτη λόγιου πού πίστεψε πώς µέ τέτοιο πρόγονο ή &γιογραφία τοδ χω- άποχτοδσε τίτλους εύγ€νειας.'Ήκτός άπό τήν έλλειψη κάθε ίστορικοΞ στοιχείου, ιδια ή τέχνη των χιονιαδιτδν δέ µαρτυρεί τέτοια καταγωγή. "Αλλωστε καί μεταγενέ- 14 εροι ζωγράφοι µέ µαρτυρηµένη µακρόχρονη διαµονή στίς Καρυές δέν έπηρεάζονται καθόλου 6 τήν τέχνη τού µεγάλου τοιχογράφου τού Πρωτάτου."Λλλη παράδοση λέει πως ή τέχνη τους οΠλΘε άπό τήν 'Ιταλία. κτηνοτρόφοι άπό τό χωριό 'Αετοµηλίτσα έγκαταστάθηκαν στούς Χιο- άδες καί όταν κάποιο βαρύ χειμωνα έχασαν τά κοπάδια τους άπό τό κρύο, πήγαν στήν 'Ιτα- α καί έµαθαν τήν τέχνη. '0ρισμένα "φυσιοκρατικά" στοιχεία τής ζωγραφικής τους θά μπο- σαν νά ένισχύσουν µιά τέτοια έκδοχή, άν δέν ήταν κοινά χαρακτηριστικά τού ύφους δλδ- ηρης τής έλληνικής άγιογραφίας κατά τό 18ο καί 19ο αίύνα. Αύτός ό συνδυασµός βυζαντι- στοιχείων μέ φυσιοκρατικά άνταπσκρίνεται καί πρός τίς προτιμήσεις τής πελατείας.Ψ6 ινοτικό Συμβούλιο Καζακλάρ, όταν προσκαλεί ζωγράφους σέ διαγωνισµό γιά είκόνα τής Πα- γίας /1895/, άνάµεσα στούς "άπαραβάτους δρους" πού Θέτει είναι καί & έξής= "..δέον νά γραφίσωσι πάντες οί ένδιαοερόµ:νοι Ζωγράφοι έπί τό τελειότερον, &κολου8ούντες βυζαντι- v ρυθμόν µετά τού φυσικούλ. 'Ππίσης είναι συχνή ή προτίµηση πρός τήν έλαιογραφία ε"ιτε δρους συµφωνιών είτε σέ έπιστολές;"καί τές εζκόνες νά τές ζωγραφίσης καλά κατά τήν φωνίαν νά είναι τού λαδιού". Τέλος, κατά µιά τρίτη έκδοχή, οί χιονιαδίτες κατάγονται τό Βυζάντιο, μετά τήν "Άλωση πέρασαν στήν 'Ιταλία όπου καίξϊηΡεέστηκαν άπό τήν τέχ- τΞς 'Αναγέννησης. 'Αναζητωντας έργασία &ποβιβάστηκαν στήν παραλία τής 'Ππείρου, στήν ιφέρεια 'Πγουµενίτσας, κι άπό έκεί κτηνοτρόφοι τής 'Λετοµηλίτσας τούς µετέφεραν στό ιό τους, όπου ξεκαλοκαίριαζαν µέ τά πρόβατά τους. "Από έκεί of ζωγράφοι πέρασαν καί αταστάθηκαν στούς πιό πολιτισµένους καί έλληνόφωνους Χιονιάέες. Έήν όποψη αύτή ύπο- ,ριζαν καί οί παλιοί άγιογράφοι Σωκράτης Μ. Ζωγράφος, Ρικόλαος Ζωγράφος-Παπακώστας, 43 στόδουλος κας Θωμάς ΜαρινΞς καί & Πολύκαρπος Ζωγράφος. Σεβαστή καί ή΄παράδοση καί φορείς της, μέ δέν ύπάρχουν άντικειµενικά στοιχεία πού νά τή στηρίζουν. 'Έκείνο πού μέ σιγουριά μπορούµε νά δποστηρίξουµε είναι πώς ή περίπτωση τής χιονια- τικης ζωγραφικής έντάσσεται στό γενικότερο φαινόµενο τής έξειδίκευσης δρισµένων χωριδν κάποιον χειροτεχνικό τομέα άπόρροια τής φτώχειας άλλων πόρων. "Ρίγαγη καί λαγούς βγά- ι & τόπος µας" είπε χαρακτηριστικά παλιός χιονιαδίτης. 'Η οίκογενειακή διαδοχή στό έ- γγελµα έξηγεί, ως ένα βαθμό, τόν περιορισμό σέ μιά μορφή άπασχόλησης. Βασικό πρακτικό ς βοήθημα, τουλάχιστον γιά τό είκονογραφικό πρόγραμμα, ή "'?ρµηνεία τών Ζωγράφων" τού ονυσίου. Κυκλοφορεί σέ χειρόγραφα άντίγραφα άπό τά δποία µερικά είδε & Γεώργιος Πατσι- καί ένα ύπάρχει στό σπίτι τού χιονιαδίτη άκτινολ6γου γιατρού κ. Βασ. Χρήστου στήν 'A— 'α.44 'Βλάχιστες φραστικές διαφορές έχει άπό τήν έκδοση τού A. Παπαδόπουλου-ΚεραμΞως, ιΙ6 έγινε στά 1909,"νύν τό πρΞτον πλήρης κατά τό πρωτότυπον αύτής κείμενον".45 Φυσικά, τό κείµενο τού Διονύσιου δίνει τεχνικές όδηγίες, καθορίζει τό θεματολόγιο πολλές φορές µε σχολαστιπές λεπτομέρειες, άλλά έλάχιστα µπορεί νά έπηρεάσει'τό ζωγραφικό ύφος. ME βά- ση τήν ίδια περικοπή τής "'Ερμηνείας" τού Διονύσιου μπορούν νά γίνουν, καί έγιναν, έργα ίντελδς διαφορετικά. "Αλλωστε, όπως θά δούµε΄παρακάτω, ούτε στίς περιγραφές τού Διονύ- σιου έμειναν πιστοί. 86 πρέπει νά &ποκλείσουμε καί έφτανησιώτικη έπίδραση, µ'δλο πού τά 'Εφτάνησα γειτο- 15 ύουν µέ τήν "Ήπειρο καί είναι συχνή ή έπικοινωνία ανάµεσά τους. Στά *Εφτάνησα συντελεί- ι ολοκληρωτική άνατροπή τής βυζαντινής παράδοσης. Τό έργο τόν Δοξαράδων, τού Καντούνη, ύ Κουτούζη καί των άλλων έκπρόσωπων τής έφτανησιώτικης ζωγραφικής δέν έχει ούτε τήν άχιστη σχέση µέ τή βυζαντινή τέχνη. Σ΄αν κύριο έκφραστικό της μέσο έχει τό χρήµα, άντί- Εετα πρός τή γραµµικότητα τής βυζαντινής παράδοσης. Δραµατικές κινήσεις, τολµηρές έφαρ- µογές προοπτικής, θέματα άγνωστα στήν όρθόδοξη ζωγραφική παράδοση. 'Η χιονιαδίτικη άγιο- ιραφία συνδέεται κάπως με τό έργο τύν κρητικών ζωγράφων πού καταφεύγουν στά 'Ήφτάνησα στά τό 170 αίώνα, όπως & 'Ηλιού Μόσκος, & 'Ιωάννης Μόσκος καί ίδίως & Θεόδωρος Πουλά- Inc, τού όποίου επίδραση συναντούµε περισσότερο στούς σαµαρινιύτες &γιογράφους. 'Η λαϊκή γιογραφία τού 18ου καί τού 19ου αίύνα "εχει άρχίσει άσυνείδητα αύτό πού άπό τά μέσα τού 19ου αίώνα θά πάρει πιά τό χαρακτήρα προσπάθειας γιά "βελτίωση" τής βυζαντινής ζω- γραφικής, άρχικά στήν 'λΘήνα μέ τό Θείρσιο46κι άργότερα σ'όλόκληρη τήν 'Ελλάδα. Οί διά- φορες συγχωριανές όαάδες -χιονιαδίτες, καπεσοβίτες, σαµαρινιώτες κ.λ.π.… δέν εξέφραζαν όιαίτερες τάσεις, πέρα άπό µερικές µικροδιαφορξς. Τό ζωγραφικό ύφος τής ξλληνικής άγιο- γραφίας έπηρεάζεται άποφασιστικά άπό τά άγιογραφικά έργαστήρια τού 'Αγίου " Όρους. T6 cog τής άγιορείτικης &γιογραφίας καί πρίν άκόµα άποσαφηνιστεϊ καί κωδικοποιηθεί άπό τό Εργαστήριο τύν 'Ιωασαφαίων, έπηρεάζεται όλο καί βαθύτερα άπό τή νεορωσική &γιογραφική σχολή. "Εχει πιά ξεΘυμάνει καί στή μεγάλη αύτή όρθόδοξη χώρα ή παράδοση τήν μεγάλων &Υι- ωγράφων όπως & Ρουµπλιήφ47 καί & Θεοφάνης & "Ελληνας.48 'Η αύστηρή τέχνη πού έκρωσίζει τή μεγάλη βυζαντινή παράδοση δέν &ποτελεζ πιά πρότυπο των άγιογράφων τού 19ου αί6να. οί µορφές των άγίων, κάτω άπό δυτικοευρωπαϊκές επιδράσεις πού έντείνονται κατά τήν περίοδο τού Μεγάλου Πέτρου, άρχίζουν νά παίρνουν έγκόσμια φυσικότητα. Τήν αύστηρή χρωματική κλί- µακα διαδέχονται βαθµιαία γλυκύτερες συγχρωµίες, Κατά τό 19o αίόνα ή ρωσική αγιογραφία Επηρεάζεται άπό τή Σχολή των Ναζαριν5ν τής Πετρούπολης. 'Η Σχολή αύτή ίδρύθηκε άπό τό ζωγράφο "Αλεξάντρ 'Ιβάνωφ, παλιό στέλεχος τής "άδελφότητας τού Λουκά" τής Ρώµης. '0 Θείρ- σιος, πού τόν άναφέραµε παραπάνω, µαθήτευσε στό ναζαρηνό ζωγράφο 'Ιούλιο Σνόρφ φόν Κάρολ- φσεντ. Θά διαφηνήσουμε µέ τήν άποψη τού Δηµητρίου Παπαστάµου πώς ή ναζαρηνή ζωγραφική στήν 'Ελλάδα "παραμερίζει τή μεταβυζαντινή καί λαϊκή παράδοση καί άνοίγει καινούργιο δρό- µο στήν &γΘοφραφία"49 άφού, άπό άλλο δρόµο, ή-λαϊκή άγιογραφία έχει δεχτεί τίς ΐδιες &- πιδράσεις. 'Η επίδραση αύτή τής νεορωσικής ζωγραφικής έχει έπισηµανυε'ι έδύ καί πάνω &- πό 50 χρόνια."Ψό δραστηριότερον κέντρον άσκήσεως τής ζωγραφικής είναι τό πασίγνωστου των 'Ιωασαφαίων...άληθής μοναχική σχολή όγιογραφίας, τής όποίας at είκόνες κοσµούν έκ- λησίας τού "Αθωνος καί άλλων ελληνικών χωρών ...'Η άγιογραφική αύτη σχολή έλευθεριάζει διότι είς τά παλαιά βυζαντινά είκονογραφικά θέµατα έφήρμωσε τήν Εύρωπαϊκήν καί νεορωσσι- 50 κήν τεχνοτροπίαν". Είναι βεβαιωμένα πώς οί περισσότεροι χιονιαδίτες ζωγράφοι γιά τούς δποίους ύπάρχουν βιογραφικά στοιχεία, τελειοποιούνται στήν τέχνη µέ άσκηση στό "Αγιον "Ορος. Στή βιογραφική σύναξη τού Γεωργίου Παίσιου συχνά συναντούμε τίς φράσεις "µετέβη μετά τού άδελφού του είς "Αγιον "Ορος, "οπου είργάσθησαν άμφότεροι έπί µίαν σχεδόν εί- η 16 ; οσαετίαν", "ούτος άηότερον µετέβη καί είς "Αγιον "Ορος έργασΘείς έκεί έπί σειράν έτών", ετξβη καί ούτος είς "Αγιον " Ορος όπου παρέµεινε έργαζόµενος κατά διαστήματα έπί µίαν καετίαν", "άργότερον µετέβη καί ούτος όπου είργάσθη έπί έτη όλόκληρα", "έκμαθών τελεί- τήν άγιογραφίαν παρ'αύτού έν 'Αγίω uOch". 'Εκτός άπό τήν έπίδραση τών άγιογραφικών έργαστηρίων τού "Αγίου "Όρους, θά πρέπει σημειώσουµε καί τίς ρωσικές χαλκογραφίες, καί άργότερα Έγχρωµες λιθογραφίες, πού κυ- οφορούσαν εύρύτατ4στήν 'Ελλάδα. Στό ρηµαγµένο Εργαστήρι τών Μαρινάδων βρήκαµε τό μισό 8ς ρωσικής λιθογραφίας µέ τήν Παναγία Ραλακτοτροφούσα τού 1893 καί µία ρωσική χαλκο- φία τού 'Αγίου "Όρους. Στό µικρό έργαστήριο τού Θωµά Χρήστου στό χωριό 'Αγία Παρασκευή άρχει άχρονολόγητη ρωσική έκδοση μέ άγιογραφικά πρότυπα. Θά πρέπει νά προσθέσουμε καί ; χιλιάδες τών ρωσικών φορητών είκόνων πού βρίσκονται σέ πολλά µέρη τής 'Ελλάδας. 'Η έπίδραση τής νεορωσικής άγιογραφίας έξηγείται πρώτ'άπ'όλα άπό τή σημαντική της 'χγςου "Όρους. 'Η, τσαρική τότε, 1…-'-'ωσία σέ µιά προσπάθεια έπιβολής βολή στό χώρο τού στό "Αγιον "Ορος διοχετεύει ένα χείμαρρο άπό χρυσάφι, πολύτιμες πέτρες, είκόνες καί ΄βλια. Πρίν άπό τόν πρώτο παγκόσµιο πόλεµο ή ρωσική µοναστηριακή περιουσία τού "Ανω ολογίζεται σέ 125 έκατοµρύρια δραχµών τής έποχής. 'Ρκτός άπό αύτό, ή Ρωσία είναι ή µό- , µεγάλη όρΘόδοξη χωρα μέ τό ίδιο, σέ µεγάλο ποσοστό άγιολόγιο, άντί0ετα μέ τήν Καθολι- ' 'Ξκκλησία πού έχει τό δικό της. Μή καί σ'άλλες παραστάσεις πού Ξγουν σχέση μέ τό δόγ- ύπάρχουν διαφορές άνάμεσα στήν δρθόδοξη καί τήν καθολική άγιογραφία, όπως π.χ. στήν ράσταση τής 'Αγίας Τριάδας. ΤΞλος, κάποιος άπόηχος άπό τίς Ξλπίδες γιά τό "ξανθό γένος" ,ταίνει άκόμα τίς καρδιές τόν άλύτρωτων. " Ούτος |6 Ειχαήλ Κ. Ζωγράφος/ είς τό άκρον νικιστής καί σφόδρα άγαπών τήν Ρωσσίαν είς τήν δποίαν ήλπιζε τήν άπελευθόρωσιν τής ύ- 06λΟυ τότε πατρίδος Μα€"ο5?Όστ660 Ξ!!€686 %αί Έμµεσες έπιδράσεις έρχονται καί άπό τήν ταλία. Τό γενικό πνεύµα τής έποχής µέ τήν άνάπτυξη έµπορικών καί ναυτικών κέντρων, τό ' νοιγµα τού ύπόδουλου έλληνισµού πρός τήν Ρυρώπη καί τά Βαλκάνια, τά καινούργια ίδεολο- κά ρεύµατα καί τήν …λλαγή τής μορφής τής Θρησκευτικότητας, στρέφει τήν άγιογραφία πρός .. - ο , . _ φυσιοκρατική άπόοοση των µορφων.'Από τά πρωτα γνωστά εργα χιονιαδίτικης ζωγραφικής, ως είναι ή άνυπόγραφη είκόνα τού 'κγίου "Αθανασίου καί τά Έργα τού Κώστα Θεοδόση ώς , , ιό τοπία τού Παγώνη στήν "Αγία Μαρίνα Κισσού και τις τοιχογραφίες τού ίστοριογράφου Μι- χαήλ στήν 'Αγία ?ριάδα Βυ€ού µεσολαβεί µισός αίώνας στα€ερής άνόδου µέ μερικά στοιχεία "ξγκοσµιοπσίησης" τής άγιογραφίας. "Υστερα άπό άλλα πενήντα χρόνια οί τοιχογραφίες στό 8εΐζοχώρι "Αγιάς δέ-χνιτνν µιάν έλαφριά ι'πποχώρηση πρός τή γλυκερότητα. ]*ρισκόµαστε τώρα στά µέσα τού 19ου αίώνα. Στίς άρχές τού 2Οού, µέ χαρακτηριστικό παράδειγµα τίς τοιχογρα- φίες τού 'Αναστάσιου Μ. Ζωγράφου, ή άγιογραφία είναι πιά μιά ζωγραφική µέ θρησκευτικά δέματα.Στόν επόµενο µισόν αίώνα ή τάση αύτή έκφυλίζεται σέ γλυκερή πλαδαρότητσ, μέ μεριΐ . πές µικρής έκτασης άντιδράσεις, κυρίως άπό τούς άδελφούς Χριστόδουλο καί Θωµά Παπακώστα. Κοσµική ζωγραφική. Πολύ πλατύ είναι καί τό πεδίο δραστηριότητας τών χιονιαδιτών ζωγράφων στήν κοσµική ζωγραφική, µέ τοιχογραφίες στά Ζαγοροχώρια κυρίως καί στό Πήλιοτ τοπία, νε- 17 ρές φύσεις, προσωπογραφίες, ίστορικές σκηνές καί διακοσμητικές συνθέσεις. Πολλοί χιο- ιαδίτες είναι συγχρόνως καί &γιογράφσι καί διακοσµητές σπιτιών. Δυστυχώς ή ξρήµωση τών ρεινών χωριών, οί πολεµικές περιπέτειες καί ή άγνοια µας στέρησαν όπό τό µεγαλύτερο µέ- ς των δροσερών αύτών έργων. Σέ πολλά χωριά άκούει ό έρευνητής πώς ζωγραφιές στόλιζαν γκρεµισµένα σήμερα σπίτια ή πώς τοιχογραφίες καταστράφηκαν άστοργα σέ έπισκευές. "Αλλού τό έργα έχουν ότογραφές καί χρονολογίες κι άλλο" είναι άνυπόγραωα. 'Υπ0γραμΜένες είναι …! τοιχογραφίες στά σπίτια: Γκινόπουλου, Ήεγάδες /χείρ Νικολάου Πασχάλη 1836/, Εαδδέκη, καμνέλι /χείρ Γεωργίου K. 1857/, Tnénn, Σκαµνέλι/Λιάτσης 1863/, Γεννάδιου, Σκαυνέλι χείρ "Αλεξίου Π.Κ. 1878/, Πολυχρονιάδη, Μεγάόες / Μιχ. K. Καραγιαννίδης 1869/, Βακόλα, ίλοφο| χείρ 'Αδόµ καί 'Αναστασίου Βούρη 1885/. ME γνωστό άπό άλλες πηγές τόν τεχνίτη ίναι οί τοιχογραφίες στό παράσπιτο Τριανταφύλλου στή Δράκια/Παγώνης 1832/ καί στά απί- τια: µέσου, Ψσεπέλοβο /'Αναστάσιος Παπακώστας Μαρινάς µέσα 19ου αίώνα|, Σαραβάνη, Δράκια ηλίου / 'Α8ανάσιος Παγώνης γύρω στά 1870/, I. Φιλίδή, Καπέσοβο | 'Ιωάννης 1925/ καί ή ζωγραφική διακόσμηση στό τζάκι τού Μιχαήλ Λούρα στήν Πυρσόγιαννη | Θωμάς Χρήστου 1930/o έ βάση τεχνοτροπικά καί θεματολογικά στοιχεία, καθώς καί άπό πληροφορίες τών νοικοκυ- έων τους,.σέ χιονιαδίτες άποδίδουµε τίς τοιχογραφίες στά σπίτια! Γεωργίτση στό καπΞσο- ο, Π5γολου, Βάσω, Έζάνογλου, Κοντοηώτη καί Παπάζογλου στό …σεπέλοβο, Πλακίδα καί Κόκ- ορη στό Κουκούλι, Έαρζώκα στό Καπέσοβο, Στούπη καί Κοντούοη στά Κάτω Πεδινά. 'Λπό τά . κινητά Ξργα, αν καί &νυπόγραφα, µπορούµε µέ άπόλυτη σιγουριά νά αποδώσουμε στό Χριστό- δουλο Παπακώστα τίς δύο προσωπογραφίες, άντρική καί γυνακεία, πού βρίσκονται στό σπίτι . τού Γ. Παίσιου στά Γιάννινα, στό Θωµά Παπακώστα τήν προσωπογραφία τής 'τασινής Παπακώ- στα πού βρίσκεται στό σπίτι τού Στέφανου Ζωγράφου στούς λιονιάδες καί στό Θωµά Παπακώ- στα τήν προσωπογραφία τοϊ Γιαννούλη Παπαχρήστου πού βρίσκεται στό σπίτι τού 'Αντώνη Ρε- ράοη στό Γοργοπόταμο. Προσωπογραφικό Ξργο πρέπει νά Θεωρήσονμε καί τήν πρώτη αγιογραφία τού Πεομάρτυρσ Ρεωργίου, πού έγινε άπό τό χιονιαδίτη.ΖΒκσ Μ'>Θΐξ…ιόεκατρείς μόνο μέρες , : - .! … 520 ,: : ο , µετα τό µαρτυρικό θανατο του νεαρού ηπειρωτη ίπποκόυου. Η δπειπονιση ένος προσωπου που µόλις πρίν 5πό µερικές µέρες κυκλοφορούσε ζωντανό στά Γιάννινα είναι άσφαλώς προσωπο- γραφία.Τό θέµα θά γίνει αγιογραφία όταν ξξαπλωθεί από τή Ρούµελη ώς τή Φιλιππούπολη.53 -…. Στό ζωγράφο Σωκράτη Ζωγράφο άνήκει καί µιά ζωγραφιστή παρόλα στό σπίτι του ιτέφανου Ζω- γράφου, Χιονιάδες. ‘H έρευνα στα χωριά τής "Ηπείρου δ€ απορεί νά Θεωετθεί Ξξαντλητιπή γιατί πάµπολλα σπίτια είναι κλειστό, άλλα µισογκρεμισμένα καί σέ µερικά, γιά τά όποία ύπάρχουν πληροφορίες ότι είναι ζωγραφισµένα, δέ µάς ξφησαν νά µπούμε. 'Ωστόοο, τα έργα κού γνωρίζουµε δέν είναι ζνπελώς ανεπαρκή γιό vi σχηµατίσουμε τήν είκόνα τής χιονιαδί- τικής κοσµικής ζωγραφικής. Κάλύπτουν µιά περίοδο εκατό περίπου χρόνων, άπό τά 1836 ώς τά 1930, "Οπως θά πρόσεξε & αναγνώστης, τό µεγαλύτερο ποσοστό σπιτιών µέ ζωγραφική δια- κόσµηση βρίσκεται στά Ζαγοροχώρια. Είναι ή περίοδος πού οί κάτοικοί τους ξενητεύονται , στή Ρουµανία ή στή Νότια Ρωσία, πλουτίζουν ξκεί µά δεν ξεχνούν τήν όρεινή τους πατρίδα. ? _ ~ u * - ,. 'Εκεινο πού κάνει έντύπωση ειναι ή έπίδραση του εύρωπαικου µπαρόκ καί του ροκοκό υ 18 ή διακόσµηση σπιτιών καί ξκκλησιδν. T6 φαινόµενο δεν παρατηρείται µόνο στούς χιονια- ες ζωγράφους 0610 άποκλειστικά στή ζωγραφική. 'Λσφαλδς 16 πρότυπα είναι χαλκογραφί- . "Εχουµε !πισηµάνει τό εόρωπατκό χαρακτικό πρότυπο τοιχογραφίας 106 1844 σε σπίτι 16c z1101ac,54ptflc 6ysoypa0txfig σύνθεσης 106 πατέρα Παγόνη καί 660 προσωπογραφιδν 106 60- ση Παγώνη.55'Βπίσης, & Εµφάνιση τοπ ίδιου θεµατος σε άποµακρυσµΞνους μεταξύ των τόπους διαφορετικός χρονολογίες καί άπό πολλούς τεχνίτες, δείχνει πώς σίγουρα δπάρχουν χαρα- ά πρότυπα. τό Θέµα π.χ. 106 κοµ!νου καρπουζιοό µε τή ψ€τα καρφωµίνη Επάνω του τό αντο6µε στό Πήλιο, στη Σιάτιστα, στ"Λμπελάκια, στήν ΄00ρυ καί 016 Ζαγοροχώρια. T6 ίδιο - συμβαίνει καί µ! όρισµίνη άποψη τΞς πόλης πού τή βρίσκουµε στό σπίτι 106 Γεωργίου .ρτς 1798, 106 Δηµητρίου Σβάρτς 1811, 106 Κοίλη Κοµνενόκη στό Νόλυβο Μυτιλήνης 1838, -6 πιτς" στην Καστοριά, της Ποίλκως στή Σιάτιστα. Στό βιβλίο 10610 δηµοσιεύονται πα- λαγίς, άπό χιονιαδίτες ζωγράφους, Ενός άνΘοδοχείου πού µπαίνει άπό κάτω µέσα σε κυ- ό σχήμα Ενώ δεξιά καί άριστερά ξεπετάγονται άνήσυχα µπαρόκ διακοσµητικά. 'Η £06600- ποθ μπαρόκ Εκτείνεται σ'όλόκληρη τή λαϊκή μας ζωγραφικό, Εκτός άπό μετρηυΕνες ξξαιρέ- , µπαίνει στό χώρο τΕς ξκκλησιαστικπς ζωγραφικής διακόσµησης, στόν Εκκλησιαστική ξυ- ΄ υπτικ6,56 στούς φεγγίτες, στά φευτοπαράΘυρα καί στό κ!ντηµα. ΣΕ όλους τούς τομείς τίχνης παρατηροδνται παράλληλα οαινόµενα. πΕσα στό γενικό πολιτιστικό κλίµα όναπτόσ- ' & τό δραστηριότητά τους καί οί χιονιαδίτες ζωγράφοι. ' : 'H δπαρζη χαρακτικΞν προτύπων άπό τό εύρωπατκό µπαρόκ συνδέεται μέ τήν Εμφάνιση καί δοση όρισµξνων µοτίβων, άλλά δίν ΕξηΥεί τό φαινόµενο. 'Λσψαλδς, τουλάχιστο κατά 16 ' ι…αίόνα, δεν Ηταν άπρόσιτα καί άλλα πρότυπα, κυρίως νεοκλασσικά με την πρόσθετη 611L- άζλία τής "!πίσημης" τίχνης 106 νίου Ελληνικο6 Κράτους. 'Ο νεοκλασσικισµός, µ'ΕΒο ποθ χεται κατά την όΘωνική περίοδο άπό τή ΒαυΈία, παρουσιάζει μιάν Επίφαση δντοπιότητας βαδίζει παράλληλα µέ τόν καθαρευουσιανισμό. "Ας σηµειωθεί 868 πώς τήν ίδιαν Εποχή … δηµιουργοσνται µερικό άπό τά ώραιότερα δηµοτικά µας τραγοόδια, όλοι οί λαϊκοί ζωγρ&- : Επιγράοουν καί δπογράσουν στόν καθαρεύουσα. Νοµίχω πώς τό ψαινόµενο συνδέεται 111113 ;;..ρ. µε τόν Επίδραση 106 λογιοτατισµοσ καί περισσότερο με τή βυζαντινή-ξκκλησιατική "ίσα, άφοσ οί γνωστοί διακοσµητ€ς σπιτιδν είναι καί &γιογράφοι. Χαρακτηριστικό είναι .ς…σΕ σπίτια διακοσμημξνα άπό χιονιαδίτες ύπάρχουν δπογραφξς στόν τόπο "χείρ...", όπως αµε παραπάνω καί µόνο στή νεοκλασσική ζωγραφική 106 σπιτιο8 106 Γιάγκόυ Μπ€ζη στην π 00600, 6 ντόπιος ζωγράφος όπογράφει " Ηικόλαος Παπαγιάννης Εποίει" σε τοιχογραφίες ΐ…παταστράφηκαν κατά τή µετατροπή 106 σπιτιού σε ξενοδοχείο. v000 κι άν τό πρότυπο είναι ξενόφερτο, 6 Επιλογή του άλλά καί η συµπεριφορά 0'06- έξαψη"… άπό ίθαγενείς παράγοντες. Συνεπδς αδτό πού Εχει σηµασία είναι 6 λόγος 'ς προτίμησης µπαρόκ ξ ροκοκό διακοσµητικδν Θεμάτων καί δεύτερο & συμπεριφορά σ'αότά, αδή ό τρόπος µε τόν όποίο 16 χειρίζονται καί ποιες θεληµατικΕς ξ άθίλητες άλλαγξς 'Ερουν σ'αυτά. Τελος, νά Ερμηνευ0εί η συμπεριφορά αδτή. " , , Η & πιστεύω πώς στήν ξπιλογή 106 θέµατος τόν κύριο λόγο Εχει & πελάτης και γιά τόν τρο- 19 το άπόδοσής του την εόθόνη Έχει & ζωγράφος. Οί νοικοκυρέοι τόν ζωγραφισµξνων όπό χιονια- 'ίτες όρχοντικδν είναι, κατά κανόνα, μετανάστες στη Ρουμανία καί στό νότια Ρωσία.Πολλξς είναι οί μαρτυρίες γιό Ζαγορίσιους πρό φεύγουν όπό Eva κοινωνικό περιβάλλον με κλειστό κτηνοτροφική οίκονοµία, έργόζονται, µορφώνονται καί πλουτίζουν στίς 'Ηγεμονίες. Οί τσε- τελοβίτες 'Αναστόσιος Τσολάκης καί "Αναστάσιος Τσοόφλης πλουτίζουν στό Κισνόβι καί άφί- 57 . . . .'Από τό Κουκουλι "οί Πλακιδαιοι ταξιδεύ- ονταν στό Εεσσαραβία, όπου πλοότισαν καί όπόχτησαν τεράστια κτηματική περιουσία"…58 Ρε- νουν σηµαντικό ποσά για έκπαιδευτικοός σκοπούς. νικά δε ζοόν τόν περιθωριακό βίο τοδ μετανάστη. 'Ηπειρότες συμµετέχουν στήν όναγΕννηση ' τξς ρουµανικός λογοτεχνίας. 'Ο µεγάλος πρόδρομός της, & 'Ιωάννης 'Ηλιόδης-Ραντουλ€σκου, γιός έλληνίδας καί έλληνοµαθής, μεταφράζει τό λυρικό ποόµατα το!! ήπειρότη "Αθανάσιου Χρι- στόπουλου.59'Ιδρυτ6ς τοό ρουμανικοό 'ΕΘνικοό Θεάτρου είναι & "Ελληνας Κ. 'Αριστίας. 'Ο Ξσκαλος τοδ.Γένους Γεώργιος Γεννάδιος, άπό τό Δολιανά, μορφόνεται στό ξακουστό ξλληνικό |1ολείο τού Βουκουρεστίου, τήν περίφηµη "ΑόΘεντικ6 Σχολή" πού είχε σχολάρχη τό ζαγορίσιο είσπρο Φωτιάδη. Στό Γαλάτσι καταφεύγει, στό χρόνια τού ΑλΞ Hana & οίκογένεια τού Κων- ττιντίνου Ρόδου, δωδεκόχρονου τότε. 'Ο µικρός φυγάδας µπΞκε στό σχολείο τΞς πόλης αότΞς 'γιά νά συνεχίσει & ληνικές σπουδές".6ο Ήνηµονεύουµε έδδ καί τό γεγονότα στό 'Ιάσιο καί τό Δραγατσάνι στά 1821. 'Εννοείται πώς στό ζαγοροχώρια, από τίς άρχΕς τοδ 1Βου αίόνα .] !τ3ρχαν σχολεία καί βγΞκαν σηµαντικοί λόγιοι. 'ΥπΞρξε, μάλιστα, όπόφαση καί προσπάθειες -' πιό τήν ίδρυση στό 1815 Πανεπιστήμιου στό μοναστήρι τοδ Ρόγκοβου, κοντό στό Έσεπ€λοβο.61 ' "Ολα τό παραπάνω ποΧό άπΕχουν άπό τό να δώσουν υιόν ξστω καί άχνό είκόνα τϊε ζω6ς . Ιτό ζαγοροχώρια. 'ΑπλΞς ξεχωρίζουν µερικό στοιχεία πού && µΞς βοηθήσουν νά πλησιάσουμε τόν πρΞτο παράγοντα, τόν πελάτη καί τίς…προτιµ6σεις του. εύγει &πό τό χωριό του νέος, Ξιι χωρία κάποια παιδεία, από ενα περιβάλλον µέ άργή Ξξξλιξη, συντηρητικό καί όπρόΘυµο ττήν &φοµοίωση ξένων πολιτιστικών στοιχείων. Στά όστικά κέντρα τΞς Ρουμανίας καί τίς νό- τιες.Ρωσίας τό γο6στο που διαµορφώνεται άπό ίνα καθυστερηµένα "περιφερειακό" εόρωπαϊκό :παρόπ. λδτό μεταφέρει καί στόν τόπο του. Είναι καί Ένα στοιχείο κοινωνακΞς διάκρισης. ι!ν είναι &πλΞς ό εόπορος πού διακοσµεί πλούσια τό σπίτι του, είναι 6 ταξιδεµένος µε τό λεπτό "εδρωπαϊκό" γοόότο. Ζτό συνολιπό πολιτιστικό πλαίσιο δπόρχουν, βέβαια, τό ίδιαίτερα στρωµατικό στοιχεία,… όπΙρχουν όμως καί τό κοινά, τό όποδεκτά άπό όλα τά στρώµατα, όπως είναι οδ.ΧΏρΟί καί τό τοαγοόδια, τό σπίτι καί οί κατασκευαστικές του µέθοδοι, δρισμ€να Έθιμα, φυσικά η γλώσσα καί η θρησκεία, παράγοντες ΞΘνικΞς συνοΧΞς σφυρηλατηµξνοι άπό τό χρόνο καί ίόιαίτερα είσ8ητοί σ€ συνθήκες Τουρκοκρατίας. Τά κοινό αότό διαστρωµατικό στοιχεία λειτουργοόν μέ τό δύναµη τής παράδοσης καί συνυπάρχουν µε τά &πείσακτα. "Ετσι, & µπαρόκ διακοσµητική ίσιρµόζεται σέ παραδοσιακός άρχιτεκτονικΞς σπίτια, στολισµένα µε ντόπια όφαντά καί άλλα ταραδοσιακά.στοιχεία.Από ξδδ καί πέρα όρχίζει & ρόλος τοό δεύτερου παράγοντα, τοδ ζω- τσόσου. 'Η σωστή Ενταξη τόν διακοσµητικών Θεµάτων στό συγκεκριµµΞνο χδρο καί ό κάποιος *. Έγπλιματισµός τους τό κάνει νά µήν.ξνοχλοδν σΞν ξένα σώµατα, µ'"ολο πρό δέν ξχει όλοκλη… ll εί άκ6μα η άφοµοιωτική διεργασία πού συντελείται βραδύρυθµα στά Θέµατα πού είσάγον- l | στή λαϊκή μας τέχνη. 'Η εύκινησία τών µπαρόκ καί ροκοκό διακοσμητικΞν συγκρατείται , … μετριάζεται άπό μιά παραδοσιακή λαϊκή άντίληΦη. Ψά χρώματα τού φόντου είναι κάπως ι., &. ά, συνήθως σκούρο λουλακί % άχρα. Δέν πρόκειται γιά άνοιχτό καί διάφανο.γαλάςιο πού Γι' .νακαλούσε στη µνήµη τήν άπεραντοσύνη τού ούρανού. αίν όπορακρύνει δπτικά τά χρωµα- | Ενη &πιφάνεια διευρύνοντας τό χώρο, μά τήν…κρατάιι στά Θέση της μ! κάποια βαρειά καί …… ς πρωτόγονη αίσθηση. οί χειροτΕχνες ζωγράφοι ξπηρεάζονται άπό τό πολιτιστικό κλίµα τάς κοινωνίας μξσα . όποία έργάΓονται, γι'αύτό καί τά θέματά τους Εχουν άλλη μεταχείριση στά 3αγσροχό- . 'καί άλλη στά υεγάλα …άστικά …ύ ηµιαστικά κέντρα µε µεταποιητική καί μεταπραττικη δρα- ΄ ριότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγµα τό τοπίο. Στά άρχοντικά τάς Τιάτιστας, της Καστο- ' Αµπελακίων, τού Μόλυβρυ καί τού Πηλίου συναντούµε τη συγκεκριμµ€νη πολιτεία , τσν "πανοραµική άποψη. Είναι η Πόλη, η Βενετιά, & Φραγκφούρτη, η 'Λταλάντη κ.λ.π. νά τοπία ά άποτελούν αύτοτελείς άνότητες μ!σα στην όλη διακόσµηση,.άνδ παράλληλα ύπάρχουν καί &? .. ρά άνωνυμα η φανταστικά τοπία πού άπασχολουν ρόµβους, ελλείψεις, κύκλους η διαχωρι- χει ταινίες, σχήματα ίνταγµίνα σε κάποια διακοσµητικη σύνθεση. 'Λντίθετα, στά Ζαγο- 'ώρια ύπάρχει μόνο τό άποσπασματικό φανταστικό τοπίο, συνήθως λίγα δέντρα, ίνα κάστρο, . σπίτι, σε μιά τυπική άπόδοση βασισµξνη κατά κανόνα οί τρείς όριζόντιες χρωµατικξς … ίες, πού περιβάλλονται άπό πλαισίωση. T6 τοπίο ύφίσταται µόνο σάν τµΞµα συνόλου, σε i τουργεί µόνο του. Θυµίζει τά φανταστικά τοπία των εύρωπαϊκόν διακοσµητικόν πιάτων, : . ? ' ίσως δεν είναι &σχετο μ'αδτάι ΄ … … ΄ τα άνθοδοχεία, θεµα τόσο συνηθισµένο στή λαϊκή μας τέχνη.-€νύ στή ζωγραφικά τού - … ίου, της Σιάτιστας καί τάς…Καστόριάς είτε άκουµπάει σχεδόν στην κάτω Επιφάνεια τού ναίοιου είτε στηρίζεται σέ κάποιο βαρύ Έπιπλο, στά Ζαγοροχώρια στέκεται µετξωρο Η &" -υµπάει σε κάποιο άνάλαφρο διακοσμητικό γυτικό θέµα. "οπωςετό τοπίο, Ετσι καίττό άν- . ' '? " οδοχείο. στά άστικά καί ήµιαστικά κόντρα & όργάνωση της διακοσµηµίνης όπιφάνειατ εί- ' ία ι περισσότερο λογικη καί µε συγκεκριµµ€νες… άναφορξς. Τό τοπίο Εχει τάύτότπτα. τίς πι- # σσότερες φορ€…ς… είναι… ενα… …άπό τά λιμάν…ια τάς ναυτικός καί Εµπορικός δραστηριότητας |1… &…: (,…ι-΄… - 'Ελληνων. αντιθετα, …στά Ζαγοροχώρια η όλη …σύνρεση βασίζεται οί διακοσμητικά -δ…ιά- "ί "…'… . ετσι νά πληροφορησει -η νά όπενθυμίσει,µ€… Θέµατα πού λειτουργούν Ρ.ι εση πού δέν… ίνδιαφξσ ο.;μ.Ι ι΄ικ' . - ' στολίδια, όχι σάν ταρ,...σ..ς. ,'λπουαιάζουν οί χαριτωυ€νεε καί εύλύγιστεε πλαισιώ- κ,…»(λ η,|,…'. .εις …µέ…τό παχγνίδι τξν κοιλόκυρτων γραμμων)που,δινουν κίνηση καί…… Ελααρ…άδμ……ψά πλα΄ίσια Ο! ων χιονιαδιτων ειναι τετράγωνα, κύκλοι, ίλλείψεις …καί ρόµβοι - σπανιότερα αύτοί. Πρό- θεση κοµψότητας φανερωνουν τά ζωγραφισµένα πάνινα παραπετάσματα, τραβηγρ€να… γσρι' άπό την πλαισιωση, π…ού τά συγκρατούν κορδόνια νδ φούντες στην άκρη, 'θξµα πού …τό'σνναντούµε -' "Η' ' καί …σε αλλες …βαλκανικίς χωρες,62 Κι ξ-δω η άπόδοση εχει κάποια δυσκαμψία, µάλιστα πιό ίσθητη δπειδη μαντεύεται προσπάθεια χάρης. '0 χειροτεχνης ζωγράφος, πού ερχεται άπό τό- -ρεινό κτηνοτροφικό χωριό του, δίνει τη δικη'του Ερμηνεία στό ξενόφερτο διακοσμητικό ,η Καί πρέπει νάγπαραδεχτούµε πώς η άντινοµία αύτη Ξχει άρκετη γοητεία. Είναι άξιο- ωτο πές νωρίτερα, κατά τά τελη τού 18ου καί τίς άρχξς τού 19ου αίύνα, χιονιαόίτες …ιοι, καί κυρίως & Μιχαήλ Μιχάλη Επιχειρούν µπαρόκ πλαισιύσεις σξ…ξπιγραφίς Εκκλη- ΄ οπως στόν "Αγιο 'Λχίλλειο Πεντάλοοου,177/4; [ καί στό µοναστήρι τύν Σταγιόδων, "Αργότερα & ίδιος στην 'Αγία τριάδα ΒυΘού, 1802, άποδυναµύνει τη µπαρόκ πλαισίω- ς |π5Υ9αφης περιβάλλοντάς την µε σ!0νρσκόκκινη παραλληλόγραµµη 1211 δεύτερη πλαισί- ] 'λργότερα 6 26:31 Ρικζ6λ δπιχειρεί μπαρόκ πλαισίωση Επιγραψύν στόν "Αγιο Γεώργιο " -χωριού, 1843, καί στήν Αγία Παρασκευή τού ίδιου Χωριού, 1852, άλλό µξ…βιαστικ!ς - µας πινελιίς. :α προσωπογραφία έχει κάποια δόση στήν Ελληνική λαϊκή ζωγραφική, κυρίως ο! τούς ΄ρες η δωρητές Ξκκλησιύν. Στήν κοσµικό λαϊκή ζωγραφική σπάνια Ξχουµε όπζεύθείας …πογραψίες. 'Από.όεύτερο χέρι είναι ο! µορφές τού Ρήγα καί τού Σουλτάνου…στή σύνθε- ' Παναγιώτη Ζωγράφου…" Πτύσις τής Κωνσταντινου|όλεως" η1838- καί τού ίδιου τά πορ- τού τσάρου Νικόλαου, τύς αύτοκρότειρας Βικτωρίας καί τού βασιλιά τός Γαλλίας Φί- στη σύνδεση "'Η δικαία άπόψασις τού Θεού διά την…άπελευθ€ρωσιν της 'Εχλάδος", &- .ίόια σύνθεση.ό "Όθωνας καί η…'Λμαλία µπορεί ν; Εγινανόπό τό φυσικό.,'Επίσης άπό . 'εο,χ[ρι είναι λ σκηνή τύν γάµων τού ΝαπολΕοντα, στό σπίτι τού Ράδου…στό…!σεπ€λοβο, δν Ξ.!ΐ!ίύΞ!ΞΙ Παπακώστα. 6; Τό ίδιο ίσχύει γιά τίς µορφός τού Ρήγα καί…τού 'Υφη- - …άπό τό Θανάση παγόνη στό σπίτι του στό Δρόκια.'Λντί0ετα, οί προσωπογραφίες πού . ; α "8" ' - s . … …ονται στό σπίτι τού Κανατσούλη -Σιότιστα 1811; είναι όπωσδηποτε άπό τό φυσικό, εί- ,- … ιστικ€ς καί σανορόνουν όξιόλογη δεξιότητα. … 'Η.προσωπογραφία, άκό τά Ξργα τουλάχιστο πού μάς είναι προσιτά σηυερα. όρχίζει νά . …ρχείται…άπό τούς χιονιαόίτες ζωγράφους γύρω στά 1900. Είναι συνολικά τ!σσερες καί την.ξπό…δύο στούς συνεργαζόµενους άδελαούς ζωγράοους Χριστόδουλο καί Θωμά Παπακύστα, &, , λ' δες. Πρόκειται…γιά πολύ άζιόλογα εργ. πού είναι χαρακτηριστικά {fig στρξφύς τύν - …Άιτύν αύτύν πρός ύφος περισσότερο "λόγιο", "όπως συμβαίνει την ίδιον Εποχή καί :ρσωπογραφίες χαιροτεχνύν ζωγράφωνιάπό άλλες περιοχές, όπως τού Ήρωα τύςµ!!ηλιορεί-- '|πανόστασης τού 3818 Νικολάου Ραντςοπούλου, πού βριίσκεται στά γρασεία,τύς Κοινό- τΙακρινίτσας, έργο άγνωστου πηλιορείτη ζωγράφου, πιθανότατα τού Νικόλαου !. 'Λνα- - "τη, καθός καί τού Οίκονόµου άπό…τά ?λµπελάκια Κισσόβου, ίδιοκτησίας οίκργόνειας "'η… . :. '… ' '… -‘ ι …. - ΄.Ωί δύο προσωπογραξίες τού…Σριστόξουλου Παπακ'ωστα παριστάνουν δύο γεροντικά πρό- . , . …ξντρικό καί γυναικείο, σε κροτσρή…καί, κατά τό σηµερινό-ίδιοκτητη τους παριστάν 3…τοός γονιούς τού…ρωγράσου 7αναστάσιο καί Χρύσω. T6 ότι οί δύο ζωγραοι!ς άκοαελούν , µι όποδεικνύεται καί όπό τίς ίόίας άκριβύς διαστάσεις τους, 53 Σ 37΄ξκατ. τού µ!- …τό όµοιόµοργσ ξλλειψοει6Ες καστανόχρωµο σχηµα µεσα στό όποίο τοκόιετσ8νται οί ΧΙ! ; καί τό γαλάζιο 3ρύµα πού σκίκξξει την δπόποιπη Επιφάνεια τού πίνακα. [οί τά δύο . ΐτόνονται κατά πρόσωπο µ! μιάν'ξλαφρότατη στροφή τού άντρικού πρός τά δεξιά καί τού ,η &, . ι ι . ' | | .; Ώ J PI . I ! ' & J ο I " . .Ψ' «' ι ι I | ι . ' . ι .. ο ( ,... ΙΧ… : " » : | " & . . . η . ι ο . ι I s . …κι . | ' : . . ι . .» | . J ι . | ; ο 4 ι : . &» ! κ » ι | ».. ο & ! J ! 3 " ι ο …. & . J ι ο ι ! & Ψ ! ι & ο ι ' " | α : & .l u I ι! & . α…. ι ! . ' ι ο Η . » ι .! Ώ . Ν . ι ! . ,. : ! ι κ ; ι ! ο | ι ! &… ι ι π * ' J J 22 '€ν'*' γυναικείου πρός τ'&ριστερό, Ετσι δατε, δπως 06 είναι κρεμασµένα τό ενα δίπλα ελλ., τα βλέματα να συγκλίνουν καί να'δημιουργείται ενα δέσιμο οίκειότητας αναµεσα δυό ζωγραψιΕς. * τό ίδιο ελλειψοειδές σχήµα περιβάλλει καί τίς δυό, ανεξάρτητες µεταξύ των, προσωπο- …ες τοπ αλλου αδελψοδ, τοό ΘωμΞ Παπακώστα. Είναι στίς ίδιες περίπου διαστάσεις µε τά τοό Χριστόδουλου, 55 Χ 45 ή προσωπογραφία τής Στασινής Παπακώστα καί 59 X 49 του ινοδλη Παπαχρήστου. 'Εδδ οί µορφίς είναι εντελώς κατά πρόσωπο καί τα δύο χρώµατα τοό αν είναι διαφορετικά. 'Η δργ6νωση τής ζωγραφικής Επιφανειας με μιαν ελλειψη πρό εγ- ' ται μέσα σε παραλληλόγραµμο δεν είναι αγνωστη στήν Ελληνική παράδοση. Χαρακτηριστι- ιραδείγµατα τό έργα " T6 προπατορικόν αµάρτηµα" καί " 'Η Ξζωσις από τόν Παράδεισο" Γ. Καστροαύλακα στόν "Αγιο ΉηνΞ τοπ 'Ηρακλείου, µέσα 1Βου αί., τό σχεδιο "έ. Φεραίοςΐ Ηικ. "οσχοβόκη, µέσα 19ου at. καί πολλά χαρακτικά, όπως ή "Παναγία Θεοτόκος "Ελευθ- 106 ξερομόναχου Γαβριήλ από τή Σκόπελο-1819, καί "Τόν ΄Δγίων Πάντων ό Θειότατος Χο- . τοσ Παναγιώτη Μυτιληναίου -1858, καθώς καί µια ανώνυµη παραλλαγή τής χαλκογραφίας …, πρό βρίσκεται στήν "Εθνική Πινακοθήκη.64 'Ωστόσο µεγάλη διάδοση παίρνει κατά «& τοπ 19ου αί6να µε τίς χαρτονένιες πλαισιόσεις φωτογραφικών πορτραίτων, ποθ ερχονται ες από τη Δυτική Εύρώπη' πολλ!ς Εχουν σήµατα παριζιόνικων Οίκων. "Η σόγκριση των ποτραίτων α6τδν µε &γιογραφικό εργα τόν ίδιων ζωγράφων δείχνει πώς 'εδΘείας !παψή μ! τό ζωντανό πρότυπο τοός όδηγεϊ ο! ρεαλιστικότερη απόδοση. 96 χρδµα χασει τή γλυκερότητα των &γιογραφιδν τους καί γίνεται αόστηρότερο, αποδίδονται µε λεια οί ρυτίδες του προσώπου, οί τενοντες τοπ λαιµοό, οί λεπτοµ€ρειες τής φορεσι8ςι .τηριστική τής "λόγιας" επίδρασης είναι καί ή προσπάθεια φυχογραοίας µε τό σφιχτό -α τής Χρόσως Παπακώστα, ή κουρασμ€νη !κφραση του 'Λναστόσιου Παπακώστα, τό δφος …εποίθησης 106 Γιαννούλη Παπαχρήστου καί ή συγκρατηµένη αδταρ€σκεια τής Στασινής Πα- τα. Οι δύο χιονιαδίτες προσωπογράφοι δεν φαίνεται νδ όγνοοόν τελείως τό Εργο τόν ,οων τής 'λθήνας. Σαφείς λόγιες Επιδράσεις εχει καί ό 'Δναστάσιος Μιχαήλ Ζωγράφος πού στα 1902 τοι- φεί τό πρόστωο τής εκκλησίας "Κοίμηση τής Θεοτόκου" στό χωριό ΠΞδες. 'Η Quota 106 κ από τόν πατέρα του, ή "πλ&σις" τοδ 'Δδάμ καί τής Έδας, τό προπατορικό αµάρτημα, - ση από τόν Παράδεισο καί οί συνεπειξς της διαδραµατίζονται σε λιτά τριδιόστατα 1o- τα γυμνό κορμιά εχουν ξεφύγει &πό τήν παραδοσιακή σχηματοπο(ηση, οί πτυχώσεις τόν ότων είναι µαλακές καί πέφτουν µ! φυσικότητα, & ουρανός πίσω από τόν 'Λβραόμ µε τα ωτά ώχροκόκκινα σύννεφα Έχει δραματικ6τητα. ΄ H χιονιαδίτικη ζωγραφική ξεκινάει από Ένα καθαρό λαϊκό δφος µε Έντονες βυζαντινές 'αεις, περνάει βαθµιαία στό "βυζαντινοαναγεννησιαπ6", όπως το χαρακτήρισε νεότερος ι€ίτης ζωγράφος, πιό σωστα σε ενα κρόµα,παραδοσιακδν με νεορωσικό καί δυτικοευρι - Γστοιχεία για νό καταλήξει σε µια προσπαθεια "λογιωοόνης" πρό κραταει, όµως, όρκε… .σιε καί αλήθεια. Παραλληλη είναι & πορέ€α΄δλδκληρης σχεδόν τής ανεπίσηµπς έλλπνι- ' . '. ο! λ' .. ,?!) ζωγραφιµΞς. > .- … 'Απ6 τήν τρίτη δεκαετία τού 2005 αίόνα &ραιώνουν ραγδαία Οί χιονιαδίτες ζωγράφοι σ , . αί ή τέχνηχξόσξ€ήόός µιόν εύκολη και πλαδαρή &ραιοφόνεια. Λύτή ή γλυκερότητα ύπηρχε :… . - ' -1 α' J …Ξ J 3 " σέ παλιότερες γενιές σε πολύ µικρότερο βαθμό. "Αν δέν ύπήρχε τό όργο τύν νεότερων, . J .." L. g! λ ="… : Γ " ' ο '" 3? μεγιστοποίησε καί Εκανε &ναήρομικά αίσθητ€ς τίς &ουναμίες αύτΞς, ή γενική είκόνα…τής :" ΄ ' -"4 " " ιαδίτικης ζωγραφικής θά ήταν καλλίτερη καί δεν θά ξπΞσυρε τίς αύοτηρξς κρίσεις τού .ΐλ… ?" & Κόντογλου πού, σέ γράµµα του πρός τόν Rani-“atone τούς διαγράφει όλουςιΨ οί συγχω- ”of σου δεν ήξεραν να α»γραφίςουν". ϊήµερα πού γνωρίζουµε καί τίς παλιότερες οάσεις χιονιαδίτικης όγιογραφίας καί τίς &ξιόΝογες διακοσμήσεις σπιτιύν καί τό Ξργο τδν κισυίνων ξκπρόσωπων τής χιονιαδίτικης ζωγραφικής µπορούμε νά κρίνουμε πιό δίκαια Η! & |. J . νά πούμε στό σεβαστό γέροντα τύν Χιρνιόδων "οί συγχωριανοί σου ήξεραν νά ζωγραφίζουν". ΦΕΓΡ-??Σ κανατπΡΙ…πΜ ΠΕΡΙΠΝ?… ' *Η δλλοτε πρόσκαιρη κι Ξλλοτε μόνιύή Εγκατάσταση των χιονιαδιτδν ζωγράφων οί µεγέ- ταση τού !λλαδικοσ χώρου είναι ξπόµενο νά Επίδρασε τόσο στό ζωγραφικό τους ύφος αί οτί θέµατά τους. "Οπως σηµειόσαµε, τό μικρό όρεινό χωριό τους &ποτελούσε τό όσ- ριο άπό τό όποίο, ύστερα΄&πό μιά περίοδο µαθητείας, ξεκινούσαν γιό τήν όσκηση τής ς τους. T6 πολιτιστικό κλίµα τής περιοχής πού εργαζονται, τό Ξθνικ8 καί κοινωνικα ροβλήματα. Η θέση και ή ίδεολθγια τής πελατείσς διαµορςωνουν τα εργο τους. Θα στα- . «aunt σέ τρία χαρακτηριστικα Έργα χιονιαδιτων ζωγραφων : στόν "' Αγιο Γεωργιο εξ 'Ιω- . νων τού…ζψ1838, στούς "Γάμους τού ΠαπολΞοντα" τού 'Λναστ. Παπακώστα γύρω ,- 1850, στό "Ψοπίο τού θεσσαλικού κάµπου" τού 'λθαν Παγωνη περίπου στα 1870, χα( σε σχέδιο.0ί τίτλοι των "Γέρων" καί τού "τοπίου" δεν ανήκουν στούς ζωγραφους, τούς δω- µε βάση τό θέµα. ϊτό 1838 Εχει συντελεσθεί ή δηµιουργία τού µικρού ξλληνιτού Κράτους, & πρδτος του ρνήτης είναι πιό ξήύ καί &φτό χρόνια νεκρός ζπό τό δολοφονικξ χέρια τύν &ντιπξλων. ή πρωτεύουσα Ξχει μεταφερθεί &πό τό παύπλιο στήν 'Λθήνα καί ό "Όθων µέ τούς Βαυα- , διοικούν τήν 'Ελλόξα. "Ωστόσο ή Θεσσαλία, ή "Ηπειρος, ή Μακεδονία καί πολλά νησιά .υν κάτω όπό τήν τουρκική κατοχή. Έρισκόµαστε στό Γιόννινα, τήν πρωτεύουσα τής 'Ηπεί- Have 16 χρόνια από τό θάνατο τού "Αλή Hana, τού -Ξστω καί &πό πολιτική σκοπιμότη- 8νεξίθοησκου. Υδρα "ού ύπ&ρχει τό ελληνικό Κράτος οί τούρκοι επιχειρούν νά €κτουρκί- όλους τούς ύπηκόους των γιό νδ µήν ύπόρχουν !λληνικ€ς διεκδικήσεις στό Ξδόαη πού χουν. "Η παλιό πληγή τού ήπειρωτικού Ελληνισµού, ό ξξισλαµισµός, παρουσιάζει Έντονα τάµατα ξαναζωνταν€µατος. 'Αποδίδει ή δοκιμασµένη µ!θοδος, ό συνδυασµός πιξσεων καί χΒν. "Τό θρησκευτικόν καί Εθνικόν αίσθημα λίαν ήσθενΞς συνεκρότουν τούς χριστιανούς τής πατρίους πε:εοιθήσεις, καί at figmuéaaug ξγξνοντο σωρηδόν. Είς τούτο δέ, τα μεγι- συν!τεινεν καί ή µεγαλη &µ&θεια κλήρου καί λαού, ή γενική ξλεεινή οίκονοµική κατα- ις τόν χριστιανδν καί ή πολλαπλδς όλική όνακούοισης των ξξωμούντων". "Οσο κι αν … 31) µτ΄ . ε . ι . : J & . . . . . , & . . ! . . . . .. . , .! . . ι . . …' : & . . . Ώ . - >…- . . . . - . | J J γ . . Ώ . . ' ' 3:κ . Ν | - . . . . 1 . . : ' . 5 . . . . Ν . . .! Ώ . ' - Με»; µια… , . & . . . . & . . & . ' . ., . ι … . J ε - . . '! | χο… … . . & I ι . - . . . ' Ι ο ι . . . ι . . . | | Β . . , . ι . . . . ς, . | , 24 , ο Dc , ΄ - ' 4 αι ό Εξωυ6της νπτοχριοτιανύν" -&οφαλδς ύπήρξαν καί τέτοιες περιπτωσεις κανόνας ειν ρ … : Ο , … & ' σικό και ή &ντίδραση, διάχυτη μ γίνεται σκληρό όργανο τού κατακτητή. Υπάρχει, αν , 16 6 Υ ξνη ΏΏως Οζ κάθε &ντίδραση πρός τήν 'Βξουσία, Έτσι κι &δΒ, δηµιουργειται Β' P. ανωµ . τ" 90 . Ψ ' . . υ !!- E τό &πό τόν Κοριό τ6ν'λίτωλ6, οί ΝεομΞρτυρες Κωνσταντινος από τήν Υδρα, ι κ ς , | ο . , , . - μ." 'λγιο Ααυρίντιο τού Πηλιου, Νικολαος…&π6 10 Μξ . " , . , . , . 1 6 | . > . Ο -νιαδίτης ζωγρόοος Ζήκος Μιχαήλ δεκατρείς µέρες μετ&'τό θάνατο τού Γεωργίου καί 2005- .νια πρίν τον ανακηρύξει ή 'Εκκλησία "Άγιο, τόν ζωγραφίζει με αωτοστξφανσ κα στ" ; ,αίρος τής είκόνας γράψει τό πρδτο σύντοµο Συναξάρι με τολµηρές ξκορξσεις,…:πωζδ , Ε- ίος κηρίτι τόν Χριστόν Θεόν &ληθινόν, καί δι'αύτό καταδικάζετε διό θάνατον . τα…µ … & ιου…είναι µι! υρκική πολιτική τού Εξισλαµισμού. 'Η ζωγραφιά αύτή.τοδ νεοµ&ρτυρα Ρε ργ ιραλΕα πολιτική πράξη τόσο τού ζωγρ&οιυ 600 καί 105 ΧρύσαυΞου Λαϊν8 πού τή, παρ:;γιιΐΞ;' τα &π6 αύτό, 16 εργο κατέχει σηµαντική θέση στήν ίστορία της λαϊκής µας ζω;ρ;φιταΞ Ζου είσαγει τή οουστιν!λλα στήν &γιογραοία. Βέβαια, & Ζήκος Μιχαήλ δεν τίνος. ρωκ ταν- . ν&ει τή φουστανΕλλα στό χωρο τής ξκκλησιαοτικής ζωγραφικής. Προηγείται Έσποο ζνσ νος &πδ 16 Φορτόσι τής… Ηπείρου, πού στά 1788 ζωγραφίζει "στανικως" τό λήσταρχοοσι:π6- τη Σκότουλα µ!σα'στήν…!κκλησία τής Κοίµησης τής θεο;όκζυ στό:χωριΐ ι:Ξζ;χ:;;ι; ξ;ήν :? 65 ,αύτό Ζμεινε &γνωστο στό β&Φος μι ς κκλησ ας ο | , ;:Ξ;έ ΛΞΞ.!;Ζ;λΐΐωΐΛντί8ετα, τό Εργα τοσ…χ,,νια6ίτη ζωγράφου γνωρίζει τεράστιζ"ΞιαΞοζ- ο! χιλιαδες χαλκογρεοίες καί ζωγραφικές Επαναλήψεις.'ιπανωτξς οι Εκδόσειε;χ:ι6λγ:τΞ ν σχεδόν πανοµοιότυπες με 16 Έργο τού Ζήκου, &πό τό οποίο προέρχονται: ζου ακων "τε "38, τού Κύριλλου µοναχού στά 1845, του Παναγιώτου Κ. στό 1859, τού ';ω ννουε κα; ή ,- 65. 'Bla10v1661g οί τοιχογραφίες καί οίοορητΕς είκόνες. ΚαΩιΞρόνεται ρισζι;δν τόπο κα- ορική &να4ρίβεια "& Εξ 'Ιωαννίνων" Ενω όλοι οί νεοµάρτυρες αναφερονται µ…έ… & ασ" αγωγής των καί όχι τού μαρτυρίου των. Στήν είκ6να & 'Αγιος καρουσι&ζεται ο κήτ εσ:ηπε- -υστανΕλλα καί κόκκινο οίσι. T6 φόντο είναι γαλαζοπρ&σινο καί διακόπτεται, στ Ι:ανν(- που του .υΦρυς τής είκόνας, &κ6 οριζόντια ςωνη µε σχηµατική παρίστασταση τΕν τ τνποπόί- ί τήν περίπτωση τού 1εωρχιου παρατηρείται 16 γενικότερο φαινόμενο ή…ς ι'Κ. Ο Ιανό καί ρεα- ξς Επαναλήψε.ις τό αρχικ&"&ιν ' ετων. !!! τίς διαδοχικ "του &γιογρι'ικων θεα "# ζ I "Κική ΈβδτΌΉ΄ & Χ""6 ιταλ. , "" . , "Π , ιδια &µιτ&βλητος &γιογριοικός- ξκαναλαµβαν6μενος τύπος. ……, ' Β' 5 ) ' ϊς» ? …) αν:νι Ξ)? ΄ η » . … ξ . να 3 ' ι93- * ι ι.- , . . !, α . . ;, η :. … ο". 'ν' ο, 00- 3 ο & ν|1γο,'1/| κι' ιοΙνι' ςιδιΞ If. Οι" σπ 1! ΄…ΐδ΄΄ '» ' ο, : … 25 ΝαπολΕσντα, !ργο τοσ Χιονιαδίτη :Αναστάσιου Παπακώστα-μαρινΞ, γύρω στό 1850. Κατέχει δεσπόζουσα Θέση στόν όλη διακόσμηση. T6 Θέμα προξρχεται σίγουρα όπό χαρακτικό πρότυπο πρό δέν βρέθηκε μεχρι σήµερα. 'Η σύνθεση είναι µ€σα σε ηµικύκλιο πού περιβάλλεται &π6 τό συνηθισµένο στούς χιονιαδίτες µοτίβο τΞς τραβηγμΕνης µε κορδόνια κουρτίνας καί πλαι- σιώνεται άπό πολύχρωμο σχηματοποιηµΕνο οδράνιο τόξο. '3 010106000 αδτ6 χρησιμοποιείται κυρίως στίς ξκκλησίες γιό νά περιβόλλει τόν Παντοκράτορα καί συνεπδς φανερώνει µεγάλο θαυµασμό πρός τό Ναπολέοντα. Είναι γνωστό πώς πρίν Ξπό την "Επανάσταση τοπ 1821 οί "Βλ- ληνες καρτερο6σαν τό Ναπολέοντα ώς Ελευθερωτή, 300 αίτός ξξ€ψραζτ τό πνε8µα της Γαλλικ5ς 'Βπανδστασηςι 'Ο Χριστόφορος Περραιβδς τυπώνει στην Κέρκυρα -1798- & -Υμνο εγκωµιαστ…χ6 πρός 16 "novanap1t", & Κοραής όποβάλλει 6πόµνηµα πρός τό µεγάλο Κορσικανό καί ζητάει "τήν ΕλπιζοµΕνην 6π'αδτοσ απελευθέρωσιν της 'Ελλόδος". Στό Παρίσι, όπως σηµειώνει ό ?"- σας,"µυστικη Εταιρεία συνεστη, όδεία καί !µπνεόσει 106 ΝαπολΕοντος, µονοµερ5…σκοπόν Excu— σα την &πελευο€ρωσιν της 'Ελλόδος". 'Ο 9. Κολοκοτρώνης αφηγείται πώς όταν οί…Γόλλοι κατέ- λαβαν τά 'Βπτίνησα "&πεφαρίσαμεν νά δπόγωµε είς τό Παρίσι διό νδ εδρωµε τόν Βοναπάρτε". ΄Μακρός µπορεί νδ γίνει & κατάλογος τόν ξλληνικόν ένεργειδν καί Ελπίδων μ! κξντρο 16 Na. πολξοντα.'Υπόρχσυν, όµως, καί οί &νοιχτοµότηδες πού καταλαβαίνουν πόσο µάταιες καί απο- ξπροσανατολιστικΕς είναι τετοιες Ελπίδεςα 'Ο 'Λνόνυµος "Ελληνας στήν "ΦΕλληνιχή Νοµαρχία" έτου βροντολαλείι" Τήν είσθε, Ξδελφοί µου; τόσον είκολόπιστοι....'Ιδετε καί τό τωρινό πα- ;ραδείγµατα όπου & πολυποίκιλος στροφή 13€ γαλλικης…στόσςως µες παραστΕνει. '0 δυνάσςης των μ! ταξίµατα µεγάλα καί μέ τοιαστα µ€σα &πόκτησεν όσα κατά τό παρόν ε,.τ-ζ66 'Η ζωγραφιά τοπ τσεπ€λοβου γίνεται 20 μΕ 30 χρόνια µετά τό θάνατο 106 Ναπολέοντα. Πρίν πεθάνει είχε διαφε6σει τίς Ελπίδες πού καί & γαλλικός λαός καί Ελλοη σκλαβωµΕνοι εί- χαν στηρίξει σ'αδτόν. Γιατί λοιπόν συναντοσµε στό Τσεπέλοβο αδτη τήν καθυστερηµένη εκφρα- ;ση λατρείας πρός τό Ναπολέοντα; , 'ο Κωνσταντίνος Ράδος γεννήθηκε στό ΤσεπΞλοβο στό 1875 καί Εµαθε τό πρδτα γράµµατα εστό περίφημο σχολείο του. ΐΛπό ξκεί ουνΕχισε στό Γιάννινα τίς σπουδ€ς.του, μό στά 1787 &,Εξ: ξναγκόζεται νδ φύγει γιό τό Γαλάτσι τ6ς Ρουμανίας Επειδη ό καποδς-του Βασ. Ρξδος πιάστηκε γκαί σκοτώθηκε &πό τόν 'ιλη ΠασΞ, τοδ όποίου τόν τυρρανική διοίκηση κατίκρινε καί 0010006- σε. Χτό Γαλάτσι συνεχισε τίς ξλληνικΕς σπονδξς του καί παράλληλα μάθαινε ίταλικό καί γαλ- λικ&. 'Λπό !κεί, μετά τό θάνατο τοδ πατίρα.του, πηγαίνει στην ϊίζα της 'Ιταλίας κι Εκεί &νακατεόεται στό λαϊκό Επαναστατικό κίνημα τόν καρμπονόρων. Κατά τό Ραλλορωσικό πόλεµο &- κολουθεί τίς δημοκρατικξς στρατιές τόν Γ&λλυν. Είναι & πρώτος ποθ συνίλαβε την ίδία µυστι- κής !παναστατικης όργόνωσης για την &πελευΘξρωση της 'Ελλ86ας καί τη ρίχνει στό ΣκουφΞ πού "πρώτη σορό στη !!όσχα, στό 1812, κάποιο βράδυ σ'Έναν κύκλο 'Ελληνων, όκούει τόν Κων- [" σταντίνο Ρόδο νδ µιλάει γιό Εθνικόν &γ6να".υ' 'Ο σπόρος γιό τή Φιλική 'Εταιρεία είχε πέσει. Αραστήριο μέλος της καί ό Ρόδος. Μετά την κήρυξη της 'Επανάοτασης &ναλαμβόνει συµφιλιωτι- ! Ες πρωτοβουλίες μεταξύ τδν όπλαρΧηνδν καί διορίζεται ΐπαρχος στην "Άνδρο καί την Τρίπολη. ετό την δπελευθ€ρωση γίνεται προσωρινός Διοικητής Ναυπλίας καί δύο φορές ώηφίζεται πληρες- ι ' … » Υ v | & & ο Z -‘ : γ .? : ο . ." ΄ι ! … : .νΡ' .. ι ! . ι 4* | - ' Ώ ι Ρ . | . . :: Ο'! ν ζ.»! . »; . . ; δ .. ο. ' Ψ J ι… . » " ] Ψό΄ …! 5 3 . πι ια .Ι ; .I s . " 6 "Ο ο & J -ψ . χ &. Ο .. . : : ο '- 'Ο ", ξ … ι » I- , Ψ & | 3 . : - ο . , ,! - . Δι. ι ο: . ., ς ι . ο ι . α ! v ‘r J 1 ;! …,» ! χ . | Q \ J ( ] |» , . Ώ . 3΄ .… ι ι l‘ … 26 .! Άι .ιος στή Συνέλευση τού "Άργους. nag λοιπόν Ξνας δημοκράτης σάν τό Ράδο ζωγραφίζει στό σπίτι του τή µορφή ξνός όπο- Ώ ' . τη τύν δημοκρατικδν ίδεδν; Δυστυχός ή γενική ξκτροπή τού 'Λγύνα άπό τή λαϊκή δηµο- τική του κοίτη καί οί Εξελίξεις τού.νξου ξλληνικού Κράτους παρασύρουν καί τό Ρόδο, γίνεται άντισυνταγµατικός καί μετά τό Θάνατο τού Καποδίστρια άναγκάζεται νά παραι- τ ο ,; & …ι γιατί "οί νίοι κυβερνήτες ήταν συνταγµατικών άρχδν"."8΄Ηί τ!τοια ίδεολογική Eat- Εν , _ ; ήταν φυσικό νά µήν &πογοητευθεΐ άπό τό Ναπολξοντα, τόν άνθρωπο πού θαύµαζε στά νιά- Ο". ν . , ο… . … …Ψό έργο είναι άπό τά ώραιότερα δείγµατα τής λαϊκής ζωγραφικής τού 19ου αίύνα. Στίς .? Ώ " . . ληλες όµόκεντρες ήµικυκλικίς ζωνες που.περιβάλλουν τό θεµα Εναλλάσσονται, σε διάφο- 'ι ' …" ' ' . , … . τόνους' το ώχροκοκκινο καί το γαλαζοπράσινο. Μέσα ο! ούδ!τερο γκριζοπράσινο φόντο : . | , | . " " . ! =άλλουν εντονα οί µορφές τού Βαπολ€οντα καί της 'Ιωσηφίνας, στίς όποίςς πυριαρχεζ & & σπρο τού φορέµατος εκείνης καί τού παντελονιού Εκείνον. Οί φιγούρες είναι σχετικά πές, πιάνουν τό µισό περίπου τού όσους τύς ζωγραφιάς καί τό όγδοο τού πλάτους τηςι 'Ξχουµε ξδδ τήν Εξαρση, μέ τό µεγεθος, τον κύριων προσώπων τής σύνδεσης. Οί λαϊκοί εωγράφοι, όταν τό Ξργο τους δεν Εχει άλλα στοιχεία ή πρόσωπα γιά νά φανεί ή διαφορά 'ξκας άκό τούς ήρωες, τότε τούς ξξαίρουν σχεδιάζοντάς τους µεγάλους σχετικά µξ τίς .τάσεις τού Έργου, Ετσι πού τά πόδια νά άκουμπούν στήν κάτω πλαισίωση καί τό κεφάλι λησιξζει τήν !πάνω. Κάποιαν άμΌΧανία.προκάλεσε ή Ξνταξη τού, άσφαλδς παραλληλόγραμ- &, >" : ! χαρακτικού πρότυπου στό ήµικυκλικό σχήµα τού δπανω µίσους της άΦίδας στό σπίτι τού -….,Προσο€τει δεξιά καί άριστερά δύο άσαφή καί μονόρωαα άρχιτεκτονικά µέλη, Ετσι πού 4…ύριο θεμα παραρίνει σχεδόν τετράγωνο. 'Η ξκτΕλεση είναι ξπιµελημ!νη καί µε άξιόλογη ΄μτική εύαισδησία. 'Ο λόγος τού κεφαλιού τού Πα ολΕοντα πρός τό κορµί δέν ξεπερνάει 1 πρός 5. ΄ 'ο 'ΛΘανάσιος Παγώνης, στά 1870 περίπου, διακοσµεί τό πατρικό του σπίτι στή Δράκια. δωμάτιο όποδοχής, τόν "καλόν όντά", ζωγραφίζει διάφορα µπαρόκ διακοσμητικά , τίς ωπογρ1φίες τού Ρήγα καί τού 'Υψηλάντη καί µερικά τοπία τού Θεσσαλικού κάμπου. Ψό ο…καταστράφηκε άπό τούς σεισμούς τού 1955, όταν πιά τό σπίτι ήταν ίδιοκτησία Σαραβά- . εκτός άπό µερικά τµήµατα πού διασώθηκαν καί βρίσκονται στή συλλογή Μακρή στό Βόλο. :Ξς άπασχολήσουν 865 τά τοπία τού θεσσαλικού κάµπου. Τόν ήξερε καλά ό ζωγράφος τόν το αύτό γιατί κάθε καλοκαίρι τριγύριζε στά καμποχώρια καί πουλούσε φορητίε είκόνες …τίς Ετοίμαζε τό χειμώνα. Πήγαινε µετά τόν άλωνισμό, τότε πού οί χωρικοί είχαν χρή- I, 'Ώϊως Εγραφα παλιότερα παρουσιάζοντας τήν τοιχογραφία αύτή, "ό ΄λθανάσιος Παγώνης ,…µ€ κοφτερό μάτι τό καμπίσιο τοπίο. Τά χαμηλά σπίτια τόν κολίγων µισοσκςπάζονται &- …ούς µαλκ€ύς κυματισµούς τού !δάφους. 'Η ταπεινότητά τους τονίζεται καί κ! τήν άντί- Ή…πρός τά φηλά δέντρα καί τόν πύργο τού τσιολικΞ, πού ύαώνεται άλαζονικός στήν άκρη ;…χωριού". 'Ο ζωγράφος μας Έκανε καί τίς τοιχογραφίες στό µοναστήρι της Φανερωµένης ς…χωριό Καλλιφόνι στόν κάµπο της Καρδίτσας. Οί τοιχογραφίες αύτ€ς Εχουν σχεδόν κατα- - -.' …κι- - - . ισπ.". Δ-|-,.Μ' -'ν…'.Π1ψτ*|-,-"Ψ"ιπ'γ΄ι'-ψ"…µ'"-ρ ε…! 27 -φεί άπό νεότερες οίκοδοµικές έργασίες στό καθολικό τού µοναστηριού. Είναι φυσι έζησε κάµποσον καιρό έκεί καί νά συνέλαβε τό ύφος τού τοπίου ώστε νά µπορεί νά 1 ώσει. 'Ο Κωνστ. Παπαδημητρίου, µιλόντας γιά τόν παλιό Δήµο Καλλιφωνίου γράφει επ τό 1881 µόνον ή κατοικία τού µπέη /τό Κονάκι/, διεκρίνετο άπό µακράν ώς λαμπρό )'όµηµα μετά τύν έντός τού περιβόλου άποθηκύν".69 Οί μακρινές άλλά συγκεκρξμµένες "πολιτείες τού θρύλου" στά άρχοντικά τύν βορειο- δίτικων άρχοντικύνΐίΞΞλΞίό;ΐξύξϊνές πολιτείες καί τά γνώριμα τοπία τού 19ου στό ιο, οί φανταστικές διακοσµητικές µικροτοπιογραφίες των σπιτιύν τού Ζαγοριού, έχφρά- τό πολιτιστικό κλίμα κάθε τόπου καί έποχής. 'Ο "Αθανάσιος Παγώνης ζωγραφίζει τό το- 0616 γύρω στά 1870, όταν ή νέα πόλη τού Βόλου μέ τή ζωηρή έμπορική καί βιοτεχνική κίνηση δίνει τόν τόνο τής ζωής σέ όλη τήν περιοχή. 'Η λαϊκή τέχνη τού Πηλίου είχε ίσει τή θαυμαστή άνθισή της µέ Eva πνεύµα αίσιόδοξης στροφής πρός τό οίκείο καί τό …μερινό. Τό συγκεκριµµένο, τό άπτό, τό άπευθείας γνόριµο άντικαθοστά τό µακρινό, τό ΄ δεύτερο χέρι. Στά πρωτοπόρα σχολεία τού Πηλίου έδύ καί δεκαετίες έχουν έδραιωθεί πρατήρηση καί τό πείραμα. 'Ο 'Αθ. Παγώνης παρατηρεί καί καταγράφει, όχι βέβαια µέ φυχρή ματιά τού έπιστήµονα, περιγράφει χωρίς πρόθεση μετάδοσης γνώσεων. Τό έργο του έχει µόνον άλήθεια, έχει ζωντάνια, κέφι, µέθεξη. Δέν καταγίνεται σέ λεπτομερειακές γραφές. Τά σπίτια του άποδίδονται περιληπτικά, τά ζύα του είναι µονόχρωµες σκια- ίες, τά δέντρα κρατούν µόνο τά καίρια χαρακτηριστικά τους. Βλέπει τό θεσσαλικό το- µέ κάποια είρωνική διάθεση, αγαθή όµως καί καλωσυνάτη. Μ'ύλο πού πολλά άπό τά έκ- .τικά του µέσα τά κληρονοµεί άπό τόν πατέρα του, πού ύπήρξε καί & δάσκαλός του στή ραφική, δηµιουργεί ένα άνανεωµένο ύφος. "Από τά τοπιογραφικά έργα τού πατέρα του, ς άρχές τού 19ου αίώνα, "ως τίς δικές του τοιχογραφίες µεσολαβούν άρκετές δεκαετί- "ο,τι στίς πρύτες δεκαετίες τού αίόνα άρχισε νά σχηµατίζεται, στίς τελευταίες εί- πιά µορφοποιημένο καί σταθερό. Στούς Χιονιάδες, μέσα στό ρηµαγµένο έργαστήριο τών Μαρινάδων βρέθηκε πρόσφατα, &- εσα σέ πολλά άλλα στοιχεία, καί ένα σχέδιο σέ χαρτί, διαστάσεων 33 Χ 44 έκατ. µέ παράσταση τής γέννησης τής Θεοτόκου. Κάτω άπό άπανωτά στρώµατα µολυβοκόντυλου ύπάρ- λεπτόγραμµη χαλκογραφηµένη σχεδίαση, άπόδειξη πώς ή σύνθεση άντιγράφονταν µηχανικά ς ίδιες διαστάσεις γιά φορητές είκ6νες. Τό σχέδιο δέν έχει φωτοσκιάσεις, φωτοστέφα= καί λεπτομέρειες σέ φορέματα καί σκεύη. 'Η τεχνική τής έποχής νά γεµίζονται µέ &- όχρωµη µπογιά πρύτα οί μεγάλες σχετικά έπιφάνειες καί ύστερα νά ζωγραφίζονται οί τομέρειες καί τά "φύτα", καθιστούσε Εκρηστη, άν όχι άρνητική, τήν άρχική σχεδίαση τομερειύν καί φωτοσκιάσεων. Τό χρυσό τού φωτοστέφανου έµπαινε στήν τελευταία φάση , Εργασίας μέ φύλλο καθαρού χρυσού καί τό κυκλικό του περίγραµµα σχηµατίζονταν µέ αίχρηρό διαβήτη, τό "κομπάσο". Μέ βάση τό σχέδιο αύτό έγινε ή φορητή είκόνα "Γεν- *ιον τής Θεοτόκου" πού βρίσκεται στό παρεκκλήσιο τού 'Αγίου Παντελεήμονα στή Βούρ- ανη, στίς ίδιες άκριβύς διαστάσεις καί μέ τήν έπιγραφή "1822 Χιονιάδες". Είναι σχε- ll ΛΨΛι-ι,Γ-'11πΓι|ιπι -ι ιιι ι -ιιΛΡ Ρ. ιιιιιΠιι 28 σίγουρο πώς τό σχέδιο χρησιμοποιήθηκε όχι µόνον άπό μιά γενιά ζωγράφων. '0 χειρο .ς Χαρακτήρας τής χιονιαδίτικης ζωγραφικύς έπιτρέπει τη µηχανική &ντιγραφή τού ίδι …τ0ς άπό πολλούς ζωγράφους. Δ€ µπορέσαµε νά βρούµε άλλο άντίγραφο γιά νά φανεί ή πγ ική συµβολή τού κάθε εκτελεστή στήν ποιότητα τού χρώµατος, στή σχεδίαση τών λεπτοµε , στή φωτοσκίαση καί στήν άπόδοση τού βάθους …τό σχέδιο προδίδει τρισδιάστατη άντί . "Αλλωστε καί ή σύνθεση χωρίζεται σέ τρία έπίπεδα βάθους αντίστοιχα µέ τρείς, i06- ες σχεδόν, ξπάλληλες ζώνες τΞς έπιφάνειας.Πρώτο πλΞνο…κάτω ζώνη: ή σκηνή τού λουτρού µικρής Μαρίας. Δεύτερο πλάνο-µεσαία ζώνη: ή αγία "Αννα µισοξαπλωµένη, δίπλα της 6 κείµ, τό τραπέζι καί δύο κοπέλλες. Τρίτο πλάνοοέπάνω ζώνη: ή µισανοιγμένη πολυτελής ή καί τα κτίρια. 'Ο Διονύσιος έκ ΦουρνΞ περιγράφει Ξτσι τή σύνθεση "Σπίτια καί ή &- "Αννα κειµένη έπί κλίνης μέσα είς παπλώματα, ακουµβίζουσα είς προσκεφάλαιον' καί δύο ΄τζια όπισθεν βαστάζουσιν αύτήν, καί Ξυπροσθέν της άλλο κορίτζι ριπίζον αύτήν µετά δίου΄ καί άλλα πάλιν κορίτζια έβγαίνουν άπό πύλας βαστάζοντα σαγητό, καί ύλλα πάλιν ότωθεν αύτύς καθήμενα πλύνουσι τό παιδίον είς λεκάνην' καί ύλλον πάλιν κουνεί τό ίδιον έν ώ εστί τό παιδίον". Τό σχέδιο δέ συµφωνεί µέ τήν περιγραφή, κι ές Έχουν οί νάδες στό έργαστήρι τους τήν "'Βρµηνεία" τού Διονύσιου, ήντιγραµµένη΄μέ τό χέρι ξ- &πό αύτούς. Στην περιγραφή δέν αναφέρεται ή παρουσία τού 'Ιωακείμ, ένώ στό σχέδιο 'χει. 'Αντίθετα, άπό τό σχέδιο λείπουν τά δύο κορίτσια πού κρατούν τήν "Αννα, καθώς έκείνο µέ 16 "ριπίδιον". Τέλος, & Διονύσιος µιλάει μόνο γιά σπίτια ένώ στό σχέδιο χει καί κωνική σκηνή. Ε Π Α O Γ Ο Σ " Γιά νά μπορέσουµε νά σχηµατίσουµε γενική είκόνα τύς έλληνικύς λαϊκής ζωγραφικής ι άπαραίτητο νά προηγηθούν Ξρευνες σέ όλα τά κέντρα της καί νά δηµοσιευθούν οί σχε- ς μελέτες, πού κι αύτές αργότερα µπορεί νά αναθεωρηθούν μέ βάση τή γενική είκόνα ή ιγενέστερες µονογραφίες. 'Εκείνο πού δέν πρέπει νά φοβόμαστε είναι & απόριψη & µερι- ίναθεώρηση, όπό µας τούς ίδιους € από Ξλλους, παλιότερων απόψεών µας. Στήν "Ελλάδα, ., Ψάχνουμς 01E τυφλά καί άβοήθητοι, τά ξεστρατίσµατα είναι πιθανότερα άπό άλλες χώ- ……µέ συγκροτηµένη πολιτιστική ζωή. Τώρα πού τελείωσε ή μικρή αύτή έργασία βλέπω πώς ερικές λεπτομέρειες ύπάρχει διαφορά µέ προηγούµενες θέσεις µου. Τό µόνο πού ζητώ ι τόν άναγνώστη είναι νά µού εύχηθεί ν'άξιωθώ νά &ναθεωρήσω καί τή σηµερινή έργασία. Η Α Ρ Ά Η Ο Π Π E Σ ικτωρία Ηικήτα-Σκαρτάδου, 'Ο γλύπτης Μίλιος στόν τόπο του.'Ανάτυπο άπό τό περιοδι- . "'Αρµολόι", "Οκτώβριος-Δεκέµβριος 1977 Ιϊτσος 'Α. Μακρύςν ΞΞέΞξλος."Βκδοση " "Ελληνες ζωγράφοι", έκδ. οίκου ΝΕΛΙΓ"Α, 'Αθή- να 1974, σελ. 440 Γεώργιος Παίσιος, ίερεύς, 'Αγιογραφία καί αγιογράφοι τών ξιονιάδων.'Ιωάννινα 1962 |," Ι "ΓΙ,Ι-Ι΄ΠΓΙ'ΙΙΙΙ -ι|ιιιι--ΙΠ- Ι-ΙΙΙΙ'ΙΠ" .πιτελικ6ν Γραφεΐον 'Υπουργείου των Στρατιωτικδν, 'οδΟιπορικά 'Ηπείρου καί Θεσσα ….'ΑΘήνσ, 1880, σελ. το; κογενειάρχες υποκείμενοι σε φορολογία κατά τό τελευταίο τέταρτο του 19ου αίόνα: μήτριος Ησνδρίδης, Γιώργαινα Μανδρίδη, Ζήσης Τολη, Νικόλαινα Τζουβάπα, Δημήτρης Ρ, .-ος, 'Οδυσσεύς Τζουβάπας, Θεόδωρος Σίμου, Ν. Παπαϊωάννου, "Αναστάσιος K. Ζωγράφος, εώΜ…ς Φίλος, ϊ>…6λαος Φίλος, Λάµπρος Φίλος, Ζήσης I. Μάτσα, 'Ιω6.υνης Η. Μάτσας, Ιωάννης Η. Ματσος, πιπ6λαος Δ. Ρούρης, Λημήτριος Ροδρης, Ήικδλαος Γ. "έτος, 'Ιωάν- ης Γ. Εσόρης, 'Αδάµος Δ. Έο6ρης, Δημητρης Α. Ήο6ρης, Γεώργιος Α. Ρούρης, Θανάσης K. οδλας, 'ΑγγελΞς Ι. Φίλης, Δημήτριος δίλης, !!ιχαήλ Ζωγράφος, ΘωµΞς Ήτούλας, Δημήτρης σχαλης, 'Αποστολος Ντούλας, Γεώργης Πασχάλης, Νικόλαινα Πασχάλη, Νικόλαος Δ. Διά- «ης, Γεώργης ΤζΞφος, 'Αποστολος Τζξφσς, Νικ5λας ΤζΞφος, Κώστας Θανάση, Γεώργης Η. του, Δημήτρης Η. Χρήστου, Γρηγόριος !!. Χρήστου, Νικόλας Η. Χρήστου, Δηµήτρης Άστον, '4ναστάσιος Δ. Χρήστου, 'Αποστολος π. Ζωγράφος, Υιλτιάδης Κ. Ζωγράφος, Δηµ€… ης Τόλη, '4ριστοτξλης Τόλη, 'Αποστολος Θεοδοσίου, Κώστας Παπακώστας, Χριστόδουλος νακώστας, Διονύσιος ΕξαγΞλου, Γεώργιος Βλάχος, Δηµ€τρης Σαπούλης, Κώστας Θεολ6γης, ι6τριος Η. Παϊσίου, Νικόλας N. Παπακώστας, 'Ιωάννης Παϊσίου, Κώστας Κυρζίδης, Χρι- έδουλος Κυρζίδης, Μήτσαινο Καραγιάννη, Κώσταινα ΚαραγιΞννη, Χριστόδουλος Τόλη, Σταδ- , Οίκονδυου, 'Αλ€ξιος Λξντζος, Ευάγγελος "Ξωάννου, 'ΛρσΞνιος Χριστοδούλου, Ρεύργιος . Δεντζος, Όε6ργιος Θανάση, Κώστας Τόλη, Δημήτρης Π. πόνος, Τόλης Καραγιάννης, Λη- ,ριος 'Εξ&ρχου, 'ϊωΞννης Ρ. Σπουρτης, Χαράλαµπος Ρ. Σποδρτης, Γεώργιος "Α. Δηµητρι- …ς, Δέσπω Χρήστου, πένθος πόνος, Ευθύμιος "Αργύρη, Γεωργιος Κώτας, Ξενοφών Διδασκά- υ, Θεολόγος 'Αργύρη. Κώστας Έσδλας, Τόλης Ψζέφος, Χρηστος Ρ. Κορµάζος,τ|ςΡμώ τιξ>.; µε Θεσπρωτοδ … 'ΑΘανασίου Ψαλίδα, Γεωγραφία 'Αλβανίας καί 'Επείρου."Έκδοση ΄Ετσι- ας 'Ηπειρωτικδν ΗελετΞν, 'Ιωάννινα 1964, χάρτης έκτ6ς κειµένου. …υ παραπάνω, σελ. 9 pi Θεοπρωτοσ, σελ. ??α καί 22β χειρογράφου του. … Τουρξτσογλου, Γραπτή Λµαζών ξπ "υµφαίου.΄Αρχακλογικά 'Ανάλεπτα ΄Αθηνδν, 1968/3/, ντοπίζεται το πρότυπο -'Αµαζδνα ΖΑΤΤΉΙ- τοιχογραφίας στο αρχοντικό "ιχαήλ Ν. …. -υ ρλη.- Ήικ. Φίστα,Τ6 τέλος ένος βιβλίου.Θεσσαλονίπη 1971, οπου επαναλαµβάνονται οί "τηρήσεις του 'Ι. ΤουρΞτοογλου, χωρίς αναφορά της πηγης, καί προστίθενται περισσό- -ες πληροφορίες γιέ τή ζωγραφική των αρχοντικων τού Νυµφαίου. - Ευδοκίας "Ιωάννου, Παπαγιάννης, & κλεισοΞριωτης ζωγράφος τοΞ Νυµφαίου. Περ. "Μακεδονική Ζωή", Μάϊος ΄8, τεξΧΟζ 132, σελ. 45 . οιοδιπδ " '1ρµολδι" ΛεκΞµβριος 1976, σελ. 28-30 ριοδικ6 " 'Αρµολ6ι" Δεκέµβριος 1976, σελ. 9. 'Αποστ6λου Βακαλοπούλου, 'Ιστορία του Νέου 'Ελληνισµοσ. Β΄Τουρκοκρατία 1453-1669. αλονίκη 1964, σελ. 311 γίου Παϊσίου, ίερΞως, τα σχολεία των Χιονιάδων επί Τουρκοκρατίας. ΧΆΙΙΙΙΠΣζΨµΜΏγ ΙΙΠτΠΓΙ΄ΓΙΙΠΓΙ "ΙΙΙ -ι΄ιιι--ΠΙ- Ι-ΙΙΙΙΙΠΙ| 30 Ιωάννινα 1966, σελ. 7 -. ΄Ιωάννου Λαµπρίδου, Περί τόν εν 'Ηπείρω 'Αγαθοεργηµάτων.1880, σελ. 191 …. 'Ανήκει στον κ. 'Αντώνιο Γεράση, Γοργοπ6ταµο, παλιά Φούρνοβο. -. Ευριπίδου Σούρλα, 'Η 'Αγιογραφική Σχολή τδν Χιουιάδων, 'Ξπαρχίαε Κονίτσης.Περιοδι- κό "'Ηπειρωτική 'Ηστία", 'Οκτώβριος 1954, τεδχος 30, σελ. 929-933 .. | " . …. … '. Γεωργίου Παισίου, ίερέως, 'Αγιογραφία καί Αγιογράφοι των λιονιάδων, 'ιω&ννινα, 1962, σελ. 8 !. όπου παραπάνω, σελ. 20 , '. Ηαγνητοφωνημξνη συνέντευξη µέ τον τελευταίο χιονιαδίτη ζωγράφο Θωμά Χρήστου, Α5… γουστος 1978. 'Αρχείο Κ.Α.Μακρή, Βόλος '. Ευριπίδου Σούρλα, οπου παραπάνω, σελ. 931 1. Παράδειγµα & πατέρας τοσ δάσκαλου Στέφανου Ζωγράφου. ΓεννήΘηκε στίς 13 Φεβρουαρίου 1876, παντρεύθηκε στίς 26 "Ιουλίου 1898, στίς 5 'Ιουνίου 1901 άποχτάει τήν πρώτη του κόρη 'Αγλαία, στίς 23 Δεκεµβρίου 1903 τή Μογδαλινή, στίς 14 Αύγουστου 1005 τήν 'Αρετή, στίς 30 Νοεµβρίου 1906 τό Στέφανο, τήν 1 Δεκεµβρίου 1910 τήν "Όλγα. . Χριστ. ΠερραιβοΠ, :ΞΞΞΣΞΞ:Πρ6λογος Πίκου ΒΞη, 'Επιµέλεια-σχ6λια Η.Ή.Παπαϊωάννου. 'Αθήνα 1956, σελ. 83 , . +. Κίτσου Α. Μακρή, 'Η λαϊκή τέχνη τοδ Πηλίου. 'ΑΘήνα 1976, σελ. 209 4. Μαγνητοφωνηµένη συνέντευξη μέ τον τελευταίο χιονιαδίτη ζωγράφο Θωμά Χρήστου, 18- γουστος 1978. 'Αρχείο Κ.Α.Μακρή, Βόλος . Κίτσου 'Α. Μακρή, Οί "φυλές" τΞν Χιονιάδων καί ή ήπειρώτικη χειροτεχνική ζωγραφι- κή.'Εφηµ. T0 ΒΗΜΑ ,15 Μαίου 1977. 'Αναδημοσίευση στο περ. "΄Αρµολ6ι", άριΘ. 4-5. Αυγουστος - Σεπτέµβριος 1977 '-. Φρειδ. "Ένγκελς, 'Η καταγωγή τής οίκογένειας, τής ατομικής ίδιοκτησίας καί το!! Κράτους.'Αθήνα 1966, σελ. 100, 103, κ. a. "?. Κίτσου 'Α. Μακρή, Γλυκειά ζωή στή Γκοντοβάσδα, 'Εφηµ. TC ΒΗΜΑ, 28 ,Ιουνίου 1979 . Δημ. Μακρή, 'ΗπειρΞτες &γιογράφοι. Περ. "Μακεδονική Ζωή", τεδχος 93, 1974, σελ. 52 .. Δημ. Μακρή, Δύο Θαυµάσια εκκλησιαστικά μνημεία τής Κλεισούρας. Περ. "παχε&ονιπή Ζωή", τε6χος 138, Ποξμβριος 1977, σελ. 34 . Δηµ. Κ. 'λγραφιώτη, ‘0 χιονιαδίτης άγιογράφος Ειχαήλ Ζήκος καί ή συντροφιά του στό Μεταξοχώρι 'Αγιάς.Περ. "'Βπειρωτική "Εστία" τεδχος 303…304, 'Ιούλιος=Λδγουστσς 1977, σελ. 507 - 521 .1. Κατάλογος χιονιαδιτΠν ζωγράφων με µία ενδεικτική χρονολογία. Κώνστας Θεοδόσι,1Τ47 - Κωνσταντίνος,1760 - Κωνσταντίνος Ήιχαήλ,1764 … 'Ιωάννης 'Α- θανασίου,1793 - 'Αναστάσιος 'Αναγνώστη,1793 - Παγώνης Κωσταντή,1801- Ήιχαήλ Κων- σταντίνου, 1802 - Μιχαήλ 'Ιωάννου,1805 - Γεώργιος Μιχαήλ,1812 … Γεώργιος,1813 - Ζήκος, 1822 - Γεώργιος Ζήκου,1828 - Γιώργις δάσκαλος Μιχαήλ,1824 - Ζήκος Ζωγράφος, -Ζξχος Γεωργίου,1828 - 'Ιωάννης Πασχάλης - Νικόλαος Πασχάλης, 1838 - Ματθαίος Γε- |' " Tn τ'ι1ι-ιι πΓ1"|ιιι -- επι . "-..Πι- ". nun-unnu- 31 Γεωργίου,1838 - Χριστόδουλος Γ. Δ. ,1846 - Κωνσταντίνος Γεωργίου, 1846 - 'Ιωάννης κου, 1857 ~ πικολαος Γεωργίου, 1847 - Ξ;;;ξλΞέη=ου, 1852 - Γεώργιος Κ.,1857 - Μιλτιξ 6ης Δ.Ε.,1857 - Αναστάσιος Κ. Παπακώστας,1856 - Νικόλαος Γ. Πασχάλης,1861 - Λιάτι 1863 - Μιχαήλ Κωνστ.Ζωγράφος,1867 - Μιχαήλ Καραγιαννίδης,1869 - 'Δναστάσιος Μιχ. Ζ. γράφος,1863 … 'Αποστολος 11ατθ. Ζωγρξφος,1872 - 'ΑΘανάσιος Κωνστ. Ζωγράφος,187Ο - Κω σταντίνος Κωνστ. Ζωγράφος - Δημήτριος "ικ. Πασχάλης,1877 - Ματθαίος Γεωργίου,1878 - 'Αναστισιος Κ. Ζωγράφος,1878 - "Αδάµ Βούρης, 1885 … Ζήσης Δηµ. Βούρης,1885 - 'Αναστά- οιος !!. Ζωγράφος,1872 - Παντελής Π. Ζωγράφος,1872 - Στέφανος Η. Ζωγράφος,1871 … ’A- στάσιος Κωνσταντίνου,1882 - Χριστόδουλος 'Αναστ. %ωγράφος,1885 -'Αθανάσιος Παγώνης, 1885 - ΠαΌλος ’I. Γιοδατάπουλος - Σωκράτης Η. &Δγράφος,1875 - 'Αλξξιος Ν.Κ.,1878 - Κωνσταντίνος ΄Ααοστ. Ζωγράφος,1892 … Νικόλαος 'Ι. Παπακώστας,1906 - Πολύκαρπος 'Αν. Ζωγράφος,1895€ξ Θωµάς 'Αν. Ζωγράφος,1923 - 'Ιωάννης,1925 - Σωκράτης Χιονιαδίτης,1926 -"ε&ργιος Η. "Έξαρχος,1932 - Θωµάς Εδαγγ. Χρήστου,1966, 'Αθανάσιος Διάτσης,1966. ϊερικΞς φορές στον κατάλογο εµφανίζεται το ίδιο 6νοµα δυό φορές καί σε κοντινές χρο- νολογίες. Στίς περιπτώσεις αύτές τό ονοµα µπήκε γιά δεύτερη φορά μόνον στον ήταν σί- γουρο πάς πρόκειται γιά δυο συνονόματους ζωγράφους. Π.χ. & Κώνστας,1747 καί & Κων- σταντίνος,1760 δέν είναι το ίδιο πρόσωπο, οπως υποθέτει & Γεώργιος Παϊσιος, γιατί τά Εργα τους Ξχουν σηµαντικές τεχνοτροπικξς διαφορές. 'Βπίσης & Γεώργιος,1813 δεν είναι & ίδιος µε το Γεώργιο Εήκου,1824 γιατί στο µοναστήρι τδν Γενεσίων τής Θεοτόκου δια- 'µάζουμε τήν επιγραφή "διά χειρός ζωγράφων Γεωργίου καί Γεωργίου ξκ Χιονιάδων τής έ- παρχίας τοπ 'λγίου Βελλάς εν Ξτει σωτηρίω 1813" καί σέ φορητή είκ6να το6 ίδιου µονα- στηριοΕ=" Δξησις τον δούλον του Θεοδ Μιχαήλ ίστοριογράφου. 'Ιστορήθη δέ διά χειρός Γεωργίου καί Γεωργίου τδν αύτοδ Ηα8ητάδων εκ Χιονιάδων". 'Ο Παδλος Γιοδατόπουλος κα- τάγεται άπό τό γειτονικό χωριό ΄Ασηµοχώρι, άλλά υπήρξε µαθητής χιονιαδίτικου εργαστή- ριου. Γεωργίου !!€γα, Σιάτιστα." Αθήνα 1963, σελ. 11 Γεωργίου Μέγα, όπου παραπάνω, σελ. 10 Βικ. Κ. "ουτσ6πουλου, Καστοριά, Τά 'Αρχοντικά.'ΑΘήνα 1962, χωρίς σελιδαρίΘμηση.οδλ- ασ 20β Κίτσου "Α. Μακρή, Δύο λαϊκοί ζωγράφοι..Β5λος 1952 -, σελ. 19 καί υποσηυεί.ωση 28 Χαρ. Χαρίτου, 'Η µονή ΄Αγίου Νικολάου Πάου 'ΑργΞλαστήε. Βόλος 1972,σελ. 61-62 Γεωργίου Παϊσίου ίερ€ως, "Αγιογραφία καί 'Αγιογράφοι των Χιονιάδων. ΄Ιωάννινα 1962, σελ. 105 'Αγγελικής Χατζηµιχάλη, Λαϊκή 'Αρχιτεκτονική καί Τέχνη.Περίληψη οµιλίας στον "Κυ- ιλο Τεχνικών" τήν 29-5-42, δημοσιευµένη στό Δελτίο του Κύκλου αήτοδ άριΘ. 28 'Αγήοορώ- ίτσονριάδη,αΈδησπί6λοςου Σβάρτς στ 'Αμπελάκια. 'ΑΘήνα 1928, σελ. 17 Αρχείο Κίτσου Α. Μακρή, Βόλος II Λ1"λΨΙ|Ι-!ΙΛΨ'ΤΠΙ| -ιιιιι-ι-Λ'- ΡΠΙΙ|Ι|Λ.| …. ΧΧ 32 fl L Άρχε ο Κίτσου '4. ΝακρΞ, Βόλος . Γιάννη Μαυρομάτη, τό ξεκίνηµα των µαστόρων της Πυρσόγιαννης ΆονΕτσης.Περιοδικ6 "' πειρωτική 'Κστία", Μαϊος…'Ιούνιος 1978, σελ.341 3. Γράμµα τοδ απογόνου τους Βασιλείου Κ. Χρήστου, γιατροδ, 1? 'Ξανουαρίου 1978. 'Δργει Κίτσου "Α. 'ακρ5 . Χάρτινος δερµατόδετος κώδικας σέ μέτρια κατάσταση, διαστάσεων 19,5 I 14 εκατ. Τελίδε 356 καί τρείς μέ μεταγενέστερα συµπληρώματα. ‘0 αριθμός των σελίδων µονος γιατί & σε- λίδα 351 είναι δυο φορές. "'Εγράφη διά χειρος Χριστοδούλου Γ.Δ. 18Δ6 απριλίου 25". "Έχει μικρές διαφορές μέ τό δηµοσιευµένο τις τον Ηαπαδ6κουλο…ΚεραρΞα κείµενο. Π ν ο,. ο , "Πίνεξ της παρούσης βίβλου" γίνεται ατ6 Χριστόδουλο "Πιναξ ακριβής της βίβλσυ". Παρα- , & , η…. α , , | ._ ,… … : " |]? , ι Ο .. . λειπει την .φιεςωεη 1η τεστοκςκαι αειπαρΘινω Lap α . …πισης παραλειπει το Πασι τοίς των ζωγράφων παισί Προγυµνασία καί Παιδαγωγία". 'Απλοποιεί καί τή γλωσσα. Γράφει κ ο ν τ & άντί π λ η ο ί ο ν, Ξ ξ ω αντί ? Γ ω & ε 9, δ ε ί ν ν 0 n ν &νςζ & ε ι- , [Κ , ι ' : , . : , κ ν υ ο υ ν, β ο 8 ι α αντι β 0 α ς, κ & µ ε αντι ποι η ο ο ν, φ α λ α κ ρ ό ς αντί ' . φ α ρ α κ λ ό ς κ.λ.π. Στην περιγραφή του Αγίου Βασιλείου παραλειπει τ6ν, &σφαλδς ακατανόητο σ'αδτόν, χαρακτηρισμό "µιξαιπ6λιος". "?χει καί µερικές προσΘΞκες π.χ. δν- ΄ " ο " λα 1 ΄ ο 5 τα" ν ΄…ι ο δν λα π ' καί τολυτελ" woof v " " 'Ο "Α τι φ ρων …μ|ρα φ ρ.µα ι …ραγε Lap ρ… ……μ ρα . … | η … ….μςτα , : ,γιος ΘεαγΞνης έν Θαλασρει ρισΘείς τελειοδται" γράφει " 'Ο αγιος Θεαγένης Ξν βάθει Θαλάσσης ' ριφΘείς τελειοσται". οι " … | ΄,ς Τέχνης, καί αι κύριαι αυτης | » n . Διονυσίου της εκ ΦουρνΞ, :Ερμηνεία τΞς Ζωγραφικ πηγα , εκδιδομΞνη µετά προλόγου νυν τό πρδτον πλΞρης κατά τό πρωτότυπον αυτΞς κείμενσν, στο τοδ 'Α. Παπαδοπούλου-ΚεραμΞως. 'Εν Πετρουπ6λει 1909 Νίνα - Μαρία 'Αθανασογλου, 'Ο ζωγράφος Γικηφ6ρος Λύτρας.'Αδηνα 1936, σελ. 10 Ι.Ν. Λαζάρεφ, 'Αντρέϊ ΡουμπλιΞΞ.ϊδσχα 1960 /ρωοικα/ ΗΙδξΕΣΞΧΧΆΧ1ΈΧΧΆΜ13 Ε.Ν. Δαζ5ρεφ, Θεοφάνης & "Ελληνας.Μ6σχα 1961 /ρωσικά/ Alum-“1".- Δημήτριος Παπαστάρος, 'Η επίδραση της Ναζαρινης σκέψης στη νεοελληνική έκκλησιαστι… . κή ζωγραφική. Αθηνα 1977, σελ. 19 . . Η , Ν . Γεγάλη 'Ξλιηνική 'Έγκυκλοπαίδεια "Πυρσου", λήµµα ΑΘΩΣ, Αθήνα 192? - ι . , . - ή . Γεωργίου Παισιου ίερ€ως, (αγιογραφία καί Αγιογράφοι των λιονιάδων. Ιωάννινα 1962, σε). . 26 , , , ο! -. l I | ,. . Δηµητριου Σ. Σαλαααγκα, ' Ηεοµάρτυς Άγιος Γεωργιος ΙωΞννίνων. Αθήνα 1924. ωτο- γραφία τοδ Ξργου στη σελ. ?, περιγραφή του στη σελ. 160 Κίτσου 'Α. ΠακρΉ, ΟΗΑΈΟΟΠΡΑΡΠΙΞΘ ΠΓΒΟΩΠΞΞ ΔΕΚ PAYS ΕΛΣΚΑΠΙΠΠΈς ΡΈΈΏλΕΨ LE XIX SIECLE. Ανακοίνωση στό Βαλκανικό Συνέδριο της Έάρνας. Θεσσαλονίκη 1976 . Κίτσου 'Α. Μακρή, "Ενα ευρωΈαϊκ6 πρότυπο βορειοελλαδίτικης τοιχογραφίας. '?φηµερίδα ' ΒΗΜΑ, 'ΑΘήνα 25 'Ιουνίου 1978 . 'πιπικπςΧεπκκκκηεΧππκκΧκκκκεκει Κίτσου ' . κακρΞ, 'Η λαϊκή τέχνη του Πηλίου. 'Αθήνα 1976, σελ. 146, 147,270 IIATAFI/F‘IflrTnll -ι an: . ι-ιιΛ- Ι.. ΙΙ ΙΙΙΛΙ| 33 "Ελλαδος, Επιµξλεια Στέλιου Παπαδόπουλου,? 1εοελλ. ,νικη Χε "(. "Έθνικηε Τρ" απεζης τις τεχνία. Κεφάλαιο "Ev λογλυπ κη Κώστα Η. Λαζαρίδη, 'Ο εθνικός ΣΙΧΧΕΧΕζΣΧΣΕΧ3ΧΣΙπξ "αγωνιστής Κωνσταντίνος Ράδος , . , καί οί ξ6νικοι ευεργέτες από τό Τσεπέλοβο. Γιάννινα 1971, σελ. 34 καί AS "| " του Κίτσου gA. Maxpfi. 'Αθήνα 1969, σελ. 62 , , | . , » Κόστα Π. Λαζαρίδη, 'Η οιαΘήκη τοπ Ευγενίου Πλακίδα κα τό Κουκούλι - Ζαγοοιου. Γι νινα 1969, σελ. 1O Δημητρίου Έ. Οίκονοµίδου, Περί ταν πρωτεργατ1ν της ρουμανικΞς λογοτεχνίας.ΐΑθηνα Κώστα !!. Λαζαρίδη, 'Ο Ξθνικός αγωνιστής ..ωνσταντινος Ραό ος καί οί εθνικοί ε6εργξ- τες από το Τσεπέλοβο. Γιάννινα 1971, σελ. 9 , . Πληροφορίες για την πνευµατικη ζωή στα Ζαγόρια1 Κ.Π.Λαζαρίδη, Φδ πνευματικό Ζαγόρι. ΄ . . … | Γιάννινα 1969. 'Βπίσης:"ανΘου Οίκονόμου, "εγξ#ςς. Αθήνα 1977 ΞλΞπε Ε χρωμες όναπαραγωγΞς στό βιβλίο ΑΤΑΥΟΞ ΓΟΞΟ!!Ο?, ΓΙ? 9ΓζνζΡΙΈ ) "ΓΟΙΚ" ΨΠΝΞΤ, Δυτική Γερµανία 1972, σελ. 265, 269. 'Επίσης ΨΌΏΥ Α"? Τ" ΓΓ"ΑΓΙλ, Βουκουρέστι 1955, .- . ".- .... .- ". ι…- .... -ι:- ..…- .. .… .... - . .. I ι . . είκόνα σΞ γυαλί &π6 την Γρανσυλβ ανία, 190ς αιώνας. Πινακας εκτός πειµξνου χωρίς &- ριτ…ο . …ιηση . Κίτσου 'Λ. ΚακρΞ, "Οταν οί "Ε.λληνες περίµεναν τό Μα ολεΟντα &. ελευθερωτ΄. 'Έφημ. το κυρα, 14 'Iovxcou 1963 . ΐτξλιου Λυδάκη, "Η ίστορία τΞξνεοελληνικΞς ζωγραφικΞΞ."Έπδοπη ΚΠΕλισπα", "Αθήνα ,» 1976, σελ. 4.29 . Κίτσου 'λ. Τακρη, 'Εζωγραφίσθη στανικδς. 'Ρφηµ. ΤΟ Τ""Λ 11 "ε …ττ Μι ΡρίΜ υ 1966 . "Ανωνύµου το!! "Ελληνας, Ελλη ικη Νοµαρχία. ?ν 'Ξταλία 1806. Ε΄"Γ ΠπΕοπη 'ΑΘήνα 1948, σελ. 165-166 . Γ. Λααπρινοδ, 'ορφές του Ει …ο ιένα. 'Αθηνα 19Δ5, σελ. 22 … - ο ο . Κώστα Π. Λαζαρίδη, O εθνικό Μ&γωνισ ης Κωνσταντινος Ράδος καί οί εθνικοί εεργΞ- τες αν 55 τό Τσεπελορο. Γιαννινα 1971, σελ. 1? , τ' , _ | | . Κωνστ. Παπαδημητριου, 'Γπαρ ία Καρδίτσης. "Θεσσαλι,κα Χρονι:15", εκνακτη εκδοση. Α- θηνα 1955, σε,. 219 II λΨλΨΙ/Ι-!ΙλΨΤΠΙΙ -ι III - ——Ilf\— Ι.. ΙΙ|Ι|Λ'|

ΚΙτΣοΥ Δ. MAKPH XIONIAAITEX ΖΩΓΡΑΦΟΙ & ΒΟΛΟΣ 1978 Ρ? ",; τό φω7..>µωω…΄ ων …… όΜ-σω€άΛ"ω1 &… θνι…,ψόω&Ή…΄ %/ΜΜ & όµρµλψ|Θ) 641ΜχάΘ, Ή'7'ω΄|ηεοο…ωµκάζ&, νίιιξιΘ φάω! ,άυψω…..ηω ΜΜΜ… &" … ΜΜΜ…" "Ψ'Μ"0 "» "&&; ΜΜΘ΄ΈΞ ΔΡαψ……… των Κ1α446) ως… fin/am! ό)4Γ>οο'|…ν…ι "Θα γι…/ρ; ενώ avid m‘ anawotfhh“"‘. ά6.…Ή Πω wax/1W; ωχι/όΜΡ4 µΘ/ "αν "Λ΄ΐ΄Ή' δ άψυ31… να α'Ή:ι'ΜβάγΜ ω Μέσω ζ΄Αωίΐ'΄"7 "ένα ων (Παπά 14'ζΜ' ΛΜ46΄Όσια…ΐ |α4"Ψ6΄) Kay/”Icky όεί6#Μ' ααι'ίγΜ΄ "Έµα"… * ιΛ6 =ξΧΌ Μ | ο . ο . ι ο . χά"/ Η έργασια αυτη έπιχειρεί μια πρωτη και μερική έφαρμογη-υΡζς-ιρχ3ς πού & . υέ?*Ψ" . , ' συγγραφεας της καισε στόν πρόλογο τού βιβλιου του " 'Η Λαίκη Τέχνη 105 Πηλίου". ΠΡΟΛΟΓΟΣ "Βγραφε έκεί πώς "ή µελέτη της λαϊκής τέχνης µιάς έλληνικ6ς περιοχης δέ μπορεί νά έχει έστω καί σχετική πληρότητα χωρίς παράλληλη γνώση της τέχνης όλων τόν πε- ριοχών της χώρας μας καθώς καί των γειτονικδν λαών". Τεχνίτες, µόνοι η σέ συνερ- γεία, ξεκινούν άπό διάφορες περιοχές καί περιτρέχουν όλόκληρη την 'Ελλάδα, καί πιό πέρα άκδμα. Οί πιό όνομαστοί έκπρόσωποι της πηλιορείτικης λαίκΞς τέχνης έµα- θαν την τέχνη καί δούλεψαν καί σ'άλλους τόπους. 'Ο γλύπτης !!ίλιος πρίν δουλέψει στό συνεργείο τού άρχιτέκτονα Δήµου Ζηπανιότη στό Πηλιο, έργάζεται στόν πατρίδα του τό Ζουπάνι, σηµερινό Πεντάλοψο, κι άνήκει στό συνεργείο τού πρωτοµάστορα Γιώρ- γου Κούστα, όπως άπέδειξαν πρόσφατες έρευνεςί"Ο Θεόφιλος πρωτοζωγραφίζει στά πυ- τιλήνη, σχηματίζει τήν είκαστική του γλώσσα στη Σμύρνη, µένει τριάντα χρόνια στό Πήλιο καί ξαναγυρίζει στήν πατρίδα του Μυτιλήνη, όπου συνεχίζει άς τό θάνατό του στά 1934;Ξ'Ο Παγώνης έρχεται στό Πήλιο άπό τη ηπειρότικο χωριό Χιονιάδες έτοιμος ζωγράφος. "Οχι, βέβαια, &ριμος άκόµα. Κι ό γραφικός του χαρακτήρας γίνεται πιό στρωτός μέ τά χρόνια.΄Λπό τά κράτα του έργα είναι καί οί τοιχογραφίες στήν έκκλη- σία της "Αγίας Μαρίνας Κισσοί -1802- όπου όπογράψει ώς Παγούνης Χιονιαδίτης, µε τη σηµαντική προσθήκη " Εκ φύης Πασχαλάδες". 'Βπειδή & θέση τού Παγώνη, καθώς καί τού΄ γιού του "Αθανάσιου, είναι σηµαντική στά λαϊκή ζωγραφική 106 Πηλίου, όδηγήθηκα στη σκέψη πάς έπρεπε νά άνιχνεύσω τίς ρίζες τ6ς τέχνης του. Κι άκόµα νά ξεκαθαρίσω τή σηµασία της φράσης"έκ φυλπς πασχαλάδες", πού γιά νά τά βάλει σέ τόσο έπίσηµη θέση θά πρέπει νά της έδινε κάποιο ίδιαίτερο βάρος. 'Η έργασία, λοιπόν, τούτη θά πρέπει νά θεωρηθεί σάν ένα συμπλήρωµα της µελέτης γιά την πηλιορείτικη λαϊκή τέχνη. "Ετσι άρχισε, πέντε καλοκαίρια συνέχεια, 6 έρευνα στην "Ήπειρο, τή Δυτική Μακεδονία, τή Θεσσαλία … τήν 'Ακαρνανία. 'Λρχικδς δδηνδς !! άρπα συναγωγή στοιχείων γιά΄ τούς χιονιαδίτες άγιογράψους πού έκανε u! εύσυνειδησία & ντόπιος έερέας Γεώργιος Παίσι- σςΞ 'Λρχειακό 6λικό έλάχιστο βρέθηκε γιατί & περιοχ6 δοκιμάστηκε σκληρά άπό τόν έπ- φύλιο σπαραγμό. Διγοστά καί & σχετική βιβλιογραφία. 'Η έρευνα κάλυψε τριαντατέσσερα χωριά καί όχτό µοναστήρια, όπου 6πηρχαν πληροφορίες η ένδείξεις πώς δπηρχαν έργα χιονιαδιτδν ζωγράφων. Οί πληροφορίες άφορο6σαν άποκλειστικά τό άγιογραφικό τους έργο. 'Η "κοσµική" τους ζωγραφικά έµενε έντελδς &μνημόνευτη. Βρέθηκαν, όµως, είκο- σιδυό σπίτια διακοσµηµένα άπό χιονιαδίτες ζωγράφους. Παλιές φωτογραφίες, άνθίβολα, σχέδια, έπιστολές, υαγνητοφωνηµένες συνεντεύξεις καί άλλα στοιχεία, Εκατοντάδες φωτογραφι6ν καί έγχρωµων διαφανει6ν πού τραβήχθηκαν έπιτόπια, έποτελούν τό ύλικό πάνω στό όποίο στηρίζεται & Εργασία αύτήΞ?Πρδτος ό συγγραφέας της έπισηυαίνει τήν έεπάρκειά του. Γιά τό λόγο αύτό θεωρεί 16 βιβλίο 10610 όχι σέ µιάν όλοκληρωυένη 2 μελέτη άλλά σά μιάν έκτεταµένη παραποµπή τού βιβλίου του γιά τή λαϊκή τέχνη τού Πηλίου. Θερµές εύχαριστίες άπευθύνονται σέ "οσους µέ εύγένεια καί προθυμία βοή- θησαν τήν έρευνα καί ίδιαίτερα στόν παπά-Γιόργη Παίσιο, τό γιατρό Βασίλειο Χρή- στου, τό συνταξιούχο δάσκαλο Στέφανο Ζωγράφο άπό τούς Χιονιάδες, στόν κ. Βύρωνα Μπαρζιύκα άπό τό Καπέσοβο, στό γυµνασιάρχη κ. Φραγγούλα καί τόν κ. Βασδεκά άπό 16 Σκαµνέλι, τόν κ. Γιδργο Μπαλτή άπό τήν πυρσόγιαννη, τόν παπά Δηµήτριο Βουζοπλή άπό τούς Νεγάδες, τό δάσκαλο καί συγγραφέα κ. Κώστα Λαζαρίδη άπό τό Κουκούλι, τή δεσποινίδα Μαρία παπάζογλου άπό τό τσεπέλοβο, τήν κυρία Μπακόλα άπό τό Δίλοφο, τόν κ. "Αντώνη Γεράση άπό τό Γοργοπόταυσ, τόν πεζογράφο Γιάννη Βατζιά άπό 16 Μεταξο- χόρι 'Αγιάς, τό γιατρό κ. Λάνταβο πού ύπηρετούσε στήν 'Οξύνεια Καλαµπάκας, τό δι- ευθυντή τής " 'Ηπειρωτικής 'Εστίας" κ. Δημοσθένη Κόκκινο, τό μοναχό Σεραφείµ άπό τήν 'Λγία Φριάδα Βυθού)καί σ'όλους τούς ίδιοκτήτες σπιτιδν µέ έργα χιονιαδιτδν ζωγράφων. τα' στα"; |ννΜνΛΜα… * . &… |6 άναψαν. τόν …. /'€&|)άνΜνΘ μία αχ /΄΄ν" /1Γζ'Όγά'΄, u :?» Ν…ω1μ Ειναι," …'.>;ηω.;/ &; "µια… Πτώο.) OI ΧΙΟΝΙΑΔΞ ΑΠΟ TA ΜΕΣΑ Φοξ 180!) ΩΣ TA ΜΑ TOY 20017 ΑΙΩΝΑ T6 µικρό αύτό χωριό βρίσκεται στήν έπαρχία τής Κόνιτσας, κοντά στά άλβανικά σύνορα. 'Λφίνοντας άριστερά τό δρόμο Κόνιτσας - Νεάπολης, ένας σχετικά καλός έπαρ- χιακός δρόµος φέρνει στήν Πυρσόγιαννη.'λπό έκεί σκυρόστρωτος, όχι σέ πολύ καλή κα- τάσταση, δρόµος περνάει άπό τή Βούρµπιανη καί προχωρεί πρός τό Πληκάτι. Πρίν φτά- σουμε σ'αύτό ύπάρχει άθλιος χωµατόδρουος, παλι άριστερά, πού δδηγεί πρός τούς Χιο- νιάδες. ΄Δπό τόν άριθμό των σπιτιΒν πού σώζονται ή πού κείτονται σέ έρείπια φαίνε- ται πός ποτέ οί κάτοικοί του δέν ξεπέρασαν τούς τετρακόσιους. T6 'Επιτελικό Γραφείο τού έλληνικού "Υπουργείου τόν στρατιωτικόν μάς δίνει στά 1880 τόν άριθµό τόν 348 κατοίκων? "Ασφαλδς στηρίζεται σέ έπίσηµα στοιχεία τουρκικής άπογραφής. "Αλλωστε, ένα χρόνο άργότερα, σέ κοινοτικό φορολογικό κατάλογο έµφανίζονται 85 φορολογούµενοι οίκογενειάρχες, πού µέ µέσον όρο 4 µέλη κατά οίκογένεια µάς δίνει τόν άριθμό 340. "Αν 6 µέσος όρος 4 μελών κατά οίκογένεια φαίνεται μικρός θά πρέπει νά ύπολογίσουµε πώς μερικές οίκογένειες είναι όρφανές άπό πατέρα -σηµειώνονται µέ τό όνομα τής χή- ρας- καί σίγουρα πολλές άλλες θά ήταν καινούργιες, πρίν δλοκληρώσουν τόν κύκλο τής παιδογοιίας των. Χαρακτηριστική ένδειξη γιά τή θέση τής γυναίκας μέσα στήν κοινω- νία είναι τό ότι οί χήρες δέν άναγράφονται στόν κατάλογο µέ τό βαφτιστικό τους όνο- μα δίπλα στό έπίθετο άλλά µέ τό άντρωνυμικό, π.χ. Γιάργαινα Μανδρίτη, Νικόλαινα Φζουβάκα, Νικόλαινα Πασχάλη κ.λ.π. καί μόνο Μ! µιά άπό τίς έξη χήρες άναγράφεται μέ τό βαφτιστικό της, ή Δέσπω ΧρήστούΞ Δυστυχώς, οί περιπέτειες τού χωριού έξαφάνισαν σχεδόν όλα τά κοινοτικά καί ίδιωτικά έγγραφα πού θά έπέτρεπαν νά έχουµε πληρέστερη είκόνα τής κοινωνικής, οίκονομικής καί πολιτιστικής ζωής τού χωριούο Πάντως, δέ φαί- νεται νά παίζει κάποιο ρόλο στήν περιοχή. Θά πρέπει νά σημειωθεί έδό ότι στόν τόσο . Η) /1ωαΔ)…΄/«;0…/ "ζωή"" Θ΄ ξανά…) ώ πλω-αφ… ,τον όπως; &… ικΞν%ω &!) ωανΜΜ'(εω Νυμφαίο καν; τετ 12%una “aw w δω14.γ… Θεό" … |?ψ … Μένα Η" ά6ψθ)ώΞ &!!άΉ΄ ό?΄ΧΦνιΜ Μ' αω…µγθ|7σ7/η "τα) Ψ…µάώη … "Μα?" άνω,…" [("/Μ"; &ΗΟΡφωςω ένα [έκπτωτο δφω 3111416»- taco Λα6Ώ|ιδ…- Στ ΜΜΜΆ "Ψ"Μ΄6Ώ| φωνα; &) "& ……ω"Μ… Μ flan-14177.10? Λ&4ρα'κηρ΄ ΄?Μ1ωιΜ ΜΜΜ (ήταν, 67,6 ό»…ό, όγκων… l- .., άρχώοψά% ΒΟΡώά.'ρί ϊ"; ΜόΒί" Αα» ") …δψωυτπω' ΝΠ,Θεω",ΜΝ6Μ, |ζι1κο…άΜ| ω Μαέ … Μάο/|1! χαρώ αν Μάρ.… [θα … …η …… …, "Έ… |… | & & φ… φαν. "&"… …η…ψωΟα τα αξόνων, & &… μωωΧ> Μ/όβΐν… ΄ανΐ&΄ μ' ξ?γά, φις/1,3 » . . "Μ . "& κ &? ,.» Δ ΄ ΄ , . .. _1/J , & "' [γη " |Μ(% ζη…βζώι… εΡψύ??('ιιπα ζίΜ ©|(µΡ…χΜ… 1 ασ) δ(α…Φ0Ρ6ι χΜ5α & Δ ΛΙ/δίΉ4ή γα… Ε΄.-Μν&,Μγ [Μ&'"… γώ, ωιω…… … στα. η… άν… Ψ ΕΜΥ.»! μ……ξ… ,… Χ%ι…Ν… Η… 3 , κατατοπιστικό χάρτη τής 'Ηπείρου, πού σχεδιάζει στά 1833 6 Κοσμάς Θεσπρωτόάζ δέν έµφανίζονται οί Χιονιξδες, πού µόνο στό κείµενο µιά φορά άναφέρονται άπλύς 61605- σα στά χριστιανικά χωριά τής έπαρχίας Κολλόνιαςΐ "Ακριβέστερα στοιχεία έχουμε, γιά τόν άριθμό τόν κατοίκων, άπό τό 1913, δηλαδή μετά τήν άπελευθέρωση τής 'Επείρου. 'Η είκόνα είναι άποκαρδιωτική. 'Ο πραγματικός πληθυσμός, σύμφωνα μέ τά στοιχεία τής Στατιστικής 'Υπηρεσίας τής "Ελλάδος, στά 1913 ήταν 300 κάτοικοι, στά 192οι288, 016 19281280, 016 1940: 239, στά 195Υι 65 /μετακίνηση πληθυσµού στά άστικά κέντρα μέ τόν έμφύλιο πόλεµο/, στά 19611105 καί στά 1971314. Στά 1978 οί κάτοικοι μειώθη- καν σέ 12. "Βπαψε νά λειτουργεί καί τό δημοτικό σχολείο τού χωριού. 'Η οίκονομία 106 χωριού βασίζεται άπό παλιά στήν κτηνοτροφία. 'Εν τούτοις, τό όνοµα τού χωριού μάς παρέχει καί µιά χρήσιμη πληροφορία: χιονιάδες ήταν οί µεταφο- ρείς πιεσµένου χιονιού άπό σκιερές δρεινές τοποθεσίες 166 "χορταίνουν τήν πολιτεί- αν τό καλοκαίρι χιόνια". 'Η μεταφορά χιονιοσ άπό διάφορες περιοχές δέν περιορίζοταν μόνο στίς πολιτείες τής 'Επείρου καί τά κονάκια τόν πλούσιων Τούρκων μά έφτανε άς τήν Κέρκυρα όπου "κοµίζουν χιόνια μέ τό πλοίο, καί πίνουν οί άρχοντες καί εύγενείς K501000101 τές λείμονάδες καί λοιπά καταφυκτικά καί δροσιστικά ποτά"ΐ 'Βκτός άπό τούς κατοίκους τής Πρεμετής, τήν βουνύν τής Διακουριάς καί τής Χειμάρρας, καί οί κά- τοικοι τόν Χιονιάδων άσχολούνται μέ τό ίδιότυπο αύτό είδος έµπορίου, ίσως μάλιστα σέ μεγαλύτερο ποσοστό γι'αύτό καί τό χωριό τους παίρνει αύτό τό όνομα, όπως συμβαί- νει καί μ'άλλα έλληνικά χωριά, π.χ. Χαλκιάδες, Χουλιαράδες, Καρβουνάδες.. οί περιορισμένοι πόροι τής περιοχής άναγκάζουν ένα μεγάλο ποσοστό άπό τόν άν- τρικό πληθυσμό µά άσχοληθεί μέ τεχνικά έπαγγέλματα. κάθε χωριό είδικεύεται σ'έναν τομέαι ή Πυρσόγιαννη καί ή Βούρμπιανη στήν οίκοδοµική, 6 Γοργοπόταμος στήν ξυλογλυ- πτική, οί Χιονιάδες στή ζωγραφική.'Εστίες ζωγραφικής δραστηριότητας ύπάρχουν καί άλλού όπως τό Καπέσοβο, ή Σαμαρίνα, ή Γαλάτιστα, τό "Αγιον "Όρος. Θά ήταν ύπερβολή νά τά χαρακτηρίσουμε καλλιτεχνικά κέντρα. Δέ δημιύρήησαν καµµιά ίδιαίτερη σχολή στόν τοµέα τουέξ'Ββγαλαν καλούς, μέτριους καί κακούς τεχνίτες στό ύφος καί στό έπίπεδο άντίστοιχων δραστηριοτήτων όλόκληρης τής τουρκοκρατούμενης 'Ελλάδαάξ'Επίσης, δέν άνραποκρίνονται σέ αίσθητικές ή άλλες άνάγκες τού μικρού κοινωνικού των περίγυρου. Τά σπίτια τής Πυρσόγιαννης καί τής Βούρμπιανης είναι σχετικά πενιχρά µπροστά σέ δη- μιουργήματα μαστόρων τους σέ άλλα μέρη?Ρ0ί ζωγράφοι τόν Χιονιάδων, μέ τό 1600 πλού- σιο έργο, Ελάχιστα δείγματα τής τέχνης τους *αφησαν στό δικό τους χωριότ λίγες καί μεταγρνέστερες τοιχογραφίες στήν έκκλησία τού 'Αγίου 'λθανασίου, μερικές φορητές είκόνες καί ούτε ένα διακοσμημένο σπίτι. Τό τέμπλο τής έκκλησίας τού Γοργοπόταµου δέ συγκρίνεται μέ τό θαυμαστό τρυπητό ξυλόγλυπτο τέμπλο τής Μητρόπολης 'Ιωάννίνων πού έγινε άπό τεχνίτες τού χωριού αύτού.ΓΠ είδδκευση σέ έναν τεχνικό τομέα έκφράζε- τα ται καί μέ χαρακτηριστικές φράσεις, όπως " Οί Πύρσογιαννίτες έχτισαν τόν κόσμο"'γ… 4 "Χιονιαδίτης είσαι; Ζωγράφος είσαιί". Κι έδώ δέν θά πρέπει νά φτάσουμε στήν 6150- βολή νά πιστεύουμε πώς όλοι οί άντρες πού δέν άσχολήθηκαν µέ τήν κτηνοτροφία γι- νότανε χτίστες, ζωγράφοι ή ξυλογλύπτες.'0νομαστοί καί πέρα άπό τήν περιοχή είναι οί λαϊκοί µουσικοί τής Πυρσόγιαννης καί τής Βούρμπιανης. 'Από τήν Πυρσόγιαννη κα- τάγονται καί άξιοι λιθογλύφοι, οί λεγόµενοι πελεκάνοι, µέ ίδιαίτερη έπίδσση σέ λιθανάγλυφες προσόψεις τζακιών, "οπως 6 Γιάννης Κίτσος, 6 Βασίλης Στύλος, 6 Πέ- τρος Κοντοζήσης, 6 Γιώργος Παπανικολάου, 6 Γιώργος Βατσκαλής καί πολλοί άλλοι.Πλη- ροφορίες ύπάρχουν καί γιά χιονιαδίτες ξυλογλύπτες. Κατά 606650, 16 λεγόμενα "μπ'λούκια" ξεκινούσαν άρχές τής άνοιξης γιά νά έπι- στρέφουν μέ τό τέλος τού φθινόπωρου.Βασικά χρονικά όρόσημα ήταν οί δύο καβαλαρέοι άγιοι, 6 "Λη Γιώργης τήν άνοιξη καί 6 "Λη Δημήτρης τό φθινόπωρο» Τό είδος τής έργα. σίας καθόριζε καί τή σύνθεση, σέ άριθμό καί είδικότητες, τού κάθε μπουλουκιού. Πα- λυάριθμα τών χτιστάδων, μικρότερα τών ξυλογλύφων καί μέχρι πετραμελή τών ζωγράφων. Τό γενικό σχέδιο καί ή έπίβλεφη τής όλης δουλειάς άνήκει στόν πρωτομάστορα. Γύρω- στά 1868 συναντούμε γιά τόν άρχιμάστορα τών χτιστάδων τό λόγιο έπαγγελματυκό όνο- μα ά ρ χ ι τ έ κ τ ω ν /Δήμος Ζηπανιώτης, 1795/ καί τών ζωγράφων ί σ τ ο ρ ι σ-- γ ρ ά φ ο ς /Μιχαήλ, 1802/. 'H 6107151001111 00000061001 τών χτιστάδων καί τών ξυλογλύφων άκολουθεί τόν πανελλήνιο τύπο τού ρουφετιού ή ίσναφιού. "Έτσι είναι όργανωμένοι οί "κουδαφέοι" /χτιστάδες| τής Πυρσόγιαννης καί τής Βούρμπιανης καί οί "ταγιαδόροι| ξυλσγλύπτες| τού Γοργοπόταμου, πού παλιότερα λεγότανε ΤούρνοβσΞιΈτήν έπαγγελματική συσσωμάτωση τών ζωγράφων άπό τούς Χιονιάδες ύπάρχει κάποια ίδιοµορφία πού θά τήν έξετάσουμε άργδτερα. "Η μικρή κοινωνία τών Χιονιάδων δέν παρουσιάζει, τουλάχιστο άπό τό 18ο αίώνα 106 έχουμε σίγουρες πληροφορίες γιά τή ζωγραφική τους, τή βουκολική γραφικότητα μέ τήν δποία παρουσιάζεται γενικά άπό τούς παλιούς ίστορικούς ή ζωή τού έλληνικού χω- ριού."Εχει τίς κοινωνικές της διαστρωματώσεις. Αύτές δέν άντιστοιχούν μέ τά στρώ- ματα τού κόντρα-πλακέ, όπου οί διαφορετικές κατευθύνσεις τών ίνών τού ξύλου συμβάλ- λουν στή συνοχή καί στερεότητα τού σύνολου. Οί σχέσεις τών διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων είναι ένεργές καί άνταγωνιστικές. Οί κοτζαμπάσηδες παίζουν βασικά, καί γιά δικότους όφελος, τό ρόλο τού διαβιβαστή τών βαρών τής τουρκικής φορολογίας καί τών έκκλησιαστικών είσφορών στά κατώτερα στρώματα. Στό μοναδικό φορολογικό κατάλο- γο, πού τυχαία διασώθηκε, τού 1881, παρατηρούμε I! πώς ή γενική τουρκική 000010» γία καταμερίζεται, μέ άστάθμητή σέ μάς άντικειµενικότητα, άνάλογα μέ τήν οίκονσμι- κή στάθµη τού κάθε νοικοκυριού. Τά δικαιώματα τού δεσπότη καθορίζονται μέ βάση τά τέσσερα γρόσια καί μέ συντελεστές άπό 1 ώς 3. ME άγνωστα σέ 060 κριτήρια καθορί- ζονται τά άλλα κοινότικά βάρη, όπως ή κατασκευή γέφυρας, οί δρόμοι, 6 μισθός τού . .] .… " -. €.] ….'΄΄ . ' ο ! κ « ς . χ … l | ' ' ΄ . . : « ! χ χ .… . . , ' ' ' J . . ' ι …. ξ κ ., [ , ι . , , . , . » . ο . ΄ … . … …. . . . | η ,, …11' - ! ΄ & & Κ & & & … | « || ] - ι ! | . |" l . . .… » , ΄ … . . ", | ! ,, … . . . Γ & , … -… -. , , J | J J v t . : .… , . . … & .] ' ' ΄ ' … . . … . . ", . . , . . … …, l | " Ι΄ | | .. » . : ., …. ι … κ . . … … η , ή …» . , ΑΔ . & & κ & & » ' . . … , .. .: | ' , ~l . … μ …. ., , & … . ,, ' - - μ . … .… … . : …. …. κ : . … κ « . . , , . » ΄ - µ΄ & & ν & ' & & . .. ι ' Ιλ ' 1 ‘ . … . .… . .. . .… . .. , .… . ι. .; . | Ε Δ.…. .. , … ( ιρβνωΘ Μ αι, (4ωΧΜΘ… ,/';)| από !… ναί-.., "& …ζ:γ1,ς(ζη "τι…". ς:;'μχν#υ Ράχη… "σιε>ψαυ…' (314; '',άη|εµξ| (6Ά …! ά΄'Μ/Η τον (να… …. |υ!νΜα6γΜω. …', " : | . ,… ' χ… … " .… ' , . . "Ο… Kid/0630M, ω… Μα…"; " ί…φω.«' '…όΜ'#θ% Ώρα ""Μη", "Ψ: … . Χωλ", ΑΧ)άνό γιο-Κ1…α΄ρ% ολα ' θα" Μ ";, ως!) . 'Ν.χ : …. ' ." . .. ι … 11 κ ( & κ ) ι ι. Ο . . … . . , . . Ο I I . . ΜΘ , & για… ΚΑ΄ Μ ί)…θ": Μ , φαξ 'να? σ΄αΜλή"ΉΜ, 6167201 "η , &… Η΄ φακές,", -1… ,» … ,-.…….. ", γη,. - ,.. ., αµ. . …? γ., .… . . . - & .. |(ς.µγνκψονΘ … Ο"; …… 6Μώξνη 4, όηση «αγ…», end 3n) end/five µα Μαµά…" ["|/γ") ' να?!" . - . c …ν1 Μ «.… &"??? "9 44… .δϊψ|΄Ψ. ?" "Μ'?" Ησ΄,ΞΜσΗΥΜΆ Μ΄ ,.,. . _ --… … " …ι' .! ' # ; τα… …αν…» . I , .! " | | , | ' , , . "ΚΥΜ"! αν… Μάτια |%.χσηψρ |" άσπρα": (…. Ρ7 ΙΜαη….ηέΜ π.µ.,… Η]… ,-ι…&α … … . "1403… » » … & | , [ | … … , « & … , :: . . & . , & ι & & … Ψ …. ί & ι πι ' Δ . .! Ι . &, | … , κ΄- … » .. & & ! | | , …' κ κ & & .… …' … - ! ( . … 5 " | : κ κ ως. . .. .… . , » ι ( ". « ξ ! … ι . & ι. κ …, ν l ' .… …ι , ' ι ,! χ . ε & & ι «. Δ ' l H. λ . ' , .… ε .… «. …. …] : . » , , , … * | » Λ » | δραγάτη.Σηυειώνουµε πώς οί αύξομειώσεις στόν καταµερισµό τάς ΥενικΞς τουρκικΞς φορο- λογίας κατά νοικοκυριό δεν είναι άκριβώς άντίστοιχες µε τίς κοινοτικές ξπιβαρύνσεις. Οί επαγγελµατίες πληρώνουν καί φόρο έπιτηδεύµατος χωρίς, πάλι, σταΘέη Βάσηο'Από τό φόρο ξπιτηδεύµατος φαίνεται πώς οί ζωγράφοι έχουν άπό τά ύψηλόφερα είσοδηματα στά χωριάπ κε τόν τουρκικό Νόμο "περί βιλαετίων" τού 1859 Ξμφανίζεται καί στούς Χιονιά- δες τό άξίωμα τού μουχτάρη, οίκονομικού διαχειριστη. Στά 1892 μουχτάρης είναι & 'Ιω- άννης Δ. Βούρης, άδελφός τού ζωγράφου Ζήση Δ. Βόυρη. Μόνον Ξµμεσες καί άσαφείς πληροφορίες Ξχουμε γιά δυαδική δράση πού άποβλΞπει στην άρση η µείωση τών κοινωνικών-οίκονοµικών διαφορών. Συχνότερες είναι οί άτοµι- κ€ς προσπάθειες γιά µεταπήδηση άπό τό Ενα στρώμα σε άλλο άνώτερο % καί γιά εξωτερι- κή µίμηση τού τρόπου ζωής τών άνώτερων στρωμάτων. Χαρακτηριστικό σύµπτωµα στην τέχ- νη είναι η επίφαση πολυτέλειας, δηλαδή η άπομίπηση άκριβών καί δυσεύρετων ύλικών µέ άλλα φτηνά καί προσιτά.'Ενα µεσο διαμαρτυρίας είναι καί η πολιτική σάτυρα. 'Ο δάσκα- λος 'Ιωάννης Η. Καραγιάννης συντάσσει " in τού προχείρου καί μερικά ποιήµατα, Ev Ex τών δποίων άναφέρεται είς την κακήν διοίκησιν καί διαχείρισιν τών Κοινοτικών πραγμά- των 6πό της τότε Δημογεροντίας" γράφει ό Γεώργιος Παίσιος. Διαφορετική είναι καί η αίσθηση τού χρόνου στά διάφορα κοινωνικά στρώµατα. Στοάς κτηνοτρόφους είναι κυκλική καί µικροπρόθεσµη | χειυώνας-άνοιξη-καλοκαίρι-φθινόπωρο|, στούς έµπορους καί χειροτέχνες-ζωγράφους γραµµικήν/πρίν άπό τόσα χρόνια- πέρυσρµφξτος -τού χρόνου/ καί στούς κοτζααπάσηδες κάθετα γραμμικη/ δ παραπαππούς μου- 6 παππούς µου - & πατέρας μου - τά παιδιά µου] ξπειδη Ένα άπό τά κύρια στηρίγµατα της κοινω- νικής τους Ξπιβολης είναι καί ή "εύγΞνεια" της καταγωΥΞς τους "άπό καλη σειρά". Γιά τήν ύπαρξη σχολείων στούς Χιονιάδεα οί κάπως σίγουρες πληροφορίες φθάνουν ώς τά 1826, τότε πού δίδασκε, με άκτινοβολία καί στά κοντινά χωριά, & Κωνσταντίνος Δημητριάδης Κοσκινάς. 'Ο Γεώργιος Παίσιος µάς πληροφορεί,πώς σχολείο λειτουργούσε στό "δπ6 την ίδίαν στέγην της παλαιάς 'Βκκλησλιας άγ. 'Δθανασίου οίκοδοµηθΞν διαμε- ρισπα, Ξχον τήν'είσοδον εκ της θύρας τού γυναικωνίτου, καί τό όποίον κατηδωφίσΘη κατά την άνΕγερσιν της 'Εκκλησίας κατά τό Ετος 1866". Κάποιο σχολικό κτίριο φαίνεται πώς χτίζεται στά 1858 µε δωρεά της Αίκατερίνης Χρήστου Παπάξε&ατά τη μαρτυρία τού Γεώργιου Παίσιου είχε µόνομιά μικρη καί σκοτεινή αίθουσα διδασκαλίας καί διαμέρισμα γιά κατοικία τού δάσκαλουο Στη θέση τού σχολείου α6τού χτίζεται στά 1905 τό σχολικό κτίριο πού ύπάρχει καί σήµερα. Δδτό χαρακτηρίζεται "ε6πρεπξστερον" καί " όπωσδήποτε ζζιεινότερον" άπό τό προηγούμενοι 'ο ζωγράφος Παγώνης, πού έρχεται στό Πηλιο γύρω στά 1800, δείχνει άπό τό γραφι- κό του χαρακτήρα καί τίς άνορΘογραφίες του» πώς ξέρει κάποια κολυβογράμµατα, χωρίς νά είναι βέβαιο πώς φόίτησε σέ σχολείο τού χωριού του "η σέ κάποιο άλλοΒτ6ς περιοχηςο κ . … & ' "3… "΄" ' "" … "…." "… , νων… .1 …....ι;+ … ,… ι Γ . , ω … | . & , , :: .I …' ν' )" . … . α΄»: . "…! \4' I . »! "…! & « : ι & ": , (ν " > …. . …. . … . .… ,… *,… , ., , .Έτ: .! ΄ &… &; & ...!] ι'. … «»- … : Νά ' . ι € . . . Η _ … , …. . " , Έ ,… Τζ. να , , «:… & .". ι .» Σ, . '; ξ! ΑΧ ! :: &… ''ι.'?? , ", & |; " ΄ .. Δ'.΄ ' ' « . - . .Η… …ή…" 3… ." &, … &"? ", -"""΄ ? ," ί? ., ΄' ] '…΄ … . ΔνΨ.Δ ‘4 Η «3 !… …' = ; Κ.ΔΙ…-…'΄ι …' [. . ' --.'.4....ι..ε ' …:……..…'…- Νηλ ςθ΄ωΡί) and θα" .…Ώψ|ηΜ,ίά.|'4ηΜ ν' Λάλας) flit-”30 Ο?" [θα €6βνν'Μα κογ1φ r. «6755; L«.'—.7§(m'iw.; 'fithfilyd, κάλω άΕΜ'ά΄Χκ εµάς.! άµΒόΌ4 ΨΦ>ρΖ)ΛΜ η,.Κρο…… ? .'.'.'ΐΠΡ…;|- ." of“; Θυ7…Μμ6',%Ξ'ιΜά»ΜιΑ ΜΜα%Ψ&;γµμΜη; ΜάΜγ μ…… . I ?" -…-…ζη'ΡΛλΜι'.Πα) ιθ'.νν……νώ 3644 . [?"'ζ γ…Γιζέ΄;… ., , 3… … . … . &… κ…"? … ' .., :… . , . . …'… .… .. δ..…. . . '. » …. . π. .… , - : : :… . .… :» > - .ι : -= … ! … … . &… « ( . & . , γ…… ,... . …. «Η : « … '…» -. . , τ , »… …;.>ι'αχ - . ", …. . . .: »: |… … . …… …. . .- . … .. & ' . … … … ω… , & ' ι … … ." …' . : … . Η"… "». "- »: : ψ : ;-'… . ,… ' , ι / & - & … . & ε . "|" ΐΐ"΄ "," " » . & -Κ| "ι) χµ» & .» . .ιι" . … ΧΧ! α' ( |… …… . "| ‘ . . ? . … . . …… … …»… » .. » Ή …"] " ' ΄΄ ‘ .…ν.] "ά., . , .! ' .! ** ' ς. & » ' . & ? … « , .…. . υ … , …. . .. , η » »… η. . , . . . -» ..» . … . … . …… :… - ……»=…. .; . .… . & . . .… : : Μα……» α & & 11… «| | …! Δ …… _ … 4 &… . … «,! … … χ… … " &… Ν"… …… , .: να , ν - … » .: … … . ,, . … | κ … .… . … ξ… » … τ σε . & , ..; J ",? 1' .. . | : :… .: J : κ; : µυ,? 3η . || 313 : | « "Ά… Κ| « …. ,," … ι κ ι α .. . …. … - … . . . … > . …. , .… …' "" l … ς .! |… "' ' ς ' : & ." Η … ΄. .. .? κ α »… & ρ - … . .… .… … …… , . ,, … , ι… ,: . ., ». .. ,? . … τα, .! , | Η | ». … . . . & … . J - 4»: » , - ;… ξ . , . …. ς , > . ή …… Δ … ,. "& , , & . & , & . 41.3 ? ι «' 11 ', . ( Νι Γ.Ν. & . .… Η … & …. .…. … - . . … ι , …, ; I - .x . : . 1 , ι . » & . Έ .. ι… , ,… …. . . . . … ,, ' . . .… . . & …. … . . . & : τ … » .. … . :… …. » & … ι.… (' ..…. - … « .… , " .»… & &… :"… . '… …! . .! >. …! . '… ' &… & € .… ,: , : .:… … να" οχι ' .": .! ι… .... « … & . & …, ή , . ι x & ζ" .. .! 3 |»? .‘ " : λ η… .! …. . «& .??? , ,… … - … … . … ., . , . " … . . .. »… ' …' 432 . ζ…" …" &! " &" …' ΄" » ' € ΡΜ." …' … &" '" ." ..! 3". , .» . . … … » α . » ν .… .… , . ' … «, - κ . …. ' ">" …. … - ' - Ωχ ? .] Χ ..- .* - & ς… . .! "Δ …: 6 Είναι σχεδόν βέβαιο πάς πολλές φορές στή µαθητεία τής ζωγραφικής περιλαμβάνεται καί ή διδασκαλία τής γραφής, άπαραίτητη στήν άσκηση 106 έπαΥΥξλματος. 70 γραφικός χαρακτήρας καί ή όρΘογραφία 106 Παγώνη βελτιώνονται βαθμιαία στό Πήλιο.'0 ζωγρά- φος Χριστόδουλος άντιγράφει στά 1846 τήν "'Βρµηνεία τόν ζωγράφων" τού Διονύσιου µέ στρωτό γραφικό χαρακτήρα. 'Δργότερα, άπό τό τελευταίο τέταρτο 106 19ου αίώνα στό σχολείο τόν ξιονιάδων γίνεται συστηματικότερη διδασκαλία. Δάσκαλοι άλλοτε είναι ντ6πΙιοι κι "αλλοτε έρ- χονται άπό διάφορα ήπειρώτικα χωριά, τή Ζίτσα, τή Βούρμπιανη, τήν Πυρσόγιανννη, τό Τούρνοβοκ Τήν έποπτεία τού διορισμο6 τόν δασκάλων είχε 6 Μητροπολίτης Βελάς καί ζο- νίτσης. 'Η µισθοδοσία γίνεται άπό τό χωριό. Τά σπίτια των Χιονιάδων είναι λιθόχτιστα διόροφα, σέ τετράγωνη τά περισσότερα κΞΐ;;ήµκαί μέ σχιστολιθική έπικάλυφη τής ξύλινης στέγης. Σπάνια έχουν έξωτερικά κάποια άπλή λιθανάγλυφη διακόσµηση. 'H γυναικεία φορεσιά, όπως φαίνεται άπό φωτα- γραφίες τού τέλους τού 19ου αίώνα, άκολουΘεί σέ γενικές γραµµές τή φορεσιά τής πε- ριοχής Κόνιτσας. Κατά τήν ίδια έποχή στούς άντρες έχει έπικρατήσει ή εύρωπαίκή φο- ρεσιά. Προσωπογραφία, έργο τού χιονιαδίτη ζωγράφου Θωµά Μαρινά, παριστάνει άντρα πού φορεί κόκκινο φαρδύ φέσι μέ μαύρη φούντα, άσπρο πουκάµισο, σκουρογάλαζο γελέκι, όµοιόχρωμο έπενδύτη καί πιθανό φουστανέλλα |άπεικονίζεται ώς τή µέση/Ξ5 'Από τά στοιχεία πού έχουµε σχηματίζουµε τήν τυπική είκόνα τής ζωής όλων τόν μικρόν όρειν6ν χωριδν τής"Ώπείρου, χωρίς τή λάμψη µερικδν ζαγοροχωριδν. Η …Γ…ΤΙΠ ΣΥΣΣΩΜΛΨΩΣΗ TQN ΖΩΓΡ…π Γιά τήν έπηγγελματική όργάνωση καί τή διδασκαλία τής τέχνης στούς Χιονιάδες δέν υπάρχουν παλιές γραπτές μαρτυρίες, πράγμα πού άφησε έλεύΘερο τό πεδίο γιά κάθε μορ- φής είκασίες άπό τίς δποίες δέν ξέφυγε καί 6 όποφαινόυενος. "Επαγγελµατική όργάνωση καί έκµάθηση τής τέχνης είναι άλληλένδετες σέ μορφές χειροτεχνικ6ν συσσωµατώσεων κα- τά τήν Τουρκοκρατία. T6 έΘιµικό τους δίκαιο καθόριζε όχι μόνο τούς όρους άσκησης 106 έπαγγέλµατος άλλά καί τίς συνθήκες καί τά διαδοχικά στάδια µαθητείας μέ τή βαθµιαία άνάληφη όλο καί µεγαλύτερων εύθυνδν κατά τήν παραγωγική διαδικασία. 'Ο Εύρυπίδης Σούρλας µιλάει χωρίς δισταγµό γιά 'Αγιογραφική Σχολή τόν ΧιονιάδωνΞΒ'Ο όρος Σχολή έδδ είναι άβάσιµος είτε μέ τήν έννοια τοπ 'Βκπαιδευτήριου τήν πάρουμε είτε σά μιά "σχολή" τέχνης μέ πρωτότυπο καί ίδιαίτερο όφος. Πιό προσεκτικός καί πλησιέστερος στά πράγµατα, 6 Γεώργιος Παίσιος μιλάει γιά "μακροχρόνια σειρά τής Οίκιακής 'Αγιο- γραφικής Σχολής τόν Χιονιάδων"ξ ΜΕ τόν όρο΄οίκιακής…άποκλείει τό ενιαίο έκπαιδευτή- ριο. Οότε μέ τήν έννοια τής καλλιτεχνικής σχολής τόν χρησιµοποιεί γιατί 6 ίδιος μέ πολλή σεµνότητα σηµειώνει στόν πρόλογο 106 βιβλίου του: "Κατά τήν σύνταξιν τής πα- ρούσης, ήµείς, µξ έχοντες είδικότητα τινά περί τά τοιαύτα, δέν έπιχειρήσαπ€ν νά έπι- 7 φέρωµεν κρίσεις έπί τόν έργων τόν Χιονιαδιτόν 'αγιογράφων. Τούτο είς άλλους έναπό- κειται. "Οσα έγράΦαµεν καί γράφομεν σήµερον περί αύτόν, ταύτα άναφέρονται είς τό ίστορικόν τής 'Αγιογραφίας µέρος καί άποβλέπουν είς τήν έν μέρει πλήρωσιν ένός καν νού, τό δποίον έδημιουργήθη άπό τής άρΧής άκόµη τής έµφανίσεως τής τέχνης αύτής είς τό χωρίον τούτο". Είναι φανερό πώς µέ τόν όρο ΄Δγιογραφική Σχολή έννοεί τήν άγιογρα- φική παράδοση, πού πραγµατικά ύπάρχει στό χωριό του. 'Ο ίδιος σέ πολλά σηµεία τού βιβλίουντου άναφέρεται σέ διάφορες "γενεές" ζωγράφων. 'Βπίσης 6 Παγώνης, όταν τοι- χογραφεί στά 1802 τήν "Αγία Μαρίνα Κισσού, γράφει στά κιονόκρανα τής μεγάλης αύτής τρίκλιτης βασιλικής τό ίστορικό τής άγιογράφησης καί δπογράφει="Χείρ δωρεούντος παγούνι κωσταντί χιωναδάτι έκ φυλής πάξαλάδες". Νιόφετος άκόμα στό Πήλιο κρατάει τήν ήπειρώτικη προφορά τού όνόματός του καί σημειώνει τόν τόπο τής καταγωήής του. 'Αργότερα, "οταν έγκατασταθεί μόνιµα στή Δράκια τού Πηλίου Θά ύπογράφει ός "δρακιώ- της". Είναι συνήθεια τόν συγχρόνων του νά σηµειώνουν τόν τόπο τής καταγωγής των. 'H Γαλάτιστα, ή "Αρτα, τό Φορτόσι, τό Καπέσοβο, οί Μηλιές, τό Νεµπεγλέρ καί πολλά άλλα μέρη συχνά έυφανίζονται σέ έπιγραφές άγιογραφωΞν]΄3ί*όαµαρινιώτες πολλές φορές βραχήραφούν τόν τόπο καταγωγής των µόνο μέ τά σύμφωνα "σ.μ.ρ.ν.".Οί χιονιαδίτες ζω- γράφοι μέ πολλούς τρόπους σημειώνουν τήν καταγωΥή tongs " έκ κόµης Χιονιάδες","έκ Χιονιάδων","άπό χωρίον Χιονιάδες","έκ Χιονιάδες", "Χιονιαδίτου", "Χιονιαδίτη", "Χιο- νιάδες". T6 πιό ένδιαφέρον σηµείο είναι, στήν έπιγραφή;ζό!ΐϊοσδιορισµός "Εκ φυλής πασχαλάδες".'Ο Χριστόφορος Περραιβός στήν "'Ιστορία τού Σουλίου καί Πάργας" πού τύ- πωσε στά 1857, γράφει στή σελίδα 17 " Βίς τά τέσσαρα ταύτα χωρία ύπάρχουσι διάφοροι φυλαί, φάραι κοινός όνοµαζόμεναι".Σέ άλλα σηµεία τού βιβλίου του άναφέραται στή "φυ- λή" τόν Βοτζαραίων", στή "φυλή τόν Ζερβαίων" κ.λ.π. δηλαδή σέ γνωστές σουλιώτικες φάρες.'Επίσης 6 Γεώργιος Παίσιος σέ πολλά βιογαφικά σηµειώματα γιά χιονιαδίτες ζω- γράφους σηµειώνει δίπλα στά δναµατεπώνυμά τους "έκ τής γενεάς Πασχαλάδων","έκ τ"ης γενεές τόν Τσατσαίων Πασχαλάδων", "Μαρινάς". 'Η έπιτ6πια έρευνα, σέ συνδιασµό µέ τίς ένδείξεις τού Παγώνη καί τού Παίσιου ξεκαθάρισαν τό θέµα. Οί ζωγράφοι τόν Χιονιάδων δέν άκολούθησαν τή συντεχνιααή έ- παγγελματική όργάνωση άλλά τό χωρισμό σέ φάρες, κοινωνικές δµάδες πού στηρίζονται στήν κοινότητα καταγωγής άπό τή σειρά τού πατέρα. 'Η "φυλή" τού Παγώνη καί ή "γενεά" τού παίσιου είναι ή γνωστή φάρΞµέ τήν Εσωτερική της διάθρωση καί έεραρχία. Τελικά άποδείχτηκε πώς οί χιονιαδίτες ζωγράφοι ός τό τέλος τού 18ου αίώνα άνήκαν σέ δύο… φάρες, στούς Πασχαλάδες καί τούς Μαρινάδεςο Στίς άρχές τού 19ου αίώνα δηµιουργείται ένα παρακλάδι τόν Πασχαλάδων, οί Τσατσαίοι. Γενάρχης τόν Τσατσαίων λογίζεται 6 "ί- στοριογράφος" Μιχαήλ3ςΒασικά οί φάρες τόν Χιονιάδων παραµένουν κτηνοτροφικές, μέρος µόνον άπό τούς άντρες τους έπιδίδεται στή ζωγραφική. Ο! Πασχαλάδες κατοικούσαν στή , . ο ' , η " ? ι συνοικία που βρίσκεται βορειοδυτικά άπό το κέντρο του χωριου καί ειχαν κοινο τους … … . ι …. . . . . …… …". …, . ο"! … …. ….… ,, 33… …, , .… .… ,… ,… …'. ‘I (, . ς ο» … »! … & . .- … » …. , » « …- … . z … > η… . …. » …! .…… η , ' . …. …ι , ο …! …? χ » ι € … γι Ε . , …… … … ………Έ, . .. ,.…| …! … …] , - … ‘I … . …. …'"? …. …ι … … (: ., …» …». ‘I …… »… …ς… …… .… ! …Χ [ι … ξ …… …! κ … …! »… … 1 … …… …… " " " λ .. … … - … . .: : .. ' .! ,… .! Η: , .. ξ κ 3 … … … …ι . … . . … … … ν …- …: …" ' =: | .… :… " …. " ' «: . ' « … … " « .… ,-:.. …. | .. , . '- : | . . &. ι .… ,…" | , ι . .…- : . .… , .. . . …. .… ». ι | & , . … ., κ… … ! . ι . & - r "…. … " 4 …' 'Η … .… ε…, …ι .… & … » …. . ,. ,… .… … ι… … ...… . & γ .… … . … .. .… … .. . …,, … . . … . . . …. . ξ … …. μ….. … …'… … :, . . ό…. . …. « .… . ». ι . .. . " - ι ; . I "| . …' ".… ' 4 : γ .' | ' l N ' , , . . . - . . . . . . . . . « « 2 & : … € ». . « … .… . .. …, . .. . . … . .. …. . .. .… ,. . .… . .… ,… … .. . 1 .… .… .. … . . .; υ . αν… .! . .. ΜΙιΛ : & Ν & " να .. …. … ., - -'-- .… . …;… -ι.… ή)». :… … .» … . … . . > " | : ς-ξ'3 "ι : . » ι …. ι « . « … η .. … ……«… ι … ι … … ς … … - … .…'ι…! …: Γ… … ' ' '.- … ν J . » . |… … ". .. . … … … . …… ,… . ..…. . . . . . . . .. . ..… . ." '… ' . « . " - …… '- ' …' . ζ . ..… …; … ι …. … « … . … , … … ". γ … & … " 3… ΄. ΄ " … '……ι,΄ : ΄ ΐ΄ ΄ : … ~ . .. & .. …….΄" ...… ». & € … … 1 & ι «, & ο . , .… ., . , . .. .. * . . . ,. ,, ,, , . . κ … …' &… .! …ι …… …, , …. . .… … . …μ … .… . ο. . * η. ι »… «, … « …… …. "Ό… … γ . |… …. . .…0…… …. .… .. .. …. ό…. . .… . .… … . … ". , , Ξ . « 1 ,. ξ , . & η. .. Χ - …… ,… . . … .……- . . .….. . .… .. …, . …. , … … .… . , . -… . . , … , . …. … … µ,… « … . ξ . , . .. ε, … , . …… …' . ……. …. , ,. …. … …' . …, , …… …. , ,… … … ί & … . ., ,… ,… . . …, . ο… ι.. … ' …… … "| … … ε . ι …, , . .… . ,… . , . .… … . , ( » … . ς . … …. >. . . . . . .! . - . . » - - , ο ! …, ι κ .… … … … . . … « -.' " &" ' ' "…,! Ξ ΄ . " ΄" . .! . . . . r … 3 ν &, ( ΄ " υ Η) . . . ,… . ……… …%ΜιΦΛΜ…ω… ή" ,, ., , . Ρώµα | ΐάΐΛ…, ' z … & . ,," …. &… … ..… »….» .- . - « . ι ». - …: τ'" . . π "νι ! ," , ,,,: , , , , . . . . , . . . … . τ...… … ς &… . .. .. …… . « … …… . .Ι …! . ..…. ,… : .… … . … ."… ,, & ,, .. … …… " .. & ,… . , |, …, & « | « . « ' | ιι ι' : - , …. Ν . .. »… .. . … . & … . .… ,, . ,,, ς …. … . . .… …. . "." .- … » κ τ & : . -… . » , .… ' ζ & . τ' , Ι'" " ' : , ν', ». . . ς ι . ' ' … . . . . » . … . . . . χ . . - …, … . Δ . Μί 1…" λ ΄΄ . " Μ …" - " , . … …- ,! . . ? &" Ν >… …? &; εκ… δεν % άπλα Μ|ηοφ'…ο |1… &… . , | … ι … η κ ! ψ7Ψ+'(??Μ "&…".ή( . ' …' s … ( .. κ η .… , . . , . . . ..…. ..- . κ . . -. . - . …' .' " …. & . . …. & . "… ~ Au = Τ… …' . ' . . . . .»… . . . … , … . . . . - . > . …. . - . . . .. & , , .- . : : …' …' …' » » . … ι » , . . ; . | | - ι ' . . . . . . . , .. -. κ , … α α ι κ … … :=." * .… . …. ., - κ "αν . … . .. ' .… . . ο . , … " .. . . & ' γ … . - u I 8 έργαστήριο, όπου γινότανε καί ή µαθητεία τύν νέων ζωγράφων, Ένα πολύ ψηλά κτίριο πού οί ντόπαιοι τό Ξλεγαν"ή πούλα τύν Πασχαλάδων". 'Η πούλα τύν Πασχαλάδων Επεσε τήν ξποχή τού Μεσοπόλεµου καί στή Θέση της Έκτισε καινούργιο σπίτιϊπάράξερισμού 6 συνταξιούχος δάσκαλος Στέφανος Ζωγράφος.'Από τά µέσα τού 19ου αίύΐα πολλοί εργά- ζονται καί στά σπίτια τους. Σώζεται σε καλή κατάσταση τό σπίτι όπου έργάσθηκαν οί Πασχαλάδες ζωγράφοι Γεώργιος, Ματθαίος, Ζήκος, Απόστολος, Σωκράτης καί Κωνσταντίνος. Οί Μαρινάδες κατοικούσαν χαµηλότερα καί σώζεται, άχι σε καλή κατάσταση, τό κοινό τους έργαστήριο. Πολλςνί παίρνουν γιά ξπύνυµο τό άπαγγελματικ6 τους Ζωγράφο.ς. Στίς άρχές τού 2006 αίύνα εχουµε σίγουρη μαρτυρία πώς 6 Σωκράτης Ζωγράφος διατηρούσε έρ- γαστήριο καί στά Γιάννιναζ9Στά εργαστήρια αύτά οί µικροί μαθητευόµενοι άρχιζαν άπό βοηθητικές δουλειες, δπως τό τρίψιμο τύν χρωµάτων πάνω στό μαρµάρινο "τριβίδι" καί ή προετοιμασία τδν έπιφανειύν, ύστερα προχωρούσαν στό γέµισμα όµοιόχρωµων άπιφανειδν καί διαδοχικά άναλαβαίναν πέΐσσότερο ήπεύΘυνςχ καθήκοντα ζπου νά φτάσουν στή σχεδί- αση καί τό ζωγράφισμα λεπτομερειών. 'Η έργασία έδινε στούς χιονιαδίτες ζωγράφους κάποιαν άνεση οίκονομική καί κοι- νωνική Ξπιβολή. Μεταφ€ρω έδύ περιγραφή τού 1947." Στή µετάβασή µας στούς Χιονιάδες έπισκευθήκαµε καί τό 'Αρχοντικό τού Ζωγράφου. Σεργιανίσαμε τό "Αρχοντικά αύτό, &… πως βρισκότανε τήν Εποχή εκείνη, τριγυρίσαμε τίς κάµαρες καί τούς όντάδες, περιερ- γασθήκαµε τήν όµορφη αύλή του πού ήτανε στολισµένη πό λογιύν λογιδν τριαντάφυλλιΞς, ΙΙΙπεριεργασΘήκαμε τούς ζωγραφικούς πίνακας πού ήτανε άκόμη -µερικοί άπό αύτούς- κρεμασµένοι στούς τοίχους τού μεγάλου όντά με τά βαρειά στρωσίδια καί τά µιντ€ρια του, φάξαμε τίς παλη€ς σκαλιστξς κασσέλες πού ήτανε φυλαγμξνα δευτξρια καί άλλα προ- γονικά κειµήλια....καί σ΄δλόκληρο τό χώρο τού σπιτιού πξιχυµξνη µιά άρχοντιά καί Ένα ξεκούρασμα τού ματιού με τίς γλάστρες πού ήτανε κρεμασυξνες 06 δλα τά παράθυρα τού όντά, γεμάτες µε βασιλικούς καί κατηφ€δες.#ηΐξπί στό ρημαγμξνο Εργαστήρι τύν Μαρνάδων βρήκαμε τό καλοκαίρι τού 1978 στοιχεία πού έπιτρ€πουν τήν άνασύνθεση µι"ας παρόμοιας είκόνας, τόν μεγάλον όντά με τά παράθυρα, τήν πλουµισμξνη κασσΞλα, καί μεσα της µερικά άπό τά κειμήλια πού χρησιµοποιούνται στήν άργασία αύτή. ... 13 'Από τά µεσα τού 19ου αίύνα οί ζωγράφοι άνεβαίνουν κοινωνικά καί άρχίζουν νά παίρνουν άξιώµατα. ‘0 άγιογράφος Μάνθος Ζωγράφος,"µεταξύ τύν ίθυνδντων τού χωρίου", πρωτοστατεί στήν έκλογή τής τοποΞΞοΞΞς-ΞποΞ΄Ξζ,έιοθεζ-=ό.ιαι!Ξύργιο σχολείο 215- 1858. 'Ο Μιλτιάδης Κ. Ζωγράφος ΄ρωτοστατεί, 1905, στήν άνξγερση τού νεου κτιρίου τού Δημοτικού Σχολείου. "ΔλλΞΞ΄όµότεχνός τους, 6 Νικόλαος Παπακώστας είναι, στά 1912, ταμίας τής 'Βπιτροπής γιά τήν άνξγερση Παρθεναγωγεάδυ. Τώρα πρέπει νά ξξετάσουμε γιατί οί, άρχικά κτηνοτροφικές, "φυλές"τύν Χιονιά- δων ξξελίσσονται σε µικτές, χειροτεχνικ€ς καί κτηνοτροφικές, χωρίς οί ζωΥράΨ0ι τους νά άργανωΘούν σε ίσνάφια, ξπαγγελµατικξς συσσωµατώσεις στίς όποίες κριτήριο συμμο- Ας 26λαΔΜροΏΛ ας ςρΛΐ&:ι ςΐαλλιγππ;τ εξ …αν… ΛΞςφοε€: Ξςς€ ρκοςςι κ…: ξΏΓο "α Με… ς…» Ξςεγςοα:Λ:αν "!! πτ::ς€ λκνοοιεΞΛνκς6 εας ;&μ…οιΐμώΓ:ζΐ …ποςς ος ς…ιΌΐ!ωΡ Αρης …ρδα πΏΞαε: "ξ ΞιτεξαοπΒς λΓΤςξ υς€ ςπΛτχρ κιΔΛο&υοώνκζε) .ΐώ,ιζ-ξΞΛ ,τσΛνΞ… ;δ;ξ= &α!!ς:ϊ ιΞ€ …Ξ:τ:µ';Ξ' )τς ερΛ ςΛςλευαύ ςυηεΛαΑ .;ςέπ' ισα νυποιτκομ εΧ0Υ€ΡΟΠ' -ΞΥΥο€ οµρ:ιΧΛρΨ &) € o ;:κυγαο€ υαπ?Ξ8…::έ ϊΓΛΨΓ' "(η .. … . n ' ι » ι --- 1998' …ο Ήργεμςςυό Χ… χΜΛυξόο€ Όωίο…ξπιιξ= :;ς;δ οξ2; ?λξΑ-.;3 1µς 5200 Χ:τΌζ.υ . χ-.....- π,Ά πµ. ". #" ΄ π0αιΟ&…::€ς αερα ξκχολζ ςΞ΄ εοκοοεαςε€ €:υπ =ξ χε τ=Ξ-τς'ΧΨΐΛσΐωλτπ µλογιζσ =&ξ καζδΛοπΛ ςςΓςΠα:α' …ρ ςλµυΑΌ=ώοέ ήςαΐο€ ;9Λδςώυς*"πες6ςξ {an {qannlnn qou λω=ςαπ…' .Υπς ές ΠΞασ ιο… 330» αςζΛσ ος κΝλςξ::τ ςΛερας:ο…» ΧσΡΛω:Ρκς &πς υ…ζχ",Λ Ας Πςοα πως Μπανκς ?:ς Αζ κεεπςγτπ Μορ ςυ;αευυκοτοςΛ«:τ αερα ςυ;τκκσ αριύ' ' … :αΌρΗοτα€ εςιρΛα€ ιζΛ πε ςγοΛ ρι€α εξ κκυςρΠΌα' :ρΑ κγοΩέ:απΞηυ κα…ωξν:' κ'ς (τ'; ,ιΛξςωΛ ρ0ρκαπε φ? καγοκσςων 41€ |;ς6 αιονΧτς :ορ ςπ::αξκμ…Α εςΛ ΐΛσηωη΄…Σέ πε…τς …πΜ:Λ%εΛο !Ολ6ιύ3ν {ma ! ι ι έ ' ει… οΑ:Ξ λ:πΐε€! ως Άσ…ιµτκΩξέ …ας κα;πώξ;ε€-πΐν.ζ ….. ξ=τ ςεχσξοαοπ: tog π:ετυ€ πξ ;ςι λγτΩ::εζ χςς ΞιαΛε κΌεπα.τςαι€ ιζ 9γα άς π:…ξθούα ΑοΛτκς κετΠργττ""κας αδργςκγωίο ;; ιΏυυ κος οππ:τος ζΡΐΧΩΉξΛμ ;τς ςΌΧσΛ:τξ ι:ς &…3 ψ€ςαπε ;ζ€ κα;υς€ αΧαγναιξς καα«ςγε€ εντ μεαΛε .ογαλπξΛυ ?εη:ξΌν: »αζ "γγσ κβο… 4Ότι:υπ'Λου (one {orXGn' ιο πε;π.ηο Ας… :… ια "…ετσ α:Ώπιπ>εσ καν :: πτΔ:;οτ… . Η 8 . Ό . . . | ε|ξιιι:.οΑ:ς…ς«απε &ορς ςωλυα1ν;υξ€ …ςΛσεα€ "ος υ::Λε %κςπ -πεΌτκος ςπς αςιοξς… λαυθρκσπ' …ςτ ς!!οοώυ αρ;ς κοκ ;υό 9ξσΛε αεογ:;υξΛ: η; γυ!ιΔΛ ,ςΑ.ξ» ιυττήςαώπγγγςς » ;ώ€ υοε.ε;:αΛ. ιρΛ ςπα;ρ ςκες…: :υνέΛυςααπι :ς€ κςΗαυε€ κας {vat ς;ιζ,…:; ;ε©νευ… =κνυκι…9ξκ…:ι (ιζ ες .γυΧοΛε|νς ισα &…υςαοΛ' Χςυ;ταΛς .": εξ .; :-Αξτςς «Φις. ο- ΛωΛτκ4 ςπτιο;ξ' χεισ:ςτΜ ςγς κςύ&ιοαφξ κος ,δς;-… χερ πε Ξςα:ρ πα… γιορ… ;νςαπς ; Η µπαρ µε ί&Ή%ινΜξ%Ώς8% ………µψψ. "ΞΛωΙφΜ;ΜΛΟΠΓ!ξ κ.κ. ως… -i M’fé’ffif‘ifimufmm¢fiyr (U ’m Maw/Caz κ………»=ν ,… ?ΐφΜΛψ… "… ':ξκΘ12&;Μ/Μ .Μ.:ψά.… η;…ι.-οο.. ο… ε.". ζ- γ Ξ%ΦΛπ4μςα…ας#σΨιψαιπσψρµΑµραιρα4χυοαηψυσςςαωηµιξας??νπυυηαφνζαµππ…Λ ςµΓ>:…ςτξ; ν;;ςυ?04(ΨΨ.βΉγ€ϊΐ"ΘυιξΌψΈ'ιΘξψΚΉε=&ξξ1οµωμςηρςωπςξω ω(ς 9υυπς…&µη …!οτ|κ :… …:ς …ι=ΜψΜΜα%'ρΜ…ψ4… Μα…… …….ψω …. . ξ.."ξ%ΥΕ ΜΕΉςΜ'13…7ψΜΜ…΄ΐΈψ ψ…" ζ!Ώ=>ί[ΏθΩμφω .--):.…ιι ζ'."- ι 109€ ΐυ…π…:Ξι:ο' µογγξ,ζ :ΙζΏΛυΛΛ ιΐς ς ξΛΐΈΟ (q ςκσ?…ε,π,…τκς ιυηΐ :ωΑυς3 %… …[3 |]? …' 'Ρ.=ι'.ξΈ…:'.- Κιϊ&ΟΓϊΟΞλζ!Λ Χ-…!Ώι.ϊξεδΩ πα". .)… .Ξζι':Γ; Εξ." -…. :.": ϊ '…΄ι'Ι.';.;Ωιυ';Ωΐ .; , αν: »" |. & .€τγςςεΞ …"λοςώοτ ςεΈοΛτοΘ … ;;υςαΞΨ …ςεο- Ιπξ':…7ωι …ν. χ.ψς κτς ΐΜΛαξπαξςΛυζ' χφπ:αΓ …ς ω:ς ω:ς:#τ ι0Ω€- ΣφιιιοΓ α… κσ.ζ κ…;ςα:σι' ιζ - {If ξκΩ… …ψ!ζ…;ώ;αα ος =…πι?ξτοΩΧο€ ρςςέαγο€ ςξ=ωαΛοι χ…λςΈεοζ"ξ;ρ ές πξώα ιμ1 . ι=.π; .- γ,ς ζ'3ί… (hi 14660 it” πετρτςνιΠψ3 καε πει gear -ξΓ ζΞξν…ί γ:γιοµτιΓ; -ετ;0 …:.;)επΓ;ποΩ Ο . Ψ » . . Η ' ι κ εγε:8…η… :υζ?… ςςµ ΕαοΧα?ξχωΛι' . κας … ξςΛ ….…;π μςωΑ Ξλςαε I‘ . ;>α:οιςπν… α'ο: Αγάς; "ι κτς ? πα ς. ςι εςΛ πΞ…] ;…!;ι …Α= ι… τυχη φνχς κ:ςιΐυ 5 9 ΄ τοχΒς|είναι η άσκηση δρισμένου έπαγγέλματος καί όχι & κοινότητα καταγωγης άπό πα- ΈΞΞπη σειρά, παρ'όλο ποό "στό τέλος τοό 18ου αίόνα βρισκόμαστε µπροστά στό φαινό… μενο: ή κτηνοτροφική πατριά, πού ή συνείδησή της όταν σχεδόν άπόλυτα δεσμευµένη άπό τό ένστιχτο, τώρα κάτω άπό τήν έπιροή τών όρεινδν άστικδν κέντρων, έλευΘερώ- νεται άπό τήν άστική ίδεολογία"ξΌΉρδξα άπ'"ολα γιατί οί "φυλές" τόν Χιονιάδων εξ… χαν µικτό χαρακτΞρα, άλλα μέλη τους -τάχπερισσό;εραε"πάρΞΞένουν κτηνοτρόφοι καί άλ- λα γίνονται ζωγράφοι. Δέν ξεκόβου»΄ πό τή "αυλή" τους γιατί & δεσµός, στεριωµένος άπό μακροχρόνια΄παράδοσης΄αντέχει στίς άλλαγέςχτΒν*αυνθηκδν, έστω κι άν δέν όντα- ποκρίνετάι/πίά΄στίς άπαιτήσεις τοδ νέου έπαγγελματικο6 προσανατολισμο6… οί χιονιαδίτες ζωγράφοι, άν καί προέρχονται άπό τρείς φάρες μέ κοινότητα κατα- ΥωΥΞς άπό πατέρα…έχουν ποικιλία έπόνυµων. Λδτό όφείλεται στίς συνηθισµένες τόν έπο- χή έκείνη άλλαγές έπώνυμου. Μιά µερίδα τους παίρνει τό έπώνυµο Ζωγράφος, όπως γί- νεται σ'όλόκληρη τήν "Ελλάδα καί μ'άλλα έπαγγέλµατα= Βαγενάς, Χαλκιάς, Σαμαράς, Ξα- ράφης, Μαραγκός κ.λ.π. "Αλλοι χρησιµοποιοδν τό πατρώνυμσ, Κώνστας Θεοδόση, Ζήκος Γεωργίου..Πολλοί Μαρινάδες όπογράφουν μέ τό έπίθετο Παπακώστας. τέλος, άλλοι κάνουν λόγιες "βελτιώσεις" 106 έπώνυµου. 'Δπό τήν οίκογένεια Καραγιάννη κατάγεται & ζωγρά- φος Μιχαήλ Καραγιαννίδης - & δάσκαλος άδελφός του προχωρεί περισσότερο, κάνει τό έπόνυμστΜελανίδης /Καράς = µαόρος=µέλας|. 'Ο γιός τοδ Παγώνη δπογράφει γιά ένα διά- στηµα Παγωνίδης γιά νά τό άπλουστέφει άργότερα σέ Παγώνηςΐ5Τό όνοµα τόν Τσατσαίων ξεκίνησε άπό παρατσούκλι.'Ιδιότυποιείναι οί µετασχηματισμένοι χαϊδευτικοί τύποι. βαφτιστικδν δνομάτων= 'Αναστάσιος-Τάτσης, Γεώργιος-Ψζότζος, Κωνσταντίνος-Ντοόλας. Οί σχέσεις άνάµεσα στίς φάρες δέν είναι έχΘρικές, άν καί σηµειώνονται µερικές 24 φορές έπαγγελµατικοί άνταγωνισµοί καί προστριβές… Συχνές είναι καί οί έπιγαμίεςΐ΄ 'Η έξωγαμία, δηλαδή & γάμος άνάµεσα σέ άτομα άπ5 διαφορετικές ένόσεις αίματοσυγγέ- νειας, όταν σέ παγκόσµια κλίµακα έπιΘυμητή καί πολλές φορές έπιβεβλημένη γιά λόγους είιγονίας ποό είχαν διαπιστωθεί έμπειρικάξύ'Υπάρχουν καί κοινές φιλικές Φωτογραφίες Μαρινάδων καί Πασχαλάδων, σάν αδτή πού δημοσιεύεται στό βιβλίο τοότο. Η ΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ APAETHPIOTHTAE ΤΩΝ XIONIAAITQN ΖΩΓΡΑΦΩΝ 'Απο΄τό μικρό α6τό όρεινό καί άπομονωµένο χωριό ξεκινάει ένας καταπληκτικός άριθµός ζωγράφων. '0 Γεώργιος Παϊσιος άναφέρει 31 δνόματα καί 251 έπιγραφές. 'Από τότε & κατάλογος εδρόνεται άπό άλλους έρευνητές."Ετσι, προστίθεται µιά έπιγραφή του.? 1'7'79,)΄.µία ποθ 31785,2%όο τοι? 18139",η μία τοι? 1843 καί δύο τοι? 1853,ο χωρίς όµως νά προσθέσουν καίνοόόγιο όνοµα ζωγράφου. Σήμερα, δστερα άπό πολλές προσωπικές έρευνες πάς είναι γνωστά 6Ώ…δνόματα ζωγράφω;ξαχωρίς νά άποκλείεται νά ύπάρχουν καί άλλοι. "Επίσης δεκάδες άδημοσίευτων έπιγραφδν. T6 σπουδαιότερο όπως είναι πώς, Eva οί χιο- νιαδίτες άναφέρονται παντοό'μόνο σάν άγιογράφοι, σήμερα γνωρίζουμε τό έργο τους σέ … . . " » . . . . . .… .… . .. , , …. .! .: … . , , & & πχ κ "& :. , . … . .! . , ο.) ! , … κ : ο. . ; κ …. ,…(,-ΐ.,...'..,΄,. . , (. . . ,, … …? ,. . ., πχ . : …! & … ! € » … ,… γ I :» - I - ,| | : .! - ξ . "&; ΄…΄'- & . ,… .… &… , '!ήΙ …… _ ~1 «, & J "' .! " S” ζ &? ! ψ… . …. ".! = .! . ν. & … ο… & ! ω … :" .! ' . τ. '. . - .» .; …' - Η. αν .… . . ι : -, -, . . … ι …! &… & ' κι : ?) Χ., ι ! ,. ' ' ό » …' …! :? ( : ΄ (f... DJ - … ! 11… … … , ., « ! Σ… ! & ..- " (| η… Α' ] . Σ' ".… : ΄! " . '. ΄ J J ' , "΄ -ι '. ΄ .!΄…΄ .. ' ι… » & ?… …, … », , . … .… . .… ": - τ.. , . , , , - μι … . . - ν η! » ! ι -- …. « & ω ! ς " ι ,, η . 4 » … … '…« | ' . . »… -. :. »: "' .| .ι : …να .: ..|., ' , .ι . & …. 4 , ι … € ! Ψ Δ , ""|:- .Α "Έµα… . ,,Ξ. ,. ."… τς , » 3 … J » : . ]. .. ." ,… . .! . .! , … & . .. : «. . * * & . . . : . . . . - . " J: . ξ . … &» ,‘I … . , .] . …? Τ. »! … ν … …… …… : α . a «a …. ρ.? ε' …" .! … . :… - …" &" …. . . & ι . » ' | | ι - » . . "Ν … ."… ' : ', .. . ". Γ & ' "& .1 ..… …. . . . , .! , . &. », » ί΄ζμΐ΄ i f . , . " … 1 Ώς. ' &, …' .… ' ι & » .... . . .." , . … η Ξ »… ι ' ν Δ΄ " " € & " … "…γ ' . ΄# ' ι ΄…"…΄.= " ΐ "| ' …'. » & ;» Δ . … "& για ' ' . .… … » ' …- -.ι …': .. ι « κ … «. . … α … … & - & " ' …' ' …! ' Γ .? ΄., …' & . . ' Ζ' «" ά"… .... . . τ Ε 4. &… .… (| .! I " Η . .» « | ιο (.. ,, - ι . » . … . » - ι .. ε . & :" ' : …' . - ….…,,.:' .… - - g |. | …… …; , & »… . … » . «. & . = & : " ".". ;" Η… ' …' , ΄ι…- - γ,] " '… . ». παρ.. ' . : ' ιν …» η & ' …'- & δ & ".5 J ν ' η; ) .: ' . .] … … -- .» .… .… ;…ι ., ι … «… Φ … … … , …. , . … 1 …Τ; , | | | I JV ,1 a». J I ,; ,… ,. . ; n ή ι , : ρ - "& " : τα … …' .. | . : … -- w . . - , .' &" ,"… _ , ι . ,ο; ι … .… … . & & ΄ . .] ,.1 .! Χ . | . κ' . ά…… χ . « , "9 (τά/…ω ή"… & "Μι/ΜΜΜ & κορη … |» . . Μ ως; Οι. … με" 62% [ψάξε/Μ νγ% "να… οέ…Μ ΄ . Μ …… αψ…ιψ , "& να "να… .… …. νπ>γηΠ"-- …… . Ώ &. . € ' . . κ.…- α. ,… … " .! .: ν …!…) . «Χι ,. . . , ,: |. , … ε'," ,, _ a" Σ & , « 1 ή . " ' " ’ Η . . …: ' ‘ . ι. . . . .! .… νι . . , … . " ,… ϊ ' ΄. ' & ; . Ξ & Ο . ο τι ν ! . ,-ξ &… ι , ' !…"… … κ ! …, … … ι, . 1 > …… . . & & ξ. … & … ι. & ή . ΄?» .Η η (' »!) » | …. !. . .… ? νέα,? .. , . ( 1 Δ !- . a "Χ :… . | Σι 4. 2) .…. .. . > ". . Γ , .! & .. . ι & = Α & . » ' . » , . . .… &, &… ! " . ' Δ .» . . > 3 … . ΄ - w …- … ………ι λ :… αν …ι . … ,. ,: .…. …!… , , .. 1? ,: .; . κ . ΄ … . .… … …. . , .. … Η, Ν .:, Η , . & …' ΄'| ,, - ,? ' ." ."' | …! | . .. - ! ΐα-ε΄Οή Μι…- … Ρ.Κΐ΄έψ Wave/Lu... Ο… Μ/ίψ; ; &) 6. | ν('.« : Ο '; ."… 10 πολύ πλατύτερο φάσμα: τοπιογραφία, προσωπογραφία, νεκρή ξύση, διακοσµητική. Μόνον γιά τούς Παγώνηδες ξέρουμε περισσότερα, κι αύτά σά ζωγράφους 106 Πηλίου. Δυό αίώνες οί €? χωρικοί αύτοί ζωγράφου άπλωνουν τή δραστηριότητά τους σε πλήθος χωριών καί πολιτειών. Χ/| Στή Σξξ;ίτσιανη Καστοριάς, τόν Α6γερινό Δ. Μακεδονίας, στόν Πεντάλοφο καί τό γειτον.µ κό του υθό, στή Βήσσανη, στά πηλιορείτικα χωριά Δράκια, 'Ανήλιο, Κισσ6, Νεοχώρι, Μα- - |,. |, .., ΄…, ," κρινίτσα, µοδχαρη, 'Αγριά, στό μοναστήρι τής Κλεισούρας, στήν Πρεμετή, στή Ζίτσα, " , στό Κουκοόλι, τόχΣκαμν€λι, τό Τσεπέλοβο, τό Καπέσοβο, τό Βρυσοχώρι Ζαγοριοδ, στήν ΄… Πυρσόγιαυνη, τίς Πά ς, στό Μεταξοχώρι 'Α ας, στή Γκοντοβάσδα, στό ΚαλλιΏώνι Καρδί- / & & τσας, τήν "Αρτα, τή Βοόρ ιανη, τή M6 στα, στή Βλάσδη Μακεδονίας, τήν Κόνιτσκω Ξυϊ- Να ηκάτι, Γοργοπόταµογ Πολύγυρο Δωδώνης, Γιάννινα, ν Α νουπόλεως, τήν 'Ελεοδσα Πρεμ ής, Κόνιτσα, Μελισσουργοός Φζουµ€ ων, ουκλξσι Φιλιππιάδας, Σταροσκιάδι Πωγωνίου, στοάς κ Κήπους, τό 'Αργυροχώρι, τό ΑηδονοχώρίχΚόνιτσας, Μπισδοόνι 'Ιωαννίνων, Νεοχώρι "Δρ- τας, Νικάνορα Κόνιτσας στήν "Αριζα B. ΄Ηπείρου,,Ψσαραπλανά, Καβάσιλα, Βρανίστα, Πε- , ΄΄..- κλάρι, Παλιόπυργο Πωγωνίου, κτίσματα, Λιγοφά, Σπαθαραίους Πάργας, Πωγωνιανή, Παλίό- ΄- ΄- ι/ ,… πυργσ, Δαφνόφυτ … Βίτσα, Μαζαράκι, Παλιοσξλι, Ράχωβα)χξκΞζΖστό, Δελβινάκι, Νεστόριος Α Γ..- Φραστανά, Βρµ6οχώρι, 'Αετόπετρα, Χρυσή, Μονοδξντρι, ' χερ σία Παραμυθιάς, Ψαρζδες ,… Πρέσπας, Δίλοφο, ΄Οξυά, ΄Ελεόθερο, Ελάτη, Δίκορφο, Μανασσή, …σποΞικ6, ΦρςΣΞ΄έΞµχά- δας, Κυψέλη Καστοριάς, Κουτσελιό, Κακόλακο, "Εξοχή, "Αργος "Ορεστικό, 'Λσπράγγελονς, ν . 'Ηλιορράχη, 'Ερσέκα, Μοναστήρι, Πρέβεζα, Φ01ππιάδα, 'λγρΞνιο, "Αγιον "Ορος. 'H παρά. αι.-΄΄ θεση τόσων όνομάτων, όσο κουραστική κι άν είναι, δίνει παραστατική είκόνα τής Enta— σης πού πήρε ή δραστηριότητα τόν χιονιαδιτδν ζωγράφων.Κατά κανόνα, όµως, μέσα στό ΏΐΞΐ:ξ/ κείµενο µπαίνουν µόνο τά όνόματα, οί τόποι καί οί χρονολογίες πού χρειάζονται γιά νά διατυπωθοσν καί νά δποστηριχθοδν οί άπόφεις το6 συγγραφέα. Λεπτομερέρτερα στοι- χεία, καθώς καί τή σχετική,σ€ κάθε περίπτωση,βιβλιογραδία θά βρεί ό άναγνώστης στίς (΄ΞΞΞΞϊοµπξς. Πρόθεση τής σημερινής έργασίας είναι νά δόσει μιά συνοπτική είκόνα καί νά ίρµηνεύσει τή χιονιαδίτικη ζωγραφικήο οι 6µάδες, τά "µπουλούχια", των μαστ6ρων πού άναλάβαιναν µεγάλα χτίσµατα είχαν µαστόρους µέ ποικίλες είδικε6σεις. Καθένα άπό τά μαστοροχώρια ήταν "ξξειδικευαξνον είς τάς οίκοδοµικάς τέχνας' άλλο Ξβγαζε κτίστας, πασταδόρους/διακοσμητάς/, µαρμάρο- γλ6φας, άλλο ξυλουργο6ς καί ξυλογλόπτας, άλλο ζωγράφους"ζ'Ωστόσσ, ξνδ οί άλλες εί- δικότητες άποτελο6σαν Ένα συγκρότηµα καί Εργαζότανε σχεδόν ταυτόχρονα, οί ζωγράφοι πήγαιναν συνήθως δστερα άπό λίγα ή πολλά χρόνια γιά νά πάνουν τή γραπτή διακόσμηση. "Ετσι, Eva τό άρχοντικό τής Ποόλκως στή Σιάτιστα χτίστηκε άπό μαστόρους τής περιο- χής Κόνιτσας στά 1752 µε πρωτοµάστορα τόν 'Ιωάννη Δηµητρίου?3ή ζωγραφική του διακόσ- µηση γίνεται στά 1759. T6 άρχοντικό Χατζημιχαήλ /Κανατσούλη/ χτίζεται στά 1757 καί τοιχογραφείται δστερα άπό 54 δλόκληρα χρόνια, στά 1811. T6 άρχοντικό Μανούση ξν6 12 πώς τελειοποιήθηκε πιά στήν τέχνη καί γίνεται πρωτομάστορας σέ δικό του συνεργείο. Φαίνεται πώς µερικές φορές οί βοηθοί ήταν άτεχνοι, κι αύτό δυσκόλευε τό ζωγράφο. ‘0 Θωμάς Μαρινάς γράφει άπό τό ρωσσικό μοναστήρι τού 'Αγίου "Όρους, στίς 2 Μαρτίου 1900 στόν άδελφό του Χριστόδουλο: "θά άποβάλω καµπόσους δεν ήµπορώ νά διορθόνο τεσσάρων άνθρώπον έργασία ρουχα καί πρώσωπα καί πληκτηκήν έργασία έκουράσθην .... έάν δέν έργασθώ ποίως θά τά τελει- ώση 6 τήχος καί τώρα! όπου έγινες καλά νά έλθης. διά 16 Πίκο του Γιωργη νά του κάµω τά έξωδα καί ρούχα διπλά νά έχη..#ξ9΄Βνας άπό τούς βοηθούς του είναι 6 δεκαοχτάχρο- νος Νικόλαος Παπακώστας πού σέ λίγο προηγούµενο γράµµα τού Θωμά πρός 16 Χριστόδουλο, 23 Δεκεµβρίου 1899, άπό τίς Καρυές, µετά τό ύστερόγραφο "καί άπο όλοιν τήν συνοδίαν μας έχετε τά άνίκοντα", προσθέτει, μέ τό δικό του γραφικό χαρακτήρα, καί 6 N. Παπα- κώστας µερικές χαιρετιστήριες λέξειςιΞη Μερικοί άπό τούς ζωγράφους, όταν έβρισκαν συνθήκες καλής µόνιµης έργασίας σέ μιά περιοχή, µένουν δριστικά έκεί, παντρεύονται ντόπιες, κάνουν παιδιά καί θεωρούν τόν έαυτό τους "πολιτογραφηµένο" στήν καινούργια πατρίδα.ΧΞ;ανιες είναι οί περιπτώ- σεις συνεργασίας χιονιαδίτη ζωγράφου μέ συντεχνίτη του ξζέ άλλη περιοχή, όπως τού Μιχαήλ πού στά 1785 συνεργάζεται µέ τόν Δηµήτριο Μπορμπουτζιώτη /= άπό τό 'Βπταχώρι Καστοριάα/ στήν άγιογράφξση τού καθολικού τής Μονής 'Αγίου 'Αθανασίου στό χωριό "A- γιος 'Ηλίας Νοµού Κοζάνης."Αλλωστε καί τά µπουλούκια τών χτιστάδων τής περιοχής, μ'"ο- λο πού οί κουδαρέοι ήταν όργανωμένοι σέ συντεχνίες, "άποτελο6νταν συνήθως άπό όδελφο- ξάδερφα τού Πρωτουάστορα καί άν περίσσευε θέση έπαιρναν καί κανέναν άλλον λίγσ>πιό ξένο"28ι H ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΟΥΣ ;ξ-:έγιΞγρξφΞΞ. Γιά.τίς ρίζες τής ζωγραφικής τών Χιονιάδων προτείνονται διάφο- ρες έκδοχές, πού όµως δέν έχουν σίγουρα άντικειµενικά στηρίγματα. Κατά µία παράδοση οί πρώτοι άγιογράφοι τών Χιονιάδων ύπήρξαν μαθητές τού Πανσέληνου. "Όσες διαφοροποι- ήσεις κι "αν δποθέσουµε πώς έχει υποστεί ή τέχνη τους άπό τό 14ο ώς τό 18ο, πού βρί- σκουµε σίγουρα έργα χιονιαδιτών ζωγράφων, είναι άπίθανο νά έχει τίς ρίζες της στόν Παναέληνο. "Αλλωστε καί μεταγενέστεροι ζωγράφοι μέ µαρτυρηµένη διαµονή στίς Καρυές δέ φανερώνουν ούτε Ελάχιστη έπίδραση τού µεγάλου τοιχογράφου τού Πρωτάτου. "Αλλη πα- ράδοση λέει πώς ή τέχνη τους προήλθε άπό τήν 'Ιταλία. κτηνοτρόφοι άπό τό χωριό "Δε- τοµηλίτσα έγκαταστάθηκαν στούς Χιονιάδες καί όταν κάποιο βαρύ χειμώνα έχασαν τά κο- πάδια τους άπό τό κρύο, πήγαν στήν 'Ιταλία καί έμαθαν τήν τέχνη. 'Ωρισυένα "φυσιο- κρατικά" στοιχεία τής ζωγραφικής τους, άνάμικτα μέ βυζαντινά, θά µπορούσαν νά ένισ- χύσουν µιά τέτοιαν "εκδοχή, όν δέν ήταν κοινά συστατικά τού ύφους δλόκληρης τής έλ- ληνικης άγιογραφίας κατά τό 18ο καί 19o αίώνα. "Λλλωστε, µελετώντας τήν τέχνη τους, βλέπουµε-πώς µέ τό πέρασμα τού χρόνου τά φυσιοκρατικά στοιχεία προχωρούν καί τά βυ- 11» είναι χτισµένο στά 1762 μνηµονεύει σέ τοιχογραφία του τήν έμφάνιση ένός τεράστιου "όρνηου" πού έγινε στά 1787. T6 άρχοντικό Τσιατσιαπά στήν Καστοριά έπισκευάζεται ριζικά στά 1754 άλλά ή τοιχογραφία μέ τήν άποψη τής Πόλης άπό 26v Κεράτειο κόλπο έχει χρονολογία 1798: 6 παραδείγματα θά μπορούσαν νά πολλαπλασιασθούν. T6 ίδιο γίνεται καί στίς έκκλησίες. Π.χ. ή 'Αγία Μαρίνα Κισσού 6πάρχει ήδη στά 1741 μά εί- κονογραφείται άπό τόν Παγώνη στά 1802ξ5τό καθολικό τού μοναστηριού "Αγίου Νικολάου Πάου, κοντά στήν 'Αργαλαστή Πηλίου, χτίζεται στά 1778 καί τοιχογραφείται στά 1792 μέ 1794ξζΒίδικά στίς έκκλησίες, δέν είναι σπάνιες οί περιπτώσεις νά γίνει ή άγιογρά- φηση τμηματικΞ, κατά άραιά χρονικά διαστήματα καί άπό διαφορετικούς ζωγράφους. 'Ακό- μα καί όταν ο! άγιογραφίες είναι σχεδόν ταυτόχρονες μέ τό χτίσιμο τής έκκλησίας δέ σημαίνει πώς καί οί ζωγράφοι άνήκαν στό ίδιο συνεργείο. Αύτό φαίνεται καί άπό γράμ- µα τού 1893 πού άπευθύνεται στό χιονιαδίτη ζωγράφο Θωμά ΜαρινΞ= "Φίλτατέ µοι κυρ Θω- μά χαίρε. ’Ev πρώτοις µου άναγγέλω ύμάς ότι άμα λάβητε τήν παρούσαν μου άμέσως νά έλθήται ένας έκ τών δύο ή έσύ ή 6 άδελφός σας διότι σήμερον µέ έφώναξεν κάποιος Πέ- τρος Παπαδόπουλος τραπεζίτης έκ τού Χωρίου Κοσοβήτσα καί μέ έρώτησεμ άπό ποίον μέ- ρος είναι οί ζωγράφοι οί καλοί καί άν γνωρίζω κανέναν' έγώ δέ έσύστησα 'Υμάς μετά τού άδελφού σας διά νά έλθητε διότι κάμαν Νέαν 'Βκκλησίαν είς τό χωριόν τους καί χρειάζονται ζωγράφοι. άμέσως άµα λάβεται τήν παρούσαν μου νά κινήσετε νά έλθήτε ένας χωρίς άλλο ένταύθα διά νά προθήται είς συμφωνίας καί μήν άργοπορείται διότι έτυχε νά άκούσω ένας έδώ νά συσταίνη τόν Σαμαρινιώτην ζωγράφον. άλλά Εγώ άκούωντας αύτά τά λόγια έλαβα μέρος πρός όμάς. σάς περιμένω ταχέως. Μή έχων έτερον Διατελώ. 'Ο πρόθυ- μος φίλος σας Χαραλάµπης x. Π&όπουλος, Ζαχαροπλάστης"ΐΤό γράμµα δείχνει καί τόν έ- παγγελµατικό συναγωνισµό άνάµεσα στούς Χιονιαδίτες καί σαμαρινιώτες ζωγράφους. Οί τε- λευταίοι, μάλιστα, είχαν όργαηώσει καί δίκτυο πληροφοριοδοτών-προπαγανδιστόν στήν περιοχή Τρικάλων, όπως θά φανεί µέ πολλά στοιχεία όταν-όλοκληρώσουμε καί δημοσιεύ- σουμε τήν έργασία γιά τούς ζωγράφους…ΞΞΞ-ΞαμαρΞναξ; Αύτό, λοιπόν, πού σηµειώνει ή 'Αγγελική Χατζηµιχάλη πώς "πολλοί άπ'αύτούς /τούς μαστόρους|, οί πρωτομάστοροι, άνα- λαµβάνουν κατ'άποκοπήν καί τήν έκτέλεση τού ζωγραφικού καί ξυλόγλυπτου διάκοσμου τού σπιτιού; έχει μερική μόνον έφαρμογή, όπως π.χ. στό σπίτι τού Γεωργίου Σβάρτς στ"Αμ- πελάκια, όπου σέ έπιγραφή άναφέρεται πώς ΨΟύτος 6 πεντάγωνος καί περικαλλής Οίκος &- θεμελιώθη παρά τού 'Ιωάννου Ζερμπήνου έν έτει 1787 Μαίου έχρωματίσθη παρ'αύτού κοσ- µηθείς άλλως παρ'αύτού"ΐΞ Μπορούμε λοιπόν νά συμπεράνουµε πώς οί χιονιαδίτες ζωγράφοι ξεκινούσαν μέ τούς βοηθούς τους καί άναλάβαιναν διάφορες έργασίες. "Οταν οί βοηθοί ήταν προχωρημένοι στήν τέχνη, καί συνεπώς ή συμβολή στό έργο σημαντική, στήν έπιγραφή έμπαινε καί τ'ό- νομά τους μετά τό όνομα τού πρωτομάστορα. Συχνά παρατηρούμε όνομα πού άναφέρεται δεύ- τερο ή τρίτο σέ μιάν έπιγραΦή, σέ μεταγενέστερη νά παρουσιάζεται πρώτο, πού σηµαίνει ,. | |… (, | J χι! . | | | ., . « …ι ., ς … … ! & . … « , J .) Ο I/ v ”V ‘l x‘ I ί . , " … ι , " . ι & €… ‘l | > ξ , ψ- ." ΄. .?" … , , | | .» μµ … : 4.' J . …' & & κ 1 .… . δ , , . & ' . ! ' ΄΄ | ,' ο ο ο ' …' ΄ …' ": ι .… , .… . κ ; | ,… . « ξ .. . | , , …. , » > , : | |. … . κ … & .. & . , . ,, J J " …ι ; Δ . ." , . .. .… ς . : & ί , , . , , , & … | I I , ] ι …! . , . ι : .. & & « + Χ | ] ] | , , >… l ' & » & ζ Κ . ι … . , : . ι « " . ο ; υ . . Β . ε » . € & & & . . . . ο . . . ι ) . , . . | | | , ΙΧ" ‘ . Δ , . ,, . «. Χ . ι . , 1 l - κ ( …| l V | | & , ? … ι κ … ι , .. … … … ' .. …; J J . ' . … … κ «. & … l χ ', , Λ , . . , . ,, & .. . . ( . ι & : >. Γ |, I 11 .! & . e . ι l ' & κ ' Ψ ϊ .! . ' .! J J J … .… ι . . . ' … . …. . ,. …1 '… := Ώνα… ΠΜ…4βώ Μωωθ"6νµψ.?" ΑΛ…» θα) η|'ιπ:ψς: &… &; ψωο | ! η & " ' , > . " ι| . ' | .. . ψι»ιΜ #Διη;α| με χΨ(%' ωΜ…Ώ ΜΜΜ. ως… Μς'0Χ΄ … τ - ι … …' . … .. Ε- I I κ , | » ' ι … . . ... ' - . &… αλ. … (fit—«.1», have wax-19".“, 6-|ι.ζζ5………«ζ'…',' |…" η» η.)… ……μςς.ς ' ) . ' Μ' κι'……Λ…… &΄ Φ΄ΠΉάετ΄ 1΄(ιΜή αΜ…… ' . …. . … & , & *… . ». , … ….ΐ "ΕΦ"έιη.-αψψΜρώ ;] "Μακ &»? Μ σΏα…Μά&'τµΜαα%€ώ%χζ , η. Η." …' 30 …',΄άΚ……" &… … %€…%" & … …Μα &ς"Μ&κ|ΜΔ Λαξ " τ"'ω΄'"΄ : λ ΄.κ . -! ,κ,΄ " ,, . |… η …, [ «.. *… …' & »«.…… …,. .. ψάξω. . …;, , | , .; , , _ , . . . ., ., . , Χ …θα…) ΨΘ|&Μ μα>ς1.Ή … 2… %ρΜΜ &; |. άι ’1 '1: Y …;? ) … . ., ' ,µε | η . - κ & . …… … κ Δ ί .? & I " !΄ . . ΄ ' α ' ': ΄΄ ' …' .΄ ΄ … ΄ Ι . » …. ι ! & ν ' ' Λ & : ι. & … α ! & & « τ & ΄ .l ‘ ‘16 ΄ κό " & ';-!Ν | &? . … ,. … … : … . ' . | : η …' ' … l ι. . ι τ 4 & .! ' «. ΄ … , ο… ", …. ' I . . .. € . i an , … ι + ι . , . ι- . , ,. η, Ε,. Σ'" . Ξ Π & .. ΄ κ … «| - … ,» . . ν ' …' .. .! . .' ' ' & ΄ ' & . ξ κ' …. .! " ' I ι κ ' , | , , , , , : … € .. , :: . , - , …. . " .). ' …' . , …ο . . . … , ? ς ' , »- κ … & 1 , . , χ , …. . … 1 & . » . . , , Ο κ ι »… κ " ΄ & … . … 1 € & & l . , [. … . .. «- * .… " , η γ- |… . . . .. ι, 13 νά ύποχωρούν) Τέλος, κατά µιά τρίτη ξκδοχή, οί χιονιαδίτες κατάγονται άπό τό Βυζάν- τιο, µετά τήν "Αλωση πέρασαν στήν "Ιταλία όπου καί έπηρεάστηκαν άπό τήν τέχνη τής 'Αναγξννησης. 'Λναζητύντας εργασία άποβιβάστηκαν στήν παραλία τής 'Ηπείρου, στήν περιφέρεια 'πγουμενίτσας, κι άπό ξκεί κτηνοτρόφοι τής 'Αετομηλίτσας τούς μετέφεραν στό χωριό τους, όπου ξεκαλοκαίριαζαν µε τά πρόβατά τους. 'Απο΄Εκεί πέρασαν καί έγκα- ταστάθηκαν στούς πιό πολιτισµένους καί έλληνόφωνους Χιονιάδες. Τήν "αποψη αύτή ύπο- στήριζαν καί οί παλιοί άγιογράφοι Σωκράτης Η. Ζωγράφος, Νικόλαος Ζωγράφος-Παπακώστας, Χριστόδουλος καί Θωµάς Μαρινάς καί 6 Πολύκαρπος Ζωγράφοέ3Σπψαστή καί ή παράδοση καί ή προέλευσή της µά δΕν ύπάρχουν άντικειµενικά στοιχεία πού νά τή στηρίζουν. 'Βκείνο πού µε σιγουριά µπορούμε νά όποστηρίξουµε είναι πώς ή περίπτωση τής χιονιαδίτικης ζωγραφικής δντάσσεται στό γενικότερο φαινόµενο τής Ξξειδίκευσης όρισ- μ€νων χωριδν σε κάποιον τεχνικό ή χειροτεχνικό τοµεα, άπόρροια τής φτώχειας άλλων πόρων. !!Ρίγανη, λαγούς καί άρκούδες βγάνει 6 τόπος µας" είπε χαρακτηριστικά παλιός χιονιαδίτης. 'Η οίκογενειακή διαδοχή στό ξπάγγελµα ξξηγεί, δς Ενα βαθμό, τόν περισ- ρισµό σε µιά µορφή άπασχόλησης. Βασικό>Θεωρητικό τους βοήθημα, τουλάχιστον γιά τό είκονογραφικό τους πρόγραµμα, ή " 'Βρμηνεία τύν Ζωγράφων" τού Διονυσίου άπό τή Φουρ- νά τήν 'Αγράφων. Κυκλοφορεί σέ χειρόγραφα άντίγραφα άπό τά δποία μερικά είδε 6 Γε- ώργιος Παίσιος καί Ένα ύπάρχει στό σπίτι τού χιονιαδίτη άκτινολόγου γιατρού κ. Βασ. Χρήστου στήν 'ΛΘήναί "Εχει άντιγραφεί άπό τό ζωγράφο Χριστόδουλο Γ. Δ. στά 1846 καί έλάχιστες φραστικΕς διαφορές Exes άπό τήν Εκδοση τού A. Παπαδόπουλου-ΚεραυΞως, πού Ξγινε στά 1909, "νύν τό πρώτον πλήρης κατά τό πρωτότυπον αύτής κείμενον"ΐ Φυσικά, τό κείµενο τού Διονύσιου δίνει τεχνικές δδηγίες, καΘορίζει τό θεματολόγιο, πολλές φορές με σχολαστικ€ς λεπτοµέρειες, άλλά ξλάχιστα μπορεί νά έπηρεάσει τό ζωγραφικό ύφος. Με βάση τήν ίδια περικοπήχτής-β 'Βρμηνείας" τού Διονύσιου μπορούν νά γίνουν, καί Ξγιναν, Ξργα έντελύς διαφορετικά. "αλλωστε, όπως θά-δούµΈ"παρακάτω, ούτε στίς περιγραφές τού Διονύσιου έμειναν πιστοί. Θά πρέπει νά άποκλείσουμε καί έφτανησιύτικη ξπίδραση, µ'δλο πού τά 'Εφτάνησα γειτάύεύουν με τήν "Ήπειρο καί είναι συχνή ή έπικοινωνία άνάυεσά τους. Στά "Εφτά- νησα συντελείται 6λοκληρωτική άνατροπή τής βυζαντινής παράδοσης. T6 Εργα τήν Δοξα- ράδων, τού Καντούνη, τού Κουτούζη καί τήν άλλων έκπρόσωπων τής έφτανησιύτικης ζω- γραφικής δέν Ξχει ούτε τήν ξλάχιστη σχέση µε τή βυζαντινή τέχνη. Σ΄αν κύριο έκφρα- στικό της μέσα Exec τό χρύμα, άντίθετα άπό τή γραμμικότητα τής βυζαντινής παράδοσης. Δραματικές κινήσεις, τολμηρές έφαρμογ€ς προοπτικής, θξµατα άγνωστα στήν όρθόδοξη ζωγραφική παράδοση. 'Η χιονιαδίτικη άγιογραφία συνδέται κάπως µε τό Εργα τύν κρητι- κύν ζωγράφων πού καταφεύγουν στά 'Ξπτάνησα κατά τό 17o αίάνα, όπως 6 'Ηλιού Μόσκος, & 'Ιωάννης Μόσκος καί ίδίως 6 Θεόδωρος Πουλάκης, τού δποίου ξπίδΡση συναντούμε πε- ρισσότερο στούς σαµαρινιώτες΄άγιογράφους. 'Ε?λατκή άγιογραφία τού 18ou καί τού 19ου ?? ( )/ζ΄ ??'7Κλΐιλ… βη. |]: µλ΄ρ"Ήζ7μ% "Ο 6 ζ΄ Ρόδη (»… ι΄ςΠ,« 7 / 15 τ4λ4=ωψυφω… τό μισό μιάάρωσικής λιθογραφίας με τήν Παναγία-Ξ%εκεθΕξεέιουια, τού 1893 καί µία ρωσική χαλκογραφία τού 'Αγίου "Όρους. 8τό μικρό εργαστήριο τού Θωµά Χρίστου βρήκα- με άχρονολόγητη ρωσική έκδοση µέ άγιογραφικά πρότυπα. Θά πρέπει νά προσθέσουµε καί τίς χιλιάδες ρωσικών φορητδν είκόνων πού βρίσκονται σέ πολλά µέρη τής 'Ελλάδας. 'Η έπίδραση τής νεορωσικής άγιογραφίας έξηγείται, πρύτ'άπ'όλα άπό τή σημαντι- κή της έπιβολή στό χδρο τού 'Αχίου "Όρους. 'Η τσαρική]τότε, Ρωσία σέ μιά προσπάθεια έπιβολής της στό "Αγιον "Ορος διοχετεύει "ενα χείμαρρο άπό χρυσάφι, πολύτιµες πέτρες, είκόνες καί ρούβλια? Πρίν άπό τόν πρύτο παγκόσµιο πόλεµο ή ρωσική µοναστηριακή πε- ριουσία στόν "Λθω δπολογίζεται σέ 125 έκατοµµύρια δραχµύν τής εποχής. 'Εκτός άπό αύτό, ή Ρωσία είναι ή µόνη όρθόδιξη µεγάλη χώρα µέ κοινό, σέ µεγάλο ποσοστόξάγιολό- γιο άντίθετα µέ τήν Καθολική εκκλησία πού Ξχει δικό τηςτ πε καί σ'άλλες παραστάσεις πού εχουν σχέση µέ τό δόγµα ύπάρχουν διαφορές άνάμεσα στήν όρθόδοξη καί τήν καθο- λική άγιογραφία, "οπως π.χ. στήν παράσταση τής 'Αγίας Τριάδας, όπου τό "Άγιο Πνεύµα έκπορεύεται καί άπό τόν 'Υιαό.Τέλος, ή έλπίδα τού ξανθού γένους όχι μόνο πρίν άπό τήν έπανάσταση µά κι ύστερα άπό αύτή, ζεσταίνει τίς καρδιές τών άλύτρωτων." ούτος /6 Πιχαήλ K. Ζωγράφος/ είς τό άκρον εθνικιστής καί σφόδρα άγαπύν τήν Ρωσσίαν είς τήν ήλπιζε τήν άπελευθέρωσιν τής δποδούλης τότε πατρίδος µας'β?'1'ό γενικό πνεύµα τής έπο- χής, µέ τήν άλλαγή τής µορφής τής θρησκευτικότητας καί τό ξάνοιγµα τού ύπόδουλου έλληνισµού πρός τήν Βύρώπη καί τά Βαλκάνια, στρέφει τήν άγιογραφία πρός μιά φυσιο- κρατική άπόδοση µορφύν πού έρχονται άπό μακροχρόνια παράδοση. Κοσμική ζωγραφική. Πολύ πλατύ είναι καί τό πεδίο δραστηριότητας τύν χιονιαδιτύν ζω- γράφων στήν κοσµική ζωγραφική, µέ τοιχογραφίες στά Ζαγοροχώρια κυρίως καί στό Πήλιο» ....χχχ |Ι'οπίοι, ν κρέα φύσεις, προσωπογραφίες, ίστορικές σκηνές καί διακοσμητικές συνθέσεις./ξ µ Π;λλοί"Έιναι συγχρόνως καί άγιογράφοι καί διακοσµητές σπιτιύν.'Δλλού τά έργα έχουν: όπογραφές καί χρονολογίες κι άλλού είναι άνυπόγραφα. 'Υπογραμμένα εύαι τά εργα στά \ σπίτια : Γκινόπουλου, Νεγάδες |χείρ Νικολάου Πασχάλη 1836/, Βασδέκη, Σκαμνέλι /χείρ Ξ? Γεωργίου K. 1857/, Τσέπη, Σκαµνέλι /Λιάτσης 1863/, Γεννάδιου, Σκαμνέλ χείρ. 'λλεξίοψζ/ \ Φάιτ! ζώα"… Π.Κ. 1878/, Μπακόλα, Δίλοφο |Χείρ 'Λδάµ καί 'Αναστασίου Βούρη 1885]ΞΐΜ€ "αλλες πηγές τόν τεχνίτη τους ειναι οί τοιχογραφίες στό παράσπιτο Τριανταφύλλου στή Δράκιω |Παγώνης 1832/, τού Ρόδου στό Τσεπέλοβο | 'Αναστάσιος Παπακώστας Μαρινάς, µέ- σα 19ου αδύνα/ καί στό σπίτι τού Σαραβάνη στή Δράκια /' Αθανάσιος Παγώνης γύρω στά /ΛΑχ 1870/,(καθως καί ή διακόΕΕήδή΄Ξτό τζάκι τού σπιτιού τού ΜίχαήΧ'Εοόµα στήν Πυρσόγιαν- νη /εργο Θωμά Χρήστου 1930/.Μέ βάση τεχνοτροπικά καί θεµατολογικά στοιχεία, καθώς καί ΐέ…πληροφορίες των νοικοκυρέων τους, σέ χιονιαδίτες άποδίδουµε τίς τοιχογραφίες στά σπίτια : Γεωργίτση στό Καπέσοβο, Γύγολου, Μάου, Τζάνογλου καί Παπάζογλου στό Τσε- πέλοβο, Πλακίδα καί Κόκκορη στό Κουχούλι, Μπαρζώκα στό Καπέσοβο κ€ξΞξ!έ!!:Ξ!ςΞξέι*- ι 'Λπό τά κινητά έργα, άν καί άνυπόγραφα, µπορούμε µέ άπόλυτη σιγουριά νά 'αποδύ- Μου… … Μινωτή Μ (Μ… Μ""'. 114 αίώνα "εχει άρχίσει άσυνείδητα νά κάνει αύτό πού άπό τά μέσα τού 19ου αίώνα θά πά- ρει συνειδητά πιά τό χαρακτήρα προσπάθειας γιά "βελτίωση" τής βυζαντινής ζωγραφικής, άρχικά στήν 'Αθήνα μέ τό Οείρσιό6 κι άργότερα σ'όλόκληρη τήν "Ελλάδα. Οί διάφορες συγχωριανές όµάδες -χιονιαδίτες, καπεσοβίτες, σαµαρινιώτες κ.λ.π.- δέν έξέφραζαν ίδιαίτερες τάσεις, πέρα άπό μερικές μικροδιαφορές. Τό ζωγραφικό ύφος τής έλληνικής άγιογραφίας έπηρεάζεται άποφασοστικά άπό τά άγιογραφικά έργαστήρια τού 'Αγίου "Ο- ρους. Τό ύφος τής'άγιορεάτικης άγιογραφίας καί πρίν άκόµα άποσαφνμισθεί καί…κωδικο- ποιηθεί άπό τό έργαστήριο τών 'Ιωασαφαίων, έπηρεάζεται όλο καί βαθύτερα άπό τή νεο- ρωσσική άγιογραφική σχολή. "Εχει πιά ξεθυμάνει καί στή μεγάλη αύτή όρθόδοξη χώρα ή παράδοση τών µεγάλων άγιογράφων όπως 6 Ρουµπλιώό?καί 6 Θεοφάνης 6 "Ελληναςΐ4'Β'αύ- στηρή τέχνη πού έκρωσσίζει τή µεγάλη βυζαντινή παράδοση δέν άποτελεί πιά πρότυπο τών νεώτερων άγιογράφων. Οί μορφές τών άγίων, κάτω άπό δυτικοευρωπαϊκές έπιδράσεις πού έντείνονται κατά τήν περίοδο τού Μεγάλου Πέτρου, άρχίζουν νά παίρνουν µιάν έγ- κόσµια φυσικότητα. Τήν αύστηρή χρωματική κλίμακα διαδέχονται βαθµιαία γλυκύτερες συγχρωµίες. Κατά τό 19o αίώνα ή ρωσσική άγιογραφία έπιρεάζεται άπό τή Σχολή τών πα- ζαΩινών τής Πετρούπολης. 'Η Σχολή αύτή ίδρύθηκε άπό τό ζωγράφο 'Αλεξάντρ 'Ιβάνωφ, παλιό στέλεχος τής "άδελφότητας τού Λουκά" τής Ρώμης καί 6 Θείρσιος, πού τόν άναφέ- ραμε παραπάνω, µαθήτευσε στό ναζαρηνό ζωγράφο 'Ιούλιο Σνόρφ φόν ΚάρολφσεΧντ. Θά δια- φωνήσουµε µέ τήν άποψη τού Δηµητρίου Παπαστάµου πως ή ναζαρηνή ζωγραφική στήν 'Ελλά- δω "παραµερίζει τή µεταβυζαντινή καί λαϊκή παράδοση καί άνοίγει καινούργιο δρόµο στήνάγιογραφίά#? άφού, άπό άλλο δρόμο, ή λαϊκή άγιογραφία έχει δεχτεί τίς ίδιες έπι- δράσεις. 'H έπίδραση αύτή τής νεορωσσικής ζωγραφικής έχει έπισημανθεύ έδύ καί πάνω άπό 50 χρόνια. "Τό δραστηριότερον κέντρον άσκήσεως τής ζωγραφικής είναι τό πασίγνω- στον τών 'Ιωασαφαίων..άληθής μοναχική σχολή άγιογραφίας, τής δποίας αί είκόνες κοσ- µούν έκκλησίας τού "Αθωνος καί άλλων Ελληνικών χωρών...'Η άγιογραφική αύτη σχολή έ- λευθεριάζει διότι είς τά παλαιά βυζαντινά είκονογραφικά θέµατα έφήΡµωσε τήν Εύρωπαϊ- κήν καί νεορωσσικήν τεχνοτροπίαν"ξ€Έίναι βεβαιωμένα πώς οί περισσότεροι χιονιαδίτες ζωγράφοι γιά τούς δποίους ύπάρχουν βιογραφικά στοιχεία, τελειοποιούνται στήν τέχνη μέ άσκηση στό "Αγιον "Ορος. Στή βιογραφική σύναξη τού Γεώργιου Παίσιου συχνά συναν- τούμα/τίς φράόεις"µετέβη μετά τού άδελφού του είς "Αγιον "Ορος, όπου είργάσθησαν άµφότεροι έπί µίαν σχεδόν ε κοσαετίαν", "ούτος άργότερον µετέβη καί είς "Αγιον "Ορος έργασθείς έκεί έπί σειράν Ετών", "µετέβη καί ούτος είς "Αγιον "Ορος όπου παρέμεινε έργαζόµενος κατά διαστήµατα έπί μίαν δεκαετίαν", "άργότερον μετέβη καί ούτος όπου . είργάσθη Επί έτη δλόκληρα", "έκμαθών τελείως τήν άγιογραφίαν παρ'αύτού έν 'Αγίω "ορεύ. 'Βκτός άπό τήν έπίδραση τών άγιογραφικών έργαστηρίων τού 'Αγίου "Ορους, θά πρέ- πει νά σηµειώσουμε καί τίς ρωσσικές χαλκογραφίες, καί άργότερα έγχρωμες λιθογραφίες πού κυκλοφορούσαν εύρύτατα στήν "Ελλάδα. Στό ρηµαγμένο έργαστήρι τών Παρινάδων βρή- Ώ) | Η . ……ι"Μ…" " Μ…»… … ψώ…'ΚΨ|ιν; 01Λ/΄Ιί+Λ ζ΄ |?Ω/ζΛ€7α:) έ%' ." έψαξα " ΄α1- 7. " (η/14€ '" -' ,. … "ό…"… …Πιο .. , (»… €ιΐηεφ! Μα το μφ;Λω… (”firm Άνι Άθω/ΜΜΜ , I . … . » κ Η προ…/ν … ψ .. & … κ … ' : . . | .. «. . . ( | & .! .l a - . , .… // ι… % « ! & .. " µια)" των '"?΄ό1 &; [να' «. ά…4%Μ …' Μή ψώΜ' Μ ! ", Μ΄ ». . % . . | * | .… ι . Οί?! … δίψα"; ή» . . a; . . ε .… .… ' s . . . | … Ι . β ι%…,μώ Μ4|ιτ wm ?ε" 84 4ξς Κ/ .: 'J Τι & .… …ι [η[ω>#μ…' [434 .ω'…Μ ριέλ-Η πψιι'ι=1ζΜωα' σας ένα, Μιμή,;ι * * χρωχ …' ι'…χ…&-6 ΄…"1ω-Μ&ι ΕΜΥ…" &… ώ«νϊΜ1΄δΞ :"… ΄;Μ,ι Ο… %έυ (€ευΜκ .θ1…2 …" μψΜ.η w «4V‘7’Zl/vai' " " ΄ Ζ")€ί'ί" &"; πάρω "ως… "Ρεµ (νων 'άΜ…" Μάτι/% ώ ω" . [ Μάκι/3% ία αγ. "Μ Μ &…» µπω? Μ,… αγνή λ' κ……µΐά% .: …… ΜΜτΣηΜΜ ωΞ,… … … … … . ., … 3… . , .. … .… .,, ,,Ι ……..€ . 7. … . , . . …… =.ι'20'3ι,'ω… . .… . …' »? … κήπο έως, # αερα… …." ΓΨΟ€(α ... Με+ωµ…ή %μί" ("414314 "& ε'ε'σ*η|αωώ όταν? :… {mam Μεν… τέχνη-1, ' . "αγών" Μα…-…' σε &… …αν… "'.ϊ . όΆΜ…Μ. ." > ……&=… 4γ'ψκφΜ δω…»; Με». ηψφ%ωεο' σας… . . ,ι.=Δ…Χ.Μ'… ι€ηαέαω…κψ "ν… " …. " . . … | ' :.… _ … > &. .. . , τ' » … 2 7] ΝΜάΆΜ… 6345580119 ΙΩ΄Μ.)α34./ µ΄ "γι'"… µας") & Νώ΄ΐ . . ΄ …; ,ωλ……Μ'.»ά… //ν)24ι% ών µας), |ι.φι… … … &… ; "&. α'."… . Ά"; 47…ω-Ώ… αγι.ηάµ&Η . .; …ή 73, ."… /ω,,,&τ…ω .ζ,Μ το ' 306€ '2…,.ξ(,ωψ Θά;ωΛ΄΄ … Μ΄ '… |"? .ψ"€νΉα' Λαβάλ Μπάρ» &" &» μας… Μ…. . ' «Μακάο … 4.1… …. Μα…… σα…… &, | ] . " ! Ή Ν…'θ;ω ;, ." …θα (τη -σ-Ψέ'…ωΜ' άς ΄.=΄=ν. (ρυό';΄ςζαΜΜ| 61 …').δζΒ| , & Μρμύ… ?θ'…|Μέ λαιμό, "Μ όλα./3 µε΄… 4ι'Χλαγγ, "; Θήρα,!) »… θΡΗΜΜΛωη |/|α7 …. ν Μα Με». Μ -ΐ΄Μ|ι.:βΚ. µε…" … ν 6110…" Με…" "…' /Ζ6ΔάθΥ(« " ] &"! ?ΐΧ% ») Ζάο ,… …' αγί.Ήρι'ή ΜχξέωΉι…Μ ΜΜ ώ Μύκης ΄ Μ΄ ΜωΖιν Μ' Ζ…ξ€ω ώ' [µέ/21 , ένα; ρω…" Ρ)"; (ψάρι.; (στ' θεκ.Μ…:' Μ…. ' ΄ 16 oouuc 016 Χριστόδουλο Ζωγράφο-ΜαρινΞ τίς δύο προσωπογραφίες, όντρα καί γυναίκας, πού βρίσκονται στό σπίτι τού Γ. Παίσιου στά Γιάννινα, στό Θωµά Ζωγράφο-ΜαρινΞ τήν προσωπογραφία τής Στασινής Παπακώστα πού βρίσκεται στό σπίτι τού Στέφανου Ζωγρά- φου στούς Χιονιάδες, στό Θωμά Ζωγράφο4ΜαρινΞ τήν προσωπογραφία τού Γιαννούλη Παπα- Χρήστου πού βρίσκεται στό σπίτι τού 'Αντώνη Γεράση, Γοργοπόταµ00ι Προσωπογραφικό έργο πρέπει νά θεωρήσουμε καί τήν πρώτη αγιογραφία τού Νεοµάρτυρα Γεωργίου,πού Ξ- γινε δεκατρείς μόνο µέρες µετά τό μαρτυρικό του θάνατοι 'H άπεικόνιση ένός προσώ- που πού µόλις πρίν άπό μερικές µέρες κυκλοφορούσε ζωντανό στά Γιάννινα, είναι άσφα- λώς προσωπογραφία. 'Ο ίδιος ζωγράφος κι άργότερα ζωγραφίζει πολλές φορές τόν ίδιο " Αγιο πανοµοιότυπο. Λίγο άργότερα κυκλοφορεί ή πρώτη χαλκογραΦία, παρμένη άπό τό 7% ζωγραφικό πρότυπο τού Μιχαήλ Ζήκου. "Εγινε τόν ίδιο χρόνο στό "Αγιον "Ορος από τό χαλκογράφο Δανιήλ. 'Ακολούζούνε τού μοναχού Κύριλλου στά 1845, "Αγνωστου στά 1854, τού Παναγιώτου Κ. στά 1859, τού 'Ιωάννου Κων. στά 1865 καί άλλες µεταγενέστερες. ME τή σειρά τους, οί χαλκογραφίες γίνονται πρότυπα γιά έκατοντάδες άγιογραφιών, τοί- χου καί φορητών, άπόµτήν Πελοπόνησο "ως τή Φιλιππούποληΐ3'Βµσρφή΄τούτΡΞ633ί3ύ, κα- εώς…έπα!ςλο&βήΨ€ϊΞΐάϊόζΘΥδΐϊδΈΞπαί"πιλκογοζφους,…τΕποπΩι;ΞΞαι΄καί-κΞΉΈΣΒΈΐται σέ-έπα!αλαΕβανόμενο-ά4ι0#ραΦικό'τυπο. Στό ζωγράφο Σωκράτη Ζωγράφο ανήκει καί μιά ζωγραφιστή κασΞέλα στό σπίτι τού Στέφανου Ζωγράφου, Χιονιάδες.'Η ξρευνα στά χωριά τής 'ΗπείρουΙδέ μπορεί νά θεωρηθεί έξαντλημένη γιατί πάµπολλα σπίτια είναι κλειστά, άλλα µισογκρεµισμένα, καί σέ 11111 μερικά, γιά τά όποία ύπάρχουν πληροφορίες ότι είναι ζωγραφισμένα, δέ μάς Εφησαν νά μπούμε. 'Ωστόσο, τά έργα πού γνωρίζουμε δέν ειναι έντελως ανεπαρκή γιά νά σχήματίσουµε καθαρή εικόνα της χιονιαδίτικης κοσµι- ης ζωγραφικής.Καλύπτουν µία περίοδο;;;έ:;: χρόνων, άπό τα 1836 ως τα 18351'Onwc Θά πρόσεξε 6 άναγνώστης, 16 μεγαλυτερο ποσοστό σπιτιων μέ ζωγραφική διακόσµηση βρί- σκεται στά Ζαγοροχώρια. Ειναι ή περίοδος πού πολλοί κάτοικοί τους ξενητεύονται στή Ρουµανία ή στή Νότια Ρωσία, πλουταίνουν έκεί μά δέν ξεχνούν τήν όρεινή τους πατρίδα. 'Βκείνο,πόύ κάνει έντύπωση είναι ή έπίδραση τού εύρωπαίκού μπαρόκ καί τού ρο- κοκό στή διακόσμηση σπιτιών καί έκκλησιών. 'Ασφαλώς τά πρότυπα είναι χαλκογραφίες. T6 φαινόμενο δέν παρατηρείται µόνο στούς χιονιαδίτες ζωγράφους, ούτε µόνο στήν κοσ- µική ζωγραφική. "Εχουµε έπισηµάνει τό εύρωπαίκό χαρακτικό πρότυπο τοιχογραφίας τού 1844 σέ σπίτι τής Σιάτιστας& καθώς καί μιάς άγιογραφικής σύνθεσης τού πατέρα Παγώ- νη καί δύο προσωπογραφιών τού Θανάση Παγώνη, 'Επίσης, ή έμφάνιοη τού ίδιου θέµατος σέ άπουακρυσμΕνους μεταξύ των τόπους σέ διαφορετικές χρονολογίες καί άπό πολλούς τεχνίτες, δείχνει πώς σίγουρα ύπάρχσυν χαρακτικά πρότυπα. T6 Θέμα π.χ. τού κομμέ- νου καρπουζιού μέ τή φέτα καρφωμένη έπανω του τό συναντούμε στό Πήλιο, στή Σιάτι- στα, στ "Αμπελάκιαμκ;ί>µστά Ζαγοροχώρια. T6 ιδιο συμβαίνει καί µέ όρισµξνη αποψη της Πόλης πού τή βρίσκουµε στό σπίτι τού Γεωργίου Σβάρτς 1798, τού Δηµητρίου Σβάρτς κ α . & .… - € …] . . … ,; ' ,… & η], " …| ., …|. ή - ...… . … ι . Χ . … ι … & ι # ΙΧ ι . ν " Ν.! |"; - - με . .: …!, . .! κ , & ι « ι α > .… … .,» .! |" …' ' Ξ" Η …! |" ; …. & … … … & "|"… .! Η… .! ΄ . ','ζ΄.' . ."? ΄' … ΄ J' …' ' . & . "& I ,η…" α κ κ ι ς…" ο. . τ' ..… . . . ς.. … .». ., …. χιλ; . ΄.΄΄. - ... . ζ΄ .. , … "« ι … .. …. ,. & |» ' J. ' : ' '… ' 1 ΡΠΜ% Μ & ΡΜώ … 2Μό : "… ! 1 & Δ' :. ……… ι .. . ΄ , ( . A .… …. …η '; .. " » 3133; ' | ,? ι ' ' ‘ . .: …: :! . ' …'% ΄ .? . Ξ . ς …… . … ι : _ J. .… …' …ιλ ν…. . ' 1… ,… . | ια: . ' :…… … ξ & &. ι .. ' ρ , . . ή . . . .! ΄΄ ' . '. ΄, ιζ :΄.Ά'. ." 3 . …' . … … ι ι ., . .. ς … . , ": .» [| .‘. . ., '. Χι . Η ή». γι" . . . :. …. | η;- ΄.- ' > ' ' : "??, .; ως." ' .." , …' |? . . x …λ - τα… :… . . ! .ι … . - . ~ .… " > :… … … .'κ!-…ι.'>ν. > .) . …." —. .… …" ,, . . χ » ξµπ «Η ' ! ' & "| , …' | , .. V. . . ι . !" ."; . ι.… ζ ; … … κ… .. , ι .; .ν …'. ' # ν..." & ""; …' . Γ'...." . µε :… : ,… ...' & . & …'ΐ & . … .. ; ς ., .… .… …. . - . ' : : ." ' … .: κε" . .…" … . . ' "… *… . | .' . '- ν", : Ι . : ":" & ' ς ! & Χ . . . . …ι .. τ". -. ο… ""…'… : χ… … , … .. . :. ι… Μ…»; … .. κ. κ … ?… . » … ι . . " Μι .… '. , … .… Τα? : . . '. ";'ψ -: " .? - ."… … .] η η» ' ' = . . .… …. « . … ,. .… », Ψ"… …. ,,-…. . ΄ " 'Ν-ι=…>…=…»« - " " ' "Μ "& . …. . » …. ". . " . . .. &. …. &. . , .; > . . . ,. . , . …. . ' η), …. 05" " ιΐ Τζι ΐ΄ : . ΄ " ι,"΄'΄ ? ..."-' ΐ"'..Ε ; ." " « …' " , Ά…" ' :' & .-'ΐ ΄ ! Ες «τ Χ . | " ι -/ . ' Νο ] ΄΄ "δ ' Μ') " ΄ ' ' »; ν .ι- μ- ν 0… :) φαν µςπ> σ… όλα.» µι)Μο Ι; : &. - - v . - & ! Ώ κ & - Ο .. - . . « . Μη. | α… τα … «Ζ -- ….. … -.. - - J … ( (' ία … % Μι &:Ν | [… handy)” a [1.7 Jaw. [Μαιν-γι' … '- €κωΉαΖΈψ- '- . .-. »… . .… . - Μ . - νιΓ ' | . ," . …. - - : . …… …ο ,θ Ο a Μίδα" Ώ Ώ.Μ,Ώ1 . . ». …; … . κ… … ( .ι - ή αν… θ'… %,"… .'ιι=.,ι,Ο1,ι πηραν. ,… - . - c‘. " - . -Ν .. . . : ' ! μ..… " υπ ' & … ' …'- .… :. ". - . € ' ' " ' 'ι' !» . > | . ' " …Μα|αι.…π… (ένα: …; ||"… & Μάϊ?" (…" … θα"? ΚΕ -' . . . . …ιΜ Γι΄) 0€-;Η ι αν Μ & ι΄ψγ Μίδα: Η? . . ,. > : ΄ ' . ?. . €>1Μ 2.7 -,| Εξ' "χ ων…1…ωξυ : µ'Μ%6α… &…Ο';ζ… Η €; ως Ψ…" .. … ." , . …, | |… . ι ). .. … . -.… - . *-να …να &? Κόκα-α., 4! .) … Ξ -II J " Η. - …. ' ' ό…" -' - I I“ ", . , [| |) ,! . ΄΄ . ' Η ' …' . ζ: ! . - : ! . …"". ,, )ξμ…|ζ ,. , 16 ?… | ! ξ", . ~ _ , Ώ ;. . . α… ι & Η΄…" . . ΄ 1 ' ιι, ' .Χ.|. - ' '. …' !…: ' ι' .. ι . …. . . ' ι . … ' »… .J. ΄.΄. ΐ΄ ι." . - '. Σι ' ‘ ‘.‘ , >. . . , .. ι ς '! ή, --|.ιιι%ς (. .] ν .ι'ι…,' # I 33 | -. Β.:-1 » , : . . ΄ . - .. . . .. . x ι ' ι . . υ...! .. ‘ « .'.' (Ι'-. .!" ' .1’ ' ….) ι . . '! Ά ," ? … (. ' . . .. ι ! ,… , % '.»'΄ '. «΄ .. | .. …. ,… 4.» .. ' ι .I v- |. Μ' & ζ'. "ζς.…χνιΐγ - .-37 Jaw; εξ/ξµσΐφ.υ -|ι΄Μ:.|' ' . I . Ψ, « = Ώ Ώ . Η Φ"ξΘ Νου …" ατονΔΛ…(α l—-... .../".… ;ή…» "+ Άµα µάπα" "να? Για) "" " ΄ Μάο." « λ'! Η…!) 41") |1ππ4βΜΐη 17 1811, τού Κράλη Κομνενξκη στό Μόλυβο Μυτιλήνης 1838, ατού ΝαΙζύ στήν Καστοριά, τΞς Πούλκως στή Σιάτιστα. Στό βιβλίο τούτο δηµοσιεύονται παραλλαγές, άπό χιονιαδίτες ζωγράφους, ενός άνθοδοχείου πού μπαίνει άπό κά τω µέσα σε κυκλικό oxfiua ξνδ δεξιά καί άριστερά ξεπετάζονται άνήσυχα μπαρόκ διακοσµητικά. Καί µόνο άπό τά παραδείκυα- τα αύτά φαίνεται καθαρά πόση έλευθερία είχε & παλιός τεχνίτης στό χειρισμό τού δα- νεικού θέµατοας. 'H ξπίδραση τού μπαρόκ έκτείνεται σ'όλόκληρη τή λαϊκή µας ζωγραφική μπαίνει καί στό χώρο τύς ξκκλησιαστικΞς ζωγραφικΞς διακόσμησης, στήν έκκλησιαστι- κή ξυλογλυπτικέϊΒστούς φεγγίτες, στά φευτοπαράθυρα καί στό κέντηµα. ΣΞ I"okouc τούς τομείς της τέχνης παρατηρούνται παράλληλα φαινόµενα. Πόσα στό γενικό πολιτιστικό κλίμα άναπτύσσουν τή δραστηριότητά τους καί οί χιονιαδίτες ζωγράφοι. 'Η ύπαρξη χαρακτικύν πρότυπων άπό τό εύρωπαϊκό μπαρόκ συνδέεται µε τόν ξμφά- νιση καί διάδοση δρισμΕνων µοτίβων νά δε όωτίζει τό όλο Θέμα. 'Ασφαλύς, τουλάχιστο κατά τό 19ο αίύνα, δέν ξταν άπρόσιτα καί άλλα πρότυπα, κυρίως νεοκλασσικά μξ τδν πρόσθετη άκτινοβολία τής "ξπίσηµης" τξχνης τού νεου έλληνικού Κράτους. "Ας σηµειώ- σουμε ξδύ πώς τήν ίδια έποχή πού δηµιουργούνται μερικά άπό τά άραιότερα δημοτικά μας τραγούδια, όλοι οί λαϊκοί ζωγράφοι γράφουν στήν καθαρεύουσα. Κΐ-δαως"καθππά νεοκλασσικύ…έπίδραση-ξκιοημαίνσυπε*μόνο…στό απίτι τού ΓκΕκη στό Πάπιγκο πό τίς ψυ- γρ€ς μορφές…άνΩρωπόµορφων κιόνων πού µοιράζουν τή ζωγραφίόρξνη΄ΈΕϊφάνΞϊΞ"δπου"ίστο- ρούνται σκηνές άπό τούς αίσάπιους µύθους. τό έργο αύτό είναι σχετικά καινούργιο, άφού -κατά προφορική µαρτυρία- Έγινε "μετά τόν πόλεμο τού 1897 καί πρίν άπό τόν πόλεμο τού 1912". Kat στό σπίτι αύτό ιαρουσιάζεταυ τό άγαπηα€νο Θέµα τόν χιονιαδι- τύν ζωγράφων, τό τρΈηγµ€νο µέ κορδόνια παραπότασυα, καθώς καί τό παλιότερο παραδο- σιακό έρωτικό σύμβολο τού περιστεριού πού κρατάει στό ράµφος του λούΧδύδι. χ 'Ooo κι άν τό πρότυπο είναι ξενόφερτο, ή έπιλογή του άλλά καί & συµπεριφορά σ'αύτό καθορίζονται άπό ίθαγενείς παράγοντες. Συνεπύς αύτό πού εχει σημασία είναι τό γιατί αύτοί ξ οί πελάτες τους προτιµούν τά µπαρόκ Ε ροκοκό διακοσμητικά θίαατα καί δεύτερο ποιά είναι ή συμπεριφορά τους σ'αύτά δηλαδή µέ ποιό τρόπο τά χειρίζον- ται καί ποιές θεληματικΞς % άΘέλητες άλλαγΕς δπιφΞρουν σ'αύτάο Τέλος, νά έρμηνευ- δεί ή συμπεριφορά αύτή. πιστεύω πώς στήν έπιλογή τού θέματος τόν κύριο λόγο Έχει 6 πελάτης καί γιά τόν τρόπό-άπόδοσής του την εύΘύνη τήν Έχει 6 ζωγράφος. Οί νοικοκυρ€οι τόν ζωγρα- -φισμξύω1άπό γιονιαδίτες άρχοντικύν τού Ζαγοριού είναι, κατά κανόνα, µετανάστες στή Ρουμανία. Φεύγουν άπό Ένα κοινωνικό περιβάλλον με κλειστή κτηνοτροφική οίκονομία έργάζονται µορφώνονται καί πλουταίνουν στίς 'Ηγεµονίες. Οί τσεπελοβίτες 'Αναστάσι- ος Ψσολάκης καί "Αναστάσιος Τσούφλης πλουτίζουν στό Κισνόβι καί άφίνουν σημαντικά ποσά γιά έκπαιδευτικούς σκοπούξΞ&Ή0ί Πλακιδαίοι ταξιδεύονταν στή Βεσσαραβίω, όπου , "ο . ς8Γ , πλούτισαν καί άποχτησαν τεραστια κτηματική περιουσία". ενικά δ! ζουν τον περιθω. 18 ριακ8 βίο τού µετανάστη. 'Ηπειρώτες συµµετέχουν στήν άναγξννηση τής ρουµανικής λο- γοτεχνίας. 'Ο μεγάλος πρόδροµός της. & "Ιωάννης 'Ηλιάδης-Ραντουλ€σκσυ, γιός έλληνί- δας καί ελληνοµαθής, μεταφράζει τά Λυρικά ποιήµατα τού ήπειρότη 'Αθανάσιου Χριστό… πουλουΞ,Βλληνικής καταγωγής είναι καί ό δθνικδς ποιητής τής Ρουµανίας Βασίλειος 'Α- λεξανδρής. 'Ιδρυτής τού ρουμανικού 'Εθνικού Θεάτρου είναι 6 "Ελληνας Κ. 'Αριστίας. 'Ο δάσκαλος τού ΓΕνους Γεόργιος Γεννάδιος, άπό τά Δολιανά, μορφάνεται στό ξακουστό έλληνικό σχολείο τού Βουκουρεστίου, τήν περίφηµη "Δύθεντική Σχολή" πού είχε σχολάρ- χη τό ζαγορίσιο Λάμπρο Φωτιάδη. Στό Γαλάτσι καταφεύγει, στά χρόνια τού 'Αλή Πασά ή οίκογένεια τού Κωνσταντίνου Ράδου, δωδεκάχρονου τότε. 'Ο μικρός ψυγάδας gniazxxxx μπήκε στό σχολείο τής πόλης αύτής "γιά νά συνεχίσει έλληνικΕς σπουδξς'ΞΞνηυονεύουμε ξδύ καί τά γεγονότα στό 'Ιάσιο καί τό Δραγατσάνη τό 182ν. 'Εννοείται πάς καί στά ζα- γοροχώρια, άπό τίς άρχές τού 18ου αίύνα ύπήρχαν σχολεία καί βγήκαν σηµαντικοί λό- γιοι. 4Υπήρξε, μάλιστα, άπόφαση καί προσπάθειες γιά τήν ίδρυση στά 1815 Πανεπιστή… μιου στό µονασιήρι τού Ρόγκοβου, κοντά στό Toenékopo‘.h "Όλα τά παραπάνω πολύ άπέχουν άπό τό νά δώσουν µιάν Ecru καί άχνή είκόνα τής ζωής στά ζαγοραχόρια. "Απλός ξεχωρίζουν μερικά στοιχεία πού θά μάς…ξοηθήσουν νά πλη- σιάσουμε τόν πρύτον παράγοντα, τόν πελάτη µέ τίς προτιρήσεις του Σχεδόν τό σύνολο τύν διακοσµηµΕνων σπιτιύν άνήκει σέ μετανάστες τής Ρουυα;ίάς καί σε λίγους τής νό- τιας Ρωσίας. Φεύγουν άπό τό χωριό τους νΕοι, όχι χωρίς μιά κάποια παιδεία, άπό "ενα περιβάλλον µε ύγή ξξΕλιξη. συντηρητικό καί άπρόθυµο στήν άφοµοίωση ξένων πολιτιστι- κών στοιχείων. Στά άστικά κέντρα τής Ρουµανίας τό γούστο τους διαμορφώνεται άπό Ενα . καθυστερηµξνο "περιφερειακό" εύρωπαϊκό μπαρόκ. Αύτό µεταφέρουν καί στόν τόπο τους. Είναι καί Eva στοιχείο κοινωνικής διάκρισης.Δξν είναι άπλύς οί εύποροι πού διακοσ- μούν πλούσια τό σπίτι τους, είναι οί ταξειδεμ€νοι µέ τό λεπτό "εύρωπαϊκό" γούστο. Στό συνολικό πολιτιστικό πλαίσιο ύπάρχουν, βεβαια, τά ίδιαίτερα στρωματικά στοι- χεία, ύπάρχουν όμως καί τά κοινά, τά άποδεκτά άπό όλα τά στρώματα, "Όπως είναι οί χοροί καί τά τραγούδια, τό σπίτι καί οί κατασκευαστικές του µέθοδοι, δρισµΕνα ξθιµα, φυσικά ή γλώσσα καί ή θρησκεία, παράγοντες έθνικής συνοχής σφυρήλατηµξνοι άύό τό χρόνο καί ίδιαίτερα αίσθητοί σέ συνθήκες Τουρκοκρατίας. Τά κοινά αύτά διαστρωματικά στοιχεία λειτουργούν µε τή δύναµη τής παράδοσης καί συνυπάρχουν με τά δπείσακτα. "Ετσι, αύτή ή ζωγραφική διακόσμηση µε τόσο Ξντονα ξενικά χαρακτήρα, Εφαρµόζεται σέ παραδοσιακής άρχιτεκτονικής σπίτια, στολισµένα με ντόπια ύφαντά καί άλλα παραδοσια- …;..- κά στοιχεία,&' Ωστόσο ή σωστή τους Εφαρμογή καί κάποιος έγκλιµατισµός τους κάνει τά Μ -΄-"΄ νία θεµατα νά μήν Ένοχλούν σάν ξένα σωµατα, u 'όλο πού δεν εχει δλοκληρωθεί άκόµα Χ ή άφομοιωτική διεργασία πού συντελείται βραδύρυθµα στά θεματα πού είσάγονται στή λαϊκή µας τέχνη. 'Η εύκινησία τόν μπαρόκ καί ροκοκό διακοσµητικών συγκρατείται καί µετριάζεται άπό μιά λαϊκή παραδοσιακή στατική άντίληΦη. Τά χρώματα τού φόντου είναι 19 κάπως βαριά, συνήθως σκούρο λουλακί ή ώχρα. Δέν πρόκειται γιά άνοιχτό καί διάφανο γαλάζιο πού θά άνακαλούσε στή μνήµη τήν άπεραντοσύνη τού ούρανού. Δέν άπομακρύνει τή χρωµατισµένη έπιφάνεια, διευρύνοντας τό χώρο, νά τήν κρατάει στή θέση της, μέ µιά βαρειά καί κάπως πρωτόγονη αίσθηση. Οί χειροτέχνες ζωγράφοι έπηρεάζονται άπό τό πολιτιστικό κλίµα τής κοινωνίας µέσα στήν δποία έργάςονται, γι'αύτό καί τά θέµατά τους έχουν άλλη µεταχείρηση στά Ζαγοροχώρια καί άλλη στά µεγάλα &στικά ή ήµιαστικά κέντρα µέ µεταποιητική καί µετα- πραττική δραστηριότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τό τοπίο. Στά άρχοντικά τής Σιάέ τιστας, τής Καστοριάς, τών 'λμπελακίων, τού κόλυβου καί τού Πηλίου συναντούµε τή συγκεκριμµένη πολιτεία σέ πανοραµική άποψη. Είναι ή Πόλη, ή Βενετιά, ή Χαλκίδα, ή Φραγκφούρτη, ή 'Δταλάντη κ.λ.π. Τά τοπία αύτά άποτελούν αύτοτελείς ένότητες µέσα στήν όλη διακόσµηση, Ενώ παραλληλα ύπάρχουν καί µικρά άνώνυµα τοπία πού άπασχολούν ρόµβους, έλλείφεις, 11111! κύκλους ή διαχωριστικές ταινίες, σχήµατα ένταγυένα σέ κάποια διακοσµητική σύνθεση. "Αντίθετα, στά Ζαγοροχώρια ύπάρχει μόνο τό άποσπασυα- τικό φανταστικό τοπίο, συνήθως λίγα δέντρα, ένα κάστρο, ένα σπίτι, σέ µιά τυπική άπόδοση βασισµένη κατά κανόνα σέ τρείς όριζόντιες χρωµατικές ζώνες πού περιβάλλονται άπό πλαισίωση στά σχήµατα πού άναφέραµε.'Υφίσταται σάν ένα τµήµα συνόλου' δέ λει- τουργεί µόνο του. Θυµίζει τά φανταστικά τοπία τών εύρωπαύκών διακοσμητικών πιάτων, καί ίσως δέν είναι άσχετα μ'αύτά. Ψόιάνθοδοχείο, τόσο συνηθισµένο θέµα τής λαϊκής µας τέχνης, ένώ στή ζωγραφική τού Πηλίου, τής Σιάτιστας καί τής Καστοριάς ε"ιτε άκουμπάει σχεδόν στήν κάτω πλευρά τού πλαίσιου είτε στηρίζεται σέ κάποιο βαρύ έπιπλο, στά Ζαγοροχώρια στέκεταυ μετέ- ωρο ή άκουμπάει σέ κάποιο άνάλαφρο φυτικό διακοσµητικό θέμα."Οπως στό τοπίο, έτσι …… -/ι , … ι ο . .-.--΄'/ΐ/ . και στο άνθοδοχειο-στά-άσττΞά΄Ξάι…ήριας;ικα…κέντρα…ή…όργάνωση της διακοσµηµύή3ςέπι- , , , , … … , /……,..….….…, ανειας είναι περισσότερο λογική, χωρις αύτό να της άφαιρει τη φρεσκάδα της. 'Αντι- Ψ , ΄΄, ………-…-…-΄…………,,...... θετα, στά Ζαγοροχώρια ή όλη σύνθεση;κών μοτίβων πηγάζει άπό μιάν ά-λογική'αίσθηση. ν΄- …. T6 διακοσµητικό θέµα λειτουργεί περισσότερο σάν είκαστική άξία παρά σάν παράσταση. 'Επίσης άπουσιάζουν οί χαριτωµένες καί εύλύγιστες πλαισιώσεις µέ τό παιχνίδ ι τών κοιλόκυρτων γραμµών πού δίνουν κίνηση καί έλαφράδα. Τά πλαίσια τών χιονιαδιτών εί- ναι τετράγωνα, κύκλοι, έλλείΦεις καί ρόµβοι' σπανιότερα αύτοί. Μιά κάποια πρόθεση κοµψότητας φανερώνουν τά ζωγραφιστά πάνινα παραπετάσματα, τραβηγµένα γύρω άπό τήν πλαισίωση, πού τά συγκρατούν κορδόνια µέ φούντες στήν άκρη, θέµα πού τό συναντούμε καί σέ άλλες βαλκανικές χώρες. Κι έδώ ή άπόδοση έχει κάποια βαρύτητα, πιό φανερή μάλιστα έπειδή µαντεύεται ή προσπάθεια χάρης. 'Ο χειροτέχνης ζωγράφος, πού έρχεται άπό τό όρεινό-κΞΞ!ρπροφικό χωριό του, δίνει τή δική του αίσθηση στό ξενόφερτο δια- κοσμητικό;θέμα. Καί πρέπει νά παραδεχτούμε πώς ή άντινομία αύτή δέν είναι στερηµέ- νηΧάπό"κάποια γοητεία. Είναι άξιοσηµείωτο πώς νωρίτερα, κατά τά τέλη τού 1Βου καί Ώ Ώ & ! Κ & |…" "…η ."')' ?-΄………ι… .- : J“ J - ,. η." , , Ε.] |. ' .κ.?. ; …. Με . . ςΑ . … Με"… ': Υ.". "& .::: … ."… ~; = … ; "'" ετ". :… … … η. . ,. … . ," . . . =… Ο ι & ο… … "π…- Δ. .'-…';".-'. .» ("…'-ε ε'." τ….='.…:τ….τ.'… |: .. …' "33.14. : "τα? .… ξ)" …. η, ,. ,…….* .. . . ο '. '-…'.,,'.|ξξ '';΄'ν- ? !...…" ΓΑ.4… ΄.!΄ … … . ! ο & ι &; "να: - Afr …"- .=."'ωΞΛ λ »? και…ττ.=…:;, ; > 1… :… … .… . :; - 3… . , !. ν & & Ο "Να …. (ότε, …να: ;;… ||| . .,-κ …κ.,.',.:µ &; 4.& Ε!... &. .4, ,,,. . ,€ …,: 33 ??"? 4 … ι . , «».-τ … .… ». ,η, '… . .. .… ... . : , , … . ο "Β.." €!!! "14332 Μπι …>ά'- .ι : . J ".! . …. Για")? Η ?!" .; J. Υ J , " ζ';')'ι'. …χ - 20 τίς άρχές τού 19ου αίώνα χιονιαδίτες ζωγράφοι, καί κυρίως δ Μιχαήλ Μιχάλη έπιχει- ρούν µπαρόκ πλαισιώσεις σέ έπιγραφές έκκλησιών, όπως στόν "Αγιο "Αχίλλειο Πεντάλο- φου 1774, στό μοναστήρι τών Σταγιάδων 1780. 'Αργότερπ ό ίδιος στήν 'Αγία Τριάδα Bu- 306,1802, άποδυναμώνει τή μπαρόκ πλαισίωση τής έπιγραφής περιβάλλοντός τήν µέ μιά σκουροκόκκινη παραλληλόγραµµη έπιπλαισίωση. 'Αργότερα & Ζήκος Μιχαήλ έπιχειρεί µπα- ρόκ πλαισίωση έπιγραφών στόν "Αγιο Γεώργιο Μεταξοχωριού, 1843, καί στήν 'Αγία Παρα- σκευή τού ίδιου χωριού, 1852, άλλά μέ βιαστικές μονόχρωμες πινελιές. 'Η προσωπογραφία έχει κάποια θέση στήν έλληνική λαϊκή τέχνη, κυρίως μέ τούς κτήτορες έκκλησιών. Στήν κοσµική λαϊκή ζωγραφική σπάνια έχουμε άπ'εύθείας προσωπο- γραφίες. 'Από δεύτερο χέρι είναι οί μορφές τού Ρήγα καί τού Σουλτάνου στή σύνθεση τού Παναγιώτη Ζωγράφου "Πτόις τής Κωνσταντινουπόλεως"-1836- καί τού ίδιου τά πορ- τραίτα τού τσάρου Νικόλαου, τής αύτοκράτειρας Βικτωρίας καί τού βασιλειά τής Γαλ- λίας Φίλιππου στή σύνθεση "'Η δικαία άπόφασις τού Θεού διά τήν άπελευθέρωσιν τής 'Ελλάδος"-1836- ένώ στήν ίδια σύνθεση οί προσωπογραφίες τού "Όθωνα καί τής 'Αμαλίας θά πρέπει νά έγιναν άπό τό φυσικό. 'Επίσης άπό δεύτερο χέρι είναι ή σκηνή τών γάµων τού Ναπολέοντα στό σπίτι τού Ράδου στό Τσεπέλοβο, μέσα 19ου αίώνα, άπό τόν Κωσταν- τίνο Παπακώστα35Τό ίδιο ίσχύει γιά τίς μορφές τού Ρήγα καί τού "Υψηλάντη άπό τόν Θανάση Παγώνη -Δράκια 1870-στό πατρικό του σπίτι.'Αντίθετα, οί προσωπογραφίες πού στολίζουν τό σπίτι τού Κανατσούλη -Σιάτιστα 1811- είναι όπωσδήποτε άπό τό φυσικά, είναι πειστικές καί φανερώνουν άξιόλογη δεξιότητα. 'Η προσωπογραφία, άπό τά έργα τουλάχιστο πού μάς είναι προσιτά σήμερα, άρχίζει νά καλλιεργείται άπό τούς χιονιαδίτες ζωγράφους γύρω στά 1900, μέ μοναδική έξαίρεση τό νεομάρτυρα "Αγιο Γεώργιο άπό τό Μάχαήλ Ζήκο στά 1838, πού όμως άποτελεί είδική περίπτωση. Είναι συνολικά τέσσερες καί άνήκουν στούς συνεργαζόµενους άδελφούς ζω- γράφους Χριστόδουλο καί Θωμά Ζωγράφο, Μαρινάδες. Πρόκειται γιά πολύ άξιόλογα έργα πού είναι χαρακτηριστικά τής στροφής τής χιονιαδίτικης ζωγραφικής πρός ύφος περισ- σότερο λόγιο, όπως συμβαίνει, τήν ίδιαν έποχή καί σέ προσωπογραφίες χειτοτεχνών ζω- γράφων άπό άλλες περιοχές, όπως τού ήρωα τής πηλιορείτικης έπανάστασης τού 1878 Νι- κόλαου Γαντζόπουλου, πού βρίσκεται στά γραφεία τής Κοινότητας Μακρινίτσας, έργο ά- γνωστου πηλιορείτη ζωγράφου, πιθανότατα τού Νικόλαου Κ. 'Ανακασιώτη, καθώς καί τού Οίκονόµου άπό τά "Αμπελάκια Κισσάβου, ίδιοκτησίας τής οίκογένειας Παπαχρόνη. Οί δύο προσωπογραφίες τού Χριστόδουλου 'Αν. Ζωγράφου παριστάνουν δύο γεροντι- κά πρόσωπα, άντρικό καί γυναικείο, σέ προτομή καί, κατά τόν σημερινό ίδιοκτήτη τους, παριστάνουν τούς γονιούς τού ζωγράφου 'Αναστάσιο καί Χρύσω. Τό ότι οί δύο ζωγραφιές άποτελούν ζευγάρι άποδεικνύεται καί άπό τίς ίδιες άκριβώς διαστάσεις τους, 53 Χ 37 έκατ. τού µέτρου, τό όμοιόµορφο έλλειφοειδές καστανόχρωμο σχήμα µέσα στό δποίο εύ- ναι τοποθετημένες οί µορφές καί τό γαλάζιο χρώμα πού σκεπάζει τήν ύπόλοιπη έπΐφά- 21‘ νεια τού πίνακα. Καί τά δύο παριστάνονται]κατά πρόσωπο μέ μιάν έλαφρότατη στροφή -;όύΐάντρικού πρός τά δεξιά καί τού γυναικείου πρός τ άριστερά, ετσι "ωστε όπως θά είναι κρεμασμένα τό "ένα δίπλα στό άλλο, τά βλέματα νά συγκλίνουν καί νά δημιουργεί- ται ένα δέσιμο οίκειότητας άνάµεσα στίς δυό ζωγραφιές. Τό ίδιο έλλειφοειδές σχήμα περιβάλλει καί τίς δυό, άνεξάρτητες μεταξύ των, προσωπογραφίες τού άλλου άδελφού, τού Θωμά Ζωγράφου. Είναι στίς ίδιες περίπου δια- στάσεις µέ τά έργα τού Χριστόδουλου, 55 Χ 45 ή προσωπογραφία τής Στασινής Παπακώ- στα καί 59 Χ 49 τού Γιαννούλη Παπαχρήστου. 'Βδώ οί μορφές είναι έντελώς κατά πρό- σωπο καί τά δύο χρώματα τού φοντου είναι διαφορετικά. Αύτή ή δργάνωση τής ζωγραφι- σμένης έπιφάνειας µέ μιάν έλλειψη πού έγγράφεται μέσα σέ παραλληλόγραμµο δέν είναι άγνωστη στήν έλληνική παράδοση. Χαρακτηριστικά παραδείγµατα τά έργα " Τό προπατορι- κόν άμάρτημα" καί " 'Η έξωσις άπό τόν Παράδεισο" τού Γ. Καστροφύλακα στόν "Αγιο Μη- νά τού 'Ηρακλείου, µέσα 18ου αί., τό σχέδιο "Ρ. Φεραίος" τού Νικ. Μοσχοβάκη, µέσα 19ου αί., καί πολλά χαρακτικά όπως ή "Παναγία Θεοτόκος ΄Ελεούσα" τού ίερομόναχου Γαβριήλ άπό τή Σκόπελο, 1819, καί "Τών 'Αγίων Πάντων 6 Θειότατος Χορός" τού Παναγι- ώτου Μυτιληναίου, 1858, καθώς καί μία άνώνυμη παραλλαγή τής χαλκογραφίας αύτής, πού βρίσκεται στήν 'Εθνική ΠινακοθήκηΞ%'Ωστόσο µεγάλη διάδοση παίρνει άπό τά μισά τού 19ου αίώνα μέ τίς πλαισιώσεις σέ χαρτόνι φωτογραφικών πορτραίτων, πού έρχονται έτοι- µες άπό τή δυτική Εύρώπη /οί περισσότερες έχουν σήματα παριζιάνικων Οίκων/. 'H σύγκριση μέ άγιογραφικά έργα τών δυό αύτών ζωγράφων πού έκαναν τά πορτραίτα δείχνει πώς ή άπ'εύθείας έπαφή μέ τό ζωντανό πρότυπο τούς δδηγεί σέ μιά πιό ρεαλι- Ξ στική άπόδοση. Τό χρώµα έχει χάσει τή γλυκερότητα τών άγιογραφιών τους…καί γίνετα)/ & |!/"κ ζ αύστηρότερο, άποδίδονται µέ έπιμέλεια οί ρυτίδες τού προσώπου, οί τένοντες τού λαι- μού, οί λεπτομέρειες τής φορεσιάς. Χαρακτηριστική τής λόγιας έπίδρασης είναι καί ή προσπάθεια φυχογραφίας μέ τά σφιχτά χείλια τής Χρύσως Ζωγράφου, , ή κουρασµένη ξ". φραση τού "Αναστάσιου Ζωγράφου, τό ύφος αύτοπεποίθησης τού Γιαννούλη Παπαχρήστου καί ή συγκρατημένη αύταρέσκεια τής Στασινής Παπακώστα. Οί δύο&χιονιαδίτες προσωπο- γράφοι δέ φαίνεται νά άγνοούν τελείως τό έργο τών ζωγράφων τής 'Αθήνας. Σαφείς λόγιες έπιδράσεις έχει καί 6 'Αναστάσιος Μιχαήλ Ζωγράφος πού στά 1902 τοιχογραφεί τό πρόστωο τής έκκλησίας "Κοίµηση τής Θεοτόκου" στό χωριό Πάδες.'Η θυσία τού 'Ισαάκ άπό τόν πατέρα του, ή "πλάσις" τού ΄Αδάμ καί τής Εύας, τό προπατορικό &- µάρτηηµα, ή έξωση άπό τόν Παράδεισο καί οί συνέπειές της διαδραµατίζονται σέ λιτά τοπία τρισδιάστατα, τά γυμνά κορμιά έχουν ξεφύγει άπό τήν παραδοσιακή σχηματοποίηση, οί πτυχώσεις τών φορεμάτων είναι μαλακές καί πέφτουν µέ φυσικότητα, 6 ούρανός πίσω άπό τόν 'Αβραάµ μέ τά θυσανωτά ώχροκόκκινα σύννεφα έχει δραματικότητα. 'Η άπόσταση άπό τή μικρη φορητή-είκόναχτού '-ΑγΞουΛςεωργίου "δίάΧχηρός Κώστα άπό χωρίον χιονίάδες 1744"/ίΧ πού/βρίσκεται στήν κεντρική έκκλησία τής Βούρμπιανης "ως «. Ψ€ κ & ο » κ κ » γ . ( 1 ι κ & . γ (' ς . « . & .. . J ', « « κ , & « [ & ,. ξ » | ο . + » & « & (» …. ! Α Ι .., | . σ 1 … κ ι « … …. …. | | : .… … & » … & & " . ι. « . \ … Από Με] ικα… όλ€44…'., … 2044 οι"… θέα… ΄ έλη/4244 «| Ερευνας"… |ιΜά?" "αλλά κι…" α' πως… αν; ΐΜέ47%.6ά΄ λιμοε|α…….µλ…φ…ιµ…Μω …'βώίμ'Μ-… …,τγ,, Η… Μα µανιακό |Μνβσ,τα &: ΜΜΜ… χύνω: αλλά… δν & όηνΜγσ με … Μα. αν… ί.'μα|ε.+,% . .- ό??? τον Μθι/ΉΜ| της; (σάµ[1σπ:-/κ€ζ ΐ')όόω%ι&|…, … "ιδια. Ώ…η' τα» ψά1αΛ΄αιωη )…Λα…δ σε: &… ωιΜΜ,η…. & έπη);- γελάνε; .", ναό,, φα Με!!! ζει, μ,! 4Μ …ή… 'να), έν "ψητό …… η… να Λαό."- /,ς".,,"|Ι&'ώο|ω| Λ4ΜΨ(4 ξ)α|).'…((.ο.' σψψ,σν…΄ ίω Μ εξήλθαν/΄ "α΄ 7ψάσι]αν||,!!σΏ…΄ώνΜ WOW!” από. ωίωέα &… µου"; επών Μ΄"α)ωμα… ο… κ………ύ (σέ σεξ.-|3… ,. , π4ψ(Υ'Μ ΜΓΜ9/ψ4Μ mar-26301: και Δ.- α΄ωισ9ι6 όΡνιυσ'ιη οι", &…Μ%ά'ά14οσΜΠη - … . " ' » ' -΄ r. r ν - Μπι» καθά και το 800 αν" mo npuwrtfirvm czqocmw.z«‘| χανω-,… … "…στη/…… /νιεΑψι…'). "' , = . υ « … .. ' Ψ .! . κ , « - κ …. :. & 1 & & κ & 1 η .… « - …. ι. ' . & ,… ) «. κ ο ι & κ κ Κ . . ς « … , … ο . κ … κ : « ν . κ & ι . ς & κ & & « & …. ι … ι ( «, χ I .. € ? . - Χ « .. . -κ 22 w‘1ouxoypawCagxiofi. Αναστάσιου Μ. Ζωγράφου στίς Πάδες καί τίς προσωπογραφίες τού Θω- μά καί τού Χριστόδουλου Ζωγράφου είναι ένδεικίί;ή/ τής πορειας…της χιονιαδίτικης ΄ζωχςάδδίύς. Ξεκινάει άπό ένα καθαρά λαϊκό ύφος μέ έντονες βυζαντινές άναμνήσεις, περνάει βαθμιαία στό "βυζαντινοαναγεννιασιακό", όπως τό χαρακτήρισε νεώτερος χιονια- δίτης ζωγράφος, πιό σωστά σέ ένα κράμα νεορωσικών καί δυτικοευρωπαίκών έπιδράσεων μέ παραδοσιακά στοιχεία γιά νά καταλήξει σέ μιά προσπάθεια "λογιωσύνης" πού κρα- τάει, όμως, άρκετή δροσιά καί άλήθεια. Παράλληλη είναι ή πορεία δλόκληρης τής έλλη- νικής άνεπίσηυης ζωγραφικής. ΤΕΣΣΒΡΞ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙ… ΠΕΡΙΠΤΩΣΠΣ 'Η, άλλοτε παροδική καί άλλοτε μόνιμη, διασπορά τών χιονιαδιτών ζωγράφων σέ μεγάλη έκταση τού Ελληνικού χώρου είναι έπόμενο νά έπέδρασε τόσο στό ζωγραφικό|τους ύφος όσο…καί στά έματά τους.'Ούως σημειώσαμε, τό μικρό όρεινό χωριό τους άποτελού- σε τό δρµητήριο άπό τό όποίο, ύστερα άπό µιά περίοδο μαθητείας, ξεκινούσαν γιά τήν άσκηση τής τέχνης τους. Τό πολιτιστικό κλίμα τής περιοχής όπου έργάζονται, τά ζε- στά έθνικοκοινωνικά προβλήµατα, ή θέση καί ή ίδεολογία τής πελατείας διαμορφώνουν τήν τέχνη τους. Θά σταματήσουμε σέ τρία χαρακτηριστικά έργα χιονιαδιτ ων ζω"ζάφωγ. στόν ""Αγιο Γεώργιο έξ 'Ιωαννίνων" τού.Ε;ι;ςέου Ζήκοά-1838-, στούς "Γάµους τού Na- πολέοντα" τού 'Αναστ. Παπακώστα -γύρω στά 184σ-50- στό "Τοπίο τού Θεσσαλικού κάμ- που" τού 'Αθαν. Παγώνη -περίπου 1870- καί σέ ένα σχέδιο. Στά 1838 έχει συντελεσθεί ή δημιουργία ένός μικρού έλληνικού Κράτους. 'Ωστόσο ή Θεσσαλία, ή "Ηπειρος, ή Μακεδονία, ή Θράκη καί πολλά νησιά μένουν άκόμα κάτω άπό τήν τουρκική κατοχή. Βρισκόμαστε στά Γιάννινα, τήν πρωτεύουσα τής 'Ηπείρου. Πάνε 16 χρόνια άπό τό θάνατο τού 'Αλή Πασά, τού -έστω καί άπό πολιτική σκοπιμότητα- ά- νεξίθρησκου. Τώρα πού ύπάρχει έλληνικό Κράτος οί Τούρκοι έπιχειρούν νά έκτουρκί- σουν όλους τούς ύπηκόους των γιά νά μήν ύπάρχουν έλληνικές διεκδικήσεις στά έδάφη πού κατέχουν. 'Η παλιά πληγή τού ήπειρώτικου έλληνισμού, 6 έξισλαμισμός, παρουσιά- ζει συμπτώµατα ξαναζωντανέματος. 'Αποδίδει ή δοκιμασμένη µέθοδος τών τυράνων, 6 συνδιασμός πιέσεων καί παροχών." Τό θρησκευτικόν καί έθνικόν αίσθημα λίαν άσθενώς συνεκράτουν τούς χριστιανούς είς τάς πατρίους πεποιθήσεις, καί αί έξωμόσεις έγένον- το σωρηδόν. Είς τούτο δέ, τά μέγιστα συνέτεινεν καί ή μεγάλη άμάθεια κλήρου καί λα- ού, ή γενική έλεεινή οίκονομική κατάστασις τών χριστιανών καί ή πολλαπλώς ύλική άνακούφισις τών έξωμούντων". "Οσο κι άν προσπαθούν όρισμένοι ίστορικοί νά ώραιοποι- ήσουν κάπως τό φαινόμενο μέ όσα γράφουν περί "κρυπτοχριστιανών" κ.λ.π. -άσφαλώς θά 6πήρξαν καί τέτοιες περιπτώσεις- κανόνας είναι 6 έξωμότης νά γίνεται σκληρό όργανο τού κατακτητή. "Επρεπε νά μεθοδευθεί μιά άποτελεσματική άντίδραση στόν έξισλαμισμό. "ΟπωςίΈάθε άντίδραση στήν 'Εξουσία, ΐΧάίΞέΙΙ καί έδώ , δημιουργεί τό μαρτυρολόγιο. ΄Γάλ 'Η έξαρση τής θυσίας τών νεομαΩτύρων, ή άγιοποίησή τους έπιδρούν εύνοίκά στόν περι- … . « & « κ - | | | | | | ζ| ( I y . ! . π « . 4. Ρ . … . , , I νι . » . . « . . . « ι κ κ & | . I ί . & . . « . κ . κ . & ,. | & « . « & . …. & . » | | ; ' … .. , - ι. « ) « & ! & ( « ' 1 . " .. “fort/{1197 ΓΜγωυ 7ψλΜΜ… σε; απατά/24% ωΧ0βά€/Ψ …' εµενα.»? θαλάμι? ; ών… Για" ρ./ϊι'+΄ & …] [ψάξω/9 .! … |???. [ω΄ δεν… Πόε/΄΄? ω-ίυ,…' ΛΜαΜ… 7) -µνιΐεςΜεο θωυΦόνο Μ ΜΜ%ξΜ Η"? …" Μηνά; Μπητ»; | ω ω.Μ,ι… … ?Θγ……Γ … Ρ…): "… ……Νι|Μ αΜΧΟβΩΥΕΠΜ, …δα1%7Η… ' Μ#΄άΐ &! Μια Η"… ή" Whey“ Elm, mibga‘falr WMwa/Lavaf-W‘} ΜΜ€ϊΏ'Ήη%ς . ' ι . & & , … «, την ζ ' …; , ή… αν …; . …." …. π - …- … . ς ; « κ & ο . .. , ,, . « . - .. - . . …. « « .… Ι …' - : - . . . . . . & l .’ w . κ « , & & « « & . ΄. . ι . . . ; , , & ι. . ε ε … - « - :. . » (' ' ξ : & . ς . . & . . . . - χ …! - 7 ο : . « . . . . - . ] ι I‘ Υ " ' … ι « κ 1 ι χ χ …. . ι ! | . ι ι r .. » …. . … .. . τ (, » ι & . .. « « | . ! Η' Τ ;- …. « » ε 1 . « . . « ι. …. [| | .: ., ι | | 1 Εκ « ι | & ν' … & '- ( ι « « : χ » ι « « ! «. « & « ! | I « | Η . . « . . « « « .. µ . - | 5 γ | . … | .… « « - - - .… . : γ I a , ,. . ε . . . . .. ι τ …' Η ; ι α. ., . . ξ ν . . . , … ! ι… ι : . ι ., . » - € & … : | ., . . . . &! . « . . …. . ι ' | ] . . , , : . +. '. - ' " ι . , λ 1." ' =' 23 σµό τού έξισλαµισµού. Τό φαινόµενο είναι πανελλήνιο.'Βκτός άπό τόν Κοσμά τόν Αίτω- λό, 6 ί νεοµάρτυρες Κωνσταντίνος άπ΄τή "Υδρα, Νικόλαος 6 Χιοπολίτης, 'Απόστολος άπό τόν "Αγιο Λαυρέντιο τού πηλίου, Νικόλαος άπό τό Μέτσοβο, Γεδεών άπό τή Μακρινίτσα καί άλλοι γίνονται σύµβολα άντίστασης. Στίς 17 'Ιανουαρίου 1838 κρεμιέται στά Γιάν-- νινα ένας ταπεινός ίπποκόμος άπό τό Τσουρχλί, 6 Γεώργιος. 'Ο ζωγράφος Μαχαήλ Ζήκ:Έΐγ λίγες μέρες μετά τό θάνατό του, καί πρίν τόν άνακηρύξει ή 'Βκκλησία άγιο τόν ζωγρα- φίζει μέ φωτοστέφανο καί στό κάτω µέρος τής είκόνας γράφει τό πρώτο σύντομο Συναξάρι μέ τολµηρές έκφράσεις όπως " έ>όποίος καί κηρίτι τόν Χριστόν Θεόν άληθινόν,καί δι' αύτό καταδικάζετ43διά θάνατον". Αύτά μέσα στά τουρκοκρατούμενα Γιάννινα καί γιά πρόσωπο πού θανατώθηκε έπειδή άντέδρασε στήν τουρκική πολιτική τού έξισλαμισμοδ.'Η ζωγραφιά αύτή τού νεομάρτυρα Γεώργιου είναι μιά θαρραλέα πολιτική πράξη τόσο τού ζωγράφου όσο καί τού Χρύσανθου ΔαίνΞ πού τήν παράγγειλε. Πέρα άπό αύτό, τό έργο κα- τέχει σηµαντική θέση στήν ίστορία τής λαϊκής μας ζωγραφικής γιατί είσάγει τή φου- στανέλλα στή λαϊκή άγιογραφία. Βέβαια, 6 Μικαήκ Ζήκος δέν είναι 6 πρώτος πού περνά- ει τή φουστανέλλα στό χώρο τής ΧΙΧΙΙΧ!ΙΙΙΙζ έκκλησιαστικής ζωγραφικής. Προηγείται 6 παπά-Κωνσταντίνος άπό τό Φορτόσι τής 'Ηπείρου, πού στά 1788 ζωγραφίζει "στανικώς" τό λήσταρχο Διαμάντη Σπάτουλα µέσα στήν έκκλησία τής Κοίµησης τής Θεοτόκου στό χω- ριό 'Αλποχώρι τού Μπότσαρη; Τό έργο, όμως,αύτό έµεινε άγνωστο στό βάθος μιάς έκκλη- σίας σέ µικρό καί άπόμερο χωριό στή Δάκα Σούλι. *Αντίθετα, τό έργο τού χιονιαδίτη ζωγράφου γνωρίζει τεράστια διάδοση μέ χιλιάδες χαλκογραφικές καί ζωγραφικές έκανα- λήφεις. Καθιερώνεται όριστικέικαί ή ίσΐρική άνακρίβεια τής πρώτης ζωγραφιάς " 6 έξ 'Ιωαννίνων" ένώ όλοι οί νεομάρτυρες άναφέρονται μέ τόν τόπο καταγωγής τους καί όχι τού µαρτυρίου τους. Στήν είκόµα 6 "Αγιος παρουσιάζεται όρθιος μέ κάτασπρη φουστα- νέλλα καί κόκκινο φέσι. Τό φόντο είναι γαλαζοπράσινο καί διακόπτεται, στή µέση πε- ρίπου τού ύφους τής είκόνας, άπό µιάν όριζόντια ζώνη μέ σχηµατική παράσταση τών 'Ι- ΄ ωαννινων. " "ή"? &! NV") 0'""I¢2m'cq n" ”01°49“: "|…" & 0' Στό Τσεπέλοβο, στό σπίτι τού Ράδου πού σήμερα άνήκει στήν οίκογένεια Κέντρου, άνάµεσα σέ άλλα ζωγραφικά θέματα ύπάρχει καί µιά τοιχογραφία πού παριστάνει τούς γά- µους του|παπολέοντα, έργο τού χιονιαδίτη 'Αναστάσιου Παπακώστα-Μαρινά, γύρω στά 1840 μέ 1850. Κατέχει δεσπόζουσα θέση στήν όλη διακόσµηση. Τό θέµα προέρχεται σί- γουρα άπό χαρακτικό πρότυπο πού δέ βρέθηκε μέχρι σήμερα. 'Η σύνθεση είναι µέσα σέ ήµικύκλιο πού περιβάλλεται άπό τό συνηθισμένο στούς χιονιαδίτες μοτίβο τής τραβηχ- µένης μέ κορδόνια κουρτίνας καί πλαισιώνεται άπό πολύχρωμο σχηµατοποιηµένο ούράνιο τόξο. 'H χρήση αύτής τής πλαισίωσης, πού χρησιµοποιείται κυρίως στίς έκκλησίες γιά νά περιβάλλει τόν Παντοκράτωρα, φανερώνει μεγάλο θαυµασμό πρός τό Ναπολέοντα. Είναι γνωστό πώς πρίν άπό τήν 'Επανάσταση τού 1821 οί "Ελληνες καρτερούσαν τό Ναπολέοντα σάν έλευθερωτή, όσο αύτός έξέφραζε τό πνεύµα τής΄Γαλλικής 'Βπανάστασης. 'Ο Χριστό-- 24 φορος Περραιβός τυπώνει στήν Κέρκυρα -1798& " "Υμνο έγκωµιαστικό πρός τό Μποναπάρ- τε", 6 Κοραής ύποβάλλει 6πόµνημα πρός τό µεγάλο Κορσικανό καί ζητάει "τήν έλπιζοµέ- νη ύπ'αύτού άπελευθέρωσιν τής 'Ελλάδος". Στό Παρίσι, όπως σηµειώνει 6 téaacrfluvo11- Μ κή έταιρεία συνέστη, άδεία καί έµπνεύσει τού Ναπολέοντος, μονοµερή σκοπόν έχουσα τήν άπελευθέρωσιν τής 'Ελλάδος". 'Ο Κολοκοτρώνης άφηγείται πώς όταν οί Γάλλοι κατό- λαβαν τά 'Βπτάνησα "άπεφασίσαυεν νά ύπάγωυε είς τό Παρίσι διά νά εύρωµε τόν Βοναπάρ- τε". Μακρύς µπορεί νά γίνει 6 κατάλογος τών Ελληνικών έγεργειών καί έλπίδων µέ κέν- τρο τό Ναπολέοντα. 'Υπάρχουν, όμως, καί οί άνοιχτομάτηδες πού καταλαβαίνουν πόσο μάταιες καί άποπροσανατολιστικές είναι τέτοιες έλπίδες. 'Ο 'Ανώνυµος 'Ελληνας στήν "'Ελληνική Νοµαρχία" του βροντολαλεί :" Μήν είσθε, άδελφοί μου, τόσον εύκολόπιστοι.. ...΄Ιδετε καί τά τωρινά παραδείγµατα όπου ή πολυποίκιλος στροφή τής γαλλικής στά- σεως μάς παραστένει. 'Ο δυνάστης των µέ ταξίµατα μεγάλα καί µέ τοιαύτα µέσα άπόκτη- σεν όσα κατά τό παρόν έχει"Ξ 'H ζωγραφιά τού Τσεπέλοβου γίνεται 20 μέ.30 Χρόνια µετά τό θάνατο τού Ναπολέ- οντα. Πρίν πεθάνει είχε διαφεύσει τίς Ελπίδες πού καί 6 γαλλικός λαός καί άλλοι σκλαβωµένοι είχαν στηρίξει σ'αύτόν. ‘H 'Ελλάδα είχε, µέ δικές της έκατόµβεα, κερ- δίσει τήν έλευθερία της, µά όχι καί ή πατρίδα τού Ρόδου. Γιατί λοιπόν συναντούμε στό Τσεπέλοβο αύτή τήν καθυστερηµένη έκφραση λατρείας πρός τό Ναπολέοντα; 'Ο Κωνσταντίνος Ράδος γεννήθηκε στό Τσεπέλοβο στά 1875 καί έμαθε τά πρώτα ΥΡάµ- ματα στό περίφηµο σχολείο του. 'Από Εκεί συνέχισε στά Γιάννινα τίς σπουδές του, μά στά 1797 άναγκάζεται νά φύγει γιά τό Γαλάτσι τής Ρουμανίας έπειδή 6 παπούς του Βασ. Ράδος πιάστηκε καί σκοτώθηκε άπό τόν 'Αλή πασά, τού όποίου τήν τυρρανική διοίκηση κατέκρινε καί πολεµούσε. Στό Γαλάτσι συνέχισε τίς έλληνικές του σπουδές καί παράλ- ληλα µάθαινε ίταλικά καί γαλλικά. 'Από έκεί, μετά τό θάνατο τού πατέρα του, πηγαί- νει στήν Πίζα τής 'Ιταλίας κι έκεί άναμιγνύεται στό λαϊκό έπαναστατικό κίνηµα τών καρµπονάρων. Κατά τό Γαλλορωσικό πόλεµο άκολουθεί τίς δηµοκρατικές στρατιές τών Γάλλων. Είναι 6 πρώτος πού συνέλαβε τήν ίδέα μυστικής έπαναστατικής όργάνωσης γιά τήν άπελευθέρωση τής 'ΕλΧάδας καί τή ρίχνει στό Σκουφά πού "πρώτη φορά στή Μόσχα, στά 1812, κάποιο βράδυ σ'έναν κύκλο 'Ελλήνων, άκούει τόν Κωνσταντίνο Ρόδο ν΄ μιλά- ει γιά 600116» 6yfiva":"0 σπόρος γιά τή Φιλική 'Εταιρεία είχε πέσειΣΧΔραστήριο μέ- λος της καί 6 Ράδος. Μετά τήν κήρυξη τής 'Βπανάστασηα;άναλαμβάνει συµφιλιωτικές πρωτοβουλίες µεταξύ τών όπΦαρχηγών καί διορίζεται έπαρχος στήν "Ανδρο καί τήν Τρί- πολη. Μετά τήν άπελευθέρωση γίνεται προσωρινός Διοικητής Ναυπλίας καί δυό φορές φηφίζετςι πληρε ούσιος στή Συνέλευση τού "Αργους. Πώς λοιπ ν ένας δηµοκράτης σάν τό Ράδο ζωγραφίζει στό σπίτι του τή µορφή ένός άποστάτη τών δηµοκρατικών ίδεών, Δυστυχώς, ή γενική έκτροπή τού 'Αγώνα άπό τή Nat- κή δημοκρατική 10u κοίτη καί οί έξελίξεις τού νέου έλληνικού5Κράτους παρασύρουν καί 25 τό Ράδο, πού γίνεται άντισυνταγυατικός καί 0:16 τό θάνατο τού Καποδίστρια άναγκά- ζεται νά παραιτηθεί γιατί "Οί νέοι κυβερνήτες ήταν συνταγµατικών άρχών"ΈιΜέ τέτοια ίδεολογική έξάλιξη ήταν φυσικό νά µήν άπογοητευθεί άπό τό Ναπολέοντα, ιόν άνθρωπο πού θαύµαζε άπό τά νιάτα του. T6 έργο είναι άπό τά ώραιότερα δείγµατα τής λαϊκής ζωγραφικής τού 19ου αίώνα. Στίς έπάλληλες όµόκεντρες ήµικυκλικές ζώνες πού περιβάλλουν τό θέµα έναλλάσσονται, σέ διάφορους τόνους, τό ώχροκόκκινο καί τό γαλαζοπράσινο. Μέσα σέ ούδέτερο γκριζο- πράσινο φόντο προβάλλουν έντονα οί δύο μορφές τού Ναπολέοντα καί τής 'Ιωσηφίνας, στίς θάίες κυριαρχεί τό άσπρο τού φορέματος έκείνης καί τού πανελονιού έκείνου.Οί.΄ φιγούρες είναι σχετικά µικρές, πιάνουν τό 0106 περίπου τού ύφους τής έωγραφιά4 καί τό όγδοο τού πλάτους της. Δέν έχουμε έδώ τήν έξαρση τών κύριων προσώπων τής σύνθε- σης. Οί λαϊκοί μας ζωγράφοι, όταν τό έργο τους δέν έχει άλλα πρόσωπα ή στοιχεία γιά νά φανεί ή διαφορά κλίµακας άπό τούς ήρωες, τότε τούς έξαίρουν σχεδιάζοντά ς τους μεγάλους σχετικά µέ τίς διαστάσεις τού έργου, έτσι πού τά πόδια ν'άκουμπούν στήν κάτω πλαισίωση καί τό κεφάλι νά πλησιάζει τήν έπάνω. Κάποιαν άµηχανία προκάλεσε στό ζωγράφο ή ένταξη τού, άσφαλώς παραλληλόγραμµου, χαρακτικού πρότυπου στό ήμικυκλικό σχήµα τής άφίδας στό σπίτι τού Ράδου. Προσθέτει δεξιά καί άριστερά δυό έσαφή καί µονόχρωµα άρχιτεκτονικά μέλη, έτσι πού τό κύριο θέμα παραμένει σχεδόν τετράγωνο. 'Η έκτέλεση είναι έπιμελημένη καί μέ άξιόλογη χρωµατική εύα.σθησία. Τό κεφάλι τού Να- πολέοντα τονίζεται µέ τό μέγεθος: 6 λόγος κεφαλιού πρός σώµα δέν ξεπερνάει τό 1τ5. 'Ο 'Αθανάσιος Παγώνης στά 1870 περίπου διακοσµεί τό πατρικό του σπίτι στή Δρά- κια. Στό δωμάτιο ύποδοχής, τόν "καλόν όντά" ζωγραφίζει µπαρόκ διακοσμητικά, τίς προ- σωπογραφίες τού Ρήγα καί τού 'Υφηλάντη καί μερικά τοπία τού Θεσσαλικού κάµπου. Τό έργο καταστράφηκε άπό τούς σεισμούς τού 1955, όταν πιά τό σπίτι ήταν ίδιοκτησία Σα- ραβάνη, έκτός άπό µερικά τμήματα πού διασώθηκαν καί βρίσκονται στή συλλογή Μακρή στό Βόλο. Θά μάς άπασχολήσουν έδώ τά τοπία τού Θεσσαλικού κάµπου. Τόν ήξερε καλά 6 ζωγράφος τόν κάμπο αύτό γιατί κάθε καλοκαίρι, 0:16 τόν άλωνισµό τριγύριζε στά κάµπο- χώρια καί πουλούσε φορητές είκόνες πού τίς έτοίµαζε τό χειµώνα. "Οπως έγραφα παλιό- τερα περιγράφοντας τήν τοιχογραφία αύτή " 6 'Λθανάσιος Παγώνης είδε μέ κοφτερό μάτι τό καµπίσιο τοπίο. Τά χαμηλά σπίτια τών κολίγων μισοσκεπάζονται άπό τούς µαλακούς κυµατισµούς τού έδάφους. 'Η ταπεινότητά τους τονίζεται καί µέ τήν άντίθεση πρός τά ψηλά δέντρα καί τόν πύργο τού σσιφλικά, πού ύψώνεται άλαζονικός στήν άκρη τού χω- ριού". ‘0 ζωγράφος μας έκανε καί τίς τοιχογραφίες στό μοναστήρι τής Φανερωμένης στό χωριό Καλλιφώνι πού βρίσκεται στόν κάµπο τής ρδζ;Ωας. 0ΐι ΞΩ&κΘτππψύ€ς-αύ1ξς έχουν… .σχεδόν κατάΕτ;άφέί.άΞό.ζέό?ΈΈΈΞ΄όϊ;όόό;ί;έζ.έΐΐασίες στό καθολικό τού μοναστηριού. Είναι φυσικό νά έζησε κάµποσον καιρό έκεί καί νά συνέλαβε τό ύφος τού τοπίου ώστε νά µπορεί νά τό άποδώσει. 'Ο Κωνστ. Παπαδηµητρίου, µιλόντας γιά τόν παλιό Δήμο Καλ- λιφωνίου γράφει " κατά τό 1881 μόνον ή κατοικία τού μπέη/ τό Κονάκι/ διεκρίνετο από 26 001060 ώς λαµπρόν οίκοδόμηµα μετά τών έντός τού περιβόλου άποθηκών"ζ Οί µακρινές άλλά συγκεκριµμένες "πολιτείες τού θρύλου" 016 άρχοντικά τών βορει- οελλαδίτικων άρχοντικών κατά τό 18ο αίώνα, οί πιό κοντινές πολυτείες καί τά γνώριµα τοπία τού 19ου στό Πήλιο, οί φανταστικές διακοσµητικές µικροτοπιογραφίες τών σπιτιών τού Ζαγοριού έκφράζουν τό πολιτιστικό κλίµα κάθε τόπου καί Εποχής. 'ο 'Αθανάσιος Παγώνηςκκάνει τό τοπίο τού θεσσαλικού κάµπου γύρω στά 1870 όταν ή νέα πόλη τού Βό- λου µέ τή ζωηρή έμπορική καί βιοτεχνική της κίνηση δίνει τόν τόνο τής ζωής σέ όλη τήν περιοχή.*Ψή λαϊκή τέχνη τής περιοχής είχε γνωρίσει τή θαυµαστή άνθισή της µέ ένα πνεύµα αίσιόδοξης σρροφής πρός τό οίκείο καί τό καθηµερινό. Τό συγκεκριµμένο, τό άπτό, τό άπ'εύθείας γνώριµο άντικαθιστά τό μακρινό, τό άπό δεύτερο χέρι. Στά πρω- τοπόρα σχολεία τού Πηλίου έδώ καί δεκαετίες έχουν έδραιωθεί ή παρατήρηση καί τό πεί- 0000. '0 'Δθ. Παγώνης παρατηρεί καί καταγράφει, όχι βέβαια μέ τήν ψυχρή 00116 τού έπιστήμονα, καί περιγράφει χωρίς πρόθεση μετάδοσης γνώσεων.Τό έργο του δέν έχι μ6µ 000 άλήθεια' έχει ζωντάνια, κέφι, μέθεξη. Δέν καταγίνεται σέ λεπτοµερειακές περιγρα- φές. Τά σπίτια του άποδίδονται περιληπτικά, τά ζώα του είναι άπλές μονόχρωµες σκια- γραφίες, 16 δέντρα κρατούν μόνο τά κύρια χαρακτηριστικά τους. Βλέπειυτά θεσσαλικά τοπία µέ κάποια είρωνική διάθεση, άγαθή όπως καί καλωσυνάτη. Μόλο πού πολλά άπό 16 6100001116 του µέσα τά κληρονοµεί άπό τόν πατέρα του, πού ύπήρξε καί 6 δάσκαλός του στή ζωγραφική, δημιουργεί ένα άνανεωμένο ύφος. 'Δπό τάϊτοπιογραφικά έργα τού πατέρα του ώς τίς δικές του τοιχογραφίες μεσολαβούν κάπου σαράντα χρόνια."Ο,τι στίς πρώτες δεκαετίες τού 19ου αίώνα άρχισε νά σχηµατίζεται, στίς τελευταίες είναι πιά µορφοποι- ημένο καί σταθερό. Μέσα στό ρημαγμένο έργαστήριο τών M00106600 στούς Χιονιάδες βρέθηκε πρόσφατα, άνάµεσα σέ πολλά άλλα στοιχεία, καί ένα σχέδιο σέ χαρτί, διαστάσεων 33 X 44 έκ. µέ τήν παράσταση τής Υέννησης τής Θεοτόκου. Κάτω άπό άπανωτά στρώµατα µολυβοκόντυλου 8πάρχει λεπτόγραμµη χαλκογραφημένη σχεδίαση, άπόδειξη πώς ή σύνθεση άντιγράφονταν µηχανικά στίς ίδιες διαστάσεις γιά φορητές είκόνες. Τό σχέδιο δέν έχει φωτοσκιάσεις, φωτοστέφανα καί λεπτομέρειες σέ φορέµατα καί σκεύη.'Π*τεχνική τής έποχής νά γεμίζον- ται μέ χρώμα πρώτα οί μεγάλες σχετικά έπιφάνειες καί ύστερα νά ζωγραφίζονται οί λεπτο- μέρειες καί τά "φώτα", καθιστούσε άχρηστη, άν όχι άρνητική,τήν άρχική σχεδίαση λεπτο- µερειών καί φωτοσκιάσεων. Τό χρυσό τού φωτοστέφανου έμπαινε στήν τελευταία φάση τής έργασίας μέ φύλλο καθαρού χρυσού καί τό κυκλικό του περίγραμμα σχηµατίζονταν μέ τόν αάµηρό διαβήτη τό "1000600". Μέ βάση τό σχέδιο αύτό έγινε ή φορητή είκόνα " Γεννέ- σιον τής Θεοτόκου" , στίς ίδιες άκριβώς διαστάσεις καί μέ τήν έπιγραφή "1822 χιονιά- δες" πού βρίσκεται στό παρεκκλήσιο τού 'Αγ. Πανελεήµονα στή Βούρμπιανη. Είναι σχε- δόν σίγουρο πώς τό σχέδιο χρησιµοποιήθηκε όχι μόνο άπό 016 γενιά ζωγράφων. ‘0 χειρο- τεχνικός χαρακτήρας τής χιονιαδίτικης ζωγραφικής έπιτρέπει τή µηχανική άντιγραφή 27 τού ίδιου θέµατος άπό πολλούς ζωγράφους. Δέ μπορέσαμε 06 βρούµε άλλο άντίγραφο γιά νά φανεί 6 προσωπική συµβολή τού κάθε έκτελεστή στήν ποιότητα τού χρώματος, τή σχε- δίαση τών λεπτοµερειών, τή φωτοσκίαση καί τήν άπόδοση τού βάθους - τό σχέδιο προ- δίδει τρισδιάστατη 60161606. νΑλλωστε καί 6 σύνθεση χωρίζεται σέ τρία έπίπεδα βά- θους άντίστοιχα 06 τρείς, ίσόπαχες σχεδόν, έπάλληλες ζώνες τής έπιφάνειας. Πρώτο πλάνο - κάτω ζώνη: 6 σκηνή τού λουτρού τής μικρής Μαρίας. Δεύτερο πλάνο - µεσαία ζώνη: 6 άγία 'Αννα µισοξαπλωμένη, δίπλα της 6 'Ιωακείµ, τό τραπέζι καί δύο κοπέλες. Τρίτο πλάνο - έπάνω ζώνη: 6 010000100606 πολυτελής σκηνή καί τά κτίρια. 'Ο Διονύ- σιος έκ Φουρνά περιγράφει έτσι τή σύνθεση:" Σπίτια καί 6 άγία "Αννα κειμένη έπί κλίνης µέσα είς παπλώυατα, άκουμβίζουσα είς προσκεφάλαιον' καί δύο κορίτζια όπισ- θεν βαστάζουσιν αύτήν, καί έµπροσθεν της άλλο κορίτζι ριπίζον αύτήν μετά ριπιδίου' ΐαί άλλα πάλιν κορίτζια έβγαίνουν άπό πύλας βαστάζοντα φαγητά, καί άλλα πάλιν ύπο- κάτωθεν αύτής καθήµενα πλύνουσι τό παιδίον είς λεκάνην΄ καί άλλο πάλιν κουνεί τό κλινίδιον έν ώ έσφί τό παιδίον". Τό σχέδιο δέ συµφωνεί υέ τήν περιγραφή, κι άς έ- χουν οί Ηαρινάδες στό έργαστήρι τους τήν " 'Ερµηνεία" τού Διονύσιου, άντιγραμμένη 06 τό χέρι ένός άπ*αύτούς. Στήν περιγραφή δέν άναφέρεται 6 παρουσία τού 'Ιωακείµ, ένώ στό σχέδιο ύπάρχει. 'Δντίθετα, άπό τό σχέδιο λείπουν τά δυό κορίτσια πού κρα- τούν τήν "Αννα καθώς καί έκείνσ 06 τό "ριπίδιον". Τέλος, 6 Διονύσιος μιλάει μόνο γιά σπίτια ένώ στό σχέδιο ύπάρχει καί σκηνή κωνική. J EHIAOI‘OE Γιά νά µπορέσουμε νά σχηματίσουμε γενική είκόνα τής Ελληνικής καίκής ζωγραφι- κής είναι άπαραίτητο νά προηγηθούν έρευνες σέ όλα τά κέντρα της καί νά δημοσιευθούν οί σχετικές µελέτες, πού κι αύτές άργότερα µπορεί νά άναθεωρηθούν μέ βάση 16 γενική εόκόνα ή µεταγενέστερες αονογραφίες.'Βκείνο πού δέν πρέπει νά φοβόµαστε είναι 6 άπόρριΦη ή µερική άναθεώρηση, άπό µάς ή άπό άλλους, παλιότερων άπόφεών µας. Στήν 'Ελλάδα, όπου ψάχουµε στά τυφλά καί άβοήθητοι, τά ξεστρατίσματα είναι πιθανότερα άπό άλλες χώρες 06 συγκροτηµένη πολιτιστική δομή. Τώρα πού τελείωσε 6 μικρή αύτή έργασία βλέπω πώς σέ μερικές λεπτοµέρειες άπάρχει διαφορά μέ προηγούµενες θέσεις μου. Τό 0600 πού ζητώ άπό τόν άναγνώστη είναι νά µού εύχηθεί ν'άξιωθώ νά άναθεωρή- ow καί τή σημερινή έργασία. ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ 1. Βικτωρία Νικήτα-Σκαρτάδου, ‘0 γλύπτης Μίλιος στόν τόπο του.'Ανάτυπο άπό τό πε- ριοδικό " 'Αρµολόι", '0κτώβριος-Δεκέμβριος 1977 2. Κίτσος 'A. Μακρής,Θεόφιλος."Βκδοση "ΜΒλληνες ζωγράφοι", έκδ. οίκου ΜΕΛΙΣΣΑ, 'Α- θήνα 1974, σελ. 440. | 3. Γεώργιος Παϊσιος, ίερεύς,'Δγιογραφία καί άγιογράφοι τών Χιονιάδων. 'Ιωάννινα 1962 28 4. 'Επιτελικόν Γραφείον 'Υπουργείου τών Στρατιωτικών, '0δοιπορικά 'Ηπείρου καί Θεσ- σαλίαςο'ΑΘήνα 1880, σελ. 103. 5. Οίκογενειάρχες ύποκείµενοι σέ φορολογία κατά τό τελευταίο τέταρτο τού 19ου αί. Δηµήτριος Μανδρίδης, Γιώργαινα Μανδρίδη, Ζήσης Τόλη, Νικόλαινα Τζουβάκα, Δηµή- τρης Ράπος, 'Οδυσσεύς Τζουβάκας, Θεόδωρος Σίµου, Ν. Παπαϊωάννου, 'Δναστάσιος Κ. λ.γΖώγράφος, Γεώργιος Φίλης, Νικόλαος Φίλης, Λάµπρος Φίλης, Ζήσης I. Μάτσος, 'Ιωάν- νης Μ. Μάτσος, 'Ιωάννης Ν. Μάτσος, Νικόλαος Δ. Βούρης, Δηµήτριος Βούρης, Νικόλα- ος Γ . Μάτος, 'Ιωάννης Γ. Βούρης, 'Δδάµος Δ. Βούρης, Δηµήτρης A. Βούρης, Γεώργι- ος A. Βούρης, Θανάσης Κ. Ντούλας, 'Δγγελής I. Φίλης, Δημήτριος Φίλης, Μιχαήλ Ζωγρά- φος, Θωμάς Ντούλας, Δημήτρης Πασχάλης, 'Δπόστολος Ντούλας, Γεώργης Πασχάλης, Νικό- λαινα Πασχάλη, Νικόλαος Δ. Διάτσης, Γρώργης Τζέφος, 'Απόστολος Τζέφος, Νικόλας Τζέ- φος, Κώστας Θανάση, Γεώργης Ν. Χρήστου, Δηµήτρης Ν. Χρήστου, Γρηγόριος Ν. Χρή- στου, Νικόλας M. Χρήστου, Δηµήτρης Χρήστου, 'Λναστάσιος Δ, Χρήστου, 'Απόστολος Μ. Ζωγράφος, Μιλτιάδης Κ. Ζωγράφος, Δηµήτρης Τόλη, 'Δριστοτέλης Τόλη, 'Απόστολος Θεοδοσίου, Κώστας Παπακώστας, Χριστόδουλος Παπακώστας, Διονύσιος Βύαγγέλου, Γε- ώργιος Βλάχος, Δημήτρης Σακούλης, Κώστας Θεολόγης, Δηµήτριος Ν. Πατσίου, Νικόλας Ν. Παπακώστας, Ιωάννης Παίσίου, Κώστας Κυρζίδης, Χριστόδουλος Κυρζίδης, Μήτσαι- να Καραγιάννη, Κώσταινα Καραγιάννη, Χριστόδουλος Τόλη, Σταύρος 0ίκονόμου, 'Αλέ- ξιος Δέντζος, Εύάγγελος 'Ιωάννου, 'Αρσένιος Χριστοδούλου, Γεώργιος ’A. Λέντζος, Γεώργιος Θανάση, Κώστας Τόλη, Δηµήτρης Π. Νόνος, Τόλης Καραγιάννης, Δημήτριος 'Βξάρχου, 'Ιωάννης Γ. Σκούρτης, Χαράλαµπος Γ. Σκούρτης, Γεώργιος ’A. Δημητριά- δης, Δέσπω Χρήστου, Μάνθος Νόνος, Βύθύυιος 'Δργύρη, Γεώργιος Κώτας, Ξενοφών Δι- δασκάλου,Θεολόγος 'Αργύρη,Κώστας Τσόλας, Γεώργιος Τσόλας, Τόλης Τζέφος, Χρήστος Γ. Κορµάζος. 6. Κοσµά Θεσπρωτού- ζΔθανασίου Ψαλίδα= Γεωγραφία ζΑλβανίας καί 'Ηπείρου. "Εκδοση Β.ΗτΜ. 'Ιωάννινα 1964, χάρτης έκτός κειμένου. 7. όπου παραπάνω, σελ 9 8. Κοσμά Θεσπ ωτού σελ. 22α καί 22β χειρογράφου του. |… Ψ%"ΈΨλ' * γ…Θ. Περιοδικό "'Λρµολόι" Δεκέµβριος 1976 σελ. 28-30 Λίο. " " " 1976 σελ. 9 \n}+. 'Αποστόλου Βακαλοπούλουι 'Ιστορία τού Νέου 'Ελληνισµού. Β΄Τουρκοκρατία 1453- …1669. Θεσσαλονίκη 1964, σελ. 311 CH12° Γεωργίου Παϊσίου, ίερέως=Τά σχολεία τών Χιονιάδων έπί Τουρκοκρατίας, 'Ιωάννι- να 1966, σελ. 7 . \uk13. 'Ιωάννου Λαµπρίδου: Περί τών έν 'Ηπείρφ 'Αγαθοεργηυάτων. 1880. σελ. 19? €;14. 'Ανήκει στόν κ. 'Αντώνιο Γεράση, Γοργοπόταμο. /παλιά Τούρνοβο| Ω?4. Εύριπίδου Σούρλαι 'Η 'Αγιογραφική Σχολή τών'Χιονιάδων, 'Βπαρχίας Κονίτσης. Περ. & 29 "'Ηπειρωτική 'Βστία" 'Οκτώβριος 1954, τεύχος 30, σελ. 929-933 1όΡ Γεωργίου Παϊσίου, ίερέως,'Αγιογραφία καί άγιογράφοι τών Χιονιάδων. 'Ιωάννινα, 1962, σελ. 8 1?. όπου παραπάνω, σελ. 20 14. Μαγνητοφωνηµένη συνέντευξη μέ τόν τελευταίο χιονιαδίτη ζωγράφο Θωμά Χρήστου, Αύγουστος 1978. 'Αρχείο Κ.Α.Μακρή. . ΞΏΟ. Ευριπίδου Σούρλα, όπου παραπάνω, σελ. 923. … απαντάς MM... Μ., . , . ει. Χριστ. Περραιβού, Απαντά. Πρόλογος Νίκου Βέη, Επιμέλεια - σχολια Μ.Μ. Παπαϊω- άννου. 'Αθήνα 1956, σελ. 83 23. Κίτσου 'Α. Μακρή, 'Η λαϊκή τέχνη τού Πηλίου. 'Αθήνα 1976, σελ. 209 24? Μαγνητοφωνηµένη συνέντευξη µέ τόν τελευταίο χιονιαδίτη ζωγράφο Θωμά Χρήστου, Αύγουστος 1978. 'Αρχείο Κ.Α.Μακρή. 25. Κίτσου 'Α. Μακρή, Οί "φυλές" τών Χιονιάδων καί ή ήπειρώτικη χειροτεχνική ζωγρα- φική;'Εφηµ. T0 ΒΗΜΑ, 15 Μαίου 1977. 'Αναδημοσίευση στό περ. 'Αρµολόα do. 4-5 Αύγουστος - Σεπτέµβριος 1977 28. Φρειδ. "Ένγκελς, 'Η καταγωγή τής οίκογένειας, τής άτοµικής ίδιοκτησίας καί τού ΞΕΞΞΞΒΞ' "… 1966, σελ. 100, 103, κ. &. 2ξ. Κίτσου 'Α. Μακρή, Γλυκειά ζωή στή Γκοντοβάσδα, έφηυ. T0 ΒΗΜΑ, 28 ίουνίου 1970 24, Δηµ. Μακρή, 'Ηπειρώτες άγιογράφοι, περ. "Μακεδονική Ζωή", τεύχος 93, 1974.σελ.52 28, Δημ. Μακρή, Δύο θαυμάσια έκκλησιαστικά µνηµεία τής Κλεισούρας. Περ. "Μακεδονική Ζωή", τεύχος 138, σελ. 31 «Ft Δημ. Κ. 'Αγραφιώτη, 'Ο χιονιαδίτης άγιογράφος Μιχαήλ Ζήκος καί ή συντροφιά του στό Μεταξοχώρι 'Αγιάς. Περ. "'Ηπειρωτική 'Βστία" τεύχος 303-304, 'Ιούλιος- Αύ- γουστος 1977, σελ. 507-521 ης». Κατάλογος χιονιαδιτών ζωγράφων μέ μία ένδεικτική χρονολογία. Κώνστας Θεοδόσι,1747 - Κωνσταντίνος,1760 - Κωνσταντίνος Μιχαήλ,1764 - 'Ιωάννης 'Αθανασίου,1793 - 'Αναστάανιος 'Αναγνώστη,1793, Παγώνης Κωσταντή,1801 - Μιχαήλ Κωνσταντίνου,1802 - ΜιχαήΧ 'Ιωάννου,1805,-Γεώργιος ΜιχαήΧ,1812 - Γεώργιος,1813- ………΄/ Ζήκος,1822 - Γεώργιος Ζήκος, 1824 -Γιώργις δάσκαλος Μιχαήλ,1824 - Ζήκος Ζωγρά- φος,- Ζήκος Γεωργίου, ,1828 - 'Ιωάννης Πασχάλης - Νικόλαος ΠασχάλΠζγ1838 - Ματθαί- ος Γεωργίου, 1838 -Χριστόδουλος Γ.Δ.,1846 -Κωνσταντίνος Γεωργίου,1846 - Ιωάννης Ζήκου,1857 -Νικόλαος Γεωργίου,1847 - Μιχαήλ Ζήκος,1852 -Γεώργιος Κ.,1857 -Μιλ- τιάδης Δ.Ε.,1857 -'Αναστάσιος Κ. Παπακώστας,1856 - Νικόλαος Γ. Πασχάλης, 1861 - Λιάτσης,1863 - Μιχαήλ Κωνστ. Ζωγράφος, 1867 -Μιχαήλ Καραγιαννίδης, 1869 - 'Ανω- στάσιος Μιχ. Ζωγράφος, 1863 - 'Απόστολος Ματθ. Ζωγράφος,1872 - 'Αθανάσιος Κωνστ. Ζωγράφος, 1870 - Κωνσταντίνος Κωνστ. Ζωγράφος,- Δηµήτριος Νικ. Πασχάληα,1877 - Ματθαίος Γεωργίου,1878 -"Αναστάσιος Κ. Ζωγόάφος, 1878 - 'Αδάω Βούρης,τ885 - Ζή- % Η… 30… κι. & 46. 4% 30 σης Δηµ. Βούρης,1885 - 'Αναστάσιος Μ. 2ωγράφος,1872 -Παντελής Π. Ζωγράδος,1872 - Στέφανος Μ..Ζωγράφος,1871 - 'Αναστάσιος Κωνσταντίνου, 1882 - Χριστόδουλος 'Αναστ. Ζωγράφος,1885 - 'Αθανάσιος Παγώνης; 1885 -Παύλος ’I. Γιοδατόπουλσς- Σωκράτης Μ. Ζωγράφος,1875 -'Αλέξιος Μ.Κ., 1878 -Κωνσταντίνος 'Αποστ. Ζωγράφος, 1892, Νικόλαος I. Παπακώστας,1906 - Πολύκαρπος 'Αν. Ζωγράφος,1895 - Βασίλειος 'Αγγ. Φίλης,191Ο - απατά…" Χρ. Σχούρτης,19το -Θωμάς '… Ζωγράφος 1923 - Σωκράτης Χιονιαδίτης,1926 - Γεώργιος Η. "Εξαρχος,1932 - ΘωμΞς Βύαγγ. Χρήστου, 1966 - 'Αθανάσιος Διάτσης,1966. Μερικές φορές στόν κατάλογο έμφανίζεται τό ίδιο όνομα δυό φορές καί σέ κοντι- νές χρονολογίες. Στίς περιπτώσεις αύτές τό όνομα µπήκε γιά δεύτερη φορά μόνον όταν ήταν σίγουρο πώς πρόκειται γιά δυό συνονόματους ζωγράφους. Π.χ. ότΚώνστας, 1747 καί ό Κωνσταντίνος,1760 δέν είναι τό ίδιο πρόσωπο, όπως ύποθέτει 6 Γ. Παί- σιος, γιατί τά έργα τους έχουν σημαντικές τεχνοτροπικές διαφορές. 'Επίσης &… Γεώργιος,1813 δέν είναιό ίδιος μέ τό ϊεώργιο Ζήκου,1824 γιατί στό µοναστήρι τών Γεννεσίων τής Θεοτόκου διαβάζουµε σέ έπιγραφή=" διά χειρός ζωγράφων Γεωρ- γίου καί Γεωργίου έκ Χιονιάδων τής έπαρχίας τού 'Αγίου Βελλάς έν έτει σωτηρίω 1813" καί σέ φορητή είκόνα)τού ιδιου µοναστηριούε" Δέησις τόν δούλον τού Θε- ού Μιχαήλ ίστοριογράφου. Ιστορήθη δέ διά χειρός Γεωργίου καί Γεωργίου τών αυ- τού Μαθητάδων έκ Χιονιάδων". '0 Παύλος I. Γιοδατόπουλος κατάγεταιυάπό τό κοντι- νό χωριό 'Ασημοχώρι, άλλά ά5ρξε μαθητής χιονιαδίτικου έργαστήριου. Γεωργίου Μέγα,-ΞιάΞισΞα.'Αθήνα 1963, σελ. 11 Γεωργίου Μέγα, όπου παραπάνω. σελ.10 Νικ. Κ. Μουτσόπουλου, Καστοριά, τά 'Αρχοντικά.'Αθήνα 1962, χωρίς σελιδαρίθμη- ση. Φύλλο 20β Κίτσου 'Α. Μακρή, Δύο λαϊκοί ζωγράφοι.Βόλος 1952. σελ.19 καί ύποσημείωση 28 Χαρ. Χαρίτου,'Η µονή 'Αγίου Νικολάου Πάου 'Αργαλαστής. Βόλος 1972, σελ. 61-62 Γεωργίου Παίσίου, 'Αγιογραφία καί 'Αγιογράφοι τών Χιονιάδων. 'Ιωάννινα 1962, σελ . 105 *Αγγελικής Χατζημιχάλη, Λαϊκή 'Αρχιτεκτονική καί Τέχνη. Περίληψη όμιλίας στόν "Κύκλο Τεχνικών" τήν 29-5-42, δημοσιευμένο στό Δελτίο τού Κύκλου αύτού,άριθ.28 'Αγήνορα 'Αστεριάδη, Τό σπίτι τού Σβάρτς στ"Αμπελάκια. 'Αθήνα 1928, σελ 17 'Αρχείο Κίτσου Α. Μακρή, Βόλος 'Αρχείο Κίτσου 'Α. Μακρή, Βόλος Γιάννη Μαυρομάτη, Τό ξεκίνηµα τών μαστόρων τής ΠυρσόγιαννηςΚονίτσησ.Περ. Μ ’H. πειρωτική 'Εστία",Μάϊος-'Ιούνιος 1978, σελ. 431 Γράµμα τού άπογόνου τους Βασιλείου Κ. Χρήστου, 17 - 1 - 78. 'Αρχςίο Κ.Α.Μακρή 4ξχ.Χάρτινος δερματόδετος κώδικας σέ μέτρια κατάσταση, διατάσεων 19,5 Χ 14 έκατ. 31 Σελίδες 356 καί τρείς μέ μεταγενέστερα συμπληρώμαρα. '0 άρόθμός τών σελίδων μο- νός γιατί ή σελίδα 351 είναι δυό φορές. " 'Εγράφη διά χειρός Χριστοδούλου Γ;Δ. άπριλίου 25". "Εχει μικρές διαφορές µέ τό δημοσιευµένο άπό τόν Παπαδόπουλο-ΕΧΙ- Κεραμέα κείμενο π.χ."Πίναξ τής παρούσης βίβλου" γίνεται στό Χριστόδουλο" Πίναξ άκριβής τής βίβλου"ΐ Παραλείπει τ'ην άφιέρωση "Τή θεοτόκφκαί άειπαρθένω Μαρία". 'Βπίσης παραλείπει τό "Πάσι τοίς τών ζωγράφων παισί Προγυμνασία καί Παιδαγωγία". 'Απλοποιεί καί τή γλώάέ. Γράφει κοντά άντί πλησίον, κάμε άντί ποίησον, κάτω άν- τί ύποκάτωθεν, πίσω άντί όπισθεν, ΄εξω άντί έξωθεν, δείχνουν άντί δεικνύουν, βόδια άντί βόας, φαλακρός άντί φαρακλός κ.λ.π.Στήν περιγραφή τού 'Αγίου Βασιλείου πα- ραλείπει τόν, προφανώς άκατανόητο σ'αύτόν χαρακτηρισμό "μιξαίπόλιος". 'Εχει καί μερικές προσθήκες π.χ. άντί "φορών λαµπρά φορέματα" γράφει"φορών λαμπρά καί πο- λυτελή φορέματα", "'Ο άγιος Θεαγένης έν θαλάσσει ριφθείς τελειούται" γράφει "'ο ά- γιος Θεαγένης έν βάθει θαλάσσης ριφθείς τελειούται" 4ξΡ Διονυσίου τού έκ Φουρνά, 'ΕΡµηνεία τής Ζωγραφικής Τέχνης, καί αί κύριαυ αύτής πηγαί, έκδιδοµένη μετά προλόγου νύν τό πρώτον πλήρης κατά τό πρωτότυπον αύτής κείµενον, ύπό τού ’A. Παπαδοπούλου-Κεραμέως. ’Ev Πετρουπόλει 1909. 4;, Νίνα-Μαρία 'Αθανάσογλου, 'Ο ζωγράφος Νικηφόρος Λύτρας. 'Αθήνα 1976, σελ. 10 43 3.11. Λαζάρεφ, 'Αντρέ'ί ΡΞΜΞ.Μόσχα 1960 /ρωσικά| 43, Ε.Ν. Δαζξρεφ, Θεοφάνης ό "Ελληνας. Μόσχα 1961 |ρωσικά/ 4%. Δημήτριος Παπαστάµος, 'Η έπίδραση τής Ναζαρινής σκ΄εψης στή νεοελληνική έκκλη- σιαστική ζωγραφική. ’Aefiva 1977, σελ.19 40. Μεγάλη 'Ελληνική 'Βγκυκλοπαίδεια "Πυρσού" λήμμα ΑΘΩΣ, 'Αθήνα 1927 39… Γεωργίου Παίσίου, 'Αγιογραφία καί 'Αγιογράφοι τών Χιονιάδων.'Ιωάννινα T962, σελ. 26 . 9ξ, Δημητρίου Σ. Σαλαμάγκα,'0 Νεομάρτυρας "Αγιος Γεώργιος 'Ιωαννίνων.΄Αθήνω καππκκ 1954. Φωτογραφία τού έργου στή σελ. 2, περιγραφή του στή σελ. 160 5%. Κίτσου 'Δ. Μακρή, θ…σοσΒΑΡΗΙΕΒ GRECQUES AUX PAYS BALKANIQUES WANT LE XII SIEELB. 'Ανακοίνωση στό Βαλκανικό Συνέδριο τής Βάρνας. Θεσσαλονίκη 1976 5Έί Κίτσου 'Α Μακρή, "Ενα εύρωπαίκό πρότυπο βορειοελλαδίτικης τοιχογραφίας. 'Εφημ. -…………χφο ΒΗΜΑ, 'Αθήνα 25 ‘Iouvcou 1978 5" Κίτσου 'Α. Μακρή 'Η λαϊκή τέχνη τού Πηλίου. 'Αθήνα 1976, σελ. 146 147, 270 … , ,/ δέ, 'Εθνικής Τραπέζης τής 'Ελλάδος, έπιμέλεια Στέλιου Παπαδόπουλου, Νεοελληνική Χειροτεχνία.'Αθήνα 1969. Κεφάλαιο "Ξυλογλυπτική" Κίτσου 'Α. Μακρή, σελ. 62 59; Κώστα π. Λαζαρίδη, Χιπ:κιιηκπΧπππΧππκκπκππΧπΧπκ!κεκκπκΧκπΧκπικα1ΧκΧ:πκκι|!!! ΧΧΧΠΧΧΙΧΧΧ!ΙπΧΧΚΧΧΧ'0 έθνικός 'Αγωνιστής Κωνσταντίνος Ράδος καί οί έθνικοί εύ- εργέτες άπό τό Τσεπέλοβο. Γιάννινα 1971, σελ.34 καί 45 32 56, Κώστα Π. Λαζαρίδη, 'Η διαθήκη τού Εδγενίου Πλακίδα καί τό Κουκοόλι-Ζαγορίου. Γιάννινα 1969, σελ. 1O , ,΄Ξτ 51γ Δημητρίου B. Οίκονομίδου, Περί τόν πρωτεργατύν τής ρουυανικής λογοτεχνίας.'Αθή- να1956, σελ. 89 60. Κόστα Π. Λαζαρίδη, 'Ο έθνικός άγωνιστής Κωνσταντίνος Ράδος καί οί έθνικοί £650— γέτες άπό τό Ψσεπέλοβο.Γιάννινα 1971, σελ. 9 66… Πληροφορίες γιά τήν πνευματική ζωή στά Ζαγόριαι Κ.Π.Δαζαρίδη, T6 πνευΕατικό Ζα- γόρι στά χρόνια τής Φουρκοκρατίας. Γιάννινα 1969 66, Βλέπε έγχρωµες άναπαραγωγές στό βιβλίο ATANOS BOSCHOV, DIE BULGARISCHE VOLKS KUNST, Δυτική Γερµανία 1972, σελ. 166, 269. 'Βπίσης FOLK‘KRT IN RU“ANIA, Βουκου- ρέστι 1955, είκόνα σέ γυαλί άπό τήν Φρανσυλβανία, 19ος αίάνας. Πίνακας έκτός κειμένου χωρίς άρίθµηση 6Έμ Κίτσου 'A. Μακρή, "Οταν οί 'Ελληνες περίμεναν τό Ναπολέοντα ώς έλευθερωτή. 'Βφηυ. TO ΒΗΜΑ, 14-7-1963 6ΈΚ Στέλιου Λυδάκη,΄Η ίστορία τής νεοελληνικής ζωγραφικής."Βκδοση "Μέλισσα",'Αθήνα 1976, σελ. 429 | 65» Κίτσου 'Λ. Μακρή, 'Βζωγραφίσθη στανικδς. 'Εφημ. T0 ΒΗΜΑ 11 Σεπτεµβρίου 1966 χΞΞ> 6ζ. 'Ανων6μου τού "Ελληνος, 'Ελληνική Πομαρχία. 'Βν 'Ιταλία 1806. Β΄"Βκδοση 'Αθήνα 1948, σελ. 165-166 69; Γ. Λαμπριιού, Μορφές τού Είκοσιένα. 'Λθήνα 1945, σελ. 22 63° Κώστα Π. Λαζαρίδη, ΐ0 έθνικός άγωνιστής Κωνσταντίνος Ράδος καί οί έθνικοί ει'1ερ- γέτες άπό τό Τσεπέλοβο. Γιάννινα 1971, σελ. 17 60 Κωνστ. Παπαδημητρίου, 'Βπαρχία Καρδίτσης. "Θεσσαλικό Χρονικά", έκτακτη έκδοση. 'Δθήνα 1955, σελ. 219

ΦΥΛΛΑ ΛΟΓΟΥ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΦΥΛΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ: ...... "Εσείς πουλιά του Γρε6ενοι'ι -— Τούτο τό καλοκαίρι καί τήν "Ανοιξη. Κ. ΣΑΘΑ: ........................ Oi τελευταίες ώρες του Παπαθι΄.ιμιου Βλυχάδα. Θ. ΠΕΤΣΑΛΗ - Δ|ΟΜΗΔΗ: Σκυλόσοφος - '0 Επίσκοπος Τρίκκης καί Λαρίσης. Λ. Ι, ΒΡΑΝΟΥΣΗ: .......................... 'Ο ανήσυχος έφηδος τής Θεσσαλίας Ν. Κ. ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ: ............................ τα Θεσσαλικό "Αμπελάκια. ΣΤΕΦ. ΤΗΛ|Κ|ΔΗ: ...................................... Προσδοκία (ποίημα). ΝΙΚΟΥ ΜΠΑΖ|ΑΝΑ: .................................. 'Ο χωρισµός (ποίημα). ΚΙΤΣΟΥ Α. ΜΑΚΡΗ: .. Συµδολή οτή μελέτη τής πολεοδοµίας τών χωριών του Πηλίου. Π. |. ΒΑΣΙΛΕ|ΟΥ: ............................... τό άρματωλίκι τών 'Αγράφων. ΓΙΑΝΝΗ ΒΛΑΧΟΓ|ΑΝΝΗ: ..................................... "Ετσι ήτανε ..... ΜΑΚΗ ΛΑΧΑΝΑ: ............................... '0 άνθρωπος καί τό τέχνηµα. ΛΑΜΠΡΟΥ ΜΑΛΑΜΑ: .......................... 'Απλοί στοχασμοί γιά τήν Τέχνη. ΑΝΑΣΤ. ΤΣΟΥΦΗ: .................... 'O "Αχιλλέας ΤΖάρτΖανος ώς εκπαιδευτικός. ZAXAPIA ΠΑΠΑΝΤΩΝ|ΟΥ: ........................... Θάνατος 'Apxoiou Θεού. ΑΓΓΕΛΟΥ ΓΑΝΝΑ: ............................ Συζήτηση με το Ζωγράφο Δανιήλ. Ζ. ΚΑΛΟΓ|ΑΝΝΗ - ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ: ................ "Evo ήλιοΘασίλεµα (ποίηµα). ΑΛΕΞ. ΧΑΤΖΗΓΑΚΗ: ............................. Λαογραφικά τής Πίνδου - B' AX|/. Γ. ΚΑΡΑΝΑΣ|ΟΥ: ............................ Παροιμίες τοι": τόπου µας. ΓΙΑΝΝΗ ΑΘ. ΑΔΑΜΟΥ: .............................. 'Ελασσονίτικες παροιμίες. ΕΜΜ. Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗ: ........................... 'Η "Αρχιεπισκοπή Φαρσάλων. ΛΙΝΑΣ ΚΑΡΑΜΠΑ: ............................... "Από τό μετανάστη (ποίηµα). |. Α. ΝΤΟΜΑΛΗ: ........................ "Η Θεσσαλική Οίκονοµία καί το 1821 Γ. Δ|ΛΜΠΟΗ: ....................................... Θεσσαλικό Τοπίο (ποίημα) Α. ΠΛΑΚΩΤΑΡΗ: ..................................... "Απολογισμός (ποίημα) Δ. ΣΤΑΜΠΟΛΟΥ: ............................... Βρήκα νά σεριανίσω (ποίηµα) A. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: .................................. Χαιρετισμός (Ποίημα) ΑΠΟ ΦΥΛΛΟ ΣΕ ΦΥΛΛΟ: 'Η υποδοχή … Σάς αρέσουν τα δαλτονερια; - Το κατεστη- µένο - Σχόλια, Κριτική γιά τα 6ι6λία τών Α. MopKéTou, A. OuvooéKou, T. Λάππα, Γ. Λύ- χνου. Τ. Δόξα΄ Χ. Ζήση΄ Ν. Χιονίδου. Δ. Σκ. Σούτζου, Γ. ΝέΖου, Τ. ΣτρουΘιδ. B. Βαλ- λή. Φ. Κωνσταντίνου. Δ. Μωρέ… καί Α. Κλώντια - 'Αλληλογρσφία —- Νέα Βι6λία - Οί συνδρομητές μας. ΕΙΚΟΝΕΣ: Μ. Καταφυγιώτη: Βλαχά6ας 'Av. ΄Αστεριάδη δυό χαρακτικά από τ' 'Α- µπελάκια - Πλατεία Μακρινίτσας, Αμφιθέατρο "Αγ. Λαυρεντίου (δυό όψεις) - Φ. Τσικρικτσή: καλτερίμι τής Μακρινίτσας …- ‘O. Φ, Τσικρικτσής. 1'Ο ΤΕΥΧΟΣ ΔΡΧ. 20 OEIIAAIKEI ΙΕΛΙΔΕΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΕ! ΣΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ 2| ΘΕΣΣΑΛ|ΚΗ ΕΣΤΙΑ ΛΑΡΙΣΑ - ΜΑΓΝΗΣΙΑ - ΤΡΙΚΑΛΑ - ΚΑΡΔΙΤΣΑ - ΦΘΙΩΤΗΣ EYPYTANIA — I‘PEBENA ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΚΑΘΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΦΥΛΑΣ ΓΡΑΦΕΙΑ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ: ΜΟΥΡΟΥΖΗ 18 - ΛΑΡΙΣΑ - ΤΗΛΕΦ. 226.144 Διευθύνσεις σύμφωνα µε το Ν.Δ. 346)1969 άρθρ. 9 § 3 : ΄Υπεύθυνος - "Εκδότης - "Ιδιοκτήτης Σ. Κατσώνη, Δηµάρχου 'Αστεριάδη 3 Λάρισα. Προϊστάµενος τυπογραφείου: Κ. Γκιζπλης Βασ. Φρειδερίκης 11 ΛάρισαΔ Τιμή τεύχους δρχ. 20. Έτησία συνδροµή: Εσωτερικού δραχ. 120. "Εξω- τερικού λίρ. 6 δολ. 10. "Οργανισμοί, Νομικά Πρόσωπα. '|δρι΄ιµστσ. Δήμοι. Κοινότητες: δρχ. 500. Γιά διαφηµίσεις ίδισίτερη συµφωνία. "Εγγραφή συν- δροµητών - εµδάσµατσ οδός Βασ. Σοφίας 33 Γ' όροφος Γραφ. 25 κ. Κοτσώνη. Δωρεάν καί τιμής ένεκεν δεν διατίθενται. Βι6λίσ, έντυπα. συνεργασίες, ανταποκρίσεις στό Διευθυντή ΣυντόΕ8ως Χειρόγραφα δεν επιστρέφονται ΄Ανάτυπα δεν γίνονται "Η "Θεσσαλική "Εστία-ι δεχεται τους φίλους καί συνεργάτες στά Γραφεία τής Δισχειρίοεως Βασ. Σοφίας 33 — 30c όροφος Γραφ. 25. τηλ. 224-755, κάθε Πέμπτη 7-9 τό Βράδυ. ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟΥΣ: ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ: "Αναλήψεως 247. τηλ. 271 - 10 Βόλος. "Αντιπρόσωπος: Γιάννης Γ. Μουγογισννης. ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Γαριδσλδη 12. τηλέφ. 27-500. 'Αντιπρόσωπος: 'Αχιλ. Γρ. Καρανάσιος. ΕΛΑΣΣΟΝΑ: 6ης 'Οκτω6ρίου 109. τηλεφ. 22-226. "Αντιπρόσωπος: Γιάννης "Αθ. 'Α- δάμου. ΚΑΡΔΙΤΣΑ: "Αντιπρόσωπος: Θωµάς Πλατανιάς. ΄Επιθεωρητής Δηµ. 'Εκπσιδει'ιοεως, Βασαρδάνη 5΄ τηλεφ. 21 -428. 'Η «Θεσσαλική Εστία» πωλείται: στήν !ΑΘήνα στό βιβλιοπωλείο τής 'Εστίας, Σταδίου 38. Στή Θεσσαλονίκη στό Βιβλιοπωλείο Παναγ. Poo/181 Τσιµισκή 41 Τηλ. 29—010 'Ετυττώθη σε χαρτί τής «Θεσσαλικής Χαρτοποιίας» το Μάρτιο του 1973 - Τόπος εκδόσεως Λάρισα αΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΗ» Ο.Ε. ΚΩΝ. ΓΚ|ΖΕΛΗΣ - ΓΕΩΡΓ. ΧΑΡΟΣ Μία Πογιιυ τα… και ΠοΠιιιστικη5 κοΠΠιεργειο€ Μπρπίωα-πλατεΐα "Μ…" ΙΤΙΙ MEAETH ΤΙ|Σ "ΜΜΜ… ΙΙΙΙΙ ΙΙΡ|ΙΙΝ ΙΙΙ |ί|ΙΜΙΙΙ ΠΡΟΛΟΓΟΣ τά χωρια τού Πηλίου ασκούν µιαν Ιδιαίτερη γοητεία στον επισκέπτη τους. Λύτό, βέβαια. όφείλεται, σε µεγάλο βα- Θµό, στήν ωραία αρχιτεκτονική των σπι- τιών τους, στίς Θαυµαστες εκκλησίες καί στίς σκαλιστές βρύσες. "Οφείλεται, ακόµα, στή µαγεία τής φύσης τους, µε τήν Ιδιαίτερη όµορφα": κάθε εποχής. Πέ- ρα, δµως, από τίς λεπτομερε-ακές αύτες όµορφιές, τό πηλιορείτικο χωριό έχει µια ξεχωριστή αρμονία σα σύνολο Πού να όφείλεται αύτή; Είναι. απλως. ή γραφι- κότητα πού δημιουργείται καθώς τό χω- ριό αναπτύσσεται τυχαία, χωρίς να ακο- λουΘεί (ξυρισµένους άγραφους κανόνες; 'Ο απαιτητικός θεατής, πού δε µαγεύεται από τήν εύκολη γραφικότητα. προσπαθεί να ξεδιαλύνει τό µυστήριο αύτής τής αί- σθησης αρµονίας καί τάξης πού τού δίνει τό πεοιδιάβασµα µέσα στα σοκάκια τού χωριού. Δεν έχει τόν απλοϊκό φόβο µή- πως ή αποκάλυψη των κρυφών νόµων πού διέπουν τήν αρµονία αύτή θα καταστρέ- ψει κάτι από τή µαγεία πού εξασκεί απά- νω του Ξέρει πως οί νόμοι αύτοί δεν εί- ναι ψυχρα κατασκευάσµατα ενός στεγνού µυαλού. Είναι ή συλλογική εύαισΘησία, πού. χωρίς ή ίδια να τό καταλαβαίνει, βρήκε τούς νόµους πού δεν είναι ακαμ- 11101, µα προσαρµόζονται πάντα στίς Ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περίπτωσης. Κανένας δεν έχασε τή γοητεία από τα παιχνιδίσματα καί τσακίσµατα πού κάνει Tofi κιτΣογ Λ. ΜΑΚΡΗ τό νερό, καθώς κατεβαίνει αλαφρό στα βουν[σια ρυάκια, επειδή ξέρει πως 6 νό- μος τής βαρύτητας 16 κινεί. Στή φύση καί στήν αληθινή τέχνη οί νόµοι πλά- θουν όµορφια σε αφάνταστη ποικιλία µορφών. Χωρίς, λοιπόν. κανένα φόβο Θα προσπαθήσουμε, στήν εργασία αύτή, να επισηµάνουµε μερικά από τα συνθετικά στοιχεία τού πηλιορείτικου χωριού. Θα πρέπει ναχουµε πάντοτε στό νού µας πως 16 χωριό δεν έγινε για ια 16 χαίρονται οί ερασιτέχνες αίσΘητικοΙ τής πόλης αλλά για να τό ζούν οί χωριάτες, µε τούς ίδιαίτερους τρόπους εργασίας καί κοινωνικής ζωής. "Ετσι ή όιιορΦιά του δεν είναι µια καλα τοποθετηµένη ήθογραφική σκηιογοαφία αλλά τό λου- λούδι πού βγαίνει µέσα από τό 'ιδρωπο- τισµένο χωµα τής ζωής. Θα πρέπει &… µα, να ξέρουμε πως οί όροι εργασίας καί κοινωνικής ζωής άλλαξαν και ή προσαρµογή τού χωριού στίς αλλαγές αύτες είναι απαραίτητη προυπόθεση τής βιοσιµότητάς του. Για να Φέρουµε δύο µόνο παραδείγµατα από τή ζω'ι «:… πη- λιορείτικω…ν χωριών Θα σηµειώσουμε πως ή εξαγωγή «:… προϊόντων δε γίνεται πια µε καραβάνια ζώων ότι… µε αύτο- κίνητα καί πως ένα µεγάλο μέρος τής παραγωγής τής ενώ… (βασικού προϊόν- τος τού Πηλίου) δέ γίνεταιέπί τόπου άι- λα σε είδικα εργοστάσια (π. χ στό με- γαλο κονσερβοποιείο έλαιδν τής Άγριας). Τα δύο αύτα στοιχεία, καί απειρα άλλα είναι φυσικό να επιφέρουν καί τίς ανά- Συµβολή στή μελέτη τής πολεοδομίας των χωρίων τού Πηλίου 79 λογες τροποποιήσεις στή σύνθεση τού πηλιορείτικου χωριού. 'Λκριβώς εδώ βρί- σκεται ή αξία τής έρευνας τών νόµων για τούς οποίου: µιλήσαµε πιό πάνω. Οί λύσεις πού απαιτούνται από τήν αλλαγή των συνθηκών Θα µπορέσουν να προσ- αρµοσΘούν στό…χαρακτήρα των χωριών όταν έχουµε κάπως προχωρήσει στό πνεύ- µα τής σύνθεσής τους. 'Η σηµερινή εργασία αποβλέπει περισ- σότερο στό τα επισημάνει 16 θέµα καί τα προβλήµατα πού απορρέουν από αύ- τό, παρα στό να δώσει έτοιµες λύσεις, ανέφικτες σε µια προδροµική προσπά- θεια. ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΤΥΠΟΙ ΠΗΛ|ΟΡΕ|Τ|ΚΩΝ ΧΩΡ|ΩΝ Πολλά από τα χωριά τού Πηλίου δη- μιουργούνται γύρω από µεγάλα µονα- στήρια, (Μακρινίτσα-Παναγία Μακρινί- ιισσα, Πορταριά-Παναγία Πορταρέα, Ζαγορα-Παναγία Σωτήρα. "Αγιος Λαυ- ρέντιος-µοναστήρι 'Αγίου Λαυρεντίου κ. αλλά). Στήν ακολουθία τού "Αγίου Γερα- σίµου, πού τυπώθηκε στήν "Ελληνική τυ- πογραφία τού 'Ιασίου, στα 1820 µε έξο- δα τού Μ.ακρινιτσιώτη Γεωργίου Γούση, αναφέρεται για τή Μακρινίτσα (σελ. 25) 6'ΕσυνάχΘησαν καί έκτισαν όσπήτια οί ανθρωποι τριγύρω τής εκκλησίας καί κατ' όλίγον όλίγον έσυγκροτήθη αρκετή πόλις πολυάνθρωπος καί φιλόχριστος...-. 'Αλλα χωρια προέρχονται από µικρούς οίκισµούς πού αναπτύσσονται καί άλλα από ομαδικές μετοικεσίες. Στήν εκλογή της τοποθεσίας τών χωριών σπουδαίο ρόλο έπαιξε καί ή καταλληλότητα για άµυνα από πειρατικές ή ληστρικές έπι- δρομες. 'Ο Διονύσιος Πύρρος, 6 παλιός βηµεν είς Μακρινίτσαν, πόλιν δ υ ν α τ ή΄',ν ," µέ κατοίκους 2.000». Σε τρείς τύπους µπορούµε να χωρί- σουμε τα πηλιορείτικα χωριά 'Ο πρώτος, ό ά π λ ό ς, & περιγραφή τού πηλιορείτικου χωριού δί νει 6 Νικόλαος Μάγνης εδώ καί έκατό περίπου χρόνια: «Etc 16 κεντρικότερον µέρος εκάστου χωρίου είναι κτισμένη µεγαλοπρεπής έκ- κλησία προικισµένη καί προικιζοµένη πάν- τοτε από τούς εύσεβείς με κτήµατα. Πλησίον αύτής, είναι ή πλατεία (παζαρ) λι- Θόστρωτος, σκιαζοµένη από ύπερµεγέθεις πλατάνους,ένιός αύτής, ή εκτός είναι κρή- νη, χέουσα άφθονον καί ψυχρότατον ύδωρ. Πέριξ τής πλατείας ύπαρχουσι καθίσµατα λίθινα καί είς έν μέρος αύ τής 01061 ή περί- στύλιον (χαϊατι). Αύτού πλησίον είναι κτι… σµένοι ξενώνες (χαίρια) ούτω τούς όνο- µας…… εκεί, είς τούς όποίους κατα- λύουσιν οί διαβαται δωρεάν. ΑΙ εντός των χωρίων όδοί είναι λιθόστρωτοι καί αί αγουσαι είς τα κεντρικότερα µέρη των κτηµάτων...» * τα ίδια περίπου γραφει στή «θεσσα- λία» του καί 6 παλιός δήμαρχος τού Βό- λου, Ηικόλαος Γεωργιάδης, μόνο πού- πιό µεθοδικός αύτός- συνδέει τήν περι- γραφή µε τή λειτουργία τής κεντρικής πλατείας: «κατά τό κεντρον δε εκάστου χωρίου παρατηρείται πλατεία ίκανώς 1. Ν. Μάγνηι:ος: Περιήγησις ή τοπογρα- φία τής Θεσσαλίας καί Θετι:αλικής Μαγνη- σίας. "Εν 'Αύήναις 1860. σελ. 47. 2. Διονυσίου Πύρρου τού (Bamako-3: Πε- ριήγησις Ιστορική καί βογραφία. 'Ev "Αθή- ναις 1848 σελ. 39. πού περιλαµβάνει Και τα …… περισσότερα χωριά, αποτελείται από ένα …' ' νι΄ιτταρο µε κεντρικό πυρήνα, όπου συγ- ιι"ντρώνεται ήκοινωνική ζωή τού χωριού ΙΙρησκευτική, εµπορική καί ψυχαγωγική I ι΄ιρω από τόν πυρήνα αύτόν υπάρχει ή µάζα τών σπιτιών, µε τα καλντιρίµια, πού ξεκινούν ακτινωτα καί προχωρούν ανάλογα με τή διαμόρφωση τού εδάφους. |Ιιισικό στοιχείο τού κέντρου τού χω- ριού αποτελεί ή πλατεία. Κοντά της, λί- … πιό πάνω-λίγο πιό κατω, βρίσκεται η κεντρική εκκλησία τού χωριού. "Ωραία 'Λμφιι9ε΄ατρο 'A γ. Λαυρεντίου 80 Συμβολή στή μελέτη τής πολεοδομίας των χωρίων τού Πηλίου εύρεία καί καλώς λιθοστρωµένη, σκια- ζοµένη ύπό µεγάλων πλατάνων, ύ1ό τήν σκιάν τών όποίων ε6κτιστοι κρήναι προ- χέουσι διαυγές ύδωρ. 'Η πλατεία αύτη είναι ή αγορα τού χωρίου, Ever: ανα 1161- 00v Κυριακήν καί έορτήν συνέρχονται οί κάτοικοι συναλλαττόµενοι πρός ελλή- λους καί συζητούντες τα κοινά τού χω- ρίου συµφέροντα.» ' Βασική αρτηρία τού χωριού είναι τό ανηψρικό raw-15011.11 πού ξεκινάει από τό ΄Κατώτερο σηµείο τού χωριού καί αφού περάσει από τή πλατεία, φτάνει ώς τό ψηλότερο 0111.15'1'0 του. Τό καλντερί- µιαύτό φειδοσέρνεται ανάλογα µέ τίς ύ- ψομετρικές διαφορές ώστε ή κλίση να μήν είναι πολύ µεγάλη καί ή ανάβαση εύκο- λη στούς ανθρώπους καί στα ύποζύγια. 'Λπό τήν αρτηρία αύτή ξεκινούν πλαγινα καλντερίμια-προσπελάσεις πρός όλα τα σηµεία τού χωριού. Χαρακτηριστικό είναι τό γεγονός ότι τα πιό φροντισµένα καλν- τερΙµια τού χωριού έχουν ανταπόκριση µέ τα µονοπάτια ή τα καλντερίµια πού όδηγούν στίς κύριες αγροτικές περιοχές. όπου βρίσκονται τα χτήµατα καί τα κα- λύβια τών χωρικών. Δίπλα τους, όπου αύτό είναι δυνατό, ύπάοχουν βρύσες. 'Η ακτινωτή διάταξη τών κυριότερων δρόµων τού χωριού γύρω από τό κέντρο του, έξυπηρετεί τή λειτουργία τού χω- ριού. 'Η εκκλησία καί τό έµπορικό κέντρο του είναι προσιτά από όλες τίς συνοι- κίες. Οί χωριάτες γυρ΄ζοντας από τα χτήµαια τό βράδυ περνούν από τήν πλα- τεία γα ν' ανταλλάξουν είτε τα κοινω- νικα νέα τού χωριού είτε τίς επαγγελ- µατικές πληροφορίες (πορεία τής καλ- λιέργειας. εµφανιση ασθενειών τών φυ- τών σέ διάφορα σημεία κ. τ. λ.). "Ας µήν ξεχνούµε καί τό ρόλο τής βρύσης τού χωριού στή ζωή τών γυναικών. 'H 61100- ξη δεύτερης ή καί τρίτης πλατείας στόν από τύπο τού πηλιορείτικου χωριού δέν αλλάζει τό βασικό χαρακτήρα του για- τί µόνο ή κεντρική πλατεία συγκεντρώνει τα στοιχεία πού αναφέραμε. Οί άλλες έχουν λειτουργία έποχ;αιή ή περιστα- σιακή. 'Ο τύπος αύτός τού χωριού αναπτύσ- σεται πάντα όμόκεντρα απωθώντας 11061; τα έξω τα στοιχεία πού, ένώ έπρεπε να είναι έξω καί δίπλα από 16 χωριό,'µ…έ τήν ανάπτυξή του αγκαλιάζονται από αύτό. (Παραδείγματα οί µεταφορές τών νεκροταφείων τής Μακρινίτσας καί τού Λαύκου, τών Βυρσοδεψείων τής Μακρινί- τσας καί αλλων). M610 φυσικά ή αλλά 611116510 έπηρρεάζουν τήν όμόκεντρη αύ- τή αναπτυξη (ή ύπαρξη βαθειού ρέµμα- 1. Νικ. Γεω;γιάδου: Θεσσαλία. "Εν Βό- λφ 1894 σελ. 108. τος ή χαράδρας, μεγάλες έκκλησιαστικές Ιδιοκτησίες κ. τ. λ.. 'Απλού τύπου χωρια τού Πηλίου είναι ή Μακρινίτσα, ή.Πορταριά. ή Δρακια, 6 'Αγιος Λαυρέντιος, ή Βυζίτσα, οί Πινα- κάτες, οί Μηλιές, 6 'Αγιος Γεώργιος, ό Λαύκος, τό Προµύρι, τό Τρίκερι. ή 'Λργα- λαστή, τό Κασαµπάσι, ή Ηιάου, τό Μού- ρεσι, ή ΜακρυρράΧη. τό 'Λνήλιο, τό Που- pl, 16 Κατηχώρι καί αλλά µικρότετρα. 'Ο ο ύ ν 0 ε τ o ς τύπος τού πηλιορεί- τικου χωριού αποτελείται από τέσσερα έφαπτόµενα κύτταρα, µέ Ιδιαίτερο τό κα- θένα τους πυρήνα Κοινωνικής ζωής: Δέν πρόκειται για τέσσερα διαφορετικά χω- ρια, τό ένα δίπλα στό άλλο, αλλά για ένα ενιαίο σύνολο, πού ξεκινάει από ένα στο»… κύτταρο κι' αντί να αναπτυχθεί 06 όµόκεντρους κύκλους, ακολουθεί τόν κυτταρικό τρόπο πολλαπλασιασμού, τό διαµερισµό. Κλασικό παραδειγµα ή Ζα- γορά όπου από τό αρχικό κύτταρο τής Παναγίας Ζαγο:ας (Σωτήρος) δηµιουρ- γούνται καί µορφωνονται οί συνοικίες τού "Αγίου Γεωργίου, τής 'Αγίας Κυρια- κής καί τής Περαχώρας. κάθε µια από τίς συνοικίες αύ'ιές έχει Ιδιαίτερη ένο- ριακή εκκλησία. σχολείο καί καταστή- µττα. Πάντως ένα είναι τό κέντρο τού χωριού, όχι παντοτε τό αρχικό, όπως στή Ζαγορά όπου τό κέντρο µετατοπί- στηκε στόν "Αγιο Γεώργιο γιατί ή µε- γάλη εκκλησία τής Παναγίας κάηκε καί ό αύτοκινητόδρομος Βόλου - Ζαγοράς σταµατάει στόν "Αγιο Γεώργιο. οι συ- νοικίες αύτές συνδέονται µεταξύ τους µέ δρόµο πού αποτελεί καί τήν κύρια αρτη- ρία τού χωριού. Παρα τό χωρισµό τους σέ συνοικίες τα χωριά αύτα αποτελούν ένα σύνολο καί 16 ανώτερα Ιδρύµατα εί- ναι κοινά. (Παλιότερα τό 'Ελληνοµου- σείον καί σήµερα τό Πολυµέρειο γυµνά- σιο Ζαγοράς. ή 'Εµπορική Σχολή Τσαγ- καράδας κ. τ. λ). Σύνθετου τύπου χωριά είναι ή Ζαγο- ρά, μέ τίς συνοικίες πού αναφέραµε, ή Τσαγκαρά5α (συνοικίες Ταξιάρχη, "Αγία Παρασκευή, 'Αγίου Στέφανου, Άγ. Ku- ριακής) 'Ανω Βόλος ("Αγιος "Ονούφριος, "Αλλη 115016 'Ανακασιά, 'Λπανω Μαχα- λάς). 16 χωρισµό αύτό τόν είχαν 1100- σέξει καί οί παλιοί λόγιοι. Για τή Ζα- γορά οί Δημητριείς στα 179] γράφουν: τδιηρηµένη... είς 4 μαχαλάδες είς τήν Πέ- ρα χώρα, 'Λγία Κυριακή, "Λη Γιώργη καί 'Αγία Σωτήρα». Οί ίδιοι για τήν Τσαν- καράδα: (είναι διηρηµένη είς 4 µαχα- λάδες µέ 4 εκκλησίες». 'Ο Ηικόλαος Μά- γνης για τα ίδια χωρια γράφει: «καί διαιρείται (ή Τσαγκαραδαί είς τέσσαρας συνοικίας, (µαχαλάδε() (I): έκαστη έχει Ιδίαν 6100111011“- .‘ «Διαιρείται (ή Ζαγορά] 1. Νικ. Μαγνητος: op. cit. σελ. 82. Συµβολή στή μελέτη τής πολεοδοµίας των χωρίων τού Πηλίου 81 ιίς τέσσαρας συνοικίας, έκαστη τών όποίων έχει ίδίαν έκκλησίανι' 'Ο ΄|ωάν- νης Ρηµατισ[δης για τόν 'Ανω Βόλο:'Η κωµόπολις αύτη είναι διηρηµένη είς τέσ- 110015 συνοικίας τού "Αγίου 'Ονουφρίου, τού "Αγίου 'ίωάννου ('Ανακασιά), τήν &- νω συνοικίαν καί τήν 'Αλλην Μεριάν. έχουσα έκαστη ίδίαν έκκλησίαν, ίδιον αλληλοδιδακτικόν σχολείον καί έν κοινόν ίλληνικόν 11016 τήν &… συνοικίαν». * "Αλλα χωρια 116 16 ίδιο όνοµα καί 116 τό διαχωρισµό "Ανω-Κάτω ('Ανω Λε- χώνια, Κάτω Λεχώνια, "Ανω Γατζέα- Κάτω Γατζέα) αποτελούν ίδιαίτερο τί καθένα χωριό 116 ξεχωριστή λειτουργία καί φυσιογνωµία. 'O τρίτος τύπος, 6 τύπος τού 6111- νει…ου, έξυπηρετεί τίς Θαλάσσιε; συγ κοινωνιακές ανάγκες ένός µεγάλου χω- ριού (τό Χορευτό είναι έπινε ο τή; Z6- γοράς, ή "Αγία Κυριακή τών Τρικέρων κ. ο. κ.). 'Εδώ τό χωριό διαµορφώνεται 11616 µήκος τής παραλίας, µε 1111106 βά- 005. 'Ολα 16 κτίρια έχουν στραµµένη τήν κύρια όψη τους 11065 τή θάλασσα. Οί δύο ή τρείς δρόµοι τού βάθους είναι παράλληλοι 11065 τήν παραλιακή όδό, 1161 συνδέονται 116 αρκετούς κάθετους. Συνήθως τα 6111v510 βρίσκονται στόν πιό κατάλληλο για λιμενισμό όρμίσκο τής περιοχής. Τέτοια χωριά είναι ή 'Α- γριά, ή 'Αφησσος, τό Χορτο, ή Μηλίνα, η "Αγία Κυριακή, τό Χορευτό κι' άλλα 11111061606. 'Ολα τα χωριά, καί τών τριών τύπων |κµεταλλεύονται τη φυσική διαµόρφωση τού έδαφους για να έχουν καλό ήλιασμό καί 66010116. 'Ολα είναι στραµµένα πρός τήν ανατολή ή τή µεσηµβρία. Μόνη 6561- 06011 τό χωριό "Ανήλιο. πού βλέπει πρός τή δύση. Είιαι χαρακτηριστικό τό όνομα τού χωριού αύτού ('Ανήλιο) πού, 116 τήν αντιδιαστολή πού κρύβει, δείχνει τή συ- νιιδητή φροντίδα για τό σωστό ήλιασµό τών πηλιορείτικων χωριών. Πέρα 611’ όλα αύτά, ή φροντίδα για τήν αξιοποίηση, από σπίτια καί πλατείες, 1315 θαυμαστής θέας πού παρέχει ή γύρω φύση, ή έναρµόν:ση τού σχήµατος καί τού χρώµατος τών εκκλησιών καί τών γιφυριών στό γενικό τόνο, ή δηµιουργία ιών καλντεριµιών, οί απροσδόκητες προο- 11111165 πού δημιουργούνται 06 κάθε γύ- µισµα τών δρόµων, ή άφθονη βλάστηση φυσική καί τεχνική-οί καλοχιισµένες βρύσες, τα χτιστα ρυάκια πού κελαϊδούν ιιιήν ακρη τών καλντεοιµιών, όλα, σοφά …ήν απλότητά τους, δίνουν στα πηλιο- ,ιιίτικα χωρα αύτή τή μαγευτική αρµο- νία πού σηµειώσσµε στήν αρχή. "Αµφιθέατρο -'Αγ. Λαυρεντίου (όψη τής πλατείας από ") θέση τών θεατών) ΜΕΡΙΚΕΣ XAPAKTHPIITI (EX ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Σ M' όλο που 16 πηλιορείτικα χωρια έχουν, 06 κάθε τύπο, τήν ίδια σύνθεση, τήν ίδια αρχιτεκτονική τών σπιτιών καί τών εκκλησιών, οµοιόµορφη βλάστηση 1' ανατολ κα κι' οµοιόµορφη τα δυτικά, κάθε χωριό έχει τήν Ιδιαίτερη φυσιογνω- µία του. Κανένα δεν είναι ανιίγραφο ένός αλλου. Έδώ ακριβώς είναι πού 6011110- τουργεϊ ή έπινοητικότητα τών κατοίκων τους. K666 περίπτωση ζητάει καί µιαν ίδιαίτερη λύση. Καί είναι τόσες οί περι- πτώσεις πού δηµιουργούν άπειρες λύσεις. H6 προσπαθούσε κανένας να 115 6111011- 116v51 όλες είναι σα να έπιχειρεί να 116- νει µια λεπτοµερειακή περιγραφή όλων τών πηλιορείτικων χωριών. 66 11501001- 0100116 μόνο 06 μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις, πού είναι 60116165 y16 να 11615 δώσουν µια κάποια είκόνα αύτής τής ικανότητας να δίνονται λύσεις προσαρ- µοσμένες τόσο 0115 51511165 656111vo- γικές συνθήκες, όσο καί στήν προγραµ- µατισµένη λειτουργία κάθε χώρου Στο χωριό "Αγιος Λαυρέντιος, πίσω από τό 1606 τής έκκλησίας τού 'Αγίου 1. Νικ. Μάγνητος: op. cit. σελ. 85. 2. Σ. Ρηματιοίδου: Συνοπτική περιγραφή τή; Θεσσαλίας καί τινων παρά τοΣς ώσα- λοϊς.έύίμων. Σμύρνη 13-1874 σελ.;23-24. ι λέτ τ πολ 8080 ΄α των (|) ι'ων τ()ί) | [ηλίου Σ βολή στή με ll ης µι ς χ p > , Οι! Η ντεριμιού τής Μακρινιτσσς ί . . ' - λ " Η υποδοχη του κι: Τσ…ρ…τσή) ('Εργ. Φ. ' έννια " έ ένα λαμπρό αµφιθέατρο µ . “N (τ,ΞΞόεσιδε"ις αναβαθμίδες. Επειδή προρρί & ζεται για παρακολοι'ΞθηΞΞ ξεΧι;88ρΖα&ς" α αθ [δες αύτ ς ν . . ' (όξιαΐό.βδίνόυν όµως τή δυνατότητα σ 6 ' έ πηλιο- να λέπουν. Στρωµµένες µ ' )ραε,ί,τΞκη Ξλάκα καί χτισµένες µέ ντότττΏ πέτρα προσαρµόζονται΄περίφημα α Ο. -περίγυρό τους. Κάτω απλώνεται ευρ χωρη ή πλακόστρωτη πλατεία, καί ό ανα: ΄΄ . ( τολικός τοίχος τής εκκλησίας δημιουργει ,; ένα ίδεώδες φόντο που δέν αφίνει τιά µά- υν. ί τ ν προσοχή να ξεµακρα νο . Μ?άΚΞικρήήόκτάγωνη χτιστή έξέδρα, κέαγ- ξ ; κελόφραχτη, ύψώνεται Σαν? έξι; ?ραΐοί εία γι ν … πεδο της πλαζ, άς…» τό πλήθοΘς πουέ'γεες- - .ό ώ ο.Σκάλες'σοφα ρυ µισμ ν , "» :… Ξίξξιέξ έξέξρες σέ διαφορέα ξΞ?ΞΞξριξέ(ς : λ ύονται τίς φυσικ ς - +΄ι΄ζιεατΞόρές καί µοιράζουν τ'ό πληθος σέ . ποικίλους οµίλους. ΔιευκολυξουνρτΞςνγκ& ΄ δηµιουργουν πει χ…; κλοφορία καί … έ , Οί όγκοι, ' 'σεως των ιδρωµ νων . όι'ι-εξο?είΞς, τα ποικιλόσχηµα έπίπείδα, οξ κλίσεις έχουν συντεΘει µε σοφ α κα αίσθημα. [ υ Τό αµφιθέατρο τού "Αγίου Λαυρεντδο . είναι ένας χώρος μοναδικός για τήέ η. . µιουργία τουριστικών εκδηλώσεων ξ τε. … πικό χρώμα. Θα πρέπει έδω νά ιατ . πώσουμε τήν εύχή να δρΘει µεγαλη προ. σοχή στό ξαναχτίσιµο της παληας έκκ η. σίας πού καταστράφηκε από τους σεεϊ σµούς. Είναι απαραίτητο να πρ.οσε,χτ ή διατήρηση τού αρχιτεκτονικού τυπου τής πηλιορείτικης βασιλικης, ή χρησιµΞ. ποίηση ντόπιων ύλικων (τουλάχισδτον ή σων είναι φανερά) καί ά σεβασµ.ς Ιστ ι διαρρύθµιση τού χώρου. Ολα έκει ενζ- τόσο σοφά στήν απλότητά τους, που »… μ…Μΐ΄ … ζ. & ύ νέου ύπάρχει µια δέ;- ' ίνεται, στό πανηγύρι, ξίδι 2>>.ίετιΦτυουόγία. Τό πανηγύρι του Αγίας), 'βποστόλου τού Ηέου γίνετΕαζ:ιάθΐπξρτά ' 16 Αύγούστςυ και … . . Χτ(ι)όστττόςλυάνθρωπα της περιοχης. "Επιχ. ται σ' αύτό όχι µόνο κάτοικοι 11331 τό τ νϊ>ν χωριών. µα κι, από τό,Βάπζ, τή έσωττρικό τής Θεσσαλ|ςς1. 7? …αν ένα Μακεδονία ΐκόµα. ξύξιταποΞ γιορτάζον- ικ πα… , . μικρΞ;όοπούς ντόπιους αγωγιάτες. Αρ » : 'Αποστόλου το ταν " . . € Η σήμε- ο ωνία σε ένοχλεί πολύ. έκταση που χ ποιαδηποτε παρ φ . γότΞρα πηρε την , ανάγκη ανατολικό Πη. ρα,δκαί τοξΐΘΞΐΐΐΉίΞΐή πλατεία Στό χωριό Πουρί. στό να ιαρρυ ι ντ ικ πλατεία είναι χωρκσµένη ξιέο,ττόί;εή:ικι?κλικά, σχεδόν όµόκεντρα επίπεδα, γιατί τό έδαφος είναι ανηφοι- ρικό. Σε άλλα χωριά, σέ παρόµοια πες . πτωση, έφαρµόζεται ή λυση της πο ι τής έκκλησίας. 'Ο χώρος έχει διασκευα- --΄ ' : 'Ιστορία τού . Σωκ στους Βαμβακου, - . . χωριών "Αγριο; Λαυρέντιος. από , &?! σ."ρχίεξι2ο7 τάτων χρόνων μέχρι σήµερον. mu τείας- έξώστη. πού τή συγκρατεί ψηλός, σελ. 52. Συμβολή στή μελέτη της πολεοδομίας τών χωρίων τού Πηλίου αναληµµατικός τοίχος. 'Οχι πως οί λύ- σεις εκείνες είναι κατώτερες. Τίς ση- µειώνουµε απλώς για να αίτιολογήσουμε τήν αρχική µας διαπίστωση πώς κάθε χωριό έχει τήν ίδιαίτερη φυσιογνωµία του καί δέν εφαρµόζει όµοιόμορφες λύ- m ις. Τα τρία τούτα διαφορετικά έπί- 1ιεδα, µέ αρκετή ύψοµετρική διαφορά. δίνουν μ αν ανοδική κίνηση πού ακολου- θεί τή φορα τού τοπίου. ‘H πιό ένδιαφέρουσα είδική περίπτωση βρίσκεται στή Μακρινίτσα. ανάμεσα στίς έκκλησίες τού 'Αγίου 'ΑΘανασίου καί τού Αγίου Γεωργίου. 'Η έκκλησία τού "Αγίου "Αθανασίου, άγνωστο πότε πρωτοχτι- σµένη, έπισκευάζεται για τρίτη φορα στα I792. Είναι τρίκλιτη ξυλοσκέπαστη βασι- λική. Δίπλα στή νότια πόρτα της είναι εντοιχισµένη ανάγλυφη επιτύµβια έπι- γρτφή τού µοναχού Νείλου Μαλιασινού, της γνωστής βυζαντινής οίκογένειας πού Εχτισε καί τό µοναστήρι τής Παναγίας. 'Αξίζει να σας µεταφέρω µερικούς από τούς τόσο συγκινητικούς στίχους τού |πιτύµβιου: Τόν ναόν δειμάμενον, τόν σελασφσ'ρον ούρανομήκη καί τερπνότατον όλον Ποικιλόχροα κατεστηµένον &… 'Αλλ' α΄) Θεανώ δρα έδρα ξένα '0 τύμβος ούτος, οί΄μοι, φεύ, καί λέγειν καί λίθος ούτος δ΄; πικρό; πώµα nil/15L Ισωι7εν Μόδα τόν περίκλυτον άνδρα, Λίγο χαµηλότερα είναι ή έκκλησία΄ τού 'Αγίου Γεωργίου. τρικλιτη κι' αύτή βασιλική. χτισµένη γύρω στα 1766. Τό Θέµα, συνεπώς, είναι ή σύνδεση δύο θρησκευτικών χώρων πού βρίσκον- ται σέ µικρή σχετικα απόσταση αλλα δια- φέρουν ύψομετρικά. Πρέπει να σηµειωθεί ακόµα ότι ή απόσταση τών δύο έκκλη- …… συµπίπτει µέ τήν κύρια ανηφορική αρτηρία τού χωριού, πού ξεκινάει από ιήν Κουκουράβα καί ανεβαίνει στήν πλα- ιιία, για να συνεχισθεί φειδωτά ως τήν |πανω συνοικία- Καί οί δύο έκκλησίες περιβάλλονται από πλακόστρωτες πλα- ”qu. Δηµιουργήθηκε, λοιπόν, ένα άνηφο- … ,ιικό καλντερίµι, πολύ καλοκαμωµένο, W" … άνετες αναβαθµίδες, «δρασκελιές». ί. Δεξιά καί αριστερά του περιβάλλεται από δυό τοίχους απόξερολιΘια πού στέ- ψιινΤαί από προπαντιώτικη πλάκα. Οί …ίχοι ακολουθούν τήν κλίση τού καλντε- ,ιιιιιοί). µέ άραιές κλιμακώσεις. Κατα δια- ι-ιή|ιστα, στα χείλια τών κλιµακώσεων ιι'ιιών, τοποθετήθηκαν µεγάλες πήλινες . Ado-mac µέ αθάνατους. "Εκείνον πού Ανηφορίζιι τόν ύποδέχεται, ακριβώς στήν "πόθο τού διαδρόµου, µια βρυσούλα µέ τ…,…υιρό νερό. Δίπλα στούς τοίχους, 'Ο Φίλιππος Τσικρικτσής κι από τίς δυό πλευρές ύψώνονται ψηλό- κορμα κυπαρίσια. πού δίνουν καί τόν α- νάλογο θρησκευτικό τόνο αφού έιώνουν δυό εκκλησίες. Στίς δυό καταλήξεις τού καλντεριµιού ύπάρχουν µερικά σκαλο- πάτια πού τό ανακουφίζουν από όπερ- βολική κλίση. Στήν επάνω είσοδο, πανω σέ χτιστές κολώνες καµαρώνουν οί γνω- στές πήλινες προτομές τού Ρήγα καίτού Διάκου, πού διακοσµούσαν άλλοτε πάμ- πολλες αύλόπορτες. Αύτές οί τόσο κοινές προτοµές, τοποθετηµένες στό περιβάλλον εκείνο παίρνουν µιαν εντελώς άλλη αξία. Τό κοινόχρηστο αποχωρητήριο, δίπλα ακριβώς από τήν πλατεία τού 'Αγίου 'Α- θανασ'ου είναι χωνευτο στόν αναληµα- από τοίχο πού στηρίζει τήν πλατεία. ΄Ετσι. ένώ είναι τόσο προσιτό, συγχρό- νως είναι καί αθέατο Είναι μια χαρα ν' ανεβαίνεις τό σκιε- ρό αύτό διάδροµο. τα αρχικά σκαλοπά τια, πού φαρδαίνουν στό άνοιγµα, σε ύποδέχονται σάν ανοιχτή αγκαλια. ένώ σέ καλωσορίζει τό σιγαλό τραγούδι τής βρυσούλας,πού σέ φιλεύει δροσερό νερό. Καθώς διασχίζεις τό καλντερίµι, οί κο- λώνες τών κυπαρισόκορµων σέ συντρο- φεύουν στήν πορεία σου. Αύτή ή ρυθμι- κή έπανάληψη τού ίδιου στοιχείου δη- µιουργεί µια κίνηση πού παρασύρει τόν διαβάτη. "Επάνω σέ ξεπροβοδούν, οίκεϊοι 83 84 .… σοβαροί καί αξιοπρεπείς. οί δυό ή- ρωες. Στήν κάθοδο οί ρόλοι αλλάζουν µα στό διαβάτη αποµένει ή ίδια 50x61- ριστη αίσθηση οίκειότητας. Κάποτε σέ αγαπητό φίλο έξοµολογήθηκα πως αί- σθανόµουνα δικό µου τό κοµµάτι τούτο τής Μακρινίτσας. Μού απάντησε πως τήν ίδια αίσθηση είχε καί κείνος αν καί πρώ- τη φορά τό έπισκέπτονταν. Δέν άμφι- βάλλωγ πώς όσοι τό επισκέφθηκαν τό ίδιο θα αίσθάνονται. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣ|ΚΡ|ΚΤΣΗΣ 'Η τελευταία περίπτωσή µας έφερε στό έργο τού Φίλιππου Τσικρικτσή, τού αύτοδίδακτου πολεοδόµου τής Μακρι- νίτσας. Δική του σχεδίαση καί πραγµα- τοποίηση είναι ή λύση πού σχολιάσαµε παραπάνω. Έδώ πρέπει να µιηµονεύσω πώς τήν πρώτη ένδειξη για τήν ύπαρξη τού αύτοσχέδιου αλλά καταπληκτικού αύτού πολεοδόµου µού τήν έδωσε ό συµ- πολίτης δικηγόρος και µουσικός, αγά… πητός φίλος Μένιος Μουρτζόπουλος. 'Η συστηµατική έρευνα έφερε στό φώς καί άλλα στοιχεία τής ζωής καί τού έργου τού Φίλιππου Τσικρικτσή. ‘H αποκάλυψη αύτή είναι πολύτιµη όχι µόνο γιατί δια- σώζει μια µορφή πού δεν τής έπρεπεν ή λήθη αλλά καί γιατί έχουµε µιαν ασφα- λή ένδειξη πώς οί διάφορες λύσεις πού συναντούµε στα πηλιορείτικα χωρια δέν είναι αποτελέσµατα καλής τύχης, καί τής δικής µας καλοπροαίρετης διάθεσης να θαυµάζουµε, αλλά σωστα προγραµ- µατισµένες έφαρµογές. "Εχουμε χειρό- γραφα τού Τσικρικτσή όπου ύποδεικ* ύον- ται, μέ πολλές λεπτομέρειες, λύσεις δια- φόρων πολεοδοµικών προβληµάτων τής Μακρινίτσας. Τή χρήση τών χειρογράφων αύτών όφείλω στήν καλωσύιη τ;ύ ανε- ψιού του κ. 'Ιωάννη Λεµική. "Ας σταθούµε τώρα γ c‘x λίγο στα κα- θέκαστα τής ζωής τού Φίλιππου Τσι- κρικτσή. 'Η είκόνα του, πού διασώθηκε, µας τόν παρουσιάζει σε γεροντική ήλι- κία. "Ενα φαρδύ μέτωπο καταλήγει σέ πυκνά φρύδια πού σκιάζουν δυό φωτεινά µάτια γεµάτα καλωσύνη κι' ένεργητικό- τητα. Τό παχύ άσπρο μουστάκι του ένώ- νεται µε τή ,αφράτη διχαλωτή γενιάδα του. 'Η έκφραση τού προσώπου αποπνέει µια ήρεμη αποφασιστικότητα καί φανε- ρώνει άνθρωπο πού ξέρει να οραµατί- ζεται. 'Ο ίδιος, άλλωστε, σε ένα του χει- ρόγραφο σηµειώνει µέ µια πικρή είρωνία «όνειρα τής νύχτας». Μόνο πού όΤσι- κρικτσής είχε τήν ίκανότητα τα όνειρα τής νύχτας να τα κάνει έργα τής ήµέρας Γεννήθηκε στή Μακρινίτσα γύρω στα 1825. 'Ακριβή χρονολογία τής γέννησής του δεν έχουμε γιατί τα χαρτιά τού λη- ξιαρχείου τής Μακρινίτσας αρχίζουν από τα 1645. Γράµµατα δέν έµαθε στήν παι-… δική καί νεανική του ήλικία. Στήν αρχή Συµβολή στή μελέτη τής πολεοδοµίας των χωρίων τού Πηλίου δούλεψε χτίστης στό χωριό του. 'Η Θη- τεία του αύτή τόν πλούτισε µέ πολύτιµη κατασκευαστική πείρα πού τήν αξιο- ποίησε αργότερα. "Οταν πια αποφασίσει να ασχοληθεί μέ τα πολεοδοµικά προ- βλήµατα τής Μακρινίτσας θα έχει ένα σταθερό τεχνικό βάθρο στούς όραµατι- σµούς του. "Υστερα άνοιξε δικό του βυρ- σοδεψείο στή Μακρινίτσα. TH1cxv ή έπο- χή πού ή κατεργασία τού δέρµατος ήταν ένας από τούς σπουδαιότερους πόρους τού χωριού αύτού. 'Ο αδελφός του Χρή- στος είχε βυρσοδεψείο στήν Οδησσό. Παντρεύτηκε καί έκανε δύο παιδιά, τόν Δηµήτριο καί τήν Αίκατερίνη. Ταξίδεψε πολύ: στή Ρωσία, στήν Κωνσταντινού- πολη, στό "Αγιον ”Opoq καί αλλού. ch- ρακτηριστικό είναι πως, ένώ είναι τόσο ταξειδεµµένος, δέ µεταφέρει στό χωριό του έτοιύες λύσεις, όπως κάνουν τόσοι έπιστήµονες,αλλα όλες του οί ύποδείξεις καί οί κατασκευές είναι απόλυτα προσ- αρµοσµένες στό χώρο του. 'Ογδόντα χρονών, σέ ήλικία πού άλλοι έχουν έγκαταλείψει τα πάντα, ό Τσι- κρικτσής αίσΘάνεται τήν ανάγκη να µάθει γράµματα. Πόσα χρωστάει ή νεοελλη- νική ζωή σ' αύτούς τούς γραµµατισµέ- νους τών γερατειών. "Ας θυµηθούµε τό στρατηγό Μακρυγιάννη. 'Αγαπαει τό χω- ριό του καί θέλει να τό καλυτερέψει. Πρέπει να καταστρώσει ύποµνήιιατα πού να τα στείλει στούς κοινοτικούς άρχον- τες τού χωριού. Me τα κολυβογράµµατά του συνθέτει τα ύποµνήµατά του. Βέ- βαια στήν ανορθογραφία του ουναγωνίζε- ται μερικούς ύποψηφίους τού Πανεπιστη- µίου καί οί τόνοι του δέν ανταποκρίνονται πάντα στήν τονισμένη συλλαβή. ΤΟύ τό παρατήρησαν. Πικαρισµένος ό Θαλερός γέρος παίρνει καί γράφει ένα ύπόµνηµα όπου δέν βάζει ούτε έναν τόνο. 'Αφού τελειώσει καί ύπογράψει προσθέτει από κάτω τρείς τέσσεςες αράδες µέ όξείες καί περισπωμένες καί σημειώνει: Τίς όξείες καί περιοπωµένες βάλτε τις έσείς όπου ταιριάζει. 'Επειδή βλέπει πώς µέ ύποµνήµατα δέν πετυχαίνει τίποτα, αποφασίζει, σέ ήλικία 90 χρονών να αναµιχθεί στή διοί- κηση τής Κοινότητας. Στίς 24 Μαρτίου 1914 έκλέγετσι κοινοτικός σύµβουλος καί µένει δύο τετραετίες, ώς τίς 6 Μαρτίου 1922. "Εκτός από τό έργο του πού είδαµε. κατασκευάζει τό µονοπάτι µέ τοιχοποιία από τήν Κουκουράβα ώς τόν "Αγιο ’O- νούφριο, τό καλντερίµι από τόν "Αγιο Νικόλαο ώς τή θέση Φείδι στό Σαρακηνό. τή γέφυρα στή θέση τού Βυρσοδεψείου Κάτια καί άλλα έργα. Πέθανε σέ ήλικία 105 χρονών, στίς 27 Φεβρουαρίου 1930 από γεροντικό μαρασµό. ‘O Φίλιππος Τσικρικτσής είχε πάντα το χαµόγελο στα χείλια και µια διάθεση χιουμουριστική. "Απειρα είναι τα ανέκ- Συμβολή στή μελέτη τής πολεοδοµίας των χωρίων τού Πηλίου hora πού τού αποδίδονται. Κατέχουµε ένα γράμµα πρός τό γιό του από τίς 25 Μαρτίου 1905. Πρόκειταιγια ένα γράμµα πού ασχολείται μέ οίκογενειακα καί οί- ιονομικα θέµατα. Κι' όµως, πρίν αρχίσει στή θέση τής ήµεραµηνίας σηµειώνει: «Τό έτος καί ήµεροµηνία σας ταγρά- φιλι ό υίός σας Φίλιππος» Πρα….µατικα πιο τέλος τού γράµματος προσθέτει λί- γα λόγια ό έγγονός του καί βάζει καί … χρονολογία. "Ολα τα προβλήµατα τού χωριού τόν ι'νδιαφέρουν καί σημειώνει τόν τρόπο μέ ων όποίο πρέπει να λυθούν. "Από τα χειρόγραφα, πού µια καλή τύχη µας δια- ι|ιι΄)λαξε, ανθολογώ μερικές παράγραφες πού χαρακτηρίζουν τό θετικό τρόπο µέ τόν όποίο έβλεπε τα πράγµατα 6 Τσι- κρικτσής καί πρότεινε τα µέτρα πού χρειάζονταν. "Δια να κερδίσω… τή γέφυρα «μέ- γα ρεύµα» θα κόψωμε τα νερά είς δύο ρι-ι΄;ματα από το βουιό. Τό ένα µέρος είς της Πορταριάς το ρεύµα, το άλλο είς τής Καονάς τό ρεύµα καί ασφαλίζεται ή ,. ιρυρα». «τα δέντρα πού θα φυτευθούν από Μπράνη βρύση έως τα πλάτανάκια θ' ά- νοιγούν οί γούρνες από ένα µέτρον ή µία καί θα φυτεύονται από δυο δέντρα uh; κάθε μία». «Είς τόν "Αγιον Νικόλαον εύρίσκε- 1… μία κακία κι' έχει πολλούς κλώνους για φύτεµα». «Είς τήν 'Ανωμαλ.ια να φυτεύσωμε αµπέλια». -«'Η πόρτα τής Σχολής να τήν γυρί- uouv ανατολικά». «τα µάρμαρα τής 'Αγίας Τριάδος να σηκωθούν να χρησιµεύσουν δια τήν ,…)ρνα είς τήν αγοράκι. Δύο µήνες πρίν πεθάνει, ό Φίλιππος |…κρικτσής. τήν πρωτοχρονιά τού 1930 ιίνδιιτφέρεται για τήν έκκλησία τού κοι- |ιι|τηριού τής Μακρινίτσας. 'Ολόκληρη ||ιλί=τη κάνει" τεχνική καί οίκονομική. ίίάζει πρώτα τή χρονολογία: 1930 "|α- νι…άρι πρώτη: '|δού σηµειώνω λίγα σχέ- nux διά τήν έκκλησίαν. I) Πρώτον θα έπιβλέψουν οί έπίτροποι τιμ… Κοιμήσεως να γίνει. είς τό κοιμη- ιι΄|µιον. ?) 'Η των [03. έκκληοία να έχει χώρον άνω 3) "Αµφια καί λοιπά από τήν έκκλη- σίαν τής Κοιµήσεως. 4) Είς τήν βρύση να έλθει τό νερό. 5) Μία καµπάνα iUO όκάδων. 6) Θα γίνουν καί το έγκαίν:σ. 7) 'Η έκκλησία θα γίνει να Βάπτονται οί πλησιέστεροι άνω τής αγοράς καί πη- γαδάκι κατά καθώς βούλεται ό καθείς. 8) Οί συνδροµητσί προπληρωτέοι % πληρώνουν. 9) Ζήσης Λιβανός...» 'Ακολουθούν πολ- λά όνόματα γνωστών Μακρινιτσιωτών. "Υστερα θυμάται πώς ξέχασε το όνοµα- τίσει τήν έκκλησία. Συμπληρώνει στήν κάτω άκρη τής σελίδας. «'Η ε'κκλησ[α είς µνήµην τών 'Αρχαγ- γέλων θα έορτάζετσ.ι». "Av για τό Φίλιππο Τσικρικτσή βρέ- θηκαν στοιχεία, δέ σηµαίνει πώς είναι 6 µόνος πού ασχολήθηκε µέ παρόμοια θέ- ματα στό Πήλιο. Είµαι απόλυτα σίγουρος πώς καί σέ πολλά άλλα χωριά θα ύπήρ- flow ανάλογοι όραματιστές-έκτελεστές. Δέν κρατήθηκε τό όνοµά τους, είναι 6- µως τα δημιουργήµατα πού µαρτυρούν τήν ύπαρξη δηµιουργού. ΕΠΙΛΟΓΟΣ "Ενα τόσο πλατύ θέµα, σαν το θέµα τής σύνθεσης τών πηλιορείτικων χωριών δέ µπορεί να όλοκληρωθεί, βέβαια, µέσα στα στενά όρια ένός άρθρου. Φιλοδοξία µας σήµερα είναι, απλώς, να ξεχωρίσου- µε τό Θέμα σαν αντικείμενο µελέτης καί να πούµε τίς πρώτες… µας απόψεις. Τό ούσιαστικό είναι πώς τό αντικείµενο ύπάρχει. Στόν καλό αύτό τόπο πού ζούµε, δυό βήματα έξω από τής πόλης τήν άχρωμη µονοτονία. μας περιµένει ένας κόσμος γεµάτος όµορφια καί ποίηση. "Ενας κό- σµος πού, ξέχωρα από τή χαρα πού προσφέρει στήν καρδιά µας, ξυπιάει καί στό µυαλό λογής έρωτήματα καί µας ξα- νοίγει σέ απέραντα πελάγη λογισµών. Κι' αν ακόµα οί απαντήσεις μας στα έρωτήµατα δέν είναι παντα ίκανοποιη- τικές, µας µένει το µεγάλο κέρδος πώς τούτα τα τόσο κοντινά καί τόσο οίκεία µας πράγµατα µας προσφέρουν αφορµές γόνιµου πνευµατικού µόχθου. Καί είναι γόνιµος καί µόνο πού ύπάρχει. Εύλογη- µένος ό τόπος πού αναπαύει τήν ψυχή καί παρακινεί τό µυαλό πάντα κάτι να γυρεύει. 85

& νώνει συµπόσια στο Βόλο.θα µου πείτε τώρα ποιό πανεπιστήµιο αυτό που θα ιδρυθεί σε είκοσι χρόνια; ' E !ναι αυτό. και µην κατατρυχεσθε µε λεπτοµέρειες. γιατί µπορεί να εξοργσθοω οι αρµόδιοι κα να μην δουν πανεπιστήμιο ούτε τα παδιό …ϊεγγονών µας (όπερ κα πιθανότερσν) !! €Ά€γΘεΡιΑ… ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 95- Μ( λΜκΣΑΣ 19 ο…" Γ ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΣΣΑΛ|ΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔιΕΘΝΕΣ πΑιΔΑΓΩΓικο ΣγΜποΣιο ΣτοΝ ΒοΛο΄ ΑρχΚει σήμερα στον Βόλο η δεύ- τερη εκδήλωση που οργανώνει το… Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας µε την συνεργασία της Δημοτικής Αρχής Βόλου και του Τεχνικού Επιµελη; τηρίου Μαγνησίας και πέρασμά! .… νει διεθνές παιδαγωγικό συµπόσια µε κεντρικό θέµα αΝέες κατευθιΜ σεις στις παιδαγωγικές σπουδές» και έκθεση παιδαγωγικού θιθλίου T- στους Χώρους του Δηµαρχείου και του Τεχνικού Επιµελητηρίου Μα: γνησίας & ξ Οι ειδικότερα στόχοι του σ # µποα'ου είναι" ζ - Ενηµέρωση για …: σύγχρονεΦ΄… τάσεις στις παιδαγωγικές σπουδές ano Ελληνες και ξένους ειδικούς.… επιστήµονες ερευνητές και "παρ'! δευτικοι':ς υπηρεσιών ερευνη κών κέντρων οργανώσεων και δ Μν οργανισμών … - Ανταλλαγή απόψεων και συζή ση ανάµεσα στους εισηγητές τους εκπροσώπους φορέων και τους 6… μέσα ενδιαφερόμενους πολίτες - Αναζήτηση της ιδιαίτερης φυσια γνωμίας των παιδαγωγικών τµημα των του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας τα οποία ως αρχικός πυρήνας µιας Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών στην οποία ανήκουν, Θα έχουν να παίξουν ένα πρόσθετο και εξαιρε τικα σημαντικό ρόλο για την µελλο- γίας Ψυχολογίας Γλωσσολογία Ιστορίας και Αρχαιολογίας κλπ Οι εργασίες του συµποσίου θα τελειώσουν µεθαύριο Παρασκευή και αποτελούν την πρώτη δηµόσια παρουσία του Πανεπιστηµίου θεο σαλίας που άρχισε προχθές µε το συµπόσιο για την προσχολική αγω m AK q_guee Η διοικούσα επιτροπή του πανεπιστημίου θεσσαλΙας διοργα- EL 9 … Διεθνές συµπόσιο στο Βόλο ΒΟΛΟΣ 24 (ΑΠΕ) Διεθνες συµπόσιο µε θέµα -οι νέες κατευθύνσεις στις Παιδαγωγικές Σπουδές αρχι- ζει αύριο στο Βόλο.Το οργα- νώνει το νεοσύστατο Με… στήµιο Β…… στα πλαίσια επιστηµονικών «and» my nou πραγµατοποιεί στο πως. στη πόλη… Στο µεταξύ ένα …ο συµ- πόσιο µε σε… "προσχολική αγωγή κα κατ…… νηπι- Gym-Mu: χθές κα ολο- κληρώνεται σήµερα σε οι- θα… του τεχνικού επιµελη- τηριου του Βόλου.Το συµπό- σιο αυτό σαγόνια: το Ιδιο πα» Van-mime σε Με… µε το Δήµο Βόλου και την έναρξη των εργασιών του κήρυξε ο πρόεδρος της διοικούσα επι- το… του ιδρύµατος καθη- Πώς "- Λαζαριδης. ΜΉΞ Μήδεια .? 5"- ή … €ΐ | O κ. Εομάρχης , δεν θα δεχθεί … TO κοινο Ο Νοµάρχης κ. Απ. Βλαοιαδης I θα δεχθεί σήµερα το κοινό διότι θα παραστεί στο διεθνές I .αυµπόαα µε θέµα: -Νεες κατευ θι'ινσεις στις πα γωγικες onou , δες- που οργαν νει η Διοικούσα πιστηµιου και π.µ. στο Βόλο.

Η διοικούσα επιτροπή του πανεπιστηµίου Θεσσαλών; διοργα- νώνει συµπόσια στο Βόλο.Θα µου πειτε τώρα ποιό πανεπιστήµιο αυτό πού θα ιδρυθεί σε είκοσι χρόνια: ΄ Είναι αυτό. και µην κατατρύχεσθε µε λεπτοµέρειες."… µπορει να εξοργισθούν οι αρµόδιοι κα να µην δούν πανεπιστήµιο ούτε τα παδιό "ταψί… µας (όπιο κα πιθανότερον) Η ΞΆΞΥΘΕΡΙΑω ικα… &? (να Γοι=ι1ιι…ΝιΞτΑι Απο το αεΣΣΑΑικο πΑΝεπιΣτιι…ο ΔιΕΘΝΕΣ nAIAAranKo zvmnozlo ZTON BOAO' Αρχίζει σήμερα στον Βόλο η δεύ- τερη εκδήλωση που οργανώνει το ,ζ Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας µε την συνεργασία της Δημοτικής Αρχής Βόλου και του Τεχνικού Επιµελψ' τηρίου Μαγνησίας και πέρασμά? .- νει διεθνές παιδαγωγικό συµπόσια µε κεντρικό θέμα «Νέες «arm/91M σεις στις παιδαγωγικές σπουδές: και έκθεση παιδαγωγικου θιθλίου - στους χώρους του Δηµαρχεί ου ως του Τεχνικού Επιµελητηρίου Μα- ":" γνησίας .! Οι ειδικότερα στόχοι του σ ξ µποσίου είναι" # - Ενηµέρωση για …: σύγχρονεΦ΄… τάσεις σας παιδαγωγικές σπουδές ano Ελληνες και ξένους ειδικούς.-. επιστήµονες ερευνητές και email“ δευπκοι)ς υπηρεσιών ερευνη κών κέντρων οργανώσεων και δ Μν οργανισμών … - Ανταλλαγή απόψεων και συζή ση αναµεσα στους εισηγητές τους εκπροσώπους φορέων και τους & μέσα ενδιαφερόµενους πολίτες - Αναζήτηση της ιδιαίτερης φυσιο γνωµίας των παιδαγωγικών τµηµό των του Πανεπιστηµίου θεσσαλίας τα οποι'α ως αρχικός πυρήνας µιας Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστηµών στην οποία ανήκουν. θα έχουν να παίξουν ένα πρόσθετο και εξαιρε τικό σηµαντικό ρόλο για την µελλο- ντική ανάπτυξη της σχολής αυτής που η προοπτική της είναι να συ πληρωθεί µε τµήµατα Κοινωνιολ γίος Ψυχολογίας Γλωσσολογία Ιστορίας και Αρχαιολογίας κλπ Οι εργασίες του συµποσίου θα τελειώσουν µεθαύριο Παρασκευή και αποτελούν την πρώτη δηµόσια παρουσία του Πανεπιστηµίου Geo σαλίας που άρχισε προχθές µε το συµπόσιο για την προσχολική αγω m Q … Διεθνές συµπόσιο στο Βόλο ΒΟΛΟΣ (ΑΠΕ) Διεθνές συµπόσιο µε θέµα -οι νέες κατευθύνσεις στις Παιδαγωγικές Σπουδές αρχι. ζει αύριο στο θόλο.Το οργα- νώνει το νεοσύστατο Πανεπι- στήµιο Β…… στα πλαίσια επιστηµονικών "ενώ σε… που πραγµατοποιεί απο πως… στη πόλη… Στο µεταξύ ενα …ο οι… πόσιο µε θέµα -προσχαλική αγωγή κα κατόρπση νηπι- αγΜΝ-όρχα χθές κα ολο- κληρώνεται σήµερα σε οι- θα… του τεχνικού επιµελη- mplou του Βόλου.Το συµπό- σιο αυτό σαγόνια: το ίδιο πο %πστημιο σε Με… µε το Δήµο Βόλου και την έναρξη των εργασιών του κήρυξε ο πρόεδρος της διοικούοας επι- τα… του ιδρύµατος καθη- γητής "… Λαζαριδης… ΘΗΜ€€ ΜΝΞ Μαξ… 9934»! | O κ. Εοµάρχης * δεν θα δεχθεί © & &" το Κοινό O Νομάρχης κ. Απ. Βλααιόδης | θα δεχθεί σήμερα το κανό διότι θα παραστεί στο διεθνές ! συμπόσια µε θέµα: -Νεες κατευ θυνσεις στις πα γιαγιάς onou . δες» που οργαν νει η Διοικούσα πιστ絴ιου και π.μ. στο Βόλο.