ΥΦΑΝΈΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ ΑΘΗΝΑΙ 1961 ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ' ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ | ΚΕΝΤΡΟΥ Κ|ΤΣΟΥ ΜΑΚΡΗ 434 (2 € Ι 4 ' ΣΥΛΛΟΓΗ ΛΑΟΓΡΑιΌΞΚΟΥ Ι Θέση: ..... .… ,... .. .… .............. ".. & -' (ΙΜΟ. ΥΦΑΝΤΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΄ ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ ΑΘΗΝΑΙ 1961 ΄Εκδοσις ύπ,άριθ. l ΕΘΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ Μητροπόλεως 9 - Αθήναι .» Σχέδια: KITZOY M ΑΚΡΗ Έκτύπωσις : I: P ΓΙ ΝΟΥ - Μ ΑΤΣΟΥ Κ Η ." 'Απαγορεύεται ή άναδημοσΙευσις τών εϊκόνων καί τών κειμένων 100 παρόντος τεύχους, άνευ γραπτής άδεΙας τοι"; 'ΕθνικοΌ ,ΟργανισμοΌ (Ελληνικής Χειροτεχνίας. ΠΡΟΛΟΓΟΣ « τα ΄Υφαντα τής Θεσσαλίας» είναι ή πρώτη έκδοση,πού 6 Εθνικός "Οργανισµός "Ελληνικής Χειροτεχνίας παρουσιάζει στό φιλότεχνο κοινό και στόν "Ελληνα χειροτέχνη. 'O EOEX, με τις εκδόσεις αύτού τού είδους, επιδιώκει τήν διατήρηση και προβολή τής λαϊκής παραδόσεως και τού έθνικού καλλι- τεχνικού µας πλούτου µέσω τής χειροτεχνίας. "Η κεραμική, τα µέταλλα και τά ύφαντα, τό κέντηµα, ή ξύλο- γλυπτική αλλά και οί άλλες τέχνες θάποτελέσουν τα θέµατα για τήν έκδοση σειρας τευχών, πού θα δώσουν στόν "Ελληνα χειροτέχνη πρότυπα αύθεντικα για αναπαραγωγή και για νέα δημιουργία. Κι έτσι, με τις εκδόσεις αύτές, έξασφαλίζεται ανά- γλυφη ή εικόνα τής λαϊκής πηγής και έμπνεύσεως, όπως αύτή έξελίχθηκε, ξεκινώντας από πολύ παλιά και πέρασε από χέρι σε χέρι και από γενεά σε γενεά, για να προσθέτει ό γυιός στό αρχικό σχήµα ή σχέδιο,πού φιλοτέχνησε ό πατέρας του. Τό τεύχος αύτό έγινε µε τήν επιμέλεια τού λαογράφου κ. Κίτσου Μακρή και σαύτόν όφείλεται ή συλλογή τού ύλικού και η αντιγραφή των διακοσµητικών θεμάτων. Πολλά από τα πρωτότυπα είναι δύσκολο ή και αδύνατο να βρεθούν σήμερα. eO EOEX έλπίζει ότι, με τήν έκδοση αύτή, συµβάλλει θετικά στήν ίστορία τής εΕλληνικής Χειροτεχνίας, παρουσιάζοντας ένα σπουδαίο κλάδο της, τ ά . Υ φ α ν τ ά , όπως αυτα εξελί- χθηκαν στήν περιοχή τής Θεσσαλίας. ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ "Αθήναι, *Απρίλιος 1961 ΤΑ ΥΦΑΝΤΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ., Οπως αντικρύζεις από τα κορφοβούνια των θεσσαλικών βουνών τόν καρπερό κάµπο τής Θεσσαλίας, σού φαίνεται πώς είναι στρωµένος μ" ένα απέραντο ύφαντό κιλίµι πανω στό όποίο ή Φύση κι ό "Ανθρωπος ύφαναν λογής-λογής ξόμπλια. Χωράφια καί μποστάνια, ποτάμια καί ξεροτοπιές, σχηµατίζουν γοη- τευτικούς χρωµατικούς καί σχεδιαστικούς συνδυασμούς, πού καταλήγουν στα θυσανωτα κρόσσια των βουνοκορφών καί των αίγαιοπελαγίτικων ακτών. Κι όταν περπατήσεις τό χώρο τούτο βλέπεις, πως όλη ή κοινωνική καί οίκογε- νειακή ζωή των ανθρώπων του, είναι τυλιγμένη στή ζεστασιά τού σπιτικού ύφαντού. Στή γέννηση καί στό θάνατο, στό γάμο καί στό πανηγύρι, στή δου- λεια καί στήν ξεκούραση, καποιο ύφαντό θα προσφέρει τή ζεστή μαλακότητα καί τό χρωματικό του χαµόγελο. Οί ανθρωποι στίς μεγαλες πολιτείες, παρα- συρμένοι από τό ρυθµό τής σύγχρονης ζωής, πίστεψαν πως τα ψυχρά κατα- σκευάσµατα τής μηχανής θα µπορούσαν να αντικαταστήσουν τα έργα των χεριών καί τής ψυχής. Δεν άργησαν να διαπιστώσουν πως τό σπιτικό δεν έγινε για να προστατεύει μόνο τό κορμί από τό χιόνι, τή βροχή καί τόν ήλιο, μα καί για να δημιουργεί τό ίδιαίτερο εκείνο κλίµα όπου ή ψυχή αναπαύεται, ζεσταίνεται καί δυναμώνει. Τότε έστρεψαν νοσταλγική τή ματιά τους πρός τα έργα έκείνα που μπορούν να δημιουργήσουν αυτό τό κλίμα. "Η στροφή αύτή δεν είναι µια ρωµαντική αναδροµή στήν παιδική κοινωνική µας ήλικία. Είναι µια ζωτική αναγκη τής ψυχής µας. Δεν είναι ούτε µια αντινοµία στή σύγχρονη πραγματικότητα, γιατί όσο πιό μηχανικός καί λαχανιασµένος είναι 6 τρόπος πού έργαζόμαστε καί κινούµαστε, τόσο πιο μεγάλη ή αναγκη, στίς δικές μας ώρες, να συντονίσουμε τήν ανάσα μας με τό ρυθµό τής καρδιάς. "Η λαϊκή ζω- γραφιά καί τό ξυλόγλυπτο, τό µπακίρι καί τό κανατι, ξαναγυρίζουν κοντά µας, καλοδεχτα σάν αγαπηµένα πρόσωπα πού επιστρέφουν από μακρινό ταξίδι. Μαζί τους καί τό ύφαντό αύτό µάλιστα µε τή φιλοδοξία όχι να είναι απλώς ένα στο- λίδι, μα ένα στοιχείο πού θα μας συντροφεύει στήν καθημερινή µας ζωή. Τό σημερινό λεύκωµα έχει σκοπό να παρουσιάσει τήν ύφαντική τής Θεσ- σαλίας. Διπλή ή έπιδίωξή του. Πρώτα να παρουσιάσει στό φιλότεχνο κοινό μερικά από τα πιό αντιπροσωπευτικά καί ώραία δείγματα τής θεσσαλικής ύφαν- τικής καί να χαρίσει έτσι, έκτός από τήν αίσθητική χαρά, τή δυνατότητα να δώσει συγκεκριμένη μορφή στήν έπιθυμία του να χρησιµοποιήση τα λαϊκά ύ- φαντα στή ζωή του. Κι ακόµα να προσφέρει στούς χειροτέχνες, άντρες καί γυ- ναίκες, ένα δειγματολόγιο καμωµένο από κορφολόγημα μέσα στο απέραντο λει- βάδι τής τέχνης τους. "Ένα κύμα κακού γούστου ξεχυλίζει από τίς πόλεις πρός τα χωριά καί απειλεί να σβύσει τήν ώραία παράδοση. Τό έργο δέν ήταν εύκολο. eH Θεσσαλία, στα χρόνια πού αναπτύχθηκε ή ύφαντική της, δέν αποτελού- σε ένιαία πολιτιστική περιοχή. Τ"Αμπελακια, µέ τήν περίφημη Συντεχνία τους, τό Πήλιο µέ τίς 24 ίδιότυπες δημοκρατίες τών χωριών του, τα "Αγραφα μέ τήν ανυπόταχτη ανεξαρτησία τους, 6 'Αλμυρός µέ τή γεωργοκτηνοτροφική του οίκονομία, ή Ραψάνη.καί τα κοντινά της χωρια μέ τήν αναπτυγμένη βιοτε- χνία, ό Τύρναβος µέ τήν έπίδοσή του στα σταμπάτα, ή Λάρισα µέ τό µεταπρα- τικό χαρακτήρα τής οίκονοµίας της, ή Καρδίτσα καί τα Τρίκαλα σαν αστικά κέντρα γεωργοκτηνοτροφικών περιοχών, ό κάμπος µέ τήν τιµαριωτική του κοι- νωνική διάρθρωση, δημιούργησαν μικρές πολιτιστικές ένότητες μέ ίδιαίτερα χα- ρακτηριστικά. ,Ανάμεσα στα σταθερά τούτα στηµόνια τού τοπικού πολιτισµού κι- νούνταν, ανοιξη καί φθινόπωρο, οί σαΐτες τών νοµαδικών πληθυσµών, ύφαίνον- τας έτσι μια κάποια ίδιορρυθμία στό θεσσαλικό πολιτισμό. Αλληλοεπιδράσεις πού έκτείνονται πέρα από τό θεσσαλικό χώρο, παλιότερες καταβολές, μεταφο- ρές διακοσμητικών θεµάτων καί τεχνικών μεθόδων πού πραγματοποιούνταν μέ τού πραµατευτή τή δραστηριότητα, μέ τίς έπιγαμίες καί μέ τίς έποχιακές μετα- ναστεύσεις τών νομάδων, καθιστούν δυσδιάκριτα τα ίδιαίτερα χαρακτηριστικα τού τοπικού ύφους. εΩστόσο αύτό ύπάρχει σαν μια ίδιότυπη σύνθεση όλων αύτών τών στοιχείων. "Οταν έκδοθούν τα ύφαντα καί τών άλλων περιοχών τής εΕλλάδος, θα είναι πιό εύκολο να ξεχωρίσουµε καθαρότερα τίς διαφορές τού τοπικού ύφους μέσα στόν ανεκτίµητο πλούτο τής έλληνικής λαϊκής ύφαντικής. Πανάρχαιη καί πανανθρώπινη τέχνη, ή 'Υφαντική, καλλιεργήθηκε µέ ίδι- αίτερη έπιτυχία στήν αρχαία 'Ελλάδα. "Αρετή τών γυναικών θεωρούσαν τήν καλή έπίδοση σαύτή. Τό ίδιο γινόταν καί στα βυζαντινά χρόνια, όχι µόνο για τήν οίκιακή χρήση αλλά καί για πώληση, από τίς «ύφάντριες» ή «ανυφάντριες». Μακριά από τίς άντρικές ασχολίες ήθελαν οί Βυζαντινοί τίς γυναίκες: αλλά να πιχειρίζονται τή ρόκα καί λινάρι να κάθονται στα σπίτια τους να κλώθουν να κεντούσι. Στα χρόνια τής Τουρκοκρατίας ή 'Υφαντική έμεινε απασχόληση κυρίως τών γυναικών. Από τόν δέκατο όγδοο αίώνα, όταν αρχίζει ή έµπορευµατική παραγω- γή καί δημιουργούνται οί μικρές βιοτεχνίες, έµφανίζονται καί άνδρες πού ασχο- λούνται μέ τήν τέχνη αύτή. Μέσα σέ μικρό, σχετικώς, χρονικό διάστημα ή κατεργασία τού μεταξιού, τού μαλλιού καί τού βαμβακιού, παίρνει µεγάλες δια- στάσεις. Μέ καραβάνια καί μέ πλοία τα προϊόντα της διοχετεύονται σέ πολλές πόλεις τής Μεσογείου καί τής Κεντρικής Εύρώπης. Από τα «χειροτεχνεία» τού Τυρνάβου, γύρω στα 1810, έβγαιναν 2.000.000 γρόσια βαμµένο βαμβακερό νή- μα, πανια καί μαντήλια καί 30.000 κοµμάτια μπουχασιού (ντόπιου ύφάσματος). Τήν ίδια έποχή τα χωριά τού Πηλίου, καί ίδίως ή Ζαγορά, έβγαζαν 10-15 χιλιά- δες όκάδες κάπες. Τό µετάξι καί τα µεταξωτά ύφάσματα είναι, γύρω στα 1790, τα σπουδαιότερα προϊόντα τού Πηλίου. 'Εµπορικοί άντιπρόσωποι από τήν Πόλη ζη- τούν, στα 1840, από έµπόρους τού Βόλου να καπαρώσουν στόν 'Αλμυρό αργαλει- ούς «διόσα πανια κάµουν» γιατί είχαν ζήτηση καί άφηναν μεγάλο κέρδος. cH Άγια είχε συντροφιές πού, µέ τούς αντιπροσώπους τους στό Βελιγράδι, στό Σεμ- λίνο καί στήν Πέστη, έκαναν μεγάλη έξαγωγή τών προϊόντων τους στή Βιέννη. ‘H Μακρινίτσα είχε «ακµάζουσαν βιοµηχανίαν» άλατζάδων, καί µαλλοµέταξων ύφασμάτων. Τα χωριά τής Πίνδου ύφαιναν μάλλινα κιλίµια καί μπατανίες για να συμπληρώνουν τό χαµηλό κτηνοτροφικό τους είσόδηµα. εΗ Συντεχνία τών Άµπε- λακίων έφθασε μέσα σέ λίγα χρόνια να έχει κεφάλαιο ένα έκατομµύριο γρόσια. ‘H Ραψάνη, ή Κρανιά, ή Τσαρίτσανη, τα Φάρσαλα, ή Λάρισα, τό Λιτόχωρο καί πλήθος άλλων χωριών αναφέρονται σέ παλια βιβλία καί χειρόγραφα σάν δραστή- ρια κέντρα ύφαντικής καί νηµατουργίας. "Αλατζάδες, μπουχάσια, μαντήλια, σκου- τιά, κάπες, κιλίµια, µπατανίες, χράμια, νήματα, έξάγονταν σέ μεγάλες ποσότητες στή Θεσσαλονίκη, στήν Πόλη, στή Σμύρνη, στό Τριέστι, στή Βιέννη, στό Λον- δίνο, στήν Οδησσό καί o" άλλες μεγάλες πολιτείες. «*Εργόχειρα καί χειροτεχνή- ματα έξαίρετα» σηµειώνονται ανάμεσα στα σπουδαιότερα προϊόντα τής Θεσσα- λίας. τα λίγα αύτα παραδείγµατα, ανάµεσα σέ πάµπολλα άλλα, φανερώνουν τή µεγάλη ανάπτυξη τής ύφαντικής στή Θεσσαλία κατά τό 18ο καί 19ο αίώνα. Αύτή τήν παράδοση συνεχίζουν μέχρι σήµερα οί γυναίκες τών χωριών µας. ’Avu- λογη αναπτυξη είχε ή τέχνη τών ξυλογλύφων (ταγιαδόρων), τών χαλκουργών (κα- ζαντζήδων), τών χρυσοχόων (χρυσικών), τών ζωγράφων, τών άρχιμαστόρων, τών λιθογλύφων (πελεκάνων) καί άλλων μαστόρων. Τώρα πού, όπως σημειώθηκε στήν αρχή, ξαναζωντανεύει τό ένδιαφέρον για τα γνήσια προϊόντα τής λαϊκής µας τέχνης, ό άργαλειός καί τό βελόνι µπορούν να γίνουν γερά στηρίγµατα τής χωρι- κής οίκογενειακής οίκονοµίας. «Χρυσοχέρα» λέει ό λαός μας τή γυναίκα πού έχει αξιοσύνη στα χέρια καί µεράκι στήν ψυχή της. Αυτός ό µεταφορικός χαρακτηρι- σμός μπορεί σήµερα να γίνει κυριολεξία όχι µόνο για τό σπίτι μα καί για τήν έθνική pug oilcovopiu. Τά ώραία σχέδια, πού δημοσιεύονται στό λεύκωμα τούτο, δέν φιλοδοξούν να είναι απλώς πρότυπα για αναπαραγωγή αλλά καί αφετηρία για τήν ανανέωση τής παραδόσεως. Φυσικα ή παράδοση δέν πρέπει να κρατηθεί µόνο στό σχέδιο αλλά καί στήν άριστη ποιότητα τού ύφαντού. *** Σήμερα, τούλάχιστον για τή Θεσσαλία, δέ µπορεί να γίνει λόγος παρά μόνο για τήν ύφαντική μάλλινων είδών: κιλιμιών, μπατανιών, χράμιών, μαξιλαριών, τρουβάδων, µέ µερικές σύγχρονες χρήσεις, όσες Θα προκύψουν από τή ζήτηση, έσωτερική καί έξωτερική. !Η ελληνική προσαρμοστική ίκανότητα θα βρεί τόν τρόπο να διατηρήσει τόν τοπικό χαρακτήρα σέ κάθε καινούργιο είδος. "Αλλωστε παράδοση δέ σηµαίνει συντήρηση καί στασιμότητα,αλλα συνεχή ανανέωση καί πλουτισμό μέ νέα στοιχεία, πού ένσωµατώνονται όμαλα στο ύφος πού προύπάρχει. 'Η κατεργασία τού µεταξιού, ή ύφανση μεταξωτών καί μαλλομέταξων, ή νημα- τουργία πέρασαν πια όριστικά στήν περιοχή τής βιοµηχανίας. Μένει, όμως, τό εύρύτατο πεδίο τής ύφαντικής µάλλινων, αύτό ακριβώς πού ένδιαφέρει τό σημε- ρινό άνθρωπο, κι αύτό πού καλλιεργείται ακόμα καί έχει τή δυνατότητα αναπτύ- ξεως. Τό είδος αύτό αφορα καί ή έκδοση τούτη. Ή ύφανση είναι τό τελευταίο, αλλά καί τό δυσκολώτερο, μέρος µιας μα- κριάς διαδικασίας.πού αρχίζει από τό κούρεμα τών προβάτων καί καταλήγει στό έτοιμο ύφαντό. Τό κέντισμα είναι γλέντισµα κι ή ρόκα τό σεργιάνι κι αύτός ό δόλιος αργαλειός σκλαβιά τών κοριτσώνε "Από τίς αρχές τ"Απρίλη ώς τα µέσα τού "Ιουνίου γίνεται τό κούρεμα, ό «κούρος». Μέ τό πρώτο κούρεμα βγαίνει ή «κολόκρα», κατώτερης ποιότητας µαλλί σέ μικρούς όγκους. “H κολόκρα βγαίνει από τό στήθος καί γύρω ως"… ούρα. Τό καλύτερο µαλλί μαζεύεται μέ τό δεύτερο κούρεμα καί βγαίνει από τό ζώο σ" έναν όγκο, τό «πουκάρι». Τό μαλλί πού βγαίνει τό τοποθετούν σέ καζάνια καί τό ζεµατίζουν µε ζεστό νερό. *Αφού τό αφήσουν λίγο τό βγάζουν καί τό-με- ταφέρουν, μέσα σέ πανέρια, στή βρύση ή στο ποτάμι όπου τό ξεπλένουν μέ άφθο- νο νερό. Τό καθαρίζουν από τίς κολιτσίδες καί κρεμούν τα πουκάρια να στραγ- γίσουν καί να στεγνώσουν. =Αφού στεγνώσουν τα έπεξεργάζονται στό λανάρι, τά «λαναρίζουν». Τό λανάρι αποτελείται από τέσσερα σανίδια πού σχηµατίζουν πα- ραλληλόγραμµο πλαίσιο. Στή μέση τού έπάνω σα-νιδιού είναι καρφωμένα κάθετα τα σιδερένια «δόντια» τού λανάριού. Μέ τό λανάρισµα τό μαλλί ξύνεται καί τακτοποιείται. Τότε γίνεται καί ή διαλογή του. Τά µακριά μαλλιά είναι κατάλλη- λα γιά καρπέτες καί φλοκάτες κουβέρτες. Τα κοντα μαλλιά, τα «ρούντα», χρησι- µοποιούνται για τήν κατασκευή τών σκουτιών, τών μάλλινων σεντονιών, τών κι- λιµιών καί τών άλλων ύφαντών αύτού τού είδους. "Υστερα γίνεται τό «γνέσιμο», ή κατασκευή δηλαδή τού νήματος από τα μαλλιά. Τα μακριά μαλλιά γνέθονται στή «ρόκα» καί τα κοντά στήν «τσικρίκα». Υπάρχουν πολλά είδη από ρόκες, βασικά, όμως,αύτή αποτελείται από μακρύ κυλινδρικό ξύλο πάνω στό όποίο «του- λουπιάζεται» τό μαλλί, δηλαδή τυλίγεται µαλακά.Συµπλήρωμα τής ρόκας είναι τό «άδράχτι», κοντότερο καί λεπτότερο κυλινδρικό ξύλο, πού λεπταίνει περισσότερο στίς άκριες. Στή μιαν άκρη τού άδραχτιού γίνεται µικρή έγκοπή ένώ στήν άλλη στερεώνεται τό σφοντύλι, μικρός ξύλινος τροχός, πολλές φορές σέ σχήμα χαµηλού κώνου. Καθώς τραβιέται, λίγο-λίγο, τό µαλλί από τή ρόκα, δένεται στό αδράχτι πού τό θέτουν σέ περιστροφική κίνηση μέ τό δεξί χέρι καί τό αφήνουν έλεύθερο. Χάρη στό σφοντύλι ή περιστροφική κίνηση συνεχίζεται για λίγο. =Αφού τό μαλλί στριφθεί όσο χρειάζεται για να γίνει νήµα, τό τυλίγουν στο αδράχτι. Τήν άκρη του τή θυλιάζουν στήν έγκοπή τού άδραχτιού κι ύστερα τραβούν πάλι µαλλί από τή ρόκα, ξαναστρίβουν. τυλίγουν κι έτσι συνεχίζεται τό γνέσιμο. "Οταν γεµίσει τό αδράχτι από νήµα τότε «τυλιγαδιάζουν» τό νήμα στό «τυλιγαδι», ένα ξύλο µακρύ μια περίπου πήχη, πού έχει διχαλες στίς δυό του άκρες. Μ"αύτόν τον τρόπο γίνονται οί «κούκλες» τού νήµατος. Τό νήμα βάφεται σέ κούκλες. Τα μαλακότερα καί τα πιό κοντά μαλλιά, τα «ρούντα» γνέθονται στήν «τσικρίκα», απλό ξύλινο μηχάνημα. "Αποτελείται από ένα μεγάλο τροχό, πού παίρνει τήν κίνησή του από χειροκίνητο µοχλό. 'Η κίνηση μεταδίδεται µε σχοινί στα «µασούρια», πού είναι σαν αδράχτια χωρίς σφοντύλι. 'Η διαφορά τής περιµέτρου τού τροχού καί τού μασουριού πολλαπλασιάζει τίς στροφές. Για τήν έργασία τής τσικρίκας τό μαλλί δέ μπαίνει στή ρόκα αλλά τοποθετείται σέ πανέρι. Κατά τα άλλα ή έργασία είναι ή "ίδια. Τό νήμα μαζεύεται στα μασού- ρια κι από έκεί τυλιγαδιάζεται καί σχηματίζει τίς κούκλες. "Υπάρχουν δύο είδών νήµατα, ανάλογα µέ τό ρόλο πού πρόκειται να παί- ξουν στήν ύφανση: τό στηµόνι καί τό ύφάδι. Τό στημόνι είναι λεπτότερο καί περισσότερο στριμµένο, τό ύφάδι πιο χονδρό (ανάλογα μέ τό ύφασμα) καί λιγό- τερο στριμµένο. Τώρα τα" νήματα είναι έτοιμα για βάψιμο, βέβαια μόνο όσα έγιναν μέ άσπρα µαλλια. Τα φυσικά μαύρα, τα «λά'ι'α», δέν επιδέχονται βαφή, τα σκουρόχρωμα, τα «σίβα», μόνο μαύρα μπορούν να βαφούν. * ** Γύρω από τίς μεθόδους βαφής τών θεσσαλικών νηµάτων δημιουργήθηκε ό θρύλος πώς ύπάρχουν σπουδαία μυστικά. Στήν πραγματικότητα γινόταν απλώς χρήση πολύ παλιών συνταγών πού ήσαν γνωστές σ,όλόκληρη τήν "Ανατολή. Είναι χαρακτηριστικό πώς ή μέθοδος βαφής τών ξακουστών κόκκινων νημάτων τών ,Αμπελακίων, όπως τήν περιγράφει ξένος συγγραφέας, είναι σχεδόν ίδια µέ τή συνταγή τού ριζαριού πού αναγράφεται σέ πανάρχαιο αίγυπτιακό πάπυρο. Πρίν βαφεί τό µαλλί ύφίστατο μια είδική κατεργασία,πού στή σημερινή επιστηµονική γλώσσα λέγεται πρόστυψη. Μέ διαφορα λουτρά προετοιμάζεται τό μαλλί να δεχθεί στερεά τίς χρωστικές ούσίες. Καταστάλαγµα στάχτης, διά- λυση στύψης ή αλατιού χρησιμοποιούνται για τα λουτρά αύτά. "Αφού τό νήμα στραγγίσει, βάφεται σέ βραστό νερό. Παλιότερα οί χρωστικές ούσίες ήσαν φυτι- κές: τό ριζαρι για τό κόκκινο χρώµα, τό ροδάμι τού πουρνάριού για διαφο- ρετικό κόκκινο, ό μέλεγος για τό πράσινο, οί φλούδες τής καρυδιάς για τό μαύρο, οί άγζίες για τό κίτρινο, ή φλούδα τού πεύκου για τό ανοιχτό καφέ, τό λουλάκι για τό γαλάζιο ..... "Επιτυγχάνονταν έτσι στερεοί χρωµατισµοί. αλλά παρουσίαζαν δυσκολίες στήν εύρεση τού ακριβούς τόνου. Οί καιρικές συν- θήκες τής χρονιάς, ή σύσταση τού έδαφους, ή σκληρότητα τού νερού, έπιδρού- σαν στήν περιεκτικότητα τού διαλύµατος σέ χρωστικές ούσίες. "Έτσι οί συν- ταγές δέν ήσαν σταθερές καί ή έπιτυχία τής βαφής έξαρτώταν από τήν ίκανό- τητα τής τεχνίτρας να βρεί τό σωστό τόνο. "Αργότερα χρησιμοποιήθηκαν οί µπογιές τού έμπορίου, πού, όταν είναι καλής ποιότητας, δίνουν σίγουρο καί σταθερό αποτέλεσµα. Για τή σταθεροποίηση τών χρωμάτων γινόταν τό «στύψιασμα», δηλαδή τελικό λουτρό τών βαμμένων νημάτων σέ διάλυση στύψης. Μετα τό στέγνωµα, τό νήμα είναι έτοιµο για τήν ύφανση, πού γίνεται στον «ξύλινο» αργαλειό. ,Από τούς τρείς τύπους αργαλειού, τόν «πλαγιάστό», τόν «όρθιο» καί «τού λάκκου» στή Θεσσαλία χρησιμοποιείται κυρίως ό πλαγιαστός. Στηρίζεται σέ τέσσερα κά- θετα ξύλινα πόδια πού συνδέονται χαµηλά µέ τέσσερα χοντρά σανίδια καί άλλα τέσσερα στήν κορυφή τους. "Επάνω στό απλό αύτό σύστημα τοποθετούνται τα πολυάριθµα έξαρτήματα τού αργαλειού. Λεπτοµερειακή περιγραφή τών διαφό- ρων έξαρτημάτων καί τής λειτουργίας τους, είναι έξω από τούς σκοπούς τού σημερινού κειµένου. "Ανάμεσα σέ διπλή σειρα νημάτων, τών «στημόνιών», κι- νείται παλινδροµικα ή σαΐτα από τήν όποία ξετυλίγεται, κάθετα στα στηµό- νια, άλλο νήµα, τό «ύφάδι». Μετά από κάθε διαδροµή τής σαΐτας, οί δυό σειρές τών στηµόνιών διασταυρώνονται µέ είδικό σύστημα κι έτσι τό ύφάδι πλέκεται µέ τα στημόνια. Τα δόντια ένός έξαρτήµατος τού άργαλειού, τού «χτενιού», πού κινούνται αναμεσα στα στιµόνια, παρασύρουν κάθε σειρά τού ύφαδιού καί τή φέρνουν να ακουμπά στήν προηγούµενη κι έτσι τό ύφασμα γίνεται πυκνό. "Από τήν άποψη τού σχεδίου τα ύφαντα διαιρούνται σέ δυό κατηγορίες πού καθεμιά τους έχει ίδιαίτερη τεχνική ύφανσης, στα «ριγωτα» καί στα «κεν- τητά στον αργαλειό». Τα ριγωτα αποτελούνται από αλλεπάλληλες λωρίδες χρω- ματιστές. Αύτό έπιτυγχάνεται μέ τήν αλλαγή, κατά διαστήματα, τού χρώματος τού ύφαδιού. "Όσες περισσότερες σειρές ύφαδιού περάσουν, τόσο φαρδύτερη γίνεται ή χρωµατιστή λωρίδα. Στά κεντητά στόν αργαλειό ή τεχνική είναι πε- ρισσότερο πολύπλοκη καί δύσκολη αλλά καί τό αποτέλεσμα πολύ πιό ένδιαφέ- ρον. Τα διακοσμητικά θέματα δηµιουργούνται µέ τήν κατάλληλη συνεχή έναλ- λαγή τού χρώματος τού ύφαδιού στήν ίδια σειρα. Τα διάφορα χρωµατιστά ύφά- δια θελιάζονται μεταξύ τους για να μή χωρίζει τό ύφαντό. Προσεκτικά μετρή- ματα έπιτρέπουν στήν ύφάντρια ή στόν ύφαντή να δημιουργεί πάνω στήν έπιφά- νεια τού ύφαντού ποικίλα πολύχρωµα πλουμίδια: γλάστρες, πουλιά, ανθρώπους, βάζα, γεωµετρικά σχήματα. Συχνή είναι ή παρουσία μικτού είδους, όπου για ώρισµένο µήκος έφαρµόζεται ή τεχνική τού ριγωτού, ύστερα γίνονται κεντητά στόν αργαλειό καί οί δύο τεχνικές έναλλάσσονται o" όλο τό μάκρος τού ύφαν- τού. "Ιδιαίτερη τεχνική άπαιτεϊ ένα άλλο είδος ύφαντών, τα «φλοκάτα». Σ"αύτά, κατά τήν ύφανση, τοποθετούν σ'" όλη τήν έπιφάνεια άστριφτα κρόσσια, πού τα στερεώνουν ανάμεσα στα στηµόνια καί τα ύφάδια. ΄Ετσι όλο τό ύφαντό παρου- σιάζει µια θυσανωτή έπιφάνεια μαλακή καί ζεστή. Τα φλοκατα είναι συνήθως µονόχρωμα. Τών μάλλινων ύφαντών οί χρήσεις είναι ποικίλες: τα πιλίμια, μεγαλύτερα συνήθως από τα άλλα ύφαντά, πού στρώνονται στό πάτωμα, οί μπατανι΄ες, κλι- νοσκεπάσματα, τά χράμια, µικρότερων διαστάσεων καί µέ μακριά κρόσσια,πού στρώνονται καί πάνω στα σαµάρια τών µεταφορικών ζώων τίς έπίσημες µέρες, τα μαξιλάρια, προσκέφαλα, κυρίως για διακοσμητική χρήση, οί τροβάδες, μικροί σακκοι, ανοιχτοί έπάνω, πού χρησίμευαν για τή µεταφορα τροφίμων ή μικρών γεωργικών έργαλείων. Τούς κρεµούσαν από τόν ώμο με, µάλλινο έπίσης κορ- δόνι. Τροβάδες, καµωμένους από τραγόµαλλο, χρησιµοποιούσαν για τό τάγι- σµα τών αλόγων καί τών άλλων µεγάλων ζώων. "Επίσης γίνονταν μάλλινα άσπρα σεντόνια, κάπες, βαριοί έπενδύτες από τραγόµαλλο, σπουτιά, κατώτερης ποιότητας μάλλινα ύφάσµατα καί διάφορα άλλα είδη. Ή σύντοµη αύτή περιγραφή δέ φιλοδοξεί να δώσει μιαν ακριβή είκόνα τής κατεργασίας τού µαλλιού ώσπου να φτάσει στό έτοιµο ύφαντό. Περισσό- τερο Θέλησε να κάνει ένα γενικό σχεδιάγραµµα τής φροντίδας καί τού µόχθου πού απαιτεί τό δύσκολο τούτο είδος τής λαϊκής τέχνης. Κι ακόμα, να προσ- φέρει ένα μικρό φόρο τιµής στό άξιο ανθρώπινο χέρι καί στό έλληνικό µεράκι. τα ύφαντα τής Θεσσαλίας είναι τα σιωπηλά τραγούδια τής απλής χαράς. 'Η αλύγιστη ψυχή τών Θεσσαλών χαμογελάει γλυκά στή ζωή μέ τών ύφαντών τή µουσική. Καθώς ή µατιά περπατάει στό μάκρος τού κιλιµιού, σέρνει μαζί της τήν καρδια απ"τούς ψηλούς τόνους τού κόκκινου στίς βαρειές νότες τού σκουροπράσινου καί τού µαύρου.για να τραγουδήσει τόν Αύγερινό πού βγαίνει λαμπρός πάνω από τόν κάµπο. Κάθε θεσσαλικό ύφαντό είναι ένα τονισμένο χρο- νικό τής µακριάς τοπικής ίστορίας. Μέσα του άντηχούν άρχαίοι παιάνες, βυ- ζαντινές µελωδίες, ανατολίτικοι σκοποί, κλέφτικα τραγούδια, καύμοί καί πόθοι ένός λαού πού έχει τή δύναµη να φυτεύει τό λουλούδι τής χαράς καί τής έλπί- δας στό χώµα τό ποτισμένο µέ δάκρυα καί αίμα. Εδώ ένα πανάρχαιο γεωµε- τρικό µοτίβο έκεί ένα βυζαντινό κόσμηµα. "Αλλού ένα ανατολίτικο στολίδι άπλοποιημένο µια χρωµατική άρµονία βυζαντινής διακοσµητικής φρίζας, μια θαμπή ανάμνηση βγαλμένη μέσα από τήν κασσέλα τού ναύτη πού γύρισε από τα λιμάνια τής Φραγκιάς, σχέδια πού ταξίδεψαν μέ τα καραβάνια τών πραμά- τευτάδων. Κι όλα αύτά όχι σαν δανεικά « ένθέµατα» αλλά σαν στοιχεία μιάς καινούργιας σύνθεσης,πού μέσα στόν περιωρισµένο χώρο ένός ύφαντού κλείνει τό νόημα τής ζωής ένός λαού, καθώς κυττάζεις ένα θεσσαλικό ύφαντό,θαρρεϊς πώς αντικρύζεις από ψηλά τό θεσσαλικό κάµπο, πελώριο κιλίμι, όπου άφησε τίς πατημασιές της ή 'Ιστορία. ΚΙΤΣΟΣ Α. ΜΑΚΡΗΣ ERA/mid E Ο Ε.! - .….;.ςζ… έ;?!" !- οχι- ». Ε'," µµ ι' ". , Β14Μ3ιώ.:€ "" . . . ΄΄ . "ι.; -.ι.'. ] :..,ΐ怴΄ |… ι.ι΄ Λεπτομέρειες ύφαντών τής όρεινής περιοχής Καλαµπάκας, από τό χωριό Καστανιά. Κιλίμι Πηλίου από τό χωριό Λαύκος. κεντητό στον άργαλειό. Δύο φύλλα. Πλάτος φύλλου 105 έκατ. ΕΚΔΟΣ Σ Ε.Ο.Ε.Χ. Κιλίμι Πηλίου. Βρίσκεται στό Μοναστήρι τού "Αη Θανάση, κοντά στό χωριό Λαύκος. Πλάτος φύλλου 100 έκατ. ΕΚΔΟΣ|Σ E.O.E.X. Χραμι Πηλίου, από τό χωριό Μηλίνα. "Ενα φύλλο πλάτους 85 έκατ. ΕΚΔ΄1Σ|Σ ΐ.3.Ε.Χ. Μαξιλάρια Θεσσαλικών 'Αγράφων, από τό χωριό Καστανιά Καρδίτσης. Διαστάσεις: τό έπάνω 58Χ 105 έκατ., τό κάτω 72X 106 έκατ. ΕΚΔΟΣ|Σ Ε.Ο.Ε.Χ. Κιλίμι Θεσσαλικών 'Αγραφων, από τήν Καστανιά Καρδίτσης. ΕΚΔΟΣΙΣ Ε ΄..Ε.Χ. Κιλίμι από τό χωριό Δράκια τού Πηλίου, δίφυλλο. Πλάτος φύλλου 70 έκατ. |||Ό||'|"'ΨΙ|'Ψ τς… . . - …"»……… Κιλίμια Κισσάβου, από τό χωριό 'Αμπελάκια. "Ενα φύλλο πλάτους 75 EKG-r. ΕΚΔΟΣ|Σ Ε.Ο.Ε.Χ. Α΄. Χραμάκι από τήν περιοχή Μηλεών, δίφυλλο. Πλάτος φύλλου 42 έκατ. Β΄. Διακοσμητικό θέμα από κιλίµι νεώτερης κατασκευής, περιοχής Τρικάλων. Γ΄. Διακοσμητικό θέμα Πηλιορείτικου κιλιμιού. Δ΄. Παραλλαγή θέματος από Πηλιορείτικο κιλίμι. ΕΚΔΟΣ|Σ Ε.Ο.Ε.Χ. || ,: ΦύνΨΨγΐ Χράμι νυφιάτικο. "Ενα φύλλο πλάτους 110 έκατ. ΕΚΔΟΣ|Σ Ε.Ο.Ε.Χ. Κιλίμι "Ολύμπου, από τό χωριό Λιβάδι, δίφνλλο. Πλάτος φύλλου 51 έκατ. Μ" " , | ……',#|'ίί… _ '… . — Α'… Πολύχρωμη μπατανία περιφερείας 'Αλμυρού. από τό χωριό Φτελιά. Β'… Κιλίμι περιφερεΙας "Αλμυρού, από τό χωριό Φτελιά. "Ενα φύλλο πλάτους 75 EKG-r. . - .΄ . ι . ι ι . ι, . ...,. ....ι.ι'ι'ι.Ο.ι.Ο'ι'ι.ι.Ο .... .=ιιι.ι.ι.Ι,Ωιι.ι,οι.........' .ι.. . "!!!!!!" .ι'ι.|.| .. . .. ...ι .. .. Ο.... . .. '.'ι'Δ'ι'.'Δ. µ Ο 8έξεξέξαξ ΞΛΛΞΞΔΔΞ=ιΞΔιό ιιιιιιιι δεξαξέξε| Μ)» ;ξκιξζξ ).???) ΞςΞξ ΐξξ8ξΞξ δίφνλλο. Πλάτος φύλλου 82 έκατ. χωριό 'Ανάβρα, Κιλίμι περιοχής "Αλμυρού, από τό Μπατανία Πηλίου, από τό χωριό Ζαγορά. Πλάτος φύλλου 106 έκατ. ΕΚΔΟΣ Σ Ε.Ο.Ε.Χ. , Τρία μαξιλάρια τού Θεσσαλικού κάμπου, άπό τό χωριό Βελεστίνο. Διαστάσεις 50Χ85 έως 60X 100 éKorr. ΕΚΔΟΣ|Σ E.O.E.X. "Υφαντα από την όρεινή περιοχή τών Τρικάλων: Α΄ Μαξιλάρι δίχρωμο, διαστάσεων 47x90 έκατ. B’ καί Γ΄ γεωµετρικά διακοσμητικά θέματα από μπατανίες. Δ΄ τμήμα κιλιμιού. Ε΄ χραμάκι. ΕΚΔΟΣΙΣ Ε.Ο.Ε.Χ. [… ξΦφφφΦφφΦΦ .. αν νο - """ …και 06% Τρουβαδάκια διαφόρων περιοχών τής Θεσσαλίας. Διαστάσεις 32 X35 έως 50X6O έκατ. ΕΚΔΟΣ|Σ E.O.E.X. ξξξ _ 222i Ι' , . , ., . . . :"'"'΄'.…-., .… . . . . '1ΏϊΏ1Υώ mm Μ Κ… &!!! κι υπ…" . m It ι» ίι … ια Α΄. Κιλίμι από τό χωριό Πορταριά Πηλίου. Β΄. Κιλίμι από τό Τρίκερι, σέ σχήμα πού λέγεται «σαλό» (τρελλό, ανήσυχο). Δύο φύλλα. Πλάτος φύλλου 72 έκατ. ΕΚΔΟΣ|Σ E ’- E.X. "ί ; &. …,. . … ……- ….-'Ι, 1… & Κοµμάτια από κιλίµια τού Τυρνάβου. Β' καί Γ΄ δίφνλλα. Πλάτος φύλλου 82 έκατ. ΕΚΔΟΣΙΣ E Ο.Ε.Χ "ως": …ινπ«… Τµήµατα κιλιμιών τού Πηλίου: Α΄ καί Β' από τήν Μακρινίτσα. Γ΄ από τήν Πορταριά. Δύο φύλλα. Πλάτος φύλλου: Α' καί Β΄ 112 έκατ. Γ΄ 82 έκατ. ΕΚΔΟΣ|Σ E.O.E.X.

ρεϊς που Guyana καί Θαυμά- ;ισε µέ τα πιο λαμπρά σηµά στηρίζουν την ελπίδα πώ; πάθειές μας οι βρουν… ώς ενίσχυση. αφού {11100117101- από…! άνεπτυγμένο κοινο ιρακολουθεϊ στοργικά την μας και καταλαβαίνει πιο; λη τότε µόνον μπορεϊ να ισθη στον πολιτισμό μιά; όταν δίπλα στην οίκονομ.ική ιεοδοιιικη πρόοδό της ξέρει Ξ το Γράµματα. και τίς Η…- μοζ'ι με τους ανθρώπους καλλιεργούν. ,. ! »» - …»…νΛ- - ΙΛΟΛ0ΓΙΚ0 ΜΝΗΜ0ΣΥ- ) ΤΟΥ MABIAH 19 "Ιανουαρίου γίνεται τή γικδ μνημόσυνο του Κερκυ- ποιητή Λαρέντο-ν' Μιβ…λη. πως είναι γνωστό- 011011111311- Η)!!! πολεμώντ'ι: στο \ .ί '0 γιορτασµ-3ς το" ΄:)η1ιιΐ' ποιητή τών «Σ…… (οι, οι η 300 είναι ο…" πιο τε΄ Θ ! …1ιΞ:ταγγιλι'λ =ι΄'ν τα καλύτε- .ήιιατα του Μαβίλη. ιπνΕυπιιένε: στα δέ στο την Ρ.: τ΄ιν;ιΐδ…ιι | να μιλή".η τέλος '! πάνω στη ζωή και το "ε'…. ΐΞ-ιίρετο; λυγ…έχη: καί .; κ- Γερ…'ίσιι…; Err-1:07.11; γι) του κ- Σπ=ττ"ιλι1 είναι 86 |. γνωστό καί διακρίνεται σε δι λογοτεχνικό και σε κριτικο- στικδ. Το πρώτο 11001111332- )1 λεπτο καί βαθύ ο΄ι΄=θηψ.τ. σμένο άτλά κ-ιί λαγνιρι, (1 …- το κριτικό - μια βρίθει… καί παρατήρηση συν- ένη μέ μίαν που... εί'σι.ινει Στό ποιητικό έργο τού κ. .η 6 κ Σκοτάδι; έχει ενώ ιικι'ι, ώ σχολίασε μάλιστα καί ιολόγισε σε πιο τέλεια ζώο ν «Σ ιννέτων»… πού κιικλοφό τελευτιιϊα. Εϊνιιι λοιπιν ,ρμόδιος να μιλήση γιά τ του Μαβίλη. άνάµεοιι ο" Β ους λογοτέχνες του τόπου τί το φιλότεχνο κοινό της μας. πρέπει να σκόρπια: επών… που &" &κούση την ένη Κυριακη τον πιο ειδικό ητή v' &ναπτύσση το έργο 111111013 καί φιλοσοφηιιένου ή Kt' όλ' αυτά μέσα σε μια οπτική κ= ΐερή άτμόσφ 1111 "τόνου. πιο ταιριάζει να γίνε ηθιιό κι αυθόρμητο σ (u) που &φιερωπαν τή ζωή τους …)άµ.ιι'ττα καί τα μεγάλα το ινι ταν περπατώ… καί πλατύν 1v λεωφόρο του πολιτισμοί: πρέ ίστιιματοι'ιµτ, κάποτε καί v‘ …με τή µατ… μ τς να πλανη ει'ιλάβεια προς τα πίσω 1013 οί. μεγάλε; μορφές τη: σπιτική; =ίττορί«ι; μας µαθή- ,΄άί θυσιάστηκαν να 'πρωτανοί την πρώτη αρχη. ‘H ανάγκη είναι ακόμη πιο επιτακτική 1΄νέιι γενεά. πιο ή τέλεινι ] τών περασμένων φρ)νηιιι περισσότερο το [το ικά): οί φωτίζει άοφιλέ περα τί: θύνσεις τη;- Αι")τή ή σκέψη ιδήγησε τον περασµένο Σε… ίρη στη Σιάτλ, όπου κάνα μνημόσυνο τοι"; Π ιπιιδι.1μ'ίν Μή µιά; επιτνέει … τώ.)ι νι ντρωΘιϊιμε την έρχ…,ένη K11 σ΄ ένα φιλολογικό μνημόοιι- »ι'; Μ ιβίλη. όταν &" (ίναλυθη 1‘] καί && γνωριστή τε» έργο ξεχωρισμένα κ-ι΄-. "Η" ι Ο" Ο0 =υν13ετικι'ι και …κι… … Ω ΑΠΟΤΗΝ ΚίΝΐ|Ξ Η ΜΑΣ ξ:ιρετικη ευχαρίστηση διαβά- ιµε το Θερµο σχόλιο. που είχε …; καλωσύνη να άΦιΞΟώΟΠ το η……) πρωσικό «Πνευµατι η .…» y1’) ιο) άπό την κι.ηση τη )vtdoqax'o‘tc; μας. Γετοιες (; δηλώ- :ις µας συγκινοι3ν Ιδιαίτερα και & μας συγχω ήσ-υν για το Μ :1 τουτο οί αναγνώστες μ:ς την ρ.ιφανεια, να άνσδη.ιοσιεόσου 51013010 το: ετικόαπόκουµα τού να…) και ζωντανού περιοδικού : σας να έκτιµοΟμε λινώτερο έρωτες πρ ισπσθειες και εύγενικοι5ς αγώνες των ιλογιιιών σελιδων τών δια- ; ωμυρψια µια. για…"": | λαίδη. & … προκιιται συγχρόι ως H“! H ΣΒΛΙΣ .KaI τώρα, άφο 1600 Εξ…. μή…" το: ιόλμηµά … αυτο του 19υΟ, αν οι Λαδά. ο, οφείλω νά σα; καταιοπ'.σω γενικά (διότι ή τωρινή γειιά το tip-Jet) το πώς Μι διετή πως…" .…΄.΄ιικαστιιη αύ- τη άπόψασή 1101) στη δημοτική γλώσσα. 'Ο Βόλο: (µε, τη. εποχή έ:ιείνη εϊχε µια κ- ταινία µορφω. μένη ή δε πολύ; τς επινεϊτο κα! των; ίνε. a γτ". τι. ζήιη α της γλώσσας … λε .0. T9:- ο των .… τις τη Mom του Ε'! του ιο του Ετοιµα. Cc τι πιο Ηλ. .χ &. είχεν ή µεινω «ία. Μέιν "Η µια β.α'υ :… κορών… η συ;ή'η…1ΐιε το γλωσ- 01.10 rim-u, ' Μ γλ. πριµ)";- δες ("Η 1] ι: τό" | Οί μιι:βί. :. δικηγ6 0 ι!π=υφίτηΞ κι! Αίµα- "& …σ- :. ο… 111-1111- λυιαωία| ι.ίρ …. στις; .… : «εξει- άλαξε… τη &. |." για" [; το?) λαοί). Π &… το Μπο Με… ι'ξιένα α δώρο": # νι λ….βυ ; …» …έ …. τα. αι.-ζή'η ? Με… Με: τώ- &". …'. η,…" η. ,..." '.Γ-ι: 6.133 ή.ιζ4 δξίτθ Μπιλ το ιέ- "αν …… . … Ι.0 Λ.… '--'ι … '1 και 1.1.810).- ο ιιυς ":! E11, π Ο αφ it υ “find 15. γενιι- ". Έ Baum-1 -.ο'ι ζη ή αστο 1111 … αν :; ή…… η, ζωής του έιλ λ… . &… ι" δ κιοιι ές άι φόνος .σι'ι όσον τό σα ζητήμα;ι μοβ σ των… μ…"… στην νά γραψω… σ:ή δημο"ικη γαι?) :01 χω ΄ις ν΄ Ξ…'.ιι9ωΗή " νο με (Imam-m1 ') έρ.ς &] δεη χιπ-η τού δ.-7σ η9ί 'J I. ψ ~61 . . "ή Ρώμη αι") η τι 5 Μ θ!ολέμη- στν με το 111- η µε έπιχει…η.ι. '! …. ότι ή γλώσσα το? λαού είναι φ ωχή και :»… »η α άιαιτινξη … όιπιπ'ΐι η Θέμα: έκαστη… νικά "us Μάι το, 616-πχξΘηκτ &… & ιούς 1-1101 ξω το λιµναίο γρ ι- φ) τα; κ -.ι δη ισσιε'…ιτας επ…-τ΄; μια; με 5 στις τού; ν υίμους τύ- τοις & τ. :; …η διακοπη") στην 5- π:ιίκ &. ή . ο… ώση-3η ης οπα- σ…ήι. "πισιΞ:ταφε ή φιντ..ισ.ιιη σιιζή ητη κ' Εγώ &… επί η ή βρ ο : πάω… και 11111001110211- 111-11'101: 11‘1- at’uauoi καί τη στι- γ.ιή που οι µιδ τεφτε cw: χέυια με δικιγσαωι: µέ αντικείµενο ένα «μακό. :… ωσεί) ζ της… τοι": λσο'3 & τι το δημοτικό λεξιγγιο τάχα πλ 115.110 στα"… τω…-Μ: [C III-.- -II-.llIlI-IIIIIII φόρων επαρχιακών εφηµερίδων, Θα µας επιτ-.απΠ νδ αναφέρου με ξεχωριστο τη σελίδα της εκ λεκτής'έφηµεοίδος «Θεσσαλία» του Βόλου. Δεν ποό.ε.ται μόνο y a το τόσο διαλεχτάψτα µελε . τηιέι…α. μενά της. "µε… ~C1011 µΞι προσ>χή και με :1’). τι..ΡσδλΞ ως τους κλάδους της -.-ιανοησεως'- γιά την πλατύτερη και Θετικ'ο!ε μη δυά- ση που συντελειτσι κι' αισ- τιιι΄)σσεται πίσω από τη σελίδα (1011. Μια όµάδ: νέων επιστη. µουωυ,λογοτεχνι?ιν καί διανο- ουµένων. π :-1‘) τούς έ 01111111111116!- πη κι' η πίστη προς . Γράµµα τα και τού έµψυχώνειή πνοή το:? ποθ-… µιάς ά ώιεοης δρά σεως. έχει αφ σιωΘή πιο και- ρ.5 τώρα σε µιαν πλατεια πνευ- οπτική 11.) 0101315101, πού απο β έπει ζωη µελέτη της έπιτό' πισς ίσ-ορ|1…-. σ η. προώθηση των λαογµαφ…ών μελετών, σ'ην καλλιέργεια τοΟ επιστηµο νικοΟ καί καλλιτεχνι…σβ ένδια σέροντος του Κοινού και στη δηµιουργία γενικά µια; ανώτε- ι=ης πνευµατικής ζωής. Για τους δοχείο… αι"; πώς σ..-1;ύ €. «το. από τη µια"… σελ δη. ό'.'>|σνώ=ουν διαλέξεις. ε. 6 δουν β.βιια ίδρύ Λ)… σχολεία ά…-αλφι.'-βή ων. καταρ';(ζ=ων σει ρές έκλα'ι'κευτι.ιών µ:)θηιάτωυ mt φροντίζουν γιά την ίδρυση λαϊκής β βλιοθ 'κη- Για τη οποία και Manet σύ η δράση τους οφ γ'γ»υμε Θερμά το χέρι και του; ευχόµαστε :πσλ…η επιτυχία. να"… ">." ν ..... πρέπειάπασαίιηια νά ι':πογραφή &… τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου που την (δίκαιο-, αλλοιώσει: είναι χαρτί έγραφα) την Έδεσσα στο Γραμµατέα γιά νά τη δηυσσιψη, πράγμα "οι"; Εγινε άµέσως δηλ. καταχωρήθηκε στο βιβλίο ιών &- π-"φισεων και πηρε τον αριθµό της. "Αµα Έγιναν αυτα. εγω τρα Η…" άπό τη μέση χωρίς νά εΞπώ οι"; κα- ένα φίλο μου τίποτε… &ιιαμίνσντας νά γνωσθ'ή ή απόφα ση από 101‘); δικηγ5ραυς της δίκης. Kai. πραγματικά Ετσι Έγινε. "Ο δι- κηγόρος της γυναίκας Γιάν… Πατάκη]; "την! στό δικαστήριο. ΞΕιιίβασι την απόφαση. ξαφνιά στη" γιά τα λεχτικ6 τη;, κι' ειτε σε, ητ..-.ε ανταποκριτής της ('Α- κοόπιιλη », Μάσκες Ετηλεγ άφησε «+… 'Αθή :: τη» Ξκδοι-η µια; οι- πιο". κή. επανω"); στη 5111'“- κή. 'Η ι'Ακρότ λη» €5ημ-ισίεΦε µέ . "ή . γράμµ1ι1 ι" τηεγοιι- φησι Ξσφ…ι ζωα… στην 3ΑΜ… &; 51,1: 1. .σ &, ά-'1ι1'.ι…ιτόνΘ τα Οί κ…: : …. ά οι με "τυχη & ι υς δ ρω n α Λήψη)" ιό Πιο ιιώ η . ' ζσιι:ι.1Πι΄ι1. .Η… €. . " τα µάτια σας το τροµαγμένο σηµα έκπέµψαν… τού κινδύνου. ...ο.- Θά πέφτατε -"Ω φελλός νά µην άπλώσω να σας κρατήσω στην κακοτοπιά..- Καί τα παπούτσια σας τα καφετιά γλυστροΟσαν. "Ω τρελλός να µήν το νοιώσω !.. 0— "Eva γελάκι... Έτρέχατε σκιαγµένη µε το καπέλλο σας το Πώς τρέµω… "Αχ ! αν Πιστός Κισσός σας είχε: νουβωτέ. πέφτατε ; Ποτέ ! εγώ φραγμενη. ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ ΑΓΗΝΩΡ ΑΣΤΕΡ|ΑΔΗΣ 'Ο "Αστεριάδης είναιγέννηµα καί Βρέμμα τα": Θεσσαλικού κάµπου. Γεννήθηκε στη Αέρια. µιά πόλη χτισμένη μία: :… κάµπο, µ" ίν- τονο θεσσ:λικε χρώμα. 'Ο ρυθμ ς της ζωης της κανονίζει… &… την που"… ?! … '΄'"'"'΄'…Δ.Θ' " " 'γ- Βιογραφικό καί κριτικό σημείωµα που διχάζει. Στά τοπία τοπωεΈ τε στοιχεία 1:00 άγκκλιάζει μ= &: άρτι σε); κι &. πλύνει τα χρώματα σά νά "& σκε- πάζει έλαφρ6ταη οµίχλη. Χωρίς …=Μ;Μ4='- χρωματικά έσω… του πνευμα τζπσυ, τ' '. ... η ι€"! .. -Ο;%:.?,ΞΩ "‘l =!'1΄:ω 16). ή Ο' :, .ς….ε Ξι :: 'ζ- µέ Οι ρ σπίσ η, ι» πες τ-'λη1ίι-= Παν 6 «Η , a » του ' ιγγέ.τιι…λου. Κ.… µ & η δεν ξγ ως): δυό MEI.“ |υ;τ'-.' ες γ. α την πράξη που α3 το 'χα δα τζαζ 1:11 «Σκάι…» χ,! τό 6 κ,"… τς» ιφχήι νε τ & -ε Μ΄ 'U τ' εσωιάχ 8 τιν ν'; κα…… 11111011101610.0001- . ώυτ ς &… μποτ-. βασικές δι"- : ρ φ';ς …'; Νώε εμέ=ου …ή τι τα… Ea). γι: να .… που"… 11 ε : «6 ια κ:ι την -:Ξι1ν ετη η τών &- ναγνωσ.Θ- εσας. Το πα:άδρξσ εξ. ναι δτι μεταξύ πιο: ι: Ξ:ρτ…τστά τησ ν 0E κατόπιν έ.….λιχτωί δημου κοντές «Νηρέα… µας Καραχι- Χιτ ι-ί Ζιιχ. Παπαντωνίου !Τον ?: ίδιο µαύρο εξαπέλυσε Βιντίν 110') 5 Μισ-σιώιης ζητησα; Με το οι:-…ο της Δικιιυσύη την κι χαλί µ'υ ζεί στον"… &) δεβη λώ1ωτσς τα [and της Θέµιδος. Τεστ… παοηκσλο3θηπ 6 τότε δια. τόνων στην Λαξ… πρώην Με. σβ)€ άνίμνηστσς Ν. Μαυροκορδά- το;."Ε:ιειτα αν Μπρος και τον ’A τη arr-:61 του έπη… το ζήτη- μι ότι… της U611: «Νιολό .'…-;» του Βιυτυρ6.. |Πρωί'… καί "..."-ες εφημερίδα) ΣΕ μια μάλι- στα επ" αυτές έξω" συνέντευξη & "Μαηνε… Οίιουιιινιιο; Πα- τούτα… "Ιωακείµ & Γ΄. 6 όπου σε. πρόναο; τη; λόγια; παεσ΄.δσ… ση. τω Β--ζιντίου ά'εδ.'-.ιίμασετήν πράξη μ υ ξι=χ "ιόντα. ως φαίν- … ": 0:511; "Μαέ, Η… & εύλογηιένο€. πώς δ κλίνες "σοι". τιν-ΜΗ… &…ψΘ, τέσσερις Ξ; έθνιΧξ- "οτί…" το ρι.γ.ά το φάμε; στην πισ" " και του παραδόσεις! K .! Εως εδώ ή σιζΞτηυη είχε 'ρ'.λ0λτιγι'.δ γαρ… κάρα ώσπου Ξξ2φ»α Ξμψ" ίσων: 626 οι β του γ|.ωσσ!ιοδ άγύνα µέ 8λο το ι'ιπητεσιαιό του βίους δ & νώτατος |πόπτης ιών πράξεων, δ είσαγγελώ; τησ υείου Πάγου Γζ βινόπηυλπς. πιω… μι" &… ιο προς E: λενε τους Ξία γγιλις ΜΒ Κ'ά τους mp τού ιεΞς π'.-ξ:γ γλυπ- σαν δέ » νά συν'4σσω τοι οί δ - καστ… ϊ π έξω;» -π γ ρ όστις ή χρησι.ιο … η η αλ. ι αχ μια?) "ώ 011:0 ".… τι;-, κιιδαρε.ουσιι νικου. Έ τειδη μάλιπ ! δεν ι'|1ήυ χε 1ιιΌς π (‘1; δασικά ιξη τη δια τιγή. ‘011 πιιαλέσνηκσ ιοί µι…" γ . -ιµη ! ελ νημι)διδα7ιιίλ'υ Β Οί μι ηι'.'η- Σηιειώω τι ή & τ΄?- ϊ'.Ό τι,) ή ! ι"! Γζιβ 1V π 'λλο! δη- μ. σιε'΄Μιι # | 8 ο; "Η ξφη IE Με…. τις λΘ.'. . ’ "Οι. 6) δι ί "Η" κκι ιιό … 5 «Ν υ ε;- τη ι κοινο. aEva‘) on. με… τη; κατ…. γίδα; το ης έμενα άσα΄λευ:0ς πε πιάνοντας «& πέσασιιά της. "Rs-0') mi µες)! οί ενη… "δις η: ΄Αθ΄- c δ.!!!) ο: :ή είλη η &) δ ε!: γγ=έ- …τ τ :: . λέιι Ώρα:?!" Λ 'ί…" " '-' :… ι-...'… ", ι…. …… …ςκακ»…» , δαπανών | " ”A | χω:'.; µπέκ; µεταπτώσεις είναι Ξ… πώ σε: µοναξια σχτΞσν προ!" της γης µύτης, Ο! χωρικοί µε την τοπική… έ,δυμασία και! τη φυ)ά',γυρη σε φωνήεν a: προφορά γεμιζουν τους αυτος δρόμους της T0 πιο ψηλό της σημείο το «Φ.οι΄ιριο» προφέρει στα µατια τού επισκέπτη τη μαγεία ή]; &περαντωσυ…ης του Θεσσαλικού "µπω… Τα χωραφια - χρυσαφί»… το κ1λ ταίρι κι' διαπρέπει… την & νσιξι την άγκαλιάζουν από παντού Και τα ποτάµι -- & γαλήνιο; Πη ως ς-τη; 6 το ζει τα πόδια, Σ: Ξ… τετοιο περιΞιλον ζώντας & 'Α- στεριάδη; δε µπορούσε παρά v' & "και… την ομορφιά. του. Καθε λίγο τον βλεπω… να ξαναγυρίζει v0- στ:ιλγικά 01’ άγαπημένα του μέρη και ν: τΞτραγ:υδάει.'Απεμικρσς έν- νοιωσε την άνάγκη να έκφσσσθή µε σχήµατα και χρώµατα και το 1915 γράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών. Το καιρό έχει… #; ηγεµο. νία του Με ν&χου πού Ήρα… 8… τον καιρό του "Όθωνα την καλλιτε- χνική ζωή της "Ελλάδας - άρχισε να καταρρέει. 'Ο ρωμκντισμος κι δ &καδημαϊσµδς άρχισε… νε παραχω. ροζ… τη Θέση τους στον {11.11011010111- σμο καί στίς άλλες νεωτεριστικές τάσεις της Τέχνης. 'Ο Παρθένα είχε γίνει πιο δεκτός στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ο! νέοι ζωγράφοι σκίζουν την παράδοση κι' άναΘεω ρα… τίς παλιές Ξιξίες τα") Μονάχου. End-{011011 για νέους δρόμους Την άτμόσφαιρα αυτή αναπνέει κι" & 'Αστεριί8η:. Σοιώθει τίς άνησυχίες τη; εποχη; tau καί τίς κάνει δικές του. Πολύ γρηγορα κατορθώνει ν πιο! που είναι ειδη τς στα πρωτ: του ταλλιτ.χ- ι… βηµα. Ε:ευνητι',ς &. .ύραστσ; άναζητάει Ξιαρκω;… Ar. κιμάζει οι έψραστικά μια. µε πάντα δι:γ:ίωντ:ι ο! Εισικές του κριτές : Τ: :ΞσΘημα 1:00 ρυθµοδ. ή πιο… τη; γραμ…….η: #; ευγένεια ή ο… :Ήησ.κ Το χρώμα του α…: έκτο πιανίσιμο 1101') δημιουργεί στη… συγκίνηση. Στην αγαπημένη του Λάρισα πρω- τοπαρσυσιάζει τα Ξ;γο του. "Υστερα σ Βόλο μαζι") µε τα Βυτωρόπουλο Βιµ… Γκέσω κ.λ. Την πρώτη του Ξκθεση στην "Αθήνα η κριτική Ξ: χει… μ: έιθουοιασµσ. 'Ο ΖιχαρΞπς Παπαντωνίου. ο Δ. Κ:'κκινσς. & Φ. Πολίτης τονίζουν τίς τού νέου ζωγ μάψΌυ που ι. και δι')…- µη καί πνοή. "Απ το 193 Ο άνήκει σ ην οµάδα (Τάι… η . Στην πρύµη εµφάνιση …η; δρ.-τ'"; .; µύτης γράφει γι; … =Ασιατική & Πιπαντωνίου «T021111.- λεπτό. κι" ευχά- ριστο το'?» δικοί… στοιχείον είναιή χάρις». "Η χρωµ:τικη του λεπτότη "σε: .. Ο 'ι5 ξρ:σεσΦ ίτει κι' & µονα συνταιριασµενες µε την έμφυτη των. -51 του τα ξ.- χ.-ιρίζω &…:.μεσ. σε π:λλώ; &? λου'.. Τώα π.; ξεισΗιρ.'ζει & 3.6 Ή "να… είς την 4ην σελιδα 1 με; του από Μος είναι άγνωστο ξεκινάµε." νητ.ά συνωπάζει το θεατή και! τοπ γεµίζε; την καρδιά µέ μιαν απέραν- τη γαλήνη. τα &πέριτα ζωγραφικά ταμπϊώ του είναι &: ξικούρασρα τσι? σημερινσδ ταραγμίνου άνθρώ… που. It 1931') Με… πάλι στη Μ…… 001, όπερα στην Αθήνα και γιά . πρώτη φορά τά Εργα του δέχονται τα προς της Βρανάς. της Bauer-mi; .106 Τισικνοδ "'Ενα χρόνο άργότιρα :… δέχεται ή Βιέννη. Στην έμφάνι | ση του αυτή- οµαδική 6461… -- μ΄ εξαιρετικη εύνοια μιλάει η κριτική της. Και! πέρυσι έκθ€τει στη Σόφια. 'Ο "Αστεριάδης είναι ενας ποιη- τής. Σιρ Μπεκ-?, στο γυµνό. στη νε: Μα… η στό πορτραίτο μιά 'λεπιότατη ποιητική πνοή δονεΞ τω πίνακε. "Ενα μεγάλο µέρος του έργου τοπ 'Αστεριάδη κατέχουν οί &γισγρα- φίες. Σω προηγούµενο φύλλο µας δημοσιεόσκμε Ξ… κοµάτι απ" τίς θχυµέσιες τοιχογραφίες της "Επι. Μπητ Τεγέας. T11 ψηφιδωτά 1:00 'Αγίσυ Νικολάου καί το!? 'Αγίσυ Κωνσταντίνου είναι δικά του σχέδια έκτελεσμένα άπ' τη δεσποινίδα Βοΐ- λα. Mi υπάρχει Μάμα ενα κομάτι της δράσης 101‘) κ. Αστεριάδη 1101‘) γι: ποτό θά µιλν΄µτ. .λλη φορά : Οί εκδόσεις του. ΚΙΤΣΟΣ A. M AKPHZ 1111111111111111111111111111111111"111111111111 ΄΄ 'Εκυκλοφο΄ρησε η πρώτη έκδοση του Συλλόγου «Οί Φίλοι των γραμμάτων» µε τίτλο : «τα λείψανα και ή ιστορία το"… άρχαιων πόλεων τής περιοχής τοδΒόλου» Συνοδεύεται καί με παράρ- χηµπ γιά την Ξστορι΄α του συγχρ6νσυ Βόλου και των πωριων του:Πηλίου. Ewe η μολυτιμη ιστορία του τόπο υ μ1ςγραμµένη ύστερα άπό τελέτη όλης της δικής μας καί ξένης βι€λισγραφίας για την Εστορι΄α τα?) Βέλου συ έκαμε 0 βολιώτης αρι- στοΒχος φιλόλογος γ.. N. HAIIAXATZHE. Eive τα βι6λι΄ο 7101‘) πρέπει νά Θρί- σκεται στη βι6λιοθήκη κά- θε μορφωμένοι) ανθρώπου. Πωλειται σε όλα τα βι- 6λιοπωλεϊα. IuIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII ΙΙΙ-Ι… ΙΙΙΙΙιιιιιιιιιι.ι.= Ξ....ιιιιιιι'..-ιπαιιιιιιιιιιιΙιιιιιιΙιιιιιιιιιιιΙ-Ι IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII'III

ία») Με… ΜΗ EYBO'I‘KA ΓΡΑΜΜΑΤΑ 7 TA EKOIIEAITIKA MAXAIPAKIA 'Απο τότες πού μπήκανε οί µηχα- νές στή δούλεψη τού άνύρώπου (ή 6 άνθρωπος στή δούλεψη τής μηχανής) έπαψαν καί οί διπλές δουλειές νά είναι µεράκι κι, έγιναν ζόρι πού μετριέται με το δευτερόλεπτο. "Οταν κυττάς πώς δουλεύουν οί τεχνίτες, πού τούς ξέχασε ή πρόοδος σε καμμιά άπόμερη γωνιά, θαρεϊς πως γίνεται λειτουργία σ' έκ- κλησιά. "'Ενα αύστηρό τυπικό κανονίζει τά πάντα. Νειώθεις όµως πως δεν ένα µηχανικό κατασκεύασμα τού µυαλού παρά t6 άπόσταγμα µιάς άρχαίας πείρας πού περνάει χέρι-χέρι άπό πατέρα σε γιό. Στήν ψημέιη όψη . ειναι τού σημερινού τεχνίτη άρπάζεις τήν όψη τού πατέρα του, καί τού ιού πατέρα του. "Εχουν οί κινήσεις απλότητα καί το μεγαλείο που έχει κάθε τί περασμένο 13:6 χρόνο. "Οταν σού μιλάει γιά τήν τέχνη του, 6 απλός µαχαιράς τής Σκοπέλου. μιλάει σιγά, µε τήν κατάνυξη άνθρωπον πού έξοµολογιέιαι κάτι ακριβό γι' αύτόν. Βέβαια αύγάτεψαν οί άνάγκες καί δε γίνεται νά τίς προλάβουν οί τεχνί- τες με τού; παληούς τρόπους δουλειάς. "A1; άφίσουμε στίς μηχανές νά φτιά- χνουν τά μαχαίρια πού κόβουν (καί σφάζουν) κι' άς δούµε πως γίνονται τά μικρά έκεϊνα μαχαιράκια πού είναι περισσότερα στολίδια καί δεν τάχουµε παρά 1:6 πολύ-πολύ γιά νά 2911.0905- τεύουν άΜα βιβλία. "Ας μήν κουρα- στεί δ άναγνώστης παρακολουθώντας µιά δουλειά πού δεν τήν έχει γιά τί- ποτα. "Αρκεί νά΄χε'. καρδιά καί φαντα- σία καί θαύρει πολλή ποίηση στήν ά- πλή τούτη τελετουργία, όσο κι' άν είναι άνήμπορος δ λόγος νά τή μεταδόσει. Γιά τούτο δι΄-: θά στολίσυυμε, τάχατες. τήν περιγραφή μόνο θά την άφίσουμε στήν άπλόιητά της πού πάει ίσια στήν καρδιά τού άχάλαστου άνθρώπου. Οί λαβές των μαχαιριά"… γίνονται πατέρα 100 τήν άπό κάθε λογής κέρατα έξω άπό τά γελαδινά. Τά πριονίζουν πρώτα νά φύγουν τ' άχρηστα καί τά πετούν στή φωτιά ώσπου ν' άνάψουν φλόγα και νά καψαλιστούν άπ' έξω. "Ετσι µαλα- κώνουν όσο είναι ζεστά. Τά πιάνουν με δυό ντανάλιες καί τά ξεστρίβουν. Τά ίσιάζοιιν καί τά σφίγγουν στή μάγ- γινα ώσπου νά κρυώσουν. Τότε μένουν "ίσια καί σκληρότερα ότι" εξαρχής. Με το σκεπάρνι πελεκιέταιτο κέρατο ώσπου νά πάρει το σχήμα πού χρειάζεται. τ το ξανασφίγγουν στή μάγγινα καί το δουλεύουν με τή ράσπα στίς λεπτομέ- ρειες. Επειδή ή ράσπα κάνει τήν ε…- φάνειά του τραχιά περνιε΄ται καί με λίµα. "Οταν ετοιμαστεί έτσι γίνονται µε τό τρυπάνι οί τρύπες στίς θέσεις πού θά περαστούν τά καρφιά. "Ετσι ή λ,αβή,:ό μ αν ίν. ι όπως τό λένε, είναι ετοιμη να δεχτεί τή λεπίδα. Οί λεπίδες γίνονται άπό μαχαιριών». κόβεται 16 λαμάκι στίς διαστάσεις πού χρειάζονται. Ζεσταίνε- ται στη φωτιά καί χτυπιε΄ιαι με 16 σφυρί ώσπου να πόνου κάτω το κανονικό της σχήμα. "Υστερα ύπο- μονετικά με τή λίμα τού δίνουν το σχήµα πού πρέπει. Περνιέται από τον τροχό γιά νά ' ιάτσάλι πάρει ξασπρίσει, να φύγη δηλαδή ή σκουριά της καί νά φανούν οί λεπτομέρειες τού σχήματος. "Υστερα γίνιται το β ά ψ ι μ ο. Τό ατσάλι µε 1:6 πύρωµα έχτισε τή σκλη- ράδα το… κι, έτσι μπόρεσαν καί το δοι'-. λεψιγν. Τώρα πρέπει νά τήν ξαναπά- ρει. Είναι ή m6 δύσκοληδουλειά γιατί πρέπει νά σκληρύνει το άτσάλι με να κρατήσει καί τή λυγεράδα του. T611011- κινίζουν στή φωτιά καί το βοντοι"ιν &- πότομα σε κρύο νερό. Τροχίζεται στήν κόψη καί περνιε΄ται στο λαδάκονο γιά ν' άποχτήσει & '8 έ ρ α νά γίνει δη- λαδή πολύ κοφτερό. "Αντες τώρα v’ άνάψουμε ένα τσι- γάρο νά ξανασάνουµε λιγάκι. 'Ηταν, πού λές, στά παληά τα χρόνια μιά Μα- τίνσ, καπετάνιου κόρη. δεκάξη χρονο") κορίτσι. Σάν περπάταγε στις ρούχες τής Σκόπελος έλαμπε δ τόπος ότι, τήν ομορφιά της. Μιά Κυριακή πρωί φουν- τάρισε στο μώλο ένα Αϊβαλιώτικο κα- ΐκι. Μέσα στο τσούρμο ήταν κι' ένα παληκάρι όμορφο, μόλις πού ϊδρωνε το μουστάκι του. Είδε τή Ματίνα κα- θώς έβγαινε άπ' την έκκλησιά καί τήν άγάπησε. Τούς πιο γλυκσύς άνατολίτι- κους άμανέδες τραγούδησε κάιω άπ'ιά παραθύρια της νύχτες καί νύχτες. Με άπάντησι καμμιά. KI.’ όταν έφτασαν οί μέρες νά σαλπάρει το καράβι. τό πάλη- κάρι άποφάσισε νά πεθάνει γιά το χα- τήρι της. Παράγγειλε σ΄ ένα σκοπελίτη τεχνίτη ένα μαχαίρι νάχει άπάιω του χαραγμένα δυό μόκα καί τρείς λέξεις: ΓΙΑ ΣΕ ΠΕΘΑίΝΩ. "Ολη τήν τέχνη του έβαλε ό μαχαιράς κι' έκανε ένα μαχαίρι πού άστραπτε σάν καθρέπτης… T6 πήρε το παληκάρι καί μιά φεγγα- ροφωτισμένη νύχτα πήγε κάτω άπ' 1:6 ραραθύρι τής Μστι΄νας νά σκοτωύή. Με όπως έσκυψε 01:6 μαχαίρι νά δεί ζωγραφιστά τά μάτια πού τον κάψανε, είδε νά καθρεφτίζονται τά πιάτα του. Λυπή0ηκε τά χρόνια του, έμπηξε τό µαχαίρι του στήν πόρτα της κι' έφυγε. Οί θήκες. τά φη κ άρια, δ- πως τίς λένε γίνονται άπό ύλο πεύκου γιατί έχει ρετσίνι καί δεν άφίνει τή λεπίδα νά σκουριάσει. ενώ άλλα ξύλα έχουν διάφορα ύγρά πού μαυρίζσυν τή λεπίδα. κόβεται το ξύλο λίγο μεγαλύ- τερο άπό τή λεπίδα πού θά. κλείσει καί με. σκεπάρι παίρνει τής χοντρές του γραμµές. "Υστερα το σκίζουν στή…μέση με πριόνι καί ώ σκαφιδώναν εσωτερι- κά. το ξανακλείνουν άφού άλείψουν τίς άκρες με ζεστή ψαρόκολα. T6 τυ- λίγουν σφιχτά μ' ένα σπάγγο καί τ' &- φίνουν ώσπου νά κρυώσει ή κόλα. "0- τον ιό λύσουν 16 ροκανίζουν, το λιμό. ρουν, 16 ξύνοι'ν με τήν ξύστρα. τά για- λοχαρτίζουν καί καρφώνουν τή μύτη µε μολύβι. Στό κάτω µέρος, στο στόμα της, στερεώνεται ή θήκη μ΄ ένα κομάτι πάφιλο. "Αμα βαφεϊ ή λουστραριστεί ή θήκη είναιέτοιμη. 'Οταν όλα έτοιμαστούν γίνεται το μ α ν ί κ το µ. α, δηλαδή ή σύνδεση με καρφιά τής λεπίδα; 01:6 μανίκι. "Υστερα µπαίνουν οί π α ρ α σ β α- ν ά δ ε ς μικρά κομάτια μπρούτζου πού βοηθούν στή στερέωση τής λεπί- δας στο μανίκι. Κολιένται με καλώ" κι' άπό τίς δυό μεριές τής λεπίδας. Με το μπερντάχισμα, με το λιμάρισμα, δηλαδή, των μερών των παρασβανάδων πού προεξέχουν. έχει; έτοιµο µπροστά σου το μαχαιράκι. Τώρα πρέπει νά μπούν τά πλου…- δια καί ή δπογρσφή τού τεχνίτη. 'Α- λοίβεται ή λεπίδα με κερί 01:6 μέρος πού θά σκαλίοουν τ' όνομα καί τά σχέ- δια, καί ή ύπόλοιπη άλοίβεται μέ λη- όλαδο για να μήν τή μαυρίσουν οί άτμοί τού άκουαφόρτε. Χαράζονται τ' όνομά καί τα σχέδια µε βελόνα πάνω στο κερί, κι' επάνω άπλώ1εται άλάτι πού το μουσκεύουν με άκουσφόρτε. Σε λίγα λεφτά πλένετε σε πολύ νερό, ξύνεται το κερίκαί μένουν τά χαράγµα.…. Τέ- λος γίνεται τό σ μ ύ ρ ω μ α: &- λσίβουν ένα ξύλο με ληόλαδο κι, άπό… νω ρίχνουν σµυριδόσκονη. "Εκεί. τρί= βουν τη λεπίδα. "Ολα τούτα τάμα0α ένα καλοκαι- ριάτικο άπόγεµα, το έτος 1947, στή Σκόπελο από τόν τεχνίτη "Ιωάννη Λε- 8 ΕγΒοι…κΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ MHNIAIO ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ξεγΒο'ικΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ. 'Υπ)νος Δ)τής: "Αντρέας Ζώντας Κατοικία: Φαβιέρου 7 - 'Αθήναι… 'Υπ)νος Τυπ)ου: Γ. ΠατρίκηςΞ Κατοικία: Στρυμώνα 32 Ρούφ' Σ Υ Η Δ Ρ Ο Μ Ε Σ Τόν χρόνο δρ. 10.000 Η… εξαμη- νία δραχ. 5 000. Γιά τίς τράπεζες, όργανισµοός κλπ. ή συνδρομή είναι διπλή. Οί διαφημίσεις κατά συµφωνία. FENIKOI Εύβοίας: Βόλου; Πύργου Α ΝΤίΠΡ3ΣΩΠΟί ΚαλλισΘ. Μουστάκας. Λέικ. Πορτοκάλογλου : 'H λείας: Τάκης Δόξας οι νέοι μας Φ 6 ο η Νεκρά όλ'! Τ' άγγιξε δ χειμώνας µε ξεφτι.σµένη φαντασία Kl‘ όπόμεινε άχαρο το τοπίο ως κάτω στον ερημικό γυαλό. 'Η βάρκα χαροπαλεύει καταµεσ'ις τής θάλασσας κι' 6 φάρος απέναντι κρατάει τρεµοσβύνοντας το ίσο τής νεκρής Φύσης- Χλωµή ύπαρξη άναζητάει ηδονές πρόσκαιρες πού ξεψοχάνε κάποιο [δεϊλι. Λουλούδινα κορµιά στολισµένα με χάρη όργοπεΘαίνουν στά βάζα "Ολα βουβά. ΗΛΙΑΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡίΖΕΤΑΙ ΤΑ «EYBO'I'KA ΓΡΑΜΜΑΤΑ» μονή,…" άς είναι τά λόγια μου τού- τα ένας μακρινός χαιρετισμός στον άπλό µου φίλο. ΚΙΤΣΟΣ Α. ΜΑΚΡΗΣ Κ.λΡΙ'Σ΄Ι'ΙΝ.-Χ Παρά την παρα κατω νέων .… τάστειλαν άνα.τικαιρότητα πού µας από την Κάρυστο έγκαιρα μά πού δεν μπορέσαμε νά τά συμπεριλάβουμε στό περασμένο φύλλο. τα δηµοσιεύουμε ιύ χιιρίσιως ιώρα, γιά ένδιαφέρο: Μετά τή ιΛουκι΄α» καί της (Φουρ- τούιε,» 6 κ. Σεβαστος Οίκονόμου πα- ρουσίασε :…» Καρυστινο μονόπρακτα τό τοπικό τους κοινό τρία δραµατάκια διαβασμένα άπό περιοδεύοντα πάλι θίασο T6 (πα. ρουσίασε» είναι τρόπο; τού K01 ήταν Οίκονόµου ού ά έργα του χωρίς Πάντως L0616 λίγο μάς λέγειν. "Αλλος ήταν ο είσηγητής. τόλμηµα το νά δεχιή 6 κ. νά παιχτούν … τρία άτό ατελή θίασο σχεδόν πρόβα. καί καμμιά εμπόδισε νά διαπιστώσωµε πώς πρέπει να ύπολογίζωμε .… κ. Οίκονόμου ως ένα έμπειρο καί βαθύ τ χνίιη Προ παντός ή «΄Αμψιβολα» πού έχει ώς θεμα τη ζήλο υππ.΄α ένος συζύγου είναι ένα λεπτό καί γεμάτο ψυχολογία έργο. l0 κ ' πιό τυχερός. Η έπιμονή στάθηκε τού κ. Σ. Οί- κονόµου νά 16v άναδτιξη δεν τόν ά. φησε νά τελειοποίηση 16 έργο του καί Ανάργυρος Δράκο; νά 1:6 έ|ι.φαιι΄ση άλλη φορά. Με τίς φιλότιµες όµως προσπάθειες τού διά- σου τού κ Πασχαλίδη καί με τίς επα- νηλει|ιμένες πρόβες, το πα'ξιμο έπλη- σίασε πολύ 016 πνεύµα τού συγγρα- φέα. ‘O κ. Δράκος άκολουδεί σε πολ- λά 16v κ. Οίκονόμου. ‘H μοίρα, ή ύ- περοχή τού πνεύματος επί τής ύλης. ή τιμωρία τού σαρκιστή είναι "Θέματα κοινά καί των δύο Χωρίς έπιεική κρί- ση τήν ε΄πιείκειά μας για το λεω έργο τού Η. Δράκου τή χρησιμο- ποιούμε κρίνοντας ιΐ)ρισµε΄νες άλλες πλευρές τού δράματος -- ύά έπαινέσω- με τήν ωραία πλοκή τού έργου καί το ήθικοκοινωνικό του περιεχόμενο. 'Ελπίζομε πως 6 κ. Δράκος μετά τήν ωραία αύτή εμφάνισή του θά βοηύήση τον κ. Οίκονόμου γιά νά παρασύρουν καί άλλους διονοούµενους για μιά εύρεϊα καλλιτεχνική κίνηση 016v τόπο μας. πρωτο. Φ. Φ. AHM- κοφΦΑΣ ξ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ - ιι'νχιΑΤι=οΣ ί Δ)ντής Νευρολογικού Τμήματος! Λαϊκού Νοσοκομείου - ΔΕΧΕΤΑΙ3-8μ.μ. = Σκοτία… 59 -ΑΘΗΝΑιξ ΜΕΓ. &. ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΝ ΡΟΥΖΒΕΛΤ.. ΟΔΟΣΦ ΦΛΒ|ΕΡΟΥ δ(ΠΛ. ΒΑΘΗΣ) ΕΝ Α ΘΗΝΑ1Σ …… Ε. ΓΈΗΡιιοπογΛοΣ ΝεόδµηΤον καί µεγαλοπρε- πει οίκογενειακάν ξενοδοχεί- έφάμ|λλον των Εορτοπα'ι'κ6>ν, με δωμάτια εόάερα καί εύή- λια, µε άφθονα νερά τρεχούι µενα θερμά καί ψυχρά, είς εκροών δερμάτων. Λουτρά, Ητούς, Κεντρική Θέρµανσις (καλοριφέρ), Τηλέ- φωνον, Μπουφές. Αίθουσα αναµονής. Έπίπλωσι: καί ρουχισμός καινουργής. 'Ακρα καθαριό- της Υπητεσία προθυµοτάτη… Τιμα΄ι λογικαίκαί λίαν συγκατσ|Ξατ…αί διά τούς μονίμευς. ΄!ηλ)µατα ΞΕΝί]΄Δ- ‘POYZBEM. ΤΗΛΕΦΩΝΟΗ 53-413 Από τήν κίνηση της («'Ενώσ. 'Ελλ.Λογοτεχνών» -΄'Ελλήνων Ammu- την τελευταία 'Η "Ενωση χνών> έσηµει΄ωσε, κατά περίοδο, την πάρα κάτω κίνηση: 1) 'Επραγματο΄ποίησε εκδροµή στην "Ελευσίνα κατά τήν οποίαν ώμίλησεν ή κ. Θ. Σειραδόκη κι, απήγγειλε χορι- κά άπό άρχαίας τραγωδίας 6 κ. Θ. Τράγκας. 2) "Εδωσε μουσικοφιλολογική γι- ορτή στό "Θερινό Κέντρο «Λεµονιες» κατά τήν ότι-Ταν ιΞ]μίλησαν ό πρόεδρος τής 'Ενώσεως κ. Δ. I. Ιι(ι;ιλογι-:ρόπου΄ λος, καί ό 'Ακαδημα'ι'κός κ. Σπύρος Μιλάς. 'Απηγγέλθηκαν διάσορα ποι- ήματα. καί ό όμιλος των κ. κ. Μαρι- νου καί Αύηναίου έτραγούδησαν 'Α- θηνα'ι'κές καντάδες. 3) Στίς 3 Σ)βρίου στην τακτική. κατά παρασκειή, συγκέντρωση τής "Ενώσεως ώμίλησεν, 016 παραπάνω κέντρο.ό κ. Αντρέας Ζώντος περί τού Ζακυνθινά ποιητή Γιάννη Τσιλιμίγ- κρα (επί τή 1η έπετείω άπό τού θανά- του του) ποιήµατα τού οποίου άπήγι γειλεν ή κ. M0010 Δαβαρούκα.

l2 "στου τεννίτη,ιέ τόν συντΘισµένε ΕΝΑΣ ΖΌ"ΡΑ.ϊΚΌΣ πΑΡΑ…ΞΙΣοΣ ,Ανήµπορο τό θέλει,ή ΐξαφή,τό δνθρέπινο µυαλό,νά συλλάβµ τή Θέση καί τήν οµορφιά του Παραδείσου : " & οφθαλμός ουκ είδε καί ους ουκ Ηκουσε καί επί καρδίαν ανθρώπου ουκ δνέβη, & ξτοί μασε δ Θεός τοϊς ζγαπώσιν.αΌτόν"."Οµως του καλλιτέχνη Η καρδιά Ξέφυγε από τό κοινό μέτρο καί µέσα της "κατέβη" τό όραµα του Παραδείσου καί Έτσι τό είδε & " οφθαλµός του ανθρ(που " 1010- pnyévo στους τοίχους ταν εκκλτσι&ν. Οί Βυζαντινοί &γιογρέςοι ζωγρααίζουν στους νόρθηκες τ&ν έκκλυσιών τον κόλαση καί τόν ταράδεισο. Ξτίς…σαραστόσειε τΈς κόλασπς εφευρίσκουν λογΞς τι- µωρίες,εϊδικές για κάθε αµάρτηµα:γιά τό φτλάργυρο καί αχόρτα- γο,τ6 φιλόρεσκη γυναίκα,τοός κοιµωµένους τίν δρα τής λειτουρ- γίας,τό μυλωνδ. Καλογερίτικος φανατισµός επιμένει στό ερωτικά αµαρτήµατα καί µέ µίαν ευεΞόγπτη φροντίδα τυρανεϊ τό αµαρτωλά σημεία του σ/ματος.Ο ταραδειγµατισµός εΐναι ο σκοπός τους, Έτσι τιστεόουν."Ομωε στίς "αραστόσεις του Γαρόδεισου ξ Ροζα- ντινό τέχνη επλασε µερικές από τίς πιό λαµπρές της ε"ιτεόξεις. Στό"Αγιον "Ορος,στό μοναστήρι τής 1'-εγίστ'ης Λαύρας,σώζεται µιά 6τό τίς ταραστέσεις αυτές. Κοντά στους μεγάλους καλλιτέχνες,οϊ λαϊκοί τεγνΐτες πλόΘουν πεί αυτοί τους δικούς τους ταρο"είσους,ξργα ατλοϊκΈς Γ…'…'ντασίας µέ στοιγεϊα Ξ"ό τίς σχετικές λαϊκές τςρεδόσεις."Ξνας τέτοιας ταρόΞεισος βρίσκεται στόν εκκλεσιό τοδ"&η Έτυρίδωνα, στο Δρζκειο. φόν'συν…ντιΐµε αριστε [ ;ιΓ,κθόΓ :"αίνουµε ?…ξ τό µικρό "όρτα σού βρίσκεται στό ΄'τικό Ξκςπ του νότιου τοίχου ζ1υ α , ? ττσ έκτλησίεζ.΄Όλοι οί τοίχοι ειναι κ'τόγρααοι τό χέρι γν??- ?ι'ταΐη τών Θεµΐταν."Ξνν ψτλό ζανριαιστό τ=ϊγος ιοίζει τόν "…ο'δεισο ατό ΓΓ[ς ΐλλεκ "'ραστό- & . ,] , (' σεις. "ό τειγος τουτο µοιάςει σάν ενα χάρτινο ταςαΏάν,παρ ο- λους τους καλογραµςένους αρµοός ταν δγκολίΘων που τό απαρτίζουν. "Ενα θαλερό περι?όλι εΐναι δ Γ.ράδεισος τοδτος. λιά'ορα δέντρα καί λουλούδια καί χορτάρια είναι δραδιασµένα µε αυέλεια. τρυα…ε- ροί τόνοι του "ράσινου καί εΐχάριστοι χρωµατισμΟί λουλουδι&ν τραγουδουν. Γραγχατικός"τό…ο= » Ριτεινός,τόπος χλοερός,τόπος δναψόΓεωσ",δτας τόν Θέλει sat fi’AxoRovaa. Καταρεσίς οι τρεΐς Γατριάρχες,δ,Αβραάμ,δ,Ισαάκ καί δΤακώβ,τοζάρουν κατάςατσα στό Θεατ6 µέ τήν χαριτωµένη ζφέλεια χαριάτυδων του φωτογραφίζον " ! ται. Στα χέρια τους ΄ρατο=3ν ενα υφασµα,δτου ειναι μαζεµιένες (.) r‘" fiuxégsznpd ανθρΚπινα κεφάλόκια λές καί είναι καρποί has τα δέντρα τοδ.τεριβολιο€.΄""τσι &κκ;τ & ;εταςέρεται στό ζιγραφιι κή ξ φράση:"εϊς κόλπους,Αβραάμ,εΐς κόλπουςΤσαέκ,εϊς κόλπους ακάβ". φέσσερε…ς µεγάλες πύλες ανοίγουν τό τείχος του Παρασει- ) σου για ν, αφίσουν να ΞεχυΘοσν οί τέσσαρες ποταµοί του.Ο Φισάν,δ τ"ε.ιΐ=ν,δ …ίγρις καί δ Ευα έτ…κ.'Ή τέλη του παράδείσου, λοξά στό τείχοςςεΐναι µια τυπική κεραµοσκέταστη πόρτα µοναστη- ριού. λιακρίνονται άς καί τα καρφιά που στερεώνουν τόν κλειδα- ρια τρς.- "…ροστα της,τελίρια φιγούρα Ξεσηκιςένη από δυτικά πρότυπα, δ"Αγιος Γέτρος θαζει τό τεράστιο κλειδί του…στήν κλειδαριά. τ"όρα- από τόν παράδεισο απλώνεται ενα κοιµητήρι πλασµένο τε &χρα καί πράσινο.,Ατό τούς τάφους του στκώνονται oi τεθαρένοι τυλιγ!ένοι στα αστρα σόβανά τους. "Άγνωστος είναι & ζωγράφος που ϊστόρησε τήν εκκλησιό.ΓΉ κα, αν δπΞρχε ενα Όνοµα δέ Θα πρόσθετε τίποτα.'Ολόκληρη Η εί- κονογραφηση στέκει στό δψος ταν αγιογρατι&ν τΞς εποχής της- του τέλους του δέκατου δγδου Έ τΞς αρχδς του δέκατου εννάτου. Στό Έργο τουτο,8πως καί σό κάθε δημιούργηµα της παράδοσης,δ τεχνίτης ελάχιστα προσθέτει. "ό είδος πλάΘεται µε τον επανάληψη από χέρι σέ χέριαπό τόπο σέ τόπο. Γόνο & µοναδικός Ο'εόφιλος ! τλάΘει,στούς τοίχους ενός βολιώτικου µανζβικου,Ξναν δικό του κήπο τ%ς,"δέµ."Όλες τίς ετίγειες χαρές συνκεντρΚνει εκεϊ:συντρι- Ρόνιαιέ αςΘονο νερό,Θαρειές αγελάδες,ταρτέρια µέ ζαρζαβατίκά, εϊδόλια. Λέν µπορουμε να Ξέρουµε αν Ξναν τέτοιον παράδεισο υτό- σγεται Ξ Πραφή στους τιστοός. Oi τεριγραςές της είναι λειυές. "Οµως oi ανΩριποι επλασαν τόν παράδεισο τους στα χνάρια τ&ν δικών τους τόθων."Ετσι Η βασανισµένη τους καρδιά ξεγελιέται µέ την έλ- πίδα ενός τόπου όπου " δπέδρα πασα οδόνη,λόπη καί στεναγρός",κι' αφίνει καρτερικά να τλπθαίνει Ε λύπη καί δ στεναγρός γύρω της. ΚΙΤΣΟΣ Α.ΓΑΚΡΉΈ.- 146.ΜρΜ4€ 6"Χ µ1-(ΐ1.

'Εµ6όσματο - ΠορσγγελΔ'ες: !. Βόρλαν (Μπρνο 26 - Άξονας). ο ΑΙΩΝΑΣ MA}: ΓΡΑΦΕΙΑ: ΟΔΟΣ MAPNH 26-ΑΘΗΝΑ Σ υ ν 8 ρ 0 µ έ ς: Έσωτερικοδ : Ετησ[α : δραχ. 36.000 - 'Εξάµηνη : δραχ. 18.000 "Εξωτερικού: ΄Ετησία: Δολλάρια 10, Λίρες 3. Χειρόγραφα: Κόσταν Δαρρίγον . Είκόνες - Σχέδιο; Σπύρον Βόρλαν . 'Δρχιτεκονικδ Όλη: Σόλ. Κυδωνιότην ΛΕΩΝ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ . ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΙΟΣ ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ . JEAN MOREAS . ALBERT THIBAUDET ΚΩΝΣΤΑΝΤ. ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ : Π. Ν. ΚΟΥΤΣΗΣ Γ. Μ. ΠΑΠΑΧΑΤΖΗΣ. . Δ. Κ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: ΚΙΤΣΟΣ ΜΑΚΡΗΣ G. PAPINI ΚΩΣΤΑΣ ΣΟΥΚΑΣ . ΑΠΣ ΘΕΡΟΣ . . ΛΕΩΝ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ . ΑΡΗΣ ΔΙΚΤΑΙΟΣ . . ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΣΤΕΡΙΑΔΗΣ ΤΩΝΗΣ ΣΠΗΤΕΡΗΣ . . ΑΛ. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ. . ΛΑΚΗΣ ΘΡΥΛΟΣ Γ. ΚΟΤΣΙΡΑΣ Α. ΤΑΣΣΟΣ . Α. ΑΣΤΕΡΙΑΔΗΣ . Φ. ΖΑΧΑΡΙΟΥ . ΟΡ. ΚΑΝΕΛΛΗΣ . Β. ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΗΣ Κ. ΘΕΤΤΑΛΟΣ . . . ΕΡ. ΦΡΑΤΖΙΣΚΑΚΗΣ . Γ. ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ ΜΠΟΥΖΙΑΝΗΣ . Γ. ΒΑΚΑΛΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Τέσσερα Ποιήματα «Μ' έναν κάποιο τίτλο» (διήγηµα) «"Όνειρο» (ποίηµα ανέκδοτο) 'Από τίς «Στροφές» (Μετ. Γ. Σταυρόπουλος) «'Η 'Εκάτη με τα τρία πρόσωπα» (Μετ. Χρίστος Ρήγας) «'΄Απειρος χώρος» (ποίημα) «'Αγωνία» (ποίηµα) «Στην κοιτίδα τοδ πρώτου πολιτισμοί) τής Οίκουµένης» «Ι. M. Παναγιωτόπουλος, ό Ποιητής» «Παραλλαγές ένος ζωγραφικοδ θέµατος» «'΄Ενας ξοφληµένος άνθρωπος» (Μετ. Κ. Λασσιθιωτάκης) ΑΠΟ ΜΗΝΑ ΣΕ MHNA «'Επικαιρότητες. . .» «"Ενας µεγάλος φίλος μας» Τό Θέατρο: «Τα παιδιά τοι") )Εδουάρδου - «Έγώ καί το κου- νέλι» — «Χρυσό µου» - «Παπαδόπουλος καί Σία» — Τό v00 σου στήν 'Αµέλια»-«Θεατρίνοι» το Βιβλίο: Ι. Μ. Παναγιωτοπούλου: «Σκαραβαϊος ο 'Ιερός» Γ. Θέμελη: «'O "Υμνος είς τήν Έλευθερίαν», Γ. Σταυ- ρόπουλου: «Λάμπρος Πορφύρας». Μουσική: G. Ve‘rdi: «Messo do Requiem». V. Prihodo Ζωγραφική: "Η έκθεση της «Στόθμης» «Salon de Moi» 'Επιστολή στον «Αίώνα µας» » » » Βιβλία καί Περιοδικά Ε I KO N E Σ ΕΚΤΟΣ KEIMENOY «'H λύρα» «Σύνθεση» «Σπίτια στο λιµανάκι» «τό παιδί που σπάζει τό κλαδί» «Χαράδρα 'Αργιθέας» «Θεσσαλικό τοπίο» «Νεκρά φύσις» «Δυο γυναίκες» «Φιγούρα» …το: KEIMENOY «Κόκκιν' άχεϊλι έφίλησα» Δώδεκα είκόνες στη µελέτη «Παραλλαγές ένος ζωγρα- φικοί) έργου» ι ιιιιιιιι uunu ιιιιιι "nun-I ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι ιιιιι ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι In ”NO'H'RE $§ECLEH REVUE MENSUELLE RUE MARNI 26 - ATHENES GRECE τιμή φύλλου δρχ. 3000 uuunnnnnn MHNIAI ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Σ΄ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΙ- ς Γ. ΒΑΚΑΛΟ & »»//»»/» "…ο … & "Τ? … 1. PK 0 "Α µ |ΤΕ η ς …..τ , | Ο Α Η I: Σ Ν NNA I M H Φ »» oov .: »%//%» Απο .Λ. Η Χ Α .… Κ κ O …λ ,». /»,. ξ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝ|ΚΟ ΠΕΡιοΔικο KAI »»»/» % Ξ ΚΩΣΤΑΣ ΔΑΡΡ|ΓΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΒΑΡΛΑΣ . . . ΞΗ Γ. ΒΑΚΑΛΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝ|ΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΝΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝ|ΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Παραλλαγές ένας ζωγραφικού Θέματος περίπτωση που εξετάζεται, στη μικρή αυτή με- λέτη, φαίνεται σα να είναι πολυ περιωρισμένη. Πρόκειται για μια λιθογραφία, καμωμένη από (| Ε' \ , | 9 Χ \ r I I \ εναν ελληνα στο εξωτερικο, απο την οποια ξεκιναει μια .. … . , . .… μακρια σειρά λαικων καλλιτεχνηματων, με διαφορετικες τεχνικές καί σε ποικίλα υλικά. Αυτή η έπανάληι|ιη του EEK. Α. 174 ίδιου είκαστικοϊι θέματος γεννάει πολλά προβλήματα, κα- θαρά τεχνολογικά. "Από 11‘) σημείο αυτό θα ξεκινήσει καί …ή εργασία αυτή. "Οµως, πέρα &…» το είδικο τεχνο- λογικό ενδιαφέρον, οί περιπέτειες του θέματος θίγουν ένα ουσιαστικό ζήτημα της καλλιτεχνικής δημιουργίας : 1:1‘1 θέση της προσωπικότητας μέσα 011‘1 ζωντανή καλλι- τεχνικη παράδοση, το ρόλο της ατομικής προσφοράς στην εξέλιξη μιάς ομαδικης τέχνης, όπως ειναι 11 λαϊκή. Στην περίπτωση που εξετάζεται εδώ, μας είναι γνωστα όχι μόνο τα ονόματα από τους περισσότερους τεχνίτες αλλά καί πολλά περιστατικά της ζωής τους. "Ετσι μπο- ρουμε πιο σίγουρα να έπισημάνουμε 11‘1 διάθλαση 1101‘) υφίσταται 1(‘) αρχικό θέμα, καθώς περνάει από 11‘) πρί- σμα της προσωπικότητάς τους. Ό,τι, όμως, είναι πιο ουσιαστικό, στην περίπτωση αυτη, ξεκιναει από 11‘1 διαπί- στωση πως όλοι τους έμειναν πιστοί 011‘) πνευμα της λαϊκής μας τέχνης. Νομίζω πως δεν υπάρχει για τον άνθρωπο 1111‘) ψηλό "ιδανικό από 11‘) να είναι μια δλοκλη- ρωμένη προσωπικότητα, συντονισμένη με τον όμαδικο ρυθμό του τόπου του καί της εποχής του. Αυτόν τον ρυθμό που είναι αϊσιΙητος όχι μόνο στην είκαστικη δη- μιουργία, μα καί 011‘1v ποιητική έκφραση και 011‘1 ζων- τανή ίστορικη παράδοση. Οί λαϊκοί τεχνίτες δε νοιάζονται καθόλου για 11‘1v πατρότητα του θέματος 1101‘) δουλεύουι, κι= αγνοούν όσα εμείς πρεσβεύουμε για την πνευματική ίδιοκτησία. Χω- ρίς καθόλου να νομίζουν πως κάνουν κλοπή, παίρνουν Eva θέμα καί το επαναλαμβάνουν, προσαρμόζοντάς το -κά-ι'Ιε (ωρα- στίς δυνατότητες της όλης που μεταχει- ρίζονται. "Οπως πολλές φορές, ως τώρα, σημειώθηκε, δεν πρόκειται και*Ιόλ…ι για δουλικη αντιγραφή. '1‘1‘) 1190— 101111 είναι η αφετηρία. "() καλλιτέχνης ξεκινάει, πολλές φορές, με 11‘1 συγκινητική πρόθεση να κάνει ένα άπλό αντίγραφο. =Εδώ όμως επεμβαίνουν άλλοι παράγοντες (όπτικές συνήθειες, προαπο"|…τημένη τεχνική κτλ.) 11011 κάνουν τήν πρόθεση τοι"! τεχνίτη να λοξοδρομίσει. "Ακρι- βώς στό λοξοδρόμισμα αυτό βρίσκεται ή αξία 101) λαϊκοί… καλλιτεχνήματος γιατί έτσι πραγματώνεται ή προσωπική συμβολή 101) τεχνίτη, 1101) είναι φορέας τών δμαδικών τάσεων. ΄Ενα μεγάλο μέρος τής λαϊκής μας τέχνης ξε- κινάει από πρότυπα της επίσημης τέχνης. Ο υποφαινό- μενος έχει δημοσιέψει μερικες τέτοιες περιπτώσεις, από τίς άπειρες 1101) έχει έπισημάνει. Μέσα στο κείμενο (Είκ. Α καί Β) βλέπει δ αναγνώστης τήν περίφημη «Σφαγή τής Χίου» 100 Ντελακρουά καί τήν ξυλογραφική της παραλλαγή από άγνωστο λαϊκό τεχνίτη. tH ξυλογραφία αυτή δημοσιεύθηκε στό βιβλίο «Οί θρίαμβοι τών ήρώων c13111111011) κατά τόν Γιερόν υπέρ έλευ…θερίας αγώνα» 101) υπολοχαγού Νικολάου Β Βουτυρα, 1101) τυπώθηκε στήν ζΕρμούπολη, στα 1.885 Η μορφή της γυναίκας, 11011 κυττάζει με απόγνωση, αφαιρέθηκε από το πρώτο επί- πεδο, καθώς επίσης καί η ά…… μορφή τοι") σκεπτικοι"ν πολεμιστή. cO Τούρκος, 1101) διακρίνεται πίσω από τα… πρόσωπα τής σύνθεσης, στό έργο τού Ντελακρουά 1190- χωρεί κρατώντας τό τουφέκι του. Ο Έλληνας όμως ξυλογράφος, για να τονίσει την αγριότητα του, τόν παρι- στάνει να πετάει με 11‘] λόγχη του στόν αέρα ένα βρέ- φος. "Επίσης έβγαλε τό φόντο, καί μια σκηνή σφαγής τή μετέθεσε -τροποποιημένη… στήν άκρη τής εικόνας. Αυτό τό έκανε γιατί, με τή τεχνική 1101) έργάζεται, δέ θα μπορούσε να ξεχωρίσει τή σκηνή τοι") φόντου από τή σκηνή τού πρώτου έπιπέδου. Με τή μετάθεση τής πρώ- της στήν άκρη αριστερα αποφεύγει τή σύγχιση. ‘H κατεργασία 1101) παθαίνει τό αρχικό θέμα είναι στό μεγαλύτερο μέρος της ασυνείδητη. "Οταν βλέπουμε τό λαϊκό ζωγράφο, καθώς αντιγράφει ένα κοινό καρτ- ποσταλ 1101) παριστάνει τή γέφυρα της Λάρισας, να σχε- διάζει έντελώς όριζόντια τή λοξή προοπτική γραμμή της κουβέρτας καί να ζωγραφίζει ημικυκλικα τα γοτθικά της τόξα, τότε καταλαβαίνουμε πως οί αλλαγες αυτες είναι αθέλητες. Οταν όμως τόν βλέπουμε να τροπο- ποιεί μια σύνθεση ανάλογα με τήν επιφάνεια 1101‘) δια- κοσμεί, να προσθέτει ή v” αφαιρεί πρόσωπα, ν" αλλάζει τήν προοπτική, δέ μπορούμε παρα ν" αποδώσουμε τίς τροποποιήσεις αυτες σε θεληματική ενέργεια. Τό θέμα που θα μας απασχολήσει σήμερα είναι η σκηνή τής σύλληψης του Αθανασίου Διάκου. Ο λιθο- γράφος Δημίδης τήν έπλασε σύμφωνα με διηγήσεις. "Από τό γεγονός (1821) ώς τή λιθογραφική του αποτύ- πωση (1841) μεσολαβούν μόνο είκοσι χρόνια. Μαρτυρίες από αυτόπτες θα μπορούσαν να βοηθήσουν τόν λιθο- γράφο στή σωστή αποτύπωση τής σκηνής. Καί φαίνεται πως αυτό έγινε σε πολλές λεπτομέρειες. "Οπως πολλες φορες συμβαίνει, χρησιμοποίησε μια σύνθεση 1101) δεν ειναι πρωτότυπη. "‘lI] συναντάμε πολλες φορες στή γαλ- λική τέχνη. Ακριβώς τή χρονια 1101) γίνεται 1°] λιθογρα- φία του Δημίδη, έπισκευάζεται καί τό περίφημο κεντητό χαλί τής Bayeux 1101) έχει μιαν ανάλογη σκηνή (Είκ. Γ). 'Ο Δημίδης προσαρμόζει τή σύνθεση στίς ανάγκες του θέματός του, όπως ότι φανεί πιό καθαρά από τήν περι- γραφή τής λιθογραφίας. Τό Μουσείο Μπενάκη, στή σειρα τών λιθογραφιών του από τήν ]Ξπανάσταση του 1821, διατήρησε (συλ- λογή λιθογραφιών αριθ. 169, φάκελ. 7) τή λιθογραφία τού Ι]. Δημίδη, στα όπου ξεκίνησε ή ωραία σειρα τών λαϊκών καλλιτεχνημάτων. "Εγινε στο Παρίσι 010 1841 στό λιθογραφείο Lemercier Benard & Comp. είναι μονόχρωμη, διαστάσεων 42 X 341/2 έκατοστών του μέ- ΕΙκ. 2. 175 176 6 ΑΙΩΝΑΣ μας τρου (Είκ. 1). Τί] μέ- ση τής σύνθεσης κατέ- χει ]"'] μορφή τοι"; Διά- κου με φουστανέλλα καί >…) μαλλιά. Στό δεξί του χέρι σφίγγει τό σπασμένο του σπα- θί. Τόν κρατούν τρείς Τούρκοι, ένας δεξια καί δυό αριστερά του, ένώ ένας τέταρτος κεί- τεται νεκρός στα πόδια του. Μια πιστόλια εί- ναι πεταγμένη μπρο- στα στα πόδια τού Διά- κου. Στό βάθος δια- κρίνονται τούρκικα στρατει΄ιματα καί μια σκηνή. Είναι καταφα- νερη ή έλλειψη έπαφΓ]ς με την πραγματικότη- τα: ('1 διάκος είναι E- νας ντε/ιικατος Ευρω- παίος με ξανθό μου- στακάκι, φρεσκοξυρι- σμένος καί φοράει μια πεντακάθαρη καί κα- λοσιδερωμένη φουστα- νέλλα. 'Η λιθογραφία είναι λεπτοδουλεμένη με κραγιόνι. Οί δια- βαθμίσεις τών τόνων ΙΙ ΜΑΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ vno AEONTOZ M EAA .. . ... ... ... . ιΟι':δέν τισλυτιμοτερον άµ€πτου συνειδότοςι ιΟύδ' άλλο τι γλυιυτερον πατρίδος ελευθέραςι ΞΙΒΛ|ΟΠΩΛειοΝ ΜΙΧΑΗΛ I. ZAAIBEF’OY οΔοΣ ΣτΑΔιογ 14-ΑΘΗΝΑ| Είκ. & μαλακές. Με "ιδιαίτερη φροντίδα καί αγάπη αποδίδονται οί λεπτομέρειες καί τα κεντίδια της φορεσιας καί τών όπλων. Από τή λιθογραι]ία αυτή 6 Σπύρος Χρηστίδης κά- νει μια δική του τρίχρωμη (μπλε- κίτρινο- κόκκινο) με μελάνι. (Είκ. ?) Εδώ όλα αντιστρέφονται: ό Διάκος κρατάει τό σπασμένο σπαθί με τ" αριστερό του χέρι, οί τούρκοι που τόν κρατουν είναι ένας αριστερά του καί δυό δεξιά του κλπ. Ο λόγος είναι φανερός. Ο Χρηστί- δης αντέγραψε τό έργο στη λιθογραφική πλάκα όπως τό έβλεπε, καί με τό τύπωμα έγινε ή αντιγραφή. Οί" τόνοι είναι σκληρότεροι, συνδυασμοί τών τριών χρωμάτων τί]; έκτύπωσης δημιουργουν κι άλλα πολλά χρώματα. Τα κεντ]΄]δια έχουν απλοποι1]θεί καί γίνεται έπιτυχημένη εκμετάλλευση τών πλεονεκτημάτων πού δίνει ή τρίχρω- ]ιία. Τό πρόσωπο το]? Διάκου προσαρμόζεται στό ίδεώ- δες αντρικης όμορφιας που έχει 6 έλληνικός λαός. τό μάτι ζωηρεύει, τό μουστάκι είναι πλουσιο καί στριμμένο προς τα επάνω, η έκφραση αντρίκια. Οί διαστάσεις τής λιθογραφίας είναι 11 Χ 16 1/2 έκατοστα τοι") μέτρου. nAvrirmro βρίσκεται στή συλλογή Κ. Α. Μακρή, στό Βόλο 'Ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος πολλές φορές ζωγρά- φισε αότό τό θέμα. “H είκόνα πού παρουσιάζουμε (Είκ. 3) είναι μια τοιχογραφία στό σπίτι του κ. Λυκιαρδοπού- λου, στήν "Ανακασιά του Πηλίου, διαστάσεων 1. 95Χ85. ΄Εγινε στα 1912. Ο τοίχος που έχει να διακοσµήσει δ >ΟΝΝ(.…. .< "Ανω; Α. ΑΣΤΕΡΙΛΔΗ: ΣΥΝΘΕΣΗ ΦΩΤΗ ΖΑΧΑΡ|ΟΥ: ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΑΚΙ ΟΡΕΣΤΗ ΚΑΝΕΛΛΗ: ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΣΠΑΖΕΙ ΤΟ ΚΛΑΔ| Β. ΣΕΜΕΡΤΖ|ΔΗ: ΧΑΡΑΔΡΑ ΑΡΓΙΘΕΑΣ (Λαδοτέµπερα) "ΣτΑΘΜΗ… Κ ατο) ΚΩΣΤΑ ΘΕΤΤΑΛΟΥ: ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ll Σ T Α Θ Μ Η ΓΙΩΡΓΗ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗ: ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΖΑ (Τέμπερα) " Γ. ΦΡΑΤΖΙΣΚΑΚΗ: ΝΑΤΟΥΡ ΜΟΡΤ ΦΙΓΟΥΡΑ ΜΠΟΥΖΙΑΝΗ ι ΦΙΓΟΥΡΑ Είκ. 6. Θεόφιλος είναι στενόμακρος, ανάμεσα 0E δυό πόρτες. Γι! αύτό τα πρόσωπα τής σύνθεσης είναι πιό συμμαζε- μένα, δέν ύπάρχει φόντο στα πλάγια τους καί τό E00— φος μπροστά τους αύξαίνει. 'Ο 5Αθανάσιος Διάκος πα- τάει χαρακτηριστικα πάνω στό πτώμα τού σκοτωμένου Τούρκου. Προστίθεται καί μια γραφική λεπτομέρεια: τό μισό τού σπασμένου σπαθιού κείτεται χάμω, δίπλα στήν πιστόλα. Τό σπαθί ξαναγυρίζει στό δεξί χέρι καί οί τούρκοι στίς αρχικές τους θέσεις. Αύτό δείχνει πως ό Θεόφιλος 0Ev πήρε τό θέμα του από τή λιθογραφία τού Χρηστίδη. ”E061 όλα είναι ζωγραφικα. ' Τό χρώμα τό φώς, η σκιά, οί διαφορές τών τόνων, ]] ατμόσφαιρα αποδίδονται με ζωγραφικα μέσα από τήν "ιδιοσυγκρασία τού Θεόφιλου. Σέ αλλο κλίμα μας μεταφέρει τό ανάγλυφο 0E πέτρα, που βρίσκεται στό κτήμα τού =Αργε΄ντη στή Χίο. (ζΕ"ικ. 4) Τό φόντο είναι έντελώς έπίπεδο χωρίς καθόλου να {1:10- δηλώνεται τοπίο. Διατηρούνται μόνο τα τέσσερα κύρια πρόσωπα τής σύνθεσης. Οί μορφές είναι πιο χοντρε: καί στέρεες καί ξεχωρίζουν έντονα. Τονίζεται ίδιαίτερα 11 πτύχωση -στίς φουστανέλλες κυρίως- ή σχηματοποίηση είναι πιό έντονη. Είναι φανερή ή φροντίδα για τό παι- χνίδι τού φωτός πάνω στήν κυματιστή έπιφάνεια. Τό κό- σμημα πού περιβάλλει τή σύνθεση, καί πού ασφαλώς τό έχει ξαναδουλε΄ψει προηγούμενα 6 τεχνίτης, είναι κάμω- μένο με περισσότερη εύκολία καί έλευθερία. Στήν κάτω πλευρά ύπάρχει απομίμηση στενόμακρης λωρίδας χαρτιού ή μεμβράνης με τίς ακρως γυρισμένες. =Εκεί ασφαλώς θα ύπήρχε γραπτή έπιγραφή, που τήν E06008 δ ήλιος καί ή βροχή. Με μεγαλύτερη έλευθερία δουλεύει τό θέμα 0 ξυλο- γράφος Κ. Χατζηφίλος, όταν κοσμεί τό έξώφυλλο τού βιβλίου τού A. Μελά «"Αθανάσιος Διάκος» (Είκ. 5). "Η ξυλογραφία του χρησιμεύει σαν κόσμημα κι δ τρόπος πού χειρίζεται τό θέμα έξυπηρετεί τό σκοπό αυτό. Φόντο δεν υπάρχει καί οί μορφές ξεχωρίζουν ζωηρά πάνω στό ασπρο τού χαρτιού. Οί Τούρκοι μένουν δυό, ένας τους από κάθε πλευρά τού Διάκου. "Ετσι κρατιέται ή συμμε- τρία τού κοσμήματος. Τά άσπρα κενά, πού σχηματίζον- ται ανάμεσα στό Διάκο καί τους Τούρκους, έχουν περί- που τό σχήμα ρόμβου. ‘H διάταξη τών ποδιών είναι ρυθμική. ΏΑνάμνηση τού Τούρκου, που λείπει, διατη- ρείται με τό τουφέκι του, που βρίσκεται 7.1” 01’110 πε- ταγμένο στό έδαφος. εΥπάρχει κι" έδώ ή λεπτομέρεια τού μισού σπασμένου σπαθιού, που βρίσκεται χάμω. N0 είναι, αραγε, απλή σύμπτωση 11E τό έργο τού Θεόφιλου; Τό σχήμα τού βιβλίου είναι 16° καί οί διαστάσεις τής ξυλογραφίας 6.5 X 7.5 (27.010010 τού μέτρου. cO Γερμανός Κλάους Φρισλάντερ, πού έζησε πρίν από τόν πόλεμο στήν Ελλάδα κι ασχολήθηκε με τή λα'ική τέχνη, διέσωσε, 0E μια του ξυλογραφία, μια ρε- κλάμα καμωμένη από τόν καραγκιοζοπαίχτη Σπαθάρη 0E μια μάντρα τής Νέας '΄΄Ερυθραίας. (Είκ. 6) AE μπο- ρούμε εύκολα να ξεχωρίσουμε τήν προσωπική συμβολή τού ξένου καλλιτέχνη, ούτε τίς αλλαγές πού έπέφερε ή μεταφορα τής ε"ικόνας από τήν τοιχογραφία στήν ξυλο- γραφία. Από ό,τι βλέπουμε μπορούμε να συμπεράνουμε πως ό Σπαθάρης στάθηκε πιστότερος στό αρχικό σχέδιο, τό έκανε όμως περισσότερο στατικό καί σχηματοποιη- μένο. =Αντίτυπο τής ξυλογραφίας τού Φρισλάντερ, δια- στάσεων 14 Χ 20.5 Ex. μέτρου, βρίσκεται στή συλλογή τού K. Μακρή, στό Βόλο Μια χάλκινη παλάσκα, γιαννιώτικης τέχνης, πού ανήκει στόν κ. Νίκο ”A0011, Νέα Υόρκη, είναι διακο- σμημένη με τό ιδιο θέμα. (Εικ. 7) Η σύνθεση είναι άνετα τοποθετημένη μέσα στό σχήμα τής παλάσκας, 0E χαμηλό ανάγλυφο, καί περιβάλλεται διακριτικά από ένα πλαίσιο με λουλούδια. Διατηρούνται καί τα τέσσερα κύ- Ε΄ικ. 7. 177 Είκ. 8. 010 πρόσωπα. =Αντί για τό σκοτωμένο Τούρκο έχουμε δεξιά, στο βάθος, τρία πτώματα. Τα έπίπεδα διαγρά- φονται τό ένα πάνω στό άλλο, χωρίς φροντίδα προοπτι- κής απόδοσης 111” E101 διατηρείται ακαίρια ή αίσθηση τής μιας επιφάνειας. Τήν έλλειψη προοπτικής "ιδιαίτερα τονίζουν στίς έπάνω γωνιές δύο 7.7.0010 11E λουλούδια πού, αν καί βρίσκονται στό έπίπεδο τού βάθους, έχουν διαστάσεις πού μόνο αν βρίσκονταν στό πρώτο έπίπεδο θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν. Τό φόντο είναι χτυ- πημένο μέ όδοντωτό σφυρί 7.1” έτσι ή τραχύτητα τής έπι- φάνειάς του αναδείχνει πιό καθαρα τίς φιγούρες. "Ενας άγνωστος λαϊκός ζωγράφος παίρνει τό ίδιο ζωγραφικό θέμα για να είκονογραφίσει τό ("ιστορικό εί- δυλιακό μυθιστόρημα τής έποχής τής τουρκοκρατίας» Ο ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΣ, τού Κίμωνος =Αττικού. (Είκ. 8) Μετωνομάζει τόν ήρωα τής σΑλαμάνας σέ Μπιλογιάννη (τόν ήρωα τού μυθιστορήματος), προσθέτει στό βάθος μια κρεμάλα και τή μορφή μιας τουρκάλας. cH είκόνα βρίσκεται στό έξώφυλλο τού βιβλίου σέ τρίχρωμη τσιγ- γογραφία ράστερ (κόκκινο-κίτρινο- μπλέ) και στό έσω- τερικό, στή σελίδα 129, μονόχρωμα] τσιγγογραφία (μαύρη) μέ τή λεζάντα: «Για δεύτερη φορα πήγανε τό Μπελο- γιάννη στήν κρεμάλα. K1” όλοι ήτανε βέβαιοι πως δέ θα γλύτωνε τώρα». Οί διαστάσεις τής είκόνας είναι (12Χ15) έκατοστα τού μέτρου. Τό βιβλίο έχει έκδοθεϊ στήν 3Αθήνα τό 1947 από τόν έκδοτικό οίκο « ΚΕΡΑΥΝΟΣ» σέ σχήμα 16°. cH καλλιτεχνική αξία τής ε"ικόνας είναι πολύ χαμηλή. Τό θέμα ξαναγυρίζει στήν επίσημη τέχνη. Στα χρό- νια τής γερμανο'ιΐταλικής κατοχής παρατηρήθηκε 010E11- 178 τονη τάση στούς καλλιτέχνες να αντλήσουν τα θέματά τους από τήν έθνική μας ίστορία καί τα μέσα τους από τή ζωντανή λαϊκή παράδοση. ”H δεσποινίς Λουκία Μαγ- γιώρου τό έπαναλαμβάνει σέ μια΄ 1119 ξυλογραφία (Είκ. (.!) πλουτισμένο όμως 11E περισσότερα πρόσωπα. Στό βά- θος διακρίνεται τό άναμα τής φωτιάς. "Οπως βεβαιώνει ή καλλιτέχνις, δέν είχε ύπ" όψη της -κάνοντας τήν ξυ- λογραφία- καμμια ανάλογα] είκόνα. Φαίνεται πως όμοιό- τητα τών περιστατικών τής έποχής μέ τό όλοκαύτωμα τής "Αλαμάνας έκανε ν" αναδυθούν από τό θποσυνείδητό της παραστάσεις, θαμμένες ,ι΄σως από τα παιδικά της χρό- νια, τότε πού κάπου θα συνάντησε τήν είκόνα. cH ξυλο- γραφία δημοσιεύθηκε καί στό περιοδικό «Έλ. Γράμ- 11010» 010 φύλλο τής 1ης 5Οκτωβρίου 1946. "Ασφαλώς 7.1” αλλά λαϊκά καλλιτεχνήματα θα έχουν τό ”1010 θέμα. Σχεδόν όμοιες μέ τού Δημίδι] κυκλοφόρη- σαν πολλές λιθογραφίες, 8’1'18 ανεξάρτητες, είτε σέ βι- βλία. ”A110 αυτές πολλοί λαϊκοί καλλιτέχνες θα πήραν τό θέμα τους. "Η παλληκάρια τού ήρωα τής "Αλαμάνας συγκίνησε καί συγκινεί πάντα τόν έλληνικό λαό, γι: αύτό καί τόσο συχνα έμφανίζεται στα έργα τής είκαστικής δημιουργίας του. Είναι 111” 013109 Ev09 τρόπος να τρα- γουδίσει τόν ήρωα, όπως τόν τραγούδησε καί μέ τό λόγο. Βλέποντας τό παλληκάρι, πού οί λαϊκοί τεχνίτες τό στό- λισαν μέ τόση αντρίκια όμορφιά, νοιώθουμε πιό βαθειά v” απηχεί μέσα μας τό παράπανο για τόν πρόωρο χαμό: α]΄ια ΐδές καιρό πού διάλεξεν ό χάρος να μέ πάρει 3 | ! , … τώρα τι, τινθιζουν τα κλαριά και βγάζ ή γης χορτάρι» ΚΠ!ΟΣ Δ. ΜΑΚΡΗΣ GIOVANNI HOPOYMI έκεϊνα, μι ίστορία 7.1 μή μιλήσω γι" αύτ όπως όλες οί άλλες τική. Πρέπει να όλες οί άλλες. Δέν ξέρω αν α τήν πληρότητα, τί μακρυά μας αδελφ ξαναδώ τή ζωή πο τροφεμμένο; από εύερέθιστου "ιακωβ στόν χειμωνιάτικο ριού, ακουμπισμένι "Αρνου, κοιτάζοντ Ξαπλωμένο πάνω gello, σκυμμένο, ταχειρισµένων βιβ2 στρεμμένο τραπέζι αν πασκίζω, δέν β. μούμαι, τή μια μέ ζωή μας καί τίποτ Θυμάσαι τό πρ ριο 7.1” έρημικό δς στούς κήπους, πού τευμένοι καί θυρ( κίτρινο, καί 11’ όλ( χρονών, ανάδιδε κι 1111001 κείνο τό με" βιβλία, αποθήκη μ ψεις, καρποφόρα ' μου, για μένα τόν φλυαρίες μέσα στή θισμα τών ξερών ΄ στικό τό βράδυ κ κοπή, για κάποιο κείνο τό άγονο ίγρούς τοίχους κ πρώτη φορα μιλήσ τή θεία έλευθερία πηγαίναμε πάνω σ καί κοιτάζαμε τήν θρα στίς όχθες 10" γίνεις δική μας; Κάποτε, πηγαί αναζητώντας τή μι τητα. 'Ο δρόμος δ χωρούσαμε μέ τό , πόρων 7.1” αντί τρ σκέψεις καί τα τα ψύχωναν σαν κα΄π( κατηφοριές μας τα γαμε γρήγορα από πλεχτους τράφους, λάκια 'ι΄σια, 01‘1v σ; καί τήν λευτεριά, θάμνων, τα 11070111 1161171000, τα καλν1 () Συνέχεια απ' ].

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΚΑΙ I 6 ΣΕΛΙΣ 5 ανδρες. oi γυναίκες καί ή ζωή ιν κόσµο τον Σαρακατσάνων ήθικές αξίες µιας µικρης «κλειστης» κοινωνίας. - Μιά ύ- ειγματική µελέτη του Βρεττανού έρευνητού Δρος Κάµπελ έζησε δύο χρόνια µέ τούς Σαρακατσάνους τού Ζαγοριού της Κυρίας ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ MOYZTAKA μιάς κοινότητας Σαρακατσάνων, περίπου 4.000 ψυχές ποτελούνε 600 οίκογένει.ες καί ζούνε τό καλοκαίρι στά τού Ζαγοριού κ.αί … αύτό είναι τό θέμα πού έρευνά καί παρουσιάζει δ Σάµπελ στό τελευταίο 6ι6λίο του: «Τιµή, Οίκογένεια α» (Ι). ; αναφέρει στόν πρό- του είναι καθαρά ι>κή καί όχι έθνο- γραφιική. Κατά µία (ή καί γεωγραφική Σαρακατσάνων τού ιννναΦέας προχωρεί ής οίικογένειας στήν πλατειά της έννοια, νεται στήν ξεχωρι- τόν χειµωνα στίς πεδιάδες τής Koi, καί ακόµη γιατί ή τιµή καί τό γόητρο περνδύν άπό τή μιά γωνιά στήν άλλη, πού κληρονομεί ή µαθαί- ν.ει τό δικό της ρόλο καί άπό τούς δύο γονείς. "Ετσι έξηγείται καί ή µεγάλη έκ- λεκτιικότητα "... Σαρακατσάνων στό συνταίριασιμα τού γάμου. ΄Ανάλογες είναι καί οί ήθικές ύπσχρεώσεις των παιδιών στούς γονείς, .… όροφο… ατσάνοι συζητούν έξω από τίς καλύ6ες τους 511110, καί έξετάζει ί τίς άξίες πού πι- .συθούν τά µέλη της, τιπτώσεις πού έχουν τή ζωή K011i στήν ειδη- "Ετσι ή épycwiu :ίναι μελέτη όάΘους, ιροσωπική τον έρευ- αιµε στά I954 καί δύο σχεδόν χρόνια ιρακατσάνους καί ά- ..… τόν δικό τους ν «μετέχουν παρατη- 'ειρήσωµε σήµερα νά 1’ αύτήν έδω τή στή- ντερες διαπιστώσεις 161 του. γµατα, γράφει 6 δρ έρονται κυρίως οί για τά πρόόατα πού ,i τους, γιατί άπό | ή ζωή καί τό γόη- :ιας, γιά 161 παιδιά τά αγόρια, πού 66… '01 καί φυλάγουν τήν ν καί των αδελφών ,ν δική τους τήν τι- ίέτει σωµατικές καί ς, απαραίτητες γιά ί συχνά έπικίνδυνο από τά τρία αύτα ανάλογα μέ τό πού τούς τήν οικογένεια ονται στοργή, άφο- ττασι α, πρός τους ισµός καί αρακατσάνο οίκογέ- κέντρο τού κόσµου. τοργή καί ασφάλεια 1101 νά στρέφονται ποχρ.εώσεις. Σέ µι- α τά συναισθήματα ται καί σέ όλόκλη. έξω από αύτό, τόν ί κοινωνία, πού για απίση δπλίζεται μέ ιεια καί ανταγωνι- ς έκείνσυς πού δέν :. Σύµφωνα μ' αύτά άναφορός δ Σαρα- ατώνει τό ρόλο του πολίτης. είναι µιά ήθιική έ- 'ήν όποία κάθε µέ- ιό του διαφοροποιη- τόν οποίο δέν μπο- ορίς νά χαλ*άση τήν καί χωρίς νά προ- ώπητο κοινωνικόν έ- όλ…ο πού ή θέση τής πολύ κατώτερη άπό ίι-κή εύθύν-η πού ση- στήν τιμή καί στό 'ένειας είναι τό ίδιο ρόλος τής γυναίκας παρά τήν άντιΘετι- ίναι συμπληρωµατι- L έχθρότη- ; καί των συγγενών μεταξύ τους. Για- τί όλα τα μέλη τής οίκογένειας εί-ί ναι γόητρο καί τίς άλλες αξίες, πού τούς περι6άλλουν σάν τόν ίστό τής αράχνης. "Οταν ό ίστός αύτός σπά- σει κάπου, ματώνεται ή τιμή καί τό γόητρο ολόκληρης τής οικογένειας. γυναίκας, είτε σύζυγος είναι, είτε μάννα, δική της τήν τιμή, στήν στενή έδω σημασία τής λέξεως, έξαρταται ή τιμή, τό γόητρο καί άκόμη ή έπι6ίω- ση τής οίκογένειας. Παρέκκλιση τής γυναίκας από τόν ρόλο πού τής έπι- 6άλλει τό φύλο της, αναγκάζει τόν άνδρα ——- πατέρα, σύζυγο, ή αδελφό … νά φτάση καί 0’ αύτόν ακόµη τόν φόνο, µέ αποτέλεσµα τόν δικό τον χαµό καί τήν καταστροφή τής οί- κογένειας. συνθήκες ή γυναίκα είναι πού διατη- ρεί άσ6εστη τήν έστία τής οίκσγέ-' ι νειας, πού ό άνδρας τήν ":… σει καί τήν αντιπροσωπεύει µέ τό φύλο τους ταυτίζονται από πολύ μικρά 125' τόν Ξ. α η τόν άλλον γονέα καί παίρνουν µέρος στήν εύ- ' . "το… της οίκσγέΏας. Είναι άξιώωµ…η ή κατ… καί ή λογική µέ τήν Μία κανονί- ζονται οί σχέσεις καί οί ρόλοι το. παιδιων καί το. γονέων στήν που δική, έφηόεκή καί δω,… ήλικία, πού θά μπορούσε νά γίνη πρότυπο 716 τή δική µας, δήθεν πολιτισμένη κοι- νων ία. © Τήν ήθι'κή συνοχή τής οίκογένειας έπι6άλλει καί ή ίδιόμορφη διάρθρω… ση τής Κοινότητας των Σαρακα- τσάνων, μέ τή διασπορά τους σέ τό- σα χωριά, µέ τήν απομόνωση τής µιάς οιί>κογένειας από τήν άλλη, καί µέ τήν έχθρότητα πού ύπάρ.χει ανά- µεσα σέ οίκσγένειιες πού δέν συν- δέονται… µέ συγγενικούς δεσμούς, έ- χθρότητα πού είναι γέννηµα άνταγω- νισµού γιά τήν απόκτηση μεγαλύτε- ρου γοήτρου Εύτυχως η φυσική από. σταση των οίκογενειων δίνει έλαχι- στες εύκαιρίες γιά τ-ήν έκδιήλωση τής εχθρότητας αύτής, πού συνήθως πε- ριορίζεται σέ χαιρε…κ.ακία καί κοινω- νικό έλεγχο, ή σέ κλοπές καί αν… κλοπές προ6άτων, ίδίως τήν έπο- χή τής µετακινήσεως άπό τά δουνά στίς πεδιάδες καί τάνάπα.λιν. 'Η κλοπή ζώου στούς Σαρακατσάνους έχει καί συιμ…6φλι+Κή σηµασία. Τό γόη- τρο αύτού πού παίρνει τό 1106160110 01’)§61v51011, ένω αύτού πού 16 χάνει µειώνεται. Γι΄ αύτό είναι 000x050)- µένος νά άνταπσδώση τήν κλοπή. 'Ε- σφιχτοδε-μένα μέ τήν τιμή, 161 Κάτω όμως 61116 όμαλές΄ δω δηλαδή οί πράξεις αξιολογούνται μέ αντίθετα κριτήρια από τά κρι- τήρια τού σύγχρονου πολιτισµού, καί περίπτωση αύτή είναι µία από τίς λίγες πού διαγράφουν τήν δια- φορά άνάµεσα στήν Κοινότητα των Σαρακατσάνων καί σέ άλλες έλληνι- κές Κοινότητες. . "Αλλη ίδιαµορφία τής κοινότη- τας των Σαρακατσάνων: ή έχθρα…- τα τής μιάς οίκογένειας πρός τήν άλλη, µετα6άλλεται σέ συνοχή των µελών της όταν έξωτερική απειλή &- πό τσύς κατοί…ους των χωριών στά όποία άνήικουν δηµογραφικά οί Σα… ρακατσάνιοι, άπό τούς ε΄μπόρους ή άπό τήν Κυι6έρνηση πρσσόάλλει ένα από τά µέλη της. ΄Επειδή όµως ή συνοχή αύτή, δέν είναι σταθερή κά- θε άρχηγός προσπαθεί νά προφυλά- ξη τή φαµίλια καί τό 061' του μέ διάφορα μέσα. Κάνει K001111690 τόν πρόεδρο τής Κοινότητας ή άλλο ά- τοµο κύρους στό χωριό Η στήν πόλη, προσφέρει δώρα σέ έκπροσώπσυς τής Κυ6ερνήσεως καί δίνει πολιτική 0- ποστήριξη. "Ετσι αρχίζει σχέση κη- δεµονίας ανάµεσα στόν Σαρακατσά- νο καί στόν άνθρωπο τοΘ χωριού ή των πόλεων, πού have-110153 161 συµ- φέροντα καί των δύο, τά ύλικά καί 161 ήθιικά, γιατί καί γιά τά δύο μέλη τής αλληλοεξαρτήσεως αυτής "από. νεται ή 111111'1 καί τό γόητρο. "Ετσι όλες οί άνθρωπινες σχέσεις τού Σα- ρακατσάνου μέσα καί έξω από τήν Κοινότητά του έχουν χαρακτήρα προ- σωπικό καί έξαιρτωνται άπό ύλινκές καί ψυχικές ανάγκες. ΄Αφηρηµένες έννοιες άξιων χωρίς πραγμάτωση στήν καθηµερινή ζωή όχι µόνο δέν ύπάρχουν αλλά καί έρχονται σέ άν- τίθεση µέ τήν άντίληψη τής τιµής καί τού γοήτρου. T6 γόητρο είναι ή ύπέρτερη άξία στήν όποία άποδλέπει καί γιά τήν 6- ποία αγωνίζεται ό Σαρακατσάνος σέ όλη του τή ζωή. ,Απστελείται από τίς ακόλουθες μερικότερες άξίες: τήν ί 5 ο οι ρ χ ία µέσα στήν κοινό- τητα, πού στηρίζεται στή γενιά, στόν πλούτο, στήν ήθική, καί στήν συμπεριφορά κάθε ατόμου, τήν τ ι- µή, πού γιά τόν άνδρα έκφράζεται 061v 61115131011160 καί 7161 τήν γυναίκα σάν σεµνότητα στήν ίδιωτι.κή καί 1 δημόσια ζωή της, σέ όλα 161 στάδια της ώριµης ήλικίας τους - νιάτα, ώριµα χρόνια, γεράτειά. Τό γόητρο των Σαρακατσάνων γεννιέται καί 01- πό ύλικά στοιχεια, όπως 6 6 γ κ 0 ς τής οικογένειας, ίδίως ό άριθµός των αρρένων, o πλούτος της, πού τής εξασφαλίζει οίκσνο*μική καί ,|διαίτε.ρα λεπτή είναι 1'1 θέση τήςγενιικώτερη ανεξαρτησία, ή κατά… γυνή της, πού όμως χωρίς δν… 5115 άδΕλφή΄ Υ…" από την ]. καί πλούτο δέν παίζει µεγάλο ρόλο, & 761 µ ο ς πού θεµελιώνει τό γόη- τρο τής νέας οίκογένειας καί 015E61- νει ή µειώνει τό γόητρο των δύο συμ- πεθεριων καί τέλος ήπερηφάνια πού δείχνει 6 άνθρωπος, πού πιστεύει πως 6ρίσκεται ψηλότερα άπό τούς άλλους. Τά στοιχεία πού αποτελούν τό γόητρο των Σαρακατσάνων μπορούν νά χωρισθούν σέ δυό κατηγορίες. Στή µία Μάγον'ται έκείνα πού έξαρτων- ται από τήν διακοπη προσπάθεια '.ιαί αύτσπει…ία τού ατόµου γιά στήν . κοινότητα. Kai τά παιδιά ανάλογα; τήν έπίτευξή τους, όπως Liv-.1111 ' θέ- ση, ή τιµή καί ή πραγµάτωση τού άν- * ή τού γυναικείου ίδεωδους, καί σίτήν άλλη (µία… τά στοιχεία πείνα, πού σέ µεγάλο δαθμό, είναι … από τήν ανθρώπινη θέληση, ό- …. ,» πλούτος είναι απαραίτητες 716 τήν αξιολό- γηση µάς οίκογένειας, από τήν κοι- νότητα .… Σαρακατσάνων καί από τόν ίδιο τόν έαυτό της, καί τό χά- σιµό της φέρνει απόρριψη από τήν κοινωνία καί πλήγωµα τού έγωισµού .… étéuwv.K1’01K61n-1 γιατί η µία, ούτε 1‘1 άλλη κατηγορία στοι- χείων είναι ικανή να στηρίξη μόνη της τό γόητρο. Το σύστηµα των άξιον, γράφει Καί4οί δυό κατηγορίες στοιχείων= , ουτε . . φάλαια, : 0 . δρ Κάμπελ, πού πιστεύουν οί Σάρα-; κατσάυοι είναι άνάλογο μέ τή ο…! τής κοινωνίας τους, πού χαράκτη…" ζεται από τήν ένότητα της οίκογέ- νειας, τήν έχΘρότητα πρός τούς άλ- λους, καί τήν έλλειψη κάθε oiKovo- µικής καί πολιτικής συνεργασίας, έκτός άπό έκείνην πού στηρίζεται στίς προσωπικές σχέσεις καί στήν κηδεµονία. Οί κοινωνικές αύτές &- ξίες πού στηρίζονται σέ απλές, μα- κρόχρονες καί στερεές αντιλήψεις, δέν Βρίσκονται σέ αντίθεση, όπως Θά μπορούσε νά φανή 61116 τήν πρώτη έντύπωση, µέ τίς Χριστιανικές &- ξίες, γιατί οί Σαρακατσάνοι τίς &- φαρµόζουν στίς σχέσεις τους μέ τούς συγγενείς τους, µέ τούς όποίσυς δέν 6ρίσκονταιι σέ έχθρότητα άλλά σέ 617611111, καί γιατί έχουν 6αθιά συν- είδηση τής έξαρτήσεώς τους από τόν Θεό. Τελειωνοντας τή σύντομη αύτή παρουσίαση τού. 6ι6λίου τού δος Κά- META ΤΙΣ Σ'ΠΑΤΑΛ'ΕΣ Η ΣΑ|΄'ΚΛΝ ΚΑΝΕΙ πιο ανιαιιαιιιεΣ έπιχειρήσεις της ΠΑΡΙΣΙ, Αύγουστος. 'Η Φραν- σουάζ Σαγκάν θά down/110101871 νά κά- μνη οίκονσιμίας μετά 61116 σειράν άν- τιξοοτή:των, αί όποίαι έντ.ελως'ξα- φνιικ.ά, τήν αναγκάζουν νά αλλάξη τρόπον ζωής. Η μέχρι σήμερον ύ- περ6ολικά γενναιόδωρος Γαλλίς συγ- γραφεύς, ή οποία έχάριζεν δλόκλη- ρα διαµερίσµατα είς φίλους της καί έόρταζε 1151’ αύτων κάθε έπιτυχίαν της, παραθέτοντας µυθικά γεύματα, ζεί" σήµερον είς Πλοίων σχεδόν µ.ο- ναξιάν. Παρά τά έιτιμελη.μένα σκη- νιικά τού Μπερνάρ Μπυφέ, τό μπαλ- λέτο της «'Η δηµιουργία» δέν εί- χε τήν έπιτυχίαν τήν όποίαν προέ- 6λιεπον. Εϊς τό aim-rpm «Ζυµνάζ» τό «Τά διολιά καμµιά φορά» τής Σαγκάν δέν μπόρεσαν νά σταθούν παρ΄ όλην τήν διανοµήν των ρόλων είς λαμπρούς καλλιτέχνας. "000v άφορά τήν κινη-µατσγραφικήν ταινί- αν «Πύργος στήν Σουηδία», δέν τής απέφερε ούδέν κέρδος. Καί ένω ή συγγραφεύς πίστεψε είς τό «ξανα- γύρισµα τής τύχης» µέ τήν έπαυ- χίαν τού «Τό μώ6 φόρεµα τής Βα- λεντίνης» αί παραστάσεις 510K6- πησαν έξ αίτίας τής ύγείας τής Ντανιέλ Νταριέ. Κατόπιν αύτων΄, ή Φρανσουάζ Σα- γκάν αποφάσισα νά αποσυρθή από τό πλήθος ":… «παρασίτων» τά 6- ποία διεσκέδαζον μέ 161 χρήµατά της καί των όποίων 1‘1 άχαριστία τόσο τήν θύµωσε. Μόνη έξαί.ρεσις: ή Ζυ- λιέτ Γκρεκό ή όποία τής προσέφε- ρε ένα ταξίδι είς τήν Σουηδίαν. Πως θά εύρεθή τρόπος νά «6γή» άπό 16 0l11K0v011111K6v άδιέξσδον τό όποί-ον '16— 00 την άπασχολεί; "Ισως µπορέση ή Σαγκάν νά εύρη τήν λύσιν είς τήν µοναχικήν γωνιάν της είς τήν δποίαν άπωύρθη. Ε 8 Ν | Κ 0 Ν EKllA I A'EYT’H‘PI‘U‘N AN‘AB‘PYTII‘N "Ανακοίνωση; 'Ανωκοινούται ότι «I έξετάσεις διά τήν είσαγωγήν νέων μαθητών είς τάς τάξεις Δ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ καί Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ να διενεργηθούν έν 'Ανα6ρύτοις τήν 1Οην Σεπτεμ6ρίου 1964, ήµε΄- pow Πέμπτην καί ωραν 911v π. µ. ΑΙ Εξετάσεις &φσρουν όλους τούς ύποψηφίιους μαθητάς, ήτοι καί τούς προερχοµένους Εκ Δημοσίων Η Ι- σοτίιµων τούτων Σχολείων. Αϊτήσεις διά πλήρεις ή μερι- κας ι'ιποτροφίας δέν γίνονται δε. κταί… Πληροφορίαι παρέχονται από 101785 καθηµερινώς παράτής Γραµµατ ε ί α ς (Τηιλε'φ. 012.081 , έσωτ. 97). 'Ανά6ρυτα τή 12)8)1964 'Ο Γενικός Διευθυντής ΗΛΙΑΣ ΓΙ. ΤΣΟΥΚΑ.ΛΑΣ LIIIIIIIIIIl|IIIllllIllIllllllIIIIllllIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllllIIIIIIIIHIIIIIIIIIllIlllllllIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIII' -,umnlnullnlu111111111nmmn-I-“H I ' I nun-m µπελ, πρέπει νά τονίσωμε τήν άνε- ση µέ τήν όποία διαόάζεται, παρ' όλο πού είναι καθαρά επιστηµονικό, τό ένδιαφέρον πού γεννά καί τόν λογισμό πού προκαλεί. Είναι άξιο- θαύμαστο πως ένας ξένος έρευνητής κατάφερε νά γνωρίση 6x1 60100115101- κά, άλλά στό Μος της, μιά τόσο Ι ιδιότυπη έλληνική κοινότητα, καί ά- κόμη να τήν Μι… στά μάτια τά δικά µας καί όλου τού κόσμου-- τό 6ι6λίο αύτό θά κύκλου-… γιατί ρήση σέ όλα τα έπιστηµονικά κέντρα - έτσι, πού να νομίζη ό 611071113- στης ότι έχει ζήσει καί ζυμωθή K1’ αύτός μαζί της. Πάνω… στόν καµ6ά νεότητας, "ένα ΄ … κ κια κι' " Μία ( . .. ό συγγραφέας κεντα τίς αναγκες, τούς θεσµούς καί τίς αξίες των με-; στίς ανθρωπινες σχέσεις καί στόν αγώνα; λδν της, όπως έκδηλόνονται γιά υλική καί ήθική έπι6ίωση καί εύ- ηµερία το. ατόµων. Πλούσιο ύλικό, µεθοδικά ταξινοµηµένα µέσα στίς 359 σελίδες του καί στά ένδεκα κε- έρµηνεύεται µέ σύνεση καί έπιστημονι»κότητα, πού δέν αφήνουν απορίες, ούτε γεννάνε αντιρρήσεις, άλλά πείθουν καί 6ε6αιώνουν τίς δια- πιστώσεις καί τά πορίσµατα. Θαυ- µάσιες φωτογραφίες από τόν «Δηµή- τρη», καί πλούσιο εύρετήριο όνομά- των καί έννοιά". Γενικά είναι ένα έξαίρετο 6ε6λίο, πού πρέπει v61 με- ταφρασθή στά έλληνικά όχι μόνο γιά τό περιεχόµενό του, πού είναι πολύ- τιμο σάν ύλη καί σάν μορφή, όχι µό- νο γιατί είναι µελέτη έλληνικής 'K01- νότητας, πού οί περισσότεροι θε- σμοί καί άξίες της Βρίσκονται σέ πολλές έλληνικές καί μεσογειακές κοινότητες, άλλά καί γιατί 16 61- 6λίο αύτό µπορεί νά χρησιμεύση σάν πρότυπο επιστημονικής έργασί (: ς στίς κοινωνικές έπιατήµες, πού δυ- ".…" 6ρίσ-κονται σέ στάδιο έµ- 6ρυακό στόν τόπο µας. KAAAIO’I'I‘H MOYZTAKA (I) J. K. Campbell: Family and Patronage (O.U.P., Honour, I964). ΔΩ O ΛΟΓΟΣ E 0101 των χωρ τους ένα διπλό σανίδι θέσεις, από αύτές πού άγιοι σέ προτοµή πού οί δυό κα6αλλάρηιδες Γεώργιος. Υπάρχσι, 6660110, ένας τεχνικός λόγος. Στίς µι- κρές διαστάσεις των είκό- νων αύτων µιά πολυπρόσω- πη σύνθεση θά άπαιτούσε μικρογιραφιική τεχνική πού ξεπερνούσε τίς συνηθισμέ- νες δυνατότητες των λαϊ- κών άγιογράφων. Μά καί στίς λίγες περιπτώσεις πού ‘H Παναγία τού Θεοφίλου θά ύπήρχε αύτή ή δυνατότη- τα, ή κατασκευή µιάς τέ- τοιας είκόνας θά 611101110005 πολλαπλάσιο χρόνο µέ συνέ- πεια τήν ανάλογη αύξηση τής τιµής τους. Τά περιτρ- ριισµένα οίκονοµιικά μέσα των χωρικών δέν έπιτρέπσυν τέτοιες δαπάνες. !Υπάρχει, όµως, καί 'Ενας ούσιαστικώ- προς λόγος πού συνδέεται µέ τή λαϊκή ψυχολογία. Στή χωρική οίκογε…νειακή ζωή τό είκονοστάσι παίρνει ένα μέ- ρος 61116 τίς καθημερινές φροντίδες. T6 µαντήλι καθα- ρίζεται καί άνά6ει καθηµε- ρινά. Τίς γιορτές τού Πά- σχα ένα κόκκινο αύγό τοπο- =θοτείται στό είκονοστάσι, νκαθός καί ένα κλώί άπό Βάγισ άπό τήν Κυριακή το. Βαΐων. Σέ διΐ"ορες περιο- χές έκεί προσφέρονται τά πρωτα προϊόντα τής χρονι- άς. Τά στέφανα τού; γάµου, νά… στό drama-11in θά µπούν. Στή σπιτική είκόπ θά προσφύγων τίς δύσκολες στιγμές νά πούν τόν πόνο τους καί νά ζητήσουν 6011- θεια. Οί χωρικοί µας πηγαί- νουν στήν έκκλησία µόνο στήν κυριακάτικη λειτουρ- γία καί τίς χρονιάρες µέ- ρες. ίΑκόµα καί τόν 'E0115- p1v6 µόνος του τόν κάνει συ- νήθως 6 παπάς… Τό άναµµα των καντηλιων στά ξωκλή- σια καί οί εξοχικές λειτουρ- γίες είναι περισσότερο έκ- π.λήρωση κάποιου τάµατος ή µιά µικρή γιορτή. Τό οίκο- γενεακό είκόνισµα είναι ή µυ στική καταφυγή γιά µιά πιό έμπιστευτι.κή όµιλία µέ τό Θείο. "Ομως στίς πολυπρό- σωπες συνθέσιες 161 πρόσω. πα είναι πάρα πολύ Μωβ λημένα μεταξύ τους 7161 νά προσέξουν τίς προσευχές των ταπεινή". Στή σταύρω- ση 6 Χριστός πάσχει έπάνω στό Σταυρό, ή Παναγία καί ό ΄Ιωάννης είναι σνντριµ.µέ- νοι άπό τόν πόνο, Στόν E6. αγγελισµό ή 60106011111 έµ- φάνιση τού άγγέ'λου έκπλήσ… σει τήν Παρθένο. Στή Γέν- τικές είκόνες πού Βρίσκονται στά είκονοστά- πεινδ)ν ζωγράφων. Σπάνια έχουν πολυπρόσωιπες συν- καί στίς είκόνες των εκκλησια… Σχεδόν πάντα ειναι ΛΑΤΡ Ε IA KAI ΤΕΧΝΗ ΤΟύ κ. είναι 716: τίς µικρές λατρευ- …;… µας σπιτιών. ΚαΘεµιά ζωγραφισµένο από χέρια τα- συναντάμε στίς τοιχογραφίες κυττάζουν κατά πρόσωπο ή άγιοι, ό Δημήτριος καί ό νηση ή Θεοτόκος είναι άπο- καµωμένη, οί µάγοι φέρνουν τά δώρα τους, 6 Χριστός όρέ;φος δέχεται τίς πρωτες περιποιήσεις. B100K0i, άγγε- λοι στόν ούρανό, ή φάτνη, Βράχοι, δέντρα... 'Ο π.ρσσευ- χηιτής αίσθάνεται ξένος. ΄Αν τίθετα, στή μόνοπρόσΜη εί- κόνα, προσευχητής καί άγι- ος στέκονται ό ένας Με…... τι στόν άλλο. 'Ο άγιος τόν κυττάζειι » κατάµατα, προσέ- χιει µόνον αύτόν Koni τόν &- κούει νά τού μιλάη γιά τούς πόνους καί τούς πόθους του. Κλίµα κατάλληλο για έξομο- λόγηιση καί προσευχή… ,Ανάμιεσα στά οίικογενεια- κά είκονίδια Ιδιαίτερη θέση έχει ή Παναγία. Βρίσκεται σχεδόν 0' όλα τά έλληνικά σπίτια. Μέ τό γαλάζιο ή γαλαζσττράσινο ίµάτιο καί τήν κόκκινη καλύτπρα τού κεφαλιού, πού σκεπάζει καί τούς ώμους της, κρατάει στά χέρια της τό μικρό Χρι- στό 'Η παρουσία τού Θεού παιδιού της δέν έµποδίζει τή δηµιουργία τής άτµι΄» σφαιρας οίκειότητας. Τό αν. τίθετο σνµ6αίνει' τή δυνα- μώνει. Μέ τό µικρό στήν ω- καλιά συνήθισαν νά &&… ΤΙ:| µανα του "ΙΤ|Όυ νά νοι- -. αψται γιά"τώς…. "Η" &…… τής Θεοτόκου 601- Μίκι µόνο από τήν &… πως 5x51 τή δυνατότητα νά μ…… στό 900— παιδί της γιά τήν έκπλήρωση …. πόθων πού τής 5111110151301;- ται .Τό ήθικό κλίµα τής έ- παφής δηµιουργείται άπό τήν ίδιότητα τής πονεµένης µάνας, πού — άκρι6ως 7101— τί καί ή ίδια πόνεσε πολύ- μπορεί νά νοιώση καί v6 61- παλύνη τόν πόνο τού άλλου. Οί Παναγία ":… λαϊκών αντιγράφων έχουν ά……- κρυνθή από τό Βυζαντινό ί- δειίνδες, πράγµα πού συµ6αί. νει, σέ κυµαυνόµιενη κλίµακα, µ, δλό:κ.ληρη τή λαϊκή µας ά. 7 1 ογραφία. 'Η θρη.σκευτ ι κό- τητα τού 1800 καί τού Ι9συ αίωνα έχει διαφορετική χροιά από τή Βυζαντινή. 'Ο ύπερ- δατικός χαρακτήρας, πού έκ- φράζεται µέ τή γνωστή 6ο- ζαντινή τεχνική, παραχωρεί τώρα τή θέση του σέ μιά πιό άνθρώπινη αντίληψη. T61 δυτικά πρότυπα παίζουν καί έδω τό ρόλο τους. Μόνο πού ή Φραγγοαταναγιά -- Γυναί- κα γίνεται Μάνα -- 'Ελλη- νίδα. "Αν αφαιρέσουμε άπό τήν είκόινα τής Παναγιάς τό .. ' ναφΡ.ιων. ξ ήιγες περιπτωσεις & Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ 'H Θεοτόκος στή λαϊκή αγιογραφία ΚΙΤΣΟΥ A. ΜΑΚΡΗ φωτοστέφανο Θά Εχουµε µπρο στά µας μιά χωρική µέ τό παιδί της. Θά ήθελα v61 προσέξη ό &- νσγνώστης τήν Παναγία τού λ.αι'κού ζωγράφου Θεόφιλου, πού συνοδεύει τό σηµερινό σημείωµα. ’Ag μού συγχωρε- Θή πρωτα µιά µικρή παρένθε- ση. Παρ' όλα 161 «φιλολογι- κά» πού γράφονται τελευ- ταία, ό Θεόφιλος εάν… ένας λ α 'ι' κ 6 ς ζωγράφος, όταν δέ µεταχειριζόμαστε µέ συγ- κατά6αση τή λέξη λαϊκός. 'Εκτελεστής, δέκτης, ζωγρα- φική άντί.ληψη, θεµατολογία, όλα είναι λαϊκά στήν περί- πτωση Θεοφίλου. Η καλλι- τεχνική του αξία είναι ένα άλλο θέµα. Πρόκειται 7161 έργο κάµω. μένα σέ σανίδι πού, γιά νά μή ακύρωση, έχει στίς 015.. νές του πλευρές καρφωµένες πίσω δυό τρα6έρσες. Οί δι- αστάσεις του είναι: 18,5Χ 30 εκατοστά τού µέτρου. Στό πίσω της μέρος έχει τό συνηθισμένο σταυρό, τή χρο. ν-ο«λογία κατασκευής 1911 καί τήν ύπογραφή «"Εργον 'Θιεοφίλου Γ… Χατζή Μιχαήλ». Προέρχεται από σπίτι τής Παρταριάς καί άνή.κει στή συλλογή µου. 'Η Παναγία παριστάνεται, πάνω σέ καφέ φόντο, ως τά γόνατα, κρα- τώντας µέ τό άριστερό της χέρι τό Χριστό, ένω τό δεξί της άκουµπάει στό στήθος της. Ο Χριστός µέ τό άρι- στερό χέρι κρατάει εύαγγέ- λιο καί μέ τό δεξί εύλο- γεί. Δίπλα στό φωτοστέφα- νο, πού αποδίδεται µόνο μέ τριπλό κύκλο σέ χρωµα &. χρας, δύο µικροί άγγελοι πά νω σέ σύννεφα. Στό κεφάλι τής Παναγίας ξενόφερτη Ko- ρ…. "Αν σκεπάσουµε µέ τό χέρι μας τό φωτοστέφανο μέ τήν κορώνα, ποιά διαφορά θά Θρούμε µέ τίς άλλες γυναί- κες τού ίδιου ζωγράφου, κυ- ράδες καί 6οσκοπούλες; «Φέτος χάλασαι ή σοδιά µας καί 16 µουλάρι ψήφισε. "Αν δέ µάς συντάξης καί σύ, ήµασται χαµένοι». Γράµ- μα σέ ξενητοµένον σπιτικό ή δέηση στή μικρή σπιτική Πα' ναγία; Μέ τό ίδιο ύφος άπω 86v01v1011 K101i στούς δύο. Με, τανάστης yin-1011 161 τελευ- ταία χρόνια καί ή είκόνα, µόνο πού παύει δριστικά νά ενδιαφέρεται γιά κεί…νους πού έμειναν στήν πατρική γή. 'Ο γυρολόγος καί & «τουρί- στας» φροντίζουν γι΄ αύτή τή µετανάστευση. Μέ µικρό χρηματικό άντάλλαγ.µα ή µέ τήν αντικατάσταση µέ κά- ποια φανταχτερή λιθογραφία ή εικόνα παίρνει τό δρόµο ' γιά τό άθηιναϊικό παλαιοπω- λ*είο καί γιά τήν εύρωττα΄ι΄κή αγορά… 'Αφού αποψίλωσε 161 ξωκκλήσια, δ «φιλότεχνος» ζήλος στράφηκε πρός τίς εί- κόνες των χωριάτικων 0111- τιων. 'Εδω δέν ύπάρχει καί τό στοιχείο τής κλοπής, άί φού πρόκειται γιά έλεύΘερη συναλλαγή. Γιά τίς είκόνες .… εκκλησιών, όσες σπείρει. ναν, κάποια ύποτΜηςψέ- pup-w: …… τά χρόνια αύτά μέ τή …… τους στίς κεντρικές έκκλη- Ε '! : µια άσο/ραφή: «Είκων Θερτόκσυ ΜΜΜ. « "Αγιοι Κωνσταντίνος m1 "Μη», -, (Εικονίδια ‘A7100)... Καμ- μιά άλλη ένδειξη. Ούτε ύλη, ούτε διαστάσεις, ούτε χρο- νολογία ή …γραφή. Πως Ga έντοπισθή μιά 611111016010- , Τό Δεκαπενταύγουστο γι- ορτάζεται στήν Τήνο ή Με- γαλόχαρη. Αύτή είναι μιά «άλλη Παναγία». Είναι χρυ. σοστόλιστη, κάνει θαύµατα, έιτισκέπτεται Παλάτια, πα- ραστέκει σέ πολεµικές έπι- χειρήσεις. ’A'116 τή δική τους, τήν ταπεινή Παναγία των φτωχών, δέν περιµένουν θαύµατα οί χωρικοί… Λίγη στοργική συμπαράσταση τής ζητούν στή δύσκολη ζωή τους. Είναι τόσο λίγα αύτά πού έλπίζουν! Τούς 611107011- τευσε Kl’ αύτός ό τοπικός Βουλευτής... «Οί καπνσπαρα. γωγοί τού ’Ayplviou, έγρα- φαν πρό καιρού σί έφηµερί- δες, συγκεντρώθηκαν στό δη- µόσιο δρόµο κρατώντας µπροστά μιαν είκόνα τής Παναγίας». ΚΙΤΣΟΣ Α. ΜΑΚΡΗΣ μια!!!" µένουν "… ,σέ ::….