Ο Γεώργιος Πλάτων γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλλονιάς την 1η Απριλίου 1910. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του έζησε στην Κέρκυρα και από το 1920 στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου και έλαβε τα πρώτα μαθήματα μουσικής από τον Ιταλό αρχιμουσικό Αντόνιο Μπιφέρνο. Τελειώνοντας το γυμνάσιο μετακόμισε στην Αθήνα και ξεκίνησε μαθήματα πιάνου με τον Θησέα Πίνδιο, στο Ελληνικό Ωδείο, από την τάξη του οποίου αποφοίτησε πέντε χρόνια αργότερα με δίπλωμα πιάνου, Α' βραβείο και τιμητική διάκριση. Την ίδια εποχή παρακολούθησε θεωρητικά μαθήματα και σύνθεση στις τάξεις των Μ. Βάρβογλη και Α. Κόντη και παράλληλα συνέθεσε τα πρώτα του έργα, που από το 1935 άρχισαν να εκτελούνται από διάφορες ορχήστρες και μουσικά σύνολα στην Ελλάδα. Μετά την αποφοίτησή του από το Ελληνικό Ωδείο, συνέχισε τις σπουδές του στην Γερμανία κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα με τον Egon Petri με σκοπό να τελειοποιήσει τις πιανιστικές του ικανότητες. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, εργάστηκε ως πιανίστας της Ορχήστρας των Ανακτόρων (1949) ενώ την περίοδο 1952-1972 διετέλεσε πρώτος πιανίστας, μουσικός εκγυμναστής και βοηθός μαέστρου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Τέλος υπήρξε ο πιανίστας του "Κουϊντέτου Ποικίλης Μουσικής" του ΕΙΡ. Εκτός όμως από τη πορεία του ως πιανίστα και συνθέτη, ο Γ. Πλάτων είχε και πλούσια εκπαιδευτική δραστηριότητα. Διετέλεσε καθηγητής πιάνου και σύνθεσης στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών και μάλιστα υπήρξε και διευθυντής των παραρτημάτων του, στη Σπάρτη και στο Ηράκλειο. Η πολιτεία μέσω του Υπουργείου Πολιτισμού, αναγνωρίζοντας την προσφορά του στην ανάπτυξη της μουσικής στην Ελλάδα, του απένειμε ισόβια σύνταξη. Πέθανε στις 24 Ιουνίου 1993.