Ο Παντελής Γ. Λαζαρίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941, από γονείς Μικρασιάτες. Τελείωσε το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1958) και άρχισε σπουδές Πολιτικού Μηχανικού στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, τις οποίες αργότερα εγκατέλειψε για να σπουδάσει Ζωγραφική και Αρχιτεκτονική.

Μαθήτευσε στο Εργαστήρι του ζωγράφου και καθηγητή του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Χρήστου Λεφάκη. Το 1968 έγινε επιστημονικός συνεργάτης, αργότερα, βοηθός και επιμελητής (έως το 1977) στην Έδρα Ζωγραφικής και το Εργαστήριο Εικαστικών Τεχνών του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Άρχισε να εκθέτει από την περίοδο 1963-1964 και συνέχισε με ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική. Το 1976 συμμετέχει στη Διεθνή Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας. Έργα του βρίσκονται σε ατομικές και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Κατά τη διάρκεια της Χούντας έφυγε στο εξωτερικό όπου δίδαξε με διάφορες πανεπιστημιακές ιδιότητες στις Αρχιτεκτονικές Σχολές του Πανεπιστημίου της Γενεύης και του Πολυτεχνείου της Λωζάνης. Παράλληλα εργάστηκε ως ζωγράφος. Το 1972 έγινε καθηγητής (Chargé des Cours) στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης.

Κατά τη μεταπολίτευση επιστρέφει στην Ελλάδα και το 1977 εκλέγεται καθηγητής στην Έδρα Εισαγωγής στην Αρχιτεκτονική του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1974 ξεκινά έντονη συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα, προσδίδοντας ιδεολογική κατεύθυνση και κοινωνικό χαρακτήρα στην αρχιτεκτονική και πολεοδομική έρευνα. Κεντρικό αντικείμενο των βιβλίων και των μελετών που συνέγραψε, μετέφρασε, επιμελήθηκε και εξέδωσε είναι η πόλη: η πολυπλοκότητα των ανθρώπινων συμπεριφορών, η ποικιλία και οι αντιθέσεις της ζωής μέσα στο χώρο. Οι απόψεις του αυτές τον διαφοροποιούν από εκείνες που έθεταν στο κέντρο της αρχιτεκτονικής την αισθητική του κτιρίου.

Το δημοσιευμένο έργο του μπορεί να διακριθεί σε δύο κατηγορίες. Σε κείμενα που έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και ανεξάρτητες εκδόσεις και σε κείμενα που εντάσσονται στο πλαίσιο οργανωμένων εκδοτικών σειρών, που ίδρυσε και διηύθυνε προβάλλοντας βασικά μελετήματα και θέσεις οι οποίες απουσίαζαν από την ελληνική αρχιτεκτονική βιβλιογραφία, μετατοπίζοντας το ενδιαφέρον από το τεχνοκρατικό και αισθητικό πεδίο στο κοινωνικό και πολιτικό. Στο πλαίσιο αυτό ιδρύθηκαν οι σειρές "Η ζωή μέσα στο Χώρο" από τις εκδόσεις «Α. Λιβάνης-Νέα Σύνορα» (1975), "Θέματα Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας" από τις εκδόσεις «Παρατηρητής»(1978) καθώς και η σειρά "Εισαγωγή στην Αρχιτεκτονική - Διδακτικά Κείμενα" (1979), που εξέδιδε το Εργαστήριο Εισαγωγής στην Αρχιτεκτονική του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Το 2006 εκδόθηκε από το Μουσείο Μπενάκη ο τόμος "Παντελής Λαζαρίδης: Διαπραγματεύσεις του Εφήμερου" στον οποίο παρουσιάζεται το σύνολο του εικαστικού του έργου από το 1962 έως το 2005.

Παράλληλα με τις πανεπιστημιακές, συγγραφικές και ερευνητικές του δραστηριότητες ασχολήθηκε ήδη από τις αρχές του 1960 με τα κοινά και την πολιτική.

Διετέλεσε Πρόεδρος (1984-1990) και αργότερα Πρύτανης (1998-2002) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Σήμερα είναι Πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Ζει και εργάζεται στον Βόλο και στην Αθήνα.